درددل من

سلام.

اینجا زیاد نیازی به مشاوره ندارم.ترجیحا اگه نیاز بود براشون تاپیک میزنم..اینجا بیشتر برای وزیدن باد به اسمون دل برای رفتن ابرا و پیدا شدن افتابه...تا بلکا بشه و بتونم تصمیمات درست بگیرم.

حرف اول

امان ازدلسوزی..اونم وقتی ازحدش بیشتر بشه...امان ازوقتی که بهتره منافعت رو دو دستی بچسبی اما بازاین دلت نمیذاره..
چه خبره تو این دل که دلسوزیش بالاست..هی میگم بهاربسه دیگه..یه کم بشو رنگ بقیه..اما باز این دلسوزی...
امونمو بریده..لجمو دراورده..اصولا تو این دنیا با این شرایط چه نیازیه دلسوزی کنترل نشده باشه..چه نیازیه دلت برا کسی بسوزه..
اخ اگه میشد کنترلش کنم..اگه میشد موقع سختی بقیه بدیاشونو فراموش نکنم..:(
نمیخوام بد بشم..میخوام خوب کنترل شده باشم..گاهی دلسوزی اگه زیاد بشه قدرش دونسته نمیشه هیچ بدتر...

سخته بخوای ارزشی که تو وجودته رو ....

.................................................. .............

گاهی زمان کــــــــــــش پیدا می کنه

عقربه ساعت خرامان خرامان جلو میرن..تو عجله داری تقویم زودتر صفحه هاش بره جلو..فکر می کنی اینجوری زودتر به سرنوشت میرسی.

تقویم میره جلو..زمین دور خودش و خورشید تاب میخوره اما انگار سرعت سرنوشت ازتو بیشتره..

شایدم سرعت تو ازسرنوشت بیشتر بوده و ردش کردی...

کدومشه؟نمیدونم:(

موفق باشید

بهار.زندگی عزیز و گرامی
بعضی وقتها پیش میاد(همینطور واسه خودم)که هم به ضعف خودم آگاهی داشتم و هم فقط اون لحظه نیاز داشتم حرفمو بزنم و دردمو بگم و نیاز به راهنمایی کسی نداشتم.
و این از اون موقع هاست...
حرفی هم که از دل بیاد بر دل میشینه.

به نظرت نور ماه ملایمتر و زیباتره یا نور خورشید؟

عمیقا درکتون میکنم....
راستی اکثر نظراتتون رو خوندم و خیلی به نظرم مفید و خوب و حساب شده صحبت میکنید.
و مطمئن باشید خوبی رو به خاطر خود خوبی انجام دادن کار بزرگیه و باارزش.

من هم تو کل زندگیم این نقش دلسوزی و مشاور رو واسه همه داشتم.
جالب اینه که من آدم پرحرفی نیستم یا زیاد راجع به مسائل نظر نمیدم مگر اینکه کسی بپرسه...
اما همیشه دوستام فامیلا و خونواده خیلی خیلی با من در مورد همه ی مسائل مشورت کردن و میکنن و راهنمایی میخوان! یعنی روم خیلی حساب میکنن... من که زیر 25 سالمه...
و و اقعا خیلی جاها هم ضربه خوردم از این دلسوزی های بی چشمداشت... همه جنبش رو ندارن...
همیشه با نیت خیر و دلسوزی جلو رفتم ولی خیلی وقتها آخرش طور دیگه ای شده و جواب بدی گرفتم...
به خصوص در مورد آقایون واقعا لطمه زننده بوده این ویژگی من...
من اتفاقا میخواستم در این مورد تاپیکی بزنم و راهنمایی بگیرم.
اما احساس کردم این حالت پیچیده تر از اینه که با نوشته بشه بهش پرداخت و شاید مراجعه حضوری بتونه کمک کنه.
و یک موضوع خیلی کلیه. به خیلی چیزا در من برمیگرده و باید به صورت کلی شخصیتم رو مشاور بشناسه تا بتونه بهم کم کنه.
اما متاسفانه مشاور خوب و دلسوز و باتجربه نمیشناسم کسانی که میشناسم ازونا هستن که فقط خونده هاشون رو طوطی وار تحویلم میدن... زیاد کمک کننده نیستن.

اینم درد دل من... .

ممنون دوستان..
امیران عزیز :72:حرفت درسته.
امید جان:72: مهم اینه که بتونی ابرو بزنی کنار و روزت افتابی و شبت مهتابی و پر ستاره شه.
اوین جان:72: ازلطفت ممنونم..بله درک میکنم چی میگی.

حرف دوم

کلا زندگی بازی جالبیه..هزار تا ساز داره که با هر کدومش که برقصی یه ساز جدید برات رو میکنه.
پسر دنبال دختره...تموم اون احساسات فوران شدش رو به اسم عشق رو سر دختر خراب میکنه..دختر مات و مبهوت میمونه..نمیدونه چکار کنه؟پس میزنه...به پسر رو نمیده...

بعد مدتی پسر میکشه کنار..دختر در نبود پسر میفهمه انگار جاش خالیه دلش میخواد برگرده..سراغ پسر میره اما پسر واپس زده شده..دختر میره جلو و پسر کنار میکشه و این دور حالا برعکس شده..:)
دختر هنوزنمیدونه اصلا میخوادش یا به حضورش عادت کرده.

چه دنیای خوشگلی داریم ما...........
امیدوارم همچین چیزی نصیب من نشه هیچ وقت

زندگی

حس میکنم تو 16-17 سالگیم موندم..حداقل به اون وقتا سنجاق شدم..هر چی برمیگردم گذشته رو نگاه میکنم از17 به این ور هیچی نمیبینم...یا خاطراتم گم شدن..یا خودم گم شدم..یا جا موندم..یا...

هنوزنتونستم با باورهای زیر و رو شده بچگیم کنار بیام..:(

چه خبره نمیدونم

سوء تفاهم
تو هستی..من هستم..
تو منو.... من تو رو ....
اما گاهی سوء تفاهم چه ها که نمیکنه

موفق باشید

همونطور كه گفتم show offاي از تشكرها!!!
موفق باشيد;))))))

:311: (این رسم باید ادامه پیدا کنه ، خندیدن تو تاپیکهات )
اشتباه برداشتی کردی.
دلسوزی زیاد رو به نور خورشید تشبیه کردن ، که کم اش یعنی نور ماه ، زیباتره.

خوش باش امید جان.

اتفاقا شما اشتباه برداشت کردی.

من دلسوزی رو به چیزی تشبیه نکردم..دل گرفتگیها رو به ابر تشبیه کردم که نمیذاره خوب ببینی تا تصمیم بگیری..یا باید ابر بباره و بره یا باد بوزه و ببردش تا ماه و خورشید اسمون دلت معلوم بشه و همه جا روشن بشه تا بشه درست تصمیم گرفت.

شما میخندی منم میخندم.هه هه هه:)

من که تشبیه کردم.:311:
وقتی شما اینقدر دلسوزی هات زیاد میشه مثه نور آفتاب زننده ، تیز و غیرقابل تحمل میشه در مقابل نور ماه رو داریم که به اندازه ، ملایم و دوست داشتنیه .(دلسوزی کافی)

بنظرم دلسوزی حدی داره و تا نقطه ای پیش برو واسه هرکس که بود آخرین نقطه تمام یعنی هیچی نه دلسوزی نه فکری (کمی سخته این رفتار)
وقتیم فرد میبینه دلسوزیت تموم شد بخودش میاد، چطوره؟
بهار تاپیک جالبی زدی.
ضمنا بعضی هم واسه ما دلسوزی میکنن که برخورد خوبی نداریم باهاشون!

عزیزم تو شرایطت خیلی مثل منه. منم اینقدر به احساس دیگران فکر کردم که خودم رو یادم رفت که چی میخوام. الان تو خانواده حس می کنم یه برده ام نه یه بچه. گرچه حرفاشون خیلی قشنگه ولی عملشون جوریه که من تو سن 28-29 سالگی حس می کنم تو 19 سالگیم موندم. اینقدر به فکر دلسوزی برای اونها بودم که یه سال پیش ضربه بزرگی بهم زدن که هنوز که هنوزه جاش مثل روز اول درد می کنه و تیر میکشه و من الان به این نتیجه رسیدم که خودم کردم که لعنت بر خودم باد.

به این نتیجه رسیدم که توی خانواده های کنترلگر، اگر کمی یاغی نباشی، زندگیت رو باختی. اول خواسته های خودت رو بشناس و قدرت دفاع از اونها رو داشته باش. اگر فکر می کنی قدرت دفاع از خواسته های خودت رو نداری و دیگران واست مهمن پس هم جهت اونها شنا کن و راهی رو نرو که بخوای با کسی مقابله کنی چون فقط خودتی که ضرر می کنی

تو 18 سالگی رشته برق رو که بابام برام انتخاب کرد رو خوندم و هر موقع اومدم بگم اینو نمی خوام اینقدر دلم برای صورت مهربون و دلسوزش سوخت که گفتم بذار خوشحال باشه (ولی کسی به خوشحال نبودن من اهمیت نداد) الان با اینکه موقعیت بدی ندارم ولی حس می کنم اینجا جای من نیست،خودم نیستم.
اون موقعی که مامانم نشست جلوی خانواده نامزدم گفت شما باید واسه دخترم خونه بخرین، مهریه زیاد بکنین و تو طول زندگی بهش بدین نتونستم ناراحتش کنم و بگم من به این چیزا احتیاجی ندارم، حتی جرات گفتن اینکه این چیزا واسم مهم نیست رو نداشتم به جاش نشستم ماه ها گریه کردم که مامانم یه وقت نگران آینده مالی من نباشه ولی اونم اهمیت نداد که من چه زجری کشیدم

دیگه غریبه ها که هیچی...

عزیزم اشتباه منو نکن، دلت واسه خودت بیشتر بسوزه وگرنه بعدها خیلی بیشتر پشیمون میشی

دیدی وقتی یه مدت هوا هی ابریه و بارون میاد میگیم اه دلمون گرفت همش بارون همش نم و رطوبت چند وقت بعد هوای افتابی کلافمون میکنه یه بارونم نمیاد حالمون عوض شه ولی خدا در قبال ابن همه غر و لن بنده هاش جیکار می کنه بازم بارون بازم گرمی و نور بازم لطف و محبت چرا دلخور نمیشه?فکر کنم چون با جون و دل با علاقه از سر ذات لطیف و بخشش گر الهیه که به بنده هاش میرسه نمیدونم حرفم بیربط بود!!!???یهو این تو ذهنم اومد

حرف سوم

امروزتو کار نزدیک بود بحث پیش بیاد اما نیومد اما دلخوری واسه من پیش اومد.

یکی از سرپرست های کارخونه خیلی یه دنده است..زورش میاد یه دختر تازه وارد که سنش هم ازش کمتره بشه مافوقش..همش دنبال اینه که یه اشکال کوچولو پیدا کنه و بگه..
مدیرعامل هم امروز دوتا شوخی کرد بام که محل ندادم..اون سرپرست هم رفت رو مخم نزدیک بود یه چی بگم.البته نتونستم خودمو کنترل کنم و یه تیکه (طعنه) انداختم.
هر چی فکر میکردم ببینم رفتار جرات مندانه چیه هیچی یادم نمیومد..:(

اومدم تو اتاقم تو ذهنم کلمه ها و جمله ها تاب میخوردن.میخواستم یه حال اساسی بگیرم.از ترک کار بگیرید تا چند تا تیکه اساسی و تا چندتا تذکر..اما دیدم پرخاشگرانه است..یاد حرفاتون در مورد عصبانیت افتادم..بهتر دیدم خودمو کنترل کنم..اما اخمام رفته بود تو هم..مدیر عامل هم هر کار کرد با شوخی یخم باز شه نشد..فقط اخر سر یه خداحافظی کردم و اومدم.

:302: سختمه..خیلی:(

موفق باشید

سلام
1- مشکل شما به گونه ای در این تاپیک نامشخص است،لطفا" دقیق به آن اشاره کنید
2-فکر میکنم، از خود واقعی ات دور شدی، و مهمتر اینکه با دنیای واقعی و فعلی احساس غریبی میکنی
3- سعی کن با جریان زندگی، جریان بدون توقف زندگی، خودت رو وقف بدی ، و با مهارت های که کسب میکنی، از عهده ناهمواری ها بر بیای.

اینا همش به خاطر اینه که فقط به فکر رضایت دیگران از خودمون هستیم..جوریکه خودمون لذت میبریم زندگی نمیکنیم..جوریکه دیگران ازمون لذت میبرند و راضی هستند زندگی میکنیم.

در واقع همیشه منتظر اوکی دادن دیگران هستیم تا اوکی دادن خودمون.
در زندگی گذشتم خودمو کلا فراموش کردم و همش به فکر فداکاری بودم ولی متاسفانه لطف مکرر من شد حق مسلم دیگران و دودش فقط به چشم خودم رفت.
حالا تصمیم گرفتم خودمم ببینم و از زندگیم خودمم لذت ببرم.البته کارای معمولیمو میکنم ولی دیگه اونقدرام اوکی دیگران رو در نظر ندارم.

فهمیدم که همیشه مخالف هست و کساییکه نه تو کارت میارن و انرژیتو میگیرن پس دیگه بهشون اهمیت نمیدم.
حالا راضیم و به خودمم توجه میکنم و به فکر رضایت خودمم هستم.

این تاپیک با این وضعیت و روند اداره آن ، مشمول رفتن به انجمن آزاد هست .


بهار جان لطفاً در صورتی که میخواهی مسئله ای را طرح کنی که دوستان راهنمایی کنند ، واضح و مشخص باشد .

در صورتی که ناگفته های فردی داری که امیدواری برای دیگران مفید باشد . تاپیک را در همین انجمن ایجاد و کنترل کن که بحث و چت پیش نیاد .

اگر حرفهای مفید داری که به صورت ادبی میخواهی ارائه کنی که در انجمن خاص خودش قرار ده و یا از تاپیکهیی که به این منظور ایجاد شده بهره ببر .


این تاپیک متعاقباً به انجمن آزاد منتقل می شود


.

فرشته جون و اقا کیوان ممنون.

نقل قول:

---

اینجا زیاد نیازی به مشاوره ندارم.ترجیحا اگه نیاز بود براشون تاپیک میزنم..اینجا بیشتر برای وزیدن باد به اسمون دل برای رفتن ابرا و پیدا شدن افتابه...تا بلکا بشه و بتونم تصمیمات درست بگیرم.

---

این پست اولمه...فکر کنم کاملا واضح باشه...من اگه راهنمایی بخوام یه تاپیک با عنوان مشخص میزنم اما همونطور که از اسم این تاپیک پیداست فقط می خوام درددل کنم تا درجه احساسم بیاد پایین..

اما من نمیتونم به عزیزانی که لطف میذارن و زحمت میکشن بگم چیزی ننویسید اما همونطور که میبینید من فقط حرفای دلم رو مینویسم.اگه توضیح دیگه ای لازم بود بگید تا بگم.

نادیا جان،mr6262،:72: fm.mohajer عزیز خیلی ممنونم
اقا کیوان سعی میکنم به توصیه هاتون فکر کنم.ممنونم.

موفق باشید

سلام
من چند وقته با سایت آشنا شدم و خیلی مطالب و مشاوره ها به دردم خورد و به شما تبریک میگم چون مشاوره شما خیلی دقیق و کاربردی بود و این از قدرت تحلیل بالا ذهن شما سرچشمه می گیرد(حتی رنگ بندی تاپیکهها از سلیقه و نظم شما خبر میدهد) .اول فکر کردم شما روانشناسید ولی بعد فهمیدم مهندس هستین(آفرین مثل خودمی)
ولی به نظر من شما زیادی فکر می کنید و می خواهید تمام رفتاها اطرافیان را تحلیل و کمک کنید در حالی که هیچی بهتر از تعادل نیست (عقل و عشق در کنار هم)
مثلا در تاپیکها با پسرها که سر کار هم ول کن ادم نیستن چه کنم؟ ,سوار ماشین کارفرما شدن..حرف زدن با ناز شما در مقابل رفتار محبت آمیز و توجه دیگران سریع گارد میگیرید در حالی که شاید قصدی در کار نباشد یا حتی شناخت برای ازدواج باشه به هر حال در این وضیعت اخلاقی جامعه هنوز آدم های انگشت شماری هستند که درست زنگی میکنند یک نمونه خود شما , موقعیت خوب آشنایی را از دست ندی (وقتی میبینم دخترها سنگین و خوب پیشنهاد آشنایی پسر ها خوب را سریع رد میکنن ناراحت میشم ,که این مشکل من و دوست خوبم مسعود در مقابل جامعه بی اعتماد هست)آسون بگیر به قول یه دوست : واقعیت مردم قبول کن آخر یکی از همینا رو باید بگیری دیگه حالا امروز نه سال دیگه
یا در تاپیکها مشکل من با خواهر بی انضباط و لجباز , بار زندگیم رو دوش خودمه اما مامان بابام الکی میگن با اوناست ,والدینم برای ازدواجم با تموم فامیل مشورت میکنن.چیکار کنم؟ ,با برادر بد دهن و عصبیم به مشکل برخوردم...(بهتر ازاینجا جایی نبود که مطرح کنم مشکلمو) دوست دارید با تمام آدم ها مثل شما کامل باشند و سنجیده رفتار کنند ولی در تمام خوانواده ها این اتفاقها میفته. خیلی وقتها اصلا مشکلی وجود نداره ولی ما یک بر خورد ساده مشکل میبینیم(حتی بین خودم و خواهر کوچیکم که عزیزتر از جونم بحث داریم ولی هر دو مون به شوخی از دل هم در میاریم)
زیاد به مشکلات دیگران فکر کردن آدم تنها و افسرده میکنه (میدونم می خوای کمکشون کنی بازم آفرین)
در هر آدم سیاهی یک نقطه سفید وجود داره که معمولا پیامبر ها و معلم ها از اون استفاده میکنند وارد شن و کمکشون کنند میتونی پیدا کنی کمکشون کنی.
راستی تو یکی از مطالبت خوندم که سر در گمی میدونی وقتی آدم خدا را گم کنه اینجوری میشه شاید شما هم کم به خدا فکر میکردید چون به اعتقاد من فکر کردن به خدا یک نیاز درونی و ذاتی آدم مثل بقیه نیازها
امضا ندارم فقط واسه همهتون :43:

حرف چهارم

امروز حالم بدتر از دیروز شد.چرا؟
چون

نقل قول:

---

من خودم هنوز مردا رو نشناختم..مثلا دیروز از دست یکی از سرپرستهای کارخونه ناراحت بودم..فکر میبکردم چون من یه دختری که سنش ازش کمتره مافوقش شده ناراحته..اما امروز مدیر عاملمون بام حرف زد و گفت من حس میکنم این مسائل رو پیش میارن تا تو بهشون توجه کنی..

گفتم منم میتونستم جوابشونو بدم و ندادم..گفت شاید اصلا قصدش همینه که جوابشو بدی و کم کم باب مراوده رو باز کنن.

---

این دیگه از دیروزی هم بدتر شد..تا دیروز فکر میکردم فقط بخاطر کار گارد میگیره اما امروز حرف مدیرعامل منو بهم ریخت..فکر اینکه ایا همیشه انقد باید از خودم مراقبت کنم ناراحتم میکنه..


اقا کیوان گفته

نقل قول:

---

فکر میکنم، از خود واقعی ات دور شدی، و مهمتر اینکه با دنیای واقعی و فعلی احساس غریبی میکنی

---

خود واقعیم رو که اصلا نفهمیدم یعنی چی؟

اما اون مهمتره رو راست میگین...بشدت غریبی میکنم..نمیتونم خودمو وفق بدم و منطبق کنم چون دنیای ذهنی من قشنگتره..فکر کاستی اینجا کمی اذیتم میکنه
در تلاشم تا خودمو وفق بدم و الان بهترم.

احسان جان ماشاا... همه تاپیکا رو هم خوندی؟
بله فهمیدم و پذیرفتم برای همین رابطم با خونوادم خیلی خیلی بهتر شده.
موضوع اول رو قبول ندارم چون در قبال همچون ادمایی رفتار بهتری نمیتونستم داشته باشم.بعیده اونا چندان خیرخواه بوده باشن با اون رفتاراشون.

اما خدا..من ازش دورم؟چرا؟اما فکر میکنم پیشمه..نه اینکه من برم بالا..اون اومده پایین

موفق باشید

بهار جان اول هرکاری سخته مخصوصا کار توی کارخونه و محیط مردونه. سعی کن یه مدت بدی ها رو ببینی و بشناسی ولی عکس العملی نشون ندی. احتمالش هست زمان بگذره و جا بیافتی راحتتر بشی ولی اگرم اینطور نشد بعد یکسال کارت رو عوض کن چون محیط کاری خیلی مهمه که ادم احساس رضایت نسبی داشته باشه ولی این مسائلی که پیش میادرو به عنوان سختی های اول کار ببین که مجبوری تحمل کنی و بعد با شناخت کامل ، تصمیم درست رو بگیر. خودت رو وارد حاشیه نکن، محیط کار پر از ادم های حسوده، همه جا همینه . فقط شناساییشون کن برای آِینده!

روند ناراحتی من بر عکسه..
اول حالت شوک..بعد بی تفاوتی..بعد اندوهی که بزرگ میشه..و بعد ممکنه بتونم کنترلش کنم.

الان اندوهم داره بزرگ میشه...تازه دارم میفهمم چیا به سرم اومده:(

موفق باشید

سلام
مگه چی به سرتون اومده که هنوز دلخورین
بدخواه مدخواه داری کافی لب تر کنی بچه ها انجمن بریزن سرش:D

مرسی امید جان ازلطفت:72:
نه بدخواه نیست:)
یه دلیلش دزدیده شدن ماشینه..دلایل دیگش هم ...


حرف پنجم

تجربه من

وقتی کسی ناراحته..اگه نگرانشین میتونین بهش اطمینان خاطر بدید که شما هستین و دوست دارین حرفاشو بشنوین اما خواهشا پیله نکنید..تو چته؟چته؟چته؟

اتفاقی که این چند روزه داره برای من زیاد میافته..وقتی میگم هیچی..یا ولم کن..یا حوصله ندارم.
به جای اینکه بذارن با خودم تنها باشم پیله میکنن..پس چته؟

این چته چته رو مخ ادم میره و ادمو عصبانی میکنه..اگه هم بگی حالم خوب نیست باهام بحث نکن یه برچسب اساسی میخوری.
خواهشا اگه ارامش عزیزتون براتون مهمه درکش کنید.

موفق باشید

سلام بهار زندگی عزیز و گرامی
من از همون ابتدای باز شدن تاپیکت می دونستم چه احساسی داری و چه انتظاری از ما کاربرا داری
بله حرفهای شما منعکس کننده دنیا و باورهای درونی ما با واقعیات و دنیای بیرونیه که بعضی وقتا که با هم جور نمیشن آدمو آزار میده...
من هم گاهی این حالت بهم دست میده....
من تو یه جمع که هستم بیشترین ارتباط رو با بچه های کوچک برقرار می کنم ،انگار دنیاشون با دنیای درونی من نزدیکتره....
البته همین جا نقطه میذارم قراره شما حرفهای نگفته ات رو بزنی
گوش می دیم

سلام به همه دوستان :72:
بهار خانم مطالب شما را خواند و از بین نظرات با نظر نادیا عزیز و احسان68 جان بیشتر موافقم .به نظر من شما یک دختر کامل هستید و خلا موجود در زندگی شما خلا عشق:72:

اسمون دلم شدیدا ابریه...خــــــــیلی:(

بله امیران عزیز درسته..این دنیای ذهنی و اونچه که عملا اتفاق میفته کاملا با هم منطبق نیستن.
تلاش کردم و خیلی جاهاشو دست خودم گرفتم و از این بابت راضیم اما گاهی...

بهاره66 جان..که خیلی اسم قبلیم بهار66 هستی:)!!!!
از لطفت ممنونم.منظورت عشق زمینی و بطور مشخص از نوع جنس مخالفه یا کلی؟؟؟

..........................................

قدرنشناسی میدونید یعنی چه؟؟؟

موفق باشید

سلام اسم من ایلگار .میشه یکی لطفا به من بگه کجا باید مشکلم و بگم که همه راهنماییم کنن؟تازه واردم لینک ارسال و نمیبینم؟یعنی منظورم اینه که کجا یه مشکل جدید و عنوان کنم؟

سلام.به همدردی خوش اومدی

روی لینک زیر کلیک کن.

http://www.hamdardi.net/index.php

بعد از بین انجمنها اون انجمنی که مربوط به مشکلت هست رو انتخاب کن. و بعد روی گزینه موضوع جدید کلیک کن.

موفق باشی

:72:سلام بهار جان
منظورم از عشق همین دوست داشتن زیاد یک نفره و اون هم شما رو دوست داشته بشه و احساسات به هم بدین و در گیر هم شین.
به حدی که انرژی مثبت و زیبایی ها این عشق وجود شما رو فرا بگیره که زشتی ها و سختی های پیرامون در آن گم بشه.:72: