چه کنم تا محیط خانه برای همسرم جذاب و آرامشبخش باشه و از خانه فراری نباشه؟

با سلام به همه دوستان عزیز
نمیدونم جایی که این سوال رو مطرح میکنم درست انتخاب کردم یا نه.
ما عقد هستیم.اوایل همسرم از من فرار می کرد و میرفت پیش دوستاش الان بهتره و این رفتارش کمتر شده.من میخام این کارو نکنه.
من وقتی اینجا مشکلات رو میخونم میگم نکنه خدای نکرده یکروز شوهر منم بهم خیانت کنه....؟
من نمیخام چند سال دیگه من این عناوین رو اینجا بزنم که شوهرم بهم خیانت کرده و....
گفتم اینجا مهارت هایی رو از شما دوستان یاد بگیرم تا زندگیم رو طوری بسلزم که هیچوقت به اونجا نرسم.میخام بدونم چطور و با چه کارهایی میتوان مرد رو پایبند به زندگی کرد و از به خطا رفتنش جلوگیری کرد؟چیکار کنم تا خونه و من و با هم بودن رو دوست داشته باشه؟چیکار کنم که نسبت به من سرد نشه و براش تکراری نشم؟چطور با شوهرم رفتار کنم که دیگه وقتی اعصابش خورده منو تنها نزاره و بره پیش دوستاش تا آروم شه؟(این کار رو زیاد انجام میده)
اصولا پیشگیری بهتر از درمانه.اگه مهارت هارو یاد بگیریم خیلی راحت تریم تا اینکه مشکل پیش بیاد و بخایم حلش کنیم

عزیزم خیلی خوبه که میای و راهنمایی میگیری ولی 1 نکنه رو هم در نظر داشته باش
چرا انقدر میترسیو وحشت داری؟؟؟

با این روحیه ای که تو داری خواه یا ناخواه این استرس رو وارد زندگیتم میکنی و به شوهرتم منتقل میکنی.

عزیزم آروم باش و نگران اتفاقی که هنوز تو فکر کسی هم نیست نباش..چقدر استرس داری آخه؟؟
اینجوری به خودتم لطمه وارد میکنی.
اولین راه و بهترین و آسونترین روش اینه که خونسرد باشی چون استرس هم مو هم پوست هم جسم هم روح آدم رو پیر و داغون میکنه و بعد مدتی میبینی چقدر پوستت بد شده و موهاتم ریخته و مریض گوشه بیمارستانی.

پس:
سعی کن تیپت رو تو خونه درست کنی..به خودت برسی..واسه شوهرت دلبری کنی
گیرای الکی و سه پیچ به شوهرت ندی و اعصابشو خورد نکنی..مخصوصا وقتی بعد کار برمیگرده خونه

وقتی شوهرت خونه نیست بهش اس ام اسای عاشقانه بزنی و بهش بگو که دلت براش تنگ شده و خونه بدون اون صفایی نداره.اینجوری دلش میخواد زودی بیاد خونه و از اینکه با دوستاش باشه خسته میشه

لج به لجش نذار..خواسته هاتو در زمانهای عاشقانه با دلبری بیان کن نه زمانیکه خستس یا حوصله نداره به حالت طعنه زدن و قهر کردن و داد زدن.
موفق باشی:46:

ممنون نادیا جون
عزیزم من همیشه از روز اول آرایش داشتم و به خودم رسیدم.همیشه دوست داشتم وقتی تغییر میکنم ازم تعریف کنه یا نظر بده.اوایل اینطور بود اما الان کمتر توجه میکنه.یعنی آرایش کردنم واسش تکراری شده یا عادی شده؟
میخام بازم جذاب باشم
باید چیکار کنم؟

مردا اصولا از این عادتها ندارند که هی به زنشون بگن:
به به چه آرایش خوشگلی..چقدر امروز ناز شدی..عجب لباس خوشگلی..ابروهاتو چجوری برداشتی انقدر ناز شده یا ........

اینچیزا خیلی خوبه ها ولی خوب کم کم که از زندگی میگذره عادیتر میشه ولی اینطور نیست که به چشمشون نیاد فقط تکرارش هر روز دیگه نیست
از رویا یکم بیاین تو واقعیت..در زمان عقد خب هیجانات فرق داره و 2 نفر اونقدرا که بعد ازدواج و زیر یه سقف رفتن به هم متعهدن و مسولن نیستن و دوران عشقبازیم و لوس کردن و اینجور چیزاست

ولی همیشه چه زن چه مرد باید برای همسرش تمیز و شاداب باشه و میتونه بعضی روزا یه تغییراتی در خودش از نظر ظاهری بده تا تکراری نباشه.

ممکنه مردت به روت نیاره که تغییر کردیو زیباتر شدی ولی این دلیل بر ندیدن شما نیست.

خیلی خیلی ممنونم ازت
احساس میکنم یه خورده دارم بچگانه رفتار می کنم.یکبار دیگه هم شما این حرفو بمن زده بودی که از رویا بیا بیرون.اگه بخام زندگیم رویایی باشه و وقعا همیشه با هم خوب باشیم به خوبی روز اول باید چیکار کنم؟دیدم اینجور موارد رو

اگه میخوای زندگیت رویایی باشه باید همش بخوابی و تو خواب باشی فدات شم
زندگی رویایی مال تو فیلماست
ولی میتونی با راهنماییهایی که کردم زندگی قشنگی داشته باشی.

خوبه که زن مرتب و آراسته باشه. مرتب بودن به معنی هر روز آرایشم و تغییر رنگ مو و... نیست.
البته عامل مهمیه که مردو پابند زنش کنه
ولی از نظر من اگر مردی فقط بخاطر قیافه و هیکل و آرایش زنش بخواد بیاد خونه همون بهتر که نیاد.

برات یه لینک میذارم حتما بخونش.یه تاپیک هست پر از لینک هایی در این مورد.
حتما کمکت میکنه:

چگونه عشق همسران نسبت به هم روز به روز عمیق تر و پایداتر می شود؟

مرسی عزیزان
یه چیزی خیلی اذیتم میکنه.هرچقدر هم که من خشگل و خاستنی باشم وقتی یه دختر سانتی مانتال رد میشه ناخوداگاه نگاهش برمیگرده سمتش.خیلی از این موضوع رنج میبرم.میگه منکه منظوری ندارم همینطوری نگاه میکنم

شارلوت جان سلام

چقدر خوبه که از موضع پیشگیری جلو آمدی مشخصه آدم عاقل و فهمیده ای هستی

دوست عزیزم یه پیشنهاد برات دارم سعی کن دست کم طی دو ساعت اول که همسرت از سر کار آمده تا میتوانی مهربان و خوش رفتار باشی

کیفش را از دستش بگیری و یا خبرای خوش بهش بدی

بهش فرصت بدی تا حرفاش رو بزنه

این میتونه شروع خیلی خوبی برای پیشگیری خیلی از بحثا باشه

در آخر میگم با عشق و محبت میشه کولاک کرد یادت نره!!

تبسم خرجی ندارد ولی سود بسیاری دارد.(دیل کارنگی)

نزدیک مراسم ازدواجمونه.شوهرم چون کارش تعطیل شده خیلی نگران و عصبیه و بی توجه شده نسبت به من.خیلی سعی می کنم آروم باشم اما دیگه دارم کم میارم.همش میخام آرومش کنم اما فایده نداره.اصلا به حرفام گوش نمیده چه برسه به اینکه بخاد حالش خوب شه.احساس میکنم پشیمون شده از اینکه مسئولیته منو قبول کرده و ازدواج کرده.از لحاظ مالی اوضاعمون بهم ریختس.چکاری می تونم واسه آرامشش انجام بدم؟دیگه زیاد پیشم نمیاد.وقتیم میاد همش تو فکره

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط شارلوت

من وقتی اینجا مشکلات رو میخونم میگم نکنه خدای نکرده یکروز شوهر منم بهم خیانت کنه....؟
من نمیخام چند سال دیگه من این عناوین رو اینجا بزنم که شوهرم بهم خیانت کرده و....

---

سلام شارلوت :46:

مقید بودن یک شخص مهمترین عاملیه که باعث می شه به همسرش وفادار بمونه. البته جذاب بودن همسر و مطلوب بودن فضای خونه هم موثره، و طبعا لازمه بهشون توجه خاص بشه، اما اصلی ترین فاکتور همون مقید بودن شخصه.

