کم حرف بودن من و انتظارات خواستگارم .

سلام به همه ی دوستان عزیزم.

راستش من همیشه تو ارتباط هام خیلیا به سمتم جذب میشن.(دختر و پسر)ولی بعد از یه مدتی احساس میکنم ازم سرد میشن.شاید به خاطر کم حرف بودنم باشه.بعضیا هم فکر میکنن که خودمو میگیرم و مغرورم. در صورتی که اینجوری نیست.

این مشکلو با پسرا بیشتر از دخترا دارم.و قبل از اینکه توی اون رابطه ضربه بخورم خودم کات میکنم.
بعضی وقتا فکر میکنم به خاطر این اخلاقم توی ازدواجم دچار مشکل میشم.به خاطر همین خیلی وقتا ارتباط های جدیدو تجربه نمیکنم و تنهاییو ترجیح میدم.

نمیدونم چرا اینجوری هستم.شاید به خاطر این باشه که از بچگی تنها بزرگ شدم.(پدر و مادرم شاغل هستند)شایدم اعتماد به نفسم کمه و نمیدونم بیشتر باید در مورد چه مسائلی صحبت کنم که طرف مقابلم ناراحت نشه یا در مورد شخص خاصی نباشه یا وقتی با یه پسر حرف میزنم حرفای خاله زنکی نباشه.

خیلی خسته شدم و احساس افسردگی میکنم.

جدیدا با پسر یکی از آشناهای خانوادگیمون ارتباط برقرار کردم.اون حدودا 30 سالشه و من 24.
همدیگرو میشناختیم ولی خیلی وقت بود که همدیگرو ندیده بودیم.(حدودا یک سال)ارتباطمون تو این مدت با تلفن و اس.ام.اس بود.چون اونا توی یه شهر دیگه زندگی میکنن.
هفته پیش با وجود گرفتاری های زیادش به دیدنم اومد و برای ناهار باهم بیرون رفتیم.
ولی من میترسم ازم سرد شده باشه .دوست ندارم از دستش بدم.میخوام ارتباطمو باهاش رسمی تر و صمیمی تر کنم.نمیدونم باید چکار کنم؟
از همه ی دوستان میخوام که راهنماییم کنن.

دوستان من منتظر راهنمایی هاتون هستم..

سلام گلم
اولین قدم اینه که خودت رو قبول داشته باشی .
خجالت نکش و مودبانه و راحت حرفاتو بزن . ابراز وجود کن .
میدونی اکثر مردم به چه چیزی فکر می کنند ؟
بله کاملا درسته به خودشون .
واقعیت اینه که مردم به طور طبیعی آنقدر درگیر فکر کردن به خودشان هستند که پاک تو را فراموش می کنند . نگران این هستند که تو در باره آنها چه فکر می کنی !درست مثل خودتو .
به همان اندازه که فکر می کنی مردم به تو توجه دارند از تو غافلند.
کمرویی مثل دلدرد میمونه فقط خودت احساسش می کنی نه بقیه .
واسه حرف زدن با دیگران مثل آدمی باش که روی صندلی سینما نشسته و داره فیلم میبینه و راجع به فیلم و بازیگراش راحت نظر می ده . و اصلا به این فکر نمی کنه که بازیگرا چه فکری راجعبش میکنن.
البته نه چاپلوسی کن نه کسی رو مسخره کن اعتماد به نفس داشته باش . کم کم شروع کن .
مثلا اول با بچه های کوچکتر از خودت شروع کن تا ترست بریزه
یا میری خرید با فروشنده راجع به محصولی که می فروشه صحبت کن . قیمتش کیفیتش فروشش و خیلی چیزای دیگه
یا توی اتوبوس یا مترو با کناریت صحبت کن واسه اینکه خیالت راحته که دیگه نمی بینیش . (البته درد دل نکن یهو بعد چند سال آشنا در میاد.) مثلا راجع به درس هوا مسایل جامعه و...
اصلا نترس تو دوست داشتنی ترین آدمه روی زمین هستی . وقتی به این باور برسی دیگه از کسی نمی ترسی . شاید اونا ارزش دوست داشتنه تورو نداشته باشن از کجا معلوم .
شاید اونم فکر کنه که تو از اون دلسرد شدی . پس شجاع و مودب باش اما گستاخ نباش حتما موفق میشی .
مطالب بالا کاملا روانشناسانست از خودم نگفتم .
واسه منم دعا کن :72:

مهسا جان ممنون که به تاپیکم توجه کردی و منو راهنمایی کردی.
حتما برات دعا میکنم عزیزم.البته اگه قابل باشم.:72:
من کمرو نیستم.تو روابطم نمیدونم در مورد چی صحبت کنم.میترسم در مورد مسائلی که حرف میزنم برای طرف مقابلم جذاب نباشه و کسالت آور باشه.
توی ترم های اول دانشگام همیشه وقتی کنفرانس میدادم.به خاطر مدل صحبت کردنم که خیلی شمرده صحبت میکردم همه تحسینم میکردن.ولی الان اینقدر کم حرف شدم که تو حرف زدن همش من من (men men) میکنم.
این آقایی که در موردش صحبت کردم.خیلی کم حرف و با شخصیته.دوست نداره منم کم حرف باشم دوست داره من دختر شیطون و شیرین زبونی باشم.ولی من همیشه تو محیط های اجتماعی جدی رفتار کردم.ولی با دوستانم شیطنت دارم.
باورت نمیشه وقتی رفته بودیم رستوران اینقدر سنگین رفتار کردیم که همه فکر میکردن ما زن و شوهریم.
دوستام میگن رفتارت درست نبوده.خودمم فکر میکنم میبینم راست میگن باید خیلی صمیمی تر باهاش رفتار میکردم.اون این همه راهو به خاطر من اومده بود.

سوالی که از دوستان دارم اینه که من چه جوری باید رفتار کنم؟
خواهشا خانم ها بگن اگه تو اون شرایط جای من بودن چکار میکردن؟چه جوری رفتار میکردن که هم خیلی شوخ و صمیمی باشن هم یه خانم با شخصیت و شیک؟
خواهشا اقایون هم بگن از چه جور خانم هایی خوششون میاد؟

ممنون از همه:72:

pariya67 عزیز سلام

به تالار همدردی خوش آمدی

همدردی در خصوص نحوه و تداوم روابط دختر و پسر مشاوره نمیدهد

و با این روابط بنا بدلایل عدیده روانشناسی مخالف هست

پیشنهاد دارم وارد روابط بی تعهد نشوید!

