مشکل من درباره ازواج و انتخاب به دلیل خارج از ایران بودن

سلام دوستان،

من مدت 4 سال هست که خارج از ایران زندگی می کنم و مشغول کار و تحصیل هستم. مشکل من در انتخاب و بیدا کردن شخص مناسب این هست که من عملا کسی رو تو ایرا ن نمی شناسم که بخوام باش آشنا بشم و همچنین فکر می کنم من که 4 سال ایران نبودم اینکه بخوام کسی رو تو ایران بوده و تا حالا تجربه خارح زندگی کردن رو نداشته، مشکل هست بتونم انتخاب کنم.

من الان 30 سالمه و دکترا می خونم و البته به عنوان یه دختر امکان اینکه برم ایران خواستگاری و بعد بخوام کسی و انتخاب کنم ندارم.

از طریق این سایت ها هم تلا ش کردم اما اکثرا یا دوروغ می گن و یا صرفا برای اومدن به خارح می خوان ازدواج کنن با من!!!

اینجا هم اکثرا اطرافیان من متاهل هستن و مجردی که سنش به من بخوره کم هست و البته داشتن علاقه و بارامتر های دیگه هم مهم هست که انخاب رو برای من محدود کرده.

ممنون می شم که من رو در این زمینه راهنمایی کنید.

یکی از مدیرهای تالار هم دقیقا همین مشکل را داره!
مطالعه ی این پست می تونه راهنمایی های مفیدی را برای شما هم داشته باشد:
http://www.hamdardi.net/thread-24232.html

سلام

فکر میکنم راهی به غیر از اینکه در جمع ایرانیان بیشتر حضور پیدا کنید (حالا چه ایرانی های دانشجو چه ایرانی های که ساکن شهرتون هستند) نباشه.

البته من کسانی را میشناسم که با افراد خارجی ازدواج کردند نمیدونم برا شما این مساله چه قدر مهم هست.

آیا بعد از اتمام درستون برمیگردید؟ اگر اینجور شاید اون موقع هم فرصت خوبی باشه.

ممنونم از راهنمایی تون دوستان. من لینکی که بچه مثبت گذاشته بود رو خوندم و الیته ایشون شرایطشون با من فرق داره چون آقا هستن.

سید1387: در مورد باسخ به شما من خیلی حساسیتی برای ازدواج با ایرانی ندارم اما هنوز نتونستم با کسی که با شرایط من سازگار باشه رو بیدا کنم. و البته نمیخوام هم بر گردم ایران بعد از اتمام درسم.

خوب اگه حساسيتي روي ازدواج با ايراني نداريد خيلي دستتون باز هست. كافي از نظر اجتماعي فعال تر بشيد.

ببينيد به چي علاقه داريد مثلا ورزش، هنر يا كتاب خواني ،.... بعد گروه يا كلابي متناسي با اون زمينه پيدا كنيد در اين صورت امكان برخورد با افراد مشابه زياد هست. همانطور كه خودتون ميدونيد در خارج از كشور اگر دختري از پسري خوشش بياد خيلي راحتتر و صريحتر از ايران ميتونه ابراز كنه و در واقع يه جورايي از فرد خواستگاري كنه بدون اينكه اون تبعات فرهنگي ايران را داشته باشه

سلام

من نمودونم که شرایط ظاهری خودتون و توقعاتون از ظاهر همسر در چه حده

اما اینجا چه دخترها چه پسرهای ایرانی توقعشون خیلی بالاست معمولا

شما اگه میخوای با خارجی ازدواج کنی باید طبق فرهنگ خود اونها برای ازدواج بری جلو . واسه دخترهای ایرانی این کار خیلی راحته که دوست پسر خارجی پیدا کنند اما کیس جدی خارجی واسه ازدواج هیچ جای دنیا به راحتی پیدا نمیشه!!

یک نصیحت خواهرانه:

ما زن شرقی هستیم و خیلی از نظر احساسی ممکنه ضربه بخوریم

بنابراین در برقراری ارتباط و پیشروی رابطه خیلی حواست را جمع کن و خیلی زود وارد فاز های حساس نشو....مراقب باش ضربه روحی نخوری!!:72::72:!

سلام،

به تالار همدردی خوش آمدید.

خواستم یک لینک رو معرفی کنم:
40 موضوع موثر در پیدا کردن شوهر

موفق باشید.

دوستان ممنونم از راهنماییتون.

مشکلی که تو این کشور که یک کشور اروبایی هم هست دارم اینه که بر خلاف تصور ماها، اینها تو سن معمولا زیر 30 ازدواج می کنن، و بجه دار می شن!! بنابر این شانس من برای بودن با کسی که هم سابقه ازدواج نداشته باشه و هم بچه کمه!

من عضو گروه های مختلفی هستم، از جمله کوه نوردی، اسکی و رقص اما 100% افزاد رنج سنی تا 27 سال دارن!!

اینکه اینجا و یا هر کشور دیگه ای غیر ایران بخواید با کسی آشنا بشد اونقدر هم راحت نیست. به چند دلیل:

1. زبان ، من با اینکه زبان english ام خیلی خوبه اما کل اروبا غبر انگلیس مردمش ترجبح می دن با هم زبان خودشون باشن و صحبت کنن.

2. وقتی می فهمن ایرانی هستی، واکنشها چندان جالب نیست!! ار تبلیغات سیاسی در رسانه ها!!

3. معمولا کسی به قصد ازواج آشنا نمی شه!! بدون ازدواح اینها بجه دار میشن!

و .......

سلام

اینکه گفتی خارجی ها زود ازدواج میکنند خصوصا کسانی که اهل درس و دانشگاه هستند را قبول دارم و شرایطت را درک میکنم. حتی اگه ازدواج هم نکرده باشند حتما دوست دختر جدی دارند...خلاصه که ادم مجرد در این سن تو محیط دانشگاه کم پیدا میشه. اما بالاخره که هست!!!!

من تو پست اولم به تو گفتم که اگه میخوای با خارجی ازدواج کنی باید طبق فرهنگ اونها بری جلو اما با احتیاط وارد فازهای حساس بشی!! با احیتاط یعنی مرحله به مرحله !! حواست باید باشه که کسی ازت سوءاستفاده نکنه . این معلومه که اونها تا دختری که دیدند نمیرند بش پیشنهاد ازدواج بدند...دیگه تصمیمش با خودته...

اگه دوست پسر خارجی برداشتی ازدواجت با یک ایرانی خیلی سخت میشه چون همه پسرهای ایرانی براحتی چنین مسئله ای را قبول نمی کنند.

فکر نیمکنی تا همین الانش هم اشتباه کردی که به ازدواج به طور جدی فکر نکردی؟؟ عادت کردن به تنهایی از خود تنهایی بدتره!! حداقل به قول خارجی ها دیت کردن را شروع کن!!

همش که نمیشه فقط رو درس و کار وقت گذاشت...درس و کار همیشه هست...یک وقتی هم باید صرف پیدا کردن همسر بذاری!! اگه کسی بت پیشنهاد داد که بریم شام بخوریم ..کافی بخوریم..میدونی که میخواد بات اشنا شه..تو هم نباید سرسری بگی نه..وقت بذار ادمها را بشناس بعد بگو نه!!

دنبال عشق در یک نگاه نباش...دنبال این باش که اول کسی را خوب بشناسی بعد عاشقش بشی!! اگه از کسی در نگاه اول برات جذابیت نداشت بدون شناخت کافی بش جواب رد نده!! وقت بگذار شاید عاشقش شدی!!

لبخند عزیر من مورد های زیادی برای ازدواج داشتم زمانی که ایران بودم اما انتخاب یه قرد مناسب کار راحتی نبود. الانم که ایران نیستم مورد از ایران زیاد دارم اما اعتماد سخته!! خیلی ها با زبان بی زبانی می گن که فقط می خوان از ایرا بیان بیرون!!! من نمی تونم اصلا اعتماد کنم!

راجع به خارجی ها هم فرهتگ اینها خیلی از ما بیچیده تره! تو ایران اگه یه بسر از دختری خوشش بیاد با اعتماد به نفس میره جلو! اما اینا اینجوری نیستن!

من دنبال عشق در یک نگاه نیستم اما نمی تونم مثلا با کسی که تحصیلات نداره یا شرایط روحیش به من نمی خوره باشم! همین مسائل باعث شده که تا الان ازدواج نکنم.

سلام دوست عزیز

شرایطتتون را میفهمم، یه مدت در یکی از کشورهای اروپایی درس خوندم البته زمانش خیلی کم بود اما فهمیدم مردهای ایرانی، انگشت کوچیکشون در خیلی مواقع بهتر از آنها هست، از هر نظر که حساب کنین،به نظرم ارتباطتان را با ایرانیهای مستقر در آنجا بیشتر کنین یا به خاستگارانتان در ایران بیشتر فکر کنین، میتونین برای آشنایی اولیه ایران بیاین و زمانه بیشتری برای شناخت بزارین و از طریق نت (چت،وب کم و....)، اگر شرایطتون اوکی بود قدمهی بعدی را بزارین، اینکه یک مردی بخواهد همسری از خارج انتخاب کنه تا پلی برای مهاجرتش باشه بد نیست، حداقل برای کیس شما بد نیست، این دلیل نمیشه مردی که قصد مهاجرت داره کیس مناسبی برای ازدواج نباشه
مثل اینکه برای منه نوعی مهم است همسر آیندم فلان امکانات را داشته باشه، اما دلیل نمیشه باقی شرایط و عشق و علاقه را ندید بگیرم و فقط به ازدواج برای رسیدن به خواستم فکر کنم، پس اگه شرایط شما به عنوانه یه همسر برای یه آقا ایده ال باشه و بیشتر سمت شما متمایل بشه دلیل نیست که فقط شما را بدین منظور انتخاب میکنه اما خوب بهتون حق میدهم که باید هوشیار تر افراد را بررسی کنین.

سلام. من هم وضعیت مشابه شما رو دارم با این تفاوت که پسرم . من هم قصد پیدا کردن کسی رو دارم که بتونم دوستش داشته باشم و از لحاظ فکری و فرهنگی به هم بخوریم تا بتونیم با هم ازدواج کنیم. ولی خب متاسفانه خارج از کشور خیلی انتخاب سخت و محدوده. تازه ما پسرا که خودمون اگر کسی رو مناسب تشخیص بدیم پا پیش می ذاریم و پیشنهاد می دیم اما گویا کار شماها سخت تره. البته دختر هم می تونه منفعل نباشه و با روش های غیر مستقیم علاقه اش رو به فرد مورد نظر برسونه اما مشکل اصلی من و شما پیدا کردن اون فرد مورد نظره. همونطور که گفتید اینترنت هم نمی تونه جایگزین دیدن افراد از نزدیک بشه و بدی دیگه ش اینه که امکان و ابزارهای شناخت از فردی که باهاش آشنا می شیم کمه و مجبوریم فقط به گفته های طرف بسنده کنیم. راستش من نمی دونم چه راه حلی به شما پیشنهاد بدم که مفید باشه. اما نتیجه گرفتم خارجی هر چقدر هم خوب باشه در دراز مدت نمی تونه نقش همسر رو برای ما داشته باشه و همونطور که خانم الهه گفتند از همه نظر پسر و دختر ایرانی اگر مناسبش پیدا بشه به اینا ارجحیت داره. ولی مطلق صحبت نمی کنم ،خارجی خوب هم برای ازدواج ممکنه باشه اما شانس زیادی برای پیدا کردن چنین فردی زیاد بالا نیست.

من خودم اوایل که اومدم خارج پیش خودم فکر می کردم که ازدواج با خارجی هم اگر گزینه ی مناسبش باشه میشه بهش فکر کرد اما بعداً با شناخت بیشتر نظرم تغییر کرد. البته بستگی به نوع رفتار و طرز فکر آدم ها و توقعات و انتظاراتشون هم داره که بتونند با غیر هموطن زندگی کنند یا خیر. شما الان در یک دو راهی حساس برای زندگیتون قرار گرفتید. دختری که دکترا داشته باشه و خارج هم تحصیل کنه مورد پر دردسری از نظر یک پسر به حساب میاد . من خودم فوق لیسانس دارم اما صادقانه بگم دکترا هم داشته باشم سعی می کنم خانمی که دکترا داره رو انتخاب نکنم. البته ناراحت نشید اما دختری مثل شما راضی نگه داشتنش خیلی سخته. از سر تصادف با یک خانم ایرانی که مثل شما دکترا می خوند آشنا شدم برای مدت کوتاهی و نوع رفتار، توقعات و نگرشش انقدر ناخوشایند و بالا بود که زود رابطه رو تموم کردم. منظور اینه که اگر شما فرد مناسبی رو دیدین رفتارتون طوری باشه که طرف فکر نکنه بودن و زندگی با شما سخت یا پر مشقت خواهد بود. در این شرایط احتمالاً شما یا باید یکی از همون کسانی رو که باهاشون چت می کنید انتخاب کنید یا دور و برتون رو بهتر ببینید و کسی رو پیدا کنید.

با خودمون صادق باشیم. پسر و دختر اروپایی به سبک ایرانی ها با هم آشنا و دوست نمی شن برای ازدواج. اونها از یک جایی شروع می کنند بعد مثل زن و شوهر کامل با هم هستند، اکثراً زیر یک سقف زندگی می کنند، سکس دارند و دوست آشنا می دونند اینا با هم رفیقند، حالا بعد از مدت ها یا سال ها ممکنه بخوان ازدواج بکنند و بعضی از موارد هم از هم جدا می شن. پس شما اگر با یک پسر خارجی آشنا بشی و ازش توقع داشته باشی که قصدش رو زود بگه و بگه که می خواد باهاتون ازدواج کنه یا نه حتماً بهت زده می شه و می گه چطور می تونم به کسی که مدت کوتاهی بودم بگم باهاش ازدواج می کنم یا نه. خلاصه اگر با خارجی آشنا می شید حتماً می دونید که روند اینجوریه. اگر سنتی یا مذهبی نباشید ممکنه باهاش کنار بیایید اما اگر مثل اکثر دخترای ایران باشید حتماً براتون خوشایند نیست چون تضمینی برای ازدواج شما لااقل برای چند ماه یا یکسال اول رابطه نیست.

من خودم دارم به این فکر می کنم که همه چیز رو اینجا ول کنم برم ایران زندگی کنم. البته به تصمیم نرسیدم و در حد گمانه زنیه. آخه ازدواج و همسر داشتن یکی از مهم ترین اتفاق های زندگی هر انسانیه و اگر انسان با توجه به محدودیت های زمانی و مکانی که گرفتارشه دست به انتخابی بزنه که ازش مطمئن نیست هیچ وقت اشتباهش رو نمی تونه جبران کنه و عملاً عمرش رو می سوزونه. شما ببینید تحصیلات و زندگی در خارج براتون مهم تره یا ازدواج و شروع زندگی خانوادگی. برای من دومی مهم تره. چون خارج و تحصیلات همیشه هست اما این عمر و جوونی منه که داره به تنها بودن سپری می شه و گمان می کنم لیاقت این رو دارم که یک همسر دلخواه داشته باشم. قطعاً شما هم اینطوری هستید و اگر در مکان و شرایط مناسبی قرار بگیرید افراد زیادی هستند که خواهان آشنایی و ازدواج با شما باشند.
من اگر به عقب برمی گشتم سعی می کردم همسر مناسبم رو پیدا کنم و بعد با ایشون برم خارج اما اون موقع نظرم برعکس بود. اگر مدت زیادی هم تو فکر ازدواج بودید و اتفاقی نیفتاده بدونید بعد از این هم احتمالاً معجزه ای رخ نمی ده و سعی کنید یه تغییر اساسی حالا هر تغییری که لازمه در زندگیتون بوجود بیارید. خود من مشغله ی فکریم همین شده. خیلی خیلی سخته یه راهی رو طی کرده باشی به یه شرایط خوب و با ثباتی رسیده باشی اما مجبور باشی که رهاش کنی. البته می دونم که شما چنین قصدی ندارید اما من دارم به این مسئله فکر می کنم چون فکر می کنم شاد بودن و لذت بردن از زندگیم و داشتن عشق و همدم ارزشش بالاتر از چیزهاییه که ذکر کردم.
می تونید از خانواده یا آشنایان در ایران هم بخواهید که اگر پسر مناسبی شبیه به معیار های مد نظر شما هست پیدا کنند و غیر مستقیم شما رو به او و خانواده ش پیشنهاد بدن. به نظرم راهکار بدی نیست. لااقل از افراد اینترنتی یه کم مطمئن تره. به هر حال براتون آرزوهای خوب دارم و امیدوارم به هدفتون در درس و پیدا کردن همسر مناسب برسید.

شب شکن
سلام.

ممنون از بابت وقتی گه گذاشتید و راهنمایی تون. همانطور که خودتون هم اشاره کردید در خارج از ایران شرایط خیلی متفاوته و مشکل. و البته برای شما که اقا هستید به نسبت بهتر هست، می تونید برید ایران کسی رو انتخاب کرده باش ازدواج کنید.

الیته برای من هم تشکیل زندگی اولویت هست اما بدست اوردن موقعیت phd هم به راحتی نبوده که ازش بگذرم! من که قبلا ابران بودم با موارد زیادی که برای ازدواج داشتم به نتیجه نرسیدم و الان چه تضمینی هست که من برگردم ایران و درسم و رها کنم و به نتیجه برسم، کما اینکه شخصا بیشتر از 1ماه واقعا نمی تونم ایران بمونم!

این مشکل نه تنها مشکل من بلکه خیلی از ایرانی های مجرد خارج از ایران هست. اقایونی که من دیدم راحت تر این مشکل رو حل کردن، یا مادرشون و یا دوست و اشنا کسی رو براشون بیدا کرده و تونستن ازدواج کنن. تو ایران هم که به هر کس بگی طرف خارج هست خیلی ها با کمال میل می بذیرن!

http://www.hamdardi.net/images/www.h....com_2.net.jpg

elahe عزیز،

من با برخی از نظرات شما موافقم اما آیا شما خودتون حاضر هستید که با کسی ازدواج کنید که هیج شرطی برای ازدواج با شما نمی ذاره و بگه من حاضرم باهان ازدواج کنم؟؟؟

یا اینکه بیاد خارج از ایران به واسطه ازدواج با شما و بعد نتونه کار بیدا کنه چون یا زبانش خوب نیست یا تحصصش چندان بالا نیست یا تو رشته اون در ان کشور کار نیست؟

سلام،

می خوام به شما کمک کنم، ولی شاعر میگه:
گر اگر طبیب بودی، سر خود دوا نمودی!!! :311:

چند نفر از مجردین ناامید دور هم جمع شدیم، به داد هم برسیم. هیچ کدوم هم راه حل خاصی نمی دونیم :)

به نظرم زیاد جالب نیست با کسی در ایران ازدواج کنید. همانطور که خودتون گفتید، تا طرف بیاد کشوری که شما هستی و بعد زبان یاد بگیرد و کار پیدا کنه و ... چند سالی طول می کشه! در این چند سال هم خرجش یک جورهایی گردن شما خواهد بود. به هر حال کار سختی هست.
باز شاید برای یک پسر راحت تر باشه که یک دختر از ایران بیاورد.
از طرف دیگه یک پسر که از ایران بیاید اینجا راحت تر وارد جامعه می شود و کمتر دلتنگی می کند تا یک تازه عروس که از ایران به خارج بیاید.

با این حال به نظرم بهترین کار ازدواج با ایرانی هایی هست که مثل خود شما در خارج هستند.
احتمالاً ترجیح می دهید که ایشون هم تحصیل کرده باشند و مدرکشون کمتر از فوق نباشه.

بهترین راهش پیدا کردن کسی از دانشگاه و یا محیط کار هست. حتی ارتباط با دانشگاه های مختلف شاید بتواند چاره ساز باشد. یک راه دیگر هم این هست که با خانواده های ایرانی آشنا بشوید. به خصوص یک سری خانم ها هستند که تخصصشون زن و شوهر دادن جوان هاست :) اگر چنین کسی شما رو پیدا کنه، برایتون خواستگار پیدا می کنه.

شب شکن یک مطلبی رو گفت که به نظرم تا حدود زیادی درسته. پسری که مدرک تحصیلیش از شما پایین تر هست، سختش خواهد بود که با شما ازدواج کند. و خود شما هم به احتمال زیاد ایشون رو نمی توانید بپذیرید و خودتون رو ازش بالاتر می دونید. کلاً زن دوست دارد بتواند به کسی تکیه کند. درسته؟
مرد هم دوست دارد که زنش بهش تکیه کند. وگرنه یک حس "بیخود" بودن بهش دست می دهد!!!
اینها به مسائل ذاتی مرد و زن ربط دارد.

ازدواج خیلی سخته! شما ببینید جوون های ایران که 70 میلیون ایرانی اطرافشون هست، سختشونه یکی مناسب خودشون پیدا کنند. ما که در کل سالهای خارج از کشور بودنمون فوقش 1000 تا ایرانی دیده باشیم، چی بگیم؟! :)

واقعاً چه حرفهای امیدوار کننده ای زدم...!
داریم میشیم مایه عبرت ایرانی هایی که قصد مهاجرت دارند! :)


نوشته بودید:
آیا شما خودتون حاضر هستید که با کسی ازدواج کنید که هیج شرطی برای ازدواج با شما نمی ذاره و بگه من حاضرم باهان ازدواج کنم؟؟؟

به نظر من شرط گذاشتن مهم نیست! و اصلاً چرا باید شرط بگذارند!
به نظرم اصلاً شرط گذاشتن کار صحیحی نیست. ازدواج یک معامله نیست! و هیچ تضمینی هم نیست که به شرط هایی که گذاشته می شه متعهد بمانیم.
ولی اگر کسی بدون شناخت شما همینطوری بگه من حاضرم با شما ازدواج کنم، این صحیح نیست و باید مراقب باشید.




