راه حل مشکل دعوا و کتک کاری ما چیست؟

سلام دوستای خوبم ، تو شرایط بد و سردرگمی هستم که به راهنماهیاتون احتیاج دارم .

من و همسرم با هم دعوا کردیم و الان چند روزه که با هم قهریم .

زیاد مهم نیست که دعوامون به خاطر چی بود ، چون زیاد از این بحث ها توی زندگیمون هست و هردفعه یک جوری تمومش میکنم
ولی این دفعه دیگه نتونستم با شوخی و ...قضیه رو همون جا تموم کنم ،
و دعوای بدی بینمون شد ، فقط به خاطر لج و لجبازی ....و همسرم متاسفانه بدجور کتکم زد .

همه ناراحتیم از اینه که به خاطر کوچکترین مسئله ای که بر وفق مرادش نباشه اگر من با شوخی و مظلوم نمایی تمومش نکنم و بخوام رو حرفم وایسم و یا از حرفش ناراحت شم و بخوام ناراحتیم رو توی یک لحظه یا یک ثانیه و یا حتی با یک کلمه نشون بدم ، انقدر عصبانی میشه و بدجور من رو تهدید میکنه که من رو صد برابر ناراحت تر میکنه

اگر روی حرفم وایسام ، با اولین جمله من، تهدید میکنه که حرف نزن که میام لهت میکنم .اگر جوابش رو بدم به طرفم میاد و دستش رو میزاره روی دهنم و میپیجونه و میگه ساکت شو که میزنم خردت میکنم .

آیا واقعا این رفتار مشکل نداره ؟ من باید این جور مواقع چی کار کنم ؟

این دفعه در برابر حرفی که بهم زده بود موضع گرفتم و حرف بدی که بهم زد رو به خودش نسبت دادم که عصبانی شد و یک فحش بهم داد و دوباره همون فحش رو به خودش نسبت دادم و عصبانی تر شد و به طرفم اومد و محکم پرتم کرد روی زمین و کتکم زد ...
منم انقدر قلبم شکسته بود و از این کارش ناراحت بودم که بهش گفتم نکن حیوون ...و اون هم بدتر میزد و من نمیتونستم ساکت شم و دوباره میگفتم و اون هم کتک میزد
انقدر قلبم ازش شکسته بود که نمیتونستم سکوت کنم باید حتما یک چیزی میگفتم تا دردم کمتر شه

از اینکه انقدر قدرت داره که هر کاری میخواد بکنه و من نباید چیزی بگم وگرنه کتک میخوردم خیلی ناراحت بودم:302:

بدنم کبود و زخمی شد
حتما میپرسید چرا منم بهش فحش میدادم ؟
چون تجربه داشتم که چندیم بار قبلا هم کتک زده بود ولی معذرت خواهی نکرده بود و تا من پا پیش نمیزاشتم برای آشتی اصلا باهام آشتی نمیکرد و همیشه من مقصر بودم و توی دلم مثل یک عقده میشد...
برای همین نمیتونستم سکوت کنم و میخواستم حداقل همون جا یک چیزی بهش بگم
میدونم منم اشتباه کردم

الان چند روزه که قهر هستیم و از اونجایی که میشناسمش که اصلا نمیاد که باهام آشتی کته میخواستم ازتون راهنمایی بگیرم که من باید چی کار کنم ؟

آیا با وجود همه کتک هایی که خوردم و این کبودی ها باز خودم برم آشتی کنم ؟
یا همین جور منتظر بشینم و حرص بخورم ؟

چی باید بهش بگم ؟ چطوری باهاش صحبت کنم؟

http://www.hamdardi.net/images/www.h....com_2.net.jpg[/align]
خواهشمندم این تاپیک رو حذف کنید ، چون 2 بار با 2 عنوان متفاوت اشتباها ارسال کردم .ممنونم

سلام دوستای خوبم ، تو شرایط بد و سردرگمی هستم که به راهنماهیاتون احتیاج دارم .

من و همسرم با هم دعوا کردیم و الان چند روزه که با هم قهریم .

زیاد مهم نیست که دعوامون به خاطر چی بود ، چون زیاد از این بحث ها توی زندگیمون هست و هردفعه یک جوری تمومش میکنم
ولی این دفعه دیگه نتونستم با شوخی و ...قضیه رو همون جا تموم کنم ،
و دعوای بدی بینمون شد ، فقط به خاطر لج و لجبازی ....و همسرم متاسفانه بدجور کتکم زد .

همه ناراحتیم از اینه که به خاطر کوچکترین مسئله ای که بر وفق مرادش نباشه اگر من با شوخی و مظلوم نمایی تمومش نکنم و بخوام رو حرفم وایسم و یا از حرفش ناراحت شم و بخوام ناراحتیم رو توی یک لحظه یا یک ثانیه و یا حتی با یک کلمه نشون بدم ، انقدر عصبانی میشه و بدجور من رو تهدید میکنه که من رو صد برابر ناراحت تر میکنه

اگر روی حرفم وایسام ، با اولین جمله من، تهدید میکنه که حرف نزن که میام لهت میکنم .اگر جوابش رو بدم به طرفم میاد و دستش رو میزاره روی دهنم و میپیجونه و میگه ساکت شو که میزنم خردت میکنم .

آیا واقعا این رفتار مشکل نداره ؟ من باید این جور مواقع چی کار کنم ؟

این دفعه در برابر حرفی که بهم زده بود موضع گرفتم و حرف بدی که بهم زد رو به خودش نسبت دادم که عصبانی شد و یک فحش بهم داد و دوباره همون فحش رو به خودش نسبت دادم و عصبانی تر شد و به طرفم اومد و محکم پرتم کرد روی زمین و کتکم زد ...
از این کارش ناراحت بودم که بهش گفتم نکن حیوون ...و اون هم بدتر میزد و من نمیتونستم ساکت شم و دوباره میگفتم و اون هم کتک میزد
انقدر قلبم ازش شکسته بود که نمیتونستم سکوت کنم باید حتما یک چیزی میگفتم تا دردم کمتر شه

از اینکه انقدر قدرت داره که هر کاری میخواد بکنه و من نباید چیزی بگم وگرنه کتک میخوردم خیلی ناراحت بودم:302:

بدنم کبود و زخمی شد
حتما میپرسید چرا منم بهش فحش میدادم ؟
چون تجربه داشتم که چندیم بار قبلا هم کتک زده بود ولی معذرت خواهی نکرده بود و تا من پا پیش نمیزاشتم برای آشتی اصلا باهام آشتی نمیکرد و همیشه من مقصر بودم و توی دلم مثل یک عقده میشد...
برای همین نمیتونستم سکوت کنم و میخواستم حداقل همون جا یک چیزی بهش بگم
میدونم منم اشتباه کردم

الان چند روزه که قهر هستیم و از اونجایی که میشناسمش که اصلا نمیاد که باهام آشتی کته میخواستم ازتون راهنمایی بگیرم که من باید چی کار کنم ؟

آیا با وجود همه کتک هایی که خوردم و این کبودی ها باز خودم برم آشتی کنم ؟
یا همین جور منتظر بشینم و حرص بخورم ؟

چی باید بهش بگم ؟ چطوری باهاش صحبت کنم؟

سلام دوست خوبم

اشکالی نداره.از این درگیری ها برای همه پیش میاد.

تمنا جان

خوش اخلاق ترین و مهربان ترین مردها دوست ندارن زنشون مقابلشون بایسته.شما هم نباید موقع دعوا و درگیری جواب همسرت رو بدی.
لحظه دعوا اصلا زمانی نیست که شما بخوای حرفت رو به کرسی بنشونی و یا با نظر همسرت مخالفت کنی.

دوست خوبم

در مواقع عوا به هیچ عنوان با همسرت بگو مگو نکن.بذار هرچی میخواد غر بزنه.شما تو دلت ذکر بگو.صلوات بفرست.وضو بگیر و نماز بخون.

باور کن انقدر فشارهای مالی و اقتصادی و روحی و روانی روی مردم زیاد شده که صبرا خیلی کم شده.البته این نمیتونه دلیل قانع کننده ای باشه برای این رفتار.

اما وقتی عصبی میشه اصلا باهاش وارد بحث و بگو مگو و جواب دادن نشو.این کار بدترین کار و اشتباه ترین کاره.

وقتی کار به جاهای باریک میکشه جمع کردنش خیلی سخته.و حتی برخی مواقع غیر ممکن.

موقع که همسرت عصبانی کاری نکن که عصبانیتش تحریک بشه.من مواقعی که هوا خوبه وقتی همسرم عصبانی میشه و منتظر بهونه است برای خودم گل گاو زبون درست میکنم و میرم میشینم توی بالکن و میخورم .هم خودم اروم میشم و هم همسرم.

تمنا جان
چند ساله ازدواج کردی؟ایا همسرت از اول کتک میزد؟مواقعی که بعد از کتک دوباره آشتی میکردید در مورد این مسئله باهم صحبت میکردید یا نه؟


نمیخواد بری و آشتی کنی اما خیلی عادی برخورد کن.خیلی معمولی غذا رو درست کن ..خونه رو تمیز کن...سرکار برو و بیا...همه چیز عادی باشه.حتی باهاش صحبت هم بکن.

مثلا بگو شام حاضره.

قهر نباش اما معمولی برخورد کن.عاشقانه نباش.

یادت هم باشه به هیچ عنوان بهونه دستش نده.مثلا اگر براش چایی میریزی لیوانش رو طوری جلوش نذار که بهش بر بخوره.مثلا نکوب زمین.

بهتره باهاش طوری برخورد کنی که نشون بدی دلت شکسته.

مثلا یه مسیج ساده بهش بدی و مردانگیش رو تحریک کنی.

ببین این مسیجا به دردت میخوره یا نه؟

در نهایت این شمایی که باید ببینی همسرت ظرفیت این کار رو داره یا نه.

--------------

به چشم من نگاه کن. ببین چگونه اشک غم، روان شده از دیده ام. برای من ز عشق بگو...
تو ای کسیکه دوستت دارم
تو ای کسیکه قلب من بخاطر تو می تپد
قلبم را شکستی...

------------

جنس من از آهن و از سنگ نيست
من دلم تنگ است و يار دلتنگ نيست
حال دل از من نميپرسي چرا
حال پرسيدن كه ديگر ننگ نيست

----------
مهم نيست كي مقصر است
باور کن مهم اين است که يادمان باشد عمرمان کوتاه است
در پايان زندگي خواهيم گفت: کاش فقط چند لحظه بيشتر فرصت داشتيم تا خوب بهم نگاه کنيم و همه ناگفته هاي مهر آميز يک عمر را در چند ثانيه بگوييم پس نازنين بيا آشتي كنيم با مهر
--------


هميشه رفتن بهترین نیست
گاهي ميان رفتن وماندن هيچ فرقي نيست
چه قهر باشيم چه آشتي
اصل درست اين است که عزيزان ما در خانه ي دل ما جاي دارند

----------
ارامش خودت رو حفظ کن و سوره مزمل رو زیاد بخون.درست میشه.نگران نباش

مرسی مریم جون خیلی خوشحال شدم به تاپیکم سر زدی و برام نوشتی ، یک دنیا ممنونم .

این چند روز خیلی عادی رفتار کردم ، خونرو تمیز میکنم غذام رو آماده میکنم ولی دوتایی مثل دوتا غریبه هستیم اون توی یک اتاق دیگه من توی یک اتاق دیگه

مریم جوم من میدونم که اگر بخوام باهاش آشتی کنم اون هم باهام آشتی میکنه .ولی آیا من باید آشتی کنم یا نکنم؟ این اس ام اس ها نشونه آشتی کردن هست؟

ترانه جان شوهر شما فقط نسبت به شما اینقدر عصبی میشه یا کلا آدم عصبی هست؟ یعنی نسبت به افراد و مسائل دیگه هم اینطوری واکنش نشون میده همیشه؟
از اول اینطوری بوده یا جدیدا اینطوری شده؟
آیا تاحالا وقتی که با هم خوبید و در آرامش هستید ، راجب این رفتارش باهاش صحبت کردی؟ ابراز ناراحتی کردی؟
وقتی آشتی می کنید چی میگید؟ مثلا قول نمیده که دیگه اینکارو نکنه؟ شما تعهدی ازش نخواستی؟
من فکر میکنم شما در برابر کتکهای ایشون دیگه بیش از حد کوتاه اومدی
این کوتاه اومدن همیشگیتون باعث پایداری و همیشگی شدن این کتکها شده ،
من نمیگم جنجال کن ، گذشت کردن خیلی خوبه ، درک کردن همسر خیلی خوبه که گاهی بگی خوب عصبانی شده کنترلشو از دست داده و ... باهاش آشتی کنی
خیلی خوبه که گاهی بگی تقصیرای خودت رو هم ببینی و مثلا بگی اگه باهاش کل کل نمکردم اینطوری نمیشد و .... کلا این دیدگاه ، دیدگاه خوبیه ، اما فکر میکنم دیگه از حد گذشته !
کتک کاری بین شما از یک حادثه ، تبدیل شده به یک برنامه روتین! یه عمل عادی و معمولی! این خیلی بده
ممکنه شما الان برید آشتی کنید و همه چی هم خوب بشه اما هفته دیگه دوباره همین وضع پیش بیاد، بالاخره تا کی؟
باید یه فکر اساسی و یک راه حل اساسی در پیش بگیری نه اینکه صرفا به فکر همین دفعه باشی ،
که البته اون راهه به عقل من نمیرسه :P

سلام کبود عزیزم مرسی که نظرت رو برام نوشتی

آره عزیزم تقریبا از روزای اول این جور بود
نه با بقیه اینجور نیست ، یعنی عصبانی میشه و حرفش رو میزنه ولی کتک کاری نمیکنه ، مثل اینکه فقط زورش به من میرسه

آره بعد از دعوا خیلی وقت ها باهاش صحبت کردم میگه که من همینم اگه باهام بخوای کل کل کنی و حرف زور بزنی ( از نظر اون زوره ولی از نظر من نه ) نمیتونم عصبانیتم رو کنترل کنم ، میگه که دلش نمیخواد همچین اتفاقی بیفته ولی وقتی عصبانی میشه نمیتونه جلوی خودش رو بگیره
و البته همیشه من رو مقصر میدونه و هیچ وقت تاحالا نشده که معذرت خواهی کنه و این از همه بیشتر من رو ناراحت میکنه چون هیچ وقت از دلم بیرون نمیره
کبود عزیزم من هم نمیخوام کوتاه بیام ولی راه حلش چیه؟ فقط در صورتی که من ادای زنای مظلوم و مطیع رو دربیارم میتونم کاری کنم که به این جاها نرسه .که البته تمام سعی خودم رو کردم و توی 1 سال گذشته این دومین بار بود که این اتفاق افتاد .
ولی خوب گاهی اوقات هم توقع دارم اون کوتاه بیاد ، منم آدم هستم ، نباید در برابر ناراحتی من کوتاه بیاد ؟
یک بار بهش گفتم که من نمیتونم این جوری تحمل کنم ، گفتش که خوب من همینم اگه نمیتونی تحمل کنی از هم جدا میشیم ، خیلی راحت این حرف رو میزنه ، مثل اینکه اصلا نمیخواد هیچ وقت کوتاه بیاد .

تمنا جان

زندگی میدون جنگ نیست.

اعتدال رو رعایت کن.نه از اینور بوم بیفت و نه از اونور بوم.
شما میخواهی یک شبه عادتی رو که چند وقته دادیش رو تغییر بدی.خوب دوست گلم..خواهر عزیزم نمیشه.

اروم اروم..ریز ریز.اینجوری اونم بیشتر مقاومت میکنه.

دیواری رو که چند وقته کج ساختیش رفته بالا.حالا یه شبه میخوای بدون هیچ سر و صدایی این دیوار رو خورد کنی و دوباره صاف و درست بسازیش.به نظرت فرو ریختن این دیوار سر و صدا نداره؟شلوغ کاری نداره؟درگیری نداره؟

خوب معلومه که داره عزیزم.

ببین هرکسی در اخلاقش یه ضعفی داره.همسر تو هم روی نظراتش خیلی حساسه و میگه همه باید قبول کنن.البته این عادت اکثر اقایونه و دوست دارن زنشون مطیع باشه.

یه زمانی تحت هر شرایطی بودی رفتی آشتی کردی.اما حالا این دفعه میخوای نکنی.خوب این کار رو بدتر میکنه.

ایرادی نداره.همسرته.اگر تو پا پیش بذاری ایرادی نداره.اما نه با عذر خواهی و منت کشی و ضعیف بازی دراوردن.

با شم زنانه اما زنی دل شکسته.زنی که از تکیه گاه و حامیش آسیب دیده.زنی که قلبش رو مردی شکسته که یه روزی به سختی صاحب این قلب رو شیفته خودش کرده بود.زنی که جان پناهش موقع طوفان کسی نیست جز شوهرش.
از این جملات احساسی زیاد استفاده کن.

کما اینکه تمنا جان فراموش نکن شما هم در ایجاد عصبانیت همسرت بی تقصیر نبودی.بنابراین کاملا یک طرفه و حق به جانب جلو نرو.

خیلی ناراحت شدم.
بچه دارین؟!
به نظر من پیش قدم نشین.این شده یه عادت براشون که میزنمش خودش میاد جلو تموم میشه!!! واسش داره عادی میشه و روز به روزم بدتر میشه اگه همینطور کوتاه بیاین.
لج نکنین.قهر نکنین.زندگی عادیتون رو بکنین.اگه نیاز بود حرفی گفته بشه بگین خیلی عادی و بی تفاوت( نه با اخم و بی محلی).جوری رفتار کنبن که بهانه دستش ندین ولی محبت یا منت کشی یا پیش قدم اشتی و .... نه.

سلام عزیزم. واقعا متاسف شدم.امیدوارم کارشناسان بیان و راه حلی بهتون ارائه بدن.

ولی به نظر من وقتی این مشکلتون حل شد و دوباره همه چیز به حالت عادی برگشت، موقعی که رابطه تون خیلی خوب هست.به صورت خیلی دوستانه علت این عمل رو ازش بپرس و احساس خودت رو با شیوه ای زنانه که تحت تاثیرش قرار بده باهاش در میون بذار و بهش بگو این کار بیشتر از صدمه جسمی چقدر به روح و روانت آسیب میزنه. بسیار ملایم و دوستانه باهاش صجبت کن و در مورد راههای کنترل خشم تحقیق کن و حتی اگه تونستی اونا رو بهش بگو. من مطمئنم بعدش خودش هم پشیمون میشه ولی به خاطر غرورش نمیاد جلو.

امیدوارم هر چه زودتر مشکلت حل بشه عزیزم:72::72::72:

سلام tamanaye man

از خواندن پستت متاثر شدم امیدوارم حل بشه

من فکر میکنم راه حل مشکل شما باید ریشه یابی بشه

کتک کاری وقتیه که رابطه به آستانه انفجار رسیده...

هر سیستم حرارتی یک ترموستات داره ترموستات روان ما نیز تخلیه فشار درونی هست!!

نظر من اینه قبل از تخلیه فشار درونی که باعث انفجار رابطه میشه مشکل را حل نمایید

رفتار شوهر شما مسلما درست نبوده اما شما هم در پیشروی این دلخوری باهاش همکاری داشتین

زبان انسان مثل فرمان اتومبیل هست اگه رهاش کنیم به هر طرف که دلش بخواهد میچرخد....

پس دوست عزیزم لازمه روی روابط و اخلاق همسرتون کار کنید!!

تاکید میکنم خط قرمز های رابطه رو رعایت کنید نزارید به مرز غیر قابل کنترل برسه...

امیدوارم مشکلت حل بشه:72:

سلام تمنا
خیلی برات ناراحت شدم

ببین وقتی با اولین حرف بی ربط همسرت و عصبانیتش و بی احترامیش شما در تنهایی خودت فرو می رفتی و باهاش هم نوا نمی شدی و می رفتی تو اتاق و سرت رو به کار خودت گرم می کردی من اطمینان صد در صد بهت می دم که همسرت حتما از بی احترامی که بهت کرده پشیمون می شد و می اومد از دلت در می اورد و این همه آسیب روحی و جسمی نمی شدی
تمنا جان چرا تو دعوا می خوای برنده باشی !!!
هر کس سعی کنه تو دعوا و عصبانیت برنده باشه بیشتر بازنده است برنده ی واقعی اون هست که بتونه در مقابل عصبانیت طرف مقابلش عصبانی نشه و کنترل خودشو از دست نده.............

در ضمن تو هم اندازه همسرت قدرت داری اینو باور داشته باش و تو خیلی خوب می تونی با رفتارهای درستت روی رفتارهای نادرست همسرت مسلط بشی و اونا رو مدیریت کنی...........

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط بالهای صداقت

(12/6/1386)

بهترین واکنش در هنگام مشاجره با همسرم چیست؟

دوست عزیز، شما نیاز هست که مهارتهای ارتباطی و مهارتهای زندگی را بیشتر به کار گیرید. یکی از این مهارتها، همدلی و هم حسی است. به این معنا که معمولا در گفتگو ها وقتی یه کمی کار بالا می گیره ، هریک از زوجین سعی می کنند به بحث منطقی رو بیاورند و با دلیل و برهان از خودشان و حق خود دفاع کنند و مسئله را برای طرف مقابل روشن کنند. اگر چه منطقی بودن در شرایط معمولی بسیار خوب است، اما در شرایطی که یکی از طرفین ، احساساتی شده است مثلا عصبانی، غمگین، دلگیر، یا خسته شده است، جای بحث منطقی نیست، اشتباهی که غالبا افراد در زندگی زناشویی می کنند، و سعی می کنند از حق خود دفاع کنند و به طرف بفهمانند که احساسش اشتباه است.
به جای این کار شما می بایست بر احساسات طرف مقابل صحه بگذارید و تائید کنید و با او همدلی و همدردی کنید. ( این به معنای این نست که علت احساسات او را تائید می کنید، بلکه به معنای این است که به او نشان می دهید که احساس او را می فهمید و در ناراحتی یا عصبانیت یا ... او شریک هستید.) البته بعد از مدتی که شرایط بهبود پیدا کرد و از آن موقعیت گذاشتید می تونید به او بگویید. « عزیزم همین طور که گفتم دیروز از رنجیده شدن شما من هم دلم گرفت. و فهمیدم چه حالی شدی، اما اینو بگم که من خیلی دوستت دارم و اصلا منظورم اون چیزی نبود که برداشت کردی، شاید من بد گفتم»
پس 2 فاز شد:
یکم :
فازی که در وضعیت احساسی ایجاد می شود، که شما نسبت به احساس همسرتون پذیرش نشون می دهید و صرف نظر از اینکه حق داشته یا نداشته، به او می فهمانید که احساس او را درک می کنید. و از اینکه او ناراحت است شما هم ناراحتید. و سعی خود را می کنید که تسکین دهید.( مسئله ای که اغلب آقایان در نظر نمی گیرند)

دوم:
در فازی که وضعیت احساسی به خوبی و خوشی پایان یافته و مدتی از آن می گذرد، ضمن تائید احساس قبلی همسرتون، او را از خطایی که در مورد شما کرده است در می آورید. به او می گویید که منظورتان را یا اشتباه برداشته کرده است، یا شما اشتباه بیان کرده اید.

این را فراموش نکنید که مهارتهای ارتباطی خیلی زیاد هستند و این هم حسی و همدلی یکی از این مهارتهاست.

---

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط tamanaye man

سلام دوستای خوبم ، تو شرایط بد و سردرگمی هستم که به راهنماهیاتون احتیاج دارم .

سلام تمنای من عزیز ، شرایط تون بد هست قبوله ، اما سر در گمی خیر

من و همسرم با هم دعوا کردیم و الان چند روزه که با هم قهریم .

زیاد مهم نیست که دعوامون به خاطر چی بود ، چون زیاد از این بحث ها توی زندگیمون هست و هردفعه یک جوری تمومش میکنم

قدم اول پذیرش این واقعیت هست که گاهی در زندگی کتک کاری پیش میاد ، باید هدفتون این باشه که تعداد و تکرار این رخداد رو کم کنید ،

این هر دفعه یه جوری تمومش می کردیم خیلی مهمه ، چه جوری تموم می کردید ؟
آیا این پایان دادن به بحثها و مشاجرات باب میلتون هست؟
معمولا در پایان این بحثها شما احساس برنده بودن می کنید ، همسرتون حس برنده بودن داره ؟ یا ...؟

ولی این دفعه دیگه نتونستم با شوخی و ...قضیه رو همون جا تموم کنم ،
و دعوای بدی بینمون شد ، فقط به خاطر لج و لجبازی ....و همسرم متاسفانه بدجور کتکم زد .

چرا شما قضیه رو تموم کنید ، مگه توضیحی از شما می خواسته یا ازتون انتقادی کرده بود؟
خب دلیلش رو خودتون ذکر کردید "لج و لجبازی"
سعی کنید بحث تون رو مدیریت کنید که به لج و لجبازی کشیده نشه ، هر وقت خواست به اینجا برسه و بزنید جاده خاکی کات کنید به خودتون تنفس بدید.

همه ناراحتیم از اینه که به خاطر کوچکترین مسئله ای که بر وفق مرادش نباشه اگر من با شوخی و مظلوم نمایی تمومش نکنم و بخوام رو حرفم وایسم و یا از حرفش ناراحت شم و بخوام ناراحتیم رو توی یک لحظه یا یک ثانیه و یا حتی با یک کلمه نشون بدم ، انقدر عصبانی میشه و بدجور من رو تهدید میکنه که من رو صد برابر ناراحت تر میکنه

وقتی شما از او ناراحت میشید معمولا چطور بیان می کنید؟ واکنش همسرتون بعد از شنیدن ناراحتی تون چطوریه؟
وقتی او از شما ناراحت میشود معمولا چطور بیان می کند؟ واکنش شما بعد از بیان ناراحتی همسرتون چیه؟

اگر روی حرفم وایسام ، با اولین جمله من، تهدید میکنه که حرف نزن که میام لهت میکنم .اگر جوابش رو بدم به طرفم میاد و دستش رو میزاره روی دهنم و میپیجونه و میگه ساکت شو که میزنم خردت میکنم .
این یعنی در شرایطی قرار دارین که اقتدار همسرتون رو ازش گرفتین که رو به تهدید میاره ، او رو بردین تو یه کوچه بن بست و اجازه هم نمیدید که بیاد بیرون ، خب طبیعیه که میگه میام از روت رد میشم و لهت می کنم.
اجازه مانور رو ازش نگیرید. در رفتار و گفتارتون حس قدرت بهش بدید ، بهش بها بدید در شرایط نرمال او همه کار براتون خواهد کرد.

آیا واقعا این رفتار مشکل نداره ؟ من باید این جور مواقع چی کار کنم ؟

این دفعه در برابر حرفی که بهم زده بود موضع گرفتم و حرف بدی که بهم زد رو به خودش نسبت دادم که عصبانی شد و یک فحش بهم داد و دوباره همون فحش رو به خودش نسبت دادم و عصبانی تر شد و به طرفم اومد و محکم پرتم کرد روی زمین و کتکم زد ...
از این کارش ناراحت بودم که بهش گفتم نکن حیوون ...و اون هم بدتر میزد و من نمیتونستم ساکت شم و دوباره میگفتم و اون هم کتک میزد
انقدر قلبم ازش شکسته بود که نمیتونستم سکوت کنم باید حتما یک چیزی میگفتم تا دردم کمتر شه

از اینکه انقدر قدرت داره که هر کاری میخواد بکنه و من نباید چیزی بگم وگرنه کتک میخوردم خیلی ناراحت بودم:302:

بدنم کبود و زخمی شد
حتما میپرسید چرا منم بهش فحش میدادم ؟
چون تجربه داشتم که چندیم بار قبلا هم کتک زده بود ولی معذرت خواهی نکرده بود و تا من پا پیش نمیزاشتم برای آشتی اصلا باهام آشتی نمیکرد و همیشه من مقصر بودم و توی دلم مثل یک عقده میشد...
پاپیش گذاشتنتون چه جوری بوده ، در حالیکه او باهاتون قهر بوده شما دوست داشتید زود آشتی کنید؟
با عذر خواهی شروع می کردید؟
او تصور / بیان می کرد شما همیشه مقصرید ؟ یا شما برداشتتون این بوده که تقصیر شماست؟

برای همین نمیتونستم سکوت کنم و میخواستم حداقل همون جا یک چیزی بهش بگم
میدونم منم اشتباه کردم

الان چند روزه که قهر هستیم و از اونجایی که میشناسمش که اصلا نمیاد که باهام آشتی کته میخواستم ازتون راهنمایی بگیرم که من باید چی کار کنم ؟

بنظر من لازم نیست هیچ کاری کنید ، بذارید زخم روحی این بی احترامی آرام آرام خوب بشه ، بعد به مرور ارتباط رو برقرار کنید. سلام کردن اگرچه هیچ جوابی نشنوید در پایان دادن به قهر معجزه می کنه.

آیا با وجود همه کتک هایی که خوردم و این کبودی ها باز خودم برم آشتی کنم ؟

یه کمی راجع به آشتی کردن و نحوه اون توضیح بدید ، آیا این آشتی کردن مثلا باید طی یه سری صحبت و مرور وقایع انجام میشه ؟ الان که قهرید غذا خوردنتون چطوریه؟ سفره رو می ندازید، یا خودتون شام و ناهارتون رو می خورید؟
فعلا پیش قدم نشید برا آشتی کردن.

یا همین جور منتظر بشینم و حرص بخورم ؟
منتظر چی بشینید، نه خیر زندگی تون رو بکنید، قبل از ازدواج چه جوری زندگی می کردید ؟ فکر کنید مجردید زندگی معمولی تون رو داشته باشید ، حرص نخورید ، چرا حرص ؟ اگه به ناحق کتک خورده اید و بهتون ظلم شده ، اصلا و ابدا به خاطر اشتباه دیگری نباید شما حرص بخورید!

چی باید بهش بگم ؟ چطوری باهاش صحبت کنم؟
هیچی لازم نیست بگید ، وقتی که زمان لازم سپری شد ، ارام آرام با گفتن سلام و خداحافظی ارتباطتتون رو از سر می گیرید.
(البته اگر شما از این مدل ها نیستید که به هیچ وجه "سلام کردن" رو ترک نمی کنن حتی در قهر ، )
اگر آمادگی در خودتون نمی بینید که با مهربونی و لحن نرم در خصوص این رخداد صحبتهای کوتاهی داشته باشید ابدا شروع به مرور این جریان نکنید. این یعنی یک مشاجره دیگر و شاید بدتر
یه نکته کوچیک : گاهی همین کتک کاریها بهتر از بی تفاوتی های بین زوجین است ، بی تفاوتی هائی که خیلی زود به جدائی می انجامد.

---

کلبه احزان شود روزی گلستان غم مخور

http://www.hamdardi.net/images/www.h....com_2.net.jpg

فعلا دنبال راه حل نباشید ، تاپیک بنده مشابه موضوع شما ، حاوی توصیه های ارزشمندی از دوستان همدردی و مدیر عزیز هست ، مطالعه اش براتون مفیده.

سلام تمنای من
عزیزم :302: من احتمالا نمی تونم کمکی بهت کنم ولی شاید حرفام بی فایده هم نباشه
منم مدت کوتاهی هست که عقد کردم و هنوز عروسی هم نکردیم ولی چند بار رفتارای بی ادبی و داد زدن ازهمسرم تو همین مدت کوتاه دیدم که خیلی ترسیدم که زندگی ما قرار هست چه طوری بشه و ممکنه اونم کتک کاری کنه
ی تاپیک هم دارم و نمی دونم آیا رفتارم در مقابل همسرم درست هست یانه
البته اون مرد خوبیه یعنی من ازش راضیم و خیلی هم دوستش دارم یعنی در اوج دعوا هم ازش بدم نمی اد و حتی نمی تونم یک لحظه باهاش قهر باشم از قهر متنفرم

من اولین برخوردم رو با همسرم برات توضیح می دم که سر چی دعوامون شد.

روز عقدمون مامان من می خواست عقد حتما تو خونه ما باشه و دوست نداشت بریم محضر،به خاطر شگون و این حرفا.
چون من ی بارم نامزدیم بهم خورده که تو محضر صیغه محرمیت خونده بودم.پدرم هم سر مهریه خیلی شرط و شروط واسه همسرم گذاشت و مهریه سنگینی گذاشت که من خودم موافق نبودم ولی خوب پدرم کوتاه نیومد و به هر حال ی بحث های کوچیکی اون موقع پیش اومد ولی اونا مهریه و شرط ها رو قبول کردن بالاخره،.
بعد از عقد که ما باهم قرار گذاشتیم بریم بیرون،همسرم اون روز شروع کرد از اینکه شما برای ما این همه شرط گذاشتید و گیر دادید عاقد بیاد خونه و تازه پدرم روز عقد پسرش مجبور شد این همه راه بره دنبال عاقد!!!
منم گفتم خوب می گفتیم با آژانس بیاد وبعدم اون شرط ها رو قبول نمی کردی و الان که کردی چرا سر من داری منت می زاری.؟

بعد اون گفت بحث طولانیه بریم خونه ما.منم گفتم بریم موافقم .رفتیم خونشون خیلی هم خوش گذشت و خیلی باهم خوب بودیم و بعدش داشتیم منطقی حرف میزدیم که اون تو حرفاش
کلمات توهین آمیز نسبت به پدرم به کار برد البته زیادم توهین آمیز نبود ولی من خیلی مودبم و همیشه با احترام درمورد همه و بخصوص خانواده اون حرف میزنم ولی اون نه.
بعد همین بی احترامی رو به پدر بزرگم هم کشوند و با لهجه ترکی ادای پدر بزرگم رو در آورد.که مثلا در مورد مهریه چه حرفی زدی!
چون پدر بزرگ من لهجه داره.الهی فداش شم.:302:
اینجا هنوز عصبانی نبودولی بی ادب شده بود.
منم دیگه آمپرم رفت بالا و نتونستم خودم رو کنترل کنم .بهش گفتم حق نداری به خانواده ام توهین کنی.
هی درگیری لفظی مون بیشتر شد و در حالیکه من تمام مدت مودب بودم اون هی بی ادبی میکرد.
که باعث شد منم به پدر شوهرم بگم خسیس !
یهو برگشت گفت خفه شو.منم گفتم نمیشم
گفت خفه میشی یا بزنم لهت کنم.بعدم اومدم سمتم با دستش گلومو فشار داد گفت خفه می شی یا خفت کنم.
،این رفتارا تو خونه ما اصلا نبوده من پدر و مادر م خیلی رابطشون خوب و توام بااحترام هست واسه همین از ترس داشتم می مردم. ولی نخواستم ضعف نشون بدم گفتم خفه نمی شم تو هم حق نداری به من دست بزنی.بعد دوباره دستشو گذاشت رو گلو من به سمت عقب خم شده بودم ،افتادم رو مبل بازم ولم نمی کرد.منم بهش می گفتم دیوونه یا ادم نیستی چنین چیزایی و سعی می کردم بزنم کنارش.دیدم نمی تونم دیگه هیچ تلاشی نکردم فقط گریه می کردم خودش ولم کرد.منم سریع بلند شدم لباسامو پوشیدم برم بیرون .زانوهام می لرزیدن،قلبم داشت می اومد بیرون.وقتی راه می رفتم حس می کردم تو خلع دارم راه میرم.اومدم پایین سر خیابونشون ماشین بگیرم برم .اومد تو کوجه دنبالم با همون حس پروویی و قلدوری گفت بیا تو خونه من می رسونمت.
جوابشو نمی دادم .بازم با تحکم گفت بیا تو.
نمی دونم چرا نرم شدم رفتم تو.یهو بغلم کرد انگار نه انگار که این همون مرد بی ادب و پرو و عصبیه .اصلا حرف باهاش نزدم فقط گریه می کردم.کلی ازم معذرت خواست،گفت من عصبانی می شم با من بحث نکن،لج نکن،گفت مارو چشم زدن ما زندگی مون خوبه و این جور حرفا.
از اون روز به بعد هر وقت چیزی می گه که منجر به بحثمون میشه من ادامه نمیدم یا با مهربونی بحث رو می خوابونم ،تا یکم می بینم ناراحت شده سریع معذرت می خوام.اصلا دیگه نمی زارم دعوامون بشه.زود می گم معذرت می خوام
جوابشو نمیدم.
بعد که من این برخوردارو می کنم اونم مهربون میشه و معذرت می خواد و کلا مشکلی پیش نمی اد. انقدر بهم محبت می کنه و حتی به خانوادم و کلا رفتارش خیلی خوب میشه.
وقتی از کاریش یا حرفیش ناراحت می شم اول اون حرف رو با خودم بررسی می کنم و حلش می کنم .اکر حل نشد همون موقع بهش نمی گم یکمی درموردش فکر می کنم تا ناراحتیم کم شه بعد خیلی با احتیاط بهش می گم ازش ناراحتم و با حالت مظلوم می گم نه با حالت پرخاش گری
اونم خوب برخورد می کنه


تمنای من نمی دونم رفتارم درسته یا نه
ولی من با این رفتار از تنش و زد و خورد و دعوا کاملا جلوگیری می کنم و اونم خیلی قدر من رو می دونه


آقای baby عزیز رفتار من در مقابل همسرم به نظرتون درسته یا دورم خودمو نا دیده می گیرم؟؟؟؟(البته ببخشید می دونم اینجا نباید سوال کرد تو تاپیک منم سر بزنید لطفا)

-----------------------

البته تمنای من حالا من ی چیزی رو نگفتم اون برخورد اولی که بین مون پیش اومد منم خیلی جیغ داد کردم یعنی وقتی به پدر بزرگم توهین کرد اون با حالت خنده داشت حرف میزد ولی من یهو جدی شدم و جیع و داد کردم و گفتم تو حق نداری این جوری حرف بزنی و ......
اونم به من گفت اصلا فکر نمی کردم تو این جوری باشی و مثل زنای آک ...ل....ه.... باشی منم بیشتر جیغ داد کردم چون خیلی بی ادبانه حرف می زد.تا اون جوری شد.:(

ویدا: ممنونم ویدا جون از پستی که گذاشتی

baby: ممنونم از توجه شما و وقتی که گذاشتید

سردرگمی من به خاطر این قهر چند روزه هست ، از اونجایی که میدونم همسرم اصلا برای آشتی پیش قدم نمیشه ، و منم خیلی ناراحتم ، دلم نمیخواد دوباره پیش قدم شم تا اون هم باز بیشتر مطمئن شه که تقصیر من بوده .

این هر دفعه یه جوری تمومش می کردیم خیلی مهمه ، چه جوری تموم می کردید ؟

مثلا قبل از اینکه همسرم عصبانی شه من با شوخی و یا اینکه صدام رو مثل بچه کنم تا اون خیلی جدی نشه .... بحث رو همون جا خفش میکردم .
آیا این پایان دادن به بحثها و مشاجرات باب میلتون هست؟

خوب گاهی اوقات زیاد جدی نیست موضوع و منم جلوش رو میگیرم تا بزرگ نشه ،
اما موضوع چند شب پیش چند بار تکرار شده بود که این دفعه دیگه نمیخواستم با مسخره بازی تموم شه

( جریان از این قرار بود اون شب هم مهمون داشتیم ، من میرفتم تو اتاق که آماده شم ولی از اونجایی که ما خانم ها در لباس پوشیدنمون یکم حساس هستیم و یکم طول میکشه که لباس رو انتخاب کنیم و یکم خودمون رو آماده کنیم و یک آرایش ملایم ....بهم گفت که باز تو میخوای نیم ساعت بری جلوی آینه؟؟؟؟
هربار که این رو میگفت من میگفتم الان میام ...یا کاری نمیخوام بکنم الان تموم میشه ....
این دفعه که این حرف رو زد بهش گفتم دلم میخواد ....چون به خیلی از کارای شخصی من الکی گیر میده مثل این مورد یا پشت لپ تاپ نشستن که خودش هم زیاد این کارو انجام میده ....

تا گفتم دلم میخواد عصبانی شد و گفت غلط میکنی ، منم گفتم خودت غلط میکنی ...و گفت خفه شو گفتم خودت خفه شو .....و اومد دستش رو گذاشت روی دهنم و پیچوند و گفت خفه شو وگرنه میزنم لهت میکنم ...

منم خیلی ناراحت شدم منم بهش گفتم خیلی وحشی هستی و اون پرتم کرد روی زمین و کتکم زد منم بهش گفتم حیوون .....و اون میزد و منم ساکت نمیشدم ، بدنم خیلی کبود شد

میدونم منم خیلی تقصیر داشتم ولی از اینکه به خودش حق میده که هر حرفی به من بزنه و ولی اگر من مثل حرف خودش رو بهش بزنم باید به سمتم بیاد و اون حرکت ها رو بکنم ناراحت شدم واگر جرفی که میزنه انقدر بده چرا خودش میزنه پس؟
چرا باید انقدر قدرت داشته باشه که هر کار دلش میخواد انجام بده
خیلی از این کاراش رنجیده بودم ....

قبلا شده بود که من سکوت میکردم که دعوا بالا نگیره و کتک نخورم .اما اصلا بعدش نمیاد معذرت خواهی کنه و همیشه این کاراش تو دلم میمونه ...از این که انقدر به خودش حق میده ناراحتم

فکر میکنه همیشه من مقصرم .من میدونم من هم مقصرم ولی اون زیر بار تقصیرات خودش نمیره

آره من میرفتم برای آشتی همیشه ، مثلا میرفتم بغلش میکردم یا یک شوخی میکردم و اونم خوب میشد ، مگر که دیگه خیلی دعوا جدی بود و میگفت طلاق یا میخواست همه خانواده ها رو خبردار کنه که من ناخواسته باید میرفتم معذرت خواهی و التماس که کوتاه بیا .

ناهار رو من آماده میکنم ولی اون جدا میخوره و من هم جدا ..اگر ناهار درست نکنم از بیرون برای خودش و من میگیره

الان من توی یک اتاق دیگه هستم و اون هم توی یک اتاق دیگه ، مثل غریبه ها ، اصلا با هم صحبت نمیکنیم اگر خیلی جدی باشه اس ام اس میدیم .حتما پیش خودتون میگید چقدر مسخره ....آره میدونم
ولی انگار هردومون میخوایم ثابت کنیم که صبر من بیشتره و تو باید پیش قدم بشی

دلم میخواد بهش بگم که بیا صحبت کنیم ، ولی اصلا نمیدونم باید چی بگم و چطوری شروع کنیم !!!

سلام سفید برفی عزیزم ، آره درکت میکنم ، باید همون لحظه سکوت کنیم و بعد در آرامش حرف دلمون رو بهشون بزنیم ، منم همیشه سعی میکنم همین طور باشم ولی گاهی اوقات متاسفانه از دستم در میره و به خاطر حق زیادی که به خودش میده دلگیر میشم و جوابش رو میدم و این خیلی بده ، بهت توصیه میکنم همیشه همین روندی که داری رو ادامه بده ، چون ضرر نمیکنی و بعد در آرامش حرفات رو بهش بزن .

من فکر میکنم
1- اولین اشتباه از طرف اون بوده که به همه کارای شخصی من گیر میده ،
2- دومین اشتباه از طرف من بود همین که گفتم دلم میخواد، که اون رو عصبانی میکنه و باعث میشه بهم بی احترامی کنه و باز من و باز اون ....تا اینکه الان وضعیتمون اینه

و الان چون این همه کتک خوردم اصلا دلم نمیخواد که برم جلو ....و سوالم اینه که باید چی کار کنم؟
اگر کتک نزده بود میرفتم و حلش میکردم ، ولی حالا با این وضعیت برم یعنی کارت و کتک زدنت مهم نیست .

دو موردی که فکر میکنم باید در زندگی ما حل بشه:
1-یکی جلوگیری از بی احترامی که هر دومون رو زود عصبانی میکنه
2- کتک زدن

هر دوی ما به خاطر موقعیت اجتماعی که داریم در جامعه مورد احترام هستیم و همچنین به مردم و حقوقشون احترام میزاریم ، ولی به خودمون 2 تا که میرسه زمان ناراحتیمون به هم بی احترامی میکنیم چون میدونیم نقطه ضعف هردومون همینه .

چطوری باید همسرم رو قانع کنم که در زمان ناراحتیش اصلا توهین و بی احترامی نکنه ؟

baby عزیز میشه لطف کنید و من رو بیشتر راهنمایی کنید .

ما الان نزدیک 1 هفته هست که قهر هستیم .اصلا با هم صحبت نکردیم .میدونم که به هردوی ما داره خیلی سخت میگذره .
من هنوز به این وضعیت ادامه بدم؟ باید چی کار کنم ؟

بهتر نیست باهاش صحبتم رو شروع کنم ؟ اگر آره ، چطور این کار رو انجام بدم؟
من تمام سوالاتتون رو جواب دادم منتظر پاسخ شما هستم .ممنونم

سلام در پست قبل گفتم :

چی باید بهش بگم ؟ چطوری باهاش صحبت کنم؟

اگه فکر می کنید زمان لازم سپری شده ، ارام آرام با گفتن سلام و خداحافظی ارتباطتتون رو از سر می گیرید.
فقط همین ، خیلی کم اما با لحن مهربون . فقط سلام. اگه جواب نداد مهم نیست.
موقع غذا خوردن ، می گید شام آماده اس. دعوتش کنید به شام. اگه اومد که هیچ اگه نیومد اصرار نکنید.

اگر آمادگی در خودتون نمی بینید که با مهربونی و لحن نرم در خصوص این رخداد صحبتهای کوتاهی داشته باشید ابدا شروع به مرور این جریان نکنید.(حداقل تا دو سه روز دیگه) این یعنی یک مشاجره دیگر و شاید بدتر

خیلی ممنونم baby گرامی از وقتی که می گذارید .

ببخشید دوباره پرسیدم ، فکر میکردم شاید جواب سوالاتون رو دادم شاید چیز دیگری اضافه یا کم بشه .
شاید من نباید قهر رو دیگه انقدر جدی بگیرم .
قهر از نظر من خیلی بی معنی هست .برای همین همیشه خودم زود پیش قدم میشدم .

خیلی سپاسگذارم از پاسخ دوباره شما .

صندوق پستی تون رو خالی کنید.

پیامتون رو خوندم ممنونم .اما من نمیتونم جواب پیامتون رو بدهم شاید چون حق عضویت پرداخت نکردم .

من تاپیک شما رو همیشه دنبال میکردم و کارگاه مرد مقتدر و زن لطیف رو هم میخونم .زندگیم برام خیلی ارزشمند هست و همیشه دنبال بهترین راه حل ها هستم .

ناراحتی من از اینه که همسرم غرورش از زندگی با من براش مهمتره .

امشب دعوتش میکنم به شام حتما

دوباره ممنونم

هیچوقت بی احترامی نکن عزیزم
هییییییییییچوقت:163::163:
بهتر بود قبل از این بحث ها نظر همسرت نسبت به کارتو عوض میکردی(البته این ایده آلشه)
وگرنه باید به هم احترام بذارید
یعنی هیچ وقت نباید اون حریم و احترام بینتون از بین بره:305:
این رو شما با سیاست و ظرافت زنونه تو خونه جا بنداز
سعی کن مشکلات رو زنونه حل کنی(زنها اوج قدرت ظریف و دوست داشتنی اند)[/size][size=medium]

hamdardi 2 : مرسی عزیزم ، بله شما کاملا درست میفرمایید ، متاسفانه از دستم در رفت ، نباید این کار رو میکردم .نباید در برابر حرف های زشت و بی احترامی ها و لجبازی های اون من هم مقابله به مثل میکردم

دیشب شام رو آماده کردم و بهش گفتم که شام حاضره که میخوای بیا شام ....گفت که من خودم غذا پختم و در ضمن گرسنم هم نیست ...
منم دیگه اصرار نکردم و چیزی نگفتم و تنهایی شمام خوردم و اونم بعدش شامش رو خورد و بعد رفت توی اتاق و در رو بست
.
امروز نوبت دکتر داشتم با من اومد و توی راه و مطب هم با هم صحبت میکردیم راجع به نوبت و اینکه دکتر چی گفت ... و بعدش رفتیم ناهار خوردیم بیرون
وقتی اومدیم خونه دوباره رفت تو اتاق و در رو بست .

خیلی کاراش بچه گانه هست ..حالا منظور این کاراش چیه ؟ ما که باهم بیرون رفتیم ، با هم حرف هم زدیم ، با هم رفتیم ناهار خوردیم ...حالا دیگه چرا میری تو اتاق در رو میبندی؟

فکر میکنم مثل دخترها و زن ها احتیاج داره یکی نازش رو بخره و بگه تورو خدا بیا پیش من و نرو تو اتاق ...:316: آدم نمیدونه به این کاراش بخنده یا گریه کنه

چون چند روزه مرتب میره تو اتاق نمیخواد یک دفعه بیاد بیرون و بگه که همه چی از نظرش تموم شده ...میخواد بگه که من هنوز قهرم
البته تقصیر من هم هست ، همیشه رفتم نازش رو خریدم حالا عادت کرده .

خیلی این کاراش چندش آور هست ...واقعا نیست؟ ....این ها کارای یک مرد هست؟

من الان در این مرحله باید چی کار کنم ؟

از این کاراش عصبی میشم ، از این غرور کاذبش ، از این کارای زنونش و ناز کردنش، باعث میشه بیشتر به همه بدی هاش فکر کنه و اتفاقتا تلخی که در گذشته بینمون افتاده و بیشتر تنفر انگیزه برام .:302:

[quote=tamanaye man]
hamdardi 2 : مرسی عزیزم ، بله شما کاملا درست میفرمایید ، متاسفانه از دستم در رفت ، نباید این کار رو میکردم .نباید در برابر حرف های زشت و بی احترامی ها و لجبازی های اون من هم مقابله به مثل میکردم



راستش من كارشناس نيستم اما چيزي كه به فكرم ميرسه اينه كه شما هم خيلي حساسي.
موقعيت هاي ديگه رو نميدونم،اما تو اين مورد قضيه در حد حرف زشت و بي احترامي و لجبازي نبود.يه گير دادن كه معمولا همه آقايون(متاسفانه) كم و بيش دارن.
مهم اينه كه برخورد ما با اين رفتارها چيه.
من خودم آدمي نبدم كه
به همه چي جدي نگاه ميكردم و بيشتر از همه خودم ناراحت ميشدم.البته رابطه كه خاص باشه و طرف شوهر آدم باشه حساسيت آدم هم خاص ميشه!
به خاطر همين من تو ارتباطام يه جو بي خيالي تجويز كردم!
به اين معني كه خيلي سخت و جدي برخورد نميكنم و روي قضاياي ساده گير نميدم.

تمنای من عمده مشکل شما اینکه به نظرم با همسرت جدل می کنی یعنی وارد جدل میشی
کارگاه خانواده موفق رو خوندی!بخون
جدل نکن چون حس قدرت رو ازش می گیری و اون با این تهدیدات می خواد قدرتشو نشون بده .
:302:

عزیزم به چه نتیجه ای رسیدی؟
:316:
خیلی سر زدم خبری ازت نشد...؟:54:
:54:

با سلام اگه اون نمیتونه مدیریت کنه شما مدیریت کنید.مدیریت این نیست که حرف اول و آخر رو کی میزنه مهم اینه که با هم بودن رو داشته باشین و شما میدونید که طرف مقابلتون همچین رفتاری داره و زود از کوره در میره شما میتونید یه نوع سیاست رو تو رفتارتون بکار ببرید مثلا اون چیزی که مد نظرتون هست رو تو قالب سوال بهش بگین مثلا اگه اون بگه این تلویزیون خوبه ،شما نگین نه، نمیخوام ،این چیه، بلکه میتونین بگین که این مدل تلویزیون به نظر شما چطوره ؟خوبه؟فقط اگه طرز و روش بیان تغییر کنه، نرم و مهربون باشه میتونید حتی همسرتون رو شیفته و یه جورایی فرمانبردار خود کنید
http://ahlekhaneh.ir

hamdardi2 عزیزم .ببخشید که نتونستم این چند روز بیام نت

ما کم کم با هم آشتی کردیم ، و من با همسرم صحبت کردم و مشکلمون رو حل کردیم .و از بین صحبتاش یک نتیجه گرفتم .

دقیقا چیزی که دوستان گفتن درسته ، همسر من اگر احساس کنه که قدرتش داره زیر سوال میره، بد و بدتر لج میکنه و می خواد قدرتش رو بهم نشون بده و ثابت کنه که من هر کار کنم اون از من با قدرت تره .

رفتار من باید طوری باشه که اون حس کنه که اقتدارش سر جاش هست .

خیلی خوشحال شدم دوست عزیز

اگه قسمتهای مفیدی از صحبتهای رد و بدل شده

"من با همسرم صحبت کردم و مشکلمون رو حل کردیم"

که منجر به حل مساله تون شد رو بذاری ، قطعا در حق دوستان دیگه همدردی لطف کرده ای.

baby عزیز

بعد از آشتی من دلیل عصبانیت همسرم رو خواستم و ابراز ناراحتی کردم

و گفتم" عزیزم شما که انقدر در مواقع صلح و آرامش ادعای این رو دارید که همسرت رو دوست داری ، چطور دلت میاد این رفتارا رو با من کنی و این طور من رو کتک بزنی ؟
موضوع دعوای ما انقدر جدی نبود که به خاطرش بخوای تا این حد عصبانی بشی ! "

همسرم هم گفتش که به خاطر طرز حرف زدن من و موضع گرفتنم در برابر حرفاش بوده و اینکه با هر حرف اون من هم ادامه دادم و نخواستم سکوت کنم
و از من خواست در برابر یک حرفش که شاید اصلا خوب نباشه ، زود موضع نگیرم و احتمال این رو بدم که شاید همسرم از جایی ناراحت باشه و یا خبر بدی بهش رسیده و یا کاری داره که فکرش رو مشغول کرده ....

اگر من موضوع رو جدی نمیگرفتم اون هم از کنارش رد میشد و اصلا بحثی نمیشد .

ولی در کل نتیجه ای که گرفتم که به نظرم باید بیشتر حواسم رو جمع کنم این هستش که هر موقع که همسرم میخواد طوری صحبت کنه که قدرتش رو به من نشون بده ، من هم قدرتش رو تایید کنم و باهاش وارد بحث و جدل نشم .فکر میکنم این طوری حتی خودم بیشتر احساس قدرت و اعتماد به نفس کنم که تونستم موضوع رو کنترل و مدیریت کنم

خداروشكر كه حل شد:323:
ايشالله هميشه به آشتي و خوشي:311:

معمولا زندگي اول امتحان ميگيره،بعد درس ميده!