نمایش نسخه قابل چاپ
[size=large]سلام به همه ... من 2 ساله ازدواج کردم و چند ماهه که اومدیم خونه خودمون..مادر شوهر من خیلی راحته هر هفته میاد خونه ما با اینکه من و شوهرم هم هر هفته میریم اونجا..خیلی سخته واسم اخه اونا تعدادشون زیاده هر دفعه باید کلی زحمت بکشیم...تازه مامان خودم 1 بار هم نیومده ملاحظه میکنه .. ولی مادر شوهرم با اینکه من اصلا دعوتش نمیکنم هم هر هفته اینجا میاد..تازه بعضی وقتها مجبوریم برنامه های خودم و همسرم رو کنسل کنیم و بیرون نریم ...چه کار کنم به نظرتون که اینقدر مزاحم نشه؟؟؟؟؟؟؟؟ [/size]
سلام ترانه جان
خوش امدی به همدردی
تعدادشون چند نفره؟
پدر شوهرت در قید حیاته؟
نظر همسرت در این باره چیه؟
همسرت چند خواهر و برادر داره و فرزند چندمه؟
وقتی میان خونه شما چند روز میمونن؟
سلام مریم جون...4 نفرن ..بعضی وقتها هم 6 نفر...اره پدر شوهرم هم هستند.همسرم 1 خواهر و 3 برادر داره.بچه دوم است ولی اولین پسره .من عروس اولم.جاریم هنوز عقد هست.وقتی میان همون شب میرن اما من که دعوتشون نکردم که اینقدر میان؟؟؟شوهرم هم مخالفه ولی میگه چاره ای نیست میگه نمیتونم به مامانم بگم نیاد که...اخه همسرم هم میخاد استراحت کنه صبح میره سر کار شبها میاد حوصله این همه مهمونی رو نداره
شیطونه میگه یه عروس بازی در بیارم بهش بی محلی کنم تا شاید حالیش بشه
نه ترانه جان
اگر میخواستی به حرف شیطون گوش کنی اینجا نمیومدی !!
اینجور مسائل اوایل اکثر زندگیها هست.شما بهترین کاری که میکنی اینه که خودت رو وارد جریان نکنی.
همسر شما پسر و برادر اوناست.اگر هم قراره تذکری داده بشه بذار فقط از سمت همسرت باشه نه شما.اگر اختلافی ایجاد بشه کسی از فرزند و برادر خودش کینه به دل نمیگیره اما همه انگشتهای اتهام به سمت عروس گرفته میشه !
پس نکته مهم اینکه شما وارد این بازی نشو.
هرچند سخته ولی صبوری و تحمل میتونه بهت کمک کنه.
ضمن اینکه وقتی همسرت نمیتونه حرف دلش رو بزنه و میگه نمیتونم بهشون بگم نیان ، یعنی اخلاق اونا رو میدونه و پیش بینی میکنه در صورت گفتن این مسئله دلخوری ایجاد میشه.
بیشترین کسی که داره سختی میکشه همسرته.هم از لحاظ خرج و مخارج و هم از لحاظ بهم خوردن آرامشش.
بذار خوده همسرت راهش رو پیدا کنه.
این رفتارها اکثرشون از روی عدم آگاهیه.
خیلی وقتها فکر میکنن با رفت و آمدشون شما رو از تنهایی در میارن.و برخی مواقع هم فکر میکنن باید تا مدتی مراقب شما و زندگیتون باشن که اگر مشکلی پیش امد بتونن کمکتون کنن.
این حالتها همیشگی نیست.یه مدت که بگذره همه چیز درست میشه.
حالا نکته جالبی که در حرفهات دیدم اینه که عنوان تاپیکت مادر شوهر راحت طلبه .چرا نگفتی خانواده شوهر راحت طلب؟؟؟؟
چون اینطور که گفتی مادر شوهرت تنها اونجا نمیاد بلکه حداقل 4 نفر و حداکثر 6 نفرن..درسته ؟!
سلام دوست عزیز
به تالار همدردی خوش آمدی
ضمن تایید حرفای مریم عزیز نظرمن اینه چه ایراد داره هفته ای یه بار به پسرشون سر بزنن؟
من نکته آزاردهنده در این دیدار نمیبینم....
شما سعی کن راحت باشی هر پذیرایی که از خودتون میکنید برای اونام همین جور...
دوست من حساس نشو و حساسیت نشون نده
شوهر شما هر چقدر خسته باشه با دیدن خانوادش روحیه میگیره زندگی که فقط گشت و گزار دو نفره نیست!!
البته نظر شخصی هست امیدوارم بقیه دوستان بهتر راهنمایی کنن
در آخر فکر نمیکنم مادر شوهر شما به علت اینکه به پسرش هفته ای یک بار سر میزنه سزاوار صفت راحت طلب باشه!!!
برات بهترین ها رو آرزومندم:72:
مرسی مریم جان..خوب اخه بیشتر مادر شوهرم همه رو با خودش دعوت میکنه..به همسرم میگه ما اهل رفت و امدیم؟ ..انگار زوریه خوب ما زیاد اهل رفت و امد نیستیم یعنی به اندازه اش هستیم اما این خانم با این سن و سالش میاد خونه ما.همیشه بچه ها میرن خونه بزرگترا نه اینکه اونا اینهمه بیان.فردا هم قراره بیان.به نظرت اگه یکم باهاش خشک باشم میفهمه ؟
اینم بگم اصلا کمکی به من نمیکنه؟البته ما هم میریم اونجا خیلی کم کمک میکنیم .بیشتر همسرم کمک میکنه.اخه بعضی وقتها که کمک کردم دیدم خیلی روش باز میشه و حتی توقع داره من ظرفاشو هم بشورم ولی همچین کاری نمیکنم .تعارف هم نمیکنم چون زود قبول میکنه...به نظر شما این که خونش کمک نکنم عیب داره؟یا تا چه حد کمکش کنم؟ البته جاریم هم کمک نمیکنه
[size=medium][size=medium]مرسی ویدا جون .اخه ما که هر هفته میریم خونه اونا بنابراین همو زیاد میبینیم .بعد هم ما 2 نفریم خیلی زحمت و خرجی نداریم .اما اونا زیادن خوب سخته.[/size][/size]
همیشه تعادل رونگه دار هم بی توجهی زیادوهم محبت افراطی وبی حدبه همه مخصوصاخانواده همسرت به زندگی خودتون آسیب میزنه حواست باشه:305:
سلام pink butterfly عزیز ممنون.نه خیلی باهاش صمیمی نیستم چون ادم سبکیه یعنی خودش خیلی راحت صمیمی میگیره.مرسی از نظرت .اگه دعوتم کرد چه جوری از زیرش در برم چند تا راهکار میتونی بدی؟و مطالبی که نوشتی رو کجا میتونم ببینم؟
اگه دعوتت کردمثلابگوماکه تازه اونجابودیم ونمیخوایم زودبه زودمزاحمتون بشیم :300:یا<strike>بهانه های الکی بیارکه مثلاقراره برین دکتریاخونه فامیل دعوتین.کلاسای مختلف ثبت نام کن وعصرهابرو براخودت برنامه توپرکن که زیادبرااوناجانمونه.من خودم بخاطراینکه مادرشوهرم اینانتونن زیادبیان خونمون ازچهارعصرتاهشت نه (باوجودی که واقعاخسته میشم)کلاس برداشتم تاخونه نباشم که بتونن دم به دیقه بیان:311: یامیتونین اون مواقعی که حدس میزنی قراره بیان باهمسرت برین گردش وبیرون ودیربرگردین وکلاخونه نباشین:160:اگه این روندوادامه بدی یواش یواش کمترمیان البته بستگی داره خانواده شوهرت چقدراهل لج وکینه و...باشن:163:</strike>
ویرایش :فرشته مهربان
این راهکارها و نوع راهنمایی با اصول مشاوره ای سازگار نیست ، نسخه خود را برای دیگران نباید پیچید ، شما آفت انتقال متقابل از نمونه آفتهای مشاوره ای را در راهنمایی دارید .
نوع راهکارهای شما نیز خشن ، غیر صادقانه و خلاف اصول اخلاقی هست .
سلام
شما حق دارید که لخور باشید،چرا که هر چیزی ،هر رابطه ای که از حد خارج شود، جذابیت خودش را از دست می دهد، اما شما به عنوان تازه عروس و یک خانواده جدید، خواسته یا ناخواسته باید این مدت این روابط را تحمل کنید، هر چی که شما با دید نفرت به این روابط فکر کنید ؛ بدون شک در آینده نیز مشکلات بدتری را پیش رو خواهید داشت.
یادمان نرود ،به خاطر مهمانی های وقت و بی وقت موجب ناراحتی و از بین بردن احترام بزرگتر ها نشویم،ایشان هر چه باشند مطمئن باشید از روی علاقه ای که به شما و پسرشان دارند به دیدار شما می آیند، ایشان هر نوع رفتاری هم که داشته باشند، به احترام همسرتان هم که بوده سعی کنید همین روال احترام و صبوری را پیش بگیرید.این مهمانی ها بدون شک عمرش کوتاه خواهد شد.
قصد نصیحت کردن را نداشتم، فقط خواستم بگویم گاهی وقتها یک واکنش ،حتی اگر حق هم با ما باشد ،باعث میشود زنجیر وار موجب خرده اختلاف و ناراحتی های دیگری هم شود.
سلام دوست عزیز به تالار همدردی خوش امدید..
قبل از هرچیز وارد شدن شما به منزل خودتون رو تبریک می گم و امیدوارم همیشه خوشبخت باشید ...
اول از همه از شما خواهش می کنم که سعی کنید در کمال ارامش عمل کنید...
و از دوستان هم خواهش می کنم در راهنمایی های خودشون جانب احتیاط رو فراهم کنند تا مراجع به خاطر تحریک احساسات وارد سیکل معیوب و در نتیجه اون هزاران مشکل دیگه نشه...
ترانه جان فکر می کنم بهتره از شما بخوام که اگر ممکنه بفرمایید شما و همسرتون هرکدام چند سالتونه؟
شخصیت مادر شوهر شما درون گراست یا برون گرا؟شخصیت مادر شما چطور؟
دوست عزیزم سعی کن در رابطه با موضوع خانواده همسر باید بسیار با سیاست عمل کنید و هرگونه عمل احساسی می تونه نه تنها روی روابط شما با خانواده همسرتون که حتی روی روابط شما با همسرتون تاثیر منفی بذاره که حتی در ادامه تبعات ان گردن خانواده خود شما رو هم خواهد گرفت...
