همه ي اشتباهات رو به گردن شوهرم انداختم.

سلام دوستان طاعات و عباداتتون قبول درگاه حق.
من يه كار اشتباهي رو به دليل عصابانيت زياد انجام دادم در رابطه با خانواده ي شوهر ولي متاسفانه ترسيدم كه راستشو بگم به انها و شوهرم كه هيچ تقصيري نداشت رو مقصر جلوه دادم چون با شناختي كه از خانواده ي شوهرم دارم و همچنين از نظر مالي وابسته هستيم به انها.اگر من ميگفتم كه مقصر من بودم تكه بزرگم گوشم بود و من گفتم مقصر شوهرمه.امروز بابت اين موضوع شوهرم بسيار شديد از طرف خانواده اش بهش توهين شد و حتي خانوادش پا رو فراتر نهادند و جلوي دوستان شوهرم اون رو كوچك كردند.من الان خيلي ناراحتم از اين موضوع.شوهرم اصلا نگفت كه خانومم مقصر بوده ولي من خيلي عذاب وجدان دارم.اون اشتباه من اونقدر بزرگ نبود ولي خانواده ي همسرم خيلي توهين كردند و گفتند كه ديگه ما رو از نظر مالي حمايت نميكنن،خيلي خيلي ناراحتم و مدام دارم گريه ميكنم و اصلا نميتونم اروم بشم قلبم هم شديد ميزنه]
تنها حسن اين اتفاق اين بود كه دونستم شوهر خيلي خوبي دارم و عذاب وجدانم بيشتره.٠
و يه موضوع ديگه چون ميدونم كه حمايت مالي خانواده ي شوهرم از نظر مالي خيلي براي همسرم مهم بود و الان نميدونم چه كار كنم .البته بابت اين كمك منت زيادي روي ما بود.ولي به هر صورت ما ميساختيم الان نميدونم چه كار كنم.
شوهرم هم ميگه اشكالي نداره كه گفتي من انجام دادم و نميخواد بري راستشو بگي تا كار خراب تر بشه.
خيلي ناراحتم.

http://www.hamdardi.net/images/www.h....com_2.net.jpg

اصلا هم دلمون نميخواد كه بريم و ازشون خواهش كنيم كه از نظر مالي حمايتمون كنن چون واقعا ما رو تحقير كردند.شوهرم هم همش تو فكر كه چطور اين بحران مالي رو مديريت كنه .ما حتي با وجود كمك مالي اونها هم به سختي و بسيار با قناعت زندگي ميكرديم الان ديگه نميدونم چه كار كنم.

عزیزم ناراحت نباش کاریه که شده به حرف همسرت گوش کن اگه بعد اینهمه بحث بری بهشون بگی مقصر تو بودی کار از این بدتر میشه,با پسر خودشون اینطور برخورد کردن با تو که دیگه گفتن نداره
نگران نباش خونواده همسرت الان ناراحتن اما ناراحتیشون به مرور کمرنگ میشه و همه چی مثل روز اول میشه البته امیدوارم و برات دعا میکنم

خيلي ممنون.التماس دعا،اين كساني رو كه من ميشناسم چشمم اب نميخوره كه دلشون واسه پسر خودشون هم بسوزه.البته شوهرم هم خيلي براي خانوادش خدمت كرد ولي اگر اين كارا رو براي يه سگ كرده بود لااقل براي تشكر يه دم تكون ميداد ولي اينا منكر همه چيز شدند.دعا كنيد كه هر چه زودتر شوهر من از نظر مالي بتونه مستقل بشه و ديگه ما مجبور نشيم زخم زبون بشنويم.خيلي خيلي التماس دعا دارم و ما را در دعاهاتون فراموش نكنيد.تا بخواد اين زخم من خوب بشه زمان زيادي ميبره.واقعا من حس كردم كه تو جهنم هستم.

http://www.hamdardi.net/images/www.h....com_2.net.jpg

حالا مشكل اينه كه تا زماني كه شوهرم بتونه يه كار كه دخل و خرجمون با هم بخونه پيدا كنه خيلي طول ميكشه نميدونم تا اون موقع چه كار كنيم.

http://www.hamdardi.net/images/www.h....com_2.net.jpg

به نظر شما راه حلي براي رفع اين مشكل وجود داره.شما فكري به ذهنتون ميرسه كه ما كمترين آسيب رو ببينيم؟لطفا من رو راهنمايي كنيد؟پيشاپيش سپاسگزارم.:323:[size=large][color=#DDA0DD]

سلام
حالا شما یا همسرتون اشتباه کرده باشین (ایندفعه شما بودی دفعه بعدی ممکنه شوهرتون باشه) خانواده شوهرتون که نباید اینهمه سرزنش کنن مگر بخاطر اینکه مخارج شما رو تامین میکنن به خودشون اجازه میدن اینطور با بی احترامی برخورد کنن پس این مشکل باید از ریشه حل بشه
اینکه از لحاظ مالی به خانواده شوهر خیلی وابسته هستید همین ایراد و اشکلاتی هست که الان میبنی و در آینده هم باهاش در گیر هستین
نمیدونم شما خودت شاغل هستی اگر نه میتونی با کسب درآمد یه خورده از مشکلات رو کم کنید
در زمینه شغلی برای شوهرتون راه پیشرفتی هم هست؟
به نظرم تا اونجائیکه میتونید هر دوی شما باید سعی کنید این وابستگی مالی رو کم کنید و روی پای خودتون بایستید
همینجوری هم که زن و شوهر از هر لحاظ مستقل از خانواده ها هستن همیشه بیم دخالت و درگیری وجود داره حالا شما حساب کنید مخارج تون هم بر عهده اونها باشه خب معلومه برای هر چیزی برای شما تعیین تکلیف میکنن و اگه کوچکترین خطایی داشته باشید سرزنش می کنن
مهسای عزیز غم و غصه رو بذار کنار و به فکر استقلال هر چه بیشتر خودت و شوهرت باش فعلا این اولین قدم شما باید باشه

سلام مهسا خانم
طاعات و عبادت هاي شما هم انشاالله قبول باشه.اختلاف و در گيري با خانواده ي همسر تنها مشكل شما نيست و خيلي ها با اين مسايل درگير بوده و هستند.به نظر من بهترين كار اينه كه صبر كنيد اگر انها رو ديدين تا خودشون چيزي نگفتن شما هم سعي در بحث كردن نكنيد و بگذاريد گذر زمان مشكل رو حل كنه .مثل قبل سلام و احوالپرسي كنيد و اگر خواستند صحبتي كنند بگين كه اين مشكل شما و پسرتون هست و من قصد دخالت ندارم.
انشاالله مشكلتون حل بشه و اميدوارم كه بدون منت هيچكسي خودتون بتونيد روي پاي خودتون بايستيد و ديگر ناراحت كمك كردن و يا نكردن خانواده ي همسرتان و ديگران نباشيد.

من خودم شاغل نيستم و شوهرم هم با پدرشون كار ميكردند و حالت شريكي نبود.شوهرم ليسانس زبان انگليسي دارند و يه مدت جايي كار ميكردند كه حقوقشون بسيار كم بود واصلا كفاف زندگي ما رو نميداد بعد از اون پدرشون كه شغل آزاد دارن گفتن كه بيا براي من كار كن و من به شما حقوق ميدهم .شوهرم دانشگاه آزاد براي فوق ليسانس قبول شدند و پدر شوهرم از اون مقداري كه قرار گذاشته بودند با همسرم .بيشتر به همسرم حقوق ميدادند تا بتونه خرج دانشگاهش رو هم بده البته مقدار زيادي رو شوهرم وام گرفت كه بعدا بايد بپردازه .(خيلي كم بود اين مقدار كمك بيشتر پدر شوهرم) ولي به هر حال ما با سختي بسيار و قناعت سعي ميكرديم كه بتونيم زندگي كنيم.شوهرم ١ سال ديگه مونده كه درسش تموم بشه .حالا كه پدر شوهرم گفته كه ديگه نيا با من كار كن.شوهرم و من به خاطر مثلا اين لطفي كه پدر شوهرم در حق ما كرده ما هم واقعا در خدمتشون بوديم و هميشه سعي ميكرديم كه جبران كنيم ولي اونها ميگن كه ما سربارشون بوديم و ه][/align]
دقيقا سارا جان اونا فكر ميكنن كه ما بايد كاملا تابع اونا باشيم به خاطر مثلا لطفي كه در حق ما ميكنن.[حقوق شوهرم در قبال كاري بود كه انجام ميداد .لطف پدر شوهرم اين بود كه در اين بحران نبود كار ،لااقل شوهرم كار داشتن و حقوق بخور و نمير.

مهسا جان شوهرتون نمیتونن با همین مدرک زبان در آموزشکده های خصوصی تدریس کنن؟ یا معلم خصوصی زبان بشن؟
برای امتحان بد نیست یه آگهی در روزنامه بدین تا ببینید نتیجه چی میشه یا به دوست و آشنا بسپارید تا یک کار نیمه وقت برای شوهرتون پیدا کنن
فعلا شما خودت رو از لحاظ روانی آروم کن تا بتونی به شوهرت آرامش بدی بعد فکراتون رو بکنید
تا شوهرت یک کار مناسب نیمه وقت گیر بیاره (با توجه به اینکه دانشجو هست) شما با یکی از اعضای خانواده شوهرت که میدونی دلسوز تره صحبت کن و ازشون بخوای با توجه به وضعیت دانشجو بودن همسرت اون خطا و اشتباه رو نادیده بگیرن و دوباره برگرده سر کارش ولی در عوض جبران میکنید
فقط یادتون باشه دیر یا زود باید استقلال مالی خودتون رو حداقل تا بخش زیادی بدست بیارید سخت هست ولی میشه
خیلی از زوج ها با همین قناعت و تلاش به دنبال هدف شون دویدن و بعد از یه مدت سختی کشیدن به خواسته هاشون رسیدن
شما هم ناامید نباش خانومی تلاش تون رو برای بهتر شدن وضعیت زندگیتون بکنید مطمئن باشید در فقط روی یک پاشنه نمی چرخه.

شوهرم تصميم داره كه مستقل بشه و از امروز دنبال كار هست ولي مشكل اينه كه تا زماني كه شوهرم شغل مناسب نداشته باشه چگونه زندگي كنيم.خانواده ي خودم هم در توانشون نيست كه به ما كمك كنند.در ضمن ما قبلا هم هيچ خرج اضافي نداشتيم كه الان بخوايم قطع كنيم.چه كار كنيم؟

http://www.hamdardi.net/images/www.h....com_2.net.jpg

ميخوام عنوان تاپيكم رو عوض كنم بايد چه كار كنم؟

سلام مهسا جان

مدیران باید عنوانت رو عوض کنن.همینجا مطرح کن کمکت میکنن.

در مورد اتفاقی که افتاده

نترس و نگران نباش.همه چیز رو از دید بد و منفی نبین.شاید این اتفاق دریچه جدیدی باشه برای شما و همسرت تا بالاخره دست به زانو بگیرید و خودتون رو پای خودتون بایستید.

چون این وابستگی مالی اصلا درست نبوده و نیست.یادت باشه نقش شما در اینجا خیلی پررنگه و باید به عنوان یک زن به همسرت ارامش بدی و دلهره هاش رو کم کنی.

پیشنهادی هم که سارا جان داد بد نبود.میتونه در قسمت اماده به کار یه آگهی بده.هزینه ای هم نداره آنچنانی.

قبول دارم که خرج دانشگاه آزاد خیلی زیاده.اما چون ارشده و تعداد واحدهاش کمه میتونه هم درس بخونه و هم کار کنه.
از طرفی میتونه یک ترم رو مرخصی بگیره تا اوضاع رو به راه بشه.

