غرور مردانه یا بی میلی؟؟

سلام
من یک سوالی برام پیش اومده.
با یک پسری در ارتباط هستم برای ازدواج.از طریق خانواده با هم آشنا شدیم.ولی فعلا دور از هم هستیم و فقط به صورت اینترنتی در تماسیم.
مشکل اینجاست که ایشون اکثر اوقات شروع کننده صحبت نیست.آنلاین میشه ولی مننظر میمونه تا من سلام کنم و سر صحبت رو باز کنم.نمیدونم این به خاطر غرور مردانه ایشون هست یا به خاطر بی میلی شون؟؟؟
چون خود من هم نسبت به دخترا یک مقدار مغرور هستم و خیلی وقتا هر دو آنلاین میشیم و هیچ حرفی نمیزنیم.و این جوری احساس میکنم هر روز از هم دور میشیم.هر چند وقتی هم که حرف میزنیم راجع به مسائل روز مره و آب و هواست!!!
نمیدونم کجای کار اشکال داره؟
چطور میتونم این مشکل رو برطرف کنم؟؟؟؟
ممنون میشم کمکم کنید.

shamim عزیز سلام

به تالار همدردی خوش امدی

دوست عزیز برای راهنمایی بهتره بیشتر از خودت بگی

هدف از این رابطه اینترنتی چی هست؟

شما چند سالتونه؟

منتظر پاسختون هستیم

موفق بشی:72:

سلام عزیزم خوش امدی

تا حالا مستقیم از خودشون پرسیدین؟ خودشون چه توضیحی دارن ؟
شاید خجالتی هستن و منتظرن شما شروع کنید.
تو این مدت در چه موردی صحبت کردین؟سعی کردین همدیگه رو بشناسین یا فقط همین صحبتای آب و هوا که خودتون گفتین؟
آیا ایشون معیارای شما رو دارن؟

سلام شميم جان :72::72::72:

اول اين سوال واسم پيش اومده كه ايشون از شما خواستگاري كردن؟؟؟
از طريق خانواده ها با هم آشنا شدين، يعني پدر و مادراتون مسبب اين آشنايي شدن؟؟؟
نسبت فاميلي دارين با هم؟؟؟
مطمئني آقا با رضايت خودش وارد اين رابطه شده يا تو رودربايسي با خانواده خودش و خانواده شما اين رابطه رو شروع كرده؟؟؟

اگه رسما صحبتي در مورد خواستگاري و ازدواج نشده، وقتت رو صرف اين آقا نكن... و كلا بي خيالش بشو

در ضمن با چت و اس ام اس نميتونين به شناخت كاملي از هم برسين

به نظر من آقايون وقتي طالب خانمي باشن زياد به غرورشون پر و بال نميدن و تمام تلاششون رو براي جلب نظر خانم به كار ميبرن...
شايدم با چند تا خانم دارن چت ميكنن و ديگه فرصت نميكنن حالي هم از شما بپرسن ((بالاخره بايد هر احتمالي بدين))

اگر هم اين آقا و خانوادش تمايل جدي و رسميشون رو براي وصلت با شما اعلام كردن و الان تو مرحله آشنايي بعد خواستگاري هستين، مقداري روي نكات معاشرتي خودتونم كار كنيد
اگه هميشه صحبت ها پيرامون آب و هوا و اين چيزهاست، بعد از يه مدت اين بحث ها فرسايشي ميشه و خسته كننده... مسلمه كه آقا بعد از چند بار صحبت كردن با شما خسته ميشن و ديگه تمايلي نشون نميدن ((و هم چنين در مورد خود شما هم همين طوره واين صدق ميكنه))

پس سعي كنيد صحبت هاتون رو مديريت كنيد، و اون رو به سمت مكالمات مفيد سوق بدين
هميشه منفعل رفتار نكنيد، و منتظر نباشين ايشون بحث هاي جالب و مفيد راه بندازن... خودتون سوالاتي مطرح كنيد كه بتونين شناخت كاملي از ايشون به دست بيارين... و اگه با تمام اين اوضاع بازم ديدين آقا در زمينه معاشرتي مشكل دارن روي تصميمتون براي ازدواج با ايشون تجديد نظر كنيد
((البته بازم تاكيد ميكنم تمام اين ها در صورتيه كه ايشون رسما از شما خواستگاري كرده باشن... نه اينكه فقط يه سري قول و وعده هاي بي پايه و اساس داده باشن))

بله.ما از طریق خانواده ها با هم آشنا شدیم و جلسه رسمی خواستگاری توی منزل انجام نشده ولی خانواده ها همدیگر رو دیدن و از اول هم هدف از این آشنایی ازدواج بوده.
من ازشون پرسیدم که به میل خودشون با من در ارتباط هستن یا اصرار خانواده یا هرچی که گفتن نه.من بچه نیستم که به حرف خانواده کاری انجام بدم.
با هم ملاقات رو در رو هم داشتیم و مفید ترین بحث هامون همون موقع بودش ولی از وقتی که قرار شد اینترنتی در تماس باشیم رابطمون پیشرفت زیادی نداشته.
از نظر معاشرتی هم مشکلی ندارن.اینو توی اون مدتی که ملاقات داشتیم فهمیدم.
مساله ای که منو اذیت میکنه و به خودشون هم گفتم دلم میخاد حالت های مختلف روحی شون رو ببینم.اگه خوشحاله بیاد بگه اگه ناراحته بگه اگه عصبانیه دعوا کنه قهر کنه یا نمیدونم هرچی.
ولی من هیچ هیجانی و تغییری توشون احساس نمیکنم.انگار روی یک خط صاف حرکت میکنه.یکی دوباری هم سعی کردم عصبانیشون کنم ولی تنها نتیجش چند روز چت نکردنه.بعدش میان و انگار که هیچ اتفاقی نیوفتاده.
کلا احساس میکنم آدم آرومیه و من هیجان بیشتر رو میطلبم.البته یه چیز دیگه که فکر میکنم باعث این نتیجه گیری شده اختلاف سنی مون هست.7 سال از من بزرگترن.نمیدونم شاید دوران جوونی و شور و هیجانشون به پایان رسیده.
یک حدس دیگه هم اینه که خیلی با من با احترام رفتار میکنن و نمیخان منو برنجونن.مثلا هیچ از من سوال نمیکنن.در صورتی که من این رو به حساب بی اهمیتی میذارم.نه احترام.
خلاصه نمیدونم چی کار باید بکنم.ضمنا ایشون بیشتر معیارای من رو دارن تقریبا و تنها مشکلی که شاید فقط من حسش میکنم این سردی و بی هیجانی رابطمون هست.
ممنونم از همه که وقت میذارید.

شميم جان، تو يه كتاب روانشناسي خوندم كه آقايون به اندازه خانم ها هيجاناتشون رو نشون نميدن!!
مثلا تو چهره يه خانم اگه نگاه كنيد، كاملا متوجه خشم، غضب، خوشحالي يا ناراحتيش ميشين... اما يه مرد به ندرت اجازه ميده اين حالات درونيش تو چهره و رفتارش پديدار بشه
خوب علتش معلومه... چون ما خانوم ها احساستمون به آقايون غالبه

پس اينكه آستانه خشم و عصبانيت اين آقا بالاست، تازه يه نقطه قوته... و به نظرم يه حسن محسوب ميشه كه نقطه جوشش بالاست.... ((اما مراقب باش، چون آدم هايي كه دير به دير هم جوش ميارن، يه بار كه از اون خط رد بشن و عصباني بشن، ديگه دنيا رو جهنم ميكنن))... پس زياد دنبال اين نباش كه ناراحتش كني تا رفتارش رو تو عصبانيت ببيني!!
چرا به جاي اينكه سعي ميكني عصبانيتش رو برانگيخته كني، سعي نميكني متوجه علايقش بشي و چيزهايي كه خوشحالش ميكنه!!!!!

البته تا از تمايل واقعي آقا به خودت مطمئن نشدي خودت رو راغب نشون نده...
يه بارديگه خيلي جدي ازش سوال كن كه از آشنايي با شما احساس رضايت ميكنه... بعد از گرفتن جواب از ايشون، ديگه در اين زمينه هر دفعه بهش گير نده، كه حالا خوشحاله يا ناراحت... البته اميدوارم آدم ركي باشه و احساس واقعيش رو بگه

اينكه تو چت هستن و چراغشون روشنه اما تا شما پيش قدم نشين حرفي نميزنن، برام جاي سواله!!!!
آخه يا اومدن تو چت و منتظر شما هستن تا online بشين... كه در اين صورت بايد گاهي خودشون سلام كنن.
يا اومدن تو چت و منتظر فرد ديگه اي هستن!!!
احتمال كدوم بيشتره به نظرت با اين طرز رفتارش؟؟؟؟؟؟

در ضمن اصلا صحبت هاتون رو به سمت مسايل عاطفي پيش نبر... و فقط تلاشت رو بكن كه تو اين مدت شناختت رو براي ازدواج با ايشون ارتقاء بدي

دوست عزیزم... ایشون خارج از کشور هستن؟ اگه این جوریه یه احتمال دیگم برای آنلاین بودنشون هست...اونجا به دلیل اینکه توی اکثر محیطها اینترنت وای فای(وایرلس خودمون) وجود داره و همه گوشی ها هم امکان داشتن اپلیکشن هایی مثل اوو و اسکایپ (که معمولا از همینها استفاده میکنید دیگه؟) دارند...پس هر وقت توی همچین محیطهایی حضور داشته باشن بدون اینکه خودشون متوجه باشن و فقط صرف اینکه گوشی همراهشونه آنلاین میشن
(گفتم اینم بگم که در نظر داشته باشید!)
اینم که دوستان میگن آقایون معمولا احساساتشونو سخت بروز می دن قبول دارم...این اصلا دلیلی بر بی علاقه بودنشون نیست
البته من نمی دونم چقدر از رابطتون میگذره...اگه هنوز خیلی نگذشته خوب باید منطقی بود...ایشون دارن سعی میکنن شمارو بشناسن و ببینن بهتو علاقه دارن یا نه...شما هم همین کارو باید بکنید
پس فعلا اگه تا اینجا مورد تاییدتون بودن باید سعی کنید این علاقه را در ایشون به وجود بیارید...همون طور که ایشون هم این سعی را باید بکنن و اگر در انتها هر دو طرف موفق نشدن...خوب همه چی منتفیه دیگه!
موفق باشی:72:

سلام شمیم عزیز

خوب آنلاین بودن دلیل بر متوجه بودن نیست. برای مثال من همیشه جی میل کاریم آنه توی موبایلم و کامپیوترم تا

اگر برام ایمیل کاری اومد ببینم. چون بیشتر کارم با نته. از طرفی هم گاهی صبح تا شب جی میلم آنه ولی حواسم

بهش نیست. یا مثلا میام همدردی یادم میره خارج شم و بچه ها گله می کنن اگر آنی چرا جواب نمیدی در حالیکه من

مشغول کار هستم :)

اینو گفتم شاید مخاطب شما هم به همین دلیل آنه و واقعا قصدش بی احترامی نیست.

ولی در مورد شناخت از راه دور بحث دارم باهاتون.

چرا پدر و مادر شما و ایشون جلسات خواستگاری و ملاقات های رسمی رو ترتیب نمیدن؟ از راه دور یا با چت که

نمیشه به شناخت رسید دختر خوب.

من توصیه ای که به شما دارم داشتن حسن ظنه. اگر دوست دارید پیام براشون بذارین و اگر نه هیچی. بهتره قضیه

ازدواج رو از کانال رسمی تری پیگی کنی.

ما نمیدونیم تو ذهن مخاطب شما چی میگذره و اصلا هم نمیشه قضاوت کرد. پدر و مادرتون قرار گذاشتن از طریق

نت با هم بیشتر آشنا شین؟ چرا حضوری نه؟ میشه توضیح بدین؟

شما که با ایشون زیاد صحبت نکردی پس از کجا می دونی معیارات رو داره؟

ایشون خارج از کشور هستن ولی میدونم که چراغ رو فقط وقتی توی خونه هستن و برای من روشن میکنن ،نه کس دیگه.
به همین دلیل دور بودن امکان حضوری صحبت کردن رو هم نداریم.ولی حدود 4-5 جلسه ای حضوری صحبت کردیم.
rama25 خب من اصلا نمیتونم بفهمم که چی ناراحتش میکنه و چی خوشحال.چه جوری در مورد علایقش باهاش صحبت کنم؟
مساله اینجاست که فکر میکنم خیلی زیاد ملاحضه میکنند و رودر بایستی.و اینجوری به نظرم شناختمون از هم کامل نمیشه :(

shamim عزیز سلام

شناخت از راه دور و با این امکانات و روحیه دو طرف خیلی سخته

کلا یه جورایی مشکلت سوال برانگیزه

چرا خواستگاری رسمی نبوده؟

این آقا کی از خارج برمیگرده؟

چرا از طریق خانواده پسر و رفت و آمد با اونا سعی در شناخت بیشتر نداری؟

کلا من حضور بزرگترها رو کمرنگ میبینم که جای سوال داره

پیشنهادم برات اینه که دوست عزیزم سعی کن از راه رسمی اقدام کنی تا از نظر روحی آسیب نبینی

برات آرزوی موفقیت دارم:72:

شميم جان، گويا اين رودربايسي و ملاحظه كاري آقا روي صحبت هاي شما هم تاثير گذاشته و باعث شده شما هم مثل ايشون برخورد كنيد و احساس راحتي نكنيد
خوب طبيعي هم هست
اما
به نظر من شما تو صحبت هاي بعديتون قانون شكني كنيد و يه كم راحت تر و بي پرده تر صحبت كنيد... به جاي لفظ "شما" از لفظ "تو" استفاده كنيد... اين طوري صميميت تو صحبت هاتون بيشتر پديدار ميشه و راحت تر ميتونين تو خصوصياتش و منش و رفتارش كنكاش كنيد
بعضي آدم ها وقتي خودموني بودن طرفشون رو ميبينن كم كم يخشون وا ميشه و اول منتظر ديدن نشونه هاي راحتي و صميمت تو رفتار طرف مقابل هستن... شايد اين اقا هم منتظر يه پالس هايي از طرف شما دريافت كنه تا اين حالت خشك رو تو صحبت هاش كنار بذاره
((شايد فكر ميكنه اگه راحت صحبت كنه، به شما برميخوره.... پس بهش بفهمونين كه اين طور نيست))

البته منظورم از صميمت و قانون شكني اين نيست كه وارد فاز احساسي بشين ها... اما شما ميتونيم در حين حفظ حدود و گذاشتن احترام، با طرف خودموني تر برخورد كنيد.... شايد ايشون هم كم كم از شما الگو بگيرن

تو اين مرحله آشنايي رسمي رفتار كردن خيلي خوبه، اما به قول شما بعضي اوقات مثل الان مانع از شناخت كامل از طرفمون ميشه

((البته اين تجربه شخصيه خودم بود در برخورد با آدم هاي يه كم عصا قورت داده ))

کاملا با دوستان موافقم که شناخت از راه دور و از طریق اینترنت کار خیلی سختیه...و به نظر من اصلا نباید روش حساب کرد چون در یک دیدار حضوری خیلی پارامترهای مختلفی دخیله که همش مبنای شناخت یه آدمه
من پیشنهاد میکنم شما فعلا اصلا روی این قضیه حساس نشید و هرجوری که داره میگذره همون جور رابطه را ادامه بدید و اصلا روی هیچی حساب نکنید...البته سعی کنید ایشون را به حرف بیارید اما حالا خیلیم نمی خواد نگران چیزی باشید...مواظبم باشید اصلا هیچی را واسه خودتون احساسیش نکنید! خلاصه جوری که انگار ایشون فقط یه دوست خیلی معمولین
تا روزی که ایشون دوباره بیان ایران و طی دیدار های حضوری به شناخت کامل برسید و تصمیم بگیرید
البته این یه پیشنهاد فقط:72: