دعوت به گردهمایی اعضا برای بهبود روند تاپیک ها

اخیرا با موارد مشابه در تالار روبه رو شدم که برایم عامل علامت ؟ و ! شد .

بد نیست آن را طرح کنم تا نظر کلی شما دوستان رو بگیرم و کمی دقت رو به سمت رفتارها و هیجانات و اعمال خودمان جلب کنمو به این وسیله شما بتوانید به من کمک کنید تا برای علامت سئوال و تعجب جواب درستی پیدا کنم .


فرض بگیرید

امروز صبح ساعت 8 هشت کاربری تاپیکی باز کرده و مسئله اش رو مطرح کرده تا ساعت 2 و نیم بعد از ظهر این تاپیک به صفحه ی 4 رسیده ..................بعضا هم اکثر پست ها با این ادبیات
- وای قربونت برم ..............
- عزیز دلمی .............
- غصه نخور ..........
- چقدر شوهرت ( زنت ) بی رحمه ؟ ............
- جدی می گی ؟...........
- آفرین ...........
- الهی !!.........
- نازی !!‌............
- گریه نکن ............( بیشتر نظرم از این ادبیات حالت مثال دارد تا کسی به خودش نگیره اما توجه داشته باشید که به وزن و آهنگ و بار ادبیات راهنمایی کننده اشاره می کنم )



-به نظر شما علت این روند تند پیش رونده ی تاپیک ها چیست ؟
-برای آن چه کاری می توانیم انجام دهیم ؟
-این تاپیک چه نکته ای برای هر یک از ما و بعضا افرادی که با حالت چت گونه به روند و سرعت تاپیک کمک می کنند دارد ؟
-آیا نیاز به نقد داریم ؟
-موارد نقد از خود چیست ؟
-چه شباهتی بین این نوع حرج کردن احساسات و وزن گفتار و احساسات در فضای مجازی با زندگی واقعی وجود دارد ؟
-هر یک از اعضا تالار چه سهمی در روند سرعت تاپیک دارند و هر یک سهمی دارند که از این سرعت جلوگیری کنند و چگونه ؟!


خوشحال می شم که دوستان در بحث شرکت کنند و نظراتشان را بدهند شاید از نگاه من این علامت سئوال بزرگ به یک جواب ساده مرتبط باشه که من آن را نمی فهمم .

آنی جان! به نوبه خودم گاهی در بعضی تاپیکها از همون عبارات استفاده نکردم که وا مصیبتا! از طرف صاحب تاپیک و دوستان دل نازک دیگه متهم شدم به قسی القلب بودن و یا بعبارتی شمر ابن ذی الجوشن بودن!

اتفاقا تشکره و رتبه است که به خاطر همدردی! پای اون پستهای "عزیزم، قربوت برم... " میخوره:160:

حالا مگه یکی مثل من بیکاره، یا دنبال درد سر میگرده که بره پست انتقادی، یا توصیه ای بزنه!:163:

سلام خدمت آنی عزیز
من نظر خودم رو میدم.

از دیدگاه من اینطور برداشت کردم.

که هستند کاربرانی که مشاوره نمیدن فقط میان چند کلمه ای رو مینویسن میرند .

نمیدونم اینطور احساس میکنم میخوان تعداد ارسالهاشون رو بالا ببرند.

در صفحه اصلی جایی بگیرند.

حالا با چند کلمه کوتاه ام یک ارسال به حساب میاد.

بازم دوستان هرکی یه نظری داره.

<table border="8">
<tr>
<td bgcolor=#"FFJJFF"> <font color=#"FFFH00"> <h3> خانم آنی شما خودت پیشکسوتی،عنوان مبهمه.</foncolor></th> </h3>
</tr>
<th bgcolor=#"KKK00F"> <font color=#"KKHH00"> <h3> اینکه چرا بعضی از تاپیک ها روند سریعی دارن.به چند عامل بستگی داره.

صاحب تاپیک که چقدر شناخته شده باشه.قبلن تاپیک مشابه باز کرده باشه و اینکه چقدر موضوعش حس دلسوزی رو

برانگیخته کنه.که این چند مورد عوامل اصلی می شن برای اینکه پست های فدایت شوم زیاد بشن.</font color> </th> </h3>
</tr>

سلام.

من فکر میکنم ما گاهی به اون تاپیکی که مدام مدیر همدردی تذکر میداد که بخونیمش یعنی افات احتمالی مشاوره بی توجه میشیم.

خیلیامون اینجا تاپیک باز میکنیم برای طرح مشکل و کمک خواهی،،تازه عنوان تاپیک هم همینو میگه اما فقط میایم درددل کنیم..و از اون جایی که ذاتا ما ادما راحت طلبیم دلمون میخواد همه قربون صدقمون برن و بگن الهی!!!گناه داری!!!
و اگه کسی بهمون بگه خانومم اقای من فلان جای رفتارتو یه تغییر اساسی باید بدی چون قراره یه زحمتی به خودمون بدیم کلا بهش بی توجه میشیم و فوق فوقش یه توجیه براش مینویسیم.انگار اومدیم اینجا بانک احساسیمونو شارژ کاذب کنیم.

حالا اگه یه تذکری هم بدیم همه به تریج (املاشو نمیدونم) قباشون برمیخوره و تاپیک و گریه و زاری و دلخوری و ...
یعنی من یکی که کلا دیگه میترسم چیزی بنویسم..که مبادا به ساحت یه نفر توهین بشه.

و اگه ببینم نه انگار تاپیک داره همینطور تخت گاز با قربون صدقه میره جلو ترجیح میدم دیگه شرکت نکنم.

یاد اون صحبت جناب مدیر همدردی بخیر..تو یه تاپیکی که نمیشه اسمشو بگم اومدن و به مراجع گفتن از بین این چند صفحه جواب سه نفر به اصل موضوع که اشکال تو رفتار خودتونه اشاره کردن که اتفاقا درست گفتن..اما شما از همه تشکر کردین به جز این سه نفر...و یادمه به اون سه نفر رتبه هم دادن.

انی جون..وقتی مشاورا نیان تالار همین میشه دیگه..اون وقت یه مشاور هم که میاد بقیه اخماشون میره تو هم.

موفق باشید

فرهنگ عزیز

کاملا درست می گویی و نقدت به جا و درست است .


ضمن اینکه من با خودم فکر کردم چون تاپیک را در بخش مسائل و اخبار اعضا تالار باز کرده ام اسم تاپیک اشاره به همین فضا یعنی تالار داره که با نقد سازنده ی تو دیدم اسم بهتری هم می توانستم انتخاب کنم کافی بود زاویه ی دیدم را تغییر بدهم و شامل گسترگی بیشتر کنم . ممنون از اینکه به من کمک کردی عزیزم .


" دعوت به گردهمایی اعضا و کاربران برای حل یکی از مسائل تالار "

از کیوان و یا حامد عزیزم درخواست قبول زحمت برای تغییر نام تاپیک را دارم . ( خط بالا )


به نظرمن وقتش شده که قدری در مورد انتقاد کردن و انتقاد شنیدن توان شنیداری و حسی و فکری و حتی کلامی ..............خودمان را بالا ببریم .

این سبک از ادبیات که حالش بد است و مشکل دارد بیا و مراعاتش را بکن و............بعضا در بسیاری از مواقع قدری بی رحمانه و ظالمانه است در حق کسی که نیاز به کشیده ( فرضی ) دارد تا یک لحظه شوک بشود اما از خواب خرگوشی بیدار شود .( این حرف مورد سواستفاده قرار نگیرد که سوءاستفاده از آن کاملا غیر سازنده است . تاپیک افات احتمالی مشاوره را حتما بخوانید )

ضمن اینکه فردی که به عنوان کاربر با ادبیات سبک وارد گفتگو با بازکننده ی تاپیک می شود در عین حال به نوعی صدایش را به این شکل به گوش من و شما می رساند که حواست باشد که با من باید اینجوری حرف بزنی و نازمن را بخری و حرفهای سبک و ناز نازی تحویلم بدهی ا گرنه من قهر می کنم و میروم خانه ی بابام !!!‌

بعضا آنچه من می بینم تعاریف غلط و نابه جا و اشتباه ، توام با تعارف است که منجر به حساسیت و عدم پذیرش و....می شود . ( روی کلمه ی تعارف و تعاریف غلط تاکید دارم )



ضمن اینکه تاکید می کنم سابق بر این ما به ندرت به این مشکل بر می خوردیم که سرعت تاپیک افسانه ای جلو برود اما اخیرا شاهد هستیم که تاپیکها دچار اپیدمی سرعت شده اند .

اگه اجازه بدید منم نظرم (صرفا نظرم) رو بگم.

من خودم از جمله کسانی هستم که این نوع ادبیات رو بلد نیستم چه تو محاوره نوشتاری و چه گفتاری و فکر می کنم عمده مشکلم اینه. گاهی از روی خیرخواهی، حرفی و توصیه ای به کسی می کنم اما نه تنها که ازش استقبال نمیشه تازه در مقابلم جبهه گیری هم میشه. ولی می بینم تو دنیای واقعی اطرافم کسانیکه با این ادبیات صحبت می کنن چقدر نفوذشون رو دیگران بیشتره.
راستش من خودم هم از جمله کسانی هستم که افرادی که ازم دلجویی می کنن بیشتر راغب می شم که حرفشون رو بشنوم.

شاید خیلی از ماها هم ناخودآگاه اینطور باشیم. و شاید بهتر باشه اول با کسیکه حتی خطاکاره همدردی کنیم و اعتمادش رو جلب کنیم، آراموش کنیم و بعد یواش یواش ایرادتش رو بهش بگیم.

یه زمانهایی هم واقعا یه عضو نیاز داره که حرفهاش رو یکی بشنوه تا تخلیه هیجانی بشه و غمی که تو سینه اش سنگینی می کنه رو سبک کنه.
(حضرت علی هم غصه هاش رو تو چاه می گفت. بیان این جمله از ایشون ناخواسته داره این درس رو به ما می ده که غمهامون رو تو سینه تلمبار نکنیم.)
وقتی تخلیه بشیم بهتر می تونیم تصمیم بگیریم.

بنظر من این به هوش شخصی که می خواد پست ارسال کنه بستگی داره که تشخیص بده که آیا طرف واقعا اومده تا راهنمایی بگیره یا اومده تخلیه احساسی بشه و نیرو بگیره و خودش بره مشکلاتش رو حل کنه.

aniعزيز...
حرفهاتون كاملا درست وبه جاست.البته من به عنوان يك كاربر معمولي پيش از اين سعي ميكردم كه دراين دست تاپيكها پستي بزارم و تلاش كنم جلوي اين سرعت فزاينده رو بگيرم،اما متاسفانه چون جلوي اسم عنوان كارشناس نخورده! در اكثر موارد توجهي به حرفم نميشد،

به شخصه فكر ميكنم كه تالار با اين حجم از مراجعين نياز به كارشناسان بيشتري داره،الان مدتهاست از برخي كارشناسان اصلا يك پست هم نميبينيم،من وقتي تاپيكهاي مربوط به سال 88رو ميبينم حتي گاها ميبينم كه خود مدير همدردي چقدر بيشتر پيگير مسائل ومشكلات اعضاي تالار بوده،اما حالا به ندرت و در برخي از موارد خاص شاهد نظرات ايشون هستيم.نتيجه ميشه تالاري با بيش از 21,463 نفر مراجع وفقط 2 كارشناس فعال!كه گاهي به 0 كارشناس فعال تقليل پييدا ميكنه،و خيل عظيمي از افراد عادي كه عملا نميتونن راهنماي خوبي براي همديگه باشن.يا اگر درست راهنمايي كنن چون عنوان خاصي ندارن مورد توجه قرار نميگيره.

