عذاب وجدان شوهرم در قبال مادرش و تنها گذاشتن من

شوهرم از نظر موقعیت اجتماعی و وضع مالی اوضاش بد نیست .
مشکل من خونوادشه . حتی دیروز برای اولین بار منو تنها گذاشت و با پدر مادرش رفت باغ خواهرش دماوند . دیوونم کرده.
خیلی دلمو شکسته و می گه تغصیره خودته می خواستی بیای . آخه هفته پیش یه هفته رفتن اونجا منم باهاشون رفتم. منم با خواهرشوهرام زیاد راحت نیستم .
اولین مسافرتی که رفتیم دوایی رفتیم شمال انقد مادر شوهرم ناراحت بود داشت سکته می کرد دیگه از اون به بعد ما دو تا تاحالا تنهایی با هم سفر نرفتیم همیشه با خونوادش رفتیم . نمی دونم چیکارش کرد شوهرمو که اینجوری شد. اندفعه گفتم نمیام چون واقعا خسته شدم .
1 ساله عقد کرده ایم .
اونم گفت من پدر مادرمو ول نمی کنم اما منو تنها گذاشت و رفت . تا سه روز دیگه میاد .
آخه هی مامانش میشینه گریه می کنه و می گه پسرم من تنهام و به غیر از تو کسی رو ندارم همش یه کاری می کنه که شوهرم عذاب وجدان بگیره و منو ولم کنه و بره پیششون . 302
بیشتر پنج شنبه جمعه میاد خونمون اما وقتی که میاد روزی دوبار به مامانش زنگ می زنه اعصابم خورده دارم دیوونه میشم .
پدر شوهرم زندست ومرد خوبیه . 4 تا خواهر شوهر خوب دارم که واقعا فهمیده اند و یکی از خواهر شوهرام با دخترش با هاشون زندگی میکنه و زن واقعا خوبیه . شوهرم پسره آخره و تک پسر .
از روز اول شوهرم عاشقانه دوستم داشت و منو می پرستید . اغلب از سر کار خسته میومد پیشم تا خوشحالم کنه تا 4 ماه این وضعیت ادامه داشت و ما باهم مشکلی نداشتیم و من واقعا احساس رضایت داشتم . تا اینکه بهانه گیری های مادرش شروع شد و حالا هم به جایی رسیده که شوهرم ولم می کنه و می ره.

سلام مهسایی عزیز
این یه کمی طبیعی هست که مادر شوهرتون دلش برای تنها پسرش اونم ته تغاری خونه تنگ بشه و بهونهه گیری کنه!
شما گفتی عقد کردید پس تازه ابتدای راه هستی و مادرشوهرتون تازه میخواد بفهمه پسرش داره مستقل میشه و این کمی براش زمان می بره
احساس مالکیت شما و مادر شوهرتون برای آقا داماد طبیعی و این مشکل جزء مشکل های متداول خانواده ها هست
شما اگه حساسیت نشان ندی و به مادرشوهرت غیر مستقیم اطمینان بدی که بعد از عروسی هم به منزلشون و مسافرت های دسته جمعی خواهید رفت کم کم زمینه رو آماده میکنی که حساسیت ایشان هم کمتر بشه
در ضمن شما چندین ماه و یا فوقش چند سال همدیگرو می شناسید ولی این آقا پسر بیست و چند سال با مادرش زندگی کرده و نمیتونه یکدفعه ولش کنه و ارتباط قطع بشه و فقط پیش شما باشه!
عزیزم اگه خودخوری نکنی و با سیاست رفتار کنی به مطلوب دلت هم می رسی

مهسا جان نباید شوهرتو تنها میذاشتی.اینجوری مادرش شخصیت تو رو بیشتر زیر سوال میبره و برات بد میشه.
الانم به جای غصه خوردن و ناراحت شدن باید به فکر جبرانش باشی.
خوشبختانه خانواده ی شوهرت به گفته ی خودت خانواده ی خوبی هستن. فقط مادرش اذیت میکنه که این طبیعیه.توی اکثر خانواده های ایرونی این مشکل وجود داره.
تو باید برای بهبود این رابظه دو کار انجام بدی:
1-سعی کن توی خانواده ی شوهرت با همه خوب باشی به خصوص پدر شوهرت و شوهرت و داماداشون.
که اگر مادر شوهرت ازت بدگویی هم کرد هیچ کس حرفشو باور نکنه.
2-کم کم با مادر شوهرت رابطه ی خوبی برقرار کن که حساسیتش نسبت به تو کم بشه.(اون الان تو رو رقیب خودش میدونه.)توی جمع های خانوادگیشون از محبت کردن بیش از حد به شوهرت تا یه مدتی خودداری کن که حساسیت مادرش کم بشه.
بذار بعضی وقتا شوهرت تنهایی بره به خانواده ش سر بزنه.
وقتایی که شوهرت سرکاره به مادرش تلفن کن و حالشو بپرس یا برو به دیدنش و براش یه کادوی کوچیک مپل چادر نماز و سجاده بگیر.
یا یه غذای خوبی که درست کردی یکم هم برای اونا ببر.مثلا نبات و ... براش ببر بگو مادر جون اینا رو دوستم برام سوغاتی اورده بود منم به یاد شما بودم و برای شماهم اوردم.

