نمایش نسخه قابل چاپ
سلام دوستان
برادر شوهری دارم متاهل،ساکن شهرستان که اکثراوقات برای کار در تهران است اما با وجود تمکن مالی حاضر به گرفتن خانه مستقل نیست و همیشه در خانه ی ما زندگی می کند و باعث سلب اسایش ما شده است.در ضمن همسرش و مادر شوهرم یک تشکر خشک و خالی هم نمی کنند حتی زنگ هم نمی زنند.
لطفا مرا راهنمایی کنید که چطور از شر او راحت شوم.:302:
من 40 سال و دو فرزند دارم.
با سلام
با همسرت در مورد مشکلات احتمالی صحبت کردید؟ نظرش چیه؟ چه مدته این وضعیت ادامه داره....
چه ساعتی از شبانه روز خانه شماست؟
--------
در ضمن از نوع عنوانی که برای تاپیکت انتخاب کردی مشخص هست که نحوه صبحت کردنت خیلی لطیف نیست. و این کار شما را در متقاعدکردن همسرت در این مسئله ، دشوار می سازد
هدهد5000 عزیز به همدردی خوش آمدی
نمیشه مشکلتون رو در کمال آرامش و شکیبایی با شوهرتون در میون بذارید؟
البته اون قسمتش که همسر برادر شوهرتون و مادر شوهرتون ازتون تشکر نمیکنند رو نمیخواد به شوهرتون فعلا بگید.
شاید شوهرتون بهتر بدونن چجوری این مساله رو با اونا در میون بذارند که به کسی هم برنخوره
پست من با مدیر همدردی همزمان شد..ببخشید
من با شوهرم این مشکل رو درمیون گذاشتم.اما اصلاااااااااااا درک نمیکنه و پذیرایی از برادرش رو وظیفم میدونه!و کاملا طرفدارشه.و این منو بیشتر آزار میده و باعث دعوای منو همسرم میشه.همسرم حتی میگه دلیلی نداره زن داداشش بخواد تشکر کنه.
پس اینکه شوهرم بخواد مسئله رو حل کنه کاملا منتفیه.:302:
برادرشوهرم چندسالی میشه که اکثر اوقات مهمونه ماست!از ساعت 8 شب به بعد معمولا.برای شام و خواب.البته مشکل من شام و جای خواب نیست.من میگم یعنی خودش نمیفهمه که سربار و مزاحم ماست؟
و در مورد عنوان باید بگم برای جلب توجه به موضوع این عنوان رو انتخاب کردم وگرنه بیانم بد نیست.
خب ايشون تا يه مدتي هستن تمام عمرشو كه تو خونه شما زندگي نميكنن......... بنظر م همين رفتار خوب شوهرتون باعث شده كه ايشون حاضر باشن واسه يه مدتي تو خونه شما باشن با حوصله باشين و برادر شوهرتونو به عنوان يه مهمان ببذيريد فك كنين براذر خودتونه به ايشونم ميگفتيد كنه؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟ با شوهرتون درمورد اينكه شما معذب ميشين و ..............صحبت كنينتا حدودي هم حق باشماست راس ميگيد اما يه به شوهرتون بگيد يه يا به طور محترمانه بگيد كه من معذب هستم از حضور شوهرتون در خانه شايد همسرتون از اين كار شما اعتراض كنند اما اگر ايشون اقدامي نكردن و اين موضوع رو جدي نگرفتن به همسرشون مطرح كنيدانشالله كه مشكل برادر شوهرتون به زودي حل بشه وشما نيز با خيال اسوده و در كمال ارامش به زندگيتون ادامه بديد
آخه مسئله این جاست که برادرشوهرهای دیگه م هم هرکدوم چندسالی همین طوری مهمون بودن.یعنی این طوری بگم که از اول ازدواجم تا به حال یعنی حدود 24 سال برادرشوهرهام طولانی مدت مهمون ما بودن و حاضر به زندگی مستقل نبودن.
در ضمن من با ایشون در کمال احترام و مثل برادر خودم رفتار میکنم و این کلمه ی "کنه" فقط برای جلب توجه به موضوع بوده.
و اینکه شوهرم اصلا قدرت درک و توانایی حل این مشکل رو نداره.
سلام
ارتباط شما و همسرتون چگونه ست ؟
آیا حضور بردارشوهرتون باعث شده که حریم خصوصی که با همسرت می گیری کم بشه ؟
یعنی شما در روز یا شب به اندازه کافی با همسرتون خلوت دارید ؟
آیا دنبال فرصت هایی برای ابراز محبت و علاقه به هم هستید یا خیر ؟
یه بار دیگه سوال مدیر رو تکرار می کنم دقیقا برادرشوهرتون چه مدت هست که مهمان شماست ؟ تا کی ادامه خواهد داشت ؟(این مطب مهمه )
شما دقیقا زمان حضور این برادشوهرتون رو به عنوان مهمان در منزلتون بگید و سعی کنید حضور دیگر برادر شوهراتون که در زمان گذشته بوده رو به این موضوع کنونی تعمیم ندید !!! تا انشاا... تصمیمات و راهکارهای مناسب رو پیدا کنید
رابطه من و شوهرم در کل خیلی خوبه اما سر این مشکل منو درک نمیکنه.
حضور ایشون تقریبا مزاحم حریم خصوصیه ماست
ایشون فکر کنم 3-2ساله که ناپیوسته مهمونه ماست و ممکنه تا ابد ادامه داشته باشه.:(
به نظر من اولین راهکار اینه که حریم های خصوصی خودت و همسرت رو بیشتر کنی . اینطوری بیشتر می تونید به هم نزدیک بشید و حرف هاتون رو با آرامش بیشتری به هم بزنید .نقل قول:
حضور ایشون تقریبا مزاحم حریم خصوصیه ماست
اشکالی نداره علی رغم حضور برادر شوهرتون از حضورشون مرخص بشید و زود تر بخوابید .یا برای گفتگو با هم خلوتی داشته باشید .
من فکر می کنم روحیه وطبع شما به گونه بوده که می خواستید بهترین پذیرایی و مهمان نوازی رو داشته باشید و خودتون و ارتباط با همسرتون رو نادیده گرفتید .و مسلما این در دراز مدت از شما و حتی همسر شما ا نرژی گرفته .و در روابط و صمیمت شما و همسروتون تا ثیر گذاشته .
این جریان حضور ایشون در منزل شما به عنوان مهمان به تازگی اتفاق افتاده یانه ؟
اگر ایشون تازه مهمون شدن باید بدون رودربایستی و مبهم گویی ازشون سوال کنید شما دقیقا چه مدت پیش ما هستید . که ما هم یه برنامه ریزی داشته باشیم و با همفکری همسرتون یه حدودی و مرزهایی برای ایشون مشخص کنید مثل ساعت خواب ساعات صرف غذا یا برنامه و با هم بودن یا خلوت داشتن و می دونید که وقتی ایشون مهمهان شما شدند باید از قوانین و حدو حدود تعیین شده ی خانه شما تبعیت کنند
و یه سوال دیگه این که :شما فرزند دارید ؟
گاهی می تونید فرزندانتون رو نزد عمو شان بگذارید و .....راهکاریی این چنینی . یعنی این موقعیت رو به یه فرصت هایی تبدیل کنید . فعلا در قدم اول باید با شوهرتون بیشتر ارتباط بگیرید :43:
سلام
اون که نمی تونه تا ابد اونجا باشه!
در ضمن به این مدلیش که دیگه مهمون نمی گن!
منظورم این نیست که بی احترامی کنی بلکه با نرم گویی وا رفتار مناسب برنامه ات رو پیش ببر.
و با رفتارت برنامه ات رو جا بنداز..
اگه متاهله پس زنش چی؟ یعنی براش هیچ مشکلی نةست که شوهرش همش ازش جدا بشه؟
حقیقتش کاملا درکت می کنم
چون مادرمم داییش قصد داشت همیشه پیش ما باشه و دو ماه یکبار می رفت به خانوادش سر می زد..
راستش اوایل به امدنش خیلی ذوق می کردیم اما بعد از سه سال کم کم احساس ناراحتی می کردیم توی خونه راحت نبودیم..
به مرور زمان توقعش رفت بالا و کلی هم از جانب پدرم حمایت مالی شد اما ایشان همیشه ناراضی بودند و حتی به طرز پذیراییمون هم ایراد می گرفتند ولی پدرومادرم همیشه به ما میگفتند مبادا اخم کنید چون اون مهمونه تا بعد از پنج سال که پدرم فوت کرد این آقا به خونشون برگشت و حتی هیفچوقت حالمون رو هم نپرسید و هرچی پول هم گرفته بود حتی یک ریال هم برنگردوند!
اینو گفتم که از همین الان برنامه ریزی کنی!
ایشون زن و بچش شهرستانن و خودش اینجا شاغله.حتما برای خانواده ش سخته اما خب میگن مجبوریم تحمل کنیم.
ممنون از همدردیت چشمک جان.اوضاع منم همینه دقیقا.یعنی ایشون و خانواده ش به هیچ وجه قدرشناس و شاکر نیستن.
[size=medium]به نظرتون چطور باید ازش بخوام که خونه مستقل بگیره ؟با چه بیانی؟با چه زبونی؟