قطره قطره جمع گردد وانگهی دریا شود...
اول این نکته..
میشه خواهش کنم چند خصوصیت برتر مادر شوهرتون رو بنویسید....
و چند خصوصیت منفی ایشون رو....
....................
من منتظر پاسخ شما هستم تا در ادامه بتونید تصمیم صحیح تری بگیرید...فعلا از شما خواهش دارم فردا با روی باز مثل همیشه پذیرای ایشان باشید ..فرصت برای رفتار خشک زیاده ولی شاید در ادامه تاپیک بتونی تصمیم بهتری بگیری...باشه؟
موفق باشی...
سارا بانو:72:
سلام سارا بانو جان.مرسی لطف کردی.من 27 و همسرم 29 سالشه.مادر شوهرم برون گراست ولی مادر من درونگراست...چند خصوصیت برترش : مثبت نگره ، شاد . خصوصیت منفی : راحت طلب ، روش زیاده ، بیشتر به فکر خودشه ملاحظه کسی رو نمیکنه واسه همینم شاده ...به خودش خوش میگذرونه.....
البته دیروز یه دعوای حسابی با همسرم شد چون گفتم این دفعه که مامانت بیاد من کاری نمیکنم و همه کارا رو باید خودت بکنی البته الکی گفتم ببینم همسرم چه کار میکنه ...و اون هم عصبانی شد و یه قاب عکس رو برداشت و شکست و کلی داد و بیداد کرد و فحش داد خیلی گریه کردم البته بعدش معذرت خواهی کرد...خوب میبینین چه زوریه حالا بیشتر از اومدنشون بدم میاد...
این که همسرم به خاطر مامانش با من اینهمه دعوا کرد خیلی ناراحتم کرد ... به نظرتون تا کی میخوان بیان و برن خونه ما ؟ این که میگین همیشگی نیست رو مطمینی ؟ آخه مامانش تقریبا هفته ای 2 یا 3 روز خونه دخترش میره با اینکه دخترش 5 ساله رفته خونه خودش...البته هر چی باشه اون دخترشه و با مادر خودش راحته مثل یه مهمون نیست ..بهش کمک میکنه ، تو کار خونه و ... ولی نمیفهمه اینجا خونه عروسشه نباید زیاد بیاد..اینجا که به من که تو کارا کمک نمیکنه .
ترانه جان این بود نتیجه این همه نوشتنه ما ؟!
ما گفتیم شما این کار رو بکنی؟!
گفتیم در ظاهر فلان حرف رو بزن ببین چی میشه ؟! دیدی چی شد حالا ؟! عکس العملش رو دیدی.خب... چه مشکلی از شما حل شد؟
توقع داشتی د رمقابل این حرکت نسنجیده ات چه رفتاری نشون بده ؟
من حرف زیادی برات ندارم.فقط یک توصیه :
اونم نگذار به دلیل یک مسئله پوچ و بیهوده که از روی عدم آگاهی چند نفر انجام میشه شما از همسرت فاصله بگیری.
شکستن قاب عکس برای همسرت دیگه عادی شده.دفعه بعد یه چیزه دیگه عادی میشه و ....
سلام مریم جان .حق با شماست من یکم کم طاقتم باید صبرم رو بیشتر ببرم بالا.ممنون ازت سعی میکنم راهنمایییهای شما و بقیه رو بکار ببندم . مرسی
مفید ترین کاری که فعلا میتونی بکنی اینه که اصلا مثل مهمون باهاشون برخورد نکن راحت باش یه پذیرایی مختصر
حتی وقتایی که خونتون هستن نه اینکه بی احترامی کنی ولی خیلی عادی به کارای خودت هم برس
اگه قراره با همسرت جایی برین خیلی راحت بهشون بگید ما امشب نیستیم یه شب دیگه بیاین
چند دفعه (البته نه پشت سر هم)بگید نیستیم فکر کنم کمتر بیان
من یه عمه دارم قبلنا همینطوری بود زیاد و بی ملاحظه میومدن خونمون
هر دفعه زنگ میزدن بیان ما میگفتیم امشب نیستیم یه شب دیگه بیاید
الان ارتباطمون خیلی خوبه ولی خیلی کمتر میان خونمون
سلام به همه ... واقعا خوشحالم که دوستای خوبی مثل شما دارم . ممنون .شوهرم هم از ته دلش دوست نداره که همش اونا بیان اینجا ولی واسه اینکه کلاس خونوادش رو جلو من کم نکنه هیچی نمیگه .ولی یکی دو بار گفته که خیلی حوصله مهمون بازی نداره... مرسی بچه ها سعی میکنم از راهکاراتون استفاده کنم .ممنون.
سلام ترانه جان..
ممنونم که پاسخ سوالات من رو دادی...
قبل از هرچیزی واقعا به جدیت تذکر می دم به دوستانی که با وجودیکه سعی در کمک به مراجع دارند ولی با بیان تجربیات خودتون که اصلا قابل تعمیم به شرایط ایشان نیست ..ایشان را در اول زندگی وارد یک راه انحرافی نکنید...چند دوست اخیر از شما خواهش می کنم اول تاپیک افت های احتمالی مشاوره را بخونید و بعد به راهنمایی بپردازید..هرچند راهنمایی همه ما در حد تجربه ست ولی نباید شرایط ایشان را با خودتان مقایسه کنید..هرگونه اسیب به زندگی ایشان مستقیما به راهنما بر می گرده..خواهش می کنم دقت کنید...
