چه قانونایی بین خودتون وضع میکنید تا موقع دعوا و مشکلات متزلزل نشید؟

سلام دوستان
نمیدونم چطور باید بگم من همیشه دنبال یه قوانینی ام که وقتی دو نفر(همسرا) رابطشون باهم بهم خورد
بکمک اون قوانین رابطشون سست نشه و دعوا باعث نشه وقتی قهرن هر کاری دوست دارن بکنن

اصلا میشه در عمل برا مواقعی که قهر میکنین قانون بذارین که بامزه باشه؟شما این کارو کردین تا حالا؟

مثلا خواهرم با شوهرش این قانونو دارن که اگه همو بزنن و بکشنم :101:حق ندارن جدا از هم بخوابن

چون این قانونه پس موقه دعوا بخاطر پیش هم بودن حرص نمیخورن که وای من غرورمو شکستم هیچکدوم هم حق ندارن نقضش کنن:327:

حالا من خیلی چیزا تو ذهنم هست که خیلی خیلی جالبن اما نمیدونم شما که ازدواج کردین ازین کارا میکننید یا نه فقط یه فانتزی برا ذهن مجرد منه؟

اما مطمانم که خیلی برا خوب موندن رابطه و شیرین شدنش مفیده
میدونم که اهالی همدردی بازم نمونه های جالب دارن

مرسی

شايد يكي از قوانين خوب اين باشه كه هر موقع يكي از دو طرف عصباني است طرف ديگه سكوت كنه تا اون ارام بشه با وضع اين قانون سكوت به معني كم اوردن نيست

قانون ديگه كه فكر كنم خوب باشه اينه كه در هر صورتي جلو بقيه شرايط حفظ بشه منظورم اينه كه حتي اگه باهم قهرند يا دعوا دارند بقيه متوجه نشند

مرسی اقای سید

قانونای شما که خیلی کاربردی و واقعا مفیدن:

1)ساکت شدن بمعنی کم اوردن نیست

2)حفظ ظاهر در برابر دیگران

در ادامه...

به به چه تایپیک باحالی کلی دلتنگت بودیم دوست جون:46: خبریه فرشته جوون :43:
من که مجردم ولی از اونجایی که خیلی با احساسم حتما قوانین رمانتیک و جالبی رو وضع میکنم مثل اینکه دوست داروم تا اونجایی که بشه توی یه ظرف با شوشوم غذا بخورم :43: وقتی هم بحثی بینمون پیش بیاد همین کارو ادامه میدیم یا اون آهنگ مشترکمونو میگوشیم فیلم مورد علاقه همدیگه رو میبینم که میتونه این فیلم عروسیمون باشه :43::228:

سلام

چه تاپیک جالبی!!!:310:

به نظر من قانون گذاشتن برای مشکلات خیلی فکر عالی و خوبیه....

چون به هر حال در هر رابطه ای اختلاف و دعوا اجتناب ناپذیر و تا حدودی طبیعیه!

من اگه بخواهم قانونی بزارم اینه که در بدترین شرایط و دعوا همیشه سلام و خداحافظی گرمی داشته باشیم... حق نقضش هم اصلا وجود نداره.....:82:

چطوره؟کاش بیاییم در کنار همدیگه کلی قانون با حال وضع کنیم...:311:

یه قانون که میشه گذاشت اینه که فقط تا 2 روز قهر باشند و بعد از دو روز هر دو طرف باید عادی و مثل همیشه برخورد کنند

مرسی از این که خوش ذوقید
اره پردیس جان :72:فکر خوبیه اما مگه میشه در حالت قهر باهم غذا خورد؟ اره اره میشه اگه قانون باشه

ویدا جان :72:کاملا اینی که گفتی رو تجربه کردم تو خونه مون قهر هم باشیم ولی سلام و بای سر جاشه

اقلیما جان :72:کاش اونجاش که چطور عادی میشدن هم یه ابتکاری می اوردی چطوری یدفه ای عادی شن؟ بالاخره قانونی باید باشه که کی بره طرف اون یکی؟ یا اگه کسی طولانی قهر کرد مجازات داشته باشه؟

فک میکنم این مورد نیاز به ابتکاراتی داره

چرا اونایی که ازدواج کردن نمیان بگن باز؟نکنه نمیخواین لو بدین؟ ضرر که نمیکنین

عملی تر کاربردی تر بگین لطفا

آره فرشته جوون اینجا تقریبا همه بچه ها دهن قرصن مگه میشه حرف زیرزبونشون کشید بیرون اگه پارتی چیزی داشته باشه زودتر به نتیجه میرسی
:311::311:
ولی چیزی که از بابا و مامانم دیدم مواقع قهرشون جلو مهمونا حفظ ظاهر میکردن و بعدش آشتی میشدن:43:

به قول خسرو شکیبایی در خانه سبز: قهر، ولی حرف بزنیم، :311:

مهم ترین قانون من این است: دروغ نگیم.
دروغ شنیدن و اینکه بعدا بفهمم بهم دروغ گفته شده خیلی من را متزلزل می کنه.

ولی کو گوش شنوا!

http://www.hamdardi.net/images/www.h....com_2.net.jpg

قانون آقای سید را هم به شدت بهش معتقدم.

وقتی یکی عصبانی است، طرف مقابل سعی در جواب دادن یا توجیه کردنش نداشته باشه. فقط سعی کنه که آرومش کنه. لزومی نداره اگه من عصبانی شدم و داد می زنم تو هم داد بزنی و نشون بدی که صدات از من بلندتره!

به نظر من وقتی دعوا داغ میشه و کار حسابی بالا میگیره، دیگه به یاد آوردن قانون و قرار و مدار و ... واقعا غیر ممکنه. اگه قراری هم گذاشته میشه مطمئنا بعد از فروکش کردن گرد و خاکاس که می تونه تاثیر گذار باشه.
یکی از مهمترین قانونهایی که باید وضع بشه اینه که هر حرفی که توی دعوا زده میشه، باید همونجا خاک بشه. (مسلما توی دعوا نقل و نبات پخش نمی کنن). یعنی دو طرف باید اینو قبول داشته باشن که حرفایی که زده میشه نه از سر عقله نه از سر بیان احساسات درونی؛ فقط و فقط از روی خشمه و برای ضربه زدن!

