تصمیم گرفتم بهش وقت بدمو قول اینکه تا 4 سال دیگه ازدواج نکنم ( 3سال از من کوچکتره)

من یک ساله با پسری که از خودم 3 سال تقریبا کوچیکتره دوستم(متولده 70ام) اونم به خاطره اصرار اونو دوست داشتنش که به سلامتیش و کنکورش داشت اسیب میزد و مشکل سازم شد وگرنه منم اهله دوستی نبودم الانم مطمئن شدم من ادمه دوستی با پسر نیستم.
الا رابطه طوریه که منم بهش علاقه دارم ولی به خودشم گفتمو قبولم داره که دوست داشتنه من هر قد باشه نصفه ماله اونم نیس.....به من گفت قصدش ازدواجه و اول کلی دعوا و مخالفت بود از طرف من و لی بعد با کلی حرف درباره خودمونو خانواده هامون که زدیم تصمیم گرفتم بهش وقت بدمو قول اینکه تا 4 سال دیگه ازدواج نکنم .................تازم دانشگا قبول شده و به فکره کاره تا شرایطو جور کنه برا 4 سال دیگه..............
من مشکلی با سن یا اینکه الان من ترم اخره مهندسیمو اون ترم اولشه ندارم.............. من شدیدا به اینکه پدرو مادرم و خواهره بزرگترم باید راضی باشن اصرار دارم و اونم با شرایطی که من گفتمو حرف زدیم راضیه ولی مشکلش کارو وقته کمیه که داره و بی محبتیه من ولی مشکل من خانوادشه که راضی نیسن چون ما مذهبی هسیم ولی اونا نه در هر صورت راجع به اینام کلی حرف زدیمو من گفتم که نارضایتی احساس کنم جوابم منفیه هم خودم هم خانوادم اونم میگه مامان من ارزوش داشتنه دختری مث تو بوده .من و خودشم از لحاظه مذهبی مشکلی نداریم با هم............ولی بازم من همش احساس میکنم کارمون اشتباهه نمیدونم وقتی بام حرف میزنه و مطمئنم میکنه خوبم، ولی در کل بد بینم و تو این قضیم همین طورم .سنش کمه ولی شعورو فهمش زیاده و من وقتی باش حرف میزنم در هر شرایطی احساس نمیکنم که درک نداره یا بچه بازی در میاره.....شایدم اینطوره و من متوجه نمیشم................در کل دوست داشتم نظر بقیم بدونم با اینکه اینجوری سخته درکه منو شرایطه من.............................خوشا میشم با ادما فهمید و با تجربه در مورده این مساله حرف بزنم و بتونم بهتر تصمیم بگیرم چون شرایطشو ندارم فعلا به خواهرام یا پدر مادرم بگم.........

بهتره رابطت رو قطع کنی و بیشتر از این ادامه ندی .
اگه تو متولد 70 یعنی 20 سالته و اون الان تقریبا 17 - 18 سالشه .
اصلا رو تصمیم پسرا تو این سن نمی شه حساب کرد . سن ازدواج و رسیدن به بلوغ برای ازدواج در دختر ها 20 تا 22 و برای پسرها23 - 25 سالگیه . ممکنه 4 سال دیگه عقایدش خیلی متفاوت بشه .
پس سریعا خودت رو از این رابطه بی اساس آزاد کن . وقتی تو بزرگتر هستی ممکنه بعدا تو روابطتتون به مشکل بر بخوری و اون نتونه باهات کنار بیاد . به الانش نگاه نکن . اون هنوز شخصیتش شکل نگرفته .
پس بعدا این آقا پسر خیلی دلایل داره که نتونه تو رو قبول کنه و اونی که بیشتر ضربه می خوره تویی . پس سریعتر تمومش کن .
من دوستم با پسری نامزد بودند حدود 4 سال پسره کوچیکتر بود. کافی بود دوستم چیزی به این آقا پسر می گفت یا نظر مخالف می داد پسر به دوستم میگفت : بازم مادر بزرگ شدی برام و اون پسر نمی تونست اون دختر و به عنوان همسرش و کسی که قراره ازش حمایت کنه بپذیره احساس اقتدار و تسلط به زندگی رو به عنوان یک مرد نداشت .
یا تو همین سایت همدردی آقایی تاپیک گذاشته و می گه با خانمی عقد کرده که 2 سال از خودش بزرگتره و به خاطر همین مساله از همسرش دلسرد شده .
پس با عقلت تصمیم بگیر عزیزم هنوز خیلی جوونی و فرصت های خوبی پیش روته . :72:

ممنون خانومیییییییییییییییییی:72:

من مشکله اصلیم الا اینه که هر کاری کنم نمیشه تموم شه چون نمیزارهههههههههههههه هیجوره............امروز از صب تا شب نشسه بود مث دیونه ها تو خیابونه ماو نمیرفت که من برم حرف بزنیم اخرش مجبو شدم بگم دوسش بیادو ببرش...........به نظرتون من صبر کنم و ببینم چی میشه چون واقعا مث بقیه نیس همه میگن واقعا عاشقه و الکی نیس یا یه راهی پیدا کنم برا تموم کردن ؟

این جور عشق و عاشقیا بی اساسه قبول کن .
همه ماها فکر می کنیم این روزای بدی که برای دیگران پیش میاد هیچ وقت تو سرنوشت ما نیست و فقط برای دیگرانه و باز تجربه تلخ اونا رو تجربه می کنیم و هزینه هایی رو که بعدا بابت یک تصمیم نادرست و احساسی باید بپردازیم رو نادیده می گیریم . و بعدشم میریم تو رویا پردازی و واقع بینانه به زندگی نگاه نمی کنیم .
عزیزم همه ما کم و بیش از این جور مسائل داریم و داشتیم در زمینه های گوناگون .باید تصمیم درست رو بگیریم .
هزینه این تجربه می دونی چیه؟ به قیمت تباه شدن زندگی تو و اون پسر . خیلی موضوع حساسیه شوخی نگیر.
به خدا عزیز منی از احساسات دست بکش و با عقلت تصمیم بگیر.:316:

بابته این همه احساست ممنوننننننننننننننننننننن ننننننننننننننننننننننننن ننننننننن:46:

ولی من منطقیم کاملااااااااااااااااااااا ااااا و به بی احساسی معروف در این زمینه ها................ چون فک میکنم شرایطش خوبه و باید وقت داد بهش از کجا معلوم شاید عوض نشد و باهام بهترو بهترم شد البته اگه از این بهترم بشه

بازممممممممممممممم بگید خواهش میکنممممممممممممممممم نظر بدیننننننننننن

دوست عزیز قبل از هر چیز عنوان مناسبی که بیانگر مشکل هست انتخاب کن و در ارسال بعدی بفرست

azade_m عزیز

به همدردی خوش آمدی

(قبل از هرچیز بای بگم عنوان تاپیک شما به گونه ای که گویای مسئله باشه تغییر کرد )

نظر کارشناسی ما نهی این رابطه و معطل ماندن برای 4 سال آینده هست .

نه او برای امروز آمادگی کافی از نظر بلوغ فکری و شرایط اقتصادی را دارد و نه برای فردا تضمینی هست که شما 4 سال را هدر نداده باشی و بعد هم دچار عوارض وابستگی و .... نشوی


شما خود را بسیار بی ارداه نشان می دهی در حالی که اینطور نیست ..... بلکه برای توجیه عقلانیت شما که اتفاقاً به نظر میرسه به طور جدی هم این عقل یقه شما را میگیره ، ذهن شماشروع میکنه به بهانه آوردن مبنی براینکه تو نمیخواستی وارد این رابطه بشی مجبور شدی بخاطر سلامت او و اینم کار خدا پسندانه ایه که جلوی به خطر افتادن سلامتی کسی را بگیری . یادر مقابل نهیب عقلت مبنی بر قطع ارتباط ذهن توجیه گر می گوید نمیگذاره ، نمیشه .

سماجت او را به حساب مرد بودن و بزرگتر از سن بودن نگذار ، بلکه عین عدم بلوغ فکری و مهارتی هست و احساساتی بودن در شکل ضعف را نشان می دهد

دختر خوب خیال خودت را با این توجیهات ذهنت راحت نکن .

تو دختر عاقلی هستی و همینکه اینجا اومدی و مشورت خواستی یعنی عاقل بودن . اینکه اشاره کرده ای که احساس می کنی این رابطه اشکال داره ، باید بگم احساس نیست که بهت میگه اشکال داره بلکه عقلت هست و آفرین که به ندای عقلت با مشورت گرفتن پاسخ دادی ، از این بابت صمیمانه تحسینت می کنم:104::104::104:

پاسخ جدی هم همینه که این رابطه را قطع کرده و به اون آقا پسر قاطعانه بگو نه حاضری 4 سال صبر کنی و نه با کوچکتر از خودت ازدواج کنی و روزنه ارتباطی را هم ببند .

نقل قول پست بعدی را بخوان و روی پروانه کلیک کن تا کل تاپیک را ببینی که به دردت خواهد خورد :




پاورقی :
======

مراجعین عزیز این تاپیک ، دقت کنید :

فاصله منطقی بین یک دختر و پسر برای ازدواج با توجه به اینکه دختر زودتر به بلوغ می رسد و پسر 6 سال دیرتر ، همان 6 سال است که پسر بزرگتر باشد ، اگر دختری هرقدر از پسر کوچکتر باشد آن تعداد سالها را به 6 سال اضافه کند و در واقع خود را آن مقدار بزرگتر ببیند ، مثلاً آزاده در واقع 9 سال بزرگتر هست .

.

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط فرشته مهربان

وقتی میگیم ارتباطهای دوستی با امید ازدواج در چند سال آینده را نداشته باشید که هیچ تضمینی برای ازدواج نیست ، آنوقت شمایید و عوارض وابستگی و حسرت چند سال تلف عمر و رد کردن خواستگار و ...... که همه اش فشار روحی هست هی گوش نکنید ،:316:( قابل توجه پسرهایی که اصرار دارند دختری را برای چند سال آینده و ازدواج در رابطه نگه دارند و وقتی میگوییم نکنید این کار رو :305:هیچ تضمینی نیست . میخواهند ما دلیل بیاوریم که چرا تضمینی به ازدواج نیست :316:، اینم نمونه ، که بعد از 5 سال رابطه مانع برای ازدواج پیش آمده :302::

نقل قول:

---

سلام
مدت 5 سال با یه پسر دوست بودم ، از طریق یکی از دوستام باهاش آشنا شدم ، البته مکان زندگیش جنوب کشور و من شمال کشور . بیشتر ارتباطمون تلفنی بود و ساید تو کل مدت 5 سال 10 بار همو دیدیم .بعد از یک سال گفت که منو برا ازدواج میخاد ، تو کل مراحل زندگی باهاش بودم و سعی کردم نهایت تعهد رو داسته باشم ، تا جایی که برا ازدواج و بعد از ازدواج برنامه ریزی کردم و پول پس انداز کردم ، اما وقتی بحث خواستگاری رو تحت فشار من مطرح کرد تو خانواده ش به مشکل جدی برخوردیم ، من خواستگار داشتم و تحت فشار خانواده بودم و ازش خواستم که بگه به خانوادش ، بعد گفتن هر بار میگفت که خانواده ش راضی شدن اما بعد میزد زیرش ، یه بار گفت میگن حتماً عمه بزرگم باید باشه چون تجربه داره و ..... هر بار یه بهانه ای ، یه بار هم گفت که بلیت برگشت رو بگیر ما داریم میایم که این کار رو براش کردم اما باز خانواده ش زدن زیرش و گفتن نه . مشکل پدرش هست که یه آدم فوق العاده بی منطق هست و حاضر نیست حتی برا آشنایی اقدام کنه و یه بار هم میخاست دخترعمه این پسر رو براش بگیره تا جایی که مراسم بله و برون راه انداختن اما این پسر گفت نمیخاد که بهم حورد ..... من رابطه رو یک جانبه قطع کردم چون دیدم خانواده ش هیچ اقدامی نمیکنن و خودش هم فقط به ادامه رابطه راضیه . با تمام این قضایا این پسر دوباره به من میگه که میخاد با مادرش و داییش بیاد و پدرش هنوز بهانه میاره و نمیخاد بیاد و این پسر هم تو صحبتاش دنبال تبرئه کردن خودشه و فقط میگه تو میتونستی طوری عنوان کنی که خانواده ت نفهمن پدرم مخالفه !!! با تمام این تفاسیر از دوستان میخام نظر بدن ادامه این رابطه به صلاح هست یا نه ؟ خودم شدیداً ته دلم خالیه چون خانواده خودم میگن خانواده ش مخالف و سنتی ین و بعداً اذیت میشی ،در ضمن از نظر علاقه و اینکه دوسم دازه سکی ندارم اما ناراحتم از این بابت که واسه ازدواج هیچ برنامه ای نداست و با اینکه میدونست پدرش همچین اخلاقی داره زودتر مطرح نکرد و حتی نتونست خودی نشون بده و حداقل خودش بیاد و یه صحبت اولیه کنه و وقت بگیره . احساس م خراب شده و نمیدونم باید چی کار کنم ، میترسم بعداً پدرش بزنه زیرش ، مثلاً قبل عقد و وقتی همه فهمیدن ، واسه این میگم که مادرشم از خودش اختیار نداره و تحت امر باباشه ، الانم که میخان بیاین باباش گفته شما برید ببینید تا بعد ببینیم چی میشه!!!