ناگفته نمانددر برخي موارد خود مراجع هم عملا فقط براي درددل تاپيك باز ميكنه كه اون ديگه حسابش جداست!

نهايتا اين كه فكر ميكنم بايد مديريت قويتري بر تالار از نظر بعدمشاوره اي لحاظ بشه،البته اينو هم متذكر بشم كه چون اين تالار عملا يك فضاي رايگان هست شايد كار رو سخت تر كنه.

ببخشید من از بهره ی هوشی مناسبی برخوردار نیستم به همین جهت خیلی دیر دوزاریم میافته.

خانم آنی گرامی، الان مشکل دقیقا چیه؟

سرعت بالای ارسال پست ها و بالا رفتن تعداد صفحات یک بحث جدید در بازه زمانی کوتاه هست؟ یا لحن پاسخ هایی است که بعضی مواقع ارسال میشه؟ یا قربان صدقه رفتن کاربران؟یا هر سه ؟ یا هیچکدام؟

سلام.

از نظر من چند تا علت میتونه داشته باشه که بعضا اشاره شد.

1. آشنایی در تاپیک های پیشین کاربر و حس کنجکاوی دیگر دوستان در شنیدن خبر جدید. (شناخته شده بودن کاربر)

2. مبهم بودن خواسته ی مراجع. (مراجع فقط درد و دل میکنه و نمیگه دقیقا چه کمکی میخواد.)

3. به مناظره کشیده شدن پاسخ. (کاربران جای اینکه پاسخ خودشون رو بدن در نظر بقیه دخالت میکنند. در حالی که هدف از علامت تشکر همینه! به رای گذاشتن. اما گویی اینجا کاربران میخوان همدیگر رو شیر فهم کنند)

4. استفاده ی بیجا از رتبه و تشکر. (اینجا کسی بیشتر رتبه و تشکر میگیره که شناخته تر شده باشه. نه کسی که پاسخ صحیح میده. بعضا پست افراد ناشناس خونده هم نمیشه.)

5. خانه از پایبست ویرانه ، اما کاربران راهنمایی فوری میخوان. خیلی از پاسخ های مشاوره ای بی ربط جلوه میکنند.

6. پست های محاوره ای تمجید میشه چون اگر یک نفر گفت چه خبر؟ همه تشکر میزنن زیرش، چون همه میخوان بدونن چه خبره. اما رغبتی برای خوندن پاسخ های مشاوره ای نیست. بجز زیر پست های مشاوره ای معدود افرادی که محترم ترند!!! بقیه پست های مشاوره ای نگاه هم نمیشه. آدم وقتی میبینه وقت و فکر گذاشته، اما زیر ارسالش 1 تشکره، زیر ارسال اونی که گفته چه خبر 200 تا، ترجیح میدم دیگه وقت و انرژی نذاره. آدم اعتماد بنفسش میاد پایین.:311:

7. پتانسیل مشاور جدید اومده پاین. شاید خیلی ها توان مشاوره داشته باشند. اما شناخته نمی شن. استعداد یابی نمی شن و به انزوا میرن.

8. انتقاد شده اتهام. اگر پست من مشکل داشته باشه با زبون بیزبونی میگن نظر نده، نه اینکه نظر تو این ضعف رو داره.

9. تاپیک ها رسیدگی نمیشن. گروه بندی میشن. بعضی تاپیک ها غوغا میکنند نه به خاطر اینکه مشکلشون زیاده، به خاطر اینکه مشکلشون رو بزرگ جلوه دادن و بعضی تاپیک ها اصلا دیده نمیشن، چون از همون اول عنوان جذب کننده ای ندارن و نویسنده ی تاپیک برای بیان مشکلش نویسنده قابلی نیست !

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط shabe barooni

سلام.


9. تاپیک ها رسیدگی نمیشن. گروه بندی میشن. بعضی تاپیک ها غوغا میکنند نه به خاطر اینکه مشکلشون زیاده، به خاطر اینکه مشکلشون رو بزرگ جلوه دادن و بعضی تاپیک ها اصلا دیده نمیشن، چون از همون اول عنوان جذب کننده ای ندارن و نویسنده ی تاپیک برای بیان مشکلش نویسنده قابلی نیست !

---

:104::104::104:
:104::104::104:
:104::104:

بله پدر جان. مشکل همینجاست.

http://www.hamdardi.net/imgup/27646/...379cd9402b.PNG

فقط توی مشاهده ی یک صفحه ، تو یک لحظه!:311:

واقعا هدف چیه؟ همدردی یا ارضاء حس کنجکاوی؟

اینجا مشخص میشه چرا پست ها محاوره ایه نه مشاوره ای.

ضمن تشکر از تمامی دوستانی که وقت و انرژی گذاشتند و نظرات و نقدهای خوب و سازنده ی خودشان را مطر ح کردند در خواست می کنم ضمن ریشه یابی مشکل راهکار هم ارائه بدهید تا این تاپیک در نهایت در یک بحث آزاد یک جمع بندی و یک سیاست مشترک را به نفع تالار و مراجع به همراه داشته باشد .

انرژی و توان خودمان را نباید دستکم بگیریم . کافی است که درست مشکل را بشناسیم و با یک سیاست جمعی برایش راه حل پیدا کنیم و به اجرا بگذاریم .

و باز خواهش می کنم تنها به تشکر اکتفا نکنید و حتما در این بحث شرکت کنید .

شاید الان با این تاپیک افرادی که خوندند چند صباحی رعایت کنند. اما مساله اینه که خیلی ها تاپیک رو نمی خونند، خیلی ها جدید عضو میشن و اونهایی هم که خوندند پس از چند مدت که تاپیک آپدیت نشد مثل تاپیک های آفتهای مشاوره ای و دیگر تذکرات فراموش میشه.

به نظر من اگر تذکرات مهم و فراگیر رو بشه به صورت چکیده و مختصر در ابتدای تاپیک جای داد یا مانند بنر در صفحات جای داد، افراد بیشتر به خاطر داشته باشند رعایت کنند. و همچنین خوبه قبل از ایجاد تاپیک تذکرات لازم رو به ایجاد کننده ی تاپیک داد.

این فقط یک پیشنهاد بود و اگر دوستان هم سهم خودشون رو ادا کنند زیر پست های مشاوره ای و غیر ضروری تشکر نزنند و به جا تشکر کنند و رتبه بدهند تا حد زیادی بهبود ایجاد میشه.

همچنین اگر ایجاد کنندگان تاپیک خودشون روی تمرکز تاپیک تسلط داشته باشند و هرگاه تاپیک در حال منحرف شدنه، تاپیک رو کنترل کنند فکر میکنم خوب باشه.

و به نظر من حضور کارشناسا تو تالار خیلی مهمه.

البته منم قبول دارم وقتی عضوی واسه تالار شناخته شده تر هست تاپیکاش معمولا سریعتر جواب میگیره اما با این حال جواباییکه تو تاپیک اعضای قدیمی گذاشته میشه حتی اگه سرعت تاپیک بالا باشه مشاوره ای و خوبه..یعنی با وجود سرعت بالا کیفیت کار کم نشده.

اما خیلی از تاپیکای مراجعین جدید سرعتشون بالاست و محتوایی هم ندارن.به قول یک زن امیدوار عزیز هم ما هم که جلوی اسممون کارشناس نیست که به تذکرمون توجه کنن...خیلی وقتا بهشون برمیخوره.

من یادمه قبلا این اتفاق خیلی کمتر میفتاد.چرا؟
چون کارشناسا حتی یه پست هم که میزدن روند کلی تاپیک رو مشخص میکردن.بقیه اعضا هم همکاری میکردن چون بارها بهشون تذکر داده شده بود ایرادات کار.

اما الان هم کارشناسا اصلا نیستن و هم به نظرم کسایی که تازه تر اومدن درست توجیه نشدن که چرا نباید پست غیرمشاوره ای گذاشت و ...

پس...
یکی از راهکارا حضور موثر کارشناسا میتونه باشه.
حضور مدیر همدردی که ارزوست.مگه اینکه ببینیم انلاینن و ازشون درخواست پست مشاوره ای کنیم تا بذارن.
خداییش پستهایی مثل نوشته های جناب مدیر توش کلی درسه که حیفه ازشون محروم شد.

موفق باشید

سلام
من خودم ترجیح می دم از استراتژی کم گوی و گزیده گوی استفاده کنم و جز در تاپیک های تفریحی که کنتور نمی اندازه!!! :) فقط در جایی که گمان می کنم حرفی برای گفتن دارم و نظرم هم می تونه موثر وارد گفتگو بشم.
اما این که راه حل این موضوع چیست؟ چگونه می شه که تاپیک های مشاوره ای به سمت گفتکوی های محاوره ای و غیر مشاوره ای پیش نروند؟
شاید یه راهش وزن دادن به تشکرها باشه و وزن تشکر خانم ANI از وزن تشکر آقای بچه مثبت بیشتر باشه و تشکرها اعتبارسازی کنند!
یعنی فرضا من اعتبارم توی سایت 100 هست وقتی که خانم ANI از من تشکر می کنه 100 امتیاز می گیرم وقتی بچه مثبت از من تشکر می کنه 5 امتیاز می گیرم وقتی از کسی تشکر می کنم 2-5 امتیاز ازم کم می شه و ...
بعد می شه علاوه بر امتیاز مثبت به پست ها امتیاز منفی در پست ها داشته باشیم و مثلا وقتی پستی امتیازش -20 شد به صورت خودکار حذف بشه یا دیده نشه.

این سیستم امتیاز دهی مثبت و منفی و فعالیت کاربران مبنی بر این امتیازها می تونه خیلی در جهت دهی به تالار موثر باشه

البته جواب سوال من در همین تاپیک داده نشد، و همچنان موضوع برای من مبهم هست، اما با توجه به برداشت خودم از تایپک خانم آنی مطالبی عرض می کنم :

اینجا فروم(Forum) هست.فروم در روم قدیم به میدان یا بازاری گفته میشد که محل حضور افراد مختلف بود و در گوشه کنار می ایستادند و در مورد موضوعات مختلف صحبت می کردند و یا متاعی و کالایی خرید و فروش می شد.
در دنیای امروز به سایت هایی گفته میشود که کاربران به صوت مهمان یا ثبت نام شده، در بحث های مختلف شرکت میکنند و در مورد یک موضوع مشخص نظرات خودشون رو مطرح می کنند.


بنابراین

هر فروم مانند بازاری است که هر کاربر متاعی ( در اینجا موضوعی) ارائه میکند و با توجه به نفوذ و شهرت و مهارت هایی که دارد مشتریان (در اینجا خوانندگان)بیشتری جذب میکند و منفعت ( در اینجا پاسخ ها و تشکرات و امتیازات) بیشتری به دست می آورد و این از خصوصیات هر انجمنی است
البته در هر فروم مانند هر اجتماعی قوانینی وجود دارد که از سوی همه کاربران لازم الاجرا است و در صورت تخلف جریمه هایی مختلفی در نظر گرفته شده است.
اما این قوانین تنها جهت ایجاد نظم و اطمینان از حفظ شئونات کاربران و رعایت عدالت در بیان نظرات مختلف هست.

پس؛

آیا می توان کاربران را مجبور کرد که طبق سلیقه ی ما و در چارچوب نظرات و تمایلات ما حرف بزنند و پست ارسال کنند؟
خیر، در این صورت نیازی به فروم نبود و وبلاگ ابزار مناسب تری برای بیان نظرات یک سویه هست.

آیا می توان تعیین کرد که کابران باید نسبت به چه موضوعی تمایل داشته باشند و چه بحث هایی را باید بیشتر دنبال کنند و به کدام پست ها باید بیشتر توجه کنند؟

خیر، در این صورت باز هم به فروم نیازی نبود.

البته مدیران می توانند بحث هایی را که از نظر خودشان مهمتر است برچسب "مهم" بزنند اما در هیچ فرومی نمی توانند برای بازدید از یک بحث یا عدم بازدید از بحثی دیگر تعیین تکلیف کنند، اگر بحثی خلاف قوانین به پیش می رفت میتوانند تذکر دهند یا در نهایت بحث را قفل یا کلا حذف نمایند.

به نظر من طرح این مسئله که چرا بحثی یا حتی پستی مورد توجه قرار میگیرد با ذات ایجاد انجمنی مثل همین انجمن همخوانی ندارد.

درست مانند این است که در یک بازار که امکانات مشخصی برای فروشندگان در نظر گرفته شده است، مشتریان را وادار کرد باید از فلان غرفه بازدید کنید و یا نسبت به فلان کالا رغبت کمتری نشان دهید.

البته میتوان فرهنگ سازی کرد،اما نباید کاربران را در ارائه ی نظرات محدود کرد.

http://www.hamdardi.net/images/www.h....com_2.net.jpg

ببینید دوستان درست است که اینجا یک تالار تخصصی جهت ارائه ی بحث های مشاوره ایی هست، اما در چارچوب فروم این خدمات ارائه میشه.
مدیران هم تشخیص دادند که به همه کاربران ثبت نام شده، امکان ارسال پست بدهند، یعنی ارسال پست به گروه خاصی تعلق ندارد.
مگر اینکه مدیران تصمیم بگیرند فقط گروه کارشناسان یا مشاوران اجازه ی ارسال پست دارند که ظاهرا در بعضی بخش های این انجمن چنین است.
اینکه بار علمی بحث ها پایین است یا مشاوره ها چنگی به دل نمی زند نمی تواند یک مشکل باشد، بلکه از خصوصیات فروم بودن هست.
عرض من این هست که به جای گلایه از پست های بی ارزش یا کم ارزش فرهنگ سازی کنید.
پیشنهاد جناب " بچه مثبت" کاملا کاربردی است.
دادن امتیاز منفی یکی از امکانات هر فرومی هست.
کاربران میتوانند در صورت بی ارزش دانستن هر پستی به آن امتیاز منفی بدهند.

اما ما ایرانی ها از این مسئله واهمه داریم، ترجیح میدیم به جای دادن امتیاز منفی که معمولا قابل شناسایی است، انتقادات خودمون رو در لفافه بیان کنیم که مبادا دل کسی بشکند.
یا در هیاهو مطرح کنیم تا احیانا صدا به صدا نرسد و بتوانیم بعدا بگوییم من نبودم یا منطورم تو نبودی.

البته با احترام

اولا طبق قوانین تالار هیچ بحثی حذف نمیشه.
اگه هم قرار باشه مرتب تاپیک زده بشه و با پستهای غیرمشاوره ای جلو بره و در نهایت قفل بشه اولا اون مراجع مشکلی ازش حل نشده و ثانیا کار مدیرا صدچندان شده.

انتقاد خانوم انی کاملا به جاست.
این تالار سعی داره مشاوره تا حدزیادی بصورت تخصصی جلو بره..درسته که هیچ کدوم ما (منظورم غیر از کارشناساس) متخصص این کار نیستیم اما اگه روند جوری باشه که سعی بشه بحثا تخصصی تر بشه ما هم کم کم یاد میگیریم.

اگه نیاز داریم فقط صحبت کنیم فرومهای دیگه وجود دارن که هیچ چارچوب خاصی رو در نظر نمیگیرن و همه میتونن حرفاشونو هرطور که هست بگن.اما اینجا که قراره یه تالار تخصصی باشه باید تو این جهت هم حرکت کنه..یعنی جوری باشه که وقتی یه تاپیک رو میخونی یه بار مشاوره ای داشته باشه و دوتا مطلب جدید یاد بگیری.

یادمون نره بعضی حرفا که قربون صدقه صرف هست شاید مذاق بعضیا حتی خود مراجع خوش بیاد اما به نظر شخصی من یه جور خیانت در حقش هست چون ما هم داریم کمک میکنیم تا ازتلاش اساسی و تحول زیربنایی زندگیش دور بشه.

پس چه خوبه در عین حال که باش همدردی میکنیم راهکار اساسی هم بدیم.

موفق باشید

خانم بهار.زندگی گرامی فکر میکنم پاسخ شما با ارسال مجدد پاسخ من همزمان شد.
قرار نیست اینجا به فکر مشغله ی مدیران باشیم، در هیچ فرومی چنین چیزی نیست، مدیران با توجه به علاقه خودشون و با توجه به معلومات و تبحری که دارند بدون هیچ منتی قبول زحمت کردند.

ما نباید به خاطر اینکه مصدع اوقاتشون میشیم از ارسال پست خودداری کنیم.

همچنین قرار نیست ما برای مدیران استراتژی تعریف کنیم.

مدیران حتما در همین انجمن بخشی دارند که در مورد موضوعات مدیریتی با هم بحث میکنند که از دید ما پنهان است و طبیعی هم هست.

اگر مدیران نگران لوث شدن بحث ها هستند، میتوانند ارسال پاسخ را فقط مختص مشاوران و کارشناسان قرار دهند.
چرا حتی به تازه واردین هم اجازه ارسال پاسخ به تاپیک های دیگران میدهند؟

لابد بیشتر از من و شما در این مورد فکر کردند و سپس تصمیم گرفتند.

البته اگر به این نتیجه برسند که ارسال پاسخ ها فقط منوط به گروه خاصی باشد می توانند.

اقا ارش بله همزمان شد.

نقل قول:

---

قرار نیست اینجا به فکر مشغله ی مدیران باشیم، در هیچ فرومی چنین چیزی نیست، مدیران با توجه به علاقه خودشون و با توجه به معلومات و تبحری که دارند بدون هیچ منتی قبول زحمت کردند.

---

بله درسته که خودشون قبول کردن..اما به نظر من لازمه که به فکر مشغله مدیرا باشیم چون سودش در نهایت به خودمون برمیگرده..اگه تالار جوری باشه که مرتب نیاز باشه تاپیک قفل بشه و جوابا حذف بشه و ویرایش بشه و ... نظم تالار بهم میخوره..مدیرا واقعا نمیتونن این کارو کنن.خودتونم دیدین که در روزچقد تاپیک ایجاد میشه.

چرا به جای اینکه یه بازنگری روی رفتار خودمون بکنیم بگیم هرکار دلمون خواس میکنیم مدیرا بیان درستش کنن؟؟

مگه قرار نیست اینجا ما یه چیزایی یاد بگیریم؟؟خوب اینم یکیشه..تو زندگیمونم باید یاد بگیریم خودمون رعایت کنیم.

مدیرا استراتژی رو تعیین کردن و بارها گفتن ازارسال پستهای چت گونه خودداری کنید.
اما وقتی رعایت نمیشه....

و واسه اون پستها تاپیک زدن مثل حال و احوال یا الاچیق.

اصلا بحث این نیست که یه نفر پست بذاره و یه نفر نتونه..بلکه بحث سر اینه که چه من چه شما چه نفر بعدی سعی کنیم رو نوشته هامون دقت کنیم.پستی بذاریم که یه بار مشاوره ای داشته باشه.
نمیشه جواب دادن رو برای تازه واردین محدود کرد.چون من خودم شخصا زیاد دیدم تازه وارد که پستهاش واقعا خوندنیه..اگه لازمه مثال هم بزنم.

اصلا سر محدود کردن تعداد افراد بحث نمیکنیم..بلکه حرف اینه که روند تالار باید تخصصی باشه..حالا همه از عضو فعال تا کاربر جدید باید سعی کنه خودشو تو این روند بندازه..اینطوری واقعا به نفع همه است


موفق باشی

آرش ضمن تشکر از شرکت در بحث و ارائه نظراتت .

توجه و دقتت رو به این مسئله جلب می کنم که این تالار از ابتدا بنایش بر همدلی نه همدردی ( همدردی = دل بده و قلوه تحویل بگیر ) و امر کار مشاوره ی جمعی و بعضا به نوعی از قوانین گروه درمانی پیروی می کند .

یعنی ضمن اینکه دست دیگران را می گیریم و نکاتی را برای آنها باز می کنیم خودمان نیز از این نکات استفاده کرده و بعضا بسیاری از مشکلات خودمان در اثر همین تکرارها به تغییر عادت تبدیل می شود .

مثال می زنم

در اولین قدم تمرین حرکت گروهی برای مسیری رو به رشد و در نهایت نتیجه برد - بر د ( تمرینی از جنس دیدن و درک کردن افراد خانواده ی خودمان در زندگی حقیقی - تمرین شنیدن و صبوری - تمرین سکوت - تمرین کنترل هیجانات و احساسات و تمرین دوربین به سمت خود . تمرین پذیرش و ........)

و زیر شاخه های حرکت گروهی

عشق
احترام
پذیرش ( هست هر آنچه که هست )
ایثار ( بخشیدن بدون چمشداشت )
مسئولیت پذیری در مقابل خود و دیگران .
دوست داشتن خودمان و دیگران .
تعهد .
توجه و اهمیت به خود و دیگران
تاثیرگزاری
موثر بودن ( زمانی که حضور فیزیکی نداری ، رد پای اثر بودنت و تاثیرگزاریت در زمان گذشته کاملا حس بشود )


و باز دقت کن هر فروم و رومی کالا و متاعی می فروشد . در این بازار قرار است از سر ایثار و در نهایت مسئولیت پذیری اینگونه مسائل داد و ستد شود ...............برای این بازار چه حرفی برای گفتن داری ؟ چه پیشنهادی داری ؟




ضمنا از سایر دوستان تقاضا می کنم قفل سکوت را بشکنید و وارد بحث شوید . نیازمند شنیدن نظرات شما هستیم ( تمرین شهامت و حرف زدن و نقد کردن و گفتگوی سازنده است )

ببینید در همین تاپیک الان بین ما دو تا بحث صورت گرفته، آیا این مشکلیه؟نه من فکر نمی کنم مشکل باشه،
اتفاقا یکی از نکات مثبت فروم همینه، چت هم نیست، چون ماندگاره، بعد ها خیلی ها میتونن بهش رجوع کنن، تشکر کنن و امتیاز بدن، آیا این بده؟نه خیلی هم خوبه.چه اشکالی داره؟

من با نظر شما در این مورد که باید به فکر مشغله ی مدیران باشیم موافق نیستم، نظم تاپیک ها بهم میخوره؟
میتوان تعداد مدیران را بیشتر کرد،

مدیر سایت می تونه تدابیری اتخاذ کنه که در هر لحظه حتما یک مدیر در تالار حضور داشته باشه.
میتونه اخطار بده، جریمه کنه، اون هم بر اساس قوانین انجمن.

اینکه از ارسال پست های چت گونه خود داری کنید یک توصیه است. نمیتوان این را به صورت استراتژی تعیین کرد مگر کاربران خودشون فرهنگ سازی کنند، به این پست ها امتیاز منفی بدن.امتیاز منفی برای همین موقع ها هستش.

من که این حرف رو میزنم در تاپیک هایی که شما گفتید فقط چند مورد شرکت کردم، یکی دو بار تولد رو تبریک گفتم و شاید یکی دو بار هم طنز فرستادم، این هم اشکالی نداره، از نقاط مثبت این فروم اتفاقا وجود بخش های تفریحی و آلاچیق و امثالهم هست، ولی چون زیاد مشارکت نداشتم پس میتونم منع رطب کنم اما اینکار رو نمی کنم چون با با اون موضوعات مخالفتی ندارم.

به نکته خوبی اشاره کردید، بعضی تازه واردین پست های خوبی میزنن، پس در حجمی از پست های بی ارزش پست های خوبی هم ارسال میشه, همیشه در حجمی از خاک و سنگریزه بالاخره مقداری طلا هست.

صحبت منم همینه، با محدود کردن ها مطمئن باشید همین تعداد پست های خوب هم پیدا نخواهد شد، فقط یک سری حرفای تکراری در هر پست مدام ارسال میشه.
اما اگر اجازه بدیم هر حرفی بیان بشه قطعا نکات مثبت بیشتری به دست میاریم.

اینکه بار مشاوره یک پست کمه یا نه نمیدونم تا چه قابل ارزیابی هستش، آیا اصلا ما میتونیم در این مورد نظر بدیم؟
شاید در همون قربون صدقه ها و آخی گفتن ها انرژِی هایی وجود داشته باشه که روی مراجع اثر مثبت تری بذاره تا یک صفحه کامل مشاوره.

در مورد محدود کردن تازه وارد ها امکانش هست، از نظر فنی امکانش هست که تازه وارد ها فقط در تاپیک های خودشون امکان ارسال پاسخ داشته باشند و نه در تاپیک های دیگران.

http://www.hamdardi.net/images/www.h....com_2.net.jpg

خانم آنی از ابراز لطفتون ممنون

من نسبت به این فروم مدیونم و دوست دارم که در بحث ها مشارکت داشته باشم حتی اگر فکر میکنم که حرفای من ارزش آنچنانی نداشته باشه،
صمیمانه میخوام راه پیشرفت و توسعه رو طی کنه و مخاطبین بیشتری رو جذب کنه.

فکر میکنم صرف حضور ما و صرف وقت در این سایت و ارائه ی نظرات و به اشتراک گذاشتن تجربه های زندگیمون نشان دهنده ی عشق، احترام، ایثار ( بخشیدن بدون چمشداشت )، مسئولیت پذیری در مقابل خود و دیگران و دوست داشتن خودمان و دیگران، توجه و اهمیت به خود و دیگران هست، غیر از اینه؟

وقت و زمانی که اینجا هر کاربری به هر دلیلی میذاره تا مشکلات بقیه رو بخونه و بهش فکر کنه تا بتونه راهکاری ارائه بده یا حتی درسی بگیره، نماد بارز اصولی است که شما گفتید( زیر شاخه های حرکت گروهی)


اینکه تقسیم بندی کنیم که یک کاربر داره درد دل میکنه پس بایکوتش کنیم و یک کاربر به قصد مشاوره اومده پس بهش هجوم بیاریم، بر خلاف اصولی است که شما گفتید( زیر شاخه های حرکت گروهی)

تعهد . پذیرش و تاثیر گزاری و موثر بودن هم با توصیه و قانون که قابل دستیابی نیست، به هنر و فرهنگ و ظرفیت هر یک از ما بستگی داره.

اگر یک کاربر متاعی از جنس ایثار ارائه میده قطعا توسط مخاطبش درک میشه و پذیرفته میشه و ماندگار می مونه اما اگر کاربری این توان رو نداشته باشه قطعا منزوی میشه و کنار می ره.
دست من و شما و دیگران نیست، خرد و عقل جمعی در هر اجتماعی خودش تعیین میکنه که چه کسی موثر هست و چه کسی نیست.چه کسی داره ایثار میکنه و چه کسی صرف جهت جلب توجه یا وقت گذرانی اومده.

باید به همه اجازه ابراز حضور و ارائه ی نظر داد و بعد خرد جمعی حاکم بر این تالار تعیین می کنه چه کسی حرفاش و گفته هاش موثر تره.
اگر کاربری پست هاش فقط قربان صدقه رفتن باشه و بر خلاف اهداف و آرمان های این تالار باشه خودبخود توسط اعضا طرد خواهد شد.
این یک اصل مسلم هست.
من شخصا اگر ببینم که پست های من تشکر زیادی نمیگیره متوجه میشم که حرفای من اینجا خریداری نداره و حضورم بی اثر است و خودبخود از این تالار می رم.
این قانون هر جامعه ایی هست.
من همچنان بر فرهنگ سازی به جای محدود کردن تاکید دارم و این فروم هم امکانات زیادی برای انجام این فرهنگ سازی داره.

با سلام دوباره...
با توجه به اين كه خانم ani خواستن كه راه حلهايي رو كه به ذهنمون ميرسه بگيم،هر چند كه به قول اقاي arash1348 فرهنگ سازي اهميت زيادي داره، اما به شخصه فكر ميكنم ايجاد برخي محدوديتها هم شايد بتونه كمك كننده باشه.
در يك نگاه اجمالي به پستهاي چت گونه و تاپيكهايي كه به سرعت صفحاتشون پر ميشه، ميشه دقيقا اين نكته رو به عينه ديد كه اكثرا كاربراني كه عضو نيستن(شارژ پرداخت نكردن) به اين روند دامن ميزنن.در واقع بيشتر اعضا نوعي وابستگي واحساس مسئوليت در خودشون دارن كه بيشتر تلاششون مبتني بر هدايت تاپيكهاست،كه معمولا در افرادي كه عضو نيستن اين احساس مسئوليت تا حدودي كمرنگ تره.به نوعي شايد حضور در اين تالار براشون نوعي وقت گذراني باشه تا يادگيري و كمك به ديگران.
پيشنهاد من دركنار افزايش تعداد كارشناسان،و پيشنهادات خوب ديگر دوستان از قبيل نمره منفي،وزن رتبه ها و ...
ايجاد محدوديت در ارسال تعداد پست براي افرادي كه عضو نيست هست،مثلا فردي كه عضو نيست تنها امكان ارسال 100 پست رو داشته باشه،به اين ترتيب با احساس مسئوليت بيشتري ارسالهاشو تنظيم ميكنه، و در صورتي هم كه تالار براش اون قدر مفيد باشه كه قصد موندن رو داشته باشه ميتونه با پرداخت حق عضويت به كارش ادامه بده.

سلام به دوستان و انی عزیز و محترم

در مورد تاپیکهایی که تعدادشون خیلی سریع زیاد میشه نظرم اینکه که برمیگرده به شرایط ایجاد کننده تاپیک و موضوعش.

(در واقع من تاپیکهایی رو که سریع زیاد میشن رو به دو دسته تقسیم بندی کردم )

دسته اول تاپیکهایی که بیشتر در مورد روابط جنسی و تجاوز و ...هستش (چون برای عموم و تقریبا میتونم بگم همه جذابیت داره) با سرعت بالایی زیاد میشه.

دسته دوم تاپیکهایی هستش که ایجاد کننده تاپیک به قولی اینجا برو بیایی داره و تقریبا همه میشناسنش و معروفه.
مثلا اگر خود شما بیاین و یه تاپیک بزنید و مثلا از مشکلاتتون با همسرتون بگید مطمئن باشید به یک ساعت نکشیده تعداد پستها از 50 هم زیاد میشه.

با احترامی که برای زن امیدوار عزیز قائل هستم فکر نمیکنم خیلی پیشنهادشون خوب باشه.

برای اینکه الان در کوچه و خیابان هم که میخوایم آب بخوریم (غیر از ماه مبارک !) معمولا مجبوریم آب معدنی بخریم.

اینکه خود عضوی با علاقه خودش و با نتایجی که در ذهنش میگیره بیاد و اقدام به خریدن شارژ کنه خیلی بهتره تا اینکه به خاطر قوانین این کار رو بکنه.

من فکر میکنم اگر اینجا رو هم وابسته به مسائل مالی نکنیم خیلی بهتره.
به جا ش بیایم طوری افراد رو هدایت کنیم که خودشون یاد بگیرن چطور به نظم تالار و روند مناسب تاپیکهاش کمک کننن.

به نظر من تعداد مدیران تالار خیلی کمه.( فکر میکنم فقط اقا حامد باشن و اقا کیوان )

خیلی وقتها دیده شده یه تاپیک مدتها در تعلیقه تا یکی از مدیران بیاد و تغییر عنوان بده.(منظورم از مدتها چند ساعته.کسی شکی به زحمات دلسوزانه مدیران نداره.ولی اونا هم بالاخره دو دست بیشتر ندارن و نمیتونن مدام در این فضا باشن و به تالار رسیدگی کنن)

آنی عزیز

خیلی وقتها دیده شده به تاپیکهایی اصلا و ابدا کارشناسا سر نمیزنن.در حالیکه بیچاره صاحب تاپیک داره فریاد میزنه و کمک میخوا دو حتی برخی مواقع التماس میکنه.نمونه اش تاپیک مریم 1363

بنابراین خود ایجاد کننده تاپیک میزنه تو فاز احساسات(چون جواب منطقی نیمبینه)

شروع میکنه به گفتن جملاتی مثل

کاش ازدواج نکرده بودم...

چقدر بدبختم....

و طبیعتا یکسری هم همراهیش میکنن و به قول شما همون الهی...قربونت برم..نازی و ...شروع میشه

در حالیکه اگر در اول کار یه کارشناس بیاد و پست بزنه و خط مشی اول رو درست و پررنگ جلوه بده بقیه هم همینکار رو ادامه میدن.

دیشب خیلی حرف زدم، نمی دونم تونستم جواب خانم آنی گرامی رو بدم یا نه، و اصلا تونستم منظور خودم رو بیان کنم یا نه،

اما دیشب و امروز به آخرین پست خانم آنی دوباره فکر کردم، نظرات دوستان رو هم خوندم، ظاهرا دوستان به کیفیت تالار بیش از کمیت آن می اندیشند، یعنی حضور بالای کاربران مهم نیست، عمق مطالب ارائه شده مهم هست، خب اینهم خیلی خوبه، اینهم یک استراتژِی هست، آیا مدیران هم چنین فکری دارند؟


موارد زیر به ذهنم رسید:

1- اینجا یک فروم هست، ابزاری کاملا این دنیایی با محدودیت های خاص خودش

2- ما میخواهیم با استفاده از همین ابزار به خود و دیگران عشق، محبت، ایثار، پذیرش مسئولیت و تعهد را بطور عملی بیاموزیم، که هم فروم به اهداف خودش برسد هم در زندگی واقعی به کارمان بیاید، آیا می شود؟

3- ما میخواهیم وقتی یک مراجع وارد تالار شد و بحثی ایجاد کرد و مشکلی رو مطرح کرد در کنار همدلی، راهکارهای بهتر زیستن و شاد زیستن و مبارزه با مشکلات را هم یاد بگیرد.

4- بعضی پاسخ ها نه تنها ما را به اهداف خود نمی رساند چه بسا با بیان مطالبی جلف و بی خاصیت از اهداف تالار هم دور میکند.

5- ما نمی توانیم به همه ی کاربران بگوییم چه پاسخی با چه بیانی و با چه لحنی بفرستید.

6- ما باید کاربری را که بحثی ایجاد می کند مسئول مستقیم به نتیجه رسیدن بحث خودش قرار دهیم.

7- مدیران یا یکی از کاربران بلافاصله بعد از ایجاد بحث، یک سری دستورالعمل برای صاحب تاپیک ارسال نمایند، مانند وقتی که تذکر داده میشود عنوان شما مبهم هست، مثلا:

الف: کاربر گرامی ، شما مسئول مستقیم تاپیک خود هستید، تاپیک شما در پست 51 بسته خواهد شد، پس تلاش کنید تا قبل از آن به نتیجه گیری برسید.نتیجه گیری خود را در یکی از پست های شماره 48 تا 50 اعلام کنید.

ب: با توجه به محدودیت ارسال پست، تاپیک خود را به سمت مطلوب هدایت نمایید، بنابراین مشکل خود را واضح بیان کنید و راهکاری عملی از دیگران مطالبه نمایید.

ج: در صورتی که بحث شما به نتیجه گیری و جمع بندی نهایی نرسد امکان ایجاد بحثی جدید برای طرح مشکل نخواهید داشت.( نمی دانم این مورد عملی خواهد بود یا خیر)

8- فرهنگ استفاده از دکمه های تشکر و رتبه باید ایجاد شود، باید از اینکه ارسال تشکر و دادن رتبه به ابزاری برای ابراز ارادت صرف و جلب توجه تبدیل شود جدا خودداری کنیم.

9- از سوی مدیران یا با انتخاب کاربران به صورت هفتگی و ماهیانه کاربران نمونه انتخاب و در سطح تالار معرفی شوند.
( شبیه آن تاپیکی که میگه وجود این عضو را چقدر موثر میدانید، اما این اعلام نباید به یک تاپیک محدود شود، باید توسط مدیران اعلام رسمی شود)
10- بهترین مشاوران و کارشناسان از نظر کاربران به صورت هفتگی یا ماهیانه انتخاب شوند.

11- تاپیکی وجود داره که بهترین پاسخ ها و پست ها رو مطرح می کنه، کار خیلی جالبیه، باید راهکاری باشه که این تاپیک مدام بروز بشه، مثلا گروهی از کاربران موظف باشند این تاپیک را بروز نگه دارند و از حذفش از لیست آخرین ارسالها جلوگیری کنند با این کار هم فرهنگ سازی میشه و بقیه کاربران متوجه میشن که چه نوع مطالبی باید ارسال کنند تا مورد توجه واقع بشه و هم مشوق هست.

12- ...

سلام به یاران همدردی،

از خانم آنی به خاطر ایجاد تاپیک تشکر می کنم. و تشکر می کنم از همه دوستانی که در این بحث شرکت کردند و چقدر دلسوزانه به فکر تالار هستند. اصلی ترین علت جو مثبت این تالار به خاطر این اعضای خوبی است که دارد.

فکر می کنم نیاز هست خود مدیر همدردی به این تاپیک سر بزند و نظرش رو بگوید. هر چند که مطمئنم اگر بتوانیم بعد از یک بحث سازنده در این تاپیک یک جمع بندی داشته باشیم و به مدیر همدردی ارائه بدهیم، خیلی خوب هست.

دوستان یک سری پیشنهادات داشتند که مربوط می شود به تغییراتی در برنامه تالار. مثلاً همین امکان امتیاز دادن به پست ها چیزی بود که من هم یکبار پیشنهاد دادم. نظر شخصی من این هست که برنامه تالار یک زمانی خوب و مناسب بوده، ولی با زیاد شدن تعداد اعضا و تاپیک ها، نیاز به یک Forum خیلی پیشرفته تر و با امکانات بیشتر داریم.
تالارهای مشابه خارجی رو دیدم که خیلی پیشرفته تر از ما هستند و مشکلاتی که ما داریم رو ندارند.
ولی!!! واقعیتش این هست چنین کارهایی هزینه بر هست. مشکل دیگر همین حضور کارشناس ها و مدیرها هست. جای شکر دارد که ما کارشناسانی داریم که بدون هیچ چشم داشتی در این تالار فعالیت می کنند. ولی واقعیتش این هست که کارشناسان و مدیران هیچ درآمدی از این تالار ندارند و هر کاری انجام می شود خیرخواهانه هست. همانطور که شما عزیزان خیرخواهانه در تاپیک ها پست های مشاوره ای ارسال می کنید. حالا اگر این کارشناسان یک مدت گرفتار باشند و نتوانند به تالار سر بزنند، جای خالیشان شدیداً حس می شود. ولی چه کار می توان کرد؟!

یک نقطه ضعف این تالار کمرنگ بودن حضور کارشناس ها در چند وقت اخیر بوده. ولی آیا واقعاً این تقصیر کارشناسان است؟! نه! تقصیر مدیر همدردی است؟! نه!
واقعیت این هست که هر کسی فرصت و توانایی ندارد هر روز پاسخگوی تاپیک ها باشد. و درآمدی هم نیست که مدیر بخواهد کسی رو استخدام کند. به نظر شما با درآمد حاصل از حق عضویت ها و تبلیغات می شود هزینه سرور رو داد، پشتیبان فنی استخدام کرد، و چند کارشناس و مدیر هم استخدام کرد که هر روز آنلاین باشند و به تاپیک ها رسیدگی کنند؟!!!

من سعی می کنم باز هم نظرات خودم رو در این تاپیک بنویسم.

فقط یک پیشنهاد دارم.

تالار این ایرادها رو دارد. سعی کنیم با توجه به آنچه داریم یک راه حلی پیدا کنیم. و اونچه که ما داریم اعضای فعال تالار هستند که تعدادشون هم کم نیست. اگر دقت کنید، به 90% سوالاتی که در اینجا مطرح می شود، قبلاً یا خود مدیر همدردی یا کارشناسان پاسخ دادند. تاپیک های مشابه رو پیدا کنیم و پست های کارشناسی رو به مراجعین جدید معرفی کنیم. سعی کنیم در راستای همان مشاوره های مدیر همدردی و کارشناسان پست های مشاوره ای ارسال کنیم.

من خیلی متشکرم از اعضایی که مسئله ی مبهم بودن عنوان رو به دوستان گوشزد می کنند و این چقدر به مدیران کمک می کند. خب چه خوب هست که وقتی می بینید تاپیکی با سرعت بیش از حد پیش می رود، به مراجع گوشزد کنید که تاپیکش رو کنترل کند و یاد آوری کنید که ظرفیت تاپیکش 50 پست هست و موارد دیگر...

باور کنید حتی اگر همه مدیرانی که در حال حاضر فعال هستند هم آنلاین باشند، رسیدگی به 4 صفحه ارسالهای امروز کار راحتی نیست! به خصوص گزارش های شما دوستان به ما کمک می کند.

باور کنید اینکه یک مدیر چند صفحه تاپیک رو بخواند و یک جمع بندی کند و پست پایانی تاپیک رو ارسال کند، حدود 1 ساعت زمان نیاز دارد. مشخص است که دیگر وقتی برای بقیه تاپیک ها نمی ماند. مطمئنم بقیه مدیران هم همین مشکل رو دارند.

یک پیشنهاد خوب مدیر همدردی ارتقاء بعضی از کاربران به "کمک کارشناس" بود که کاش جدی تر دنبال شود.

از شما ممنونم.

جانا سخن از دل ما میگویی......
بنده به سهم خود از شما بزرگواران به خاطر این حرکت خودجوش ممنونم.
اما یک مشکل هست!مشکلی که اینجا هست، اینه که معمولا"در گذشته هم معدود مواردی ،پیرامون بحث همین تاپیک ،از سوی کاربران مطرح شده، و به خوبی نیز به مرحله اجرا در آمده است؛ اما با گذشت زمان تعدادی از ان کاربران یا حضورشان کم رنگ شده و یا بطور کل قطع شده، این شما و آن کاربران بوده اند که به روند تالار رشد داده اند، و در نبود مدیران و حتی کارشناسان با وجود آن دوستان ،مشکل خاصی نبود.
بدین خاطر این موضوع را مطرح کردم که امیدوارم در این اتاق فکر تصمیمات خوبی اتخاذ شود و به مرحله اجرا در آید؛ و امید به اینکه تداوم داشته باشد.

سلام،

من می خوام این پست رو بنویسم. نمی دانم، شاید بعداً حتی از نوشتنش پشیمان بشوم. ولی یک گله دارم از دوستان!!

هر وقت یک تاپیک با موضوع خیانت ایجاد بشود، تا در عرض یک روز چند صفحه پست در تاپیک ارسال نکنیم و طرف رو سرزنش و محکوم نکنیم، بیخیال نمی شویم! و متاسفانه اعضای جدیدتر هم که با قوانین تالار آشنا نیستند، حتی توهین و بی احترامی هم می کنند.
همیشه گفتم، حتی اگر یک قاتل هم به این تالار بیاید، ما حق توهین به او نداریم. چون ما کاره ای نیستیم!!!
مگر به ما خیانت شده؟! مگر حق ما رو خوردند؟! مگر ما قاضی هستیم؟ اصلاً ما اجازه قضاوت داریم؟
یک پست نوشتاری رو می خونیم، بعد قضاوت می کنیم، بعد طرف رو محکوم و مجازات هم می کنیم!!
خود من هم که الآن دارم اینها رو می نویسم تا به حال به اشتباه این کار رو کردم.
بیایید این کار رو نکنیم!

همین آخرین تاپیکی که امروز صبح باز شد، در عرض کمتر از یکروز به صفحه 4 رسید. اکثر پست ها هم سرزنش و محکوم کردن هستند.
من ادعایی ندارم، و من نه مشاورم نه متخصص. ولی نمی خواستم اینطوری بشود و با توجه به صحبت هایی که در همین تاپیک داشتیم، وقتی دیدم تاپیک طی چند ساعت به صفحه 2 رسیده نوشتم:

نقل قول:

---

سلام،

با توجه به اینکه در عرض کمتر از 2 ساعت 15 پست در این تاپیک ارسال شده، یادآوری می کنم که ظرفیت تاپیک های مشاوره ای 50 پست است و بعد از آن تاپیک بسته خواهد شد. بنابراین از دوستان تقاضا دارم که در ارسال پست ها دقت بیشتری کنند و به مراجع کمک کنند از تاپیکش بهترین نتیجه رو بگیرد.

و خواهش می کنم با توجه به موضوع تاپیک احساساتی برخورد نکنیم.

با تشکر.

---

ولی ظاهراً دوستان صلاح دانستند که مراجع رو بیشتر محکوم و سرزنش کنند تا آخر تاپیک به جایی برسد که مراجع بگوید:

نقل قول:

---

واقعا از مطرح کردم مشکلم اینجا پشیمون شدم . جالبه برام که چطور بعضی دوستان به خودشون اجازه می دن درباره یه آدم که هیچی از زندگیش نمی دونن به این راحتی قضاوت کنن !‌ واقعا نمی خوام جواب خیلی از کاربرهای گرامی رو بدم . خواهش می کنم اگه براتون سخته هضم تاپیک بنده لطف کنید و پستهای احساسی اینجا نگذارید و بنده رو بحال خودم بگذارید و اجازه بدید کارشناسان دیگه راهنمایی کنن که چطور باید مشکلمو حل کنم .

---

واقعاً حیف هست...

می شود با ایشون هم حسی کرد، اعتمادش رو به دست آورد، و اون وقت کاری کنیم که اشتباهش رو درک کند و راه درست رو انتخاب کند. اگر این کار رو بکنیم، هنر کردیم.
وگرنه که اگر به سرزنش و محکوم کردن باشه، همه بلدند...! نیازی به تالار تخصصی مشاوره و ازدواج نیست!!!

ممنونم عزیزان.

با سلام

از آنجا که فردی که با مشکلی وارد تالار می شود و از لحاظ روحی آسیب دیده است ، هم نیاز به مشاوره دارد هم نیاز به همدردی ، برخی از کاربران خیلی عالی همدردی می کنند (عموما خانمها) ،
نازی !! - گریه نکن ، قربونت برم و...

مراجع با این هدردیها احساس خوبی بهش دست میده و از بار سنگین این آسیب تا حدودی راحت میشه ، احساس می کنه جائی رو برا درد دل کردن پیدا کرده ، پس تا اینجا این همدردیها خوبه.

افراط در این همدردیها باعث میشه که مراجع خودش رو محق می دونه و هر چه دوز این همدردی ها بیشتر بشه ، توصیه ها کمتر توجه میشه.

پیشنهاد من ایجاد یک تاپیک عمومی با عنوان "کلبه همدردی" یه چیزی مثل "ماساژ روحی"
یا حتی می تونه "اتاق بغل آنی!!" باشه.

بدین ترتیب در تاپیک اصلی مراجع ارسالهای مشاوره ای ، که می تونه در برخی موارد هم در حد تلنگر هائی برای بیدار شدن مراجع باشه و

در اتاق همدردی ، سایر عزیزان با او همدردی کرده و محبت نمایند.

به به . خوشحالم که کیوان و حامد و Baby عزیز هم افتخار دادند و در بحث شرکت کردند . امیدوارم شاهد حضور Sci و بالهای صداقت و فرشته ی مهربان و مدیر همدردی و ................( سایر دوستان ) هم باشیم و از نظرات آنها بهره ببریم .

بعضی از دوستان نظراتی ارائه داده اند که از همگی تشکر می کنم اما توجه دوستان را به این موضوع جلب می کنم که ضمن اینکه نظرات شما بسیار عالی است اما نکاتی از قلم افتاده است و به آن نکات دقت نشده ، از جمله فضای امکانات و شرایط است .
یعنی وقتی حرف از افزایش تعداد کارشناس و مدیر می زنیم باید ببینیم آیا چنین امکانی موجود هست یا نه ؟!‌ مطمئن باشید اگر چنین امکانی بود تا امروز اتفاق افتاده بود . در نتیجه کف مویی که مو ندارد تو حرف از کندنش بزن !!

با توجه به داشته هایمان در نهایت پذیرش لطفا راهکار ارائه بدهید . خوب یا بد ، کم یا زیاد فضای امکانات ما همینی است که می بینید . بسم الله ......... شروع کنید به راهکارهای جدید دادن .

به نظر من نوازش مثبت کلامی و مستقیم دادن ابدا اشکال نداردو وجود نوازش و تائید هم لازمه ارتباط گیری مناسب است . اما نوازش درست و به اندازه و در جای مناسب .

آنچه شاهد هستم کودک محوری کاربران در مقابل هم است . برای این کودک محوری که بعضا غیر سازنده هست باید فکری جدی بشه که بعضا آسیب زاست . این افراد با رفتار و خرج کردن احساس و......از نوع کودکانه و حتی حمایت های غیر سازنده در زندگی های عادی نیز دچار مشکلات اساسی هستند .



به نظر من



1- ابتدا خودمان به شکل فردی ، خودمان را به لحاظ توانایی و درک موضوع مورد نظر تاپیک و کاربران قابلیت سنجی کنیم و بعد اقدام به زدن پست کنیم .

2-تقسیم انرژی و تمرکز بر تاپیک ها. ( همه با هم به یک تاپیک حمله ور نشویم و اگر موضوع از جذابیت برخوردار است . تمرین سکوت کنیم )

یعنی وقتی من می بینم یکی از کاربران قوی در تاپیکی حضور پررنگ و درجهت درست دارد .انرژی خودم را صرف آن تاپیک نکنم .تنها در زمانی حضور پیدا کنم که بنا بر توانایی و چگونگی وجودی من ،‌بتوانم حرفی برای گفتن داشته باشم و به نکته ای اشاره کنم که از دید پنهان مانده است .

3- خودداری از حرفهای تکراری و سبک که منجر به هم ریختن تمرکز و دقت مراجع می شود .

4- تفهیم و فرهنگ سازی این موضوع که پست طولانی ابدا به معنای پرباری پست نیست . بیشتر از فرهنگ کم گوی و گزیده گوی چون در بهره ببریم . قبل از اینکه دکمه ی ارسال را کلیک کنیم . چندین بار متن خودمان را بخوانیم . به نوعی مثل جویدن حرف !!

5- تفهیم و فرهنگ سازی در جهت قضاوت و سرزنش اکیدا ممنوع . هم در مورد افراد غایب و هم در مورد افراد حاضر ( به نظر من می توانیم برای این فرهنگ سازی ها در امضاهای خود بر حسب نیاز استفاده کنیم)

6 - استفاده از قاطعیت به جا و مناسب ( با خوک زدن و تخریب شخصیت اشتباه نشود ) .
به نظر من نیاز تالار چیزی مثل جریمه های پلیس است که اخیرا سطح رانندگی هموطنان را قدری متحول کرده است و........ما به چنین چیزی نیاز داریم .

ضمن تشکر از آنی عزیز که این تاپیک رو باز کرد و همچنین مدیران و مشاوران و اعضای محترم و دلسوز.

میخواستم یک نکنه رو اینجا بگم اونم اینکه متاسفانه بعضی از اعضای محترم اینجا رو با جبهه جنگ اشتباه گرفتند (شاید خود منم همینطور)
و به صورت غیر مستقیم میخوان دیگری رو بکوبند.(البته نمیدونم چه چیزی در این فضای مجازی نصیبشون میشه)!!

ما برای وصل کردن آمدیم
نی برای فصل کردم آمدیم

پیشنهادم اینه که:
خیلی وقتا دیدم اعضای محترم میان تو تاپیکها پست میذارند تقریبا مثل اینه که نظر افراد قبلی رو کپی پیس کردند!!

یا اینکه همون نظرو برمیدارند و یکم پیاز داغ بهش اضافه میکنند و رنگ و لعاب بهش میدنو دوباره مینویسند.
اینجوری میشه که هی پستها زیاد میشه و تاپیکها چند صفحه ای و یا اینکه برای نقل قولها تمام پست کسی رو که میخوان ازش نقل قول بنویسند میذارن تو پست خودشون.

باتشکر

سلام به آنی عزیز و سایر یاران خوب همدردی

واقعا این احساس محوری تاثیرات مخربی در روند تالار داشته طوری که گویا مدیران زحمتکش و عزیز تالار رو کمی

خسته و دلزده کرده و کارشناسان رو از ارائه نظر دلسرد.

برای خود بنده گاها پیش آمده که بدون حب و بغض خواستم مراجع رو بیدار کنم و تلنگری دوستانه (نه توام با خشونت و

یا بار منفی) به مراجع بزنم اما دوستان تازه کار به دلیل نا آشنا بودن با قوانین نه تنها به احساس غلط مراجع پرو بال

دادند بلکه چنان به مراجع جانب حق را می دهند گویی اینکه خدا هستند و قاضی القضات! و مراجع به شدت در برابر

حرفی حق و البته با شکل مناسب طرح شده جبهه گرفته و حتی به بی راهه رفته است.

متاسفانه این نوع برخورد را مثلا در تاپیک هایی با مسئله "بکارت" ، "برخورد با مادر شوهر" ، "برخورد با شوهر تند مزاج"

مسئله "خیانت" و از همه مهتر مسئله "طلاق" می بینیم!

کاش می دانستیم که در برابر این ارسال های نظر ممکن است یک زندگی را تحت الشعاع قرار داده و حتی بهم بریزیم

و از طرفی در برابر خدا مسئول هستیم! حتی شاید در برابر یک تشکر زدن مسئول باشیم!

گاهی دیدم هم حسی در تاپیک های "مادر شوهر" چنان مخرب بوده که تا ماه ها مراجع با خانواده همسر و خود

همسرش دچار مسئله شده و جالب تر اینکه نمی داند دلیلش چیست و می آید و میگوید عمل کردم پس چه شد؟!

یا در تاپیکی نظیر تاپیک "شیرین بانو" چنان تند با مراجع برخورد می شود که از طرح قضیه ابراز پشیمانی می کند!

نظیر خانواده هایی شده ایم که چنان با صداقت کودکان برخورد تندی می کنیم که یافراری می شود یا متوسل به دروغ

و خوب از تبعات کارمان ناآگاهیم!

و اما پیشنهادات من به قول آنی عزیز فرهنگ سازی است در وجه های متفاوت!

1- وقتی کاربری عضو شد بعد از مثلا 1 روز یک پیام خصوصی از مدیریت تالار دریافت کند که مشکلات و خطرها را به او

علاوه بر خوشامد گویی فعلی آگاه کند و حتی لینک آفت های مشاوره را برایش بگذارد. موقعیت های آسیب زا و

احساسی را برایش مطرح کند تا بداند در مقابل هر پست و برخورد احساسی مسئول است و قاضی نیست!

2- برای کاربران جدید کلاس آموزشی مجازی تشکیل شود (نظیر کارگاه های جناب baby) تا برایشان مطرح شود که

چگونه باید پست بگذارند و مطالب ضروری به آنها آموزش داده شود.

3- کاربران را در مدیریت تالار سهیم کنیم به گونه ای که هر فرد مانند "ویدا@" عزیز احساس مسئولیت کند و حتی

کاربران فعال با هدایایی نظیر تقدیر عمومی از کاربرانی تازه وارد یا شارژ رایگان تشویق شوند و کمک های برای

مدیران اجرایی باشند و حتی این امر داوطلبانه باشد.

4- تاپیک های فرهنگ سازی و غنی سازی با جملاتی کوتاه و کاربردی به تدریج و منظم افراد را با فرهنگ مشاوره

آشنا کند.

5- روحیه کار تیمی و هم افزایی در تالار در کنار صمیمیت اعضا ، آموزش داده شده و همه تالار همدردی را ببینند نه

فردی خاص را که این ماحصل تلاش همگان است!

6- تاپیکی نظیر وجود این عضو در تالا چه اثری داشته برای کاربران جدید با این محتوا که پست های پر محتوا از کاربران

تازه وارد گذاشته شده و همانجا از آنها تشکر و فدر دانی شود و به او گفته شود مسئولیت او زین پس سنگین تر

است و مقالاتی برایش در این جهت ارسال شود که احساس مهم بودن داشته باشد و تعلق خاطر!

7- در یک پست مشاوره ای بهتر است ابتدا با مراجع هم حسی شده و بعد با زدن مثال های عملی ، راهکاری

عملیاتی به مراجع داده شود تا مراجع هم حس کند که درک شده ، هم راهکاری مناسب بیابد و در دنیای واقع سرنخ

ها را دنبال کند و از او بخواهیم تند تند پست نگذارد تا نتیجه بهتری بگیرد.

در پایان از آنی عزیز برای فراهم سازی این بستر و مشارکت خوب دوستان عزیز برای پیشبرد اهداف تالار تشکر میکنم.

:72:

امیدوارم این بحث مثل خیلی از کارها و رفتارهای ما ایرانی ها نشه که میایم تا صرفا حرفی زده باشیم تا خودی نشون بدیم و بعد همه چیز فراموش بشه .شعار زدگی که حضور پر رنگ در کشور ما داره امیدوارم لا اقل اینجا کمرنگ بشه.
راهکارهایی که ارائه میشه باید امتیاز دهی بشه، قابلیت اجرایی بودنش بررسی بشه، و اگر اجرایی بود عملیاتی بشه.

__________________________________________________ ________

همچنین :

اگر از پست های احساسی شکایت داریم (هر چند من با این موضع کاملا مخالفم و اعتقاد دارم باید در یک فروم حق حرف زدن و بیان نظر برای همه قائل شد، مخاطب باید از همه ی زوایا به مشکل خودش نگاه کنه حتی از تند ترین زاویه) باید دقیقا بررسی بشه و به یک کاربر عادی که براش امکان بیان نظر و ارسال پست فراهم شده، توضیح داده بشه که چرا نباید پست هایی داد که برداشت احساسی بودن از اونا داریم؟

از نظر کارشناسان و مشاورین محترم اصلا فرق یک پست احساسی با یک راهنمایی علمی چیه؟باید این تفاوت واضح و روشن بیان بشه.

چه فاکتورهایی این تفاوت را نمایان می کنه؟اصلا بررسی دقیق و منطقی بشه که چرا یک بحث به قول دوستان مورد هجوم واقع میشه و یک بحث کاملا منزوی میشه؟

حالا به فرض من احساسی جواب دادم، ( من نوعی رو عرض میکنم) وقت گذاشتم و از تجربه و فکرم کمک گرفتم و حرفی زدم، تا کاربری رو به کار زشت و غیر اخلاقیش( از نگاه خودم) واقف کنم آیا باید در همان بحث در برابر همان مراجع محکوم به احساسی بودن بشم؟
متوجه هستم که مراجع برای حل مشکلش اینجا میاد و باید از راهش وارد شد، اما وقتی مراجع اعلام میکنه من به زشتی کار خودم واقفم و میدونم گناه داره، اما شما بگید من این گناه رو چطور انجام بدم که تبعاتی نداشته باشه! (شما برداشت دیگه ایی از پست های اول اینگونه مراجعین میکنید؟)
چه باید کرد؟نباید اول از خواب بیدارش کرد؟یا باید با صحبت های اولیه شاید اینگونه به اون القا کرد که کار شما همچین هم که فکر میکنی زیاد هم بد نیست؟!...

سلام.

نمیدونم چرا اینجا همه در همکاری اتفاق نظر دارند. هیچ کس نمی گه، نه، باید مراجع را کوبید، سیلی زد، تحقیر کرد و لازم باشه دشنام داد! اما در عمل، در تاپیک های "بوووق" و "بووووووق" و "بوووووووووق" شاهد برخورد احساسی و متعصبانه با خیلی از مراجع بودیم و هستیم.

به صرف اینکه آقا اشتباهی عاشق شده، تمام شخصیتش رو بمباران می کنیم.

و جالب انتظار ماست....

خودمون نمی تونیم جلوی نفرتمون رو بگیریم، انتظار داریم آقا جلوی عشقش رو بگیره!

واقعا آموزش های تالار و رعایت مقررات فقط مخصوص دیگرانه؟ پس خودمون چی؟:302:

سلام.

انقدر دیر اومدم که حرفا یی که میخواستم بگم رو دوستان همه گفتن:)

نمیدونم حرفام چقدر ممکنه مفید باشه
اما چند تا نکته به ذهنم رسید که اینجا بگم

نکته اول اینکه:
از اونجاییکه اسم اینجا همدردیه، اعضای تازه وارد انتظار همدردی و به نوعی دل سوزوندن دارن.
به خاطر همین دلشون میخواد مرثیه سرایی هایی که دارن بی جواب نمونه.
و همینطور وقتی برای سایر افراد میخوان پست بذارن، حس میکنن این مدل پست ها کمک بیشتری میکنه به افراد.

و چیزیکه میبینم اینه که مواردی هم هستن که بعد از یه مدت که میبینن پست های حاوی نوازش کم هست و به اصطلاح ِرایج کسی باهاش همدردی نمیکنه بدون سر و صدا تالار رو ترک میکنن. یعنی در واقع فقط نوازش میخواستن. که پاسخ مناسبی دریافت نکردن و رفتن.

سوال اینجاست که در مقابل چنین افرادی چیکار باید بکنیم.(البته اینی که میگم در مقابل افرادی که نوازش نمیخواستن هم استفاده میشه)
بعضی از دوستان با سابقه و قدیمی تر، ترجیح میدن از ترفند شوکه کردن طرف استفاده کنن و ایشون رو متوجه همه ی اشتباهاتش کنن تا به خودش بیاد.
این روش بعضی جاها جواب میده. مراجع متوجه میشه و تشکر هم میکنه و به خودش میاد.
بعضی جاها جواب نمیده. اصلاً طرف متوجه نمیشه بهش چی گفتیم. شروع میکنه به گارد گرفتن و ذکر دوباره ی مصیبت ها و حس میکنه اینجا هم کسی درکش نمیکنه. و ممکنه بی سرو صدا بره و اون ترفند نیمه کاره رها بشه.
بعضی جاها جواب نمیده و اوضاع بدتر هم میشه و باعث میشه بقیه ی کسانی که میخوان راهنمایی کنن هم به اشتباه با توپ و تشر با مراجع صحبت کنن.

[ویرایش کردم این قسمت رو اضافه کردم: اینه که به نظر من، شوکه کردن مراجع (مشاوره هایی نظیر این: "این چه زندگی ایه که برای خودت ساختی. زودتر جمعش کن تا بدتر از این نشده"، البته منظورم عین این جملات نیست. مشاوره هایی با این مضمون.)، خیلی روش حساسیه. استفاده از اون ظرافت خاصی میخواد. که من خودم هیچ وقت در خودم نمیبینم با یه مراجع تازه وارد که به محیط اینجا آشنا هم نیست اینجوری برخورد کنم.]

اما از طرفی، (ادامه ی نکته اول)
درسته ما که یه مدت هست توی تالار فعالیت داشتیم در این موارد توجیه شدیم. و سعی میکنیم که ارجاع بدیم به تاپیک های قبلی یا فرد رو متوجه اشتباهش کنیم. اما بعضی جاها، اینگونه برخورد (برخورد خشک و صرف ارجاع دادن)، برداشتش از بیرون این میشه که: "مشکل تو، خیلی مشکل پیش پا افتاده و تکراری هست."
و این باعث میشه نه تنها به اونها عمل نکنه و اونا رو نخونه، بلکه فرد از اینجا زده بشه.

یعنی میخوام بگم حواسمون باشه پست هامون خشک و انضباطی نباشه.
حتی شما مدیران عزیز. :)

یه نکته ی دیگه اینکه
میفرمایید که اگه میبینم توی اون تاپیک نظر سازنده ای داریم ارائه بدیم. اگه نه، هیچ پستی نزنیم.
ولی بعضی وقتا پیش میومد که تالار یه کمی خلوت تر بوده باشه. و کارشناسا هم حضور پر رنگی نداشتن. و من به شخصه با تاپیکی مواجه شدم که راه حلی براش نداشتم. خب قاعدتا پستی هم نمیذاشتم. ولی بعد از مدتی با آه و ناله ی شخص روبرو میشدیم که چرا به تاپیک من کسی جواب نمیده.
من خودم در اینجور مواقع سعی میکنم کمی همدردی کنم و بگم که منتظر کارشناسا باشه تا بیان و کمکش کنن.
و تاپیکش رو میذارم توی تاپیکی که بالهای صداقت عزیز زده تا کارشناسا ببینن.
ولی معلوم نیست کارشناسی بیاد و سر بزنه.
البته حق میدم. میدونم تعداد تاپیکا زیاده.
ولی آخرش اینه که اینجور تاپیکا، استعداد زیادی پیدا میکنن که تبدیل بشن به یه تاپیک دریافت نوازش منفی.


در مورد تاپیکایی که با قضاوت و متهم کردن فرد، به سرعت پیش میره
به نظر من، اعضای عادی مثل من، که نه کارشناسیم و نه اختیارات مدیریتی داریم، کاری نمیتونن بکنن. جز اینکه خودشون وارد این چرخه نشن و پست قضاوتی نذارن.
و اون تاپیک رو گزارش کنن.
بارها دیدم به پستهایی که دوستان اخطار میدن "قضاوت نکنید" و "متهم نکنید" توجه نمیکنن.
افراد خاطی باید به صورت مدیریتی اعمال قانون بشن:)

فکر میکنم باز داریم کلی صحبت می کنیم.

دوستان توجه کنند با کلی صحبت کردن و غلو کردن در بیانات، راهی باز نمیشه.

قراره راهکاری برای بهبود روند تاپیک ها پیدا بشه، اینکه در چند پست اشاره میشه چرا احساسی پست می زنن که مشکلی حل نمیشه.

اما:

( من نمیدونم پستی که من زدم از نظر دوستان احساسی بود یا نه بنابراین برداشت نشه که من دارم از خودم دفاع میکنم، من دارم موضوع مطرح شده رو نقد میکنم، چون هیچ پستی از نظر من احساسی نبود، همه ی پست ها گوشزد خطر و هشدار بودند)

آقایی پست زده که من عاشق خواهر زنم هستم و باهاش ارتباط (تلفنی) هم دارم و میخوام همسرم رو به خاطر ازدواج با خواهرش طلاق بدم، خب تا اینجای کار همه میدونیم این کار از نظر شرعی، عرفی، قانونی اشتباه و خطاست.

در حالت عادی باید به این آقا گفته میشد که این کار شما اشتباه هست و باید این ارتباط رو قطع کنی و بچسبی به زندگیت.

اما میبینیم که این آقا در انتهای پستش تاکید داره از من نخواین از خواهر زنم بگذرم!

در واقع مشکل این آقا دقیقا اینه که من چطور همسرم رو طلاق بدم و با خواهرش ازدواج کنم بدون اینکه تبعاتش گریبانگیر من بشه!

این آقا اصلا به زشتی کاری که میکنه واقف نیست، این آقا اصلا متوجه نیست که کارش از ریشه غلطه.