موفق باشی:72:

ویدا جان ممنون از تذکری که دادی.
ولی من توی تاپیک گذاشتن مشکل داشتم.نمیدونستم دقیقا توی کدوم انجمن باید این تاپیکو ایجاد کنم.شاید باید یه جای دیگه ای مینوشتم.
این یه رابطه ی بی تعهد نیست.اگر متن منو با دقت میخوندین متوجه میشدین که این آقا از آشناهای خانوادگی ما هستن.رفت و آمد خانوادگی باهم داریم و از قبل همدیگرو میشناختیم.
من به این آقا برای ازدواج فکر میکنم.ولی نگرانم توی این آشنایی این کم حرفی من باعث دل سردیش بشه.

سلام پریا خانم
اول از همه قضیه کم حرف بودن شما رو ناراحت میکنه این مورد میتونه با تمرین کردن و یاد گرفتن و همچنین سطح معلومات خودت رو بالا بردن رفع بشه و مشکل جدی نیست ضمن اینکه پر حرفی زیاد و تصنعی برخورد کردن هم افراد را از ما فراری میده
سعی کن خودت باشی با سطح معلومات خوب و وقتی وارد گفتگو با مخاطبت میشی یک فضای راحت رو بسازی
یا مثلا به یک مهمونی میری که پر از افراد غریبه و نا آشناست لازم نیست کار خاصی انجام بدی فقط بهتره یک لبخند به لب داشته باشی تا اعتماد به نفس خودت افزایش پیدا کنه و از نظر دیگران هم فرد مغرور و خودخواهی به نظر نمیرسی
در مورد دیدار با پسر یکی از آشناهاتون هم لازم نیست جلسه های اولیه خیلی راحت باشی و هر چقدر دلت میخواد حرف بزنی!
وقتی خودت یک شناخت بهتری راجع به شخصیتش بدست آوردی این آشنایی رو ببر زیر نظارت خانواده تا اونها بتونن بهتر و سریعتر تحقیق خوبی راجع به آقاپسر و خانوادش بدست بیارن اونوقت که از هر نظر وضعیت نرمال بود و رابطه شما رسمی شد میتونی در مورد چگونگی صحبت کردن خودت و اینکه جذاب به نظر برسی تلاش کنی و موفق بشی.

سلام سارا جان
ممنون که به تاپیکم سر زدی و راهنماییم کردی.
میشه خواهش کنم بیشتر توضیح بدی؟
خانواده هامون در جریان ارتباط مون هستن و از همه لحاظ تاییدش میکنن.
من باهاش صمیمی و راحت صحبت کردم ولی طوری که در شان یه دختر اصیل باشه.
حس میکنم توی صحبت کردن موضوع بحثو کم میارم.وقتی زیادم حرف میزنم حس پرحرفی بهم دست میده.
یعنی نمیدونم در مورد چی حرف بزنم؟
اگر در مورد کسی حرف بزنم که صورت خوشی ندارد و شخصیت خودم رو زیر سوال میبرم.
یه سری حرف ها هم بین خانم ها واقعا جذابه.ولی اصلا برای آقایون جذابیتی نداره.
از اسرار خانوادگی و تعداد خواستگاران صحبت کردنم که اصلا درست نیست..و خیلی چیزای دیگه..
واقعا موندم؟خیلیم نمیشه در مورد هوا... صحبت کرد.کسالت آور میشه.
اون ازم انتظار داشت که شوخ باشم و شیطنت کنم.ولی من نتونستم.یعنی هم نتونستم و هم نمیدونستم چه جوری؟
میشه خواهش کنم تو این مورد راهنماییم کنی.

سلام پریای عزیز
زیاد به خودت سخت نگیر و به خودت تلقین نکن که الان داری با یک جنس مخالف صحبت میکنی پس باید از فصیح ترین کلمات استفاده کنی
اینطوری برعکس هول میشی و همش در فکر این هستی که الان چی باید بگی یا نگی تا طرف فکر بد نکنه یا نخوره تو ذوقش و ...
در نظر بگیر طرفت قبل از اینکه یک پسر باشه یک انسان هست و میتونی باهاش مثل خیلی از آدمهای دیگه با احترام و راحت صحبت کنی
اینکه حرف کم میاری و نمیدونی از چی صحبت کنی واسه همه طبیعی هست چون شما دونفر مدت زیادی نیست همدگیرو میشناسید اتفاقا برای همین شناخت از شخصیت هر دوی شما میتونی راجع به خصوصیات اخلاقی همدیگه و خاطرات تحصیل و ... صحبت کنی البته نه خشک و پشت سر هم! بلکه با همون صمیمیت و لبخند و فضای راحتی که هر دو احساس میکنید پیش یک دوست آشنا هستید انجام بده و اینکه اگه دونفری در خلال این گفتگوها به یک موضوع مشترک رسیدی که اتفاق نظر داشتید بحث جالبی میتونید انجام بدید و اگر هم نه میتونید یک جورایی کنکاشی در شخصیت همدیگه داشته باشید.

pariya67 سلام

منظورتون از رابطه بی تعهد نیست چیه؟

یعنی اقدام به خواستگاری کردن؟

یعنی نامزد هستین؟

اگه نامزد هستین خیلی مقاله های خوب در همین سایته که با خوندشون میشه دامنه بحث ها را بالا برد

منتظر پاسختون هستیم:72:

پریاجان

اول اینکه دور دوستی با پسرها را خط بکش

دوم اینکه اگر بعد از اقدام رسمی برای خوستگاری با پسری وارد صحبت شدی و اینگونه رفتار کردی ، بدان این رفتارت از حیاء و وقار ذاتی تو برمی خیزه و نه تنها نباید بد بدانیش بلکه باید به خودت افتخار کنی .

فقط کافیه همون ابتدا به خواستگارت بگی که تا وقتی حریم شرعی بین ما هست انتظار برخورد راحت و صمیمانه و احساسی از بنده نداشته باشید و بگو برای من حیاء داشتن مهمه و این را نقض نمی کنم و ما هم برای شناخت جهت ازدواج بطور رسمی در ارتباطیم بنا براین طبیعیه که بهتره جدی باشیم . در خصوص سنخیتهای عاطفی نیز نیاز نیست بخواهیم با ارتباط عاطفی اینو بفهمیم بلکه از طریق یک روانشناس میتونیم بفهمیم چقدر با هم سنخیت داریم


.

خوب چرا در مورد علایقتون باهم صحبت نمی کنید؟ مگه میشه دو نفر بخوان واسه ازدواج باهم آشنا بشن و حرف کم بیارن؟! در مورد هزارتا چیز باید حرف بزنید! به خصوص علایقتون و برنامه هایی که واسه آینده دارین... مگه اینکه از حیا و کمی کم رویی باشه که خوب کاملا طبیعی و اتفاقا یه ویژگی خیلی هم مثبته و نشون میده شما به حریم ها احترام میگذاری...اگه این جوریه سعی کن همش توپو بندازی تو زمین اون!!! یعنی هی سوال بپرسی...این جوری هم بیشتر می شناسیش هم او بیشتر حرف میزنه و به شما ایده واسه همراهی باهاش میده و کم کم راحتتر میشی باهاشو می توونی حرفتو بزنی
بگردی تو همین تالار یه عالمه سوال که باید قبل از ازدواج پرسیدو می توونی پیدا کنی:72:

عزیزم
پس کمی اعتماد به نفس از دست رفتت رو باز یابی کن چون ترس از ابراز وجود وصحبت کردن به خاطر اعتماد به نفس پایینه آدماست . اول باید به درجه خود باوری برسی .
البته اگه قصد ازدواج دارید و خونوادهاتون در جریانند برو جلو چون همیشه ما دختراییم که ضربه می خوریم . پسرا تو این جور روابط خیلی دروغ می گن . خیلی هاشون خواستگاریم که میان دروغ می گن چه برسه دوستی .
اگه واسه ازدواج بهونه آوورد بدون وقتت رو داری تلف می کنی .
من دوستم با یه پسری 5 سال دوست بود . قول ازدواج داده بود هی امروز و فردا می کرد . حتی به خاطر اعتماد دختره پیشه بابای دختره هم رفته بود . بعد که پسره کاراشو کرد و مثل آدامس شیرینیه دوستمو گرفت بهش کم محلی میکرد .
تا اینکه یه روز دوست پسره زنگ می زنه به دوستم که این مرتیکه 7 ساله ازدواج کرده وقتی پیگیر شد دید که اون عوضی واقعا زن داره و الان دوستم قرص اعصاب می خوره.
به خاطر عکسایی که دستش داده بود و آبروش نتونست کاری کنه .
و خیلی موردای دیگه که خودتم دیدی .
پس تفره رفتن پسرارو دست کم نگیر . ترو خدا خیلی مواظب باش گل من . :316:
اینو یه روانشناس خوب می گفت که اگه پسری امروز و فردا کرد بدون تا آخرشم امروز و فردا میکنه .
ترو خدا خیلی مواظب باش. ارزشت خیلی بالاتر از اینهاست .
حالا اگه ازش مطمئنی و قضیه جدیه خوب قضیه فرق می کنه :
راجع به چیزی قرار نیست زیاد صحبت کنی بذار طرف مقابلت بیشتر حرف بزنه .
سنگین باش و بذار اون کاوشت کنه . هر چی خودتو عواطوفتو بیشتر نشون بدی اون زود ازت خسته میشه و جذابیتت رو از دست میدی.
من ازدواج کردم . البته هنوز عقد کرده ام . منم فکری رو که تو می کنی رو داشتم . انقد که خودمو بروز دادمو بهش گفتم دوستت دارم که خیلی زود منو شناخت و واسش عادی شدم . البته همیشه باید شاد و سر حال باشی مردا از دخترای غر غرو و کسل و بی حوصله یا دخترایی که از خودشون نظر ندارن خوششون نمیاد. همیشه نظراتو بهش بگو .
مردا از دخترای مرموز خوششون میاد نه دخترایی که سریع همه چیزو رو میکنن.
زیاد سعی نکن بهش بفهمونی دوستش داری . همین که داری می ری ببینیش یعنی قضیه تا حدی اکیه و واسش ارزش قائلی که می ری .
پس عجله نکن بذار اون رابطه رو جلو ببره . مرد کنش است و زن واکنش .
نظرای بالا هم خیلی خوبه .
اگه قصد ازدواج داشتید حتما پیش روان شناس برید . حتما .
چقد حرف زدما .

کم گوی و جز مصلحت خویش مگوی چیزی که نپرسند تو از پیش مگوی

دادند دو گوش و یک زبان از آغاز یعنی که دوبشنو و یکی بیش نگوی :104:

موفق باشی .

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط اندیشه 22

خوب چرا در مورد علایقتون باهم صحبت نمی کنید؟ مگه میشه دو نفر بخوان واسه ازدواج باهم آشنا بشن و حرف کم بیارن؟! در مورد هزارتا چیز باید حرف بزنید! به خصوص علایقتون و برنامه هایی که واسه آینده دارین... مگه اینکه از حیا و کمی کم رویی باشه که خوب کاملا طبیعی و اتفاقا یه ویژگی خیلی هم مثبته و نشون میده شما به حریم ها احترام میگذاری...اگه این جوریه سعی کن همش توپو بندازی تو زمین اون!!! یعنی هی سوال بپرسی...این جوری هم بیشتر می شناسیش هم او بیشتر حرف میزنه و به شما ایده واسه همراهی باهاش میده و کم کم راحتتر میشی باهاشو می توونی حرفتو بزنی
بگردی تو همین تالار یه عالمه سوال که باید قبل از ازدواج پرسیدو می توونی پیدا کنی:72:

---

اندیشه جان من یک ساله که دارم با این آقا صحبت میکنم همه ی مسائل در مورد ازدواج و علایقمو بهش گفتم.ولی هنوز نتو نستم اون جوری که اون میخواد رفتار کنم.نمیتونم خیلی شوخ باشم.

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط ویدا@

منظورتون از رابطه بی تعهد نیست چیه؟

یعنی اقدام به خواستگاری کردن؟

یعنی نامزد هستین؟

---

یه جورایی میشه گفت که نامزد هستیم.من ایشون رو حدود شش ساله که میشناسم و ارتباز خانوادگی د اریم ولی یک سالی می شد که ندیده بودمش و تو این مدت ارتباط مون با تلفن و اس.ام.اس بود.البته با خواست خانواده هامون.ولی هنوز این مساله رو تو فامیل مطرح نکردیم.



مهسا جان من هفته ی پیش دیدمش و با هم به یه رستوران رفتیم.

راستی همیشه بذار اون بگه چی دوست داره و چی دوست نداره .
مثلا واسه کار کردن و داشتن شغل این جوری ازش بپرس که نظرتون راجع به کار کردن زن چیه ؟
اینطوری نه تو نظرتو گفتی و هم نظر اونو می دونیو می تونی روش فکر کنی .
اگرم اون ازت پرسید می تونی بگی بستگی به شرایط داره و از این جور حرفا هیچ وقت خودتو لو نده .
زیادم پیاز داغشو زیاد نکن که ازت خسته شه و فک کنه سر کاره .
خودت واردی دیگه .:72:

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط pariya67

این آقایی که در موردش صحبت کردم.خیلی کم حرف و با شخصیته.دوست نداره منم کم حرف باشم دوست داره من دختر شیطون و شیرین زبونی باشم.ولی من همیشه تو محیط های اجتماعی جدی رفتار کردم.ولی با دوستانم شیطنت دارم.

---

ظاهرا رفتار شما مشکلی نداره. توی محیطهای عمومی و کاری ... جدی و با دوستان هم دوستانه و احتمالا شوخی و شیطنت.

اگر با این آقا یکسال هست که رابطه دارید و همه صحبت ها مطرح شده، بهتره بقیه مراحل شناخت و آشنایی که همراه با رستوران رفتن و ... است با اطلاع خانواده ها باشه.

یکسال زمان زیادی هست و اگر هنوز تصمیم نگرفته، بهتره جدا بشید تا فکرهاش را بکنه و تصمیم بگیره.

مخصوصا این که از آشنایانتون هم هست و ممکنه بعدها مشکل ساز بشه.

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط پیدا

اگر با این آقا یکسال هست که رابطه دارید و همه صحبت ها مطرح شده، بهتره بقیه مراحل شناخت و آشنایی که همراه با رستوران رفتن و ... است با اطلاع خانواده ها باشه.

یکسال زمان زیادی هست و اگر هنوز تصمیم نگرفته، بهتره جدا بشید تا فکرهاش را بکنه و تصمیم بگیره.

مخصوصا این که از آشنایانتون هم هست و ممکنه بعدها مشکل ساز بشه.

---

خانواده ها در جریانن.
توی این یک سال ما فقط یه ملاقات چند ساعته که بدون خانواده ها بود باهم داشتیم.
فقط اون نیست که تصمیم نگرفته.منم هنوز تصمیم نگرفتم.نمیدونم میتونم اون جوری باشم که اون دوست داره یا نه؟میترسم بعدا که ازدواج کردیم از من سرد بشه.

اگر میشه چند رفتار که آقایون مبپسندن و نشونه ی شیطنت و شوخ بودن خانم هاست رو بهم معرفی کنید.

اینجا کسی نمیتونه رفتارهایی که آقایون می پسندن و مربوط به بعد از عقد میشه را به شما یاد بدهد .

رابطه شما رابطه دوستی هست ، حتی اگر خانواده ها در جریان باشند فرقی نمیکنه . بهتره این رابطه را قطع کنی و بخواهی که رسماً خواستگاری بیاد و مرحله بعدی شناخت را باخواستگاری رسمی و کمک یک روانشناس انجام دهید .

اگر شما رابطه خانوادگی دارید پس تا حالا باید خیلی همدیگر را شناخته باشید و بیشتر از این اگر تردید هست نیاز به مشاوره حضوری هست .

فقط دقت داشته باش که سعی نکن یک رابطه دوستی را به عنوان نامزد یا تمایلت با ادامه ارتباط به همین شکل را توجیه کنی .

خیلی جدی و محکم بگو آنچه شما از من انتظار داری را جز بعد از عقد نمیتوانم نشان دهم و وادار به اومدن به خواستگاری کن . هربهانه ای آورده شد یعنی قصد ازدواج با شما را ندارد .

خانواده ها هم اشتباه کرده اند که مجوز اینجور ارتباطی را داده اند چون از تبعات آن متأسفانه بی خبرند .

آنچه برای راهنمایی شما نیاز بود گفته شد .


.

فرشته جان میشه بگید خواستگاری یعنی چی؟
وقتی دو خانواده باهم در مورد ازدواج فرزندانشون باهم به توافق رسیدن و مرحله ی شناخت روحیات رو به عهده ی خود فرزندان گذاشتن(البته با نظارت دورادور) این به معنی خواستگاری خانواده ی پسر نیست؟حتما باید مهریه مشخص بشه که خواستگاری رسمی باشه؟
در خانواده ی ما رسم بر این نیست که مراسم عقد و عروسی جداگانه برگزار بشه.
این حالت آشنایی ما مثل دوران نامزدی میمونه و درصورت اعلام موافقت ما مراسم عقد و عروسی در اولین زمان ممکن برگزار میشه.
من از همه لحاظ این آقا رو از لحاظ پایبندی به اصول اخلاقی و پاک بودن تایید میکنم.
به خودم اطمینان ندارم که آیا میتونم هسر ایده آل ایشون باشم یا خیر؟
اگر هم از دوستان میخوام در مورد این رفتارهای مورد پسند آقایون که با شیطنت ظریف زنانه همراهه راهنماییم کنن به این معنی نیست که بخوام برم این رفتارها رو اجرا کنم فقط میخوام بدونم به روحیاتم میخوره یا نه؟میتونم در آینده اینجور رفتار کنم یا نه؟
گفتم تمام ملاقات های من با این آقا در مکان های عمومی بوده و در حد چند ساعت بوده.چون شنیدم برای این که بخواهید همسر آینده تونو بشناسید با اون در اماکن عمومی حاضر بشید.
در مدت این یک سال ما فقط یک بار در هفته ی پیش ملاقات حضوری داشتیم.
با وجود اینکه من چهار سال در یک شهر دیگه تنها زندگی میکردم هیچ وقت به خوذم اجازه ندادم از اطمینان پدر و مادرم سواستفاده کنم.این آقا هم هیچ وقت نخواست که به آپارتمان من بیاد.با و جود صحبت های صمیمی که تلفنی باهم داشتیم.

فرشته جان من در اون حدی نیستم که از شما انتقاد کنم.ولی بهتر نیست به جای دادن جواب های کلیشه ای با بیانی تلخ که همه ی ما اون ها رو ازبر هستیم.سعی کنید با رفتاری صمیمانه و بیانی شیرین جواب های منطقی که موافق شرع و عرفه بدهید؟

من با مشاور حضوری صحبت کردم و به من گفت با زوج هایی که در زندگی موفق هستند به خصوص خانم ها مشورت کن که چگونه در ارتباط های اجتماعی با همسرانشان برخورد میکنن و از تجربیات آنها استفاده کن.
من به همدردی اومدم جون فکر میکردم اینجا محیطی صمیمی و دوستانه است.
وگرنه میتونستم از تجربیات دوستانم با دوست پسرهایشان استفاده کنم.ولی اعتقاد دارم ارتباط با همسر با ارتباط با دوست پسر فرق داره.

پریای عزیز فکر تون درسته سایت همدردی محیط صمیمی و دوستانه داره منتها با نظرها و نگرشهای متفاوت
ممکنه بعضی هاش تلخ باشه بعضی هاش مورد مقبول ببین از بین همه این نظرها کدام به کارت میاد و خودت با توجه به همه صحبتها یه نتیجه گیری کلی بکن تا انشالله به جوابت برسی
چیزی که من متوجه شدم خواستگار شما دنبال یک خانم شاد و اجتماعی هست
میترسه که نکنه در اینده با یک خانم اخمو و ایراد گیر و منزوی طرف باشه
شما وقتی باهاش هستی بذار بفهمه که از بودن با اون لذت میری و از اتفاقات با مزه و خنده داری که برات پیش اومده تعریف کن، از سفرها و خاطرات خوبت بگو و ایشان را هم تشویق کن تا از خاطره ها و تجربه های خوبش حرف بزنه و ........ اصلا وقتی بشاش و با روی باز صحبت کنی (البته همون طور که خودتون هم گفتیم با حفظ متانت) دیگه حرف خودش میاد عزیزم

سلام پریا جان

تاپیکت کنجکاوم کرد و خوندمش،منم یجورایی مثل شمام البته فقط تو رابطم با یه پسر،دلیلشم اینه که میخوام خیلی محتاط باشم و حرفهایی بزنم که نه شخصیت خودمو زیر سوال ببره و نه باعث ناراحتی یا بی احترامی به طرف مقابلم بشه،خلاصه میخوام حرفهایی بزنم که مو لا درز درستیش نره:104:

منم تازگیا با یه نفر آشنا شدم که حالا از خوش شانسیم اون میتونه بحث های زیادی رو پیش بکشه و گرنه اگه اونم مثل من بود که دیگه هیچی! در مورد خودم میدونم این مشکلو فقط تو شروع آشناییم با یه پسر دارم و گرنه تو بقیه ی جمع ها اینجوری نیستم،اینم مشکل حادی نیست خیلی خودتو بخاطرش اذیت نکن عزیزم فقط سعی کن خیلی ساکت ئ بی حرکت نباشی لااقل وقتی طرفت صحبت میکنه با تکون دادن سرت یا بله گفتن حرفشو تایید کنی،یه وقتاییم بهش بگو من دوس دارم بیشتر شما گوینده باشی و من شنونده،کلی هم کیف میکنه همیشه هم تو ذهنش میمونه.

تا اینجاش همدردی بود عزیزم حالا یه سوال ازت دارم بهم نخندی ها،من نمیدونم چجوری باید تاپیک بزنم یعنی چطور باید سوالمو بپرسم؟ حق عضویت باید بدم یا همینجوریم میشه؟
ممنون میشم راهنماییم کنی.

عزیز من

بیشتر از این را نیاز هست به کمک یک مشاور و تکمیل تستهای شخصیت و مصاحبه های بالینی بفهمید سنخیت دارید یا نه . دوستان همدردی تنها تجربه های خود یا نظرات شخصیشونو میگند در حالی که ممکنه اینها با روحیات طرف شماهمخوانی نداشته باشه .

بهتره به کمک خانواده ها هردو حضوراً نزد یک مشاور بروید و دغدغه های خودتون و انتظارات طرف مقابل را مطرح کرده و بخواهید مورد بررسی قرار بگیرید تا مشخص شود چقدر شخصیتهاتون با هم سنخیت دارد .


.

سلام فرشته مهربان
واقعا ازتون ممنونم به خاطر توجه ای که به تاپیک من داشتید و عنوانشو عوض کردید.:72:

خیلی نگران آینده هستم.از ازدواج می ترسم.
توی این چند روز از خواب و خوراک افتادم و همش در حال خوندن مقاله های همدردی و سایت های دیگه هستم.با هر کسی که فکر کنید درباره ی این موضوع صحبت کردم.از مادر و خواهر گرفته تا دوستان.
از ده روز پیش که دیدمش تا الان هیچ تماسی باهاش نداشتم و اونو به حال خودش گذاشتم و منتظر هستم که خودش دوباره تماس بگیره.

با سلام
دقت فرمایید مسائل قبل از ازدواج و زمان خواستگاری با مسائل بعد از ازدواج تفاوت مهمی دارد.

قبل از ازدواج شما باید همان که هستید،باید باشید و به خواستگاری هم که رسما از شما خواستگاری می کند همین را دقیق بگویید. اگر کم حرفی یا پرحرف، روحیه طنز دارید یا جدی، برون گرایی یا درون گرا، منطقی هستید یا احساسی، هرچه هستید واقعیت را بگویید.
و اصلا قبل از ازدواج به فکر عوض کردن خودتان برای تطابق با آن شخص خاص نباشید که زندگی را خواهید باخت.(چون این تغییرات پایدار و با ثبات نبوده و بعدا خودتان می شوید و آن فرد دیگر نمی تواند با شما کنار بیاید)

قبل از ازدواج:
پس در مرحله قبل از ازدواج بیشترین سعی را می کنید که همین که هستید باشید تا فرد مقابل هم اگر شما را مناسب می بیند انتخاب کند و شما هم او را انتخاب کنید.

