مشکل در کنترل روابطم با آقایون

سلام به همه ی دوستای عزیز.
اول از هرچیز میخوام از همه ی کسانی که بی چشم داشت تجربه های خودشون و راهنماییهاشون رو در اختیار بقیه میذارن تشکر کنم.
امیدوارم همه با کمک به همدیگه بتونیم تجربه های تلخ زندگیمون رو کمتر و کمتر کنیم.
خیلی از حرفها رو که اینجا گفتم میتونستم بیشتر و اونطور که دلم میخواد با فعالیت توی بعضی تاپیک ها عنوان کنم!! اما دسترسی کامل به همه ی امکانات تالار رو ندارم متاسفانه.

----------------------------------------------------
اول یک کم در مورد خودم میگم باز هم اگه نکته ای مبهم بود پاسخ میدم.

خیلی پرحرف یا شلوغ نیستم به خصوص توی جمع های غریبه تر.
اما توی زمینه هایی که دوست دارم خوب صحبت میکنم.
هرگز تمایلی به داشتن دوست پسر و این رابطه ها نداشتم و ندارم.
23 سالمه. درسم تموم شده. فعلا دارم برای مقطع بعدی میخونم.

دوست دارم تعاملم با آقایون به این صورت باشه که اگر هم کلاسی هستیم، دو تا همکلاسی خوب باشیم، به همدیگه کمک کنیم، و ...اگر همکاریم همینطور... و الی آخر.
اینطور میپسندم که توی روابطم نگاه جنسیتی نداشته باشم. خودم همیشه نگاهم اینه.

توی روابطم صمیمت و مهربونی دارم. البته نه بیش از حد!!
حتی توی دوستهای دخترم هم هیچ وقت صمیمیت بیش از اندازه ایجاد نمیکنم،
و خیلی دیگران رو وارد زندگیم نمیکنم.
چون خونواده ی خوبی دارم و از همه نظر بی مشکلم.
اینو گفتم چون خیلی از دخترها مشکلات و مسائلشون رو با دوستاشون در میون میذارن و بحران ها یا کمبودهاشونو با دوستاشون جبران میکنن.
اما من اصولا روی خونوادم حساب میکنم نه دوستام.
سعی میکنم کاری از دستم برمیاد البته حساب شده، برای دوستانم انجام بدم،
و در عین حال توقع بالایی نداشته باشم و کلا متکی به دوستانم نیستم.

حتی با "هرپسری" سلام علیک ساده نمیکنم! چه برسه به اینکه بخوام به کسی روی زیادی بدم!

توی حوزه ی اخلاق آدم به نسبت کمالگرا و سخت گیری هستم!!:305:
اما کاری به عقاید کسی ندارم و راه خودمو میرم.

توی برخورد اول معمولا احترام و صمیمیت نسبتا بالایی دارم و گرم برخورد میکنم،
البته منظورم این نیست که زیادی رو میدم ها! ابدا. فقط حداقل روی خوش رو نشون میدم. دختر و پسر هم نداره.
البته با دخترا راحت تر و صمیمی ترم.
از نظر ظاهری خوبم.
زیاد حس نمیکنم محبوبم! در این زمینه اعتماد به نفسم خیلی پایینه و حتی میتونم بگم خیلی وقتها حس میکنم دیگران از من متنفرن!!
ولی با هرکسی یه مدت برخورد دارم چه دختر چه پسر چه فامیلا... همه منو خیلی قبول میکنن و قبول دارن و روم حساب میکنن.
غریبه تر ها یه جوری برخورد میکنن که انگار خیلی از شخصیت من شوکه شدن!
شایدم به خاطر اینه که خودمو قبول ندارم و خیلی بیش از حد خاکی برخورد میکنم!!!
و این قبول داشتنم رو توی حرفهاشون، به صورت مستقیم، و خیلی زیاد نشون میدن!!