---

نقل قول:

---

من 28 سالمه ، نه مطمئنم که اینطور نیست ، کل فامیل رو واسطه کرد که باباش راضی بشه اما نشد ، حتی داییش با من تماس گرفت و از شرایط خانواده م و خودم پرسید و گفت که میخان بیان اما وقتی به درخاست خودش برا برگشتشون بلیت گرفتم(گفته بود که دارن میان و تصمیم گرفتن ) بعدش زد زیرش و گفت که مادرم و پدرم گفتن دحتری که به مادر پسر زنگ بزنه بدرد ازدواج نمیخوره ، آخه من یه بار به مادر اون پسر زنگ زدم و شرایط خودمو که تحت فشار خانواده م و خواستگار دارم رو توضیح دادم و ازش خواستم موافقت یا مخالفت خودشونو بیان کنن که مادرش گفت که من دوس دارم شما رو ببینم اما پدرش رسما مخالفه و حتی مطرح کرد که قبلا دختر عمه شو براش زیر سر داشته ؛ و منم که دیدم اینجوریه و حرف منطقی منو خانوداده ش گذاشتن به حساب بد بودن من گفتم که بهتره همه چی کنسل بشه و حالا اون پسر بهم میگه که من تحمل نداشتم و باعث خراب شدن همه چی شدم و اگه این برخوردای خانواده شو ندید میگرفتم الان همه چی درست بود و حتی میگه کم کم به این نتیجه رسیده من بدردش نمیخورم چون پای این رابطه نموندم و همینجور تماس مو باهاش ادامه ندادم و الان وقتش بود که خواستنم و همراه بودنمو نشون میدادم !!! من تو کل این 5 سال یعنی از اواخر 85 تا 91 هرکاری از دستم برمیود براش کردم حتی از خواهرم خواستم براش کار پیدا کنه که تو محیط بهتر باشه اما میگم الان به نظر من بی برنامه گی خودش و سنتی بودن خانواده شو داره میذاره پای من !! تو این مدت تمام حرفای خانواده شو به من انتقال داد ، حتی دو بار پای تلفن گریه کرد و گفت به نظرم ما بهم نمیرسی و بعدش دوباره زنگ زد و گفت که نه بازم روزنه امیدی پیدا شده ، خلاصه در عرض 5 ماه چندین بار با من اینجوری کرد طوری که توان روحیم از دست رفت و حتی مشکل جسمی پیدا کردم

---

نقل قول:

---

حالا من موندم و یه قلب شکسته و عمری که گذشت بی ثمر پای کسی

---

---

ممنون دوسته عزیز :72:دوس داشتم سنتونو بدونم ولی در پروفایلتون نبود.......به عنوان یه کارشناس افتخاری و کسی که نظر کارشناسی میده به نظرم باید پروفایلتون کامل تر باشه.............

من تا یه جاهایی با حرفاتون موافقم ولی شرایطه خودمو با کسی مقایسه نمیکنم و نقل قول هایه که گذاشته بودینو + ارسال های دیگه تو تاپیکایه دیگه قبلا خونده بودم..............:72:

من با عنوانیم که برایه تاپیک گذاشتین مخالفممممممممممممم چون من همچین سواالی ندارم دوست دارم ادمایه مختلف با تجارب مختلف حرفامو بخوننو اگر مشکلی میبینن بگنو نظر بدنننننننن.............


به نظرم بهترین کار صحبت با خواهر بزرگترمه که ازدواج کرده و نظرش از هر جهت برام مهمه......


بازم ممنون میشم دوستان نظر بدننننننننننننن:72:

نقل قول:

---

مراجعین عزیز این تاپیک ، دقت کنید :

فاصله منطقی بین یک دختر و پسر برای ازدواج با توجه به اینکه دختر زودتر به بلوغ می رسد و پسر 6 سال دیرتر ، همان 6 سال است که پسر بزرگتر باشد ، اگر دختری هرقدر از پسر کوچکتر باشد آن تعداد سالها را به 6 سال اضافه کند و در واقع خود را آن مقدار بزرگتر ببیند ، مثلاً آزاده در واقع 9 سال بزرگتر هست .

---

در مورد این مطلب من جایی خوندم که تفاوت سنی 4 سال بهترینه!که بازم یه جا خوندم که اختلاف سن ملاک اصلی نیستو اصل علاقه و عاطفس (جا که میگم سایت و مطالب اینترنتیه که به صحتشون در حده همین فروم میشه اعتماد کرد)

من بیشتر دوس دارم کسایی که این بیشتر با این موضوع اختلاف سن اشنا هستندو اطلاع دارن صحبت کتم....یعنی مطالعه یا تجربه دارن در این خصوص تا بهتر شرایط منو درک کنن:72:

به طور قطع نمیشه گفت ازدواج با ایشون کار درست یا غلطیه ولی ...

اینکه شما4 سال صبر کنید .
و بعد از 4 سال اگر هر دوی شما تو نظرتون مبنی بر ازدواج ثابت قدم بودید باز مشکل اختلاف سنی دارید .
احتمال اینکه این قضیه با این شرایط به سرانجام خوب برسه قطعا کمه .

شما میتونید روی این 10-20 درصد (در خوشبینانه ترین حالت) مانور بدید و اشتباهتون رو توجیه کنید .ولی واقعیت چیز دیگه ای خواهد بود .

موفق باشید .:72:

سلام ازاده جان

سعی کن از تجربیات بچه ها نهایت استفاده رو ببری.این رابطه سرشار از اشتباهات متعددی میتونه باشه که من سعی میکنم دیدگاهم رو برات خوب باز کنم.

اولین اشتباهات در نظر نگرفتن اختلاف عقیدتیه که شک نکن این برات در اینده مشکل ساز خواهد بود.

چرا؟میگم برات:

من خودم در حالی با همسرم ازدواج کردم که شدیدا همسرم با خانوادش اختلاف مذهبی داشت.من و همسرم از لحاظ مذهبی مثل هم بودیم و مشکلی باهم نداریم در این زمینه.اما....در طی این 4 سال زندگی بارها سر این اختلاف با خانوادش من به مشکلاتی حادی خوردم.

منم مثل شما رویایی فکر میکردم ! میگفتم به خانوادش چیکار دارم...ما که بهم میخوریم ...اما غافل از اینکه خانواده یک نفر شاید از خوده اون طرف هم برای ازدواج مهم تر باشه !

همسرم همیشه در حال مشاجره با خانوادشه (سر مسائل مذهبی) و این روی رفتارش تاثیرات بدی گذاشته.

این اولین دیدگاه غلطتت بود.

دومین دیدگاه غلطتت:
هیچ تضمینی نیست نه شما به این اقا وفادار بمونی تا 4 سال دیگه و نه ایشون به شما.کما اینکه دیده شده در این جور موارد اقایون و پسرها بیشتر تحملشون تموم میشه و احتمال اینکه کیس بهتری پیدا کنه و با شما بهم بزنه کم نیست.
به خصوص اینکه ایشون الان در سنی نیست که درک درستی از ازدواج داشته باشه و الان به دلیل شرایط سنیش شدیدا تنوع طلبه.(نه این اقا.قریب به اتفاق بیشار پسرها دراین سن)

اینم از دومین دیدگاه غلطتت.

سومین دیدگاه غلطتت نادیده گرفتن اختلاف سنیه.4 سال یا 6 سالش مهم نیست.مهم اینه که الان متوجه نمیشی.چند سال بعد که باردار شدی و دیدی ناگهان اختلاف سنی ات (در ظاهر) با همسرت شده 10 سال اون موقع درک میکنی.

اگر دوست داری از تجارب دیگران استفاده لازمه که برخی مواقع خودت رو با دیگران مقایسه کنی.

میشه خیلی رویای فکر کرد و گفت بعد از 4 سال این رابطه منجر به ازدواج میشه.اما بازم میگم تضمینی نیست که مثلا 2 سال دیگه ایشون یه اس ام اس بده و بگه ازاده جان شرمنده.ما به درده هم نمیخوریم...خیلی دوستت دارم...اما به صلاحمونه که جدا شیم.همیشه تو یاد من میمونی ای عشق اول و آخر من !!!!!! خدا نگهدار

اون موقع شما میمونی و .....

موفق باشی

ممنون عزیزم:72:

مریم جان میشه دقیقا توضیح بدی درباره اختلاف عقیده و مذهبی همسرت با خانوادش................دقیق میخوام بدونمممممممممممممم.............. ....مثال بزنی ممنون میشم

سمینار ازدواج موفق دکتر فرهنگ رو گوش بده
خودت قشنگ متوجه میشی داری چه اشتباهی میکنی
فکر کنم برای مهمترین تصمیم زندگیت ارزش وقت گذاشتن رو داره

من چندتاش رو که اشاره کردن میگم خودتون هم گوش بدید:
1- زن زودتر از مرد از نیروی جنسی میفته و وقتی مرد نیاز جنسیش درست تامین نشه....
2- زن از نظر درک محیط اطرافش از یک مرد بیشتر میفهمه و اگر مرد بزرگتر نباشه بالانس نمیشند و مامان بازی زن شروع میشه
3- بارداری و زایمان زن در چهره اش تاثیر زیادی میذاره دیگه چه برسه به اینکه بزرگتر هم باشه

این یه سری از دلایلی هست که مرد باید از زن 5 تا 7 سال بزرگتر باشه تا اون بالانس به وجود بیاد.

حالا که اینا رو متوجه شدید بالفرض هم که ازدواج کردید فردا نیاید تاپیک بزنید که همسرم ازم سرد شده چی کار کنما!!!

در ضمن اینکه اون کوچیکتره و مدرکش فعلا پایین تره و این حرفا که میگید برام مهم نیست اتفاقا مسئله مهمیه که بعدا در زندگی متوجهش میشید.

اما در مورد روابط دوستی قبل از ازدواج (حتی صرفا به خاطر ازدواج) رو خودتون گوش بدید تا متوجه بشید
یکی از بزرگترین دلایلش اینه که توی این رفتارها طرفین سعی میکنند خودشون رو بهتر از چیزی که هستن نشون بدن.فیلم بازی زیاده...اگه به رفتار خودتون هم توجه کنید متوجه این حرف میشید.

با زندگیتون بازی نکنید.

سلام

چند تا مثال برات میزنم:

مثلا شب عروسیمون من و همسرم خواستیم یه عروسی ساده داشته باشیم..بدون آهنگ و ...خانواده من احترام گذاشتن به تصمیمون اما همون شب اونا قشقرق به راه انداختن و مشکلات زیادی رو برامون ایجاد کردن...

یکی از موارد دیگه اینکه همسرم دوست داره من حجابم کامل باشه.اما گوشه ها و کنایه های خانوادش از اینکه ما دوست نداریم عروسمون انقدر پوشیده باشه باعث میشه همسرم هرچند وقت یکبار باهاشون درگیری لفظی پیدا کنه و در نهایت همه دودها میره توچشم من !

یکی دیگه اینکه اونا دوست دارن تو جمع خودشون بدون حجاب و راحت بگردن(جمع خودشون منظورم محرم ها نیست.نامحرم اما فامیل.مثل شوهر خواهر...شوهر خاله و ..).اما چون من اونجوری نمیگردم مشکلات زیادی برای من و همسرم ایجاد میشه و در نهایت منجر به قطع رابطه و رفت و امد میشه

این موارد زیاده و تا نری زیر یک سقف نمیتونه تجربه اش کنی و درک کنی.

دو تا مورد دیگه رو هم که برات گفتم توجه کن.(عدم وفاداری و سن بالای زن)

موفق باشی

دختری که قبلا نامزدم بهش قول ازدواج داده بوده، اومده!