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط mostafun

به نظر من وقتی دعوا داغ میشه و کار حسابی بالا میگیره، دیگه به یاد آوردن قانون و قرار و مدار و ... واقعا غیر ممکنه. اگه قراری هم گذاشته میشه مطمئنا بعد از فروکش کردن گرد و خاکاس که می تونه تاثیر گذار باشه.
یکی از مهمترین قانونهایی که باید وضع بشه اینه که هر حرفی که توی دعوا زده میشه، باید همونجا خاک بشه. (مسلما توی دعوا نقل و نبات پخش نمی کنن). یعنی دو طرف باید اینو قبول داشته باشن که حرفایی که زده میشه نه از سر عقله نه از سر بیان احساسات درونی؛ فقط و فقط از روی خشمه و برای ضربه زدن!

---

خب اکثر قوانینی که گفته شد مال بعد از تمام شدن دعوا است. مثل قهر کردن ممنوع. آبرو داری جلو دوست و آشنا و ...

درسته که توی دعوا نقل و نبات پخش نمی کنند، اما هر حرفی هم نباید زده بشه به این بهانه که دعواست! اتفاقا بعضی حرفهای وسط دعوا خیلی سوزاننده و سنگین است. حتی توی دعوا هم باید حواسمون به حرمتها باشه.

سلام دوستان

دقیقا من هم با پیدا موافقم مهم هست که قوانینی برا خود لحظه ی دعوا هم داشته باشیم اینجور

نیس که چشامونو ببندیمو هرچی از دهنمون میاد بگیم :305:

اما قانون خاک کردن حرف های سر دعوا از اقای مصطفون بسیار خوبه هرچند که نباید گفته بشه

من فک کنم اینجا کلا منظور حالت دلخوریه که چه کار هایی قرار باشه بکنیم که دعوا و قهرمون باعث روزنه بین مون

نشه مساله اینه

مثلا خیلیا وقتی قهرن حسادت طرف رو جلب میکنن

یا مثلا قربون صدقه ی دیگران رفتن نمیدونم این کارا باعث میشه زودتر اشتی شن؟ یا نه بدتر کینه ای میشن؟ هرچند

که اون موقه فرد کیف میکنه که حالگیری میکنه:311:

اصلا باهم حرف نمیزنن حتی صب موقه بیدار شدن که حلت دلمردگی ایجاد میکنه:302:

من یکی از دوستانم میگه وقتی وقتی با همسرم رابطمون خوب نیست شبا لباسای شیک و باز و زیبا میپوشم و میرم

جای دیگه میخوابم تا حرصش بدم (چه بد وااااای لطفا یاد نگیرین اینو)این مدلش هم هست...

یه فرد با تجربه ای بهم میگه اولین شکاف که بین زن و مرد فاصله میندازه موقه قهر جدا خابیدنه که کم کم اگه بیخ

پیدا کنه از هم دور میشن و بقیه ماجرا...

اگه یادتون باشه تو فیلم "و خداوند عشق را افرید" وقتی باهم حرفشون شد شب شوهره رفت تو حال بخابه که زنش

گفت قرارمون این نبود و اون هم رفت پیشش و به خوبی خوشی باهم زندگی کردند....:D

منم مشتاقم از تراوشات ذهن تون استفاده میکنم چرا چیز باحالی به ذهنم نمیرسه؟!

من زیاد این جمله آقای مصطفان رو قبول ندارم ( دو طرف باید اینو قبول داشته باشن که حرفایی که زده میشه نه از سر عقله نه از سر بیان احساسات درونی)
چون تجربشو دارم ولی همیشه واقعیتهایی رو که بقیه نتونسته بودن قبلا بهم بگن خیلی جدی گفتن و هیچوقت هم واسه حرفایی که زدن عذر نخواستن چون حرف دلشون بوده پس اینو هم در نظر داشته باشین که ممکنه واقعیت باشه و از روی عقله همیشه واقعیتها خواسته ها و نیازها در بحثها و دعواها گفته میشه

واسه من که اینجوری بوده:163:

این قانون وضع کردن برای دعوا هم به قول مصطفان از اون کارهاست :311: دعوا کنیم فحشهای خوب بدیم:311: دعوا کنیم سر همو بشکونیم اما بعدش با هم بریم عشقولانه بخوابیم:311: یعنی خدا وکیلی اگه با هم اینقدر تفاهم داریم، خل نیستیم که دعوا میکنیم؟:311:

من برای خودم یک قانونی گذاشتم و اون اینکه کمک کنم حالم در همه حال خوب باشه. دعوا و جر و بحث (بر طبق فرمایش قرآن) انرژی های آدم را تحلیل میبرد و آدم را ضعیف میکند (پی آمد آن از بیماریهای ساده بگیر تا سرطان و...است).
مگر میشود دعوا بشود، حرف توی حرف نیاید. مگر میشود دعوا بدون سو تفاهم و رنجش و قهر و عصبانیت و آزردگی وخلاصه انواع احساسات منفی باشد؟ حالا ما بیاییم کار را به دعوا بکشانیم، آزرده و خشمگین باشیم، بعد همه انرژیهای منفی را ببریم توی رختخواب و کنار طرف دعوا بخوابیم!

اگر بنا باشد که هر حرفی در زمان و مکان خودش زده شود، انتظارات طرفین از یکدیگر معقول باشد، رعایت حقوق دیگران بشود و...بالاتر از همه اینها گذشت و نیز قناعت در رابطه و زندگی وجود داشته باشد، دعوا جایی در زندگی ندارد. یک تبادل نظر دو طرف هم اگر بخواهد به سمت و سوی نامطلوبی برود باز هر یک از موارد فوق (گذشت، احترام به حقوق دیگران و انتظارات معقول و قناعت) میتواند جلوی دعوا را بگیرد و مسیر گفتگو را به سمت و سوی سازنده ای ببرد یا آنرا فعلا متوقف کند تا بعد در فرصت بهتری از سر گرفته شود.

اگر معتقد باشیم به: من خوب هستم، تو خوب هستی، رابطه خوب است دیگر جایی برای دعوا میماند؟

بعد از سالها زندگی متاهلی به این نتیجه رسیدم که دعوا نه نقشی در بهبود زندگی دارد، نه حال خوب می آورد، نه رابطه را بهبود میدهد، نه دیگران را تغییر میدهد (شاید در بهترین حالت آنها را مجبور به مخفی کاری و دروغگویی کند) و نه خیلی چیزهای دیگه که از دعوا انتظار میرود. دعوا و داد و فریاد و خشم و جر و بحث، مال یک ذهن ناراضی خشمگین و آزرده است که مدیریت درستی بر اوضاع ندارد!

وقتی دعوا میکنید به دستهاتون نگاه کنید! چرا میلرزه؟ رنگ چهره تون چه تغییری کرده؟ چقدر طول میشکه طرف مقابل تون یا حتی خودتون رو ببخشید؟ چقدر حاضرید وقت و هزینه بگذارید تا حالتون به خوبی قبل از دعوا برسه و بخوبی قبل از دعوا به طرفتون اعتماد داشته باشید و اونرو بپذیرید؟ چقدر طول میشکه بعدش بتونید براحتی قبل از دعوا بخندید و جوک تعریف کنید یا به اطرافیانتون پیشنهاد یه تفریح جالب رو بدید؟

اگر در هر شرایطی لا اقل به فکر سلامت خودمون باشیم، قانونی که وضع میکنیم این خواهد بود که از دعوا پرهیز کنیم. خیلی از مسائل در طی یک گفتگو یا اصلا نه، طی یک ارتباط سازنده با اطرافیان (حتی با سکوت و بدون گفتگو ) میتونه حل بشه. به تجربه در یافتم که کارهایم همیشه با مهارت که طیف وسیعی از کارها از جمله، صبوری، خوشرویی، لبخند یا طنز یا جدی بودن در زمان و مکان مناسب خود، و نیز رعایت زمان مناسب گفتگو و درخواست و...در کوهتاترین زمان توانسته ام مشکلی را حل کنم که سالها بحث و جدل آنرا به کلاف سر درگم بدل کرده بود.

و در پایان اینکه وقتی تلاش میکنم و نتیجه را بخدا میسپارم، گاهی انجام نشدن برخی انتظاراتم را هم به فال نیک میگیرم و به این آیه معتقدم: عسی ان تحبو شیئا و... اینجوری جایی برای یاس و خشم و یا احیانا دعوا نمی ماند.

بی دل جان عالی بود مثل همیشه :104::104::104::104::104::104::104::104:

سلام:72:

منم متاهل نیستم و تجربه آنچنانی ندارم:303:

ولی برای جلوگیری از انفجار احساساتمون می تونیم جلسه هفتگی بگذاریم و مثلا سه شنبه شب ها یک ساعت در مورد انتظاراتمون در حوادث مختلف هفته گذشته بحث کنیم و دلخوری هامون رو قبل از انباشته شدن بیان کنیم و به راهکارهای جایگزین برای هر دلخوری هم فکر کنیم و اونا رو مطرح کنیم.

می تونیم تو طول هفته هر موردی پیش اومد که خاطرمون رو آزرده کرد و فکر می کنیم نمی تونیم در موردش گذشت کنیم رو یادداشت کنیم که تو جلسه در موردش صحبت کنیم . اینجوری یه هفته وقت داریم که به شیوه بیان احساسمون فکر کنیم که طوری نباشه که تنش ایجاد کنه یا طرفمون رو دلخور کنه یا تهاجمی باشه . می تونیم به این فکر کنیم که چطور بیان کنیم که اثرش بیشتر و عمیق تر باشه.

:72::72:

وای دعوااااااااا!!!!!!!!!!!!!چه مورد پر برخوردی تو زندگیهای الان:311::311:
به نظر من اگر میخواید متزلزل نشید اگه همسرتون داد زد شما ظرف بشکنید اگر فحش داد جیغ بکشید اگر خواست دستشو ببره بالا شما زودتر یه کشیده مهمونش کنید:160: تا همیشه پیروز و موفق تر جلوه کنید:227::311::311:

شوخی کردم بلاکم نکنید یهویی

مدیریت بحران!!!!یعنی به هیچ وجه نمیزاریم ناراحتی به عصبانیت تبدیل شه چون عصبانیت ریشه همه جور برخوردو دعوایی میشه و بی حرمتی های زیادی به بار میاره.
تو بحثا و دلخوریهای من و همسرم معمولا شروع کننده منم چون حساسیتهای بیشتری دارم اما در همه موارد همه سعیمونو میکنیم از نقطه حساس به خوبی عبور کنیم هر دلخوری و عصبانیتی یه نقطه حساس و اوج داره که اگه اونو به خوبی بگذرونی میتونی کنترل خودت و رفتارتو در دست بگیری و اقدام منطقی توام با احساسات داشته باشی

اما گذر از لحظه حساس:بستگی به نوع دلخوری داره....اکثر موارد با سکوت ردش میکنیم یعنی به هم گوش زد میکنیم محسن یا فائزه من از یه رفتار تو دلخورم و باید استیضاح شی تا روشنم کنی عصبانی هستیم و یه جورایی خودمونو میخوریم تا لحظه مناسب فرا برسه مسلما اون لحظه زمانیه که تنها هستیم و بدون نگرانی از حضور کسی میتونیم به اختلافمون برسیم این زمان قهر نیستیم اما زیاد حرف نمیزنیم البته گذر از این ثانیه ها خیلی سخته همراه با خشم غضب ناراحتی گاها اشک و حتی تنفر .گاهی دلت نمیخواد نگاهش کنی یا از ازدواجت پشیمون میشی یا همه بدیهاش میاد جلو چشمت ولی دلت به اون زمانی خوشه که همه حرفاتو میزنی

یه مدت میگذره
1.همچین ابهت موضوع ریخته
2.حتما چیزی واسه خوردن جور میکنیم چون زمان صحبت رو منقطع میکنه و ممتد حرف نمیزنی
3.همیشه سعیمو میکنم دستشو بگیرم و هر وقت صداش از حد معین بالا میره با فشار دستش و نگاه مضطرب تو چشمش با نزدیک کردن خودم بهش میفهمونم من از داد زدنش میترسم اینطوری بیشتر احساس میکنه من به وجودش نیاز دارم و نباید منو بترسونه (البته بین خودمون بمونه من اگر بخوام میتونم بلندتر داد بزنم فقط میخوام بهش بها داده باشم):311:

در نهایت اگر خیلی عصبانی باشیم یا با حرف نتونیم به تفاهم برسیم با توجه به جمله معروف یا راهی خواهم یافت یا راهی خواهم ساخت یکیمون میگه
انگار باید بزنیم تو ساخت و ساز چون راهی پیدا نشد
اینجاست که اون راه معجزه آسا ساخته میشه اونم چیزی نیست جز

یه بوس کوچولو

به خدا معجزه میکنه

همه اینا با کار رو خودمون به بار میشینه و همکاری طرف مقابل
باید بخوایم که بتونیم

بی دل جان این که شد مدینه فاضله.
اگه من اینقد بفهمم و تو اینقد بفهمی و او اینقد بفهمد و .... همه ما روی رفتار و گفتارمون اینقد کنترل داشته باشیم که دنیا همان بهشت موعود است.

البته راهکار شما درست است. مخصوصا عبارت یک قانون برای خودم دارم که ....
و تا حدود زیادی هم کاربرد دارد. اما هر چی هم خوب رانندگی کنی و مسلط باشی و مواظب باشی، باز راننده ای پیدا می شه که باهات تصادف کنه.

و من فکر می کنم گاهی عصبانی شدن یا بحث کردن اجتناب ناپذیره.

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط پیدا

بی دل جان این که شد مدینه فاضله.
اگه من اینقد بفهمم و تو اینقد بفهمی و او اینقد بفهمد و .... همه ما روی رفتار و گفتارمون اینقد کنترل داشته باشیم که دنیا همان بهشت موعود است.

چرا که نه عزیز دل؟ قابلیتهای آدمیزاد خیلی بیشتر از اینهاست. رسد آدمی به جایی ...بنگر که تا چه حد است نشان آدمیت. دنیا میتونه برای هرکسی چشمه ای از همان بهشت یا جهنم موعود باشد.


البته راهکار شما درست است. مخصوصا عبارت یک قانون برای خودم دارم که ....
و تا حدود زیادی هم کاربرد دارد. اما هر چی هم خوب رانندگی کنی و مسلط باشی و مواظب باشی، باز راننده ای پیدا می شه که باهات تصادف کنه.



حتی اگر هم کسی باهات تصادف کنه، بالاخره عقل سلیم و منطق حکم میکنه که بیای پایین (اگه بتونی بیای پایین :311:) و طی یک ارتباط سازنده و کمی گذشت و رد و بدل کردن بیمه نامه و...مساله ختم بخیر بشه. در قانونی که من برای خودم وضع کردم حتما ماشینم را از قبل بیمه بدنه و شخص ثالث و...میکنم، که در چنین شرایطی حتی اگر اون راننده خاطی فرار کنه من آسیب جدی نبینم. و اونقدر دلبسته رنگ فابریک و... ماشین هم نیستم که اگه خشی برداشت به هم بریزم. هیچی توی این دنیا قابل دل بستن نیست. آنچه نپاید دلبستگی نشاید.
البته این مثالی که شما زدی خودش قانون داره ولی قانونهای من بهم کمک میکنه که اگه زنده موندم بعدش بیام یه صدقه ای هم بدم و خدا رو شکر کنم که هنوز زنده ام و فرصتهای دیگری هم دارم. و همینطور خدا رو شکر کنم که بیمه ای هست که احیانا تمام خسارت رو به من پرداخت کنه و نیز مملکت قانون داره، برادران زحمت کش نیروی انتظامی داره، دولت خدمتگذار داره :311:

و من فکر می کنم گاهی عصبانی شدن یا بحث کردن اجتناب ناپذیره.

عصبانی شدن در نتیجه یکسری توقعات برآورده نشده و احساسات منفی و این تلقی که دیگران باید حتما مرا بفهمند، یا تایید کنند یا باید حتما آنچه را که من میگویم انجام بدهند، اما نمی فهمند و انجام نمیدهند و من از اینکه دیگران را نمیتوانم تغییر بدهم آزرده میشوم، رخ میدهد. از اینکه نمیتوانم احساسات منفی خودم را مدیریت کنم ناتوانم. این خشم و آزردگی را در نهایت به عصبانیت و جدل و... تبدیل میکنم.
اگر شرایط را بپذیرم و بپذیرم که هست هر انچه که هست، بپذیرم که من خوب هستم، دیگران هم مختارند که به میل من باشند یا نه! حتی اگر دیگران مرا تایید نمیکنند یا به میل من رفتار نمیکنند یا هر چیز دیگری من حالم خوب خوب خواهد بود.

توصیه دین هم با دوستان مروت است و با دشمنان مدارا. پیغمبر و ائمه ما چه تعداد از کفار رو با همین شیوه برخورد به دین وارد کردند.

البته به شخصه قانونم این است که کنترلم را از دست ندهم و حال خوبم را حفظ کنم چون میدانم در شرایط صحت عقل حتما تصمیمات بهتری میگیرم و اعمال بهتری انجام میدهم. در حال خوب من، آزردگی و خشم و کینه هم جایی ندارد. چون به پذیرش رسیده ام. پذیرش اینکه: عزیزانم از پیش من خواهند رفت، عزیزانم غم و سختی و ناراحتی و اشتباه و خطا و شکست و ....خواهند داشت، مالم از دست خواهد رفت، بیمار خواهم شد، اینکه این دنیا موقتی است و یکروز هرانچه که دارم را خواهم گذاشت و خواهم رفت، اینکه مرگ جزیی لاینفک از زندگی است. همه این اتفاقات خواه ناخواه خواهد افتاد و تا دنیا دنیاست اتفاق افتاده و من اولن و آخرین نفر نخواهم بود. درک این موضوع و پذیرش این مساله باعث میشود تلاشهایم را تعدیل کنم، احساساتم را تعدیل کنم، و ببینم در این میان نقش موثر من در زندگی چیست تا یکروز (که به شخصه تجربه کرده ام) حسرت گذشته را نخورم.
قانون من این است: در هر شرایطی و موقعیتی کاری کنم که بعدا در پیشگاه خدا و نزد وجدان خودم نادم و پشیمان نباشم! و انگشت حسرت به دهان نگزم.

---

خیلی خوشم میاد که یاد میگیرم و واکسینه میشم در برابر هرچیزی که هر کسی که باش روبرو بشم زندگی کنم

راهکاری تو استینم باشه

حرفاتون واقها زیباس و نشون میده چقدر ادمای موفق و خود ساخته ای هستین:104:

اما بیدل جان هدف من این نبود که بگم قانون بذاریم که چه جوری دعوا کنیم چه مدلی دست پای همو بشکونیم چه مدلی همو بزنیم و بکشیم :311:و بعدش چه کارایی کنیم !!!

تفاهم بنظر من این نیست که باهم اختلاف و قهر نداشته باشیم بالاخره گاهی دلخوری و حرف نزدن یه راه ترمیمی رابطه است اگه درست باشه مثل یه ضماد کار میکنه وبجا خب چون من هم میخوام بصورت تفاهمی رفتار کنیم پس ازش میخوام که وقتی دلخوری داریم مثلا این کارو نکنیم یا.....

فک نکنم رابطه ای که چنا ن ساکت و اروم باشه و توش هی تضادی نباشه بدل بشینه و خواستنی باشه کی دوس داره رابطه ی بیشور و نشاط و بی حرف و حدیث رو!

در ضمن من یه رفتاری که دارم اینه که وقتی با کسی مشکلی دارم و انگیزه حرف زدن با طرف رو ندارم یه جوری ناخوداگاه نادیدش میگیرم که انگار طرف روحه:311:که طرف دق میکنه از دستم کلافه میشه اما تو روابطی که خب شاید مهم نیستن

.نمیدونم این رفتار بدرو وارد رابطه با همسر هم خواهم کرد یانه دارم فک میکنم که نابودش کنم بهتره بجاش چیو جایگزین کنم؟

اما اصلا اصلا اهل دعوا و جدل نیستم ...شاید بیدل جان فک کردن که من عاشق دعوام و دارم طرح میریزم نه :163:
بقول یکی از امامامون جدل رابطه رو خراب میکنه و واقعا هم من با کساییه که اهل جدل و دعوان ترجیح میدم نادیدشون بگیرم (مسایل حل نمیشن )

دوستمون که گفتن جلسه بذاریم مثلا سه شنبه ها بسیار بسیار مفید و کاربردیه و تو خانواده دوستم این کارو دیدم

که باهم حرف میزنن و اخرش هم خیلی زیبا تمام میشه و نتیجه داره

منم دنبال راهیم که از همون اول درست پایه ریزی کنیم تا عادتای خوب محکمتر شن و زندگی رو مدیریت کنیم با تدیر و خوداگاهی حتی دعوا و مشکلات رو ...مدیریت فقط بر خوشی و عشقولانه بازی که نیست اینجا مهمه که چطور رفتار کنیم
چرا فک میکنین که دعوا یعنی زدو خورد و بزن و بکش منظورم حتی سکوت تو رابطست بسته به شخصیت ها انواع دعوا داریم ....

نظر بدین دوستان در اخر همه رو جمع بندیم میکنم

چه موضوع خوبی!خصوصا برای من که از قهر متنفرم.توی بزرگترین دعواها چه با شوهرم و چه با کسای دیگه دوست دارم بعد از یه ربع، همه چیز به حالت عادی برگرده. :227:
ولی برعکس شوهرم فقط کافیه سر یه چیز الکی دعوامون بشه. قهر می کنه و تا چند روز هم آشتی نمی کنه.:302:حتی تو قهرهای بزرگ جای خوابش رو هم عوض می کنه.بعد هم که آشتی کردیم می گه این قهر برای من دوبرابر تو سخت گذشت.یکی نیست بگه خوب مگه مرض داری قهر می کنی خوب!

من چند تا مورد به ذهنم رسیده که می نویسم:
1- تو هیچ دعوایی حق نداریم به خانواده های دوطرف بی احترامی و توهین کنیم.:327:
2- تو هیچ دعوایی حق نداریم مسائل و مشکلات کهنه رو زیر و رو کنیم و همه چیز و با هم قاطی کنیم. تو هر دعوایی فقط می شود سر همون موضوع دعوا کرد.:exclamation:
3- قهر کردن و شام نپختن نداریم، در مقابل، قهر کردن و شام نخوردن هم نداریم.:81:
4- سلام و خداحافظی در هر صورت واجب است.
5- هیچ کس حق نداره جای خوابشو عوض کنه(من از این کار واقعا متنفرم)
6- هر کس برای آشتی پیش قدم بشه(چه مقصر باشه و چه نباشه) امتیاز بگیره.حالا این امتیاز می تونه هر چیزی باشه که بین دوطرف توافق می شه(مثل کادو)
7- تو دعوا حق نداریم اشتباه طرف مقابل رو تعمیم بدهیم، مثلا عبارت تو همیشه.... ممنوع است(چون تجربه بهم نشان داده که این جمله ها طرف مقابل رو عصبی تر می کنه و کار بالا می گیره):320:

فعلا همین ها یادم آمد.اگه کسی قانون جدیدی به ذهنش رسید بنویسه تا بتونیم یه لیست مفید تهیه کنیم

سلام به همه دوستان

چه قانون های خوب و جالبی...

نظر من اینه این قانونایی بیشتر برای بعد دعوا وضع کنیم

چون در لحظه دعوا دو طرف درگیر احساسات بد و یه جورایی اجتناب ناپذیر....

لحظاتی که تعادل احساسی نداریم قبل از بحث این قانونا بد نیستن

مثلا اینکه کسی حق نداره حرف دیگری رو قطع کنه و یا از عبارتی مثل تو هیچ وقت.... استفاده کنه!!!

ولی قانون اصلی برای بعد دعوا هست که مهمه.

اونم اینه بعد دعوا صحبت نکردن ممنوعه!!