آدم معتقدی هستم.
همیشه توی صحبت کردنا، رفت و آمدا و خلاصه همه ی رفتارهام حتی صمیمیتم، یه نوع سنگینی خاصی رو سعی میکنم داشته باشم!
اصلا دست خودم نیست البته! اعتقاداتم رفتارامو شکل میدن و من آدم سبک رفتاری نیستم به هیچ وجه.
حتی از نظر نگاه کردن به جنس مخالف یا لبخند زدن همش حساب شده !!:305:

و به همین دلیل هم این مشکل برام جای سوال داره نمیدونم کجای کارم غلطه...
حالا اصل مشکلم!!
مشکل من با آقایونه.

تا امروز زندگیم نشده یکی از پسرایی که حتی من فقط باهاشون یه بار یه سلام ساده کردم بعد مدتی نخواد بهم نزدیک بشه و دوست بشه!! و اینو یا از رفتارای خودشون میفهمم یا دیگران به گوشم رسوندن.
همه ی روابطم با آقایون به همین علت بعد از مدتی قطع میشه!

در مواردی که به دلیلی کمی صمیمیتر بودم، دیگه خیلی بدتر!
طرف میاد ادعای علاقه و عشق میکنه و ... من نمیدونم چیکار باید بکنم.
چون خودم این حس برام پیش نمیاد، میخوام به طرف هم بفهمونم فقط یه دوست خوب معمولی باش ! ولی نمیشه...
ناراحت میشه و اکثرا میگن شما فکر میکنید من نیتم بده یا ادم بدیم ( فکر کنم چون همه میدونن توی زمینه های اخلاقی خیلی معتقد و به نسبت سخت گیرم اینجوری فکر میکنن!)
و خلاصه آخرش مجبور میشم کلا ارتباطم رو قطع کنم.:160:

البته اینکه میگم کمی صمیمتر با حفظ همه ی حریم هاست،
منظورم اینه که وقتی فقط دوست خوبتری بودم مثلا کاری از دستم میومده کردم، احترام ها و حرمتا رو رعایت کردم و الخ، همه ی اینا با رعایت حجب و حیای کامل! بدون دلبری! بدون ناز و عشوه و ...!
اصلا من حتی طرز صحبت کردنم یکذره لوس بودن یا ... نداره... رفتارمم همینطور.
ظاهرم همیشه مرتبه اما ساده هستم. نه آرایش نه هیچ چیز جلب توجه کننده ی دیگه.
خصوصا توی محیطی که آقا زیاد باشه بیشتر هم رعایت میکنم!!

واقعا نمیدونم... کلافه شدم دیگه... حالا نه اینکه با پسرای زیادی در ارتباط باشم...
ولی با هرکسی که ارتباط داشتم ، از همکلاسی بگیر تا توی جمع های دیگه، حتی در حد دو تا هم آزمایشگاهی! این اتفاق افتاده... از همه نوع شخصیتی هم بودن... از مذهبی تا ضد مذهبی!
شاید چون همونطور که گفتم به کار کسی کار ندارم. و توی زندگیم هم میانه رو هستم، روی ارزشای خودم خیلی پایبندم ها! ولی ارزشهام مخلوطن! نه این وریم نه اونوری!
و توی فامیل و آشناها هم که پسرا اصلا شانس نزدیک شدن ندارن به خاطر آبرو و اینها! پسرهای مجرد منو به عنوان یه دختر مغرور میشناسن و معمولا یه حالت لجبازی باهام دارن!!! :324:

یه مثال بیارم!
مدتی توی ازمایشگاه روی موضوعی کار میکردم یه دانشجوی دیگه هم برای خودش کار میکرد، صحبتمون هم در حد سلام علیک و گاهی هم کار و درس بود. همین!
بعد از مدتی دیدم با عصبانیت باهام برخورد میکنه اصلا اهمیت ندادم. چون برام مهم نبود!
ولی بعدا از طریق یکی متوجه شدم که این آقا گفته بود خانوم فلانی انگار نه انگار خیلی سرد باهام برخورد میکنه!!
به من علاقه مند شده بود، بماند که بعدا هم واسطه و اینها فرستاد و کلی اصرا به اینکه خودشو اثبات میکنه و ... خودش علاقه پیدا کرده بود و از من از همه جا بیخبر هم توق پیدا کرده بود گرمتر برخورد کنم!!! :311:

دوستان کجای کارای من میتونه غلط باشه آخه؟؟ چیکار کنم؟!

خودم هرچی فک میکنم نمیفهمم :325:
واقعا نمیفهمم و از این اتفاقای تکراری هم خسته شدم.
فکر میکنم دو روز دیگه توی محیط کار چیکار کنم؟؟
یا باید کلا ارتباط نداشته باشم و انگ مغرور بودن بخورم!
(چون همونطور که گفتم، رفتارم خیلی سنگینه و اکثرا تصور پیش میاد که مغرورم یا سردم .
تا با کسی برخورد نکنم، نمیفهمه واقعا مغرور نیستم و و نمیفهمه فقط اهل شل بازی نیستم!
اما کافیه برخورد پیدا کنم دیگه انتظار و توقع پشت انتظار .... :303:)
این قضیه منو خیلی اذیت میکنه. آدم بی شیله پیله ای هستم، واقعا هیچوقت نه خواستم و نه تونستم کسی رو اذیت بکنم. دوست دارم همه ی روابطم با مهر باشه. همین.
کل عمرم راه خودمو رفتم به هیچکس کاری نداشتم و ندارم.
از دلخوری و کینه و قهر و این بچه بازیها هم خوشم نمیاد اصلا، بنابراین این جریانات منو خیلی اذیت میکنن. منی که همیشه از حاشیه فراریم.
و موضوع ساده ای هم نیست برام. حتی گاهی فکر میکنم فردا ممکنه این مشکلات توی رابطه با همسر احتمالیم(!) هم تاثیر بذارن؟! و یه جوری خودشونو نشون بدن؟!

ببخشید اگه خیلی از خودم تعریف کردم!
فقط خواستم منو یکم بشناسید که بتونید بهتر بهم بگید مشکل چیه... :316:
منتظر نظراتتون هستم.
:72:
:325:

سلام

اوين جان :72:خيييييييييلي طولاني نوشتي

بهتره مشكل اصليت كه نگرانت كرده رو كمي خلاصه تر بنويسي كه دوستان راحت تر بخونن, از همه چيز و همه جا نوشتي و يه جاهايي حالت دردو دل پيدا كرده دوست عزيزم

ولي در حالت كلي اينايي كه تو نوشتي مشكل نيست و خصوصيات اخلاقيته, همين كه خودت هستي خيلي هم خوبه اما اكه خصوصيتي اذيتت ميكنه بكو تا دوستان راهنماييت كنن

فكر ميكنم تو جامعه ما هم با اين همه تنوع اخلاق و ادمها و... هم ادمها قدرت تشخيص خوب و بد رو دارن و نبايد فكر كني قضاوتت ميكنن و كسي كه تورو بخواد بايد با همين خصوصيات تورو بشناسه و دوستت داشته باشه


موفق باشي

سلام ! ممنون!
والا من دیدم خیییییییلی پستای از این خییییییییییلی طولانی تر هم دیدم تو سایت!!
قصدم درد دل نبود.
فکر کنم اگر کسی بخواد منو توی مشکلم در روابطم با آقایون کمک کنه،
حتما خواهد پرسید : کلا چه جوری با دیگران رابطه برقرا میکنی؟ چه جور شخصیتی داری؟!
چطور با مردها برخورد میکنی؟
بنابراین سعی کردم توضیح بدم که روشن باشه.
مشکلم رو هم آخر پستم گفتم که!!
:163:

در واقع شما توضیحاتی که من از شخصیتم دادیم رو به اشتباه مشکلم تصور کردید!!!!!!!!!!!
مشکل من این نیست که بخوام با کسی ارتباط داشته باشم! یا کسی خصوصیات منو قبول کنه!!!!
اتفاقا کاملا برعکسه!!!!!!!!
مشکل من اینه که با همه ی آقایونی که تا الان تعامل داشتم از هر نوعی ناچار شدم کلا قطع رابطه کنم چون تقاضای دوستی دارن یا صمیمی تر شدن یا لاس زدن یا یا یا
واسه همین توضیحات دادم که من برخوردام سبک نیست. و و و باقی چیزایی که گفتم.
امکان اینکه بتونم تعامل خوبی داشته باشم در حد یه همکار یه همکلاسی یه دوست عادی پیش نمیاد... یه معاشرت اجتماعی معمولی.
و نمیدونم مشکل از برخورد خودمه؟؟؟ یا چی!؟
من یا باید بیش از حد و حدود صمیمی بشم که دوست ندارم یا باید قطع رابطه کنم!
ینی تا الان مردایی که باهاشون برخورد داشتم کاری کردن که مجبور بشم یکی از این دو راه رو انتخاب کنم.


در هر حال مرسی!

ماشالله ...... میرین رو منبر دیگه پایین بیا نیستین ...:311:
.
به نظر من شما در ارتباط با افراد پیرامونتون بیشتر حواستون هست که رو رفتار و گفتار و حد و حدودتون دقیق بشین که از معیارهاتون خدای نکرده خارج نشین و این باعث میشه طرف مقابل ناخودآگاه فکر کنه یا از طرف شما مشکلی هست یا اینکه تو حرف زدنشون مشکلی بوده که خدای نکرده حریم ها رو شکسته باشه. به خاطر همین حالت تدافعی به خود میگیرن ! همین امر باعث میشه که از دید عوام غیر نرمال فرضتون کنن
.
کتابی خونده بودم که گفته بود ارتباط کلامی 20 درصد مفهوم ارتباط رو منتقل میکنه و 80% ارتباط از طریق زبان بدنی منتقل میشه... درسته که شما از لحاظ گفتاری کاملا بدون مشکل برخورد میکنین ولی احتمالا از طریق زبان بدن به طرف مقابل میگین که (به من نزدیک نشو !!! یا برای نزدیک شدن به من حد و حدود های خاصی رو باید رعایت کنی).
.
امیدوارم درست متوجه شده باشم مشکل شما رو ...

:311::311::311::311:
واقعا که خیل بامزه بود برداشتتون!!!!
دوست عزیز سلام علیکم!
شما که میفرمایین رو منبر میرم پایین نمیام!
به قول شما بنده این همه از اون بالا پایین نیومدم که همچین برداشت اشتباهی نشه!!!
تعجب میکنم!!:311:
من کجا گفتم منو غیر نرمال میبینن؟!!!!!!!!! :311: یا من نرمال نیستم!؟ !!!!!!!!!!!!!!!!

میگم هرچقدر هم که حدود رابطه ام رو با آقایون حفظ میکنم، بیشتر میخوان نزدیک بشن و طلب صمیمی تر شدن دارن با وجودی که از رفتارهای من کاملا مشهوده که اهل معاشرتی غیر از روابط کاری و درسی نیستم!
و توی اولین قدمهای نزدیک شدن دائما اصرار میکنن که من هدفم بد نیست و ... چون دقیقا منو میشناسن میدونن اهل دوست پسر و لاس زدن و امثالهم نیستم.
بنابراین در تمام ارتباط های کاریم و درسی با آقایون یا در فعالیت های دیگه،
به خاطر توقعاتشون و تقاضاهای دوستی و الخ برای ناچار شدم به کل قطع ارتباط کنم،
یا اینکه مجبور شدم اصلا با آقایون حتی سلام علیک هم نکنم که بعدا ازین مشکلات ایجاد نشه!
میخوام بدونم عدم تعادل توی روابطم با آقایون به چه دلیل میتونه باشه، وقتی همه ی جوانب رو تا جایی که خودم حس میکنم رعایت میکنم؟؟؟؟؟؟ چرا واقعا!؟
این همه توضیح دادم...:324:
گفتم شاید یکی نقصی که خودم نمیفهمم توی برخوردم کشف کنه به منم بگه!
من ادم اجتماعی هستم و این قضیه ارتباط با آقایون! برام مشکل زا شده.
حالا یا مردا خیلی بد شدن و نمیتونن حدشون رو رعایت کنن! یا شانس من هرچی دور و اطراف منه اینطوری از آب درمیاد... !!!

اوین جان
حالا چرا اصلا این موضوع که اقایون به سمت شما جذب میشن اینقدر ناراحت کننده هست براتون؟!!
از طرفی من فکر نمی کنم مردا همه بد شده باشن!!!
شاید بی توجهی زیاد شما رو به منظور میگیرن. ناراحت نشو عزیزم ولی من فکرمیکنم بی توجهی بیش از حد به دیگران خودش یه جور جلب توجه محسوب میشه.شاید دچار این سوتفاهم میشن

به عنوان یک کاربر ساده عرض میکنم، فکر میکنم خیلی سخت گرفتید، توی محیط های کاری و در دوران دانشجویی خانم هایی داشتیم که به نظرشون در پس هر کلام و سلامی از سوی آقایون درخواست هایی خبیثانه نهفته.
و خب به گوش ما ها هم می رسید که مثلا اگر شخصی از کنارشون رد میشد کلی تفسیر و تاویل در موردش می کردند، که منظور داشت و مرض داشت و این چیزا.
اینکه بعضی آقایون سعی دارن با این عنوان که هدفم بد نیست به شما نزدیک بشن بهترین کار همون قطع ارتباطه، فکر نمی کنم مشکلی در این مورد وجود داشته باشه.

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط زیبا خانوم

اوین جان
حالا چرا اصلا این موضوع که اقایون به سمت شما جذب میشن اینقدر ناراحت کننده هست براتون؟!!
از طرفی من فکر نمی کنم مردا همه بد شده باشن!!!
شاید بی توجهی زیاد شما رو به منظور میگیرن. ناراحت نشو عزیزم ولی من فکرمیکنم بی توجهی بیش از حد به دیگران خودش یه جور جلب توجه محسوب میشه.شاید دچار این سوتفاهم میشن

---

زیبای عزیز
بی توجهی نمیکنم،
همونطور که گفتم اتفاقا اجتماعی، گرم و صمیمی هستم در کنار رعایت حد و حدود.
ازین مسئله ناراحت نمیشم که کسی جذبم بشه. مسئله اتفاقاتی هست که بعدش پیش میاد و منو ناچار میکنه یا قطع ارتباط کنم یا اینکه خواسته ی طرف برای دوستی رو قبول کنم . مورد دو رو اصلا قبول ندارم. مورد یک هم مگه تا کی میشه ادامه داد به این قطع ارتباط ها؟! توی محیط کار میشه با همه قهر بود؟!

تا حالا یک پسر ندیدم که منطق پذیرش نظر رد من رو داشته باشه.
یا به هر طریقی میخوان خودشون رو اثبات کنن تا راضی بشم، یا چون من بعد از رد خواسته شون فراموش میکنم همه چیزو و سعی میکنم عادی باشم، امیدشون رو از دست نمیدن و فکر میکنن دارم ناز میکنم!
یا اینکه دلخور میشن و حالت دعوا و کینه ای میگیرن...
توی هر سه حالت من اذیت میشم طبیعتا!

نمیدونم ناشی از حس خودخواهی مردونه میشه یا چیز دیگه...
نمیدونم اصلا به این دلیل باید قطع ارتباط کنم یا نه؟
چون اینجوری با همه قطع ارتباط دارم میکنم کم کم!

یا راهی هست که این مشکل رو کنترل کنم که رابطه ها و حرمت ها حفظ بشه...؟؟؟
شاید بهتر بود حضوری مراجعه کنم به مشاور. فکر کنم گستره تر از اینهاست در عین حال که خیلی پیچیده نیست!

به نظرم توی این سایت بیشتر نظر دهنده ها در مورد خیانت و مشکلات زن و شوهرها و دوست دختر پسرها و مشکلات دیگه ی روابط تجربه ی پاسخ گویی و راهنمایی دارن. من بعدش تصمیم گرفتم پست رو حذف کنم یا ویرایش امکانش نبود متاسفانه.

در هر حال سپاس از توجهتون.

http://www.hamdardi.net/images/www.h....com_2.net.jpg

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط arash1348

به عنوان یک کاربر ساده عرض میکنم، فکر میکنم خیلی سخت گرفتید، توی محیط های کاری و در دوران دانشجویی خانم هایی داشتیم که به نظرشون در پس هر کلام و سلامی از سوی آقایون درخواست هایی خبیثانه نهفته.
و خب به گوش ما ها هم می رسید که مثلا اگر شخصی از کنارشون رد میشد کلی تفسیر و تاویل در موردش می کردند، که منظور داشت و مرض داشت و این چیزا.
اینکه بعضی آقایون سعی دارن با این عنوان که هدفم بد نیست به شما نزدیک بشن بهترین کار همون قطع ارتباطه، فکر نمی کنم مشکلی در این مورد وجود داشته باشه.

---

دوست عزیزم،
این طور که میفرمایین نیست. من خودم آدم راحتی هستم و اجتماعی.
ندید بدید یا بی روابط هم نبودم که پشت هر لبخندی خباثتی تصور کنم.
افرادی که عرض کردم همشون مطرح کردن به صورت مستقیم یا با واسطه و درخواست دوستی داشتن.
توی پست هم ذکر کردم این رو.
نمیدونم... فعلا که همین کار رو میکنم. اما توی محیط کار این قضیه مشکل سازه.
و این مسئله ای هم که میگید، نیت شوم پشت و اینها....!
اتفاقا قطعا اگه دخترا پا بدن اکثر آقایون، نه همه، اما اکثرشون بدشون نمیاد برای تفنن و خوش گذرونی با دخترا باشن و لذت ببرن از چیزایی که خودتون بهتر میدونید.
منتها وقتی به روشون بیاری، دست پیش رو میگیرن که پس نیفتن!! من ازین چیزا زیاد دیدم... هم برای خودم پیش اومده هم اطرافیان... اصولا با این دسته آدمها کاری ندارم! اونا هم با من کاری ندارن!

سپاس.

آوین عزیز

به تالار همدردی خوش آمدی

نگران نباش

شما مشکلی نداری

از اینکه روابط اجتماعی و کلاً رفتارت تنظیم شده و بر اساس اصولی مشخص هست و مبتنی بر اعتماد به نفسی قوی هست به شما تبریک میگم :104::104:.

این جذب شدنها از سوی جنس متفاوت طبیعی هست ، همه دختر و پسرهایی که مدتی در مجاورت هم هستند جذب هم می شوند برای همین حفظ حدود و نزدیک نشدنها و حفظ روابط در حد کاری یا تحصیلی بطور رسمی و با حفظ محدودیتها مورد توصیه ما هست .

شما درست عمل می کنی و انتظار آقایونی که در تعامل با شما هستند برای صمیمیت بیشتر اشتباه هست . ضمن اینکه این سنگینی و وقار بطور طبیعی جاذبه شما را بیشتر هم می کند . لذا نگران نباشید و هرجا هم نیاز هست برای حفظ آرامش و حریمها روابط معمولی را قطع کنی قطع کن . اگر کسی هم قصد ازدواج داشته باشد می تواند جدی و رسمی مطرح کند و شما نیز بیان کنید که از طریق خانواده وارد شود .

در کل این وضعیت نشونه مشکل داشتن شما نیست بلکه حسن هست . لذا بهتره بیخیال باشید و روابطتتون جز در همون حد همکلاسی و همکار آنهم با محدودیت قابل توجه نباشد .

اگر شما فرد مهربانی هستید و هرجا پیش بیاد خدمت رسانی می کنید مطمئن باشید اغلب اوقات پسرها این رفتار را اشتباه برداشت می کنند و حمل بر توجه خاص و علاقه می کنند و وقتی میدان نمی دهید آنرا غرور و ناز کردن به حساب می آورند ،بهتره از هرگونه خدمت رسانی در رابطه با آقایان بپرهیزید و مهربانی خود را حتی در رابطه با همجنسان خود نیز کنترل شده خرج کنید .


موفق باشید


پاورقی
=====

بعضی از دوستان به جای راهنمایی مراجع اقدام به نقد نموده اند لطفاً اگر راهنمایی ای به ذهنتان نمی رسد از ارسال پستهای احساسی بپرهیزید که جزء افتهای مشاوره هست


.

فرشته ی مهربان از نظرتون خیلی ممنونم.
در مورد خدمت رسانی و مهربانی... بله همینطوره! اینطوری هستم.
ولی حد و مرز میذارم. و رفتارم طوری نیست که توش شیفتگی و نیتی از طرف من تصور بکنن.
مگر اینکه خودشون تمایل قبلی به جذب من داشته باشن که بعد از دیدن کمک یا محبت از طرف من فکر کنن در باغ سبز نشون دادم!

آره به هر حال... بعضی آدمها فراموش کردن که پشت هر کمکی نیتی غیر از کمک نیست!
متاسفانه.
پس منم مجبورم که برخلاف دل و وجدانم عمل کنم.
درست میگید.

باز هم سپاس.:72:

سلام آوین

من فرصت نکردم نظرات بقیه رو بخونم.
فقط پست طولانی اولت رو خوندم.

آوین جان بذار تو یه جمله مشکلت رو بهت بگم؛
اینجا ایرانه و فرهنگ و عرف خودش رو داره؛ این فرهنگ و عرف دوستی معمولی و کاری با آقایون جا نیفتاده.
سنت که بالاتر رفت و این آقایون اطرافت متاهل شدن، اوضاعت از این بدتر میشه. چون خانمهاشون اصلا درک نمی کنن که شوهرشون یه دوست معمولی داشته باشن.
آوین جون فکرت خیلی قشنگه و درست و من می پسندمش.
اما...

بر خلاف جهت اب نمیشه شنا کرد.

تی تی،
خواهش میکنم.

فرشته ی مهربان،
ممنونم از حرفهاتون.
خیلی بهم انرژی و امید دادید! واقعا درموندم مگه میتونم با همه ی آقایون قطع ارتباط کنم در حالی که من ارتباط سالم و تعامل رو دوست دارم... .
در مورد خدمت رسانی و مهربانی! درسته من همچین شخصیتی دارم، اما واقعا حد و مرز رو رعایت میکنم حتی با دوستان دخترم، همونطور که گفتم.
و هیچ رفتار یا حرف و برخوردی نمیکنم که ازش نیتی یا علاقه ای برداشت بشه. مگه اینکه از قبل تمایل به ارتباط داشته باشن و رفتار منو در باغ سبز برداشت کنن!
حتی گاهی ببینم فردی جنبه نداره اصلا اینطوری نیستم در مقابلش.
واسه همین درک این مشکل برام سخت شده.

در هر حال درست میگید، خیلی از آدمها فراموش کردن که پشت هر کمکی نیتی جز کمک نیست!!
پس باید ناچارا پا روی وجدان و دلم بگذارم!
از آسیبهای احتمالی بعدی جلوگیری کنم بهتره.

باز هم سپاس که منو به راهم مطمئن تر کردید.
:72:

http://www.hamdardi.net/images/www.h....com_2.net.jpg

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط blue sky

سلام آوین

من فرصت نکردم نظرات بقیه رو بخونم.
فقط پست طولانی اولت رو خوندم.

آوین جان بذار تو یه جمله مشکلت رو بهت بگم؛
اینجا ایرانه و فرهنگ و عرف خودش رو داره؛ این فرهنگ و عرف دوستی معمولی و کاری با آقایون جا نیفتاده.
سنت که بالاتر رفت و این آقایون اطرافت متاهل شدن، اوضاعت از این بدتر میشه. چون خانمهاشون اصلا درک نمی کنن که شوهرشون یه دوست معمولی داشته باشن.
آوین جون فکرت خیلی قشنگه و درست و من می پسندمش.
اما...

بر خلاف جهت اب نمیشه شنا کرد.

---

سلام دوست عزیز.
درست میگید.
ولی خب توی تعاملات با آقایون برا خیلی ها این مشکل من وجود نداره. نمیدونم شایدم اونا مثل من در مورد زیادی نزدیک شدن مردها و هر بگو بخندی کردن و درخواست و اینها مشکل ندارن فوقش درخواستو رد میکنن ولی در ادامه ارتباطشون چیزی کمتر از دوستی هم نیست و این باعث میشه آقایونم دیگه مشکلی نداشته باشن!! به چیزی که میخوان برسن.
شاید.. .
من البته نه تنها دوست دختری پسری منظورم نیست! بلکه دوستی به اون شکل رو هم نمیگم که خانومشون بخواد ناراحت بشه! صرفا تعامل کاری یا درسی! همین!
ولی خب گویا.... !
بعله درسته.
سپاس.

اوین گرامی توجه شما را به این بند از قوانین سایت همدردی که در هنگام ثبت نام آن را تایید کرده اید جلب می کنم

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط مدیرهمدردی

با سلام
از آنجا كه مكررا بعضي از عزيزان تازه وارد ، مسائل بسيار خصوصي خود را طي دهها پست شرح مي دهند و بعد خواهان حذف آنها به خاطر ترس از لو رفتن هويتشان را در بين اقوام و دوستان دارند، مجددا اين تاپيك را رو آوردم كه آنها را متوجه بند 20 قوانين همدردي بكنم.
شما هرچه كه مي نويسيد از دسترس شما خارج مي شود. و در محل ديد همه افراد بازديدكننده قرار مي گيرد، لذا خواهشمند است احساسات خود را كنترل كنيد و از ذكر مسائل خاص، خصوصي و آنهايي كه منجر به افشاي هويتتان مي شود اجتناب كنيد.



20 - شما مسئول و پاسخگوی درج اطلاعات خصوصی خود در انجمن های علنی تالار هستید، و برای غیر علنی کردن تاپیک خود نیاز به حق اشتراک انجمن آزاد دارید، که در این صورت تاپیک شما به انجمن خصوصی منتقل می شود.
با توجه به اینکه ساختار تالارهای گفتگو به صورت عمومی بوده و به صورت تعاملی هست، لذا همه اعضاء در تعامل با پست شما و بر اساس آن اقدام به پاسخگویی می کنند،و همه افراد حتی آشنایان شما ممكن است این مطالب را مشاهده كنند، همچنین گاهی موضوع مطرح شده از طرف شما منجر به ایجاد پستهای زیادی می شود، لذا مدیران تالار به لحاظ احترام به همه اعضاء نمی توانند، به صورت یکجانبه اقدام به حذف پست یا موضوع شما کنند، چرا که ممکن است کل موضوع یا پستهای دیگر ناقص گردند. لذا قبل از اینکه پستی ارسال کنید، مطمئن شوید که به هیچ وجه از ارسال آن پیشیمان نخواهید شد.
تبصره بسیار مهم و اما اگر از وجود تاپیک خود در فضای عمومی و رایگان تالار همدردی پشیمان شوید صرفا با پرداخت حق اشتراک انجمن آزاد ، سئوال شما به انجمن آرشیو تاپیک های خصوصی منتقل خواهد شد و پس از آن صرفا خود شما در صورتی که عضو انجمن آزاد باشید می توانید آن را مطالعه کنید.

---

لذا امکان حذف تاپیک های شما و یا پست های ها شما نمی باشد.
با تشکر