حدود یکسال و نیم هست که شوهرمو ندیدم

سلام به همه عزیزان.6من 29 سالمه پرستار هستم از شیراز. سال پیش از طریق اینترنت با اقایی از تهران که دو سال از خودم کوچیکتر بود اشنا شدم.بعد از یک سال همو دیدیم و تصمیم به ازداج گرفتیم.صبر کردم تا ایشون سربازیشو تموم کنه و سر کار بره.3 سال بعد از اشنایی با هزار تا درد سر و مخالفت خانواده ها با هم ازدواج کردیم.دیوانه وار همو دوست داشتیم.من گفتم مراسم عروسی نمیخوام.خونه هم با هزینه خودم گرفتم.از کارم استعفا دادم و تهران مشغول به کار شدم....بگذریم.از خیلی چیزا گذشتم.ولی هر چی گذشت اختلاف فرهنگی و مالی بیشتر خودشو نشون میداد.تو دو سال زندگی مشترکمون بیشتر از 6 ماه سر کار نبود.همش من خرج خونه رو میدادم.سال دوم بعد ازدواج همش با دوستاش بیرون بود.یا خونه پدرش یا خونه خواهرش بود.دیروقت میومد خونه.بهونه میگرفت.هیچ تفریحی نداشتیم.چند بار تهدید کرد اگه بفهمه قصد بچه دار شدن دارم اتاقشو جدا میکنه...اصلا احساس امنیت و ارامش نداشتم.یه بار که سر کار بودم زنگ زد گفت اسباب کشی کرده وسایلو برده خونه باباش!:161:جایی که داداشش کراکیش بود.(8ماه اونجا بودم.2 هفته بعد که از اونجا اومدیم بیرون داداشش خودشو جلو در خونه حلقه اویز کرد:302:)تو شهر غریب با هزارتا اتفاق نگفته بشدت افسرده شدم.تا حدی که خودکشی کردم.:223:وقتی اومد خونه و فهمید خودکشی کردم و الانه که تو درد سر بیفته.همه مدارک و پاسپورتشو برداشتو منو تو همون وضع تنها گذاشت و رفت...الان بعد حدود یک و نیم سال که از اون ماجرا میگذره و غیبش زده بود پیغام داده که من هنوز دوسش دارم.اگه مهریشو ببخشه بهش زنگ میزنم!من بطور غیابی در خواست طلاق دادم و مهرماه حکم صادر میشه.ولی هنوز دلم براش تنگ میشه و گاهی گریم میگیره.ECT رفتم داروهای ضد افسردگی میخورم.:54:
شما بگید چکار کنم

سلام عزیزم.ببین عزیزم شما از همون اول پایه زندگیتو بد چیدی آشنایی از طریق اینترنت اونم تو دو تا شهر متفاوت با فرهنگهای متفاوت به هر حال کاریه که شده.به نظر من به هیچوجه مهریتو نبخشی چون احتمالا ایشون الان خارج از کشور برا خودش زندگی دست و پا کرده و برگشت شما به این زندگی برابره با شروع مشکلات جدید.راستی نگفتی سر چی اختلاف فرهنگ داشتین دعواهاتون بیشتر سر پول بود؟

سلام.به همدردي خوش اومديد
ميشه بيشتر راجع به خودتون و همسرتون توضيح بديد.تحصيلاتتون چي بوده و همسرتون چه شغلي داشتند.
چرا شما شوك گرفتيد؟فقط بخاطر افسردگي شديد بوده يا بيماري اعصاب و روان ديگه اي داشتيد؟