الانم خانومی حتما با شوهرت تماس داشته باش و از دلش دربیار.مطمئنا الان تو شرایط روحی خوبی نیست و منتظر حرکتی از جانب توهه.
:72:

ممنونم ازتون بچه ها که منو مورد لطف خودتون قرار دادید.
آخه خودش که چند روز میاد اینجا مامانش می گه انقد نرو خونشون زشته کار درستی نیست .
بعد اون وقت همین آدم نمی گه چه دختره سبکی .
دو هفته پیش من یک هفته باهاشون رفتم باغ خواهرش موندم.
دوباره هم این هفته 3 - 4 روز برم بمونم ؟
تازه شوهرم بهم گفته از این به بعد هم مهمینه .

عزیزم چون دوران عقد هستی ناگزیر باید این مقرارت نانوشته رو هم قبول کنی
در عقد دختر و پسر هنوز کاملا مستقل نشدن و در کنار خانواده ها زندگی میکنن پس فعلا به خانواده ها تعلق دارن همونطور که ممکنه پدر و مادرت به حضور مداوم آقا داماد واکنش نشان بدن که زشته چقدر باید بیاد دیدن دخترمون یا اینکه خانواده ات بخوان با هم برین دسته جمعی مسافرت ولی با حضور داماد شاید کمی معذب باشن!
شما در اولین قدمی که بر میداری باید این حساسیت رفتن شوهرت رو کنار خانوادش تموم کنی و اینو به شوهرت هم بهش نشون بدی
بهش بگو خوشحال میشی از اینکه پسر وظیفه شناسی هستی و قدر زحمت والدینت رو میدونی و احترامشون رو نگه میداری
اولش گفتن این حرفها و دل کندن چند روزه از شوهر سخته ولی وقتی بجای اعتراض میل و رغبت شما رو دید بعد از چندین بار این رفت و آمدها کمتر میشه و خودش بیشتر تمایل پیدا میکنه تا کنارت بمونه
در ضمن قرار نیست تا آخر عمر که وضعیت اینجوری بمونه! انشالله عروسی میکنید و خیلی بیشتر از حالا کنار هم
می مونید به شرطی که با صبر و سیاست خودت دورن عقد خوبی رو سپری کنی و برای خودت دشمن تراشی نکنی خانومی.

مهسا جان منظور من از رفتن به خونه ی مادرشوهرت این نبود که بری چند روز بمونی.مثلا وقتی شوهرت و پدر شوهرت سرکارن به یه بهانه ای به صورت رسمی(مثلا یک ساعت) هر چند هفته یک بار به مادرشوهرت یه سری بزنی.
یا تلفنی جویای حالش باشی.
سعی کن توی دوران عقد تو با شوهرت بیشتر خونه ی اونا بری تا شوهرت خونه ی شما بیاد.
بالاخره هر خانواده ای یه حریم شخصی داره.بذار اگه این حریم هم میشکنه از جانب خانواده ی اونا باشه و شوهرت با خانواده ی شما حالت رسمی خودشو حفظ کنه.

من پیشنهاد میکنم برای شروع قبل از برگشتن از سفر به همسرتون زنگ بزنید و بگید که شب شام درست میکنم و شام بیایید اینجا // با خانواده نه تنها
این کار باعث میشه مادر شوهرتون بیشتر با شما کنار بیاد// فکر کنم بهترین راه حل همینه//
اینکه همسرتون با خانوادش تنها بره سفر زیاد خوب نیست ولی به این معنی هم نیست که بده
خب بعضی وقتا شوهرتون نیاز داره
یه مثال میزنم واستون //
پسر عموی من وقتی میره سفر(99%) اوقات یا با خانواده همسرشون میرن سفری یا با خانواده خودشون/
یعنی سفر به گروهی رفتنش خوبه ولی اینکه همیشه باشن نه
مثلا 4 یا پنج سفر گروهی یکی تکی خوبه /// هم رابطه عروس و داماد (بخوانید زن و شهوهر) با خانواده مقابل بهتر میشه و هم بیشتر خوش خواهد گذشت

بله دوستای عزیزم منم باهاتون موافقم راست میگید .
اما درستش این بود که 2 تایی چندین بار تنها بریم مسافرت بعدش که از هم تا حدی شناخت پیدا کردیم بعدش دسته جمعی بریم و با خونواده های هم آشنا بشیم .
ولی خوب همیشه هم نمیشه روی قوانین و ظوابط زندگی کرد.
آخه من یه داداش دارم کلا 2 تا بچه ایم داداشمم ازمن کوچیکتره .
خونواده اونا خیلی پر جمعیتن و من هم سن نوه هاشونم . یعنی همیشه با 16 تا آدم باید برم سفر .
ولی به خاطر شوهرم باید برم و به قول شما دوستان زیاد سخت نگیرم.
خیلی دوستتون دارم داشتم دیوونه می شدم .:46:

در عرف پسر و دختر عقد کرده، هنوز نقش اولشون فرزند خانواده است و نقش دومشون همسر.

طبق همین عرف، شما اول تابع مقررات و مسایل خانواده پدری هستی و بعد تابع همسرت و زندگیش. برای همسرتون هم همینطور.

و باز طبق همین عرف دختر و پسر عقد کرده خیلی مسافرت نمی رن و خیلی زندگی خانوادگی مستقلشون جدی گرفته نمی شه. معمولا می مونه برای بعد از عروسی.

همه اون 16 نفر همیشه که بیکار نیستند و چمدون به دست که هر وقت شما بخوای بری سفر راه بیفتن. وقتی هم ازدواج می کردی می دونستی که 16 نفرند. به جای غر زدن واقع بین باش.

چرا عروسی نمی کنید تا مستقل بشید و راحت تر تصمیم بگیرید؟

آخه پیدای عزیز فکر کنم عروسی هم بکنیم همین قضیه ادامه داره . شوهرم گفته هر روز می خوام برم به مامانم سر بزنم . آخه تو هم یکی رو دوست داشته باشی و ببینی دلشوره یکی دیگه رو داره ناراحت نمیشه از اینکه در کنار تو آرامش نداره ؟
در ضمن روانشناسای خوب می گن هر کسی می خواد تو زندگیش آرامش داشته باشه کانون زندگیش باید همسرش باشه چه مرد چه زن . پس ربطی به عقد و غیر عقد نداره .
اتفاقا آدم باید تو این دوران مستقل شدنو تمرین کنه . مگه من بدم میاد با پدر مادرم وقت بگذرونم . پس این طوری باید هرکی با خونوادش باشه .
احترام و هوای پدر مادر و داشتن به این نیست که بری بشینی تنگ دلشون . تا کی ؟ این جور آدما به جای فرزند پروری کودک پروری میکنن تا همیشه فرزندشون بهشون وابسته باشه .
خودتم می دونی این از اصول روانشناختی و انسانی به دوره .
نمیدونم . حالا دارم از یه روانشناس خوب وقت می گیرم تا هر دومون بریم پیشش.
تا اون موقع باید روابط رو حسنه نگه دارم.:82:

سلام من گفتمان شما را خواندم و می خوام بگم قضیه را بزرگش نکن و سعی کن خوش بین باشی. می دونم دلت برای شوهرت تنگ میشه ولی بهتره اونو تحت فشار نذاری مطمین باش همینطوری نمیمونه

http://www.hamdardi.net/images/www.h....com_2.net.jpg

من بیش از 3 سال دوران عقد را تجربه کردم و اکثر اوقات با هم بودیم شاید زیاد از حد البته مجبور بودم بیشتر ولی پس از عروسی خیلی بیشتر به همدیگه نزدیک شدیم و واقعا هیچ دعوا یا کدورتی بین ما پیش نمی اید همش به خاطر فشار خانواده ها و تاثیرات اونها و سر کار های دیگران دعوا می کردیم. از من بشنو فقط محبت کن و صبور باش وخوش بین ، سخت نگیر و بزرگش نکن. موفق باشی

عزیزم یک نصیحت خواهرانه:

اگر همسر و زندگی با اون رو دوست داری هیچوقت هیچوقت مادر همسرت رو به عنوان یک رقیب نبین.