اگر در یک مورد اختلاف نظر داریم دلیل نمیشه حرف نزنیم محبت نکنیم سلام یا خداحافظی نکنیم سرد باشیم لجبازی کنیم و .....:82:

بیچاره طرف مقابل ما!!!!روحش از این قانونا خبر نداره.....:311:

فرشته اردیبهشت عزیز
با تشکر از ایجاد تاپیک خوبتون ، پیشنهاد میدم برا اینکه تاپیک نتایج بهتری داشته باشه و در پایان بتونید جمع بندی مناسب تری داشته باشید بیائید فضاهای متصوره رو یه توضیحی و در نهایت تقسیم بندی کنید تا ذهنامون بیشتر نزدیک بشه ، چرا که بعضی از راهکارها فقط در شرایط خاص خودش کاربرد داره.
مثال می زنم:
خانواده در یه تقسیم بندی به سالم و ناسالم تقسیم میشن ، هر کدوم هم طیف وسیعی رو شامل میشن از کاملا ناسالم تا کاملا سالم.
در یک خانواده کاملا سالم زوجین بهمدیگه احترام میذارن ، از گل کمتر بهم نمیگن و همه چی گل و بلبله مثل فضائی که بی دل تقریبا ترسیم کردن.
و یک خانواده کاملا ناسالم مرد معتاد ، بددهن ، قاتل و... زن خیانتکار هرجائی و بچه های بزهکارو ...
در اولی گفتن "تو" بجای "شما" بی ادبی و بدور از نزاکته و در دومی "فحش و ناسزا و کتکاری" کاملا طبیعی و مثلا جاقو کشی میشه دعوا:311:. استفاده از تریاک مثل چای خوردن خانواده اوله :311:

حالا در این فضاها میشه بهتر گفتگو کرد ،
همینطور این تقسیم بندی می تونه درخانواده های معمولی باشه که روابط با همدیگه خوبه و گهگاهی یه دعوا توشه.
تقسیم بندی بر اساس همین گهگاه بشه ، گاهی این گهگاه که من میگم یعنی ماهی یکی ، گاهی تو ذهن کسی دیگه گهگاه یعنی روزی یه دعوا. اونم دعوا داریم تا دعوااااااا:311:
خلاصه تقسیم بندی شما باعث میشه در فضای شناخته شده تری صحبت کنیم .
البته می دونم کار شما رو با این مشق (تقسیم بندی) سخت کردم
ولی قول میدم حتما و در ادامه تو این تاپیک شرکت کنم. نیست خیلی دعوائیم و تجربه ام زیاده :227:.

نباید از اختلاف ها و کشمکش ها ترسید، وجود کشمکش و ستیز در زندگی طبیعی است. وقتی با هم تفاوت دارید یعنی می توانید از یکدیگر چیزهای جدید یاد بگیرید،.
1.شناخت علل این نزاعها
به شما کمک می کند که خلاهای ارتباطی که با همسرتان دارید را پر کنید، نقصانهای رفتاری خود را بشناسید، حساسیتهای همسرتان را پیدا کنید و به طور کلی شکافهای ارتباطی که با همسرتان دارید را کشف کرده و برای اصلاح آنها تلاش کنید تا به این طریق، بارها و بارها بر سر یک مساله به دعوا و منازعه نپردازید. در حقیقت شاید مهم ترین اختلافات هم ارزش آن را ندارد که بیش از یک بار بر سر آنها دعوا و مشاجره کنید.
2. گذشت
پایین بودن سطح تحمل و عدم گذشت در زندگی؛ اگر زن و شوهری سختگیر باشند و از خطاهای یکدیگر چشم پوشی نکنند، زندگی به جهنم تبدیل می شود.
گاهی ممکن است این موضوع حساس، چیزی باشد که بیانگر یک مشکل و شکاف جدی باشد که در گذشته رخ داده و تمام شده است اما هنوز زوجین خودشان را درگیر این مسایل می کنند و زندگی را به کام خودشان تلخ می نمایند. لذا برای رفع این مشکل دفن کردن مشکلات ارتباطی گذشته ایده خوبی است اما لازم است اول اطمینان حاصل کنید که این مشکلات از بین رفته اند.
3.فقط مشکل را حل کنید
زمانی می توانید دوستانه دعوا کنید که به موضوع اختلاف بچسبید، شما نباید یکدیگر را متهم کنید، همین کافی است که فقط مشکل را حل کنید و لازم نیست یک مشکل جدید یعنی جریحه دار کردن احساسات طرف مقابل را نیز به آن اضافه کنید.
4. کلی نگویید
وقتی همسرتان در حال شکایت از موضوع خاصی است از او بخواهید به جای استفاده از عبارت های کلی و بغض آلود، مثال های مشخص بزند تا شما بتوانید دقیقا بفهمید او درباره چه موضوعی صحبت می کند، شما هم وقتی شکایتی دارید، بهترین کار این است که با زدن مثال های فراوان علت شکایت تان را روشن کنید.
5.هیچ وقت یک جرو بحث را نیمه تمام رها نکنید و آن را کاملا حل کنید

سلام :72::72::72::72:
دوباره بازم مممنون از نظرات زیباتون شرمنده که دیر به دیر میام چون لبتاپم خراب شده تو بیمارستانه بچم

مرسی شب بارونی وbabyو مهسایی عزیز

آقای baby(چه اسم بامزه ای)خیلی خوش اومدید:72:
پیشنهادتون بجاست این باعث میشه بحث اغاز و انجام داشته باشه اگه شما ایده ای دارین اینجا عملی کنید بجای من مثل همون طبقه بندی که گفتید خیلی عالی میشه(اگرمایل بودین)

اما در کل منظور من همون خانواده های خوب رو به بالا با عشق هست خانواده هایی که خوب میدونن اختلافات رو چطور حل کنن اما خب گاهی میشه که بحثی یش میاد ازهم دلخور ودور میشن یا مثلا میبینی یکی درین میان دعوایی هست و سر موعد دعوا وقهر راه میندازه مثل شما:311:

اما در مورد قبل و حین و بعد دعوا بگم که پیشنهادهای دوستان در هر سه زمینه بود و خوبه جا داره یکی یکی نظرتون رو نقل کنم و بررسی اما خب متاسفانه کامپیوتر ندرم اما زود بزود میام

امیدوارم هیچ دعوایی پیش نیاد و همیشه در ارامش باشین ئ دلتون پر بکشه:227:....

یکی از دوستانم قانون جالبی برای بحثهای غیرمترقبه ی بین خودش و همسرش گذاشته بود:
1. میگفت ما همون اول زندگی به هم قول دادیم که حریم ها رو رعایت کنیم و حتی در دعوا وبحث هم مواظب حرف زدنمون باشیم
2. میگفت یه بار که شدید دعوایمان شد ( برای اولین وآخرین بار در زندگیش که شدت دعوا بالا بوده) همسرش به سمت آشپزخانه میره و یکی از وسایل برقی را با شدت به زمین پرت میکنه. دوستم با بهت به چشمان قرمز همسرش و قفسه ی سینه اش که با شدت بالا و پایین میرفته نگاه میکنه. بعد قبل از اینکه همسرش بتواند واکنشی نشان دهد به سرعت به طرفش میرود و او را در آغوش میکشد و آرام زیر گوشش نجوا میکند: الهی من نباشم ناراحتیتو ببینم. همسرش هم آرام میشود و به او توجه میکند و غصه ها و ناراحتی ها دور و دورتر میشود. دوستم میگوید بعد این ماجرا به هم قول دادیم هیچوقت همدیگه رو تا این حد عصبانی نکنیم که اعمالی غیر ارادی ازمون سر بزنه.
3. قانون جالب دیگه ای که گذاشته بغل کردن بعد دعواست. یعنی به صورت نوبتی ( مثلا بعد یه بحث نوبت دوستمه که شوهرشو بغل کنه وبهش بگه بینهایت دوستش داره بعد بحث بعدی که مثلا چند وقت دیگس نوبت شوهرشه ) میگه گاهی اوقات از دستش عصبانیم و باهاش بحثم میشه بعد یادم میفته که ایندفعه نوبت منه که بغلش کنم و بگم بینهایت دوستش دارم و این شکستن غرور یه خورده سخته ولی باعث میشه زندگیمون با یه بحث تلخ نشه. یا میگه گاهی هردو بعد از دعوا عصبانی هستیم و با اکراه همدیگرو بغل میکنیم ولی همین تماس و گفتن دوستت دارم حالمونو خوب میکنه.
کلا دوستم کارای جالبی میکنه تا عشقشون همیشه زنده باشه. میگه یه گیاه کاکتوس هم برای زنده موندن به مراقبت نیاز داره چه برسه به عشق که خیلی حساسه و نیاز به توجه زیادی داره.

سلام
اين قوانين رو جايي خوندم و ديدم جالبند, شايد كارايي هم داشته باشند
گفتم بد نيست بزارمشون اينجا:


1. هرگز همزمان با يكديگر عصباني نشويد.

2. هرگز سر يكديگر داد نزنيد مگر اينكه خانه تان در حال آتش گرفتن باشد.

3. اگر قرار است در دعوا يكي از شما پيروز شويد اجازه بدهيد او پيروز ميدان باشد.

4. اگر مجبوري از ديگري انتقاد كنيد با عشق انتقاد كنيد.

5. هرگز اشتباهات گذشته را مطرح نكنيد.

6. همه ي دنيا را فراموش كنيد به غير از خودتان.

7. اگر مشاجره تان را حل نكرده ايد هرگز نخوابيد.

8. حداقل يك بار در روز سعي كنيد يك جمله ي دوستانه و تحسين آميز به او بگوييد.

9. هنگامي كه مرتكب اشتباه شده ايد، آن را بپذيريد و عذرخواهي كنيد.

10. دعوا دو نفره است و شخصي كه بيشتر صحبت كند بيشتر دچار اشتباه ميشود.

زهره جان خیلی عالی بود
فقط در رابطه با این جمله تجربه شخصیه خودمو می گم

نقل قول:

---

7. اگر مشاجره تان را حل نكرده ايد هرگز نخوابيد.

---

اوایل من اینجوری فکر می کردم ولی کاملا اشتباه فکر می کردم چون گاهی وقتا لازمه که یه فرصت چند ساعته به همدیگه بدیم تا بتونیم مسائلو رو تجزیه و تحلیل کنیم و گاهی پرداختن به موضوع در همان زمان بحث ها و مسئل بیشتری رو وسط می کشه و نه تنها مسئله حل نمی شه بلکه......................
ما معمولا بحثمون که میشه ترجیح می دیدیم فرداش در موردش حرف بزنیم و اون شب دیگه بهش نپردازیم

ممنون اقليما جان
خودمم رو اون قسمت كمي شك داشتم اما نوشتي:
ما معمولا بحثمون که میشه ترجیح می دیدیم فرداش در موردش حرف بزنیم و اون شب دیگه بهش نپردازیم

فكر كنم اينم يه جور حل مشاجره است پس عملا از قبل به اين ديدگاه پخته رسيديد كه با افكار مشاجره نخوابيد

شايد منظور اين جمله هم همين بود كه حرفها رو با خودتون حمل نكنيد و ارامش رو از خودتون نگيريد

همين فرصت عاقلانه اي كه شما ها به هم ميديد:72:

قانون اول و اخر : این نیز هم بگذرد.

آرامش ، صبر ، لبخند گاهی سکوت .

بیشتر به آرامش خودم فکر می کنم.

ذهنم را خالی می کنم.

به کارهایی که از قبل برنامه ریزی کرده بودم می پردازم.

گاهی اوقات اون گاهی اوقات من صحبت را شروع می کنیم. نه خانی اومده نه خانی رفته. بعضی مواقع موارد را لاینحل می ذاریم باقی بمونه.

وای که چقدر قشنگن مرسی

معمولا قانون برا ادم ایجاد محدودیت میکنه اما اینجاها خیلی شیرینه

اما این محدودیت ها باعث ازادین انگار.....