سلام به دوستان خوبم.مرسی از توجهتون.من پرستار هستم.و لیسانس حقوق هم دارم.شوهرم اول با برادرش تو فرودگاه مهراباد تهران شرکت خدماتی داشت.که با هم کنار نیومدن و جدا شدن.بعدش بیشتر بیکار بود تا اینکه اواخر نصب اسانسور رو یاد گرفت.به سختی 4 ماه اخر ماهی دویست هزار تومان درامد داشت.(تحصیلات دیپلم)
هفته اول که ساکن تهران شدم هنوز کار مناسب پیدا نکرده بودم.اونم بیکار بود.با اینکه من ماشینمو فروخته بودم و ودیعه خونه رو جور کرده بودم حسابی بهم دعوا کرد که جرا نمیری دنبال کار!من شده بودم مرد خونه:( کم کم دخالت خونوادش شروع شد.وقتی من نبودم!که خیلیم روش تاثیر داشت.مثلا بهش گفته بودن هزینه زندگی شما نباید بیشتر از 75 هزارتومان باشه! ما با هم دعوای لفظی چندانی نداشتیم.یعنی اواخر دیگه خیلی کم حرف میزدیم.همش بیرون بود.هروقت میرفت خونه باباش یا خواهرش با یه ایده جدید و درد سر تازه برمیگشت.ولی مهمترین اختلاف سر بیکار بودنش بود و اینکه نمیذاشت بچه دار شیم.بعدشم که میگفت من خوشکلمو خوش تیپ همه ارزوشونه با من باشن!
تو هیچ چیز نداری نه خوشکلی نه خونه داری.... بخدا نمیخوام از خودم تعریف کنم ولی من از لحاظ ظاهر شاید خوشکل نباشم ولی ظاهر جذابی دارم.:33:حالا هم که میگه باید مهریتو ببخشی تا باهات زندگی کنم:302:

http://www.hamdardi.net/images/www.h....com_2.net.jpg

به خاطر افسرگی شدید شوک گرفتم.هنوز سرحال نشدم

سلام

شما دوستش داری؟

میتونی با مشکلاتش کنار بیای؟

مشکل کارش رو حل میکنه؟

به نظرت مردی که در زمانی که همسرش بین مرگ و زندگیه (بگذریم که کار شما خیلی اشتباه بود) رهاش کنه وبره و بعد از یکسال و نیم برگرده قابل اعتماده؟

در مورد مهریه ات باید بهت بگم که این کار رو نکن.خیلیا فکر میکنن اگر مهریه رو ببخشن زندگی بهتر میشه.این در حالیه که مهریه خیلی وقتها ترمزی برای برخی رفتارهای نادرسته.

اگر ایشون داره برا شما شرط و شروط میذاره شما (نمیگم لج بازی کن ) اما بشین قشنگ سنگهات رو وابکن.


وقتی ریشه اصلی مشکلات شما به گفته خودت کارش بوده پس حل شدن مشکل کارش در اولویته.

ضمنا دوست عزیز

شما هم اشتباه کردی که در مسائل مالی دخالت کردی.این کار به ظاهر یه کار خوبه ولی در باطن ریشه مرد رو از درون خشک میکنه

بنظر ميرسه ازدواج شما از ابتدا با توجه به اختلاف سني تحصيلي و فرهنگي غلط بوده. و باتوجه به افسردگي و سابقه خودكشيتون بنظر مياد شما در دربرخورد با محيط اطرافتون عكس العمل هاي درستي ازخودتون نشون نميديد. من توصيه ميكنم در ابتدا با روان درماني راه هاي درست برقراري ارتباط با محيطو مشكلات زندگيتونو ياد بگيريد .چون درحال حاضر تصميم درستي نميتونيد بگيريد.

http://www.hamdardi.net/images/www.h....com_2.net.jpg

بنظر ميرسه ازدواج شما از ابتدا با توجه به اختلاف سني تحصيلي و فرهنگي غلط بوده. و باتوجه به افسردگي و سابقه خودكشيتون بنظر مياد شما در دربرخورد با محيط اطرافتون عكس العمل هاي درستي ازخودتون نشون نميديد. من توصيه ميكنم در ابتدا با روان درماني راه هاي درست برقراري ارتباط با محيطو مشكلات زندگيتونو ياد بگيريد .وچون درحال حاضر تصميم درستي نميتونيد بگيريد.بنظرم

به راهنمایی بیشتر احتیاج دارم.شوهرم خودشو پنهان کرده و اصلا دسترسی بهش ندارم:302: بعضی وقتا میگم شاید بهتره بفهمه قصد طلاق دارم شاید وقتی بفهمه دارم میرم خودشو نشون بده...و بیاد جلو

اگر واقعا ً دوستش داری و با همه ی اخلاق هاش میسازی و واقعا ً میخوای دوباره باهاش زندگی کنی... به جای اینکه شرط اونو بپذیری باید خودت براش شرط و شروط بذاری!!!
مثلا ً بگی من حاضرم دوباره باهات زیر یک سقف زندگی کنم اما مهریه مو نمی بخشم و اگر واقعا ً هنوز منو دوست داری باید بیای شهر ِ ما زندگی کنی و مثل همه ی خانواده ها مردِ زندگی و مهم تر از همه پشتوانه ی من باشی... چون من دیگه نمیتونم توی یک شهر ِ غریب زندگی کنم...

به هیچوجه مهریه تو نبخش و برای زندگی با اون باج نده... بذار بدونه که تو ارزش داری...

چرا شوهرتون خودشو پنهان كرده؟يعني با خانوادش در ارتباطه با شما نه؟اين مساله رو يكم بازش كنيد خيلي نامفهومه.اينجور كه شما ميگيد از شمافرار ميكنه اما چرا؟

اولش چون فکر میکرد میمیرم و تو درد سر میفته خودشو قایم کرد.ولی بعد که دید خوب شدم و دارم بهش فکر میکنم قضیه مهریه رو پیش کشید که اگه ببخشی من بر میگردم.میدونم این فکر خودش نبوده.چون همین ماجرای مهریه رو چند سال پیش برای عروس دیگه خانواده هم اجرا کردن.که نمیدونم چطور قضیه رو حل کردن.فقط میدونم که اصلا به اون بنده خدا اهمیت نمیدن... شوهرم سعی داره با غیابش منو مجبور به بخشش مهریه کنه.که به گفته خودش از اون به بعد من زیر دستشون باشم و هرچی گفتن احرا کنم:302:

http://www.hamdardi.net/images/www.h....com_2.net.jpg

بله شوهرم با خانواده و دوستش در ارتباطه.ولی حظر نیستن شماره یا ادرسی ازش به من بدن.میگن خارج از کشوره.

خيلي عجيبه اين مساله .اينكه شمارو تو وضعيت مرگ ببيننو فرار كنن و اينكه يهو غيبشون بزنه بي دليل
بنظرمياد يه سري چيزارو نگفتيد ولي درهرحال شما مهريتونو ببخشيدم اين عاملي نميشه براي بازگشت اون اقا. بنظرم ميخوان با اينكار مقدمات طلاقو فراهم كنند براي شما
بنظرم شما تكليف حودتو و اين زندگيو روشن كن هرچي زودتر.شايد بااين توصيفاتي كه از همسرتون كردي اعتياد داشته باشن كه بعيدم نيست بنظرم.شماكه تحصيلكرده اي و ميتوني كاركني وابسته كسي نيستي چرا خودتو اسير اينطوري بايد بكني.
برو دادگاه و تكليفتو مشخص كن. بلاتكليفي بدترين عذابه

شوهر شما یا می خواهد مهریه را ببخشی که راحت طلاقت بدهد یا واقعا می خواهد بعد از بخشش مهریه زندگی کند.

اما شما، اگر قصد داری و دوست داری که زندگی کنی مهریه ات را ببخش شاید ماند، شاید هم طلاقت داد.

اگر هم فکر می کنی این مرد ارزش زندگی کردن ندارد برو دادگاه و ثابت کن که یک سال و نیم است که همسرت ناپدید است، طلاق غیابی بگیر. شما که لیسانس حقوق داری احتمالا این مسایل را می دانی.

مردی که یکسال و نیم شما را رها کرده و رفته به نظر نمی آد که برگشتنی باشه.

درخواست طلاق دادم و مهرماه برای طلاق غیابی نوبتم میشه.ولی دلم میلرزه.میخوام با خیال راحت و دل قرص جلو برم و قبلش با چند نفر صحبت کرده باشم

دوست عزیزابتدا با شما همدردی میکنم و بعد دعا میکنم خدا گره کارتون را باز کنه.
اما باید عرض کنم متاسفانه این آقا اصلا صلاحیت زندگی مشترک را ندارند و خدا را خیلی شکر کنید که بچه ندارید.ئگرنه اون بیچارم میسوخت. شما سریعا کار را تموم کنید و به شهرتون برگردید اونچا ممکنه مورد مناسب و همچنین شغل مناسب پیدا کنید.کنار خانواده افسردگیتون بهتر میشه. مهریتون را کامل بگیرید تا درس عبرتی بشه واسش و شما هم بی پشتوانه نمونید. ثلاش برای حفظ رابطه بینتیجه و سر خانه اول برگشتنه.
و سخن آخر:
این سرنوشت را به جوانهایی که الان جای سه سال قبل شما هستند منتقل کنید تا ببینند عاقبت ازدواج اینترنتی بدون شناخت کافی و تفاوتهای فرهنگی عدیده بکحا میرسه.:310:

منم به شما پیشنهاد میدم از خیر این زندگی بگذرید. مردی که با اینهمه فداکاری شما اینطوری برخورد میکنه نمیتونه حتی در صورت بازگشت زندگی خوبی براتون بسازه.
میگن رو هر آدمی مقطعی نظر ندین. ولی شما در طی چند سال به این نتیجه رسیدین. ایشون در طی چند سال نتونستن کار مناسبی پیدا کنن و جلوه ی خوبی از خودش تو موضوع کار نشون نداده. ایشون در طی چندسال بهانه گیری ها و بهادادن به دخالت های خونواده اش رو داشته. اخلاق خونوادگیش هم این موارد بوده. یعنی خونواده اش هم همینطورن. ایشون هم در این مجحیط بزرگ شده و اصلا اینجوری بار اومده.
و نهایتا اینکه ایشون یک سال ونیمه که در بدترین شرایط تنهاتون گذاشته. خودتون فکر نمی کنید مردی که اینقدر بی مسئولیت همسرش رو اینهمه وقت رها میکنه حتی در صورت بازگشت نمیتونه زندگی خوبی براتون بسازه؟
نظر من اینه که اتفاقا طلاقتون رو خیلی علنی نکنید. چون ممکنه اگر دوستانش بهش خبر بدن، حتی اگر داخل ایران باشه، مقدمات فرارش رو فراهم کنه. اونوقته که برا مهریه هم دستتون به جایی بند نیست.
هیچ مردی نمیتونه 1 سال و نیم زنش رو رها کرده باشه و در حالیکه حمایت خونواده ی خودش رو داره مجرد مونده باشه. پس به هیچ عنوان از حقوقتون کوتاه نیاین. چون اگر جدا شدین و حقی رو بخشیدین بعدها بیشتر روانتون رو آزار میده
امیدوارم بهترین راه ها جلوی پاتون گذاشته بشه

سلام خانومی .به نظر من مردی که به هر دلیلی 5/1 سال زنش رو ترک می کنه و در حالت مرگ تنهاش می زاره.همون بهتر که نباشه.نمی دونم بین شما چی گذشته ولی آدم دشمنشم توی حالت مرگ ترک نمی کنه.شما هم اشتباه کردی که خود کشی کردی.متکی به نفس باش.عزتت رو حفط کن .مهریهات رو هم نبخش.اینو تا آخر عمر 120ساله ات یادت باشه:هیچوقت به کسی باج نده تا بخوادت هیچوقت.چون بعد یک مدتی که بفهمه به خاطرش هر کاری می کنی زیر پا له ات می کنه.اینو که می گم توی زندگی عموم دیدم.من راحت به کسی نمی گم جدا شو ولی در مورد شما می گم برای کسی بمیر که واست تب کنه.شما تحصیلکرده ایی و مشغول به کار شو و اگه به شهر خودت برگردی که خیلی خوبه و زندگی جدیدی رو شروع کن.