یا قبل از این آقایی اومده بود و می گفت من زن دارم و عاشق یک زن شوهردار دیگه شدم، گفته بود من میدونم کارم گناهه اینارو نگید بگید چی کار کنم،

در واقع منتظر بود بهش راهکاری ارائه بشه که خب آقای محترم لطفا همسرت رو طلاق بده، اون خانم هم به همچنین و باهم زندگی خوشی رو شروع کنید.

گویی اینجا بیشتر دنبال شریک جرم میگردن تا به دنبال راهی برای خلاصی از اشتباهشون!


مواقعی لازم هست با تشر و تلنگر افراد رو بیدار کرد، که آقا/خانم کجا میری؟باید برگردی تا بشه باهات حرف زد.

هیچ کس هم شخصیت اونها رو مورد توهین قرار نداد، فقط زشتی کارشون رو برجسته کردند تا به خودشون بیان.

در واقع کاربران عادی در اینجا، ندای وجدان جامعه هستد، در برابر زشتی ها فریاد می زنند، اجازه بدید فریاد بزنند تا مراجع متوجه بشه کارش اصلا غلطه، مشکلش یک مشکل ساده نیست، بلکه به یک ورطه ی خطرناک کشیده شده.

پست های کاربران عادی مثل من، هیچ وقت دارای وزن یکسان با پستهای مشاوران و کارشناسانی نیست که اتفاقا با برچسبی که در زیر آیدیشون خورده کاملا مشخص هستند.

مراجع هم اینو خوب میدونه.

یک مراجع به محض لاگین شدن که مشکلش رو بیان نمی کنه، حتما چرخی در انجمن زده و با فضا تا حدی آشنا شده.

کسی که اینجا مشکلش رو مطرح میکنه حتما از حداقل سواد و معلومات اجتماعی برخورداره و میدونه کی، چی داره میگه.

بنابراین جایی برای سرخورده شدن نداره، اگر سرخورده شد، یعنی متوجه شده اینجا نمیتونه کارش رو توجیه کنه، پس اگر کارشناسان هم همه ی توان خودشون رو می ذاشتند، فکر نمی کنم اونا توجیه میشدند، اونا تصمیم خودشون رو گرفته بودند.

من هم با اجازه تون با نظرم رو بگم؛

فکر می کنم باید در مورد این تالار ابتدا چند نکته رو درنظر داشته باشیم که آنرا از یک دفتر مشاوره متمایز می کنه.

* اینکه اینجا یک تالار عمومی است و بسیاری از افراد و در سنین مختلف از این تالار بازدید می کنند. اینکه بخاطر مراعات حال شروع کننده تاپیک با او همدردی کنیم و کار ناپسندش رو زشت بازگو نکنیم تا اعتماد کند، چه بسا ممکن است سایر بازدید کننده ها و بخصوص جوانان کم سن قبح و زشتی بعضی اعمال برایشان کم رنگ شود.
شاید بهتر باشد این دست افراد رو به مشاوره خصوصی سوق داد.

*بعضا مشاهده کرده ام که فردی شرع و عرف را نادیده می گیرد و با استناد به احادیث نامعتبر یا تفسیر به رای خود از احادیث و آیات قرآن و شرع کارش رو توجیه می کند. در اینجا هم با توجیه مورد اول و هم وظیفه در قبال دین و شریعتمان مجبوریم اذهان عمومی تالار را روشن کنیم.
شاید بهتر باشد هرکجا تکیه به دین و شریعت و احادیث و آیات شد، اگر اصل موضوع منفک از شریعت باشد، آن قسمتها کلا حذف شود.

* اینجا نمونه ای از جامعه واقعی است با ترکیبی از افراد مختلف در رده های سنی مختلف و تحصیلات و مشاغل مختلف و فرهنگ ها و طرز فکرهای متفاوت، پس گاهی بد نیست که فرد بازتاب عمومی عملش را ببیند و دریابد که چنانچه فعلش در جامعه اشکار شود چه واویلایی به راه می افتد.
اینجا هم مانند یک جامعه واقعی کارشناسانی دارد که برخلاف دنیای واقعی بطور علنی مشاوره می دهند. اما باز هم بد نیست که کارشناسان روند مشاوره ای خودشان را طی کنند (البته مورد یک فراموش نشود) و سایرین هم با توجه به توانایی خود مثل اعضای پیرامون هر فردی در دنیای واقعی نظرشان را بگویند.
شاید بهتر باشد تعداد کارشناسان بیشتر شود.


یادمان باشد ما اینجا هم در قبال فرد بازگو کننده مشکل و هم خوانندگان متاثر از آن مسئولیم.


در مورد مظلوم ماندن برخی تاپیک ها و عدم مطالعه حتی یک کارشناس به موضوع مطرح شده توسط فرد شروع کننده تاپیک هم باید یک چاره اساسی کرد.
مشکل هرکس برای خودش بزرگ است والا اصلا اینجا مطرحش نمی کرد.

سلامی مجدد.

یه نکته رو درباره اون تاپیکی که بحثش داغ بود این چند روز و اینجا هم بهش اشاره شد و کلی همدیگه رو کوبوندیم که ای بابا احساسی برخورد کردین،مراجع دلش شکست و ..میخوام بگم.

این پست نهایی مدیر همدردی تو تاپیکش هست:

نقل قول:

---

(شنبه ۲۱ مرد ۱۳۹۱ ۲۲:۱۷ عصر)hessam نوشته است: واقعا از مطرح کردم مشکلم اینجا پشیمون شدم . جالبه برام که چطور بعضی دوستان به خودشون اجازه می دن درباره یه آدم که هیچی از زندگیش نمی دونن به این راحتی قضاوت کنن !‌ واقعا نمی خوام جواب خیلی از کاربرهای گرامی رو بدم . خواهش می کنم اگه براتون سخته هضم تاپیک بنده لطف کنید و پستهای احساسی اینجا نگذارید و بنده رو بحال خودم بگذارید و اجازه بدید کارشناسان دیگه راهنمایی کنن که چطور باید مشکلمو حل کنم .

با سلام
اعضاء این تالار هم نمونه ای از جامعه ما هستند.
اگر حرف زدن از این موضوع در اینجای محدود و مجازی موجب پشیمانی شما شده است.
حتما عمل به این خیال پشیمانی سنگین تری برای شما دارد.
به هر حال شما باید همه عرف و شرع و جامعه را تغییر دهید یا خودتون را.

---

:104: :104: :104: :104: :104: :104:

نمیدونم چقد برای این پست باید دست زد..دقیقا فکر منم همین بود و تو پست قبلیم تو اون تاپیک نوشتم.

گاهی مسئله این نیست که نتونستیم مراجع رو ببخشیم گاهی موضوع اینه که اون مسئله مطرح شده ماهیتش ناراحت کننده و واکنش برانگیزه...برخوردهایی که با اقای حسام شد مشتی از خروار واقعیته...
اقا حسام اگه فکر میکرد وقتی تو جامعه مجازی انقد حساسیت ایجاد میشه پس تو جامعه واقعی صدبرابر بیشتر حساسیت ایجاد میکنه خیلی بهتر میتونست تصمیم بگیره

ایبن حساسیتها بخشی از واقعیتهایی هست که مراجع تو تصمیم گیریش باید لحاظ کنه.

ضمن اینکه اقای حسامی نیومده بگه کمکم کنید این رابطه رو فراموش کنم..نیومده بگه کمکم کنید ببینم اشتباه کار کجاست؟؟بلکه از اول خط مشی تعیین کرده که نگید از خواهر زنم بگذرم.

این نظر شخصی منه در این مورد خاص..به هر حال این واکنشها بخشی از واقعیتهاس که مراجع باید در نظر بگیره.

موفق باشید
میگم اقا ارش من تنبلی کردم پست شما رو الان خوندم دیدم حرفا تکراری شده..دیگه ببخشید

اختیار دارید خانم بهار زندگی، به هر حال خوش حالم که نظر و نگاه من، هم جهت با کاربران قدیمی تر -از لحاظ میزان فعالیت- و به خصوص هم سو با نظر جناب آقای مدیر همدردی بود که رییس بزرگ این انجمن هستند.

این نشون می ده که نگاه مدیران به خصوص جناب آقای همدردی به عنوان بنیانگذار این تالار،به کارایی و امکانات این فروم، همانی است که برداشت شده بود.

امکان دسترسی کاربران به ارسال پست در همه ی تاپیک های مشاوره ایی یعنی آمادگی مجموعه برای شنیدن هر نظری،

طبعا کاربران این تالار همچون مراجع، سرد و گرم روزگار کشیده و دارای تجربیاتی شاید سخت تر از او باشند، بنابراین خوب میدانند چگونه و چه موقع باید حرف های خود را بیان کنند.

همچنین مراجع باید قبل از بیان مشکلاتش خود را در برابر بازخورد های مثبت و منفی آماده کند،

شخص من قبل از ارسال اولین موضوع بحثم، خود را آماده کرده بودم که همه کاسه کوزه ها سر من شکسته بشه، چون می دانستم که از دید عرف جامعه هیچ زنی بی دلیل خانه اش را ترک نخواهد کرد( که نگاه درستی هم هست، اما کامل نیست)

پس در ادامه ی روند همین تاپیک و با توجه به پست آخر مدیر تالار فکر میکنم بحث رو میشه شفاف تر دنبال کرد:

پیشنهادات :

1- همه ی کاربران در چارچوب قوانین انجمن، حق ارسال پاسخ در تاپیک دیگران و بیان نظرات و دیدگاه های خودشان را دارند.( توجه داشته باشید که قوانین انجمن توهین به دیگران را ممنوع کرده است،)

2- اگر پاسخی از نظر مدیران ، مشاوران و کارشناسان توهین آمیز تلقی شود و باعث تضعیف روحیه ی مراجع و یا موجب انحراف بحث از مسیر خودش باشد، با یک تذکر محترمانه در همان بحث کاربر را به اشتباه خودش واقف نمایند،
( این موضوع الان هم رعایت میشه، اما منظور اینه که فقط گرو ههای مشخصی حق تذکر داشته باشند، دلیلی نداره کاربران با هم مجادله کنند)

3- به مراجع تاکید شود که کاربران در بیان نظرات خود آزاد هستند و مراجع برای حل مشکل خود میتواند بر روی پاسخ های مشاوران و کارشناسان متمرکز شود.اما پاسخ کاربران می تواند حاشیه ی امن مسیر را تعیین نماید.

4-برای حفظ انسجام و نظم در تالار باید تذکر مدیران در بحث ها حرمت داشته باشد و به مثابه قانون( در همان بحث) تلقی شود، این هم از موضوعاتی است که باید فرهنگ سازی شود، به خصوص از سوی مدیران.
درست نیست تذکر مدیران در هر بحثی بنا به هر دلیلی نادیده گرفته شود.

5- به مراجع به عنوان ایجاد کننده تاپیک تاکید شود که مسئول مبحث خودش است و باید آن را هدایت و به نتیجه گیری برساند.
این موضوع اجاره نمی دهد مراجع در بحث خودش دچار سرخوردگی شده، منفعل عمل کند، او احساس می کند بحث متعلق به اوست و در خانه ی خودش حضور دارد و کاربران مهمانانی هستد که به دیدارش آمده اند.