باز از طرفی دیگه شما میتونی یه کار برای خودت پیدا کنی و کمک خرج همسرت باشی.

کمی قناعت کن.من هم در یک برهه زمانی همسرم شغل نداشت و ما هم حال و روزی شبیه شما رو داشتیم.ممکنه سخت بگذره ولی میگذره.

توکلتون به خدا باشه و بدونید خدا اگر بخواهد بی حساب روزی میرسونه.

مطمئن باش شرایط همسرت الان از شما بدتره.بالاخره مرده و نان اوره خونه.وقتی میبینه کسی که دوستش داره و بهش سپرده شده در فشار و نداریه قطعا خیلی غصه میخوره.مراقب باش با رفتارت و اعمالت حتی غیر مستقیم این ناراحتیش رو افزایش ندی.

درست میشه.زندگی پره از این ناملایمتی ها و پستی و بلندی ها.

موفق باشی:72:

خيلي ممنون دوستان بابت راهنمايي هاي خيلي خوبتون.
موقعي هم كه شوهرم براي پدرش كار ميكرد هم ما در مضيقه بوديم و بسيار قناعت ميكرديم در جزيي ترين امور.من ماههاست براي خودم هيچي نخريدم و حتي شوهرم هيچي نخريده .تنها خرج ما براي خوراك و پول آب و برق و... و پول اجاره ي خونه.خيلي سعي كرديم كه جايي بريم كه پول اجارش زياد نباشه.وسايل خونه هم اصلا نخريدم.يعني اگر اين هزينه ها رو هم كاهش بدهيم يعني ديگه هيچي.بيرون رفتن و مسافرت كه اخرين بار اصلا يادم نمياد كي بود.خب اگر شوهر من كار پيدا كنه زمان ميبره.من ناراحت اين مدتي هستم كه قبل از پيدا كردن كار مناسب براي هر دومون هست.ما در اين مدت بايد چه كار كنيم.من سعي كردم كه سطح توقعاتم رو بسيار پايين بيارم و در كل ميشه گفت توقعي ندارم.خيلي داغونم هم از حرفاشون و هم از آينده ي فوق العاده سختي كه خواهيم داشت.معلوم نيست كه وضعيت ما تا كي ادامه خواهد داشت.متاسفانه اصلا نتونستيم پس اندازي هم داشته باشيم و تمام اينها رو خانواده ي شوهرم مي دونن.

http://www.hamdardi.net/images/www.h....com_2.net.jpg

همش از اين ناراحتم كه اگر پول اجاره خونه رو نداشته باشيم كه بديم بايد چه كار كنيم.

http://www.hamdardi.net/images/www.h....com_2.net.jpg

لطفا اگر ميشه عنوان اين تاپيك رو عوض كنيد به بحران مالي ناشي از اختلاف با خانواده ي همسر رو چگونه مديريت كنيم؟

http://www.hamdardi.net/images/www.h....com_2.net.jpg

اتفاقا قبل از كار با پدرشون در يك مؤسسه ي خصوصي زبان كار ميكردند كه اصلا حقوق خوبي نداشت و خيلي خيلي كم بود و اصلا نميتونستيم زندگي كنيم.پيشنهاد كار با پدرش رو خود پدر شوهرم داد و شوهرم در قبال كاري كه ميكرد حقوق ميگرفت.

سلام خانمی:72:

اینقدر نگران نباش. به خدا توکل کن.

عدو شود سبب خیر اگر خدا خواهد.

انشالله که همسرتون یه شغل مناسب پیدا می کنند و هم از این بحران مالی درمیاین و هم اینکه از زیر بار منت خانوادشون رها میشین.

خانمی واسه خودت امکان داره بری سرکار؟ همسرت با اینکه بری سرکار موافقت میکنه؟
اینجوری اگه حقوق همسرت هم کم باشه شما هم با درآمد کمتون میتونید این وضعیت رو قابل تحمل تر کنید.

راستی همسرتون میتونند کلاس خصوصی هم بگذارن.میتونید تو روزنامه و جاهای مختلف آگهی بدین.

مهسا جان الان همه امید شوهرتون به شماست .سعی کن فقط بهش امید بدی و ذره ای از نگرانی هات رو بهش منتقل نکنی.

امیدوارم خیلی زود بیایی و بگی که همسرت یه کار خوب پیدا کرده.

خيلي ممنون عزيزم .خيلي داريم راجع به پيدا كردن كار و كارهايي كه ميتونيم انجام بديم فكر ميكنيم.شوهرم با كار كردن من مخالف نيست ولي راضي نيست كه هر كاري هم انجام بدم.يه سري شغلهاي خاص.به هر حال كه استرس زيادي رو داريم تحمل ميكنيم.مهمترين دغدغه ي ما پول اجاره خونه هست.اگر نتونيم همين مقدار اجاره خونه رو هم بديم ديگه خيلي بد ميشه.لطفا دوستان خيلي براي ما دعا كنيد.
هر وقت كه شوهرم كار مناسب پيدا كرد حتما ميام و ميگم،

http://www.hamdardi.net/images/www.h....com_2.net.jpg

خيلي دلم ميخواد كه بتونم ناراحتيم و پنهون كنم ولي وقتي ناراحتي شوهرم رو ميبينم خودم هم خيلي ناراحت ميشم و هر چه قدر كه بخوام خودم رو شاد نشون بدم نميشه.

http://www.hamdardi.net/images/www.h....com_2.net.jpg

:302:

http://www.hamdardi.net/images/www.h....com_2.net.jpg

ما در يك شهر كوچك زندگي ميكنيم و موقعيت شغلي مثل تهران و شهرهاي بزرگ نيست از اين رو استرس من هم بيشتره.

با سلام....
دوست عزيز،ميتونم بپرسم تقصير چه چيزهايي رو به گردن همسرتون انداختيد؟يعني علت اصلي اين قهر ودلخوري چي بوده؟

اشتباه من و اينكه شوهرم رو مقصر جلوه دادم الان مشكل ما نيست.مشكل ما اينه كه ديگه خسته شديم از اين همه منت .من يه حرفي رو در رابطه با خانواده ي همسرم رو به يه نفر گفتم و اون طرف رفته بود و حرف منو منتقل كرده بود و خانواده ي شوهرم گفتند ما بهمون برخورده و من گفتم كه اين حرف شوهرمه و من نظري در اين رابطه ندارم.كلا خانواده ي شوهرم فكر ميكردن كه ما بايد نوكر حلقه به گوش اونها باشيم و همه ي كارهاي ما بايد زير نظر اونها باشه.و حق هيچگونه اعتراضي نداشته باشيم.به هر حال اونا دنبال بهونه بودند .
من از يه طرف هم خوشحالم كه اگر الان شوهرم بيكاره ولي وقتي تونست يه كار خوب پيدا كنه ديگه لازم نيست كه تابع نظر اونها باشيم،ولي
فعلا داريم ايام سختي رو ميگذرونيم
اون حرفي رو هم كه من زده بودم خلاف واقعيت نبود و كاملا حقيقت داشت ولي مثل اين كه شنيدن حقيقت براشون خيلي تلخ بوده.

mahsa pirooz عزيز...
با توجه به توضيحاتتون بحث انتخاب وهزينه اون مطرحه.علي رغم نظر اغلب دوستان كه اينطوري بهتر شد وغيره،به نظر من راههاي بهتري هم براي رفع اين وابستگي وخوشحالي شما وهمسرتون وجود داشت.
نميدونم حرفهايي كه زديد واين حس منت گذاشتن به دور از فضاي احساسي كه ما اغلب خانمها درگيرش هستيم چقدر حرف دل همسرتون هم هست پيشنهاد ميكنم به دور از اعمال نظر شخصي خودتون صادقانه نظر همسرتون رو هم در اين مورد بپرسيد.

دوم اين كه اگر حقيقتا انتخابتون اين هست كه همسرتون مستقل كار كنه(به دور از رويا پردازي و با در نظر گرفتن واقعيتهاي امروزي جامعه) لزومي نداره كه همراه با قهر ودلخوري همسرتون وخانواده اش همراه باشه،چون اون طور كه من از نوشته هاتون برداشت كردم علي رغم حرفها وحديثهاي پيش آمده خانواده ي ايشون در جهت حمايت از ايشون عمل ميكرده(هر چند كه به شخصه مخالف اين نوع حمايتها هستم) حتي براي هزينه ي دانشگاه ايشون هم كمك ميكرده؛به نوعي خير خواهانه رفتار ميكرده، و اين نوع قهر ودلخوري به نوعي مصداق نمك خوردن ونمكدان شكستنه!و صد البته از نظر اخلاقي هم چندان صحيح نيست.پس حتي اگر همسرتون ديگه قصد نداره پيش پدرش كار كنه بهتره تلاش كنيد تا اين قهر ودلخوري ازبين بره وايشون با يك خاطره خوش كارشو عوض كنه.

سوم اين كه باز هم تاكيد ميكنم به دور از فضاي احساسي يا همسرتون مشورت كنيد،به نحوي كه منافع بلند مدت خانواده ي دو نفره تونو در نظر بگيريد،و اون وقت بسنجيد كه اين تغيير يك باره شغل چقدر ميتونه در اهداف بلند مدت وسعادت نهايي خانواده تون موثر باشه.شايد حتي دلجويي از خانواده ي ايشون وبرگشت دوباره اش به همكاري با پدرش،و در كنارش ادامه تحصيل و به صورت موازي به دنبال يك كار بهتر گشتن بيشتر به نفعتون باشه.

نهايتا اين كه:در همه حال سعي كنيد منطقي تصميم بگيريد،بحث منت گذاشتن وغيره هم راه حلهايي داشته كه فعلا از خوصله اين بحث خارجه.اما حالا كه اين موضوع پيش اومده كاملا سنجيده و براساس واقعيات تصميم بگيريد ،تصميمي كه خداي نكرده بعدها موجب پشيماني هر دوي شما نشه.

اميدوارم مثل اسمتون پيروز باشيد

باخبر شدم كه مادر شوهرم پشت سرم به من فحش ركيك داده.چه كار كنم خيلي ازشون متنفر شدم.شنيدن حقيقت خيلي براشون سخت بوده .موقتا شوهرم در جايي كه قبلا كار ميكرد قراره كه بره كار كنه ولي حقوقش خيلي كمه و فقط خدا رو شكر در حدي هست كه ميشه پول اجاره خونه رو فقط داد .حقوق خيلي كمي ولي بهتر از خوابيدن در كنار خيابونه.:311:

http://www.hamdardi.net/images/www.h....com_2.net.jpg

توي يك مؤسسه ي زبان.

http://www.hamdardi.net/images/www.h....com_2.net.jpg

احتمالا واسه ترم ديگه بايد مرخصي بگيره.

دوست عزیز سلام
درکتون میکنم .شرایطی که توش قرار گرفتین بسیار سخته واقعا.اما انشاالله از پسش بر می یاین و مستقل میشین و دیگه منت کسی سرتون نیست.به نظر من شما هم حتما برو سر کار.حتی شده کار سطح پایین.مثلا فروشندگی یا منشی گری یا کار در ارایشگاه زنانه هرچقدرم که کم حقوق بگیرین باز هم کمکی خواهد بود در این شرایط.خودتون دنبالش بیفتید و پیگیر باشید حتما همسرتون هم با اینکارتون بهتون کلی افتخار میکنه و قتی میبینه که شما هم در این برهه سخت از زمان به فکر زندگی هستید.خب اونچه مسلمه این زندگی هر دونفرتونه.انشالله که خبرای خوب از شما هرچه زودتر بشنویم ما رو بی خبر نذارید.موفق باشید