چگونه باید با مزاحمت های خیابانی برخورد کرد؟

با سلام به همه دوستان گلم :72:

موضوعی که می خوام در موردش نظرتون رو بدونم فقط مشکل من نیست، مشکل بسیاری از خانمها ودخترخانم هایی که در این جامعه زندگی می کنند هم هست.

حتما شده که یک روز که افکار مزاحم ذهنتون رو پر کرده و حوصله هیچ کاری رو هم ندارید برای کمی قدم زدن وتنفس هوای آزاد برید بیرون از خونه و توی خیابونهای اطراف منزل قدمی بزنید،تا بتونید کمی افکار منفی رو از خودتون دور کنید. اما هیچگاه احساس بهتری پیدا نخواهید کرد، زیرا اینجا ایران است!!!!!!! نگاه های آزار دهنده و متلک ها و تیکه اندازی های جنس مذکر یک لحظه هم شما را راحت نمی گذارد!!!!
این مسئله انگار که همیشه با ماست! زمانی که نوجوان بودیم در مواجهه با همچین چیزی سر بزیر می انداختیم و فرار می کردیم فکر می کردیم که مثلا وقتی 30 ساله شویم و کاری داشته باشیم و تحصیلاتی! دیگر ازین مشکلات نخواهیم داشت!

من الان 28 سالمه، ظاهر ساده و خشنی هم دارم :rolleyes: ومعمولا دیگران منو یه آدم جدی و سنگین میدونن با این وجود باز هم هر از چند گاهی این قضیه بشدت باعث عصبانیت و ناراحتیم میشه:302:
حتی چند بار هم پیش اومده که در گیر شدم با اینطور آدمها، نمونه ش همین امروز که مجبور شدم پسرکی که راه پیاده رو رو سد کرده بود و موقع عبور من به من دست زد رو بزنم و به صاحب کارش شکایت کنم، اما واقعا چه فایده چون بعدش احساس حماقت کردم! :302: هم ازم سوء استفاده شده بود و هم رفتاری رو کرده بودم که در شان من نبود.

به نظر شما در برابر این گونه رفتارها چطور باید برخورد کرد؟
چطور توی جامعه ای که دم از دین و خدا می زنن آدماش از هر صنفی و دسته ای به این راحتی به خودشون اجازه هر گونه تجاوزی رو به حقوق دیگران میدن؟!

البته من دقیقا نمی دونستم این موضوع رو کجا باید مطرح کنم، شاید چندان یک مشکل فردی نباشد و بیشتر معضل اجتماعیی ست!

آتوسا جون باورت میشه من یه ساله اصلا پیاده روی نکردم ؟؟؟؟؟:302: من که عاشق ورزش و پیاده روی هستم :302:
منم دقیقا یکسال پیش داشتم توی کوچه راه میرفتم که یه پسری اومد جلو رومو .... کاملا غافلگیر شدم با دو خودمو به خونه رسوندمو خیلی حالم بد شد حالا کی 10 صبح :300: منم مثل شما خیلی نجیبو سنگین را میرم ولی ...
اما راه حل:
من توی نت سرچ کردم نتیجه اش
:1لباس های تنگو چسبان نپوشین کلا خوشتیپ نرین بیرون چون باعث میشه ادمای مزاحم بیشتر بیان سراغت:162:
2:در هنگام مواجه شدن مزاحم اصلا دستپاچه نشین چون اگه بفهمه ترسیدین بیشتر اذیت میکنه فقط با یه جمله ازش بخواین که دور شه و بهش فحش ندین اصلا:163:
3. سوره آیه الکرسی زیاد بخونین یا همراه داشته باشین :103::321::203:

سلام اتوسا جان

مشکل شما برای هممون قابل درکه و متاسفانه همه جا هم هست. توی تمام شهرها هست از پایتخت و مراکز استان تا بقیه جاها.

چیکار کنیم مجبوریم همیشه با ماشین بریم یا شخص مذکری همراهمون باشه.

در ضمن این موضوعی که شما ایجاد کردید به احتمال زیاد مربوط به انجمن آزاد هست
که باید مبلغی پرداخت بشه تا استفاده کرد.

به نظر من زیاد حساس نشین
به خودتون یاد آوری کنید که اونها فقط یه بیمارن!! جدی میگم...بیمار و نیازمند ترحم حتی!!
نمی دونم یه داستانی بود جایی خووندم که اگه بخوام به طور خلاصه بگم مضمونش این بود:
اگه شما داری از خیابان رد میشی و درست در مقابلت یه نفرو ببینی که معلوله و دست و پا نداره چی کار میکنی؟ حداقل کاری که میکنی اینه که حس ترحمت فعال میشه و دلت واسش میسوزه( البته جسارت نشه به دوستای معلول ...گرچه ما هیچی در موردش نمی دونیم و شاید از خیلی از لحاظ فرد لایقتری از ما باشه...اما بالاخره چیزی نداره که من دارم)
حالا این افراد یه سری معلول ذهنی و احساسین...من اتفاقا واقعا دلم براشون میسوزه...با خودم میگم ببین چقدر روحش حقیره...چقدر انسانیتش توی زندگیش زیر سوال رفته که با متلک گفتن به من روزگار خودشو شیرین میکنه؟!
واقعا به نظر شما این جای ترحم نداره!؟
اصلا هم با این دیدگاه دوست عزیزم پردیس جان که میگن یک ساله به خاطر این موضوع پیاده روی نکردن موافق نیستم!!
قرار نیست به خاطر یه سری بیمار ما خودمونو محدود کنیم...
یه تجربه ای هم که خودم دارم هرچی حساس تر باشی و جلوشون بیشتر نشوون بدی که گارد گرفتی که نکنه چیزی بگن بدتر میکنن!! من که این قدر خودمو زدم به اون درها که باورت میشه تازگی ها دیگه هرچی هم بگن اصلا نمی شنوم...پیاده روی که میکنی تمرکزتو ببر روی یه چیز دیگه...اصلا هدفون بذار گوشت آهنگ گوش بده...در مورد اون برخوردهام قشنگ جلوشون راهتو کج کن از یه طرف دیگه برو...

آتوسا جان ممنون از اینکه این تاپیک رو باز کردی، چون مشکل خیلی از خانمهاست و اگه شما بتونی به مشکلت فائق بشی چه بسا خیلی از ماها هم بتونیم.

این تاپیک هم شاید خوندنش کمکی بکنه؛
چگونه با پیشنهاد های زشت در خیابان ، برخورد کنم

نمی دونم چرا این سالها متاسفانه وقاحت مزاحمان خیابونی بیشتر شده و اصلا هم منحصر به خیابون نمیشه.
انگار به سن و سال و پوشش و متاهل و مجرد بودن بستگی نداره. یادمه من قبل از ازدواج هرروز و گاهی شب پیاده روی می کردم،باور کنید مزاحمت به شکل نبود.
اما الان ...
با بچه ام هم جرات ندارم برم بیرون. بقول آتوسا آدم می ترسه تعرض فیزیکی بهش بشه، حالا گوشت رو می بندی که تعرض کلامی رو نشونوی!
نمی دونم چرا اینجوری شدن. بخدا من به این سن و سال بلد نیستم چطور رفتار کنم.
اما فقط می دونم اگه یه جای عمومی یا خیابون شلوغ مزاحمتها زیاد باشه، میشه زنگ زد به 197 و اونها با کلانتری محل مورد نظر هماهنگ می کنن تا مامور بفرستن.

سلام دوستان
منم مثه شماها بودم وهستم و نتیجه من از این تجربه ها اینه وقتی بیرون هستیم خیلی بی توجه باشید اینجوری خیلی لز مزاحمتا رو حتی نمیفهمید و اگر هم فهمیدید وانمود کنید نفهمیدید بقول مامانم بزار انقد مزاحمت بشن که خودشون خسته شن :311:
بی هیچ عنوان جواب ندید نگاشون نکنید طبیعی باشید:82:
به امید درست شدن این آدما:311:

من معمولا جواب نمی دم و کلا نادیده می گیرم ولی یه بار شب بود خسته بودم یه عوضی یه چرندی گفت شبیه اینکه شوهر نمی خوای و اینا. بعدش یه دختر دیگه رو دیدم که اومد توی پیاده رو و تقریبا 5 یا 6 قدم از من جلوتر بود فاصله اش. اونوقت این مرده که متلکشو انداخته بود به من و فارغ شده بود با عجله خودشو رسوند به اون دختر که اونم یه وقت از دستش نره و به اونم بتونه متلک بگه. دختر هم بنده خدا هی سرو بنداز پایین راهو کج کن و اینا. درست عین انیمیشنا. یه مقدار عصبانی شدم واقعا خسته هم بودم. به یارو گفتم تو مریضی واقعا این چه کاریه متلکو به من انداختی بدو بدو رفتی سراغ اون دختر بیچاره که یه وقت یکی از دستت نره به اونم متلک بگی؟ گمونم اگه اشتباه نکنم دومین بارم بود توی کل عمرم که یه چیزی به اینا می گفتم. یه بار دیگه اش هم توی تاکسی بود و یه پسره خیلی دیگه جست و خیز می کرد اندازه دو جمله دعواش کردم. اما این یکی دنبال سرم راه افتاد و داشت دقیقا تا دم خونه هم میومد! دلیلش هم واسه خودش این بود که چرا جوابمو دادی؟! لابد می خوای با من دوست شی!! خلاصه مریض بودنشون که قطعیه. کم و زیاد داره البته. ولی واقعا چه کار کنیم جز اینکه فرض کنیم هیچی نشنیدیم؟ این یارو رو دعوا کردم گذاشت به حساب توجه مثبت!

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط single

سلام دوستان
منم مثه شماها بودم وهستم و نتیجه من از این تجربه ها اینه وقتی بیرون هستیم خیلی بی توجه باشید اینجوری خیلی لز مزاحمتا رو حتی نمیفهمید و اگر هم فهمیدید وانمود کنید نفهمیدید بقول مامانم بزار انقد مزاحمت بشن که خودشون خسته شن :311:
بی هیچ عنوان جواب ندید نگاشون نکنید طبیعی باشید:82:
به امید درست شدن این آدما:311:

---

single عزیز؛ من هم کاملا به این نتیجه رسیدم که نباید اهمیت داد و باید نشنیده گرفت. اما وقتی که انقدر گستاخ می شن که به خودشون اجازه میدن به قسمتی از بدنت دست بزنن دیگه واقعا نمیشه ساکت نشست!
این موضوع بار اول نیست که برای من اتفاق افتاده. وبرای هر کدوم مدتها وقت صرف کردم تا بتونم فراموشش کنم. وهر بار انقد تو روحیه م تاثیر گذاشته که تا مدتها نتونستم برم بیرون و با خیال راحت پیاده روی کنم. البته نگذریم که روی رفتارم با دیگران و عملکردم در جامعه هم تاثیر گذار بوده. و همیشه یک جور نارضایتی از جامعه و عصبانیت رو با خودم دارم که روی روابطم با اشخاص نزدیکم هم تاثیر گذاشته.:302:
پردیس عزیز ممنون از توصیه هات. مورد اول شاید تا حدی درست باشه اما کلا فکر نمی کنم ربطی به این چیزا داشته باشه، کلا یه چیزی از اساس اشتباهه و در این معضل خانومها نقش کمتری دارند. خانومهایی مثل ما کاملا قربانی بعضی رفتارهایی هستند که افرادی از جنس مونث انجام می دن و متاسفانه انقد زیاد شده که مردها به خودشون اجازه میدن در مورد هر خانومی این فکر رو بکنند. البته بازم فکر میکنم که در خواست داشتن رابطه جنسی از طرف جنس مذکر (که شاید به علت این باشه که فکر میکنند اینکاره هستی و دنبال این کاری) فرق می کنه با تجاوزی که به صورت کلامی یا تماسی بدون اجازه صورت می گیره.
بلو اسکای تاپیکی که لینک کردین رو خوندم درسته تقریبا همین موضوع بود. ونکته ای که برام آموزنده بود این بود که واقعا نباید در گیر شد در این موارد بهتره که با پلیس تماس بگیریم و معرفی شون کنیم.
اندیشه عزیز من فکر میکنم برای اینکه حساس نشد باید خیلی روی خودمون و شخصیتمون کار کنیم... همونطور که گفتم من بعد از هر بار کلی روی خودم کار می کنم تا بتونم روحیه مو بدست بیارم.الان خیلی راحتتر کنار میام. به قول شما با مشتی بیمار طرفیم و باید دلمون براشون بسوزه
ولی باز هم مشکل سر جای خودش هست متاسفانه فقط ما نادیدش می گیریم

سلام آتوسا :72:

من شما رو نمی‌شناسم و به همین دلیل ممکنه قسمتی از پاسخم، به درد شما نخوره و شما قبلا انجام داده باشین. پس پیشاپیش عذرخواهی می‌کنم.

به نظر من، مریض دونستن تمامی افرادی که تا به حال نگاه زشتی به بانوان انداختند (و ...) درست نیست. نگاه کردن آن‌ها، یک رابطه‌ی دو طرفه هست. واضحه که اگه خانومی وجود نداشت، نگاهی هم وجود نداشت. پس باید جایگاه هر دو رو در این عمل دوطرفه سنجید.

برای سنجیدن هر چیزی هم نیاز به یک معیار سنجش معتبر هست. و خوشبختانه خدایی که مارو آفریده و زیر و زبر ما انسان‌ها رو می‌دونه، لطف کرده و معیارها رو هم به ما داده.

خداوند در مورد بانوان گفته که برای جلوگیری از این مزاحمت‌ها چند چیزو باید رعایت کنن، که به طور کلی حجاب ظاهری و حجاب رفتاری هستش. به نظرم محتویات این دو موضوعو می‌دونیم و لازم نیست باز بشه. و خوشبختانه مطالب قرآنی، احادیث پیامبر و ائمه به اندازه‌ی کافی در مورد حد و حدود رفتار و پوشش بانوان در محیط‌های اجتماعی موجود هست و با جستجویی در اینترنت پیدا میشن. اگر شما یا کسی از دوستان در پیدا کردن این مطالب مشکلی داشت بگویین، بنده این‌جا قرار میدم.

برای مریض (مریض جنسی) دانستن آقایون چشم‌چران هم باید به همین معیارها توجه کرد. یعنی هر کسی که به بانوانی که پوشش و رفتار مورد پسند خدا رو دارن، به هر نحوی تعرض کنه، مریض هست.

مطمئنا شما و دیگر دوستان قبول دارین که با این معیار، تعداد مریض‌های جامعه بسیار بسیار کمتر از تعداد چشم‌چرانان هست! البته چشم‌چرانی همچنان مسئله‌ی قبیح و زشتیه اما در صورتی آدم چشم‌چرانو میشه مریض دونست که محرکی (با معیاری که خدا گفته) وجود نداشته باشه. هر انسان سالمی نسبت به محرک‌ها ظرفیتی داره. این ظرفیت می‌تونه به خاطر ایمان به خدا، تعهد به همسر و ... باشه.

ظرفیت یکی اندازه‌ی یک نعلبکیه، ظرفیت دیگری اندازه لیوان، یکی شاید اندازه استخر باشه! و دیگری هم شاید آنقدر ظرفیت برای پاک نگه‌داشتن چشمش داشته باشه که هیچ‌وقت ظرفیتش پر نشه.

انسان‌های مریض هم که کلا ظرفیت ندارن. اما در قبال مزاحمت‌های این‌ انسان‌های بی‌ظرفیت و مریض، به نظر من اگه کارشون به همون تیکه انداختن و نگاه کردن محدود بود، هیچ عکس‌العملی نشون ندین. انگار مزاحمی وجود نداره. به هیچ‌وجه پاسخی به حرف‌هاشون ندین و به راه رفتنون ادامه بدین. اگه قصد کردن که سد راه بکنن سعی کنین جوری حرکت کنین که به مزاحم نزدیک نشین (مثلا در مثالی که زدین بهتر بود برای مدتی از پیاده‌رو خارج می‌شدین تا از فرد مزاحم دور بشین و بعد از این‌که دور شدین دوباره به پیاده‌رو برگردین) . اما اگه مزاحمتشون از این‌ها فراتر رفت و خدای نکرده خواستن تعرض فیزیکی بکنن و برای این‌ کار اصرار به خرج بدن، حتما رفتاری جرئت‌مندانه نشون بدین. البته این رفتار همواره یکسان نیست و بستگی به محیطی داره که مزاحم شما میشن. اگه مورد خاصی مد نظرتون هست بگین تا دوستان بهتر بتونن کمک بکنن.

در مورد اماکن خلوت و نسبتا خطرناک هم لطف بکنین و تنها به این مکان‌ها نرین. حتی حضور یک خانوم هم تا حد زیادی از مزاحمت‌های فیزیکی مزاحمان کم می‌کنه.

در آخر، یک بار دیگه هم می‌گم. راه‌هایی که گفتم تمام راه‌هایی بود که برای مقابله با این مزاحمت‌ها به ذهنم می‌رسید و ممکنه بعضی از آن‌ها در مورد شخص شما صدق نکنه.

:72:

بله مسافر زمان عزیز تمام سخنان شما درست و متین
اما من نمیدونم چرا انقد همه چیزمون در گیر این قید وبند های دینه! من کلا مذهبی نیستن حجابمم در حد بسیار معمولیه ونه چیزیه که بخواد آب از دهان این آدمای بیمار راه بندازه. با مساوله حجابم کنار اومدم و بگم انقد عادی هستم که با خیال راحت از جلو گشت ارشاد رد شم و حتی لبخندم بهشون بزنم :227:

من خارج از کشور زندگی کردم و حتی یک مورد اینطوری نداشتم!!! اونا که حجاب به شکل ما ندارن!! شایدم ظرفیتاشون خیلی زیاده! چرا مردای مسلمان ما انقد ظرفیتاشون کمه؟

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط آتوسا

...

من خارج از کشور زندگی کردم و حتی یک مورد اینطوری نداشتم!!! اونا که حجاب به شکل ما ندارن!! شایدم ظرفیتاشون خیلی زیاده! چرا مردای مسلمان ما انقد ظرفیتاشون کمه؟

---

خب این موضوع دلایل زیادی داره که پاسخ به اون ممکنه بحث آزاد تلقی بشه و تاپیک شما رو به انجمن آزاد منتقل کنه، البته برای من بد نیست چون میتونم از شارژی که دادم استفاده کنم و اونجا کلی بحث راه بندازم :)
اما ضمن تایید حرف شما باید عرض کنم که در جایی خوندم( شاید در همین انجمن) که درسته متلک پرانی و مزاحمت های خیابانی در کشور ما داره به یک معضل اجتماعی تبدیل میشه، اما خشونت های جنسی قابل مقایسه با کشور هایی که شما گفتید نیست و خوشبختانه تا به حال درصد خیلی پایینی از جرم و جنایت را در کشور به خودش اختصاص داده.
اما در مورد چرایی رواج مزاحمت های خیابانی در مقایسه با دیگر کشور ها حرف زیاده.

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط آتوسا

من خارج از کشور زندگی کردم و حتی یک مورد اینطوری نداشتم!!! اونا که حجاب به شکل ما ندارن!! شایدم ظرفیتاشون خیلی زیاده! چرا مردای مسلمان ما انقد ظرفیتاشون کمه؟

---

سلام دوست عزیز ربطی به ظرفیت نداره.

در خارج چون کودکی که به دنیا میاد تا چشم باز میکنه موهای باز آرایش

و تیپ های آنچنانی در سنین پاین کودکی دیده . چشمانش سیر شده برای او عادی هست .

اما در ایران که خودتون مشاهده میکنید خیلی فرق داره . از بچه گی اگر با دخترها بازی میکردیم.

خانوادها مخالفت میکردن میگفتند با دخترا بازی نکن دختر میشی . :311:اینم سطح فکر ما ایرونی هاست .

یا در جامعه تا دیده پوشش خانمها تا گلو کیپ تا مچ کیپ .

خوب اون جوانانی که تا یه خانمی میبینند که کمی موها رنگ شده بیرون است

و آرایش جیغی دارد یا مانتو چسب . براشون تازگی داره . چون چشمانشون سیر نیست .همیشه

تشنه این هستند که با نگاه کردن به خانمها به هر طریقی خود را سیرآب کنند.

چون من بارها بارها دیدم که حتی پسران به خانمهای چادوری هم مزاحمت ایجاد کردن

چه برسد به خانمهای که کمی آرایش میکنند یا معمولی .

سلام دوست عزیز.

نقل قول:

---

من خارج از کشور زندگی کردم و حتی یک مورد اینطوری نداشتم!!! اونا که حجاب به شکل ما ندارن!! شایدم ظرفیتاشون خیلی زیاده! چرا مردای مسلمان ما انقد ظرفیتاشون کمه؟

---

به قول دوستی مردای ایرانی بیمار جنسی نیستن صرفا استانه تحریکشون پایینه که اگه بخوان این استانه رو بالا ببرن تو نهاد خونواده و روابط زن و شوهری دچار مشکل میشن.

برای خود من از این مشکلات زیاد پیش اومده..انقد که درباره بعضیاشون تاپیک هم زدم.کلا بگم رعایت کردن خیلی از مسائلی که بهت گفتن موثره..منظور صرفا نوع پوشش نیست..حرکات و رفتار هم موثره..مثلا من با استفاده ازنظر بچه ها اوضام بهتر شده
کلا اگه خیلی با اعتماد به نفس و با جذبه راه بری و صحبت کنی خیلی تاثیر میذاره..

با یه حالت ترسو ضعف بیرون نرو.

ابدا توجه نکن..اکثر پسرا فقط قصد جلب توجه دارن..همین که بهشون توجه کنی حتی اگه توجهت در حد یه فریاد یا مثلا برو گمشو باشه براشون کافیه.
بعضیاشونم ازحرص دادن دخترا لذت میبرن..پس کلا سعی کن ریلکس و بی توجه باشی.

به بقیشونم توجه نشون نده.

ازقبل هم فکر نکن ممکنه بری بیرون اتفاقی بیفته.پیشاپیش انرژی منفی نفرست...من قبلا همش میترسیدم اما الان میرم بیرون و به خودم میگم هیچی نمیشه.:)

وقتی فکر کنی اتفاقی میفته خوب میفته واقعا.

موفق باشی

سلام آتوسا جان

من نمیدونم شما ساکن کدوم شهر هستی ولی من این موارد رو بیشتر توی تهران دیدم.الان ساکن یکی از استانهای شمال غرب ایران هستم (در بین اقوام ترک زبان) ولی اینجا وقتی بیرون میرم خیلی راحت هستم مردها مثل برادر به آدم نگاه میکنن یک مورد هم مزاحمت نداشتم (البته هنوز یک سال نیست که اینجا هستم شاید برای قضاوت زود باشه) ولی به هرحال احساس میکنم درصد زیادیشون چشم پاک هستن.

البته من قصد اهانت به تهرانی ها رو ندارم خیلی تعداد آدمهای چشم پاک هم توش زیاده خیلی از اقوام من هم اونجایی هستن

اتفاقا یک مورد هفته پیش که تهران بودم پیش اومد.برای انجام امور فارغ التحصیلی به دانشگاه تهران رفته بودم بعد هم به بانک روبروی دانشگاه رفتم که یک سری کار انجام بدم متصدی بانک شماره تلفنم رو خواست من هم براش گفتم (خودش فرم من رو پر کرد البته بگم که خانم بود) بعدا عصرش داشتیم به شهر دیگه ای میرفتیم توی راه یک sms اومد که سلام ... خانم (اسمم رو نوشته بود).من هم به همسرم گفتم این شماره برات آشنا هست و sms رو نشون دادم اون هم گفت نه بهش زنگ بزن ببین کی هست(البته من شک کردم که شوهر خاله شوخم باشه).من هم گفتم لازم نیست ولی بهش sms دادم شما؟در جواب نوشته بود که من توی بانک شما رو دیدم و خوشم اومده و میخوام باهاتون آشنا بشم و ...

من هم انگار آب یخ ریختن روی سرم و دیگه جواب ندادم.همسرم گفت کی بود و من نمیدونستم چی بگم و الان که همسرم ناراحت میشه (شدیدا حساسه مثل خیلی از مردای دیگه) من دارم تاوان چی رو میدم (من که با مانتو گشاد و مقنعه بلند هم رفته بودم و ظاهرم ساده بود)به هرحال گوشی رو بهش دادم تا خودش بخونه و گفتم هر کی هست یک مشت اراجیف نوشته تا گوشی دست شوهرم بود یک sms دیگه داده بود که خیلی دلم میخواد بدونم مجردی یا متاهل چرا جواب نمیدی و بعد هم زنگ زد که شوهرم جواب دادم و اون هم قطع کرد و خط خودش رو هم از دسترس خارج کرد.

خلاصه که تا مقصد اخم همسر من تو هم بود و داشت فکر میکرد که وقتی از مهرماه من سر کار برم چقدر از این جور آدما ممکنه بخوان مزاحمت ایجاد کنن و... به عبارتی به دل مشغولیها و مشکلاتی که برای شروع به کار من هست این مورد هم اضافه شد.

الان که فکرش رو میکنم به این نتیجه میرسم که همون sms شما؟ رو هم نباید میفرستادم.خوب اگر شوهر خالم بود و قصد شوخی داشت بالاخره تماس میگرفت.

همونطور که بقیه دوستان گفتن بهترین راه عکس العمل نشان ندادن هست و اگر مزاحمت حضوری باشه با سرعت کافی باید اون مکان رو ترک کرد.درگیر شدن شخصیت آدم رو زیر سوال میبره به عبارتی آدم رو هم سطح همون آدم رذل مینه ضمن اینکه افرادی که مزاحم میشن معمولا جایگاه اجتماعی خاصی ندارن و چیزی برای از دست دادن ندارن ولی شما با درگیر شدن شخصیت و جایگاهت زیر سوال میره.

البته یه مورد دیگه هم هست که من خیلی به چشم دیدم و البته راه مقابله باهاشو بلد نیستم.
حالا آتوسا جان شما خودت باید ببینی که این مورد شامل حالت نیشه یا نه! که اگه شد دوستان راهنمایی بکنن.

گاهی برخی مزاحمتها اونهم بصورت از حد گذشته و افراطی، صرفا بمنظور از صحنه بیرون کردن یک نفر است.

یادم میاد اوایل ازدواج تو یه مجتمع زندگی می کردیم، یه پدر و پسری بودن امان از وقتی که با یکی دشمن می شدن مدام مزاحمت حتی از نوع فیزیکی برای خانم اون واحد ایجاد می کردن. خوب جوری هم بودند که آدم کلا می ترسید طرفشون بشه. فرض کنید مزاحم خانم بدبخت بشن، ترس این هم بره که اگه با مرد خونه درگیر بشن فرضا کار به چاقوکشی :163: و اینها بکشه. خوب معمولا اون همسایه بدبخت که این پدر و پسر قصد کرده بودن از خونه شون فراری شون بدن، لاجرم فراری می شدن!

من تو محیط کارم هم از اینجور مزاحمتها زیاد دیدم و بی تردید می گم هروقت یکی رو نمی خواستن تو یه بخش یا یه پروژه باشه و دلیل موجه و قانونی هم براش نداشتن، به این شکل مورد تعرض قرارش می دادن.

نقل قول:

---

بله مسافر زمان عزیز تمام سخنان شما درست و متین

---

لطف دارین :72:

نقل قول:

---

اما من نمیدونم چرا انقد همه چیزمون در گیر این قید وبند های دینه!

---

خوب برای منی که از دیدگاه یکی دو نفر، آدمی مذهبی هستم (و امیدوارم از نظر خدا هم باشم) این‌جور فکر می‌کنم که باید این مسائل در زندگی خودم در قید و بند دین باشه. ولی ممکنه شما مثل من فکر نکنین. و بنده هم اصراری ندارم که شما این‌گونه فکر کنین.

اما بالاخره در این مورد، باید معیاری برای درست بودن کارها پیدا کنیم. با این نکته که به نظرهای دین هم توجهی نداشته باشیم.

حتما قبول دارین که نظرها در این مورد متفاوته. ممکنه یکی بگه که اصلا خانوم‌ها باید تو خونه زندانی باشن. یکی بیاد بگه نه چادر کافیه. یکی بگه چیزی که فقط پوستو بپوشونه کافیه( پیدا بودن اندام‌ها از زیر لباس مهم نیست). یکی هم از جزیره‌ی لختی‌ها بیاد و بگه نه! حتی برهنه بودن هم عیبی نداره. و ... خوب حالا هر کدوم چه دلیلی دارن؟ هر کسی نظر مورد علاقه‌ی خودشو میگه. اما تو جامعه چی کار کنیم بهتره؟!

باید قبول کنیم که باز بودن حجاب رفتاری و پوششی خانوم‌ها در جامعه و سطح تحریک شدن آقایون دو کفه‌ی یه ترازو هستن. یعنی مقدار این دو تا کاملا به هم وابستن. ترازو هم یه نقطه‌ی تعادل بیشتر نداره.

اگر شما یا هر کسی تونست که یه دلیل منطقی پیدا کنه که نقطه‌ی تعادل کجا هستش، خوب به مردم دنیا توضیح بده تا یه مشکل کمتر بشه.

اما من فکر می‌کنم که ما نمی‌تونیم. ما حتی نمی‌دونیم چند تا سلول داریم! نحوه‌ی کار کردنشون در مورد این مسئله به کنار.

نقل قول:

---

من خارج از کشور زندگی کردم و حتی یک مورد اینطوری نداشتم!!!

---

بله. اکثر آن‌ها هر زمان که بخوان با خیلی‌ها می‌تونن رابطه داشته باشن. آدم وقتی چندین فرد قابل دسترس داره، آیا دلیلی می‌بینه که به افرادی که تو خیابونن گیر بده؟!

آمارهای کشور مورد نظرتون در مورد درصد طلاق و درصد کسانی که به همسرشون خیانت می‌کنن و … پیدا کنین. این آمارها نتیجه‌ی چه رفتارهایی بوده؟

زیبا‌نمایی‌های زنان در اجتماع، رفتار بازتر از حد، همه‌ی این‌ها باعث جذب آقایون میشه. و خوب اینجا خیلی خوبه که فکر کنیم شاید این آقا با دیدن زنان زیباتر از همسرش، از همسرش کمتر لذت ببره و نسبت به همسرش سرد بشه. سرد شدن همان، افزایش احتمال رابطه‌ی مخفیانه و خیانت هم همان. حال یکی از چند تایی که نسبت به همسرشون سرد شدن، خیانت هم بکنه. این‌جا جدا از عاقبت مرد خیانت‌کار (که هر چیز بدی سرش بیاد حقشه)، همسر مرد هم قربانی یه ظلم بزرگ میشه. حتی شاید یک زندگی متلاشی بشه.
به نظر شما چند درصد از سرد شدن روابط، خیانت‌ها یا حتی طلاق‌ها در جامعمون به خاطر این موضوع هستش؟ ۵ درصد؟ ۱۰ درصد؟ یا …

حدس زدن عددش با خودتون. اما حتی اگه یک درصد هم باشه، یعنی یکی از صد نفری که در این انجمن به خاطر این مشکلات تاپیک زدن یا در آشنایانمون چنین مشکلی دارن، قربانی چنین ظلمی شدن.
و البته یک نفری که شاید الان معلوم نباشد که کیست.

نقل قول:

---

من کلا مذهبی نیستن حجابمم در حد بسیار معمولیه

---

نوع حجاب شما به خودتون مربوطه. شما هم مثل خیلی‌ از بانوان محترم جامعه، می‌تونین که با به جان خریدن عواقب کار برای خود و هم‌نوعان خود، حجاب رفتاری یا پوششی بازی داشته باشین . مطمئن باشین که بنده نه می‌توانم و نه اصلا دوست دارم که اجباری در کار باشه. همین اجبارها بوده که الان ظرفیت کمو به مردان مسلمان نسبت می‌دیم.

.

در مورد مزاحمت‌ها، راه‌کاری که به ذهنم می‌رسه همچنان در پست قبلیم هست. البته از این‌جا به بعدش:

نقل قول:

---

اما در قبال مزاحمت‌های این‌ انسان‌های بی‌ظرفیت و مریض، به نظر من اگه کارشون به همون تیکه انداختن و نگاه کردن محدود بود، هیچ عکس‌العملی نشون ندین. انگار مزاحمی وجود نداره. به هیچ‌وجه پاسخی به حرف‌هاشون ندین و به راه رفتنون ادامه بدین. اگه قصد کردن که سد راه بکنن سعی کنین جوری حرکت کنین که به مزاحم نزدیک نشین (مثلا در مثالی که زدین بهتر بود برای مدتی از پیاده‌رو خارج می‌شدین تا از فرد مزاحم دور بشین و بعد از این‌که دور شدین دوباره به پیاده‌رو برگردین) . اما اگه مزاحمتشون از این‌ها فراتر رفت و خدای نکرده خواستن تعرض فیزیکی بکنن و برای این‌ کار اصرار به خرج بدن، حتما رفتاری جرئت‌مندانه نشون بدین. البته این رفتار همواره یکسان نیست و بستگی به محیطی داره که مزاحم شما میشن. اگه مورد خاصی مد نظرتون هست بگین تا دوستان بهتر بتونن کمک بکنن.

در مورد اماکن خلوت و نسبتا خطرناک هم لطف بکنین و تنها به این مکان‌ها نرین. حتی حضور یک خانوم هم تا حد زیادی از مزاحمت‌های فیزیکی مزاحمان کم می‌کنه.

---

امیدوارم که مشکلتون حل بشه و به خاطر این موضوعات کمتر اذیت بشین.

:72:

با اجازه آتوسای عزیز و سایر دوستان، برای اینکه موضوع تاپیک منحرف نشه و به انجمن آزاد منتقل نشه، شاید بد نباشه یه جمع بندی کنیم؛

اول از همه آتوسا خاطرنشان کرده که حجابش مورد قبول عرف و قانون این کشوره. پس دلیل مزاحمتهای ایجاد شده براش نوع پوشش نیست و بحث راجع به این قضیه در این تاپیک جایی نداره.

دوم فعلا ما داریم تو این کشور زندگی می کنیم با تمام کاستیهاش جبرا یا مخیرا اینجا هستیم. پس بدون مقایسه با کشورهای دیگه بهتره از روی فرهنگ مردمش و همچنین قوانینش راه حل پیدا کنیم. بحث سر اینکه حالا فرهنگ یه مردمی خوبه یا بده یا قوانینش درسته یا غلط فکر نمی کنم نه موضوع این تاپیک باشه و نه مشکلی رو از حال کنونی آتوسا کم می کنه.
بنظرم برای زندگی تو هر کشوری و مواجهه با مشکلاتش باید فرهنگ، عرف و قانون خود اون کشور رو شناخت.

فکر می کنم بهتر باشه با درنظر گرفتن این دو نکته راهنمایی کنیم.

به نظر من برای متلک و حرف ... یه چشم غره و به سرعت رد شدن مناسبه
اما برای دست درازی به هیچ وجه نباید کوتاه اومد! باید یارو رو به صلابه کشید تا اینکارو با دختر بعدی نکنه
شما هم خیلی خیلی کار خوبی کردی حقش رو گذاشتی کف دستش! من به سهم خودم از شما تشکر میکنم:104:
زیرا شما باعث شدی اگه فردا من از کنار این آقا رد بشم بترسه و دیگه به من دست درازی نکنه
همونطور که سکوت شما برای اون این توهم رو ایجاد میکرد که میتونه به دختر بعدی هم دست درازی کنه

دوستان خوبم منم همه صحبتاتنو دنبال کردم واقعا نظرات جالبی دادین ولی من حس دلهره و اضطراب عجیبی پیدا میکنم چون اون مزاحمت واسم خیلی درد آور بود ای کاش متلک بود ولی همین قدر میگم که با موتور جلو راهمو سد کرد و آب دهنشو پاشید رو صورتم باورتون نمیشه الان هم دستام داره میلرزه واسه تایپ کردن وبعدش قصد تعرض داشت :302: تو همین چند ثانیه منم مثل شما موافق ساکت بودن برای متلکپرانی هستم ولی یه دفعه اینجوری واستون پیش بیاد چی کار میکنید... متاسفانه من در شهری با فرهنگ بسیار کم زندگی میکنم که خانمها هم علننا بهم در خیابان بی حرمتی میکنن ...:323:

فقط میتونم بگم خدا ازشون نگذره.............

سلام پردیس جان

با اوصافی که شما گفتی با فرهنگی که توی شهر شما حاکم هست من اگر جای شما بودم حتما با همراهی کسی از خانه بیرون میرفتم چون شما اینجوری نه تنها دلت باز نمیشه بلکه تا مدتها خاطره بد تو ذهنت میمونه.

فکر نمیکنم راه دیگه ای باشه چون شما نیتونید همه پسرهای اون شهر رو ادب کنید که...

بالاخره روزی از اون شهر میرید و راحت میشید.

من تا الان توی 5 شهر ایران زندگی کردم (به خاطر کار همسرم و تحصیل خودم) هیچ کجا اینجوری که شما توصیف کردید ندیدم (فقط زندگی در شرق و جنوب کشور رو تجربه نکردم) ظاهرا شرایط شهر شما خیلی بد هست برای محافظت از خودتون هم که شده تنها بیرون نرید.

شنیدم در بعصی از شهرهای جنوب کشور وضعیت قوم و قبیله ای به نحوی هست که حتی پلیس هم جرات تذکر دادن به متجاوز ها رو نداره چون با یک قبیله باید دربیفته

http://www.hamdardi.net/images/www.h....com_2.net.jpg

ببخشید دوستان من فکر کردم این تاپیک مربوط به پردیس هست و جواب اونو دادم اگر میشه این پست رو حذف کنید

متشکرم

مرسی فکور جان از راهنمایتون منم چون چند مورد مزاحمت خیابانی داشتم تعداد پست هام زیاد شده چون خیلی دلخور شدم .... من چندین بار تنهایی تهران رفتمو برگشتم ولی توی اون شهر بزرگی مزاحمت اون شکلی ندیدم
من جنوب زندگی میکنم متاسفانه اینجور مزاحمتها زیاده ولی من فعلا نتونستم همراه خوبی پیدا کنم اگه هم پیدا بشه خانوادمه که اونم وابستگی ایجاد میشه و نمیتونن همیشه منو همراهی کنن

با سلام
صرفا تاپیک های فردی مشاوره ای در انجمن های رایگان تالار همدردی قابل طرح هست. و فرد باید مشکل شخص خودش را دقیق بنویسید و دوستان نیز صرفا به آن شخص جواب دهند.
لذا محل تاپیک های نظرخواهی و مشکلات جامعه در انجمن آزاد هست.
این تاپیک جهت انتقال به انجمن آزاد قفل می شود.