چگونه با خانواده ي همسرم برخورد كنيم كه كمترين آسيب رو ببينيم.؟

سلام همدرديان عزيز
مشكل من مربوط به رفتن هر هفته به خونه ي پدر شوهرمه و توقعات و بي احترامي هاي اونا به ما.
همسر من جمعه و پنجشنبه هر هفته تعطيله و ما ٩٩درصد اين تعطيلات رو در خانه ي خانواده ي همسر سپري كرديم.جالبه كه نه ما دلمون واسه اونا تنگ ميشه و نه اونا واسه ما.
دليل رفتن ما كمك كردن بي مزد و پاداش به خانواده ي همسرمه.
پدر شوهرم كشاورز هست و شوهرم به عنوان پسر بزرگ خانواده و به زبان ديگر به عنوان غلام خانواده بايد هر هفته به كمك پدر و مادر و خواهر و برادر بشتابه .
وقت گذاشتن شوهرم براي من و دخترم كاري غير قابل قبول هست .يكي از خواهرهاي همسر ازدواج كرده و يه برادر و خواهر مجرد هنوز در خانه ي پدر مشغول تحصيل هستند.كمك در انجام كارهاي خواهر و برادر از وظايف شوهر من هست.
مشكل ما كمك كردن نيست مشكل ما اعصاب خوردي ها و ناديده گرفتن كمك ها و نداشتن اختيار و راحتي هست.
بيشتر از من شوهرم خيلي خيلي ناراحته .چندين ساله كه ما درگير حل مشكلات خانواده ي همسريم در صورتي كه شايد باورتون نشه كه اونا حتي يه زنگ به ما نميزنند و هيچ احوالي و كمكي به ما نميكنند.طفلي شوهرم هنوز خستگي و ناراحتي اين هفته از تنش و دلش بيرون نرفته يه موضوع جديد ويه ناراحتي تازه.
خانواده ي شوهرم يه كار خيلي بد ديگه كه ميكنند اينه كه به دوستان و فاميل پشت سر همسرم بد ميگن و تمام كارهاي همسرم رو وظيفه ميدونن.
شوهر خسته شده و گفته كه اين هفته نميام.چنان دعوايي به پا كردند و فرمودن كه به جاي اينكه پسرمون بياد در خدمت خانوادش باشه ميخواد زن و بچش رو ببره گردش.م
ميدونم كه شوهرم حق داره ولي نميدونم اين وسط من چيكار كنم؟
شوهرم خيلي آسيب ديده از طرف خانوادش و من هميشه باهاش بودم به نظرتون من ميتونم چه كار كنم؟
خانواده ي همسرم هميشه گلگي دارند و بسيار متوقع هستند.

http://www.hamdardi.net/images/www.h....com_2.net.jpg

وظيفه ي من چيه ؟
يه موضوع جالب اينه كه اگر همسرم نخواد بره (كه هيچ وقت از ته دل نميره و به خاطر اجبار هست) و بگه كه هفته ي ديگه من نميام خانوادش اينو از چشم من ميبينن و علاوه بر فحش و دعوا با همسرم ،من رو هم قهوه اي ميكنن.
اونا اين تصور رو دارن كه شوهر من در قبال خانوادش وظيفه داره و همسر و فرزند خانواده محسوب نميشن.

http://www.hamdardi.net/images/www.h....com_2.net.jpg

اونا با رفتن يه هفته در ميون موافق نيستن.

http://www.hamdardi.net/images/www.h....com_2.net.jpg

يه مسئله ي ديگه اگر همسرم بخواد از ته دل نه به خاطر اجبار و ابروريزي هاي خانوادش هر هفته بره من حاضرم هر هفته باهاش برم با وجودي كه برام سخته ولي مسئله اينه كه همسرم ديگه بريده و خسته شده ومن هم از اينكه شوهرم رو ناراحت ميبينم ناراحت ميشم .ميخوام بدونم من چه كاري بايد انجام بدم!

بهترين راهكار براي نرفتن به اونجا به نظرتون چيه؟

خانمی شما اجازه بده اعضای خوب سایت راهنماییتون میکنند ؛ من فقط خواستم از شما واسه این که همیشه با همسرتی با این که اونجا بهت بد میگذره تشکر کنم :43:

وايييييييي ممنون:310::310:

http://www.hamdardi.net/images/www.h....com_2.net.jpg

:43:
خوشحالم كردين :72::227:

http://www.hamdardi.net/images/www.h....com_2.net.jpg

ببخشيد چرا مشاورين مربوطه به تاپيك ها جواب نميدن.من يه تاپيك ديگه داشتم ولي فقط ٢ يا ٣ نفر جواب دادن.

چرا هيچكس جواب نميده؟
از سايتتون نااميد شدم.

همسرتون نره ، شما نمی تونید همیشه خودتون رو از آسایش محروم کنید به خاطر حرف مردم

خیلی محترمانه زنگ می زنه ، می گه آخر هفته می خوام برم جایی ( مسافرت یا ... )

هفته بعد مزاحم می شم

داد بیداد کنند ، پشت سرتون بد بگند

یه مقدار مقتدر باشید و تاثیر پذیریتون رو تو محیط از بقیه کمتر کنید

--
باید سعی کرد اعتدال داشت ، عده ایی کلا بی خیال محیط اطراف می شند ، عده ایی دیگه کاملا درگیر محیط اطراف

عزیزم وقتی همسرت خسته شده تو چه اصراری داری ادامه بده ؟
نکنه به خاطر نیش و کنایه ها یی که بهت می زنن؟.مهم اینه که همسرت می دونه اونا دربارت اشتباه فکر می کنن.
تو مسئول قضاوت دیگران نیستی.تو با احترام باهاشون برخورد کن و همسرت هر تصمیمی گرفت همراهیش کن.

عزیزم تا حدی درکت می کنم، منم 1 سالی میشه ازدواج کردم و الانم 1-2ماهی هست خونه مادرشوهرم اینا نرفتم و قطع رابطه کردیم با اینکه چند تا کوچه فاصله داریم به خاطر اذیتاشون که حتی شوهرم هم ازشون بدش میاد، من با هیچکی نمی تونم قهر کنم خودم خیلی ناراحت میشم هرکسی که میشناسه میگه که هم من هم شوهرم ساکتیم!
همیشه احترامشونو داشتم چیزی می گفتن ساکت بودم تو خودم میریختم ولی دیگه شوهرم گفت این دفعه اذیت کردن جوابشونو بده نمیدونم کار درستی بود یا نه!!
سر روز مادر یا پدر حتی تولداشون هرچقدر تواناییو بود شاید قرض میگرفتم براشون کادوی خوب میگرفتم !
قبل ازدواج برای اینکه مادرش می گفت اگه پول مارو نمیخواد باید مهریه 14 تا باشه، با 14 تا سکه اونم همه مسخرم میکردند و میگن دختره عیبی داره ولی پذیرفتم،
نیشو کنایه هاشون که به شوهرمکه میگفتن دختره دهنش کجه، لوچه،دهاتیه و اینا،
به زورو کنایه های مردم بعد از 8ماه زندگی یه جشن گرفتن هنوزم منت میذارن که اینقدر جرجتون کردیم حتی تو عروسیم یه سرویس بدلی خریدم انداختم برای حفظ آبرو (از نظر وضع مالی بد نیستن ولی خسیس)،
به خاطر 100 تومن نیومدن ضامن پسرشو بشن مادرش میگفت نداره بده (ترسیدن بیفتن زندان)
الانم چند ماهی هست من دارم خرج زندگیو میدم شوهرم بیچاره تازه کار پیدا کرده ،هردومون کارشناسیم و کارناسی ارشدو به خاطر شهرریه تا نصفه انصراف دادیم!
مادرشوهرم فقط با یه برادرش که کرجه رفت و آمد دارن و همه چیو با اونا مقایسه میکنه! حتی خواهرش 2تا کوچه بالاتره رفت و آمد نداره!!
همینجور میگن وظیفته خرج خونه رو بدی مگه قبل از ازدواج صحبت نکردین من بتون خونه دادم (مادرش 3تا خونه داره) هی میگه خونه دادم اگه نبودین انقدر اجاره میدادم و اینا! شما بگید ما چیکار کنیم؟؟؟؟

سلام دوست عزیز
شما که میگی هرهفته دو روز در اختیار خونواده همسرتونین و همسرتون بهشون کمک میکنه اما باز پشت سرتون بدگویی میکنن و قدر نشناسن پس چه برین چه نرین اونا از شما ناراضی هستن شما هم یه مدت نرین پیششون شاید اینطوری متوجه اشتباهاتشون بشن

اين هفته رو ما نرفتيم .واقعا ما رو به مرگ خودمون راضي كردن.يكي از خاله هاي همسرم وكيل تام الاختيار مادر شوهرم .مثل اينكه مادر شوهرم قشقرقي به پا كردن و خاله ي همسرم به نيابت از اونا به ما رنگ زده و به شوهرم ميگه زن و بچه رو ميشه جاش بياد ولي پدر و مادر و خواهر و برادر ديگه نيست.يه عالمه از اين حرفا.
كه خدا ازتون نميگذره و يه سري نفرين و آه و ناله.
ما رو ديوونه كردن.

http://www.hamdardi.net/images/www.h....com_2.net.jpg

خواهر شوهر زنگ زده به مادرم و گفته كه دختر شما ميخواد برادرمون رو از ما بگيره.مادرم هم زنگ زده به من ميگه براي رضاي خدا بريد به اينا كمك كنيد .مادر من هم احساساتي.ميگم مادرم من اونجا راحت نيستم شوهرم و بچم ناراحتند.
خسته شديم دوست داشتيم كه اين چند روز تعطيلي رو بريم بگرديم ولي الان كه اعصابمون خيلي خرد شده.مادر شوهرم كه گفته ما با اينا ديگه هيچ حرفي نميزنم.
برادر همسرم تنها كسيه كه شرايط ما رو درك ميكنه و هميشه به ما ميگه من اگر جاي شما بودم اينقدر خودم رو اذيت نميكردم.
يه مقدار هم به فكر خودتون باشيد.
جاي شكرش باقيه.

http://www.hamdardi.net/images/www.h....com_2.net.jpg

ميخوام يه مقدار از خصوصيات خانواده ي شوهرم بگم.
پدر شوهر:فردي مرموز ،در ظاهر بسيار مهربان ولي پشت سر بدگو.دورنگ
مادر شوهر:عصبي و اهل فحش و دعوا
خواهر شوهر متاهل :راه پدر و مادر رو ادامه ميده و تركيبي از هر دو.
برادر شوهر:بيخيال و تنبل .بهترين عضو خانواده كه هميشه مدافع بوده و طرف ما رو ميگيره.
خواهر شوهر مجرد:ايشون مانند يه ديوار هستند كه اگر افتخار بدن جواب سلام ما رو ميدن اگر هم كه افتخار ندن كه هيچ.سخن چين قابلي هستند.
همه ي اين آتيش ها از قبر پدر شوهر بلند ميشه.ايشون بسيار دو رو هستند و ما بيشترين ضربه رو از ايشون خورديم.مادر شوهرم خيلي بددهن و بد اخلاق هست ولي قلبا با ما بهتره.
شوهر من بايد نقش پدر رو براي خواهر شوهر مجردم بازي كنه چون پدر شوهرم اصلا حوصله ي وقت گذاشتن براي بچه ها رو نداره و تمام مشكلات خواهر شوهر كه قرص اعصاب مصرف ميكنند در سن ١٧ سالگي بر عهده ي شوهرمه.

یسنا جون به نظر من هم باید یه کم به فکر خودتون باشین. بعضی از آدمها ظرفیت محبت زیادی رو ندارند. من با خانواده همسرم حدود 6 سال توی یه ساختمون زندگی میکردم. هر کاری واسشون میکردم اصلا به چشمشون نمیومد. همیشه روز زن و عیدا و روز پدر بهترین کادوها رو میدادم. همیشه برادر شوهرم اینا رو شام و ناهار دعوت میکردن و حتی یه تعارف خشک و خالی هم به ما نمیکردن. انگشت شمار پش اومد که شام یا ناهار خونشون باشیم. بعدش هم که باید همه ظرفها رو میشستم بدون یه تشکر خشک و خالی. انگار که همه چی وظیفم بود. تا اینکه حدود 1 سال و نیم پیش از اونجا پاشدیم و رفتیم خونه خودمون. اوایل هر روز به مادر شوهرم زنگ میزدم. بعد دیدم که این زن اصلا قدردان نیست. منم یه مدت بعدش تصمیم گرفتم که باهاشون خیلی رسمی برخورد کنم و زیاد بهشون محل نذارم. البته در عین حال تا جایی که میتونم بهشون احترام بذارم. باور کن از وقتیکه همچین تصمیمی گرفتم و اجراییش کردم، مادر شوهرم از این رو به اون رو شد. مادر شوهری که اصلا احترام حالیش نبود الان همچین حواسش به رفتاراش هست که یه وقتی به من بی احترامی نکنه. تقریبا هر دو هفته یک بار هم میریم خونشون از صبح تا شب اونجا هستیم ولی من تمام مدت خودم را به چیزهای مختلف سرگرم میکنم که زیاد باهاشون قاطی نشم. حتی در مورد ظرف شستن هم مدتیه که سعی میکنم اصلا به خودم زحمت ندم و واقعا نتیجه خوبی گرفتم. البته یه خواهر شوهر مجرد دارم که معمولا اون ظرفها رو میشوره. توی سفره پهن کردن کمک میکنما. ولی ظرف نمیشورم. البته بگما اونها هیچ وقت خونه ما کمک نمیکردن و نمیکنن. شاید اگه میکردن منم کمک میکردم. در کل من به این نتیجه رسیدم که با خانواده شوهر باید یک حد و مرزهایی رو حفظ کنی و یه جوری رفتار کنی که همیشه باهات رودروایسی داشته باشن. کلا بعضی از آدمها خودشون باعث میشن که به جای صداقت مجبور شی باهاشون با سیاست رفتار کنی.

در مورد شمام فکر میکنم که کم کم باید به این وضع خاتمه بدین. بذارید هر چی دلشون میخواد بگن. ولی بهشون کوچکترین بی احترامی نکنین. بالاخره یه روزی متوجه میشن. همسر شما باید شما و فرزندتون رو در اولویت قرار بده. این موضوع رو باید خانوادش هم بفهمن. ممکنه خیلی مورد اتهام قرار بگیرین ولی فقط باید صبور باشین و از خدا کمک بخواین که بهتون قوت قلب و صبر بده.
ایشالله همه چی حل میشه

هی واقعا آدم دلش به درد میاد . من واقعا به مرگشون راضیم منم خیلی از دستشون کشیدم .
واقعا آرزوی مرگشون رو دارم.
بد بختای پسر ندیده دنیا پرست .
:163:
ببخشید ولی خیلی دلم ازشون پره چیکار کنم؟