همینطور که در این فضا می بینی، خیلیها هستن که همه جوره برای همسرشون مایه می ذارن، و طرف خیانت می کنه. از طرف دیگه هم آقایون و هم خانمهایی رو در این تالار می بینیم که اعتراف می کنن از همسر و زندگیشون راضی هستن و چیز خاصی کم ندارن، اما بازم به اشکال مختلف شخص دیگه ای رو وارد زندگیشون می کنن.

به نظر من اصلی ترین فاکتوری که باعث می شه یک شخص خیانت نکنه، یا دزدی نکنه، یا کلاه برداری نکنه، یا ... اینه که اولا تو زندگیش براش مهم بوده باشه که یک سری اصول اخلاقی برای خودش داشته باشه. و دوما تلاش کرده باشه خودش رو به اون اصول مقید کنه.

با مثال توضیح بدم: همه ما خواهان لذت بیشتر هستیم. حالا این لذت به اشکال مختلف حاصل می شه، یکیش رابطه با جنس مخالف، یکیش داشتن ماشینی که رویاشو در سر داریم. داشتن این ماشین یعنی لذت. چه وقتی ما از دزدین همچین ماشینی چشم پوشی می کنیم؟ وقتیکه خودمون رو به یک سری اصول اخلاقی مقید کرده باشیم. و برامون نهادینه شده باشن.

همینطوره لذت خوردن، وقتی غذاییکه متعلق به خودمون نیست، جلو دستمونه.

بنابراین: اگه می خوای همسرت (و خودت) هیچوقت در دام خیانت گرفتار نشید، اول از همه سطح اخلاقیات رو تو خونتون ببر بالا.

دوم زندگیتون رو هدفمند کن. اهداف متعالی توجه انسان رو از لذت های نادرست برمیداره.

سوم رابطه جنسی مطلوب هردوتون داشته باشید.

چهارم سعی کن رابطه آرام و با حداقل کشمکش ممکن داشته باشید.

پنجم راه وسوسه رو تا جائیکه می تونی سد کن. کاری کن ابزارها در دسترس نباشن.

موفق باشی.:72:

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط شارلوت

نزدیک مراسم ازدواجمونه.شوهرم چون کارش تعطیل شده خیلی نگران و عصبیه و بی توجه شده نسبت به من.خیلی سعی می کنم آروم باشم اما دیگه دارم کم میارم.همش میخام آرومش کنم اما فایده نداره.اصلا به حرفام گوش نمیده چه برسه به اینکه بخاد حالش خوب شه.احساس میکنم پشیمون شده از اینکه مسئولیته منو قبول کرده و ازدواج کرده.از لحاظ مالی اوضاعمون بهم ریختس.چکاری می تونم واسه آرامشش انجام بدم؟دیگه زیاد پیشم نمیاد.وقتیم میاد همش تو فکره

---

شوهرت حق داره به هم ریخته باشه و اینجاست که تو هم باید نقشتو خوب ایفا کنی.
تا میتونی از خرجا تون بزن و صرفه جویی کن. باید تلاش کنی یه کار دیگه براش پیدا کنی البته اگه میتونی.
گفتی نزدیک عروسیتونه خرج عروسی رو شوهرت قراره بده یا خانوادش؟

ممنون آزرمیدخت و گلنوش عزیز
هزینه مراسم رو پدرشون میدن.از لحاظ مالی وضع پدرش خیلی خوبه و هیچ مشکلی برای برگزاری مراسم ندارن.اما نمیدونم چرا همسرم خیلی نگرانشه.من ولخرجی هامو گذاشتم کنار و خیلی از چیزای ضروری رو هم عقب انداختم تا فشار نیاد روش.
چطور راه وسوسه رو سد کنم و ابزارها در دسترس نباشن؟متوجه منظورتون نشدم

http://www.hamdardi.net/images/www.h....com_2.net.jpg

دیشب نیومد پیشم.فقط اومد منو رسوند باشگاه و بعدم منو رسوند خونه(البته وقتی اومد دنبالم واسم یه شاخه گل مثل همیشه خریده بود و یه پاپیونه ناز زده بود بهش)اما یک کلمه هم باهام حرف نزد.فقط سلام و شبخیر و خداحافظ
دارم فکر میکنم نکنه اون گل رو خودش نخریده بود و کسی بهش داده بود؟دیشب بهش زنگ زدم و کلی پشت گوشی گریه کردم و ازش گلایه کردم.اما فقط گفت باشه صبح حرف میزنیم.
خیلی داغونم.روزای خیلی بدیه.من تحمل اینهمه فشار و سختی رو ندارم.دارم از پا میفتم

بازم ظهر بحث کردیم و من دو ساعت گریه کردم.فقط بهم گفت اشک رو بی ارزش نکن با این گریه ات.میگه ده روز میخام برم شهر خودمون پیش مامان و بابام تا روحیم عوض شه.مگه من که زنشم آدم نیستم؟
دوستان توروخدا کمکم کنین.به همدردیتون احتیاج دارم

با سلام
خوب فکن رفتی شهرشون چی میشه از شما و ارزش و موقعیتی که داری هیچی کم نمیشه.راحت بزارش.شاید حلاکه میخواد زندگی جداگانه ای تشکیل بده بیشتر به حمایت خانواده اش نیاز داره در کنار حمایت و همدلی شما
اگر کمی خودتونو بزارین جای ایشون کاملن متوجه میشین تنهای و شهر غریب حسه خودشو داره.

آخه میدونه من تنهام و خیلی نیاز به کمکش دارم.واقعا درسته نزدیک مراسم عروسیمون ده روز بزاره بره و من تک و تنها همه کارها رو انجام بدم؟خودش میدونه چقدر روم فشاره .درسته وقتی هست هم زیاد کاری انجام نمیده اما بازم واسه دلگرمی خیلی خوبه

به جای اینکه با حرفا و کارات اعصابشو بهم بریزیو کاری کنی که از خداش باشه که به جای 10 روز 20 روز اونجا باشه میتونی جوری رفتار کنی که به جای 10 روز 2 روزه دلش برات تنگ شه و برگرده.

یکم سیاستو دلبری زنانه به کار ببر.انقدر بهش محبت کن و صبوری کن تا دلش برات تنگ شه.
مرا از زناییکه هی بهشون میچسبنو وابسته اند و آویزون محبتشون فرارین عزیزم.یکم آزادش بذار و فقط بعضی وقتا بهش اس ام اس بزن که عزیزم دوریت برام سخته..دلم برات تنگ شده...ولی اصراری نکن بیاد دیدنت.

وقتی خستست و تو فکر نمیخواد هی به پروبالش بپیچی..بذار نفس بکشه..روی اونم فشاره شایدم چندبرابر فشاریکه روی توا عزیزم.

تو هم درکش کن.
بگو عزیزم من حرفی ندارم بری شهرتون.. منم از خدامه که یکم از فشار و استرست کم شه...بعد بغلش کنو در گوشش آهسته بگو: ولی عزیزم دلم خیلی برات تنگ میشه و فکر کنم نتونم دوریتو تحمل کنم..(اینجا رو با ناز بگو): عزیزم امکانش هست یکم زودتر برگردی تا با هم کارای عروسیمونو بکنیم؟

من خیلی ضعیفتر از اونیم که بتونم تنهایی از پس اینکارا بربیام...تو مرد منی و تکیه گاهم
واااااااااااای چه حرفای عاشقاااااانه ای (خودم احساس کردم دارم عاشق میشم) :311:

به شوهرت لبخند بزن عزیزم..مردا خوششون میاد هی بهشون بگی تو مردمی..تکیه گاهمی..عشقمی..بابای بچمی

نادیا جون بزارم بره میمیرم.اونوقت خودت باید جوابشو بدی ها.البته راحت میشه از دستم میاد ازت تشکرم میکنه.خیلی حال بدی دارم.درکم نمیکنه.حالا هم که میخاد بره

عزیزم گفتم کاری کن که خودش نخواد بره..
میخوای بچسبیو با داد و بیداد نذاری بره؟ پس عواقبش پای خودته ها

دختر خوب سلام:72:

یه مقدار آزادی بده به شوهرت

این قدر که نمیشه وابستش باشی

یه فاصله ای هم باید باشه...نمیشه که این قدر تو بهش گیر میدی......

منم باشم خسته میشم..

بذار راحت باشه،مطمئن باش این فاصله پیش بیاد بعد یه مدت دوباره بر میگرده به سمتت به شرط این که تو این مدت هی اس ام اس ندی و ....یا گریه کنی و....

بهتره تو این مدتت تو سایت جستجو کنی و آداب همسرداری و مهارت های ارتباطی رو یاد بگیری

از یه جملت تعجب کردم:

یعنی چی که شاید یکی دیگه گل رو بهش داده؟؟؟؟؟؟؟

فکر نمیکنی شک زیاد داری؟؟

این طوری با این کارات شوهرت رو کم کم از خودت زده میکنی هاااا:305:

ببوسیـدش .. حتی اگه با هم دعـوای ِ بـدی کرده باشیـد .. حتی اگه بهتـون گفته باشه از این زنـدگی ِ کوفتـی خسته شـده .. حتی اگه برچسـب ِ ” بد اخـلاق ” بهـتون چسبـونده باشه !
ببوسیـدش .. حتی اگه بهتـون گیر ِ بیخـود داده باشه .. گفته باشه از لباسـی که شما عاشقشین متنفـره ! .. نفهمیـده باشه شما موهـاتون رو مِش کردین !
ببـوسیـدش .. حتی اگه بـوی ِ عرق و خستگی میـده .. حتی اگه یـادش میـره جواب سلام ِ شما رو بـده .. حتی اگه خیلی وقته براتـون گُـل نخـریده !
بـبوسیـدش .. حتی اگه شما رو رنجـونده و غـرورش نمیذاره دلجـویی کنه .. حتی اگه گرسنه اس و با شما مثل ِ آشپـز ِ دربـارش برخـورد می کنه .. حتی اگه یادش میـره ازتـون تشـکر کنه !
ببوسیـدش .. وقتی براتـون یه آهنگ ِ جدیـد میذاره و می گه : ” اینـو برای تـو آوردم ! ” .. وقتی تو چشـاش پـُر ِ خواستنه .. وقتی دست های ِ ظریـف ِ دختـرونه تـون میـون ِ دستای ِ زمخت و مردونه اش گم می شن .. !
ببـوسیـدش .. حتی اگه از عصبانیت داریـد دیوونه می شید .. حتی اگه شما رو با مادرش مقایسه می کنه .. حتی اگه با حرص می خوایید از خونه بزنیـد بیـرون و اون محـکم بـازوهاش رو دورتـون حلقه می کنه و وسـط ِ جیـغ های ِ شما با خنـده می گه : ” عزیـزم ؛ کجا می خـوای بـری این وقته شب ؟! ”
بـبوسیـدش .. وقتی ناغافلی لباسـی رو خریـده که هفته ی پیش ، پشت ِ ویتریـن دیدین و فقـط یه کلمه گفتین این چه خوشگله ! .. وقتی دست هاش پـُر از خریـد خونه ان و درُ با پـاش می بنـده .. وقتی با نگاهـی پـُر از تحسین سر تا پاتـون رو برانـداز می کنه .. !
ببـوسیـدش .. حتی اگه تـوی ِ شرکـت پیـاز خورده .. حتی اگه با دوست هاش تلفنـی یک ساعـت حرف می زنه و شامتـون سـرد شده .. حتی اگه رو دنـده ی ” نه ” گفتن افتـاده .. !
شایـد فـردایی نباشـه …
شایـد شما فـردا نباشیـد …
شایـد اون فـردا نباشـه:72:

سلام.دیشب دیگه خیلی بدجور دعوامون شد.خیلی حرفا زده شد که نباید میشد.حرمته خیلی چیزا شکسته شد.
میخام جدا شم.اونم میخاد.میگه الان جداشیم خیلی بهتره.نصف راهه ضرره.درسته آخر شب آشتی کردیم و با هم شام خوردیم و... ولی من دیگه دلم ازش شکسته.دیگه سیر شدم از بودن باهاش.دیشب به مرز جنون رسیدم.خاستم با ماشین برم تو دره.من تو عمرم داد نزده بودم اما دیشب طوری جیغ میزدم که صدام در نمیاد الان.
نمیدونمم چطور تمومش کنم یک ماه مونده به مراسم ازدواجمون.مامانم مریضه.طاقتشو نداره.
بغض داره خفم میکنه.فکر کنم آخر خط که میگن همینجاست.دعا کنین واسم

سلام

شارلوت جان من از شما یک سوال دارم.شما بیشتر ایراد کار رو از خودتون میدونید یا از همسرتون؟تنش و خستگی در مهیا کردن تدارکات عروسی هست مخصوصا وقتی دو خانواده توی یک شهر نباشن و بیشتر کارها گردن خود عروس و داماد باشه.حالا کدوم یک از شما زود از کوره در میره و خستگیش رو با بهانه گیری نشان میده؟

رک بگم من خیلی آدم صبوریم.هیچوقت هم خستگی و ناراحتیم رو سر کسی خالی نمیکنم و همیشه تو خودم ریختم همه چیو(نتیجش اینه که با 23 سال سن تا حالا تو همین 3 هفته 4 بار خونریزی معده کردم و آخریش دیشب بود)
شوهرم حساس تره و کم طاقت.هروقت ناراحته یه جوری رو من خالی کرده.بازم صبوری کردم و گفتم عیبی نداره و جز من کسی رو نداره.تو این مدت هم فقط اون غر میزد و بهانه میگرفت

http://www.hamdardi.net/images/www.h....com_2.net.jpg

البته منم مقصرم.تا قبل از این جریانات دعوامون بخاطر حساسیت و گیر دادنای من بود.اما 3 هفته گذشته و من کوچکترین بحثی نکردم و فقط سعی کردم خوبه مطلق باشم و از نظر خودم بودم

به نظر من الویت اولت رو بذار روی اینکه تو این چند هفته تا قبل عروسی دعوا و بحث پیش نیاد و حرمتها نشکنه. زیاد به فکر اینکه چرا این لحظات رویایی نیست و چرا همسرم اینجوری برخورد کرد نباش به خودت تلقین کن که هدفم فقط گذراندن این دوره بدون دعوا هست فکر کن یک امتحانه.

ببین هر کسی بالاخره یک ایرادی داره کار همسر شما اشتباهه ولی چه کسی هست که بدون عیب باشه(ضمن اینکه الان زمان مناسبی برای مقابله با رفتارهای همسرت نیست) این بحران رو درست مدیریت کن. اگر کارها صد در صد باب میلت نشد اصلا حرص نخور به خودت بگو این مرحله یک بحرانه که باید به سلامتی ازش عبور کنم که به سلامتی خودت هم لطمه نخوره.

من فکر میکنم یکی از دلایل عصبی شدن همسر شما اینه که احساس میکنه داره با ساکن شدن در شهر شما کلا از خانوادش جدا میشه و این مطلب توی ناخودآگاهش کم تحمل و ناسازگارش کرده.اگه میگه میخوام برم چند روز اونجا قبول کن کاری نکن فکر کنه زندانیه و داره از گذشتش جدا میشه تا این عامل برای عصبی شدنش کلا کنار بره.

راستی اینقدر راحت حرف از جدایی نزنید هردوتون فکر میکنید بعد جدایی یک زندگی ایده آل یک همسر تمام عیار منتظرتونه؟نه همه زندگیها مشکل دارن فقط بعضی آدما کم میار بعضیاشون خوب مدیریت میکنن.

نه.من میدونم بعد از جدایی چی در انتظارمه و حتی همین زندگی رو هم نخواهم داشت.اما باور کنید دارم از پا میفتم.من آدمیم که همه جوره راه میام و تحمل میکنم ولی وقتی بریدم بریدم دیگه.هیچ راه برگشتی نمیمونه.احساس میکنم دارم به اون مرحله میرسم.واسه همین مشاوره میخام و راهنمایی

شارلوت جان این مدت رو بذار به صلاحدید خودش رفتار کنه. به پر و پاش نپیچ و انتظار نداشته باش خیلی بهت ابراز محبت کنه راستش من هم خودم این مدلی هستم یعنی وقتی خیلی کار داشته باشم حوصله ابراز محبت و این چیزا رو ندارم البته عصبی و بهانه گیر نمیشم ولی دوست دارم برا خودم باشم تا تمرکزم رو کارام باشه ولی بعد از گذراندن اون دوران به حالت طبیعی برمیگردم.

ضمنا الان شما هنوز ناراحت هستی و برای همین احساس سردی میکنی حرفای دیروز همسرت رو تو ذهنت تکرار نکن تا عصبانیتت ادامه پیدا نکنه مطمئنا اون هم به دلیل عصبانیت این حرفا رو زده و از ته قلبش نبوده ضمنا پست قبلی من رو اگه میتونی دوباره بخون

ممنونم فکور عزیز
من خیلی آدم کینه ای هستم.هیچوقت حرفا یادم نمیره.از روزی که عقد کردیم این دفعه ششم بود که گفت منو نمیخاد.اما من در حالی که دوبار ازش کتک خوردم بازم نگفتم نمیخامت و پشیمونم.
میترسم از این سردی.اگه اینطوری پیش بره میدونم به طلاق میکشه و میترسم از اون روز

یعضی از افراد حرف عادیشون موقع ناراحتی حرف زدن از طلاقه بدون اینکه واقعا مد نظرشون باشه به عنوان یک تهدید. بعد ازپشت سر گذاشتن این دوران اگر بتونی از یک مشاور کمک بگیری بهتره!

راستی کتک سر چه مسائلی بوده؟

یکبار سر همینکه باهاش قهر کردم خاستم از خونه برم بیرون که یکی محکم خابوند تو گوشم و....
یکبار دیگه هم که رفته بودیم مشهد.قبل از رسیدن بهش گفته بودم منو تنها نزاری با دوستات بری بیرون.قول داد اما من از صبح تا شب تک و تنها بودم و اون بیرون بود.فقط ناهار با هم بودیم.وقتی شب اومد من گریه کردم و گفتم چرا تنهام گذاشتی.کاش نمیومدیم و ازین حرفا
وسایلمو ریخت بیرون و گفت بروگمشو و دیگه هم نمیام دنبالت
من موندم چیکار کنم.رفتم کیفمو بردارم برم حرم تا آروم شم که عصبانی شد و بازم دست روم بلند کرد
دیشبم تهدید کرد که میزنه

شارلوت جان

اگر امکانش هست یک مشاوره حضوری حتما برو.البته مردها همه شان وقتی زیاد به پاشون بپیچی ناراحت میشن و عصبانی ولی اینکه دست روی آدم بلند کنن یه مقدار جای تامل داره باید این حرکت اصلاح بشه.

راستی من بهت پیشنهاد میکنم در مواقع عصبانیت با داد و بیداد حرف نزن بلکه یه مقدار سرد و سنگین بشو و وقتی دلیلش رو پرسید آروم جوابش رو بده و مثلا بگو رفتی احساس تنهایی کردم دلم گرفته نه بگی اصلا بهتر بود نمیومدم ظاهرا شوهرت سر بیرون رفتن شما از محل دعوا حساسه بهتره همونجا بمونی ولی دور از چشم اون که این حساسیت اوج نگیره.

شارلوت جان 23 سالته همش؟!!!!!!:-(
خیلی ناراحت میشم نوشته هات رو می خونم :-( برات دعا می کنم عزیزم هر چی به صلا حته برات پیش بیاد :-(
کتک از الان؟!!!!!! :-(
برو پیش روانشناس زودتر روی روحیه ات از همین الان کار کن گلم :-(
مواظب خودت باش:72:

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط فکور

شارلوت جان

راستی من بهت پیشنهاد میکنم در مواقع عصبانیت با داد و بیداد حرف نزن بلکه یه مقدار سرد و سنگین بشو و وقتی دلیلش رو پرسید آروم جوابش رو بده و مثلا بگو رفتی احساس تنهایی کردم دلم گرفته نه بگی اصلا بهتر بود نمیومدم ظاهرا شوهرت سر بیرون رفتن شما از محل دعوا حساسه بهتره همونجا بمونی ولی دور از چشم اون که این حساسیت اوج نگیره.

---

فکور عزیز من هیچوقت داد و بیداد نکردم.میگم من اصلا جیغ زدن بلد نبودم تا اونشب که نمیدونم تو ماشین چطور اونجوری جیغ میزدم.خیلی حالم بد بود.من اگه سرد باشم اون متوجه نمیشه.یا هم اگه میشه نمیاد جلو با مهربونی.بیشتر با قهر و دعوا میاد و میگه باز تو چته؟