مقایسه همه خاستگاران با یک عشق خیالی!

سلام دوستان عزیز

یه مشکل عجیبی دارم که نمیدونم چه جوری بر طرفش کنم،

تقریبا 1.5 سال پیش خیلی اتفاقی با آقایی آشنا شدم، در مجموع 3 بار دیدمشون اما فاصله دیدارهامون بسیار زیاد بود، دلیلش هم مشغله و مسافرتهای طولانی ایشان بود،
در همون جلسه اول حسه عجیبی نسبت بهشون داشتم، یه حسه آرامش، یه هماهنگی روحی حس میکردم، از لحاظ ظاهری هم دقیقا مطابق معیارهام بودند!
اونقدر از بودن کنار ایشون لذت میبردم که در آن سه جلسه دیدار هر موقع اومدم مساله طلاق قبلیم را مطرح کنم از ترس از دست دادنشون قادر نبودم! البته ایشون خاستگار نبودند و دیدار ما از ابتدا شاید به نیت کار نبود اما از همون لحظه اول کاری شد و موضوع صحبتهامون کاری بود و در این شرایط لزومی هم نمیدیدم مطرح کنم!اصلا زمان رو در کنارشون حس نمیکردم، آخرین جلسه دیدار ایشان من را به شرکت یک خانم همکار جهت یک پروژه مشترک لینک کردند که از همون ابتدا رابطه صمیمی بین من و اون خانم شکل گرفت، و الان مثل دو خواهریم، با هم سفر رفتیم، چون رابطه اون آقا رو با دوستم نمیدونستم، میترسیدم از ایشون در مورد اون آقا سوالی کنم، فکر میکردم، نکنه، دوستی نامزدی ..باشند و سوال پرسیدن من باعث سوئ تفاهم بینشون باشه.
نمیدونم چی شد و حرف دوست مشترکمون(اون آقا) پیش اومد و تازه متوجه شدم که اون آقاهم توی زندگی مشترک یک بار شکست خوردند!
عشقم صد چندان شد!!!توی اون سفر فهمیدم هیچ رابطه خاصی بینشون نیست و خیالم راحت شد، از بعد از آشنایی من و اون خانم رابطه من و اون آقا خیلی جزئی فراتر از کار رفت و عاطفی شد! البته فقط در حد هفتهای یک بار اس ام اس و شاید در ماه یکبار تلفن! 2 ماه بعد از دیدار سوم، ایشون من را برای ناهار به منزلشون دعوت کردند، خبلی مودبانه نپذیرفتم و گفتم بیرون هم را ببینیم، ایشان هم قرار شد خبر دهند که آیا براشون مقدور هست یا خیر، روز بعد اس ام اس دادند و اعلام کردند، نمیتونن بیان، و در اس بعدی پرسیدند، به من شک داری؟ نوشتم از چشمهام بهشون مطمئن ترم، گفتند پس چرا دعوتم را رد کردی، توضیح دادم، رد من به دلیله عدم اطمینان نبوده و به دلیله نوع نگاه و سبک زندگی بوده، خلاصه یه کلنجار یه ساعته اس ام اسی، روز بعد هم با دوست مشترکمون(اون خانم ) تماس گرفت و گفت که الهه به من اعتماد نداره و این خیلی بد هست، دوستمون هم توضیح داد براش که کار اون اشتباه بوده و دعوت یک خانم به منزل مجردی کار درستی نیست!!
خلاصه ماجرا از اون به بعد ما تا 3-4 ماه ماهی یکی دوبار اسام به هم میزدیم وهمین و بس، اما این وسط من در آتش عشق میسوختم اما نمیتونستم بیان کنم، .... دوست من (اون خانم) میخواست واسطه ازدواج بینمون شه اما ایشون رسما به دوست من اعلام کردند که فعلا قصد ازدواج ندارند. و ما تقریبا رابطمون به مرور زمان و به صورت فرسایشی کات شد!
روزها میگزره و من فقط رابطم با ایشون در حد اس ام اس تبریک عید و تولدشون بوده و همین و بس، اما از فکرم خارج نمیشن، گاهی فقط وارد صفحه فیس بوکشون میشم تا فقط ببینمشون.....
الان هرچی خاستگار دارم با ایشون مقایسه میکنم، برام یه قهرمان بود، هر خاستگار دیگه ای برام میاد نمیتونم بهش فکر کنم، حتی با یکی از خاستگارام 6 ماه در ارتباط بودم اما لحظهای اون آقا رو فراموش نتوانستم بکنم، و به خاستگارم ذره ای علاقمند نشدم...بعد از جواب رد به خاستگارم، تو این 3-4 ماه اخیر، چند نفر دیگر را هم ملاقات کردم، اما توی ذهنم همش با اون آقا مقایسه میکنم، شنبه همین هفته با خاستگار جدیدی ملاقات کردم و وقتی منزل اومدم و پدر و مادر نظرم را پرسیدند، به مامان گفتم هیچ کس فلانی نمیشه!
خودم از دست خودم خسته شدم، آخه مگه میشه آدم یکی رو اینقدر دوست داشته باشه، میدونه رسیدنی هم در کار نیست، در عین حال نمیتونه کسه دیگری هم جایگزین کنه؟
لطفا راهنماییم کنین چه جوری میتونم خلاص شم!

