با شوهر دروغگو و لجبازم چیکار کنم؟

سلام به همه دوستان عزیز
بازم برای حل مشکلم به کمکتون نیاز دارم.
نمیدونم چرا شوهرم بهم دروغ میگه.بخاطر چیزای کوچیک دروغ میگه و مخفی کاری میکنه.
واسه نمونه مثلا من دوست ندارم شب بره خونه دوستای مجردش بمونه(ما هنوز در عقد به سر میبریم) اما میره و به من میگه خونه هستم و وقتی دستش رو میشه قهر میکنه و گوشیش رو خاموش می کنه.یا مثلا میگه میرم شرکت کارامو انجام بدم اما از خونه دوستش سر در میاره.یا قراره بره خونه دوستش بجاش میره شرکت.راستش چندبار هم مچشو گرفتم و اون حسابی داغ کرد و داد و بیداد راه انداخت.
وقتی بهم دروغ میگه کاملا متوجه میشم.دو سه بار گفته بود پیش دوستش یا خونه خواهرشه اما حدس زدم شرکت رفته و پا شدم رفتم در شرکت(فقط با ماشین از در شرکت رد شدم و دیدم که اونجاست)اونم منو دید و یک دعوای اساسی راه افتاد.خودشم دید که فهمیدم دروغ گفته اما فقط با داد وبیداد گفت بیخود پاشدی اومدی دنبال من.اینم بگم که همیشه چه اون مقصر باشه چه من کسی که کوتاه میاد و معذرت میخاد منم.اون فوق العاده آدم مغرور و لجبازیه.
واقعا من اشتباه کردم که رفتم دنبالش؟من از دروغ متنفرم.خودم همیشه راستشو بهش میگم و انتظار دارم اونم راستگو باشه اما نیست.میگه بهت نمیگم میرم کجا چون میدونم ناراحت میشی و دوست نداری برم اونجا.
راهنماییم کنین چطور بهش بفهمونم اگه راستشو بگه کمتر دلخور میشم تا اینکه دروغ بگه؟شوهرم زیر بار نمیره

خودت چند سالته؟
شوهرت چند سالشه؟
یکم از سطح خانواده ها و تحصیلات و چیزای دیگه بگو عزیزم

من23 سالمه و شوهرم 27 سالشه.
خودم دانشجوی فوق لیسانسم و شوهرم ترم آخر لیسانس.خانواده هامون تقریبا در یک سطح هستن. زیاد از نظر فرهنگی تفاوت نداریم.
شاید اینم لازمه بگم که من خیلی زود رنجم و با کوچکترین حرفی اشکم درمیاد و ساعت ها زار زار گریه می کنم:
شوهرمم میگه بخاطر همینکه من خیلیل زود و خیلی عمیق ناراحت میشم بهم نمیگه کجا میره تا من ندونم و نراحت نشم.اما همیشه هم دروغاش رو میشه و من و احساسم خورد میشیم

عزیزم به خودت مسلط باش و انقدر حساس و زود رنج نباش..فقط به خودت ضربه میزنیو خودتو داغون میکنی..اینهمه حساسیت واسه چی آخه؟؟
حالا مثلا به جای اینکه بره شرکت رفته خونه خواهرش یا بالعکس..یا اینکه با دوستش باشه رفته شرکت یا بالعکس
تو هم بشین هی حرص بخور و سعی کن مچشو بگیری..این وسط هم خودتو داغون کردی هم اونو هیچ اتفاق دیگه ای هم نیافتاده

ببخشید اینو میگم عزیز دلم ولی زندگی متاهلی این بچه بازیا و لجو لج بازیا رو ورنمیداره ها
مثل انسانهای عاقل و بالغ فکر کنیدو تصمیم بگیرید..این گیردادنای الکی آخه چرا؟
به جای این چیزا بشینید باهم صحبت کنید در آرامش و زندگی آیندتونو بسازید
تو کجا بودیو و من کجا بودمو چرا اینو گفتیو چرا اونو نگفتیو ..... اینا فقط چیزای مخرب در زندگیه و هیچ چیز دیگه ای به دنبال نداره

میدونم اعصابت داغون میشه از دروغ ولی رو خودت کار کن عزیزم..اگه این حساسیتهاتو کموکمتر کنی خودش میبینه دلیلی نداره واسه دروغ گفتن و بهت اعتماد میکنه و همه چیزو میگه
آروم باش دختر خوب

ممنون که همراهیم میکنین
شما واقعا خودت میتونی تحمل کنی این چیزارو؟
من قبول دارم که توی دعواهامون 90 درصد گیر دادنا و تیکه انداختن های منه که باعث دعوا میشه.قبلن هم گفته بودم شوهرم میگه من به چیزی که تو حساسی اونقدر گیر میدم و تکرارش میکنم تا حساسیتت از بین بره.اما من دارم روز به روز بدتر میشم.به نظرم اونم داره اشتباه می کنه.من صبرم زیاده اما تحمل شنیدن دروغ از کسی که همه زندگیمه ندارم.همش میگم شاید بقیه چیزا رو هم به همین سادگی مخفی می کنه و دروغ میگه.بارها شک کردم شاید پای کسی در میونه.میدونم نیست اما وقتی شک بیاد وسط آدم ذهنش هرجایی میره.از طرف دیگه می ترسم با این رفتارای من واقعا بره سمت کسه دیگه.
چطور از حساسیتم کم کنم و وقتی مطمئنم دروغ میگه به روم نیارم؟لطفا روش هاشو بهم آموزش بدین

این حساسیت ها واقعا ویران کننده است . به خودت مسلط باش و سعی کن حساس نباشی البته خیلی سخته من که خودم نتونستم . اما اگر نسبت به موضعی خیلی حساسیت بخرج بدیم اون دیگه واسمون می شه یه غول و کنار اومدن بااهاش خیلی سخت می شه و مثل سوهان روح هر لحظه باعث عذابت می شه . اگه یه مدت بی خیال بشی و بش گیر ندی خودشون تعجب می کنن و ممکنه هر بار این کار رو بیشتر و بیشتر تکرار کنن تا اینکه شما دوباره بهش گیر بدی . خودت رو بی خیال بی خیال نشون بده سعی کن آرامش خودت رو حفظ کنی . موفق باشی

شارلوت عزیز یه خورده خونسرد باش وارامشتو حفظ کن

لجبازی یکی از خصوصیات مردهاست و نمیشه کاریش کرد شما اگه میخوای از شر این اخلاق راحت شی کار اونو تکرار نکن یعنی لجبازی نکن میدونم سخته ولی راهش اینه

یه مدت هرطور که خودت میدونی خودتو سرگرم کن و ظاهرا نشون بده که هیچ حساسیتی نسبت به کاراش نداری مثلا میره خونه دوستش یا خواهرش بگو هرجا راحتی برو من که بهت اعتماد دارم بهش نگو که دروغ میگی این کار باعث میشه که قبح دروغ بریزه و براش عادی بشه

تنها راهی که بخوای ارامشت برگرده همینه من این راهو امتحان کردم و جواب داده با معصومیت و مظلومیت چهرت نشون بده که ناراحتی ولی بهش محبت کن و اصلا جبهه نگیر و انتقاد نکن یه مدت که گذشت و اونم از لجبازی افتاد
و اوضاع اروم شد در یه فرصت مناسب که از نظر روحی و عاطفی خیلی بهم نزدیکین باهاش صحبت کن
بگو من خیلی ازرده شدم روحم خیلی صدمه دید از کارهات ولی چون اینطوری دوست داشتی سکوت کردم بگو بخاطر حفظ زندگیم و ارامش تو همه چیو تو خودم ریختم و سکوت کردم ولی اون کارها خیلی منو اذیت کرد و خاطرات بدی تو ذهنم گذاشت که مطمئنم با رفتار درست و سنجیده تو پاک خواهد شد

براش در ارامش توضیح بده که کارش قشنگ نبوده و اگر این کارها از شما سرمیزد به هیچ وجه تحمل نمیکرد و اعتراض میکرد ولی شما صبوری کردی

فایده این کار اینه که اولا به اهدافت میرسی و یه حس خوب و قشنگ و از خود گذشتگی تو ذهن همسرت جاودانه خواهی کرد
دفعه بعد بخاطر اینه شما عذاب نکشی و صدمه نبینی هرگز اون کارو نمیکنه

شارلوت عزیزم سلام
امیدوارم خیلی زود مشکلت حل بشه
راستش مسائلی که من از عقدم تا الآن که یکسال و نیم از عروسیم میگذره دارم و ضربه هایی که خوردم باعث میشه کاملا بی پرده باهات صحبت کنم
من تو دوران عقد به یک سری رفتارهای شوهرم که برای هیچ زنی قابل تحمل نیست حساس شدم، یعنی حساسیتم داشت، اما هی کنار اومدم و سکوت کردم و هرچیم عذاب کشیدم همه به من گفتن اینقدر حساسیت نداشته باش و لجبازی نکن، مثل همین چیزهایی که به تو میگن
نمیخوام کسی رو ناراحت کنم، و مطمئنم اگه دوستان عزیزم بهت راهی نشون میدن یا حرفی میزنن فقط میخوان کمک کنن، ولی متأسفانه اینا همش مسکنه
هیچکس تحمل دروغ رو نداره و از همه بدتر این دروغهای همسرت بری هر کسی ایجاد بددلی میکنه، اینکه نتونی به شوهرت اعتماد کنی که الآن واقعا جایی که میگه هست یا نه، ببخشید اینو میگم ولی این قضیه زمانی حادتر میشه که زیر یک سقف، مشکلاتی که هر زندگی مشترکی داره پیش بیاد، بعد تو قهرتون که مطمئنا هر زنی حساستر میشه، یک تماس مشکوک یا یک اس ام اس ، بعدشم رفتن شوهرت از خونه، اونوقت دیگه فقط درگیر خونه خواهرش، دوستش یا شرکت نیستی، فکرت هزارتا راه دیگه میره و باعث میشه رفتارهای وحشتناکی که از فکرهای وحشتناک نشأت گرفته هم خودتو داغون کنه هم زندگیتو
من تجربشو دارم و دردشو کشیدم که دارم میگم


پس:
خیلی محکم جلوش در بیا، بگو بارها دروغ گفتی و این باعث شده اعتمادم ازت سلب بشه یا مشکل دروغگوئیتو حل کن یا من دیگه نمیخوام ادامه بدم
مطمئن باش اگه دوستت داشته باشه ازت جدا نمیشه و اگر اینقدر کار پنهانی داشته باشه که نخواد سر در بیاری، به راحتی تصمیم به جدایی میگیره
ولی عزیزم
جدایی یا اصلاح کردن و از بین رفتن مشکلات تو دوران عقد به مراتب راحتتر از بعد عروسی هست
پس خیلی جدی از هر راهی که میدونی ، با اقتدار مشکلو همین الآن حل کن
:72:

من از جدایی میترسم؛از طرفی هم واقعن شوهرم رو دوست دارم؛میخام سعیمو بکنم حل بشه؛درسته خودم له میشم اما فکرمیکنم شوهرم و احساس خودم ارزششو دارن که تلاشمو بکنم؛دوستان بنظرتون رفیق بازیاش بعداز ازدواج کم میشه؟البته باید اعتراف کنم رفیق باز نیست؛منظورم همین‏ پیچوندنه من واسه رفتن پیش دوستاشه

سلام
امیدوارم ازم ناراحت نشی.شاید همسرت واقعا آدم دروغگویی نباشه اما همونطوری که تو ازش نقل قول کردی عکس العملهای تو اونو به پنهانکاری و دروغ وادار کرده.
خوب عزیزم تو که میگی رفیق باز نیست پس چرا نسبت به رفتن پیش دوستاش انقدر حساسی.حتما در این مورد باهات راحت نیست که بهت راستشو نمیگه.اشتباه برداشت نکن من دروغ گفتن اونو توجیه نمیکنم .صد البته که دروغ به هر دلیلی مضموم وناپسنده اما میخوام بگم دروغ هم مثل هر رفتار دیگه ای دلیل و ریشه ای داره. اولین قدم رو برای اصلاح این رفتار تو بردار.
دوران نامزدی بر خلاف تصور خیلی ها که فکر میکنند همه چی گل و بلبله اتفاقا دوران پرتنش و حساسی هست.
دو نفر بایه شناخت اولیه قدم به یه رابطه مشترک میذارن و بعد مدتی متوجه تفاوتهای همدیگه میشن.زیرکی و درایت میخواد که دو طرف این تفاوتها رو که منجر به شناخت هم میشه به درستی مدیریت کنند.حالا تو هم توی همین مرحله هستی .تصمیم با خودته . میخواهی با مچ گیری و گیردادن نامزدتو از اینی هم که هست از خودت دورتر کنی یا اینکه با ایجاد یه فضای صمیمی و راحت اون حس اعتماد و امنیت خاطر رو به نامزدت طوری القا کنی که کم کم این کار ناپسند رو ترک کنه.
شاد و پیروز باشی گلم.

شارلوت عزیز سلام

شخصیت همه ما آدما عیب ها و کمبودهایی داره

به نظر من رفتار نامزدت رو ریشه یابی کن اگه دروغگویی جز شخصیتش و عادتش باشه که مسلما باید پیگیری و اقدام کنی

اما یه جا ما با رفتار نادرست فرد رو به سمت دروغگویی سوق میدیم اینجا باید روی رفتار خودمون تمرکز کنیم

اگر رفیق باز نیست چرا حساسیت نشون میدی ؟

چرا رفتاری انجام میدی که به قول خودت بپیچونتت؟

گاهی ما برای شخص مقابلمان جای هیچ فضایی نمیگذاریم سعی کن به نامزدت اعتماد داشته باشی

شارلوت عزیز تیکه انداختن و گیر دادن راه حل مشکلات نیست بلکه عامل مشکله

من درک میکنم که چقدر نامزدت رو دوست داری اما عزیزم لازمه که مقداری روی رفتار خودت توجه و کار کنی

سعی کن با مطالعه مقالات ازدواج روی حساسیتت غلبه کنی

رفتار نامزدت تایید کننده نیست اما اونم مثه شما تازه وارده

امیدوارم کارشناسان راهنماییت کنن

برات موفقیت و شادی آرزومندم:72:

در کنار کمک هایی که از دوستای تالار میگیری، حتما کتابهایی رو که در مورد تفاوت بین زن ها و مردها هست رو بخون

هر چقدر مردت رو تحت منگنه و ذره بین بذاری و مچ گیری کنی، اونو از خودت دور میکنی و عواقب بدی میبینی.پنهون کاری های ایشونم به نظر میاد از همین رفتار شما باشه. اون خودش ادم بزرگه ، میدونه کجا بره ،چی کار کنه. شما هم باید یاد بگیری با سیاست برخورد کنی. حساسیت بیش از حد همیشه جواب عکس میده

مردا همیشه به دوستاشون احتیاج دارن، به خلوتشون بیشتر از خانم ها احتیاج دارن،... مطمئن باش همسرتم راحت نیست پنهون کاری کردن براش ولی انگار شنیدن گیرهای شما از پنهون کاری سختتره

البته اینها در صورتی درسته که ایشون دروغگویی جز خصیصه اخلاقیشون نباشه، در این صورت موضوع فرق می کنه

لطفا یه مدت به ایشون هیچ گیری ندید و بذارید هر کاری می خواد بکنه. اگر بعد از این مدت ازش دروغ های بیشتری دیدید ، اون وقت به فکر این بیافتید که مشکل از ایشونه

ولی اول از همه اگاهیتون رو از مردها و ازدواج بالا ببرید و بعد رفتار درست رو انجام بدین

سلام.
با خوندن دقیق و مکرر راهنماییاتون دو سه روزه رفتارم بهتره و خداروشکر بحث نکردیم باهم.یک مقدار خودمم آرومتر شدم و اون استرس و دلهره قبل رو ندارم.اما شوهرم همش میگه نه تو فکر میکنی بهتر شدی.همین الان اگه بگم یک ساعت می خوام برم بیرون کار دارم دوباره گیر میدی(دلیل گیر دادنم همیشه اینه که ازش میپرسم خب کجا میری یا چیکار داری و اون جواب نمیده و میگه یه جای خوب یا خونه پسر شجاع. و من داغ می کنم ).دیشب خوب و خوشحال بودیم جفتمون.یهو گفت چندروزه گیر ندادی بهم یطوریه.باورتون میشه سر هیچی دعوا راه انداخت و اونقدر به من غر زد که اشکم درومد؟آخرشم خندید و گفت دیدم دو روزه دعوا نکردیم گفتم یکم گیر بدم بهت.خب با این کارش من تا آخر شب پکر بودم.فکر می کنم درک درستی از روحیات و احساسات من نداره.بعضی وقتها فکر میکنم از اینکه من گریه میکنم لذت می بره.آخه یکبار گفتم چرا هرروز با کارات اشکمو درمیاری؟گفت آخه وقتی گریه میکنی خیلی ناز میشی و وقتی ناراحتی خیلی مظلوم میشی دوست دارم.کلافه شدم از کاراش

دوستان من همراهی نمیکنین؟

اين مسئله نشون ميده شما تو ابراز احساساتتون چقدر زيادي مايه گذاشتين، چه محبت، چه خشم. هنوز نتونستين جايگاهتون رو به عنوان يه زن براش پيدا كنيد. شما لازمه كه به مقدار زيادي كنترل روي رفتار و احساساتتون داشته باشين.

به نظر من هيچ مردي از گريه كردن زن خوشش نمياد، فكر مي كنم ايشون ميخواد اينقد اشك شما رو در بياره كه خودتون خسته بشيد و دست از گريه كردناي زياد، دعواها و گير دادن هاي زياد برداريد. ميخواد خودتون به اون نقطه برسيد به جاي اينكه ايشون با حرف زدن و منطق بخواد راضيتون كنه. چون احتمالا حرف زدن جواب نداده (البته ايشون هم راه درستي رو نميره، راهش يه كم با خشونته ولي تقصير شما هم هست)

به نظر من شما درك درستي از جنس مخالف نداريد و اگر تصميم دارين بدونه مطالعه و شناخت، اين راه رو بريد حداقل 4-5 سالي اذيت ميشيد تا بفهميد اشكال كار كجا بوده (اشكال كار توي تفاوت زن ها و مردهاست)

شروع به مطالعه جدي كنيد و ياد بگيريد احساساتتون و رفتارتون رو كنترل كنيد. تا وقتي شما بزرگونه رفتار نكنيد، كسي هم با شما بزرگونه رفتار نمي كنه

واقعا خیلی زیاد بهش محبت می کنم اما نمیدونم چرا به چشمش نمیاد.من از همه چیز بخاطرش میگذرم و همیشه هرنوع محبتی از طرف من بوده و من آغازگر هر مراوده عاشقانه بودم.فکر کنید تو این 6 ماه من هرشب بغلش کردمچندبار ازش خواستم اون شروع کنه اما زیر بار نمیره.دیشب میگفت مرد خشنه زن باید بیاد جلو.چند وقت پیش هم گفت تو حتی یکبار هم به من نگفتی عزیزم در صورتی که شاید روزی هزاربار میگم.من رفتارم طوریه که همه فکر میکنند اون بهترین همسر دنیاست و ما خوشبخت ترینیم و هیچ مشکلی نداریم.چیکار کنم که محبتم به چشمش بیاد؟شاید بسکه زیاد بوده واسش عادی شده.بعضی وقتا می خوام کمش کنم اما چون اخلاقشو می دونم مطمئنم اگه من دور شم اون دورتر میشه و تلاشی برای گرم شدن دوباره رابطمون نمی کنه.

سلام شارلوت جان

تجربه من نشون داده که در اوایل زندگی زن باید محبت بدون توقع پاسخ زیاد داشته باشه.طول میکشه مردها غرورشون رو کنار بذارن.هر وقت مایل به ابراز محبت هستی بدون توقع بهش حرف دلت رو بزن و هر وقت هم که توی مودش نیستی عادی رفتار کن لازم نیست تظاهر کنی.

فعلا ازش نخواه اون شروع کننده محبت کلامی باشه همین قدر که ادامه میده یعنی به اندازه کافی دوستت داره.

به نظر من به اهداف دیگه هم توی زندگیت فکر کن.همه فکر و تمرکزت روی آنالیز رفتار ایشون نباشه.ادامه تحصیل، زبان،کلاسهای هنری و ... تا دیگه همه توجهت به رفتار همسرت نباشه و گیر دادنهای اضافه یا ناراحت شدن زیاد از گاها بی حوصلگی ایشون پیش نیاد.

مشکلت زیاد حاد نیست تقریبا ناشی از بی تجربگی و عدم شناخت روحیه آقایان هست.

در اون مورد که به چیزی گیر داد و نهایتا اشکت دراومد وقتی دیدی داری ناراحت میشی بگو بیا این حرف رو ادامه نده چون روابط داره از حالت مسالمت آمیز درمیاد

اگر هم ادامه داد حداقل یک روز سرسنگین باش(نه تا حدی که باهاش حرف نزنی) تا یک کم اذیت بشه و فکر کنه روی کارش.

سلام نگین عزیز
حرفات درسته فقط این وسط یه مشکل هست که منو میترسونه.اینه که اگه من باهاش سرسنگین باشم و حرف نزنم اونم همین کارو میکنه و بازم من باید برم جلو و فراموش کنم و منت بکشم.میترسم سرد بشه نسبت بهم و براش مهم نباشه

شارلوت عزیز

من به هیچ عنوان نمیگم حرف نزن باهاش، میگم یه مقدار از صمیمیتت در اون موقعیتها کم کن.هیچ وقت حرف زدنت رو قطع نکن و این سرسنگین بودن رو هم زیاد ادامه نده که لوث بشه و طرفت رو هم عصبی کنه.

توی حالت ناراحتی هم حرف بزن فقط یه مقدار از شادابی و صمیمیتت در اون موقعیتها کم کن

نقل قول:

---

واقعا خیلی زیاد بهش محبت می کنم اما نمیدونم چرا به چشمش نمیاد.من از همه چیز بخاطرش میگذرم و همیشه هرنوع محبتی از طرف من بوده و من آغازگر هر مراوده عاشقانه بودم.فکر کنید تو این 6 ماه من هرشب بغلش کردمچندبار ازش خواستم اون شروع کنه اما زیر بار نمیره.دیشب میگفت مرد خشنه زن باید بیاد جلو.

---

سلام شارلوت عزیز ببین عزیزم مشکل کار شما هم همینه که هیچ وقت بهش فرصت شروع کردن ندادی و همیشه خیلی زود صبرت تموم شده و شروع کننده بودی
ببین باید به همسرت فرصت معاشقه بدی باید صبرتم زیاد کنی در ضمن وقتی سمتت نیومد هم خودتو شاکی و ناراحت نشون ندی ولی ناز و عشوه های زنونه ات هم داشته باشی
مطمئن باش جوب میگیری
ولی گفتم دو تا شرط داره:
1.صبر
2.خودت رو از اینکه سمتت نیمی اد به هیچ عنوان دلخور نشون ندی



راستی در مورد مشکل اولت که همسرت اطلاع درستی از جای که هست نمی ده باید بگم

1.گاهی وقتا ماها با زوم کردن روی موضوع خاصی حساسیت اون مسئله رو تو زندگیمون بالا می بریم

2. خیلی از مردها دوست ندارند ازشون بپرسی کجایی و یا کجا میری و لجشون در می اد و این لجبازی رو به طریق های مختلف نشون می دند سعی کن طریقه سوال کردنت رو تو این قضیه عوض کنی یا ازش این سوال رو نپرسی
مثلا من اوایل زندگیم هر وقت از همسرم می پرسیدم کجایی اینگار بهش فحش می دادم اینقدر ناراحت می شد که نگو
یه مدت اصلا ازش سوال نکردم که کجایی و جفتمون حسایتمون رو مسئله کم شد تا اینکه الان دیگه هیچ حساسیت و دلخوری به وجود نمی اد سر این مسئله

http://www.hamdardi.net/images/www.h....com_2.net.jpg

نقل قول:

---

دوستان خیلی نکات خوبی رو یادآوری کردن.کارایی که همه می تونیم انجام بدیم اما بهش اهمیت نمیدادیم و تاثیرش رو از یاد برده بودیم.من صبح وقتی شوهرم میره سرکار تا در خونه بدرقش میکنم و می بوسمش و میگم مواظب خودش باشه و اینکه منتظرش میمونم تا ناهار رو با هم بخوریم و میپرسم چی دوست داره واسه ناهار.بعد از ظهر هم که حسابی خسته میاد خونه با یه نوشیدنی میرم استقبالش کنارش میشینم و بغلش میگیرم یه کم که خستگیش در رفت ناهار میخوریم.وقتی خوابش میبره از کنارش بلند میشم و چای . عصرونه آماده میکنم و با بوسه بیدارش میکنم و بعد از خوردنش میریم بیرون.هرروز این کارا رو انجام میدم با سبک های مختلف.شوهرم میگخ واقعا این کارارمو دوست داره و واسش ارزشمنده.امتحانش کنین

---

راستی :104::104::104:


خیلی عالیه

سلام دوستان
بازم لج بازی شوهرم گل کرده.اسه مراسم عروسی خونه اجاره کردیم.برای تمیز کردنه خونه نیاز به کارگر داریم.از اول که لج کرده که نه من نمیخام کارگر بیاد تو خونم و پای کارگر به خونم باز بشه.بعد هم که دید کارگر لازمه و خودش نمیتونه کاری انجام بده و من هم که شدید بیمارم گفت کارگر بیاد اما کارگره مامانت نیاد.الانم که باز میگه نمیخاد.باورتون میشه من بیمارستان بستری بودم روزی که مرخص شدم هنوز سرم بهم وصل بود گیر داده بود تو تظاهر می کنی پاشو بریم کارارو انجام بدیم (مامانش اینا هم اومده بودن شهرمون میگفت تظاهر می کنی به مریضی که نیای دیدنه مامانم)آخه من مرض دارم؟بیمارستان بودم بازم میگه نه
از طرفی میگم منم لج کنم و کمکش نکنم اما میبینم کارا میمونه و خودم فقط حرص میخورم.شوهرم و خانوادش خیلی خونسردن.چطور مجبورش کنم یکم بجنبه و لجبازی نکنه؟

دوستان اکثرا هستن اما کمک نمیکنن؟
بنظرتون بون اجازش کارگر ببرم و همه کارارو انجام بدم؟

به نظر من بدون اجازش انجام ندين. مجبورش كنيد خودش انجام بده. نشون نديد حساسيد. ديگه به اين موضوع گير نديد و هر جا رو نتونستين خودتون تميز كنيد بگيد اون انجام بده

شوهرم آدمی نیست که بشه مجبورش کرد.به قدری لجبازی میکنه که خودت بیخیال شی.باورتون میشه تو این چند روز اینقدر بوده کارایی که میدونسته راهی که من میگم بهتره اما بازم از سر لج کار خودشو کرده و بعد از 2 روز دوباره کاری که من میگفتم رو انجام داده و این وسط فقط من حرص خوردم تا حدی که خونریزی معده کردم و کلی وقتمون تلف شد.
یه اخلاقه دیگش هم اینه که لذت میبره از اینکه معطلت کنه.یعنی وقتی میبینه نیم ساعته منتظرشی تا کفشاشو بپوشه و برین اما اون لفتش میده و تو علاف وایستادی واقعا لذت میبره.
واقعا نمیشه این عادات رو در افراد تغییر داد؟من خیلی دارم زجر میکشم.فکر کنم تا یک ماه دیگه که عروسیمونه مرگم حتمیه

سلام شارلوت

متنت رو کامل خوندم.

چه برچسب های زدی به شوهرت! دروغ گو و لجباز! اینها رو به خودش هم میگی؟

چی شد انتخابش کردی؟

این آقای دروغ گو و لجباز چه محاسن و ویژگی هایی داره؟

انقدر حساس بودی که در مشاجره (که به شدت باید ازش پرهیز کنن زوج های جوان) معدت خونریزی کرده؟

فکر نمی کنی انقدر زود رنج بودن خیلی آزارت میده؟ تا حالا برای درمان زود رنجیت کاری کردی گلم؟

الان که عقدی انقدر حرص میخوری بری سر زندگیت که چیزی ازت باقی نمیمونه.

پرسیدی راهی داره که درمان بشه؟

آره داره به شرطی که دختر خوب ما به قول آنی عزیز سر دوربین رو برگردونه سمت خودش تا بهش بگیم ایرادای

کارش کجاست تا باید درمانشون کنه چون به خودت فقط دسترسی داریم ، بعد بگیم چطور همسرت درمان میشه.

خوب شما چقدر به همسرت اعتماد داری؟ چقدر باهاش دوستی و بهت اعتماد داره؟

کلا دروغ میگه یا به دلیل حساسیت شما و اینکه خودش رو محدود شده می بینه و کنترلش می کنی دروغ میگه؟

ببین عزیزم

دیدی بچه ها وقتی راستشو میگن دعواشون می کنن واسه همین دروغ می گن؟

شوهر شما هم کمی می ترسه راستشو بگه. کاری کنین بهتون اعتماد کنه و دروغ نگه. مثل یک دوست صمیمی

براش باشین که همه چیزش رو راحت بتونه بگه.

در چه مواردی لجبازی می کنه؟ برای جلوگیری از لجبازیهاش از خودش همفکری بخواین و بگین کاری رو می کنیم که

تو میگی. بعد در همفکری زیرکانه نظر خودتون و در حد یک پیشنهاد بدین و اصراری بهش نداشته باشین.

با حرص خوردن شما چیزی درست نمیشه و ایشون بدتر لج می کنه. پس با زیرکی بهش نزدیک بشین ، باهاش

دوست باشین و در نهایت با سوال پرسیدن از خودش و ارائه پیشنهادتون بگذارین کار خودش رو بکنه و اصلا

سرزنشش نکنین. مردا دوست ندارن کنترل بشن پس کنترلش نکنین.

برای کاهش زود رنجیتونم تو سایت یک عالمه مطلب هست.

زن مربی خانوادست. مربی اول باید خودش قوی باشه بعد به تیم روحیه بده و هدایتش کنه. پس در قدم اول خودتون

حساسیت هاتون رو کاهش بدین. رفتار مثبت خودمون تاثیر خوبی روی اطرافیانمون میگذاره.

انشالا که به مرور یاد میگیرین چه کنین.

ضمنا در کلاسهای آموزشی ویژه زوج های جوان خانم دکتر همیز هم بد نیست هر 2تون شرکت کنین تا مهارت های

زندگی مشترک رو یاد بگیرین.

این مسئله قابل درمانه با صبوری و درایت شما و همکاری هر 2 شما

موفق باشی عروس خانوم گل

:72:

سلام ممنونم بهارشادی عزیزم
من خیلی خیلی بهش حساس بودم و مقداری بدبین.دروغاش هم فقط به خاطر همین مسئله بود.با راهنمایی های دوستان همدردی 3 یا4 هفتس که نه اون دروغ میگه نه من گیر میدم و بحث راه میندازم و نه قهر کردیم.خداروشکر خیلی آرامش پیدا کردم.دیدم واقعا دلیلی برای بی اعتمادی و بدبین بودن بهش نیست و شوهرم واقعا مورد اعتماده.اما خانوادگی لجبازن.من خودمم خیلی لجبازم اما همیشه کوتاه میام.همه چیز رو میریزم تو خودم تا دلخوری پیش نیاد واسه همینم این بلا سرم اومده و هرشب بیمارستانم.
همسرم فشار و استرسی که دارم رو درک نمیکنه.یک هفتس من شبا فقط 3 ساعت میخابم و در طول روز هم فقط کار میکنم و حتی نیم ساعت هم نمیشه بشینم و استراحت کنم.زیاد همکاری نمیکنه باهام.توی انجام کارایه عروسی بیشتر خودشو سرگرم میکنه تا اینکه کاری انجام بده.واقعا کم آوردم.دیشب تا صبح گریه کردم و اون فقط بهم پشت کرد و گفت از فردا شب نمیام پیشت که دیگه نق نقاتم نشنوم.
من از اون انتظار دارم آرومم کنه و دلداریم بده نه کسه دیگه.اما اون اینطوری برخورد میکنه

سلام شارلوت جان

روز زیبات بخیر و شادی

اول از همه بهت تبریک میگم به خاطر ایجاد این تغییر مثبت در خودت :104: :104: :104:

فقط خواهشا روی خودت کار کن تا در طولانی مدت حتی اگر همدردی نیومدی در تو نهادینه بشه.

خوب الان مسئلت چیه؟ این که کمکت نمی کنه؟ یا اینکه لجبازه؟ کدوم؟

ببین من به این سنم اغلب مردانی و که دیدم کمی لجباز بودن و به خیلی از مردها به جز مواردی بهشون آموزش

داده نشده توی خونه کمک کنن.

مثلا مادر من هر سال عید کلی اذیت میشد سر خانه تکانی. پدر من خیلی مرد خوبیه اما کمی لجبازه و توی کار

کردن توی خونه بازی می کنه :311: واسه همین ما نه باهاش بحث می کنیم نه ازش دیگه توقعی داریم. مثلا عید

امسال به جای منت کشی پدرم رفتم 2 تا کارگر گرفتم تو نصف روز خونه تمیز شد. اولش مخالف کامل بود اما بعد که

دید چقدر کارها راحت شد دیگه اعتراض نمی کنه :)

با آدم لج باز اصلا نباید لج کرد.چون 1 نمونش رو توی خونه داریم :) باید با خونسردی و بدون بحث در عمل انجام شده

قرارش داد. وقتی هم نظری میده باید در ظاهر تاییدش کنی و کار خودت رو بکنی. امتحان کن تا بفهمی چی میگم.

ضمنا مردا از زیاد گریه کردن زن ها متنفرن. پس تا میتونی نقطه ضعف نشون نده جلوش و گریه نکن!

بگذار همیشه تو رو در آرامش ببینه.

ضمنا روی این زود رنجیت کار کن. برو به تاپیک زیر و لینک هایی که در اون تاپیک معرفی کردم رو مطالعه کن.

خیلی زود رنجم

با کاهش حساسیت هات اول آرامش به خودت برمیگرده بعد زندگیت و در نهایت با قوی بودن و گریه نکردن و لج بازی

نکردن و دوری از بحث کم کم میتونی روش اثر مثبت بگذاری.

درود بر بانو شارلوت گرامی


فکر کنم تقریبا همه مردها شبیه شوهر شا باشن یکم کمتر یکم بیشتر نباید توقع داشته باشی از همه چیزایی که بهش تعلق داشت یکهو بگذره فقط مال شما باشه.خود من بعد دوران عقد زیاد با دوستام بیرون نمیرم میدونی چرا؟نه واسه اینکه همسرم غرغرو هستش یا مثلا بهم مشکوکه یا از ترس یا 10000 چیز دیگه فقط یه دلیل داره.

محیط خونه رو اونقدر برام جذاب و آرامشبخش کرده بعد مغازه کلمو مثل بلانسبت بز :311: میندازم پایین میرم پیش همسرم :227:

بهتره نسبت به این موضوعات پله پله قدم ورداری بهش بگو دوسش داری بهش اطمینان داری و نمیخوای گذشته مجردیش و تفریحاتشو ازش بگیری.مطمئنا آدم خیلی خوب و خاصی هستش خیلی خوب چون انتخاب شماست که معلومه دختر ریز بین و نکته سنجی هستی.پس سعی کن روی جذابیت خودت کار کنی.بهش ابراز علاقه کنی.توی منگنه نزارش که مجبور بشه بهت راستشو نگه.درضمن این موضوع رو هم به هیچ عنوان نزار بجز خودتون کسی بدونه مگه اینکه بنظر خودت مشکل حاد بشه.

راستی لجشو در نیار 10/000/000/000 تو تالار گفتم مرد= پسر بزرگ :311: فقط قدمون بزرگ شده ما مردا وگرنه همون پسرک شیطون و بازیگوش بچگیمون موندیم :227:

:323: ایشالله به همین ماه عزیز مشکلتون حل بشه :323:

شاد و سربلند و پیروز باشی در پناه ایزد منان :72:

سلام.ممنون ممنون ممنون دوستان
در مورد حساسیتم که باید بگم خیلی کم شده و تقریبا داره به صفر میرسه.آرامش زیادی پیدا کردیم.خداروشکر خونمونم مرتب شد.فقط سر چیدنه خونه و دکورش لج میکنیم و حرف حرف خودمونه.خب من عروسم دوست دارم خونه به میل من چیده بشه.اینم بگم که خودم طراح ماهری هستم و طرح زیاد دادم و معمولا برای چیدن جهیزیه و تزئینات خونه عروسهاو سفره عقد و... دعوت میشم اما همسرم قبول نداره . گیر میده به نظراتم.منم باهاش راه میام ولی اون نه.
همسرم این روزا خیلی عصبیه.یک هفته ای میشه که حتی یه بغله خشک و خالی هم نگرفته منو.میدونم فکرش خیلی درگیره اما منم انتظاراتی دارم.
من وقته ناراحتی و خستگی محبت و نوازش اونو میخوام اما متوجه نمیشه.
آقایونه تالار بگن آیا همه مردا این چیزارو درک نمیکنن یا فقط همسر من؟

http://www.hamdardi.net/images/www.h....com_2.net.jpg

چطور محیط خونه باید آرامشبخش و جذاب باشه؟
من تمام تلاشم رو میکنم اما نتیجه نمیده فکر کنم.
آقایون تالار راهنمایی کنن که آقایون به چی میگن آرامش؟