اگر مادر شوهر تصادفا از ناراحتیهای ما از خانواده شوهر با خبر شود(کمک فوری اگه میشه)

سلام دوستان

ببخشید یک مساله ای برای یکی از نزدیکانم اتفاق افتاده که از من درخواست کمک کرده و من واقعا موندم چی بگم. اگه میشه و فرصت دارید میخوام در اولین فرصتی که میتونید نظرتون رو بنویسید.

ایشان (مریم) با دوستش داشته صحبت میکرده. ظاهرا اون خانم با خانواده شوهرش اختلاف شدید داشته. مریم برای اینکه به دوستش دلداری بده و خوب البته خودش هم دلش یه مقدار پر بوده. میگه همه مادر شوهر ها همینطوری هستن خودتو ناراحت نکن فامیل شوهر من هم فضول هستن.تا حالا نذاشتن ما یه مسافرت تنهایی بریم و ...

در همین حال بچه مریم تصادفا شماره مادر شوهرش رو گرفته بوده و ایشان همه صحبتهای مریم رو میشنوه. جاری مریم که خونه مادر شوهرش بوده بهش زنگ میزنه میگه صدات از این طرف شنیده میشد و زیاد نمیتونه توضیح بده.

مریم به مادر شوهرش زنگ میزنه و میگه من بیرون بودم گوشی و بچه دست خواهرم دم مغازه بوده و شماره شما رو گرفته بوده. مادر شوهرش میگه صدای شما میومد و کاملا واضح بود. مریم خودش رو به اون راه زده ولی از حرفهای مادر شوهرش مشخص بوده که باور نکرده...

حالا مریم مونده چه کار کنه این اتفاق بزرگ رو چه جوری مدیریت کنه. میترسه مادر شوهرش به شوهرش بگه. نمیدونه به شوهرش راستش رو بگه یا فعلا به روی خودش نیاره!شوهرش خیلی روی مادرش حساسه و اگه راستش رو بدونه خیلی ممکنه عکس العمل بدی داشته باشه.

اگه براتون ممکنه زودتر من رو از نظرتون آگاه کنید تا بهش کمک کنم بهترین تصمیم رو بگیره.

سلام دوست عزیز
به نظر من اگر دوست شما می دونه که ممکنه شوهرش نسبت به این مساله جبهه بگیره بهتره که این مساله رو با خود مادر شوهرش به صورت منطقی حل کنه
و نذاره به زندگی خودش مشکلی وارد بشه
چون اگر شوهر این خانم تعصب روی خانوادش داشته باشه توی زندگی شخصیشون یه مشکل بزرگ ایجاد می شه به نظر من با فکر و انتخاب کلمات سنجیده مساله رو با خود مادر شوهرش حل کنه.......

آخه چرا عاقل کند کاری که باز آرد پشیمانی

1) راه های زیادی برای همدردی و هم حسی هست ، آخه چرا غیبت؟

2) حالا که غیبت کردی و طرف مقابل هم آگاه شد ، دروغ چرا؟

حاشا کردن و آسمون و ریسمون بافتن راهی به جایی نخواهد برد ، بهتر است دوستتون با کمال صداقت با مادرشوهرش صحبت کند و ضمن اینکه قضیه پیش آمده را بابی برای گفتن آنچه که خواسته اش بوده ( مسافرت تنهایی ) عنوان کند و با مهر و محبت به مادر شوهرش بگوید ، او را دوست دارد ولی اینکه آنچه را که خواسته اش هست و از فکر اینکه نکند آنچه را که بخواهم باعث دلخوری بشود ، باعث شده که نتواند حرف دلش را مستقیما به مادرشوهرش بزند و اکنون از اینکه حرفش را از راه نادرست زده است از مادرشوهرش عذرخواهی کند

3) صبر و گذشت زمان و مهر و محبت می تواند رابطه های از هم گسسته را دوباره پیوند دهد

4) ترس برادر مرگ هست ، دوست شما حرفی زدی ، درست یا نادرست ، پس می بایست عواقب کارش را نیز برعهده بگیرد ، در ضمن اینکه می خواهد به تنهایی با شوهرش به مسافرت برود حق مسلم دوست شماست ، لذا نباید از اینکه مادرشوهرش به شوهرش گله کند بترسد

5) به دوستتون توصیه کن تاپیک رفتار جراتمندانه را حتما بخواند

کتی جان و بالهای صداقت عزیز

ممنون که پاسخ دادید.

به نظرتون بدتر نمیشه اگه حالا که حاشا کرده دوباره بگه من بودم و سعی کنه ماست مالی کنه؟

من اولش که بهم گفت ازش خواستم به شوهرش سربسته توضیح بده ولی بعد که گفت به مادرشوهرش این حرف رو زده واقعا چیزی به ذهنم نرسید.

راستی بالهای صداقت عزیز مسافرت تنهایی شاید حق باشه ولی اینکه بگی کسی فضوله رو واقعا نمیدونم چه جوری میشه ماست مالی کرد...تازه میگفت چیزهای دیگه هم گفتم فقط همین دو تا نبوده.

کتی جان مادر شوهر این خانم در هر صورت همه چیز رو برای شوهرش میگه.حداقل برای دخترش میگه و اون هم به شوهرش میگه (طبق نظر مریم)

ببین نگین عزیز به نظر من اگر این مساله بین مریم دوست شما و مادر شوهرش حل بشه و بعد شوهر دوستتون بفهمه خیلی بهتره تا اینکه مادر شوهرش با حالتی حق به جانب قضیه رو واسه شوهر دوستتون بازگو کنه من نمی گم دوست شما حق نداشته اتفاقا حق با دوست شماست اما الان توی این موقعیت نمی شه از حق دفاع کرد الان دوستتون باید به فکر ارامش زندگیش باشه البته گذر زمان حلال هست اما بهتره با کلمات سنجیده و فکر شده پیش بره اگر حساسیت شوهر ایشون به خانواده کمتر بود می شد از طریق همسر دوستتون با صحبتهای منطقی مساله رو حل کرد اما به نظر من بهتره که مساله به زندگیش وارد نشه

اتفاقیه که افتاده، هیچ کاریش هم نمیشه کرد، حتی اینجا دروغ های مصلحت آمیز اگر قابل توصیه بود، کاربردی نداره.
اجازه بدید اتفاقات روال خودش رو طی کنه، مادر شوهر به دخترش بگه و خواهر به برادر، دوست شما این وسط هر نقشی بخواد ایفا کنه شاید اوضا پیچیده تر بشه.
نه می تونه خواهش تمنا کنه که مسکوت بمونه نه میتونه کتمان کنه.
بعد موضع خودش رو با عکس العمل شوهرش هماهنگ کنه.
به هر حال ایشون داشته با دوستش همدردی می کرده، می خواسته بهش دل بده تا از غصه هاش کم بشه، حرفایی زده که دوستش متوجه بشه همه جا شرایط یک جوره و همه آدم ها هم خصلت های خوب دارن هم خصلت های بد...

از همه دوستان ممنونم که پاسخ دادند

مریم از ظهر تا حالا چندین بار تماس گرفته و sms زده از نگرانی نمیدونه چه کار کنه.

از یک طرف میگه اگه صادقانه به شوهرم بگم شاید بهتر باشه تا از زبان خواهرش با لحن ناجور بشنوه.

از یک طرف میگه اگر بهش بگم اگه اونا خواستن گله کنه منو لو میده که خودم بودم که اون حرفا رو زدم بین حرفهای نابجایی که زده و دروغی که گفته گیر افتاده.

از همه بازدبد کننده ها کیخوام که راه حل خاصی به ذهنشون میرسه حتما بنویسن.

ممنون از لطف همه

سلام عزیزم.
به نظر منم بهتره که بری پیش مادر شوهرت و ازش معذرت خواهی کنی و بعد حقیقت و اصل ماجرا رو بهش بگی.
همون چیزی که تو دلت بوده.
این جوری دینی گردنت نمیمونه .
اگه شوهرتم از زبون خودت بشنوه خیلی بهتره .

سلام نگین جان
به نظرم شما به مریم خانوم بگو:به شوهرت فعلا چیزی نگو اگه فهمیدن از اصل انکار استفاده کن و بگو دوستم در مورد خانواده شوهرش صحبت می کرد.اینطوری شوهرت بعد یه مدت کوتاه می ایند وگرنه همیشه این فکر تو سرشون می مونه.به دیدن مادر شوهرت برو و شرمندگی رو در رفتارت نشون بده نه در کلام.

ممنون سلاله جان که نظرت رو گفتی

من هم در شرایط پیش آمده با نظر شما موافقم.چون اون دیگه دروغ گفته اوضاع به هم میریزه اگه به عنوان دروغگو هم شناخته بشه.هرچند شاید نتونه مادرشوهرش رو قانع منه ولی رابطه اش رو با همسرش حفظ کرده.

من هم بهش توصیه کردم یک کم مهربان تر با مادر شوهرش رفتار کنه تا به مرور زمان از دلش دربیاد.

اگر هر یک از دوستان نظری دارند خوشحال میشم مطلع بشم...

سلام نگین جان
بهتره اول به شوهرش بگه
دروغ گفتن واسه ادما راحته
ولی راست گفتن سخت و عذاب اور
خوب خدا بی خودی بهشت و جهنم نذاشته که
دوستت علاوه بر اینکه گناه غیبت داره
گناهه دروغم به گردن می گیره
اگه حقیقتو بگه و ماست مالی نکنه اول از همه پیش خدا رو سفیده
و مطمئن باش ادم صادق شناخته میشه تا دروغ گو
اشتباهیه که شده پس با جون و دل قبول کنه و به شوهرش قول بده دیگه تکرار نمیشه

گل یاس عزیز

ممنون که نظرت رو گفتی.

صداقت خیلی به آدم آرامش میده

کاش از اول صادقانه برخورد کرده بود تا زودتر به آرامش میرسید.

به نظر من کلا بهتره مریم خانم سکوت کنه . چون توضیح دادن فقط کار رو خراب تر می کنیه. اتفاقیه که افتاده . فقط به نظر من اگه مادر شوهرش قضیه رو برای شوهرش تعریف کردن اصلا به روی خودش نیاره و کاملا انکار کنه. ( البته شاید این راه زیاد اخلاقی نباشه ولی دیگه کاریش نمیشه کرد )

ممنون تنها10 از اینکه نظرت رو گفتی

متاسفانه آدم یک دروغ که میگه مجبوره پشت سرش چند تا دروغ دیگه هم بگه...

سلام دوست عزیز!

ببینید واکنش هر انسانی نسبت به چیزی که مادر شوهر دوست شما شنیده و آنچه که احیانا قرار هست همسر دوستتون بشنوند، متفاوت هست!

مثلا ممکنه مادر شوهر دوستتون با مناعت طبع از کنار این مسئله عبور کنند، یا به دل بگیرند، و یا این رو دست مایه ای کنند برای دعوا و.... همینطور همسر ایشون.

بنابراین فکر نمیکنم که از پشت این مانیتور بشه نسخه ای موفق با تمام جزییات برای دوستتون پیچید!

اما بعضی چیزها هست که بطور کلی اخلاقی و انسانی است:
1) پذیرفتن اشتباه به این معنا که دوستتون باید تبعات اشتباهش رو بپذیره و سعی نکنه با حاشا کردن از اون فرار کنه
2) صداقت

به نظرم دوستتون اگر این موضوع مطرح نشد، با رفتار خودشون به طور غیر مستقیم (با کلام و رفتار مهربانانه) سعی کنند پشیمانی شون رو از انجام این کار و قدر دانی خودشون به خاطر برخورد صحیح مادر شوهرشون نشون بدهند.

و اگر هم این موضوع مطرح شد با پذیرفتن تبعات اشتباهشون، سعی کنند حقیقت رو بگویند. و از ایشون دلجویی کنند.

به هر حال به نظر من گفتگو بهترین روش حل مشکلات این چنینی است. چه بسا اگر این سوء تفاهم ها میان ایشون و مادر همسرشون برطرف میشد، ایشون هم برای کمک به دوستشون از روش هایی که بکار برده اند که نتیجه اون زندگی مسالمت آمیزی رو در کنار خانواده همسرشون دارند، صحبت به میان میاوردند. نه فقط همدردی اون هم از نوع غیبت...

ممنون دانوب عزیز

پیشنهاداتتون سازنده است.