من از ان روز که در بند توام ازادم

اصلا اونایی که تو تاپیک خاطرات عاشقانه لو رفتن چرا نمیان بما یاد بدن ؟؟؟؟؟

اونایی که خوب بلدن ماشالا...
:326:

http://www.hamdardi.net/images/www.h....com_2.net.jpg

واااااااااااااای من چقدر کوشام چقدر بهم میاد:311:

من فکر می کنم گاهی هم لازمه قوانینی فقط و فقط برای خودت وضع کنی
این قوانین برای من اینا هستن:
1.وقتی همسرم عصبانی میشه سعی کنم جواب حرفاشو ندم
2.وقتی خودم عصبانی میشم سریع برم حموم
3.سعی کنم جلوی همسرم گریه نکنم که توقع داشته باشم همسرم بیاد سراغم و نازمو بکشه و وقتی نیاد بیشتر عصبی بشم
4.وقتی ناراحتم و عصبانی بیکار جایی نشینم و فکر و خیال کنم و حتما سرمو به کاری مثل مرتب کردن کشو ها و .... گرم کنم

5.اون شبی که با هم بحثمون شده سعی کنم باهاش حرف نزنم ولی از فرداش اخلاقمو باهاش خوب کنم

اینایی رو که گفتمو وقتی رعایت می کنم باعث میشه همسرم خیلی از کارش پشیمون بشه و بیاد سمتمو یه جوری از دلم در بیاره

خیلی موضوع جالبیه من خودم خیلی استفاده کردم با تشکر از فرشته اردیبهشت
اولش بگم و همسرم متاسفانه یا خوشبختانه اول زندگی خیلی خیلی مشکل داشتیم چون هر کدوم از دو خانواده کاملا متفاوت اومدیم و مطمئنا یه جا جمع کردنش خیلی کار مشکلیه.اما تو این مدت طوری رفتار کردیم که هیچ وقت به خاطر خودمون حرفمون نشده.منظورم اینه اختلاف تو هر زندگی حتمیه اما مهم اینه که چطور بتونیم با آرامش ختم به خیر کنیم یه اختلاف ساده رو میشه به دلخوری ،قهر چند روزه،ترک کردن خونه ،بحران و طلاق ختم کرد. اینی که کدوم بشیم کاملا به خودمون بستگی داره.
ما از همون اول برای خودمون قانون گذاشتیم:
1.قهر کردن و حرف نزدن کلا نداریم. هر کسی از هر چی ناراحته باید مطرح کنه بعد اگه خواست میتونه حرف نزنه.که معمولا با حرف زدن حل میشه نباید بزاریم دلخوری هامون بزرگتر بشه
2.وقتی داریم حرف میزنیم حتی اگه داریم داد میزنیم از کلمات عشقم عزیزم جیگرم استفاده میکنیم چون این باعث میشه فضا دوستانه بودنش رو حفظ کنه
3.حتی اگه به خون هم تشنه باشیم شب باید سر جای خودمون بخوابیم تو بغل هم.بوسه هم فراموش نمیشه هیچ کدوم هم حق نداریم پشت به هم بخوابیم.این شرایط برای خود من خیلی سخته اما خیلی خیلی موثره مخصوصا وقتی تو مقصری
4.به خاطر حرف و رفتار اطرافیان با همدیگه بحث نمیکنیم حریم خصوصی دو نفریمون رو به خاطر اینکه خواهرت چرا اینو گفت نمیدونم چرا همسایه این کار رو کرد خودمون وسط نمیکشیم
5.تو دعوا به همدیگه توهین نمیکنیم
تلاش میکنیم که همیشه دلخوری های کوچیک رو به بحران تبدیل نکنیم

من و نامزدم از اول دوران اشناییمون سه تا جمله هست که شب قبل خواب باید بهم بگیم ..
1- خیلی دوستت دارم
2- خیلی عاشقتم
3- خیلی دلم برات تنگ شده

این جمله ها برامون مث لالایی قبل خواب میمونه .. هر شب تکرار میشه و باعث میشه علاقه مون یاد اوری بشه به خودمون و همدیگه .. حتی وقتی قهر باشیم حق عوض کردن این قانونو نداریم .. :311:
هر وقت قهر باشیم ناخوداگاه وقتی شب این جمله ها رو بهم دیگه میگیم اشتی میشیم :43:

وای بچه ها یه تاپیک خوب دیگه کشف کردم ! بیایید نظراتونو بگید !:311:


من وقتی ناراحت میشم نمیتونم مخفی کنم، سریع اخمام میره تو هم
ولی حرفی نمیزنم
در این شرایط اگه دعوا جدی باشه عزیزم خودشو دعوا میکنه و من از این بیشتر ناراحت میشم. یعنی چون نمیخواد به من چیزی بگه ، به خاطر همین دعواهامون خیلی بیش از حد واسه من سخته!!!
ولی تا حالا هیچوقت شدید نداشتیم!
بهترین قانون اینه که یکی از دو طرف آرامش خودشو حفظ کنه که اون یکی هم آروم شه و بعد راجع بهش صحبت کنن

ولی
خدائیش میگم ، ما خانوم ها خیلی ریز بینیم و گاهی الکی شلوغش میکنیم
یعنی گاهی تا میخوام عصبانی شم ، میگه آخه این هم چیزیه که بخوای دعوا کنی؟؟؟؟
(مثلا آخریش این بود که قرار بود بریم خرید ، اما منو برد پیاده روی ، چون به قول خودش هوا دو نفره بود!اونقد قاطی کردم که...
عزیزم گفت خب بیا حالا بریم ، منم غددددددد، قبول نکردم!ولی یکم خوب که نگاه کردم دیدم خیلی هم خوبه ! اتفاقا خیلی روز قشنگی شد !)
منم به خودم میام ولی میگم خب تقصیر شماست!!!
وقتی میبینم ناراحتم کلافه میشه سعی میکنم زود خوب شم که روزمون خراب نشه!
یا مثلا اگه گاهی داریم قدم میزنیم میگم یکم راه بریم خوب میشم
بعدش با یه شوخی دوباره خوب میشیم !
پس فکر کنم نتیجه ش این شد :
1:خانوما سر چیزای کوچیک شلوغش نکن
2: به طرفمون چیزی نگیم که ناراحتی تشدید بشه
3: کمی سکوت تا اونی که حالش بده خوب بشه
4: با یه شوخی یا محبت کوچولو فضای سگین رو از بین ببریم