بعد از ازدواج:
حالا بعد از ازدواج ممکن هست اتفاقی اخلاقی در هر کدام از شما آشکار شود که به دیگری ممکن است آسیب برساند در آن صورت سعی می شود با کسب مهارتهای ارتباطی و زناشویی تطابق بیشتری بین زوجین برقرار شود.

سلام جناب مدیر همدردی واقعا ازتون ممنونم که به تاپیکم توجه کردید و منو مورد لطفتون قرار دادید.
همه ی حرفاتونو واقعا قبول دارم و کاملا درک میکنم.

خود این آقا شخصیتی کاملا مشابه شخصیت من داره و میدونه من کم حرف و جدی هستم.این انتظارو از من توی دوران نامزدی داره.(البته مطمئن نیستم.)باخودم میگم بعد از ازدواج صمیمیت بیشتری که بین ما ایجاد میشه باعث میشه خودمو تغییر بدم.وقتی سن آدم هم بیشتر میشه همه ازش انتظار دارن معقول رفتار کنه و این شیطنت ها مختص جوون هاست.در زندگی مشترک هم با مهربونی ها و درک کردن و احترام به عقاید ایشون و خیلی حسن های دیگه این ضعفمو جبران میکنم.ولی باز میترسم که اگر نتونستم چی؟اگر این مساله خیلی اهمیت داشت چی؟
این مسائل منو نگران میکنه و از ازدواج میترسونه.
البته من همیشه جدی نیستم با دوستان صمیمیم روحیه ی طنز دارم.
ولی با این آقا الان نمیتونم اینجوری باشم یه جورایی معذبم.

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط pariya67

البته من همیشه جدی نیستم با دوستان صمیمیم روحیه ی طنز دارم.
ولی با این آقا الان نمیتونم اینجوری باشم یه جورایی معذبم.

---

با سلام
اگر با این آقا هم مثل دوستان صمیمی ات باشی و با طنز برخورد کنی، معلوم میشود که پختگی لازم جهت گزینش همسر را ندارید.
اتفاقا می می گوییم قبل از ازدواج و قبل از عقد نباید حرفی از صمیمت و راحتی و ... باشد.
بلکه باید کاملا رسمی صرفا برای شناخت اقدام شود.

اما نکته دیگر:
شما فقط دقت کنید که این آقا همان شرایط دلخواه و مناسب شما را داشته باشد،
نگران انتخاب این آقا نباشید. او شما را بررسی می کند و اگر مناسبش باشید انتخاب می کند
او شما را همین طور که هستید بررسی کرده و اگر تمایل داشت باشما ازدواج می کند.

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط مدیرهمدردی

اتفاقا می می گوییم قبل از ازدواج و قبل از عقد نباید حرفی از صمیمت و راحتی و ... باشد.
بلکه باید کاملا رسمی صرفا برای شناخت اقدام شود.

---

من هم دقیقا به خاطر همین مساله نمیتونم صمیمی باشم که حرمت ها شکسته نشن.

ولی نمیدونم چرا نگران آینده م.
از این نمیترسم که منو انتخاب نکنه چون با میل خودش انتخاب کرده.میترسم در آینده و در زندگی مشترک از من زده بشه و پشیمون بشه.

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط مدیرهمدردی

اگر با این آقا هم مثل دوستان صمیمی ات باشی و با طنز برخورد کنی، معلوم میشود که پختگی لازم جهت گزینش همسر را ندارید.
اتفاقا می می گوییم قبل از ازدواج و قبل از عقد نباید حرفی از صمیمت و راحتی و ... باشد.
بلکه باید کاملا رسمی صرفا برای شناخت اقدام شود.

---

تا حالا به این قضیه فکر نکرده بودم جالبه!
کاش یه الگویی از این رفتار صمیمانه و طنر گونه و حرفایی که نباید زده بشه ارائه کنید
مثلا حرف زدن معمولی بده؟
همش باید در مورد عقلانیات صحبت بشه؟!
مثلا آدم در مورد اتفاقات روزمره صحبت کنه اشتباهه؟

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط unknownGirl

کاش یه الگویی از این رفتار صمیمانه و طنر گونه و حرفایی که نباید زده بشه ارائه کنید
مثلا حرف زدن معمولی بده؟
همش باید در مورد عقلانیات صحبت بشه؟!
مثلا آدم در مورد اتفاقات روزمره صحبت کنه اشتباهه؟

---

با تشکر از unknownGir عزیز.
منم همین مشکلاتو نو حرف زدن دارم.
نه تنها با آقایون حتی با خانوم ها.
اصلا آدم خجالتی و بی اعتماد به نفسی نیستم.ولی این مسائل همیشه تو روابطم مشکل ایجاد کرده و باعث شده که آدم منزوی و کم حرفی بشم.

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط pariya67

با تشکر از unknownGir عزیز.
منم همین مشکلاتو نو حرف زدن دارم.
نه تنها با آقایون حتی با خانوم ها.
اصلا آدم خجالتی و بی اعتماد به نفسی نیستم.ولی این مسائل همیشه تو روابطم مشکل ایجاد کرده و باعث شده که آدم منزوی و کم حرفی بشم.

---

عزیزم من به نظرم میاد که آدم باید خودش باشه
نمیتونم چیزی جر اونی باشم که هستم
مثلا من خودم آدمی ام که خیلی شوخی میکنم و از هر مطلبی از جنبۀ طنزش نگاه میکنم
...
ولی الان ذهنم درگیر شده که مثلا گاهی خندیدن و شوخی کردن در جلسات معارفۀ خواستگاری وقتی مسئله خالی از هر گونه لودگی باشه بازم مورد داره؟!

در جلسات اولیه ی خواستگاری به نظرم درست نیست.
ولی در دوران نامزدی اگه باعث نشه که حرمت ها شکسته بشه و پرده ی حیا کنار بره مشکلی نداره.

اگه اشتباه میکنم کارشناس های محترم کامنتمو اصلاح کنن.

ممنونم فکر نمیکنم اشتباه گفته باشی عزیزم ولی مسئلۀ من یه خرده فرق داره
من اگر بخوام خیلی جدی باشم باید اونی که هستم نباشم و این درست نیست

سعی میکنم خودم در موردش تحقیق کنم اگر که به جوابی رسیدم اینجا هم اعلام میکنم

:43::72:

بچه ها این حرفای یه زنه متاهل جدی بگیرین:311:
مردا زنی رو میپرسن که بخودش بیشتر از همه دنیا اهمیت میده. جدی میگما.
تو رابطتون از همون اول چیزی که دوست دارینو بگین از بقیش نترسین چون بار اول شاید جابخوره اما بعدش کاملا قبول میکنه شخصیتتونو. هیچوقت خودتونو سانسور نکنین. چون وقتی به خودتون اهمیت میدین با اعتماد به نفس به نظر میاین و همه جذب آدم با اعتماد به نفس میشن. ما زنای ایرانی متاسفانه عکس اینو بهمون بعنوان ارزش یاد دادن و اینه که میبینیم زنی خودشو صرف مرده میکنه بعد مرده ایکی ثانیه بعد 10 سال زندگی جذب رفتارای زنی میشه که حتی با هنجارایی که سالها زنشو مجبور به پیروی کرده فرق داره.
پس بیاین همه خودمونو بیشتر دوست داشته باشیم. میدونم خیلی سخته. برا منم سخته:305:

خیلی ازت ممنونم unknownGirl که کنارمی و تنهام نمیزاری.:72:

سلام روژان جان
حرفتو قبول دارم مردها از خانم های با اعتماد به نفس خوششون میاد.ولی من اصلا نمیتونم خودمو به دیگران ترجیح بدم.خیلی وقتا به خاطر دیگران یه فداکاری هایی بدون هیچ چشم داشتی کردم ولی بعضی وقتا بدجور ضربه خوردم.
متاسفانه ما خانم های ایرانی نمیتونیم مثل اروپایی ها باشیم ایثار و فداکاری تو وجودمونه.
به خاطر همین به خیلی از راهکارهای مشاورین اروپا مثل باربارا آنجلس نمیتونیم عمل کنیم.(مثلا یادمه یه جاش بود که میگفت چرا باید بهترین جای غذا رو به همسرتون بدید و از حق خودتون بگذرید.)این جمله رو اصلا نمیتونم هضم کنم.
به نظرم این کار خانوم ها از روی علاقه ست و اصلا اشکالی نداره.معمولا آقایون به خوردن بیشتر اهمیت میدن و نسبت به خانوم ها بیشتر غذا میخورن.

روژان جان من تاپیکتو خوندم ولی تجربه ای نداشتم که در اختیارت بذارم.
نامزد من هم مثل همسر شما کم حرف و درونگراست ولی عاشق آدم های شلوغ و شوخه که بخندوننش.
یه سوالی ازت داشتم.البته اگر شخصی نیست.میخواستم بپرسم این نیاز همسرتو چطوری برطرف میکنی؟

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط pariya67

خیلی ازت ممنونم unknownGirl که کنارمی و تنهام نمیزاری.:72:

سلام روژان جان
حرفتو قبول دارم مردها از خانم های با اعتماد به نفس خوششون میاد.ولی من اصلا نمیتونم خودمو به دیگران ترجیح بدم.خیلی وقتا به خاطر دیگران یه فداکاری هایی بدون هیچ چشم داشتی کردم ولی بعضی وقتا بدجور ضربه خوردم.
متاسفانه ما خانم های ایرانی نمیتونیم مثل اروپایی ها باشیم ایثار و فداکاری تو وجودمونه.
به خاطر همین به خیلی از راهکارهای مشاورین اروپا مثل باربارا آنجلس نمیتونیم عمل کنیم.(مثلا یادمه یه جاش بود که میگفت چرا باید بهترین جای غذا رو به همسرتون بدید و از حق خودتون بگذرید.)این جمله رو اصلا نمیتونم هضم کنم.
به نظرم این کار خانوم ها از روی علاقه ست و اصلا اشکالی نداره.معمولا آقایون به خوردن بیشتر اهمیت میدن و نسبت به خانوم ها بیشتر غذا میخورن.

روژان جان من تاپیکتو خوندم ولی تجربه ای نداشتم که در اختیارت بذارم.
نامزد من هم مثل همسر شما کم حرف و درونگراست ولی عاشق آدم های شلوغ و شوخه که بخندوننش.
یه سوالی ازت داشتم.البته اگر شخصی نیست.میخواستم بپرسم این نیاز همسرتو چطوری برطرف میکنی؟

---

سلام پریا جون خوبی خواهر؟؟ مرسی گلم
دقیقا همسر منم کم حرف و ساکت و عمیقه و عاشق آدمای شلوغ و پرحرف. من شخصیتم طوریه که خیلی هیجانزده میشم و بلند بلند حرف میزنم بهترین تفریحم حرف زدنه و احساساتمو خیلی راحت با طرف مقابلم درمیون میذارم شوخم هستم برا همین همسرم میگه همه چیتو دوست دارم. حتی وقتی عصبانی میشم و داد میزنم ازم دلگیر نمیشه. فقط دوست داره تو جمع عادی رفتار کنم وگرنه وقتی تنهاییم هیچ مشکلی نداره میگه میدونم اخلاقت اینه و قصد توهین نداری. البته گاهی همین خونسردیش آتیش منو تندتر میکنن موقع دعوا.
اما اگه از من بپرسی جدا از همه عشقی که به همسرم دارم گاهی خسته کننده میشه برام. مثلا میریم شمال ما دوتامون عاشق طبیعتیم من وقتی همه چی برام لذت بخشه تند تند صحبت میکنم از دیدن یه حشره یا گل ذوق مرگ میشم اما همسرم یه گوشه میشینه و با ذوق نگام میکنه و اصلا شریک حرفام نمیشه و قتی معترض میشم میگه منم دارم لذت میبرم. درصورتی که من خوشحالتر بودم اگه بامن اینور اونور میپریدو...
طبیعیه وقتی شخصیتا با هم فرق کنه یه جاهایی آدم اذیت میشه و باید باهاش کنار بیاد. اما تاپیکم برا این زده شد که دیگه ایشون شورشو درآوردن این چند ماه از بس تو کار غرق شدن خواهر چون:311:
اما درمورد حرفی که تو پست قبلیم نوشتم بگم که من همیشه بهترینا رو برای همسرم میخوام اما اگه جایی ببینم اون برای من اینو نخواسته سریعا بهش میگم و اصلا دنبال سیاست و... نیستم. اونم عادت کرده به این اخلاقم و اصلا مثل مردای دیگه بهش برنمیخوره. تازه هر چی میکشم از دست این مامان جونمه. اوایل ازدواج شوهرم دوبرابر من تو خونه کمک می کرد مامانم تا میداد از دستش میگرفت و هی به من چه جلوی همسرم و چه پشت سرش غر میزد که گناه داره طفلک داره کار میکنه چرا بیاد خونه اینقدر کار کنه. میبینی به خدا:302:

مرسی روژان جان که وقت گذاشتی و جوابمو دادی.:72:

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط pariya67

متاسفانه ما خانم های ایرانی نمیتونیم مثل اروپایی ها باشیم ایثار و فداکاری تو وجودمونه.

به خاطر همین به خیلی از راهکارهای مشاورین اروپا مثل باربارا آنجلس نمیتونیم عمل کنیم.(مثلا یادمه یه جاش بود که میگفت چرا باید بهترین جای غذا رو به همسرتون بدید و از حق خودتون بگذرید.)این جمله رو اصلا نمیتونم هضم کنم.

---

با سلام
واقعا از اینکه ایثار و فداکاری تو وجودتونه و نمی تونید مثل اروپایی ها باشید متاسفید!!!!!!:163:

در مورد باربارا هم او را در حد متخصص و مشاور نبین. حرفهای قشنگ قشنگش دهان به دهان می گرده! اما در مورد تعداد همسرانی که نتوانسته با آنها بسازد اطلاعی دارید؟

بهتر هست به خودمان اعتماد بیشتری داشته باشیم.

سلام آقای مدیر.ممنون از اینکه به تاپیکم توجه میکنید.

این مساله ی غذارو که واقعا مسخره و خودخواهیه محض میدونم و اصلا قبولش ندارم.
بله میدونم چند تا همسر داشته.اکثر کتاب هاشو خوندم.من همه ی حرف های باربارا رو قبول ندارم.
نه تنها خانما بلکه آقایون هم باید اینجوری باشن که از زندگیه مشترک و عشق و خانواده لذت ببرن.ولی فکر میکنم خانم ها به خاطر روحیه شون باید در اوایل بیشتر ایثار داشته باشن تا همسرشون هم یاد بگیره.چون آقایون به خاطر حس مردانگی شاید در ابتدا اینجور رفتار نکنن یا به این مسائل توجه نداشته باشن.
ما با روحیات شرقی بزرگ شدیم و ایثارو از مادران و مادربزرگ هایمان یاد گرفتیم.(حتی از پدران...)
ولی بعضی وقت ها از اون ور بوم میفتیم و این حس کمک و ایثار رو برای دیگران عادت میکنیم و همه فکر میکنند که وظیفه ی ماست و بدعادت میشوند.این موضوع باعث ایجاد مشکل توی زندگی ما میشه و خیلی در روحیات ما تاثیر میذاره.
من همیشه از کمک کردن به دیگران لذت میبرم و واقعا بدون هیچ چشم داشتی این کارو میکنم.بعضی وقت ها که شرایط کمک کردنو ندارم و نه میگم. دوستام باهام مشکل پیدا میکنن و از نظرشون منفور جلوه میکنم چون این کمک ها رو لطف نمیدونن بلکه فکر میکنن وظیفه ی من بوده.

پریا جان

تو صفات خوبی داری، قدر خودت را بدان :72:

حیاء و نجابت ، علاقه به فداکاری ، نوع دوستی ، پای بندی به اخلاقیات و .....:104::104:از صفتهای خوبی هست که در تو می بینم و به شخصه خوشحالم که چنینی .:46::43:

اما کمی دچار تعارض شده ای ، ریشه تعارضت نیز نگاه به دیگران و درگیر قضاوتهای دیگران شدن هست ( نگاه به عوامل بیرونی و مهم شدن آنها ) ، اینکه خواستگارت چه چیزی را می پسنده تو را درگیر کرده و دچار تعارض بین آنچه هستی و آنچه می خواهی بخاطر دیگری باشی و ....شدی.

بیشتر از این اطاله کلام نمی کنم ، کمی بیشتر در مورد گفته ام فکر کن و سعی کن خودت باشی خود خودت ودر پی ارتقاء خودت منطبق با معیارهای درست نه منطبق با نظارت دیگران و حتی اجتماع باشی .

لینک های زیر به دردت میخوره


http://www.hamdardi.net/thread-19997-post-184524.html#pid184524

http://www.hamdardi.net/thread-2407-post-21484.html#pid21484

در مورد ایثار و فداکاری در نظر داشته باش فقط باعث بد آموزی نشوی اماانتظار پاسخ درخور را نداشته باش که البته اشاره کرده ای که بی چشمداشت خدمت می کنی و این خیلی خوبه :104: می دونی اینطور چقدر انرژِی مثبت و تعالی نصیب خودت می کنی ؟؟؟؟


لینکهای زیر را هم در این مورد بخوان :

http://www.hamdardi.net/thread-22541-post-208270.html#pid208270

http://www.hamdardi.net/thread-22541-post-208272.html#pid208272

http://www.hamdardi.net/thread-16367.html

http://www.hamdardi.net/thread-18941.html

http://www.hamdardi.net/thread-20599-post-191546.html#pid191546


.

سلام فرشته مهربان
از اینکه کنارمی و تنهام نمیزاری واقعا ازت ممنونم.:72:
یه حس خیلی خوبی پیدا میکنم وقتی میبینم شما و مدیر همدردی و بقیه ی دوستان برام پست میزارن.همه تونو خیلی دوست دارم.امیدوارم منم بتونم مثل شما به دیگران کمک کنم.:72:

این چند روز خیلی فکر کردم تصمیم گرفتم خودم باشم.همون جوری که هستم.همون جوری که دوست دارم.نه اون جوری که دیگران ازم انتظار دارن.البته من روحیه ی طنز هم دارم.ولی در حد معقول جوری که باعث دل شکستن کسی نشم و فقط با دوستان صمیمیم.

در مورد این خواستگارم هم همه چی رو به خدا و قسمت میسپارم.تو این چند وقت خیلی از زندگیم و اهدافم دور شدم.باید دوباره همه چیو درست کنم.