چگونه به کسی که عاشقش هستم عشقم را بگویم و به او برسم؟

سلام. من پسری 19 ساله ودانشجوی ترم دوم هستم و از لحاظ وضعیت مالی هم خانواده ما متوسط هست من دختری را که تقریبا همسایه مان هست و هم سن خودم هست را از دبستان می دیدم والان چهار پنج سالی است که حس وعشقی نسبت به او دارم که تا به حال به هیچ دختری اعم از دختران فامیل و دانشگاه وغیره نداشتم و قبل از دیدن او عشق را درک نکرده بودم و میگفتم عشق فقط تو فیلم هاست اما الان وقتی او را در جایی می بینم و حتی همین الان که دارم این مطلب رو می نویسم قلبم تند تند میزنه اما او از این عشق خبر نداره یا حتی شاید مرا نمی شناسه شایدم بشناسه اما من نتونستم باهاش صحبت کنم واین مطلب رو بهش بگم . می خواستم بدونم به صلاح من هست که با توجه به هم سن بودنمون و شرایط موجود پا پیش بذارم واین موضوع رو با خانوادم و خود او و حتی خانواده او در میون بذارم تا بتونم وقتی به وضعیت بهتری از لحاظ اقتصادی رسیدم با او ازدواج کنم؟ منتظر مشاوره خوبتون هستم. تشکر

مسعود.هانی عزیز سلام

به تالار همدردی خوش آمدی

دلایل شما برای ازدواج چیه؟ دلایلت برای ازدواج خیلی مهمه

از نظر سربازی معاف هستین یا سربازی در پیش دارین؟

من فکر میکنم با توجه به سنتون این تصمیم احساسی هست

به نظر من به خودت فرصت بده درست را تمام کن سربازی اگه داری برو یک شغل ثابت و محکم پیدا کن

میبینی خیلی راه در پیش داری!!!

امیدوارم بهترین تصمیم را بگیری

موفق باشی:72:

سلام خیلی ممنون که سوال من رو خوندید. در رابطه با اینکه گفتید دلیلم برای ازدواج چیه من الان عجله ای برای ازدواج ندارم چون ادمی نیستم که بخوام هوا وهوسم رو خالی بکنم و همین طور که میدونید برای اون راهای خیلی راحت تری هم هست و همین طور که گفتید شرایط ازدواج رو هم ندارم فقط چون اون دختر رو دست دارم و می دونم عشقم به اون عشق پاکیه (البته بهتون حق میدم که باورتون نشه) و تا حالا این حس رو به هیچکس نداشتم دوست ندارم اون رو از دست بدم من فقط دنبال راهی می گردم که بتونم خودم رو به اون بشناسونم و عشقم رو به اون بگم تا رسیدن به اون رو در اینده برام تضمین کنه. تا انشاا... تا چهار پنج سال دیگه که از لحاظ درس و دانشگاه ، سربازی ، شغل و وضعیت مالی به وضع خوبی رسیدم بتونم با او ازدواج کنم.
امیدوارم باور کنید که عشقم پاکه من این عشق رو تا حالا به هیچکس نداشتم و عشق رو درک نمی کردم اما حالا خودم به این عشق رسیدم جوری که حتی خیلی وقتها چهرش میاد تو نظرم و دارم بهش فکر میکنم و خیلی هم تا حالا خوابش رو دیدم.
باید بگم که تو خانوادم به جز خواهرم هیچ کس از این موضوع خبر نداره.
خواهرم با او تو یه دانشگاه درس میخونه و به خواهرم این موضوع رو گفتم تا شاید از طریق خواهرم بتونم عشقم رو بهش بگم و نظرش رو بدونم.(البته این موضوع رو هم بگم که من تا حالا با هیچ دختری دوست نبودم و دنبال این موضوع هم نیستم.)

این هم از صحبت های من ببخشید اگه طولانی شد و سرتون رو درد اورد فقط خواهشن صحبت هام رو با دقت بخونید و با مشاوره های خوبتون کمکم کنید. متشکرم

مسعود.هانی عزیز معلومه که عشقت پاکه و تصمیم داری با این خانم ازدواج کنی.

پسر خوب شما یه سر قضیه هستی و سر دیگش اون خانوم و خانوادش هستند.
پس باید نظر اون دختر خانوم رو هم درباره خودت و خانوادت بدونی.همچنین درباره شرایط خودت و خودش.
باید بدونی آیا اون خانوم هم شما رو میخواد یا نه و آیا میتونه با شرایط کنار بیاد و منتظرتون بمونه یا اینکه ممکنه بخواد درباره خواستگارای دیگه ای که الان داره یا در آینده ممکنه داشته باشه و شرایطشون بهتر از شما باشه هم فکر کنه.

راه خوبی رو در پیش گرفتی که از طریق خواهرت داری اقدام میکنی.خواهرت میتونه در باره این مسائل باهاش صحیت کنه و نظرش رو جویا باشه

باتشکر

سلام دوست عزیز.
شما در این سا و در اوج هیجانات هستید که ما بعضا به این حیس میگیم عشق!
موضوع عشق و ازدواج فراتر از این صحبت هاس و به تند تند زدن قلب شما نیس.
سن خیلی کمی داری و در گذر زمان بی شک آگاهی ها و طرز فکر شما تغییر خواهد کرد.
بله اولین باره که همچین حسی رو تجربه میکنید و طبیعی هست که ذهن شما درگیر بشه و در این شرایط به ازدواج فکر کنید.
میگید 4و5 ساله دیگه ازدواج. تو این 4و5 سال میخواهیید از دور عاشق بمانید؟ چطور میخواهید خودتون رو بهش بشناسونید؟
آیا اصلا فکر کردید از ازدواج چی میخوایید؟ یا فقط به خاطر اینکه قلبتون تند میزنه؟ شما حتی اون خانوم رو کامل نمیشناسید.
تاپیک های آموزشی سایت رو مطالعه بفرمایید.
موفق باشید

با سلام وتشکر از راهنمایی هاتون . شاید من الان سنم کم باشه و به گفته شما اینها هیجانات باشه اما من فکر میکنم شما هم دیگه خیلی داری سخت میگیری اگه بخوایم هر بار که قلبمون برای کسی تند میزنه وعاشق کسی میشیم اون رو سرکوب کنیم و بگیم که فقط هیجاناته که مطمئنا عشق و عاطفه رو تو خودمون میکشیم و نسبت به عشق و ازدواج بدبین میشیم و فکر میکنم اینجوری فقط خودمون رو تو تنگنا قرار میدیم .
من گفتم قلبم تند تند میزنه و حس عجیبی دارم اما این تند تند زدن قلب من می تونست برای خیلی از افراد دیگه هم باشه اما نیست به نظرم این موضوع کمی نیست به هر حال خیلی افراد دیگه ای هم اطرافم و حتی تو دانشگاه هستن اما در مورد اونا این حس ایجاد نشده .
میگید میخواید از دور عاشق بمونید خوب من الان چهار پنج سالیه که این عشق رو دارم وتا الان هم از دور عاشق بودم و حتی به سراغ دوست شدن با اون هم نرفتم چون به این موضوع اعتقاد نداشتم برای همینم از خواهرم کمک گرفتم.
البته بازم میگم که من عجله ای برای ازدواج تو این سن ندارم به هر حال خودم رو که گول نمی زنم من الان شرایطش رو ندارم.
واینکه گفتید چطور میخواید خودتون رو بهش بشناسونید بازم میگم که من از خواهرم کمک گرفتم که اونم البته ازدواج کرده و از این موضوعات با خبره. البته من دنبال راه حل های شما و این سایت هم در مورد این موضوع هستم.
بازم منتظر مشاوره های خوبتون هستم. متشکر

چرا سوالای ویدا@ رو جواب ندادی ؟
الان نظر خواهر تون چیه ؟
شما دو تا خانواده مثه هم هستین ؟ فرهنگی ، مالی و .. .
سربازی باید بری ؟
دو تاتون توی یه مقطع تحصیلی درس می خونین ؟
خانواده ایشون دختر ازدواج کرده ایی هم دارند یا نه ؟

سلام دوست خوبم.

احساس زیبایی دارید:310:

اما گمان می کنم عنوان کردنش مادمی که آمادگی ازدواج ندارید کار صحیحی نیست. چه بسا فکر فرد مورد علاقتون رو درگیر کنید و موجب سلب آسایش ایشون بشین. دختر ها تو این سن وقتی در چنین موقعیت هایی قرار میگیرن، خیلی زود پریشون میشن و فکرشون درگیر میشه و چون رفتار قاطعی ندارن، چه شما رو بخوان چه نخوان آشفته میشن.

کلا مطرح کردن موضوع با خود دختر کار صحیحی نیست و همین طور مطرح کردن با خانواده دختر قبل از داشتن شرایط ازدواج.

به نظر من شما فعلا تمرکزتون بر ایجاد شرایط ازدواج باشه تا وقتی که حداقل شرایط ازدواج رو داشتید به صورت رسمی و از راه صحیح با خانواده خودتون و فرد مورد نظر در میون بذارید.

ضمن اینکه تو این مدت به شناخت جامع تری از احساستون میرسید و در انتخابتون ثبات فکری و احساسی لازم رو خواهید داشت. همچنین دختر مورد علاقه تون به دور از تنش و نگرانی حق انتخاب خواهند داشت.

سلام. بازم ممنون از راهنمایی هاتون
سلام omid65 من تو دومین ارسالم تقریبا به همه سوالای ویدا@ جواب دادم.
در مورد سوالاتت باید بگم که من سربازی نرفتم و دارم درس می خونم .در مورد اینکه دو تا خانواده مثل هم هستیم یا نه باید بگم که از لحاظ اعتقادات تقریبا میدونم مثل همیم یعنی کلا تو محله وشهر ما همه از این نظر مشابه اند و واقعا ایمانشون خوبه از لحاظ مالی هم تقریبا مثل همیم اما شاید اونا کمی وضع بهتری داشته باشند
از لحاظ فرهنگی هم چون تو یه محل هستیم تقریبا مثل همیم اما من چون با خانواده اش رفت و امد وصحبتی نداشتم و چون نه اونا نه ما همدیگه رو نمی شناسیم در این موارد فقط همین قدر میدونم .
و دیگه اینکه بله دو تا مون تو یه مقطع درس می خونیم و هم سن هستیم و اون هم یه خواهر ازدواج کرده داره.
ودر مورد خواهرم هم باید بگم که اون هم میخواد کمکم کنه اما اون هم دقیقا نمی دونه باید چیکار کنه و چه چجوری بهم کمک کنه و خودش هم منتظر راه حله.
فکر میکنم تقریبا سوالاتون رو جواب داده باشم امیدوارم بتونید کمک کنید. منتظرم
ممنــــــــــــون.

من شاید یک کمی عقایدم با بچه ها فرق کنه ، آخه بیشتر به خاطر تاثیر پذیری زیادیه که از مشاور مورد علاقه ام دارم .
ایشون در همچین شرایطی نمی گن که شما برو 25-30 بیا واسه عروسی .
خیلی تاکید می کنن که فاصله انداختن بده و سایر موارد .
معمولا میگن که شما الان 19 هستین ، احساس نیاز می کنین (عاطفی و جنسی ) اشکالی نداره .
سربازی هم مثه قبلاها اونقدر هم سخت نیست و ... .
شاید بهتر باشه بیشتر توضیح ندم بهت و بهتره خودت دانلود کنی و گوش کنی .
http://moshaver-41.mihanblog.com/extrapage/jalasat
http://moshaver-41.mihanblog.com/extrapage/sokhanrani
http://moshaver-41.mihanblog.com/extrapage/eslamiirani


فقط مشکلی که هست اینه که شما به قول خودتون عاشق شدین ، و هیچ مشاوری نمی گه که با چشم یک عاشق به موضوع نگاه کنین ، چون عشق چشم آدم رو کور می کنه ، مواظب این موضوع باشین.

[align=justify]سلام مسعود جان

آفرین به این عشق پاکت

عشق و علاقه هیچ اشکالی نداره. کار خوبی کردی اینجا مطرح کردی. من خودم پسرم و درک می کنم چه حسی داری

شاید نگرانی اصلیت از دست دادنش باشه. میشه بگی اگر با پدر و مادرت مطرح کنی، واکنششون چیه؟

خودت از نظر شرایط زندگی اوضاع خودت رو چطور ارزیابی می کنی؟ فکر می کنی الان آمادگی پذیرش مسئولیت زندگی خود و فرد دیگری رو داری؟ یا اینکه صرفا علاقه داری باهاش باشی؟ در صورت جلو رفتن شما و پذیرش اونها، چقدر می تونن پات صبر کنن برای دوران عقد؟[/align]

دوست عزيز دو چيز براي استحكام زندگي لازمه يكي اعتقاد قلبي فرد يكي باديد باز به اين قضيه نگاه كردن علاقه فقط يك طرف قضيه است شما به زمان احتياج داريد بايد بناي زندگي خود رو مستحكم كنيد به خودتون فرصت بديد براي ساختن يه ساختمون نقشه لازمه اما شما حتي به يك نقشه درست فكر نكرديد به اينده فكر كنيد شما جوونيد وراه زيادي در يش داريد

البته من بازم برای چندمین بار تاکید میکنم که عجله ای برای ازدواج ندارم و به قول شما احساس نیاز (عاطفی و جنسی) زیادی که بخوام به خاطرش ازدواج کنم ندارم چون خیلی کارهای مهمتری تو این سن دارم و نظرم اینه که ازدواج برای خالی کردن هوس ها درست نیست البته شاید نظر غلتی باشه ولی من اینجور ازدواجی رو اصلا دوست ندارم .
omid65 خیلی ممنون از سخنرانی هایی که گذاشتی من اینترنت پر سرعت ندارم و مشکل میتونم اینا رو دانلود کنم اما سعی میکنم در اولین فرصت اونا رو بگیرم و گوش بدم.
بازم منتظر نظرات و راه حل هاتون هستم.

http://www.hamdardi.net/images/www.h....com_2.net.jpg

سلام mohsenazizi بله همونطور که گفتی مشکل اصلیم از دست دادنشه و اگه این موضوع رو به پدر مادرم بگم مطمئنا مخالفت نمی کنن اما اونا هم مشکل سن و مالی رو مطرح میکنن بعد هم من بازم میگم که تو این سن نه شرایطش رو دارم نه میتونم این مسئولیت رو بر عهده بگیرم و نه میخوام که تو این سن ازدواج کنم.
ودر مورد اینکه اگه پا پیش بذارم چقدر میتونن پام صبر کنن واقعا خودم هم نمی دونم و شاید اصلا قبول نکنن که البته حق دارن اما این رو میدونم که الان وتو این وضعیت نمیخوام پا پیش بذارم چون من رو هم نمی شناسن مسلما قبول نمی کنن اما نمی خوام اون رو هم از دست بدم .
منتظر کمک ها و راه حل هاتون هستم.

تو که خودت می گی شرایط سنی اش رو نداری ، مسئولیت هم که نمی تونی قبول کنی ، تو این سن هم که نمی خوای ازدواج کنی ! احساس نیاز عاطفی و جنسی هم که نمی کنی ؟! پس چرا می خوای بی خودی فکر اون دختر رو مشغول کنی ؟!
وقتی خودت خودتو قبول نداری ، ما چی می تونیم بگیم .
با این حرفات ، من می گم بی خیالش شو . انگار بچه ها درست گرفتن از همون اول ، شاید اونقدر به مرز پخته گی نرسیدی.
فقط می خوای از دستش ندی ؟! !؟ شرایط اش هم که نداری ؟! خودت خودتو هم قبول نداری ؟×؟× چی بگم والا؟!

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط مسعود.هانی

البته من بازم برای چندمین بار تاکید میکنم که عجله ای برای ازدواج ندارم و به قول شما احساس نیاز (عاطفی و جنسی) زیادی که بخوام به خاطرش ازدواج کنم ندارم چون خیلی کارهای مهمتری تو این سن دارم و نظرم اینه که ازدواج برای خالی کردن هوس ها درست نیست البته شاید نظر غلتی باشه ولی من اینجور ازدواجی رو اصلا دوست ندارم .
omid65 خیلی ممنون از سخنرانی هایی که گذاشتی من اینترنت پر سرعت ندارم و مشکل میتونم اینا رو دانلود کنم اما سعی میکنم در اولین فرصت اونا رو بگیرم و گوش بدم.
بازم منتظر نظرات و راه حل هاتون هستم.

http://www.hamdardi.net/images/www.h....com_2.net.jpg

سلام mohsenazizi بله همونطور که گفتی مشکل اصلیم از دست دادنشه و اگه این موضوع رو به پدر مادرم بگم مطمئنا مخالفت نمی کنن اما اونا هم مشکل سن و مالی رو مطرح میکنن بعد هم من بازم میگم که تو این سن نه شرایطش رو دارم نه میتونم این مسئولیت رو بر عهده بگیرم و نه میخوام که تو این سن ازدواج کنم.
ودر مورد اینکه اگه پا پیش بذارم چقدر میتونن پام صبر کنن واقعا خودم هم نمی دونم و شاید اصلا قبول نکنن که البته حق دارن اما این رو میدونم که الان وتو این وضعیت نمیخوام پا پیش بذارم چون من رو هم نمی شناسن مسلما قبول نمی کنن اما نمی خوام اون رو هم از دست بدم .
منتظر کمک ها و راه حل هاتون هستم.

---

[align=justify]سلام

برای خیلی از پسرها اینجور مساله ای ممکنه پیش بیاد

اگر شرایطش رو نداری، باید تا موقعی که شرایطش برات مهیا میشه صبر کنی. ضمن اینکه باید این حق رو برای طرفت قائل باشی که اگر خواستگاری مناسب براش اومد بتونه راحت بررسیش کنه و حتی بهش جواب مثبت بده. پس اولین کار اینه که با این وجود، در خودت هیچکونه وابستگی نسبت به ایشون ایجاد نکنی. مثلا خواهرت نره به ایشون بگه تو ایشون رو میخوای، ولی حالا حالاها قرار نیست بری جلو! تازه معلوم نیست، شاید بعدها مواردی دیدی که نظرت عوض شد. پس یه مقدار صبوری لازمه تا شرایطت مهیا بشه. میتونی بیشتر تلاش کنی تا خودت هم شرایطت رو سریعتر مهیا کنی. اما به این فکر نباش که خواهرت بهش بگه که دوسش داری تا اون هم فکرش درگیر بشه و تازه بعدها معلوم نیست چه اتفاقی بیفته. بدون اینکه به گونه ای بهش فکر کنی که وابسته اش بشی، او رو در گوشه ای ذهنت به عنوان یک مورد که میتونی به ازدواج با او فکر کنی مدنظر داشته باش و هر موقع شرایطش رو داشتی اقدام کن

موفق باشی:72:[/align]

سلام. omid 65 من فکر میکنم شما یه خورده داری تند میری و نمی دونم شما چه برداشتی از صحبت های من کردی که میگی من خودم خودمو قبول ندارم و نمی دونم صحبت های من چه ربطی به این موضوع داره که من خودمو قبول ندارم. من فکر میکنم شما حرفهای من رو هر جوری خودت دوست داری برداشت میکنی.
من گفتم شرایط سنی اش رو ندارم خوب این چیزیه که معلومه این سن سن خوبی برای ازدواج نیست و اگه منم بخوام نه خانواده من نه خانواده اون قبول نمی کنن. واینکه گفتم نمی تونم مسئولیت قبول کنم معنیش این نیست که توانایی انجام این مسئولیت روندارم ولی وقتی فعلا شرایط مالی خوبی که بتونم زندگی خوبی برای اون بسازم رو ندارم این درسته که ازدواج کنم؟ من که نمی خوام با دست خالی ازدواج کنم به هر حال خودم رو که گول نمی زنم با این شرایط خانواده اون هم قبول نمی کنن.
من که نمی خوام فقط با اون دختر ازدواج کنم می خوام زندگی خوبی رو هم براش بسازم.
و من نگفتم که اصلا احساس نیاز نمیکنم چون تو این سن همه این احساس رو دارن اما گفتم اون احساس نیازی که بخوام به خاطرش تو این سن ازدواج کنم رو ندارم.
و بازم من نگفتم که الان می خوام برم صریحا این موضوع رو بهش بگم که بخوام فکرش رو مشغول کنم من تو این مورد منتظر کمک ها و راه حلهای شما بودم اما مثل اینکه شما به جای کمک کردن وراه حل دادن داری نداشته های من رو تو این راه به رخم میکشی و میگی باید بیخالش شم. خوب شاید اینم مشاوره شماست. به هر حال ممنون انشاا... که موفق باشی.

http://www.hamdardi.net/images/www.h....com_2.net.jpg

سلام mohsenazizi.خیلی ممنون از راهنمایی هاتون .
به نظر شما اگه من تا موقع مهیا کردن این شرایط که ممکنه چند سال طول بکشه هیچ اقدامی نکنم اونوقت وقتی اون من رو ندیده ونمی شناسه و از عشقم نسبت به خودش خبر نداره تا چند سال دیگه با خواستگارهایی که حتما به سراغش میان من میتونم به اون برسم؟
والبته اینکه من گفتم خواهرم بهش بگه این نیست که همین الان بهش بگه خوب اون خواهرم رو هم درست نمیشناسه و تا شرایط مهیا بشه و بخواد این موضوع رو بهش بگه طول میکشه و شاید یه سالی طول بکشه.

من رو کمک های شما حساب باز کردم لطفا بازم تو این مورد کمکم کنید و بهم راه حل بدید.
ممنــــــــــــــــون

[align=justify]باید نکاتی رو مد نظر داشته باشی مسعود جان:

اول اینکه برای ازدواج کردن، شناخت باید کافی باشه. الان با توجه به توضیحاتی که دادی، شناختت هنوز مکفی به نظر نمیرسه. پس باید قبل از اینکه او از علاقه ات بخواد خبردار بشه، خودت تکلیفت رو با خودت مشخص کنی. شاید پس از شناخت نظرت عوض بشه

دوم اینکه باید بدونیم ما اجازه نداریم دیگران رو درگیر رابطه یا حتی فکری کنیم که سرانجامش نامعلومه. خب فرض کن به ایشون اطلاع بدی که ازشون خوشت میاد. اونوقت ایشون چه واکنشی نشون میده؟ به قول خودت الان شناختی درستی هم ازت ندارن که بخوان جوابی بدن. پس بیجهت به فکر فرو میره

هرگاه شناختت به حدی رسید که یقین حاصل کردی ایشون رو برای ازدواج و زندگی انتخاب کردی، اقدام کن. اشکالی نداره جواب رد بشنوی. اگر حس می کنی تنها مشکلت مشکل مالیه، برو جلو و فوقش جواب رد بشنو. ولی اینکار راحتت میکنه. تکلیفت رو روشن میکنه، وجدانت رو راحت میکنه، حسن نیتت رو به طرف مقابلت میفهمونه

اما فراموش نکن، دلبسته شدن و فکر کردن به این مساله بدون اقدام برای خودت آسیب زاست.

کسی که عاشقه، بهترین رو برای عشقش می خواد. عاشق خودخواه نیست. برای خیلی پسرها پیش میاد که به دختری همسن خود علاقه مند میشن، ولی تا میان بجنبن دختر ازدواج می کنه. چون در شرایط ازدواج بوده، ولی پسر شرایطش رو نداشته. پس قبل از ایجاد شرایط اولیه برای ازدواج، وابستگی عاطفی خطاست. اگر بخوای به طرفت بفهمونی که اونو دوست داری، قبل از هر چیز باید خودت مطمئن باشی که اونو میخوای. هر وقت شناختت کامل شد، میتونی اقدامی اولیه صورت بدی، ولی اقدامی اصولی و رسمی. خواستگاری رسمی به همراه خانواده. اگر قصد داری از طریق خواهرت اقدام کنی، باید مراقب باشی. باید مراقب باشی که او فقط می گوید برادرم از شما خوشش می آید و قصد ازدواج دارد(هر وقت شناختت کافی به دست آمد و یقین کردی)، اما فعلا شرایطش را ندارد. هر موقع شرایطش فراهم شود می آید، اما انتظار جواب مثبت ندارد! انتظار ندارد شما به خاطرش صبر کنی و ازدواج نکنی! انتظار ندارد خواستگارهایت را رد کنی! انتظار ندارد با او رابطه ای برقرار کنی! صرفا می خواهد حسن نیت خود را اعلام کند و خودش و خیالش را راحت کند که گفته!

اگر میتوانی با ازدواجش منطقی برخورد کنی، اگر می توانی خود را بیجهت با فکر درگیر و وابسته نسازی، اگر بررسی کافی در موردش انجام داده ای و به انتخابت یقین کرده ای، اگر انتظاری نداری، به طریق بالا اقدام کن.

اگر هم میتوانی تا موقع مهیا شدن شرایطت صبر کنی، صبر کن.

منطقی و اصولی گام بردار. واقع بینانه انتظار داشته باش. امور را به خدا بسپار و پس از تلاشت، به آنچه رقم خورد راضی باش.[/align]

سلام mohsenazizi. خیلی خیلی ممنون حرفات خیلی قشنگ بود خیلی کمکم کرد و تقریبا راه رو بهم نشون داد.
میخواستم بگم از اینکه عشقم پاکه و ایشون رو برای ازدواج و زندگی انتخاب کردم یقین دارم اما بله من هنوز شناخت درستی از اون ندارم و به همین خاطر از خواهرم خواستم تا با اون دوست بشه و باهاش رفت وامد کنه تا از طریق اون بتونم شناخت کافی رو هم بدست بیارم و بعد همونطور که شما گفتید اقدام کنم.

بازم منتظر راهنمایی ها و راه حل های خوبتون هستم تا بتونم بهترین راه رو انتخاب کنم. لطفا بازم کمکم کنید.

ممنــــــــــون