نمایش نسخه قابل چاپ
سلام
نمیدونم چرا، ولی بعنوان مثال وقتی من با دو نفر دوستم، و این دونفر همو نمیشناسند و باهاشون بیرون میرم از اخلاق هم خوششون میاد. تا با هم آشنا میشن! من احساس میکنم دوست ندارم اینا با هم آشنا بشن..! یجورایی که انگار منو کنار میزارن دوستام !!
یا اینکه وقتی میرم وبلاگ دوست دخترم میبینم براش نظر میزارن و اونم جواب میده دیوونه میشم! دوست دارم فقط مال خودم باشه!!
برای بقیه هم که عرض کردم به چه صورت رفتارمه! اصلا دوست ندارم اینجوری باشم!!
سلام دوست عزیز
به تالار همدردی خوش آمدید.
یه جورایی دچار حساسیت شده اید نه حسادت !
دوست عزیز اینکه شما دوست ندارید دوستانتان با هم آشنا شوند چون احساس می کنید کنار گذاشته می شوید یه جورایی حساسیت نشان می دهید و خودتان را آزار می دهید چون اول اینکه اعتماد به نفستان پایین است و دوم اینکه نسبت به دوستانتان اعتماد ندارید و سوم اینکه نسبت به رفتارهای انها حساسیت نشان می دهید که بهتر است ان را کنترل کنید و بیشترین تمرکز را روی خودت داشته باشی نه اطرافیانت .
ممنون میشم منو بیشتر راهنمایی کنید. توضیحاتتون درسته مفید بود اما کم بود! من سعی میکردم خودم را جور دیگه ای قانع کنم. مثلا بگم الان خودم با بقیه دخترا رابطه عادی دارم خب دوست دخترم هم میتونه ب پسرها صحبت کنه! ولی در واقع زیاد به نتیجه نرسیدم
در نوجوانی یک مشکلی داشتم که خودش خیلی جریان داره! خونه نشینم کرد این جریان و یکم اعتماد بنفسم کم شد اما خودم هیچ حس اعتماد به نفس پایین داشتنی ندارم الان.
به هر حال همه ما ادمها دوست داریم با دنیای اطرافمون بیشتر آشنا بشیم و همه ما دوستهای مختص به خودمون را داریم که حتی احتمال دارد در مسیر زندگیمان دوستهای دیگری را هم پیدا کنیم و با هم آشنا شویم اینکه دوست نداشته باشیم وستانمان هم با هم ارتباط داشته باشند دلیلی نمی شود که ما با هر کسی که دوست می شویم تحمل نداشته باشیم که او را با افراد دیگر ببینینم.
یا مثلا دوست دختری که دارید ابتدا شما را توصیه می کنم به قطع رابطه هایی که سرانجامش جز آسیب روحی نیست .
دوما تاکید دارم که در کار هیچکسی تجسس نکن! و در موراد خصوصی افراد کنجکاوی نکن! که جز دردسر برایت هیچ سودی ندارد !
در مورد دوستانت هم انها هم حق دارند که با افراد دیگر آشنا شود . حساسیتی به خرج ندهید مثلا خود شما به هر حال با افرادی دوست هستید که دوستانتان از این ارتباطات شما احساس نارضایتی نمی کنند !
ولی دوست عزیز باید مشکلت را بیشتر توضیح بدهی و از مشکلاتت به طوری که موجب شناخته شدن شما در تالار نشود بیشتر بگی تا راحتتر راهنماییت کنیم .
سلام
شايد اين لينك بهت كمك كنه
مقايسه را رها كن، حسادت در تو ناپديد مي شود
red_shark گرامی
به تالار همدردی خوش آمدی
لطفاً به سئوالا زیر برای راهنمایی بهتر پاسخ دهید :
1 - شما چند سال دارید ، و از چه زمانی متوجه این حالت در خود شده ای ؟
2 - این احساس را در رابطه با دوستان همجنس داری یا غیر همجنس ؟
3 - در خانواده چند فرزند هستید و روابط شما با آنها و با پدر و مادر چطور هست ؟
4 - فزند چندم هستید ؟
.