پیشاپیش ممنونم

دروود
دوست عزیز با این افکار فقط فرصت های خوبی که براتون پیش میاد را از دست میدهید و بعد از مدتی وقتی شنیدید این اقا ازدواج کردند ان وقت خواهید فهمید که شما لطمه خوردید. علاوه بر این سلامتی روحتان را نیز به خطر می اندازید .ما در برابر حفظ سلامتی مان مسئولیم.
من جای شما بودم دیگر هیچ وقت به این اقا اس ام اس نمیزدم حتی در مناسبت ها. چرا که اگر این اقا شما را بخواهند رسما اقدام می کنند و این کار ها فقط باعث رنجش روح و روانتان و تازه نمودن خاطره ها می شود. شما که واسطه نیز استفاده کرده اید و جواب ایشان را شنیده اید چرا خودتان را اذیت می کیند؟؟
شاید ایشان با کس دیگری هستند و یا کس دیگری را برای همسری انتخاب کرده اند . این انتخاب دو طرفه است عشق یک طرفه جز اعصاب خراب کردن چیز دیگری ندارد.
به نظر بنده شما از طریق این اقا توانسته اید معیار هایتان را کامل بشناسید میشه گفت این یه نتیجه گیری خوب از این احساس یا رابطه بوده ولی قرار نیست سایر خواستگارانتان را با ایشون مقایسه نمایید هر شخصی در برابر خوبی ها بدی هایی هم دارد مثلا به نظر شما ایا دعوت نمودن ایشون از شما در منزل کار درستی بوده؟؟ ایا خودش نمی دانسته که کارش اشتباه است و باید اون خانم این را بهشون می گفتند؟؟ ایا این مسئله موارد دیگری را برای شما روشن نمی کند؟؟ ایا در امر ازدواج باید احساسات بر عقل غلبه کنند؟؟
دوست عزیز شما که یک بار در زندگیت با شکست روبرو شده ای از این به بعد در این امر بیشتر تمرکز کن.
پیروز باشی
بدروود

elahe.a جان داستانت چقدر شبیه داستان منه!!!
منم نزدیک 2سال خودم و گول زدم و هنوزم که هنوزه دارم خواستگارامو با اون شخص مقایسه میکنم
ولی فقط دارم به خودم ضربه میزنم و وقت و فرصتم و از دست میدم

اگه مردی ،زنی رو بخواد
واقعاااااااا بخواد
نمیتونه از دستش بده و برای رسیدن بهش خیلی کارا میکنه

وقت و فرصتات رو هدر نده

سلام دوست عزیز
دقیقا مشکل ما اینه که اینقدر به عشقمون پروبال میدیم و بزرگش میکنیم که از اون برای خودمون یک بت میسازیم
ولی شاید در ظاهر اینجور نباشه و حتی او نسبت به ما احساسی نداشته باشه چه برسه که عاشقمون باشه!!!
از من به شما خواهر عزیزم نصیحت::::305: به هیچ عنوان منتظرش نمون و الکی فرصت های خوبتو از دست نده. اون لیاقت تورو نداره برای یک پسر هیچ محدودیتی وجود نداره اگه تو رو بخوات میاد جلو هم شما شرایط ازدواج دارید وهم اون !پس مشکل کجاست!؟

وقتی مردی شما را بخواهد، هیچ چیز نمی تواند جلوی او را بگیرد.

اگر شما را نخواهد، هیچ چیز نمی تواند نگهش دارد ....

آخه چرا شما دخترا اینقدر خیال پردازی می کنین ؟
ایشون رسما دارند می گن که "من قصد ازدواج ندارم" ، پس چرا خودتون رو معطل اون فرد کردین ؟

درود الهه جان:72:

عزیزم به نظر من ایشون اصلا کار درستی نکرده.......به هر حال هرجایی فرهنگ خاص خودش رو داره و ایشون هم نباید بهشون بر میخورد

میخوام بگم کار شما خیلی هم درست بوده...

به نظر من به ایشون واسه مناسبتها و تولد هم اس ام اس ندین...........بذارید اگه میخواد خودش بیاد...

این جوری فایده نداره...خیلی اذیت میشین...

بعدش هم فقط 4 بار با ایشون ارتباط داشتین واقعا نمیشه آدم ها رو در عرض این مدت کم شناخت....
...اون هم انسانه با کلی خطا....فقط شما به دلیل محدودیت زمانی اون خطاها رو ندیدید

البته این خطارو هم نشون داده از این که گفته بهم اعتماد نداری و این حرفا....اونی که باید بهش بربخوره شما هستید نه ایشون...

به نظرمن عزن تفستون رو حفظ کنید اصلا هم مقایسه نکنید....اصلا...

رها کن الهه جان

خیلی راحت میشید....

این بتی رو که ساختید بشکنید....

فقط اراده میخواد و گذر زمان.....

سلام
بنظرمن برای مناسبتهابه ایشون پیام ندیدکه اینکارباعث میشه خاطره ایشون درذهنتون تداعی بشه وهمچنان درهرمناسبتی به فکرایشون باشید
شماچندبارایشون رودیدیدوشناخت کاملی ازایشون نداریدوبهتره ازایشون شخصیت افسانه ای نسازیدبرای اینکه باچندباردیدن یک شخص نمیتوان اوراشناخت درحالیکه برای شناختن یک فردتحقیق ورفت وامدوزمان لازم هست هرانسانی معایب ومحاسنی داردونمیتوان گفت که فلانی بهترین هست چه بسابعدیک سری شناخت متوجه میشویدکه ایشون همون فردافسانه ای که شمادرذهنتون ساخته ایدنیستندوشمافقط فرصتهایتان راازدست دادیدکه بعدازگذرزمان افسوس خوردن به گذشته هیچ فایده ای ندارد
بهتره به جای مقایسه کردن خواستگاراتون باایشون ،معیارهای خودتون رودرنظربگیریدوبه دنبال اون معیارهاباشید
موفق باشید

سلام الهه جان
این خیال پردازیا پوچن و باعث فرسایش ذهن و روح و از دست دادن فرصت ها میشن ....

سلام دوستان عزیزم

از تک تکتون برای پاسختون سپاسگزارم:72:

واقعیتش اینه که من خودمم میدونم، تصویری که از ایشون توی ذهن من هست، فقط و فقط خیالپردازیهای من هست و نه واقعیت وجودیه ایشون!
من حتی به دوست مشترکمون هم از شدت علاقم حرفی نزدم، دوستم خودش متوجه یه حس قلبی دو طرف شده و خواسته واسطه ای باشه برای ارتباط صمیمی ترو شاید ازدواج!
من میدونم نباید بهشون فکر کنم، نباید تو ذهنم باشه، اما اصلا دست خودم نیست، حتی فکر به ایشون بهم آرامش میده! دلم میخواد کس دیگه ای بیاد تا جایگزینش کنم، اما.......
خیلی سعی میکنم، بهش فکر نکنم، ولی تا حرف عشق و عاشقی میشه، تا مساله ازدواج پیش میاد، انگاری ذهنم برنامه ریزی شده و به اون سمت میره!
وقتی رابطم با خاستگاری به هم میخوره خوشحال میشم، از اینکه شاید هنوز فرصتی باشه!
یه بار با خودم فکر کردم، مشکل همه ما اینه که حرف دلمون را به هم نمیزنیم، فکر کردم تا کمی شجاع باشم و یه اس ام اس بزنم و بگم دوستش دارم(هیچ وقت احساسم رو بهش بروز ندادم) و شاید نیم درصدی فرصت پیش بیاد حداقل برای دیدار یا دیدارهای مجدد تا بیشتر باهاش آشنا شم، شاید به خاسته دلم برسم و یا شاید بدی ازش ببینم و قهرمانه افسانه ای که در ذهنم ساختم را راحت تر فراموشش کنم،
من ورزش خاصی رو به صورت حرفه ای انجام میدم، اسم کوچیکشون یه افسانه یا اسطوره در ورزش ما هست هست، که برادر فردوسی داستانی رو در موردشون نقل کردند، مدام اسمش تکرار میشه.....و برای من ایشون همون اسطورست!!!
من باید ایشون را فراموش کنم، اما چطور نمیدونم!!
اس ام اس های من در حد تبریک عید هست که همه تو عید یه اس ام اس را به همه کنتکتهاشون ارسال عمومی میکنن و نه بیشتر!البته 3 ماه پیش تبریک تولد هم گفتم!اما در حد یه اس ام اس فلسفی و همین!
حتی از دوست مشترکمون هم سراغی ازش نمیگیرم، نمیدونم زندست یا مرده!
گاهی فکر میکنم باید پیش مشاور برم تا با هیپنوتیزم یا چیزی شبیه به این ذهنم را پاک کنه! اما جایی رو نه سراغ دارم ونه به روش اطمینان!
نمیدونم باید منتظر فرد دیگه ای برای جایگزینی باشم یا اول فراموشش کنم(سعی کردم اما نشد)

گاهی فکر میکنم، داشتن یه عشق حتی در ذهن خیلی زیباتر از زندگی بدون عشق هست! گاهی خودم را مقصر میدونم که چرا هیچ تلاشی براش نکردم و ابراز علاقه نداشتم، چرا شجاعت بیان نداشتم؟ گاهی از این غرور زنانه الکیم حرصم میگیره ..........
اما بعد از این افکار، تو ذهنم مرور میکنم، اگر با این درجه احساس، ابراز علاقه میکردم، امکان داشت وارد فاز احساسی در رابطه متقابل بشم و این میتونست خطرناک باشه، در نهایت خدا رو شکر میکنم که حفاظتم کرده و میکنه.

واقعا در موندم! :325:
:325:
:325:
:72:

سلام الهه جان:72:

نقل قول:

---

گاهی خودم را مقصر میدونم که چرا هیچ تلاشی براش نکردم و ابراز علاقه نداشتم، چرا شجاعت بیان نداشتم؟ گاهی از این غرور زنانه الکیم حرصم میگیره ..........

---

!!!!
ذهن آدم چه بازی هایی که در نمیاره!!

عزیزم شما کاملا در دسترس ایشون بودی و ایشون نسبت به شما یه شناخت نسبی داشتن. شما به اندازه کافی هم به ایشون چراغ سبز نشون دادی که مایل به ادامه رابطه هستی. پس سهم خودت رو برای تلاش کردن در رسیدن به یه موقعیت به ظاهر مناسب رو تمام و کمال انجام دادی.
می مونه سهم ایشون . اینقدر فرصت داشتن که اگه شما رو به عنوان یه کاندید ازدواج می خواستن بهتون پیشنهاد بدن.
اینقدر فرصت هم داشتن که شما رو دورادور بشناسن . ولی تنها کاری که کردن این بوده که یه پیشنهاد غیر متعارف و غیر معقول جهت یه دیدار ساده دادن (سرنخی هست جهت اینکه ممکنه عقاید ایشون با شما سازگاری نداشته باشه) و اعلام صریحشون مبنی بر اینکه تمایلی به ازدواج ندارن.
یعنی ایشون هم تلاش خودشون رو کردن که به شما بفهمونن که آینده مشترکی در کار نیست.

چه باید کرد؟
ذهنت رو کنترل کن عزیزم. ذهن شما در حال رویا پردازی و پروبال دادن به موضوع فانتزی خیالی هست که قطعا خوشایندش هست. به هر فکری که مربوط به ایشون هست STOP بده. هر موقع که به خودت اومدی و دیدی غرق در رویای ایشون هستی همون لحظه رویا رو کات کن و ذهنت رو کنترل کن که به اون سمت نره.
می تونی یه بازه زمانی واسه خودت تعیین کنی مثلا 21 روز اصلا به ایشون فکر نکنی و در قبال افکاری که به اون سمت حرکت میکنه خودت رو جریمه کن.

مطمئن باش می تونی از پس ذهن خودت بربیایی:72::72:

زمان،مشکل شما رو حل میکنه.بهتره همونظور که صبا خانم گفت،stop بزنی رو افکارت.با توجه به اینکه ظاهر ایشون هم خیلی مورد پسندتون بوده،بهتره سعی کنی تصویر ایشون در ذهنتون رو با مرور نکردن از بین ببرید.اگر هم مجبور به فکر کردن بهش شدید،تصویرش رو توو ذهنتون نیارید.اولش سخته .ولی میشه

facebook رو برای حداقل 1 ماه deactive کنید(اطلاعاتتون پاک نمیشه،هرموقع خواستید میتونید فعالش کنید).اینطوری تصویر سازی ذهنتی از روی عکس ها ش هم نمیکنید.

در مورد اون دعوتش به منزل مجردی:
من به عنوان پسر و با دید خوش بینانه میگم بهتنون که 50 درصد هدف شوم بوده(با دید بدبینانه 95درصد:163:).بهتره از این رفتارشون به عنوان یک عیب بزرگ برای مقابله باهاش در ذهنتون استفاده کنید.

موفق باشید

سلام صبای عزیز


ممنون از راهنماییتون، سعی میکنم به فکرهام راجع به ایشون استوپ بدم و جریمه گذاشتن هم فکر خوبیه!

البته من وقت فکر کردن خیلی ندارم، چون خیلی سرم شلوغ هست، اما وقتی صحبت عشق و ازدواج میشه، میاد تو ذهنم، دست من نیست، از دست این ذهن سرکش من !!!

واقعا ممنون از راهنمایی خوبت:72:

http://www.hamdardi.net/images/www.h....com_2.net.jpg

ممنون syrex عزیز
بله حق با شماست و من میدونم قصد ایشون ممکنه اون جلسه شوم نبوده باشه ولی در جهت پایه ریزی به اون سمت بوده، و دوستم هم در سفر مشترکمون اطلاع داد که به عنوانه کیس ازدواج بهش فکر کن، اون به عنوانه دوست مناسب تو نیست، چون اون دنباله یه دوستی با روابط کاملا آزاد هست و چون تو این تیپی نیستی، کیس مناسبی برای دوستی نیستین اما اگر بخواد ازدواج مجدد کنه، میتونی روش حساب کنی!
یکی از دلایل گارد گرفتنم نسبت به ایشون همین بود! البته خودش هم به دوستم گفته بود که من خانم منحصر به فردی هستم یا چیزی شبیه این! و حتی در صحبتهاشون به این موضوع افتخار میکرده که با من آشنا شده ومن را به دوستم معرفی کرده!
از دست این پسرها که نمیدونن عشق چیه! از یکی خوششون میاد، علاقمند میشن اما میترسن در گیر ازدواج شن با هاش! از دست این موجود دو پا:311: گویا اسمش انسانه

نقل قول:

---

اون به عنوانه دوست مناسب تو نیست، چون اون دنباله یه دوستی با روابط کاملا آزاد هست و چون تو این تیپی نیستی، کیس مناسبی برای دوستی نیستین

---

الهه جان:72: با توجه به این حرفای دوست مشترک پس توصیه می کنم هر وقت یاد ایشون افتادین شکرگذاری کنید بخاطر خطری که از بیخ گوشتون رد شده:163:
فردی که دنبال دوستی آزاد هست فرد قابل اتکایی جهت ازدواج نمی تونه باشه.

سلام الهه جان
اول ببخش چون با گوشی تایپ کردن سخته و ممکنه غلط املاییم زیاد باشه

دوم به نظر من به ازدواج با ایشون هم اصلا واصلا فکر نکن
مردی که عادت کرده به روابط ازاد لذتی تو زندگی نصیبت نخواهد کرد و این عادت از بین نخواهد رفت

این فکرو از ذهنت بریز بیرون که با یه انسان خاص روبرویی که همه چیز تو زندگیش تفکیک شده است و مرز قایله بین شما و بقیه

یا تو زن زندگی هستی و اونا زن دوستی ولذت,ذهن این اقا فرقی قایلنیست که اگه بود زن زندگی رو از دست نمیداد

لطفا حتا با خیالش هم خوش نباش,بریزش دور و دنبال مردی باش که زیر لفاف روشنفکری چهره اصلیشو قایم نکنه

لیاقت تو یه زندگی ارومه,
در حد اس ام اس ها هم روابطتو قطع کن و خودتو ازاد بسپر دست خدا
موفق باشی

زهره عزیز
ممنون که با این سختی، جوابم رو دادی،
بله من هم بدین دلیل خودم را کنار کشیدم، اما از عشقش نتونستم!
بله مطمئنم که ریسک زندگی با این افراد زیاده و دیگه از سن و فرصت من به شخصه خارج هست!
بله واقعا، اصلا اسمشون را از کنتکتهام پاک میکنم!!! سخته اما چاره نیست.............
بازم ممنون
:72:
صبای عزیز
واقعا لحظه به لحظه زندگیم شاکر خدا هستم چون هرلحظه شاهد ردپاش تو زندگیمم و میبینم چطور حفاظتم میکنه
ممنون از راهنماییتون
:72: