ما با همدیگه خوبیم چرا میگه فعلا بیا جداشیم؟

سلام به همگی
من و نامزدم چند ماهی میشه که با همدیگه ایم،داریم همدیگرو بیشتر میشناسیم
تاحالا همه چی بینمون خوب بوده
الان میگه:
بیا یه مدتی از همدیگه فاصله بگیریم
میگم آخه چرا؟؟؟من نمیتونم ازت دور باشم...
میگه یکمی منطقیتر فکر کنیم،آخه ما اولین نفر تو زندگی همدیگه ایم...
بهم میگه بعد از اینکه به خونواده ها اطلاع دادیم ک فعلا میخوایم بیشتر فکر کنیم،برو با ی دختر دیگه هم آشنا شو...میگم مگه میشه؟؟؟مگه میتونم ب کس دیگه ای علاقه مند باشم؟ما بهم ابراز علاقه کردیم...من نمیتونم حرفایی ک ب تو گفتمو به کس دیگه ای بگم...نمیتونم
میپرسم،تو هم میخوای با کس دیگه ای آشنا شی؟میگه شاید...دلم میگیره از حرفش
ما 2 ساله بهم دیگه فکر میکنیم،6ماهه نامزدیم،همه زندگیم شده...باهم خوب بودیم،منطقی بودیم...ولی حالا نمیتونم تنها باشم...
چیکار کنم؟:302:

دوران نامزدی معمولاً دورانی هست که دو طرف باید بیشتر به عوامل خطر زا و نشانه هایی که جلو راهشون قرار می گیره توجه کنن .
مهمترین مسئله اینه که دو طرف در زمانی که با هم نامزد میشن در واقع پیوندی برای شناسایی بیشتر برای ازدواج هست ، بزرگترین نشانه اینه که میگه شاید بخوام با کسی دیگه ایی آشنا بشم. شاید این حرفو داره میزنه که بخواد نامزدی رو به هم بزنه ، میگم شاید ها.
یک کمی بیشتر توصیح بدین ، خودتون ، کار تحصیلات . سن و اخلاق و روحیات.
دوستان کارشناس برای پاسخ به سوال معمولا این اطلاعات رو هم می خوان.

ممنون امید عزیز
من 22
اون 19 سالشه
میگه قرار نیس اتفاق خاصی بیفته،فقط یکم دوری احساسی ک بهتر تصمیم بگیریم
یکم ساکتو گوشه گیره،منم همینطور
من دارم کارشناسیمو تموم میکنم،اون تازه ترم دومه
اخلاقمون تقریبا مثله همه،اولاش دوتامونم زودرنج بودیم،کم کم بزرگ شدیم
من احساسیم،اونم همینطور...بعضی وقتا میخواد ثابت کنه منطقیتره و بهتره منطقی عمل کنیم
منم منطقیم،فقط بعضی وقتا گیر میکنم اونقدی ک احساسم بزرگه براش بگم؟مثل همین ک بعد از اون حاضر نیستم به کسی فکر کنم...یا نگم ک فکر نکنه آدم ضعیفو کن طاقتو فقط احساساتی هستم
آخه این بار ک گفت بیا فاصله بگیریم،بعد چندروز گفت نه بیخیالش،تو نمیتونی(منظورش اینه ک من دلم براش تنگ میشه و دلم میگیره و ناراحت میشم)،اینطوری ازت خیالم راحت نیست...ناراحت شد...منم بهش گفتم هیچوقت حاضر نیستم ناراحتیتو ببینم،منم مثل تو میتونم تحمل کنم،نمیخوام کاری ک میگیو بهش فکر کردیو لابد براش برنامه داریو انجام ندیو فردا حسرتشو بخوری...اینبار من میگم،بیا فاصله بگیریم...با اینکه گفت نه نمیخوام،نمیتونم بزارم بخاطر من دلتنگو ناراحت باشی...ولی من،ما اینکارو داریم انجام میدیم...بهش گفتم هرچی که پیش بیاد یادت باشه،تو تنها نفر زندگیمیو همیشه میتونی روم حساب کنی...

همینطوری نامزدت یه دفعه پیشنهاد فاصله داد؟
یا با هم دعوا کرده بودین؟
اگه همینطوری گفته به نظر من نامزدت مشکل داره
اخه ادم یه دفعه پا میشه میگه فاصله
عجیبه!!!!
می دونی از حرفاتون و به گفته خودتون شما ادم احساسی و زودرنجی هستین و نامزدتون اینو خوب می دونه و داره سیاست به خرج میده تا شما رو بیشتر بکشونه طرف خودش
حالا یه توصیه واسه شما
نامزدتون وقتی میگه فاصله شما بگید باشه هر جور راحتی و من هم به این فاصله و دوری احتیاج دارم
می دونید نامردتون چه عکس العملی نشون میده
داغون میشه
چرا؟
چون از طرف شما مورد بی توجهی قرار گرفته
درسته اذیت کردن یه ادم دور از انسانیته و من هم توصیه ام این نیست که اذیتش کنید
ولی چون نامزد شما الان داره با احساسات شما بازی می کنه بهتره شما هم ریلکس باشین و هیچ عکس العمل احساسی نشون ندین
در مورد اینکه نامزدتون میگه با یه دختر دیگه اشنا شو من به نوبه خودم تعجب می کنم
مگه میشه زنی دو دستی شوهرشو تقدیم کنه به یه زن دیگه
نامزد شما واقعا مشکل داره
حالا برمیگرده به شما میگه منم با یکی دیگه باشم
باور کنید از شما تعجب می کنم
مردا که سرشار از غرور و غیرت هستن
کجا رفته اون غیرت شما
من که از رفتارهای شما سر در نمیارم
بهتره حرفاشو جدی نگیرین و اگه گفت فاصله خیلی اروم بگید باشه و چند ساعت یا چند روز هیچ تماسی نگیرید
تا ببینید چجوری میاد طرفه شما
در ضمن اینم بهتون بگم زنها غرور.غیرت.اقتدار.شوهرشونو دوست دارن و از نوشته های شما اینطور معلومه شما هیچ کدوم از اینارو ندارین
از حرفهای من ناراحت نشین
ولی من مطمئنم خانم شما یه کمبودی احساس می کنه و اون اینه
شما یه کم غرور داشته باشین:
مثلا به شما میگه فاصله بگید باشه و یه مدت فاصله بگیرید
شما یه کم غیرت داشته باشین:
مثلا میگه با یکی دیگه می خوام باشم عصبانی بشید و غیرتی و بهش بگید تو فقط مال منی و دیگه بهش اجازه ندید پیش شما همچین حرفی بزنه
اگه به شما میگه با یکی دیگه باش بهش بگید من تو رو دوست دارم و بدونه تو نمی تونم زندگی کنم
خانم شما یا این کمبودارو داره یا همونطور که گفتم سیاست به خرج میده تا شما بیشتر برید طرفش
یه کم احساساتو بزار کنار
مرد باید مرد باشه و زن زن
زنا لطیف هستن نه مردا

سلام
به نظرم این که نامزدتون میگه بیا از هم دور شیم می تونه نتیجه ی مشورتش باشه! یعنی این توصیه می تونه یه توصیه ی روان شناسانه باشه.

در صورتی که شما آشنایی تون از طریق دوستی ( و نه سنتی ) بوده باشه و عاشقانه به هم رسیده باشید و نه عاقلانه! توصیه ی یه مشاور می تونه این باشه که بیاین یه مدت از هم دور بشین. نه این که دور بشید که به هم بیشتر وابسته بشین بلکه از نظر احساسی از هم دور بشین و از این قفس احساسی که برای خودتون ساختید بیاین بیرون. سعی کنید هیچ نشانه ای از گذشته ی رابطه ی خودتون با خودتون نگه ندارید و کاملا از این وابستگی رها بشین. پس از این که این احساس عاشقانه از بین رفت و تونستید عاقلانه فکر کنید اون وقت بیاین بشینید همدیگر را بسنجید ببینید واقعا شخص مقابل را با معیارهاتون مطابق می بینید؟ آیا واقعا عاقلانه هم او را انتخاب می کنید؟

این راهکاریه برای جلوگیری از آسیب های یه ازدواج عاشقانه! خاصیت عشق تبلور است! یعنی وقتی یه حبه قند می افته توی یه ظرف آب قند کم کم نبات به وجود میاد! خوب عشق هم وقتی یه خاصیت خوب، یا یه فاکتور مثبت را از طرف می بینید می شه مقدمه ی فرآیند تبلور! شما در ذهن خود به ویژگی های خوب او پر و بال می دهید و کم کم او می شود تنها شخصی در دنیا که می تواند شما را خوشبخت کند! حالا با اولین تلنگری که رابطه پس از ازدواج می خورد مثلا بر اثر دیدن چیزی بر خلاف آن این بلور فرو می ریزد و ناگهان عاشقی که تا امروز چشم بر همه ی عیب های شخص مقابلش بسته بود با مجموعه ای از عیب ها مواجه می شود! و خوب این شروع آسیب های زندگی مشترکه ....

در صورتی که در یک زندگی سنتی که مطابق عقل انتخاب انجام می شود چون شخص با دیده شدن عیب ها و کاستی ها انتخاب شده است معمولا چنین اتفاقی کمتر می افتد و اگر بیافتد شدتش کمتر است.

در مورد این که ایشان گفته مثلا برو با دختر دیگه ای رابطه داشته باش! این یکی را فکر نمی کنم یه مشاور بهش گفته باشه! یا اگه هم گفته باشه مشاور احمقی بوده! مطمئنم این حرفه توی یه فضای احساسی زده شده و نامزدتون حتی تصور چنین چیزی هم براش وحشتناک و غیرقابل قبوله. شایدم می خواسته اینجوری شما را خودش دور کنه.

گاهی اوقات بهت میگم که میخوام ازت جدا شم تا محکم تر دستم رو بگیری و بگی بمون نه این که شانه بالا بندازی و بگی هرطور راحتی...

نمیخوام نگرانت کنم, ولی با توجه به جملاتی که ایشون گفتند این ها اصلا نشونه های خوبی نیست!

باید بشینید و رک و راست حرف دلتون رو بزنید...

نمیخوام زود قضاوت کنم یا بد بین باشم پس چیزی که حدس میزنم رو نمیگم..

ولی شک نکن یه جای کار حسابی میلنگه!!

[align=right]فکر کنم آقا مهرداد هم مثل من فکر میکنن
به نظر من ایشون به یه نفر دیگه علاقه پیدا کرده و نمیدونه چه جوری نامزدی رو به هم بزنه.یا اینکه به این نتیجه رسیده که شما مناسب هم دیگه نیستید و میخواد مقدمه چینی کنه واسه جدایی

ميخواستم بدونم منظورتون از نامزدي چيه؟
عقد كرده ايد يا هنوز رابطتون رسمي نشده؟

سلام،
تا حالا همه چیز خوب بوده کاملا؟
اینطوری نبوده که ایشون به علاقه واقعی شما نسبت به خودش شک کرده باشه؟
آخه فکر می کنم که شاید شک داره که شما از ته دل بخواینش و شاید فکر میکنه که شما تو یه جریانی افتادین و تو دربایستی دارین ادامه میدین.
و این رو گفته که یعنی من دارم بهت اجازه میدم که این راهو برگردی و میخواد ببینه شما چیکار می کنین!
به نظر من بهتره شما هم این موضوع رو قبول کنین اگر تا حالا رابطتون احساسی بوده، خوبه که هردوتون یه فرصتی به خودتون بدین که به دور از احساسات به همدیگه فکر کنین.
و اگر واقعا ایشون رو میخواین آخرش بگین که میخواین دیگه!

دوستان عزیز ار همتون،چه اونایی ک بدبینن چه اونایی که خوشبینن،بهرحال از همتون که دارین کمک میکنین ممنونم.
از علاقه من نسبت به خودش آگاهه...
اونقدی ک من میشناسمش هم،فکر نکنم به کسی علاقمند شده باشه!!!بازم میگم،اونقدی ک من میشناسمو میدونم دوستم داره!!!نمیخوام به احساسش شک کنم!!!
نامزدی ما در حد اینه که خودنواده هامون در جریانن!
موندم...
این بار آخری که براتون تعریف کردم که:

نقل قول-----این بار ک گفت بیا فاصله بگیریم،بعد چندروز گفت نه بیخیالش،تو نمیتونی(منظورش اینه ک من دلم براش تنگ میشه و دلم میگیره و ناراحت میشم)،اینطوری ازت خیالم راحت نیست...ناراحت شد...منم بهش گفتم هیچوقت حاضر نیستم ناراحتیتو ببینم،منم مثل تو میتونم تحمل کنم،نمیخوام کاری ک میگیو بهش فکر کردیو لابد براش برنامه داریو انجام ندیو فردا حسرتشو بخوری...اینبار من میگم،بیا فاصله بگیریم...با اینکه گفت نه نمیخوام،نمیتونم بزارم بخاطر من دلتنگو ناراحت باشی...ولی من،ما اینکارو داریم انجام میدیم...بهش گفتم هرچی که پیش بیاد یادت باشه،تو تنها نفر زندگیمیو همیشه میتونی روم حساب کنی...-----

الان چندروزی میشه،من دیگه کمتر ازش خبر میگیرم،هروقت بهم زنگ میزنه میگه:
پس کجایی؟چرا زنگ نمیزنی؟؟؟
نمیدونم چی بگم...

http://www.hamdardi.net/images/www.h....com_2.net.jpg

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط گل یاس

همینطوری نامزدت یه دفعه پیشنهاد فاصله داد؟
یا با هم دعوا کرده بودین؟
در ضمن اینم بهتون بگم زنها غرور.غیرت.اقتدار.شوهرشونو دوست دارن و از نوشته های شما اینطور معلومه شما هیچ کدوم از اینارو ندارین
شما یه کم غیرت داشته باشین:
مثلا میگه با یکی دیگه می خوام باشم عصبانی بشید و غیرتی و بهش بگید تو فقط مال منی و دیگه بهش اجازه ندید پیش شما همچین حرفی بزنه
اگه به شما میگه با یکی دیگه باش بهش بگید من تو رو دوست دارم و بدونه تو نمی تونم زندگی کنم
مرد باید مرد باشه و زن زن
زنا لطیف هستن نه مردا

---

سلام دوست عزیز،ممنون از حرفاتون و توجهتون.
نه هیییییچ دعوایی نداشتیم
غیرت!!!
بحث داشتنش نیست،بحث بروز دادنشه!!!
خیلی جاها ناخودآگاه بروز میکنه و هردو از این قضیه خوشحالیم اما!!!
ی مشکلی ک دارم،نمیتونم ناراحتیمو اونطوری ک باید بروز بدم،مثلا تو این قضیه من بهش گفتم چقدر از ش ناراحتم و دیگه حق نداره حرف کس دیگه ای رو بزنه،ولی ناراحت بودن من خیلی بروز نکرد ک براش احساس پشیمونی یا گناه ایجاد کنه و درصدد این باشه ک حالمو بهتر کنه،مثلا با ببخشید یا ما بهم تعلق داریم...فقط گقت:
منظورم این نبود،بدبرداشت کردی،نه با یکی دیگه مثل هم بشیم،درحد شناخت معمولی...آخه میخوام واقعا همو انتخاب کنیم،میخوام بدونم این چیزی ک بینمونه عادت نیست...اصلا حرفمو پس میگیرم.
این همون چیزیه ک اذیتم میکنه،یوقتایی نمیتونم خودم باشم،بخاطر اینکه اون ناراحت نشه...میدونم چقدر بده...کم کم دارم حلش میکنم و به اونم اجازه ناراحت بودنو میدم...ولی به کمک و راههای بیشتری مثل شماها هم نیاز دارم.
ممنون.

سلام
میتونید بگید الان،درحال حاضر رابطتون باهم دیگه چطوره؟
منم با نظر گل یاس موافقم،البته اگه اینطوری باشه
به این هم توجه کن:
بعضی وقتا اتفاقات اطراف رو افراد تاثیر میذاره،مخصوصا اگه طرف شخصیت محافظه کاری داشته باشه،و این ترس باعث بروز اینطور رفتارها میشه.

همونطور ک گفتم ایندفعه من بهش گفتم ک با همدیگه معمولیتر شیم،ارتباطمون عادی باشه نه از سر دلتنگی
الان هم همین روندو پیش گرفتم
من کمتر باهاش تماس میگیرم
خیلی ک میگذره،خودش تماس میگیره و میگه چرا خبری ازت نیس؟
میمونم چی بگم...
امروز گفت چرا دیگه نیستی؟
گفتم فقط میخوام یکم عادیتر باشیم
گفت فقط همینه؟خیالم راحت باشه؟
گفتم آره.

من فکر میکنم اون به شما علاقه ایی نداره یا حداقل علاقش رو به شما از دست داده، اما نمیخواد به نحوی از شما جدا بشه که خاطره بدی از ایشون تو ذهن شما باشه، دنبال بهانه ای هست تا بتونه تقصیر رو گردن شما بندازه و راحت شما رو ول کنه یا اینکه خود شما به این نتیجه برسید که ولش کنید.
نمی خواد اینجا در نقش یک آدم بی وفا و نمک نشناس ظاهر بشه.
احتمالا شخصیت شما به من نزدیکه، درگیر خاطرات خوش و خوب با هم بودن هستید، متاسفانه بعضی خانم ها اینطور نیستند، نکات منفی براشون برجسته تر هست و زود دلشون رو می زنه،
پیشنهاد ایشون به هر دلیلی که باشه و حتی به فرض از روی محبت و عشق! باشه، یک نقطه سیاه در روابط شما ایجاد کرده،
این نقطه سیاه اثر خودش رو در آینده خواهد گذاشت،

آرش...
:(
نه...
پس چرا بهم میگه قرار نیست اتفاق خاصی بیفته
فقط ی مدتی معمولیتریم،یجوری استراحت احساسی
آخه همش ب فکر منه
بهم میگه ب احساسم شک نکن

یه مدت معمولی تر باشیم یعنی چی؟
چطور میشه به احساس استراحت داد؟
مگر احساس دوست داشتن چقدر می تونه خسته کننده و کسالت آور باشه؟

شايد داره ناز ميكنه ميگه بيا جدا شيم تا شما نازشو بخريد شايد ميخواد عكس العمل شما رو ببينه.
چند درصد احتمال ميديد بخواد همچين كاري كنه؟

بازم سلام
یکمی تغییراتو سوال ک میخواستم بهتون بگم تا ایندفعه هم کمکم کنیدو یه راهی بهم پیشنهاد بدین:
تقریبا 10 روزی میشه ک بهش گفتم بیا رابطمونو کم کنیم،من دیگه خبرشو نگرفتم،خودش چند بار زنگ زدو گفت چه خبرا؟خوبی چرا دیگه نیستی؟؟؟
خلاصه...
امروز گفت:
-هروقت احساس کردی داره اذیتت میکنه یا بی فایدس،بگو ک مثل قبل شیم!

من این مدته خیلی فکر کردم،یه چیزایی آزارم میده:
-همین حرفی ک زد...نمیدونم به حساب بچگیو اینکه میخواد خودشو مسلطو رابطرو کنترل شده نشون بده بزارم یا...؟
آخه مگه داریم فیلم بازی میکنیم ک دوباره مثل قبل شیم یا الان اینطور باشیم؟
چیزیو ک بشه کنترل کرد،ب نظر من اسمشو نمیشه گذاشت احساس!!!

-دوستان...فکر کنم خسته ام...از زیاد بودن،از تکرار شدن...دارم ب نتیجه های بدی میرسم...ب اجساسش شک میکنم
-میخوام یکم با قبل متفاوت بروز کنم،میخوام جددیتر جلوه کنم ک تکلیفشو با احساسش روشن کنه
فکر میکنم ترسی براش ندارم،ترس از دست دادنو نداره...چون من همیشه بودم
چطوری؟
چطوری یکمی مغرور و لی نه طوری ک به بی میلی استنباط بشه برخورد کنم؟