:72::72::72::72:
ترانه جان ..اول از این نکته شروع می کنم که شما در برخورد با اطرافیان خودتون باید اولین نکته ای که مد نظرتون باشه بررسی شخصیت خود شما و بعد شخصیت افراد طرف مقابل شماست..از کوچکترین نکته شروع می کنم..در پست اول فرمودید که مادر شما زیاد به منزل شما تشریف نمیارن و ملاحظه می کنند ولی خانواده همسر شما نه...
دوست عزیزم نکته مهم اول اینه که ویژگی های شخصیتی دو مادر هم کاملا متفاوت هست..مادر همسر شما زنیست برونگرا و این افراد عاشق رفت و امد و تفریح هستند..مشکل از انجا بروز می کنه که شاید شما و همسر شما چنین ویژگی نداشته باشید برای همین این موضوع برای شما ازار دهنده ست...ولی دوست من شما وقتی با مردی پیمان زناشویی می بندید یعنی ایشان را دوست دارید و باید به نظر من پدر و مادری که ایشان را آفریده اند تا امروز شما با او خوشبخت باشید هم بپذیرید.. دوست من یک سوال از شما دارم..
شما فرض کن شرایط کاملا بر عکس بود ..و خانواده شما می امدند و همسر شما شاکی بود؟میشه صادقانه خودتونو جای همسرتون بذارید و بگید آیا با خانواده خودتون هم چنین رفتاری داشتید؟آیا به انها می گفتید نیایند؟
نکته دوم اینکه باید بررسی کنید ..طبق سوالی که یکی از دوستان پرسیدند ایا ایشان در روابط شما و همسرتون اختلالی ایجاد می کنند؟اگر بله..ان هم راه دارد اگر خیر..چه مشکلی در هفته ای یکبار امدن والدین ایشان هست وقنی برای شما جز پذیرایی زحمتی ندارند....شما به یاد بیارید پدر مادر خودتون رو..چه خرجها که برای شما نکردند..چه پذیرایی ها..چه از خودگذشتگی ها ..خب والدین ایشان هم همین طور...شما سعی کنید با دید مثبت به این روزها نگاه کنید..چه بسا روزی انها نباشند و شما و همسرتون حسرت ثانیه ثانیه این روزا رو بخورید...
مورد سوم اینکه دوست من یکی از راههای نفوذ تو قلب آقایون دوست داشتن والدین اونهاست..وقتی شما بر خلاف خیلی ها...مشکل بزرگی مقل تحقیر..توهین و....ندارید را می خواهید با این منفی نگری ها به قول خودتون پای ایشان را از خانه تان ببرید..به نظر شما یک مادر و پدر حق ندارند بعد سالها سختی برای فرزندان اونها وقتی فرزندان به ثمر نشستند لذت اونها رو ببرند؟دوست دارم ترانه جان بشینی تک تک این سوالات فکر کنی....وقی شما با خانواده مردی ان هم بدون دلیل خیلی بزرگی مقابله می کنی ممکنه راههای نفوذ به قلب همسرت رو ببندی و چه بسا به خاطر شکستن قلب مادری خداوند لطفش و برکتش رو از زندگی شما کمرنگ کنه..فکر کن ان شا الله در اینده پسری داشته باشی و عروس شما هم رفتار شما را پیشه کند..چه حسی داری دوست من...صادقانه فکر کن...
دیدید با یکبار صحبت شما کار به قاب عکس شکستن رسید ..درسته..نمی گم بترس..یا کوتاه بیا..نمی گم زجر بکش..نه دوست من ولی باور کن این میزان رفت و امد زیاد نیست اون هم وقتی طرف شما والدین هستند..حالا چه والدین شما چه همسر شما ..هیچ فرقی نمی کنه...پس زندگی رو به خودت تلخ نکن...
با راهکارهای در بالا گفته شده شاید والدین ایشان نیایند و به ظاهر شما موفق شدی ولی باور کن اون شادی قبلی هیچ وقت بر نمی گرده به خصوص اگر دعوا و ...باشه که حرمت شکنی رخ بده دیگه بدتر...من تجربه ای دارم..هیچ وقت حرمت والدین نشکن ..چون دنیا دار مکافاته ...مواظب عمل امروزت باش دوست من...
دوست من مورد دیگه در رابطه با کمک نکردن شما در خانه به ایشان و برعکس اونه..درسته شما وظیفه ای نداری..ولی سوالی دارم در منزل شما همیشه مادرتون ظرف میشوره؟وقتی مادرتون میاد خونه شما همش داره ظرف های شما رو میشوره؟ ایا با کمک کردن شما به والدین همسرتون چیزی از شخصیت و احترام شما کم میشه؟ایا اگر شما هم همچنین عروسی داشته باشید احساس مثبتی به او خواهید داشت؟
می خوام شما رو به سالها قبل ببرم..مادر شما ومادر همسرتون جوان بودند..هر دو مادر شب های زیادی نخوابیدند ..به شما ها شیر دادند..شما رو تر و خشک کردند تا امروز خوشبخت باشید..آیا اونها از شما انتظار کمک داشتند..نه دوست من اونها بی توقع مهر مادری و پدری رو ادا کردند..ایا ما فرزندان نمی تونیم در عوض اون همه محبت والدینمون الان به اونها بی چشمداشت کمک کنیم...؟الان سنی از اونها گذشته دوست من ..نقش ما فرزندان چیه؟
خیلی صحبت کردم..حرف زیاد دارم براتون ولی می خوام بدونی چند نکته را در زندگیت عملی کن دوست من...
1..در مشکلات صبور باش
2.بدون مرد شما ظرفیتی داره و شما باید راههای جا کردن خودتون رو در دل همسر و خانواده اش بلد باشید..
3:تا زمانی که کسی به حرمت..شخصیت و خط قرمز شما تجاوز نکرده شما با بی صبری و عجولی برای خودت مشکل درست نکن
4..منفی نگری دور کن و از امروز با دید مثبت به ایشون نگاه کن.اونوقت می بینی خودت و همسرت با لذت بیشتری زندگی می کنید.
5:احسان به والدین برکت را به خانه شما میاره دوست من....
6:محبت ..محبت میاره...اینو فراموش نکن...
در آخر...اگر شما و همسرتون واقعا تمایلی به امدن انها به خانه خودتون ندارید نتیجه اون تنها قطع رابطه است و دل شکستن..در حالی که با تحمل اون..دید مثبت داشتن...ساده پذیرایی کردن برای کاهش مخارج..می تونه همیشه از برکت وجودشون استفاده کنید بخندید..اینو بهت جدی می گم دوست من...
نکات بیشتری هست که به اینجا بسنده می کنم تا نظراتت رو و تصمیمت رو بشنوم...اگر تمایلی داری می تونیم ادامه بدیم تا نهادینه بشه تمام این حس ها در وجودت تا لذت واقعی اون رو بچشی....
** در آخر هر بار در زندگی احساس خوشبختی کردید بدانید ان را مدیون پدر و مادری هستید که شما و همسرتون رو آفریدند **
موفق باشی
سارا بانو:72:
سلام مرسی سارا بانو . حرفاتو قبول دارم .شاید چون هنوز تازه اومدم خونه خودم مادر شوهرم زیاد میاد.البته اره من خیلی اهل رفت و امد نیستم شاید همین دلیل این باشه که دوست ندارم زیاد بیان...ولی سعی میکنم به نکاتی گفتی توجه کنم . مرسی
ترانه جان...
پاسخ کوتاهی که به متن من دادی نشاندهنده نکات مثبت خیلی زیادی ست که در وجود شما نهفته ست.خیلی خوشحالم:72:.من منتظر این می مونم که خوب به موضوع فکر کنی و دوباره ادامه بدیم..اصلا عجله نکن و در ارامش به همه چیزهایی که در اثر رفتارت بدست میاری و از دست میدی خوب فکر کن..
حتی در قسمت هایی از پست من که مشکلی می بینی می تونیم باهم صحبت کنیم دوست من ...
در رابطه با عدم دوست داشتن رفت و امد شما کاملا بهت حق میدم دوست خوبم..اونم راهکار داره...ولی فعلا به علت هجوم اطلاعات چیزی نمی نویسم تا خوب بررسی کنی تا دوباره اگر خواستی ادامه بدیم تا بتونی لذت بخش زندگی کنی....
موفق باشی..
سارا بانو:72:
ترانه خانم
به تالار همدردی خوش آمدی
خانم خانمها ، حیفه اینجوری بد اخلاقی ، پست اولتو یه بار دیگه بخون ، از ادبیات خوبی در اشاره به مادر شوهر و خانوادش استفاده نکردی ، هرچه مودبانه تر حرف بزنی و رفتار کنی ، یعنی عزت نفس نشون داده ای و ارزشمندی خودتو به ظهور رسوندی
شما هیچ مشکلی با هم ندارید ، هرچند سارا بانو به خوبی راهنمایی کرد ، اما منم چند جمله ای عرض می کنم .
عزیزم
همه ما ها با هم تفاوتهایی داریم ، هر خانواده ای با خانواده ای دیگر نیز تفاوتهایی دارند ، این تفاوتها لزوماً به معنای اینکه ویژگیهای یکی خوب و مال دیگری بد هست ، نیست ، فقط تفاوته ، هنر ما آدمها هم اینه که با این تفاوتها بتونیم با هم در تفاهم و سازگاری زندگی کنیم .
با روش و روندی که فقط مطابق خواست و سلیقه خود بخواهیم تعامل داشته باشیم جز خود را اذیت کردن و دیگران را رنجوندن نتیجه ای حاصل نمیشه ، تازه اینجوری میشه خودخواهی .
اینجوری که پیداست از نظر ویژگیهای اجتماعی بودن با هم تفاوت دارید ، شما بیشتر گرایش به تنهایی و خلوت دارید اونها رفت و آمد و تعامل بیشتر ، شما احتمالاً درونگرا و اونها برونگرا ، نمیتونی بگی دروانگرایی ما خوبه و کار اونها بد هست ، اونها هم در مورد شما اینجوری نمیتونند بگند .