توکلتون به خدا باشه. گاهی روزی از یک جایی میاد که آدم فکرش رو هم نمی کنه...
و جستجو کنید و ناامید نشوید.

جناب hamed65

ممنونم از راهنمایی تون و وقتی که گذاشتید.

حق با شماست وقتی "جوون های ایران که 70 میلیون ایرانی اطرافشون هست، سختشونه یکی مناسب خودشون پیدا کنند. ما که در کل سالهای خارج از کشور بودنمون فوقش 1000 تا ایرانی دیده باشیم" ! که البته من جایی که زندگی می کنم 100 تا ایرانی در کل شاید داشته باشه که از اون 100 تا 95 % متاهلن!!!

پیدا کردن کسی از دانشگاه و یا محیط کار هم تقریبا ipossible هست؛ اگر بود که بالاخره تا الان من تونستم کسی روبرای زندگی بیدا کنم.

معمولا افراد زیادی بدون شناخت همینطوری به من گفتن حاضرم با شما ازدواج کنم!!! من اطلا نمی تونم اعتماد کنم به جنین افرادی! خیلی ها فقط دنبال بیرون اومدن از ایرانن!!

و البته من نمی تونم کسی رو حتی 1 سال سابورت مالی کنم اونم خارج! و موارد زیادی دارم اطرافم اینجا می بینم که شوهر 2 سال بیکار هست و نتونسته کار بیدا کنه!! مهاجرت اونقدر راحت نیست. شاید یه مرد بتونه ببذیره یک زن رو سابورت کنه از نظر مالی و برای یک زن ایرانی این قابل قبوله اما برعکسش؟!


ظاهرا این مشکل غیر قابل حله!! وقتی دوستان من در ایران با تحصیلات بالا و کارو درامد و اینتهمه ایرانی دورو برشون هنوز مجردن، ما ذیگه چی بگیم!!!:D

[
elahe عزیز،

من با برخی از نظرات شما موافقم اما آیا شما خودتون حاضر هستید که با کسی ازدواج کنید که هیج شرطی برای ازدواج با شما نمی ذاره و بگه من حاضرم باهان ازدواج کنم؟؟؟

یا اینکه بیاد خارج از ایران به واسطه ازدواج با شما و بعد نتونه کار بیدا کنه چون یا زبانش خوب نیست یا تحصصش چندان بالا نیست یا تو رشته اون در ان کشور کار نیست؟
[/quote]

سلام دوست عزیز

من اصلا نگفتم با کسی بدون در نظر گرفتن شرایطش ازدواج کنین ، فقط به این دلیل که شما قصد ازدواج دارین و ان فرد هم قصد مهاجرت! این احمقانه است!
منظورم بررسی بیشتر خاستگارانتون در ایران است، خوب قطعا خاستگاران شما تقرب فرهنگی، تحصیلی و.... با شما دارند که خوب میتونین بررسی کنین
شما یه نگاه به آمار برو بچه های جویای تحصیل برای دکتری در خارج از کشور بندازین!
قرار نیست شما خرج و مخارج را تعمین کنین، قطعا فردی را انتخاب کنین که حتی شما را هم ساپورت کنه
در ضمن اعتقاد شدید به این مساله دارم اگر ازدواج نکردن و مجرد موندن یک سختی باشه یا...ازدواج غلط لحظه به لحظش سختیه و مصیبت آور، پس ازدواج را مد نظرت بگیرو به سمت اهدافت پیش برو و اگر در مسیر راهت با فردی مناسب برخورد کردی ازدواج کن،

پوپک من هم شبیه همین مشکل رو دارم
خارج از کشور کار می کنم و دنبال شخص مناسبی می گردم
کار آسانی نیست

آقایون به مراتب حل این مشکل براشون راحت تره، من خیلی ها رو دیدم می رم ایران ازدواج می کنند و مشکلشون رو به این شیوه حل می کنند.