نمایش نسخه قابل چاپ
سلام به همه
همگی بارها تاپیک هایی را دیدیم که به خاطر ابراز نکردن محبت و عشق زندگیشون یا خیلی تلخه یا یه جوری دارن تحمل می کنن یا اینکه زندگیشون داره از هم میپاشه و به خاطر کمبود محبت از طرف همسر به شخص دیگری وابسته می شن و هزارو یک مشکل دیگه . بیاین همگی در این تاپکیت اطلاعات و تجربیاتمونو به هم انتقال بدیم تا مشکل خیلی از ماها حل بشه یا اینکه دچار مشکل نشیم.
من با خودم کنار اومدم فهمیدم که همسرم همین که میگه عزیزم یعنی دوستم داره
خب مشکل از اونه نیست مشکل در خانواده ای هست که در اون بزرگ شدن
پس ما باید به فرزندانمان ابراز احساسات رو یاد بدیم تا اونها با این مشکل مواجه نشن
خيال تو راحت كنم: به نظرمن وقتي باشه ابراز ميشه حتي با نگاه-وقتي هم نباشه ابراز نميشه به همين سادگي
قای ارمین با نظرتون موافق نیستم
من هم موافق نیستم
چون بسیاری از آقایون با وجود علاقه نمیتونن اونو بیان کنند
پس چه باید کرد؟
بنده به خاطر همين مسايل وسرد شدن همسرم زندگيم از هم پاشيد.
من به اين معتقد بودم كه زن ميتونه از نگاههاي مرد .از دستهاي گرمش واز رفتارش بفهمه مردش دوستش داره ولازم نيست به صورت بياني باشه.ولي اشتباه فكر ميكردم. با اينكه خا لصانه همسرم رو دوست داشتم وبراي تولدش وروز زن هم هديه ميگرفتم باز هم بهش ثابت نشد دوسش دارم.واسه مردا اگه كلمه دوست دارم قبل از ازدواج تمرين شده باشه وتوي فرهنگش باشه خيلي راحته اما اگه اين طور نباشه با اينكه يه نفر رو دوست داري اما سخت ميشه بيانش كني
به نظر من مهم اینه که بدونیم عشق ورزیدن در هر سنی یه جوره
طبیعیه که شما در سن 40 سالگی مثل یه جوون 18 ساله ابراز احساسات نمی کنید همسران شما هم همین طور هستند ما همیشه باید خودمون رو با هم سن و سالان خودمون و کسانی که با ما هم فرهنگ هستند مقایسه کنیم (آقای اصغر بررسی کنید ببینید خانواده همسرتون چطور ابراز احساسات می کنند )
شما از کجا می دونید همسرتون از کارهای شما متوجه عشق و علاقه شما نمیشه آیا همسرتون به شما وفاداره اگه هست همین نشونه اینه که اون متوجه علاقه شما هست
سلام دوستان
به نظر من هر کسی به یه طریق محبت شما رو درک میکنه.این ها همش بستگی به این داره که شما زبان عشق طرف مقابل را پیدا کنید:43:[/size]
فکر می کنم اگه هر روز من جمله "دوست دارم عزیزم رو بگم " همسرم هم این جمله رو تکرار می کنه این ذات وجودیه انسانه نگاه کنید به بچه های کوچیک که تازه دارن زبون باز می کنن آیا غیر از اینکه همون چیزی رو می گن که می شنون این در هر سنی امکانپذیره فوقش بچه 1ساله یک هفته ای و مرد یا زنه 30 ساله یک یا چند سال طول می کشه ولی در آخر میشه نشد نداریم اصلا فکر می کنم برای همین اومدیم توی این سایت تا نشده ها رو به شدن تبدیل کنیم اشتباه می گم؟
سلام فروغ جان
اول ایننکه کلمه مطالبه کردن زیاد جالب نیست چون عشق رو اگر گدایی کنی عشق نیست. از اون دستی که بدی از همون دست هم پس می گیری. عشق و محبت کنی به همون اندازه بهت عشق ورزیده میشه. منتها بعضی از مردها بلد نیستند عشق رو به زبان بیارن و در عمل نشون می دن .
سلام
اينجا دو تا مساله هست اول اينكه آيا واقعاً عشقي هست يا نه ؟ اگر نباشد من امتحان كرده ام غيرممكن است بتواني ظاهر خود را عاشق نشان دهي اين مي شود بازي با كلمات كه دير يا زود طرف مقابل هم متوجه مي شود .
اما اگر باشد بايد به قول يكي از دوستان زبان فهم طرف مقابل را بشناسي اما چيزي كه حقيقت دارد اينكه عشق بدون بيان كردن و به زبان آوردن پس از مدتي رو به انزال و كاستي مي رود . به خصوص در مورد خانم ها ، عشق مانند گل و گياه مي ماند بايد براي جوان ماندنش هر روز و هرروز به آن سربزني حتي اگر مطمئن باشي اين عشق واقعاً وجود دارد .
مشکل توی گفتنش نیست مشکل در توقعات طرفین از همدیگه هست زنی که توقع داره شوهرش دائم قربون صدقش بره وقتی به خواسته اش نرسه خب فکر می کنه شوهرش دوستش نداره و مردی که توقع داره که همسرش از نگاه هاش بفهمه که دوستش داره نه اینکه بگه و این خلاف خواسته همسرش باشه از زندگی دلسرد میشه و فکر می کنه یا زنش زیاده خواست یا خودش مشکل داره و همسرش دوست نداره این موضوع هم مثل بقیه موارد اخلاقیه که خاص ذاتیه هر شخصیه یه توقع که متاسفانه در بدو ازدواج اصلا بهش توجه نمیشه و بعد ها خودش رو در قالب بی مهری و عدم علاقه نشون میده نه عدم شناخت طرفین از علاقه و ابراز اون
ولی تقریبا یه عرفی هم در مورد این موضوع هست و اون هم به خاطر تفاوت روحیه جنس مونث و مذکره خانم ها دوست دارند بشنون ولی آقایون دوست دارن دیده بشن
البته من تجربه زندگی متاهلی رو ندارم و نمی دونم این حرفهام درسته یا غلطه ولی اگه روزی بتونم ازدواج کنم ترجیح می دم با این دید پیش برم تا تجربه بعضی از دوستان تالارمون رو نداشته باشم
به امید روزی که خواسته هامون به واقعیت برسه و نتیجه اش مصلحت ما باشه و پشیمانی به همراه نداشته باشه
در پناه حق
بنده فکر میکنم این ابراز احساسات حد متعادلی باید داشته باشه چون امکان داره به قول یکی از دوستان طرف سرش گیج بره و دیگه دریافت عشق به صفر برسه تا جایی که فقط بی محبتی دریافت شود