در این مواقع ما باید سعی کنیم مهارتهای ارتباطی را به کار بگیریم و تفاوتهای دیگران را بپذیریم و یاد بگیریم با این تفاوتها چطور می توانیم در تعامل موفق باشیم و با سازگاری مثبت پیش برویم .
عزیز دلم ، خانواده شوهرت رو همانطور که هستند بپذیر ، چون اونها را انتخاب کرده ای به عنوان فامیل ، برای این کار بهتره خودتو جای اونها بزاری ، از دریچه نگاه اونها نگاه کنی ، و نخواهی اونها تغییر کنند ، بلکه بپذیر که اینگونه هستند ، و قضاوت بد بودن براشون نداشته باش . بعد ببین با این ویژگیهاشون باید چطوری یک ارتباط خوب و دوستانه و شاد باهاشون داشته باشی و نه اینکه از همان ابتدا با دید منفی نسبت به این تفاوتها بنگری و بخواهی اونها مطابق رویه شما عمل کنند .
مهارتها کلامی و ارتباطی را یاد بگیر و به کار ببند.
مثلاً اگر شما آدمی هستی اهل تکلف در مهمانداری وبه خودت سخت میگیری ، لازمه خودت را تغییر بدهی و راحت تر برخورد کنی و زیاد سخت نگیری و مثل مهمان با آنها برخورد نکنی ، مثل پدر و مادرت بپذیرشون و راحت باش ، حتی اگر ببینی این راحت گرفتن شما برای اونها ناخوشایند باشه ، چون شما نه بی احترامی می کنی نه کم محلی می کنی ، بلکه سخت نمیگیری مثلاً حتماً چلو خورشت برای شام درست نمی کنی ، گاهی املت هم درست می کنی با روی باز و احترام و لذت و صادقانه ، اگر اونها خوششون نیاد و انتظار پذیرایی آنچنانی داشته باشند این دیگر مشکل اونهاست و اشتباه اونهاست و شما نگران نباش ، شما جرأتمندانه روش درست رو در پیش بگیر .
اگراحساس می کنی با اومدنشون از کار و برنامه هات عقب می افتی ، مثلاً درس داری و ... سر موقعی که باید به درست بپردازی عذر خواهی کن و مشغول کارت شو ، و بگو شرمنده هستم ولی کارم عقب می افته ، نه بی احترامی کردی ، نه خواستی تحویلشون نگیری . بلکه به برنامه ای که داشتی رسیدی .
در یک کلام برنامه های زندگیتون رو درست تنظیم کنید و با وجود اومدن اونها زندگیتونو تعطیل نکنید وبه زندگیتون برسید .
سعی کنید از این موقعیت برای اینکه از زاویه ای دیگر هم زندگی را ببینید و با آن سازگاری نشون بدهید استفاده کنید ، اینجوری شما آدمی قوی و صبور و توانمند در شرایط مختلف می شوید .
اگر اونها با این روند شما مشکل داشتند حتماً خودشون آمد و رفت را کمتر می کنند ، مهم اینه که شما احترام را حفظ کنید ، بد بینانه نگاه نکنید ، ارزش بزرگتر بودنشون را در نظر داشته باشید ، اما برنامه های زندگتونو هم داشته باشید ، این میشه رفتار درست از سوی شما . و مهم اینه که شما درست عمل کنید .
موفق باشی
.
سلام دوست عزیزمpink butterfly و همین طور aphd عزیز..
کاملا حس شما قابل درکه.. و بر هیچ کس پوشیده نیست قصد شما کمک هست و این عالیه..ولی دوستان مشکل ترانه اینطور که خودشون توضیح دادند به این وخامت نیست و برای همین متاسفانه این تجربه ها در ایشان فقط ایجاد منفی نگری می کنه..بله ..هستند خانواده های شوهری که واقعا ادم در مقابلشون مستاصل میشه و عروس هایی که خانواده شوهر نمی دونن واقعا باهاشون چکار کنند..ولی گویا مشکل ترانه جان فقط رفت و امد هست ..در این موارد این گونه تجارب علی رغم حسن نیت شما برای ایشان به شدت آسیب زاست....
شما هم اگر فکر می کنید راهی برای حل مشکل هست می تونید در تاپیک جدا گانه بررسی بشه ولی تعمیم مشکل خودمون به مراجع یکی از آفت های مشاوره هست وگرنه همه دوستان حسن نبت دارند..
بازم ممنونم دوستان....:72:
بعضی پستها در این تاپیک به دلیل آسیب زا بودن حذف گردید ،در صورت اصرار و تکرارا ابتدا اخطار و سپس مسدود شدن حساب کاربری اعمال می شود .
در این تالار بنا به روند تخصصی ، راهکارهایی که مشکل به مشکلات زندگی فرد اضافه کند ، ممنوع است ، پستهایی که مشکل فرد را بزرگتر و احساس ناامیدی یا خشونت ایجاد کند ، ممنوع است ، راهنماییهایی که مبتنی بر دروغ و کلک باشد ممنوع هست .
بارها گفته شده همگرا با متخصص تالار یعنی مدیر همدردی و با در نظر داشتن تاپیک آفت های احتمالی در کار مشاوره راهنمایی دهید ، اینجا آفت مشاوره ای پدیده انتقال متقابل در پست بعضی از دوستان مشهود بود .
لطفاً دقت فرمایید .
.
[size=medium]سلام فرشته مهربان . مرسی عزیزم . اره راستش من درس و کار دارم و حوصله و وقت رفت و امدو ندارم .اتفاقا یک بار به شوهرم گفتم من ایندفعه که مامانت اومد یکم که نشستم بعد میرم تو اتاق کارام رو بکنم اما شوهرم مخالفت کرد و گفت نه این بی احترامیه ... و نمیتونم برم باید به زور بشینم ... ولی این بار میخام اینکارو بکنم حتی اگه شوهرم ناراحت شد ... اما میترسم باز قاطی کنه دعوا . به نظرتون چکار کنم ؟ چه جوری به شوهرم بفهمونم که اینجا خونه خودمه میخام راحت باشم ...تازه من اهل سخت گیری نیستم شوهرم میگه غذای خوب درست کن ..تزیین کن و جزییات دیگه...باید چه کار کنم ؟[/size]
سلام کبود . میشه بگی چه کار کنم که با دعوت کردن بیان؟ چون من که همینجوری نمیرم اونجا .فقط وقتی دعوتم میکنن میرم ...اما اونا بدون دعوت میان ... یعنی اصلا فرصتی به من نمیدن که دعوتشون کنم ...
ترانه جان من نشستم کلی نوشتم برات، اما خوب یه عده که .... بگذریم..
نمیدونم راهکارم به دردت میخوره یا نه ، خود من اینو از کسی شنیدم که اجرا کرده جواب گرفته ، حالا خودت بسنج ببین با شرایط شما مناسبه یا خیر؛ برای تعطیلات این هفته با شوهرت برنامه ای بذار (تو همون روزایی که اونا میان)، یکی دو روز مونده به تعطیلات ، بهشون تلفن که میکنی لابلای حرفات اینو به مادرشوهرت بگو ، اما تابلو نگو که یوقت متوجه بشه واسه نیومدن اونهاست ؛ مثلا همینطور که دارید صحبت می کنید بهش بگو هنوز فلان کارمو نکردم ، یا مثلا شوهرم هنوز ماشینو نبرده تعویض روغن ... آخه آخر هفته می خوایم فلان جا بریم و .. (بهش میرسونی که خونه نیستید) و اونا هم اون هفته نمیان.
این کارو با برنامه ها و بهانه های متفاوت دو سه بار تکرار کن (البته با رضایت و هماهنگی شوهرت ، اگه اون ناراضی بود بیخیال این راه شو)
هفته بعدیش خودت تلفنو بردار و با خوشرویی دعوتشون کن که مثلا فلان روز شام تشریف بیارید ، (سعی کن بیشتر برای شام دعوت کنی چون اگه ناهار دعوتشون کنی ممکنه شام هم بمونند :163: این دیگه میل خودته)
هفته بعدش میتونی قبل اومدن اونا خودت زنگ بزنی بگی دلمون تنگ شده .. خونه هستید بیایم دیدنتون؟
اینطوری یکبار هم شما میرید و اون هفته از پذیرایی راحتی و در عین حال دید و بازدید هم انجام شده ،
دوباره هفته بعدش غیرمستقیم بهشون برسون که آخر هفته فلان جا قراره برید/ کاری دارید یا هرچی ... (منظور خونه نبودنتونه) و دوباره هفته بعدش دعوتشون کن ، کلا یه مدت که اینکارو ادامه بدی دیگه یاد میگیرن باید با دعوت اومد ،
یه نکته دیگه : سعی کن به ازای هر یکباری که اونا میان خونتون ، یکبار هم شما برید ! اینطوری به دو طرف فشار کمتری واسه پذیرایی میاد و زود به زود تر مادر و پسر همو میبینند هی هوس اومدن نمی کنند
حتما لازم نیست برنامه خاصی بذاری که نباشین ، مثلا میتونی از مادرت بخوای دعوتتون کنه ، یا برید خرید یا هرچی که خودت میدونی
فقط نکته اصلیش غیرمستقیم گفتنه ، باید حرفو تو حرف بندازی و لابلای حرفات بچپونیش وگرنه تابلو میشه میفهمن که منظورت نیومدن اوناست، پشت سرهم دیگه هم اینکارو نکن ، بینش فاصله بنداز و آهسته آهسته اینو براشون جا بنداز ، نباید انتظار داشته باشی یهو همه چی تغییر کنه . باید آروم آروم و محتاطانه پیش بری تا به مرور زمان این فرهنگ توشون جا بیفته.
سلام ترانه جان":نقل قول:
نوشته اصلی توسط tarane jon
با توجه به این پست گویا تمایل شما به ادامه همان روش های قبلی بیشتر هست ...امیدوارم بعدا پشیمان نشید...به هر حال در اینجا خود مراجع مسیر مطلوبش رو انتخاب می کنه و بالطبع تبعات آن هم برای خود مراجع هست... من ارزو می کنم به نتیجه برسید.:323:.
سارا بانو:72:
دوست عزیز اولا خوش به حالت که خانواده شوهرت اهل رفت و امد هستند به عنوان مثال مادرشوهر و پدر شوهرمن اصلا خونه ما نمیان اگرهم بیان به زور دعوت یا اینکه مهمانی داشته باشیم و این منو ناراحت میکنه که چرا خانواده همسرم اینقدر گوشه گیرن و هیچ جا نمیرن در کل باید بگم چه اشکالی داره که مادر به خونه فرزندانش سر بزنه از شما چیزی کم نمیشه من خودم با توجه به اینکه اونا تنهان وقتی خونه اشون میرم سعی میکنم کمکش کنم و حتی اگه حوصله نداشته باشم با خودم میگم من این کار رو واسه رضای خدا انجام میدم به هرحال ممکنه شما هم روزی شرایط مشابه داشته باشید نیازی هم نیست چند مدل غذا درست کنید به شوهرتون بگین اونا مثل خانواده خودم هستن و چون رفت امد داریم 1 مدل غذا کافیه مهم اینه که دور هم باشیم در ضمن با کسانی که مدام از خانواده شوهرشون بد میگن رفت و امدتون رو کمتر کنید چون ناخواسته ذهن شما رو درگیر میکنن
سلام ترانه جان
به شوهرت نگو که میخوای بری کارات رو انجام بدی ولی وقتی زمان انجام کارهات شد برو و به کارت برس.
راستش مشکل شما خیلی شبیه مشکل من بود. من فقط تجربه شخصی ام رو در اختیارت قرار میدم امیدوارم اشتباه نکرده باشم. (خیلی شبیه صحبتای فرشته مهربانه)
اولا دوستانی که میگن خیلی خوبه که خانواده شوهرتون رفت و آمد می کنن حتما خانه دار هستند و وقت آزادشون زیاده. من هم خانواده شوهرم رو خیلی دوست دارم اتفاقا خودم هم برون گرا هستم ولی مشکل اینجاست که اونها زیادی بیکارن و من زیادی پرمشغله.اوایل ازدواجمون هفته ای یکی دوبار ما رفتیم اونجا و هفته ای یکبار هم اونا میومدن:302: (تازه خانواده خودم هم با اینکه خونه ما نمیومدن ولی انتظار داشتن مدام بهشون سر بزنم) واقعا خسته شده بودم از اینهمه رفت و آمد.
الان دیگه اینطوری رفتار می کنم که مثلا ساعت 6 زنگ می زنن و میگن میخوایم بیایم خونتون من هم تازه رسیدم خونه و باید حمام کنم...خونه رو مرتب کنم....ظرفها رو بشورم....ناهار فردا رو درست کنم...یه غذای سردستی برای شام بپزم و معمولا همسرم دیرتر از من میاد و کمکی نمیتونه به من بکنه.
من اصلا توی برنامه ام هیچ تغییری ایجاد نمی کنم با خوشرویی به استقبالشون می رم از دیدنشون اظهار خوشحالی می کنم یه چایی و اگه تازه خرید کرده باشم یه ظرف میوه روی میز میذارم و به کارهام میرسم حتی حمام میرم.
البته یه کم اولش سخته بخصوص واسه من و شمایی که اوایل ازدواج بیش از حد در پذیرایی از مهمون به خودمون سخت گرفتیم و شاید کمی عوض کردن روال قبلی منجر به دلخوری بشه ولی راهش فقط همینه .
ضمنا در مورد خانواده شوهرت همیشه درست و مودبانه با شوهرت صحبت کن...مدام بگو که خیلی دوستشون داری...وقتی میان خونت اخم نکن و با خوشرویی باهاشون صحبت کن...نذار شوهرت حس کنه داری از روی قصد و غرض به خانوادش بی احترامی می کنی...اگه باز هم روی پذیرایی آنجنانی از خانودش اصرار داشت بدون اینکه غرغر کنی یه بخشی از کارها رو بهش واگذار کن و بذار اون هم اندازه شما خسته بشه.
من اینطوری رفتار کردم...رفت و آمدشون خیلی کمتر شده که حتما دلیلش اینه که فهمیدن من چقدر گرفتارم :227:(امیدوارم از دستم ناراحت نشده باشن)
نقل قول:
نوشته اصلی توسط فرشته مهربان
سلام
من این تجربه رو داشتم خیلی برای من قابل تحمل نبود فکر می کردم چون همسرم پسر اولشونه ذوق زدن و دوس دارن برای همین همیشه خوب پذیرایی می کنم ولی هفت سال این ماجرا ادامه داشت تا اینکه بینمون بهم خورد و حالا من گاهی دعوتشون می کنم مادر شوهر من هم وقتی می خواست بیاد خونه ما زنگ می زد به برادر شوهرم و خانمش و خواهرشوهرم و خانوادهاش می امدن تازه خودشونم چهار نفر بودند ولی من با همون امکاناتی که وجود داشت پذیرای می کردم حس می کردم این هم خودش براشون راحتی بیشتری بوجود میاره الان خیلی افسو س اون روزارو می خورن و گاهی مادر شوهرم میگه دیگه مهر و محبت اون موقع ها نیس بااینکه من سعی می کنم رفتارم کاملا خوب باشه و از لحاظ پذیرایی دیگه مل قبل نیستم و سعی می کنم هرجور شده خوب پذیرایی کنم
جندتا پیشنهاد
فکر نکن این به خاطر اینه که اول زندگیته
گاهی اوقات که واقعا کار داری بهشون بگو
نذار براشون یه عادت بشه
همیشه در همه چیز تعادل نگه دار ( این تجربه 8 ساله منه )
هیچ وقت به مادر و پدرشوهرت بی احترامی نکن حتی اگه حق باتو باشه