سلام. ممنونمنقل قول:
نوشته اصلی توسط فرشته مهربان
1. 19 سالم است و حدود یک ساله خیلی جدی دارم روی این مشکل کار میکنم. در کودکی هم همچین احساسی به روابط بعضی از آشنایان داشتم
2. در رابطه با دوستان هم جنس همینطور که عرض کردم برخی مواقع هست. مثلا فرد a و b با من دوستن و هم رو نمیشناسن. وقتی آشناشون میکنم خیلی از هم خوششون میاد! در مورد دوست غیر هم جنس هم مثالشو بعنوان دوست دخترم زدم
3. فرزند آخرم و رابطم بد نیست. اما خب رابطه اونا با هم بده :305:
4. 2 فرزندم هستیم
من داخل کار هیچ کسی تجسس نمیکنم. اصلا هم خوشم نمیاد! این موارد برای ارتباط های عادیمه اخه. یا اینکه میگم نظرات وبلاگش را میخونم خب یک چیز عادیه و بیشتر برای اینه ببینم مطلب جالبی اگه بود خونده باشم! وگرنه برای تحت نظر گرفتن نیستنقل قول:
نوشته اصلی توسط چشمک
مرسی بابت مقالهنقل قول:
نوشته اصلی توسط شازده كوچولو
سلام
ادامه راهنمایی ها را انجام نمیدین ؟
:302::302::302::302::302::302:
واااااااااای خدا چرا انجمن اینطوریه! هی مدیر میگه مشکلات رفع شد باز همه چیز پاک میشه!!
من صبح مطلب جناب کیوان را دیدم وقت نکردم پاسخ بدم.
جناب کیوان من از اون مقاله این را برداشت کردم که آدم حسودی نیستم! خیلی پیش میاد میگم خدا این شخص عجب ماشینی داره! اما از روی حسادن نیست و از روی حرص هستش. یعنی عصبی میشم خدا به یکی 3 -4 تا ساختمان 8 واحده میده! به یکی یه واحدم نمیده!
بنظرم کاربر محترم چشمک درست گفتن که نوعی حساسیت دارم! مثلا وقتی مهمان میاد ( چون کم مهمان میاد برامون ) وقتی میرن روزم خراب میشه. یا اینکه میبینم میان تو وبلاگ دوستم نظر میدن و دوستم هم باشون گرم میگیره دیوانه میشم انگار
جوابمو بدین لطفا
:72:
سلام مجدد
دوست عزیز اگر پذیرفته باشید که دچار حساسیتهای زیادی شده اید راحتتر می توانیم شما را راهنمایی کنیم .
حساسیت از جایی به عوان کنجکاوی های زیادی در شخصیت افراد و مسائل زندگیشان نشات می گیره یعنی یه جورایی دوست داری بدونی مثلا این ساختمون آیا کلش مال یه نفره یا نه فقط یه واحدش !
مثلا کنجکاوی در مورد وبلاگ دوستت ...وقتی بهت گفتم که تجسس نکنی یه جورایی از لحنم ناراحت شدی ولی منظورم همین کنجکاوی بوده که باعث شده شما را به سمت وبلاگ بکشاند و با توجه به روحیه ای که داری حساس شده ای !
به نظرم بهتره اصلا در مورد مسائل مختلف نخواهی که به نکته ای برسی چون همان نکته میشه ملکه ذهنت و تمام فکرت رو درگیر می کنه و کم کم برات حساسیت ها بوجود میاد ...
بعضی موقع ها هر چقدر کمتر بدونیم به نفعمونه !
برای اینکه بتونیم با آرامش زندگی کنیم خیلی خوبه که خصوصیاتمون رو خوب بشناسیم و سعی کنیم خودمون رو اذیت نکنیم .
پس اگه می دونی نقطه ضعفت کجاست پس چرا این همه مسائل رو پیچیده می کنی ...؟
فکر می کنم باید پذیرشت رو ببری بالا که نباید کنجکاوی کنی چون نقطه مرکزی ذهنت درگیر حساسیت شده و با این روند داری بزرگترش می کنی ..
پس بیشتر به خودت توجه کن که چگونه به آرامش می رسی .
راستشو بخواید بدونید من از حرفتون ناراحت نشده بودم. رفتارم جوریه احساس فضولی یا تجسس به کار کسی خیلی کم بهم دست میده. یه احساس بی تفاوتی از درونم دارم. حتی وقتی مریضی بدی هم دارم دلم به حال خودم نمیسوزه زیاد چه برسه بخوام تجسس کنم.
خودم میخوام این مشکلمو حل کنم برای همین پست باز کردم پس شما هم راهنمایی بیشترم کنید :72:
خب یکوقتا هست دوستم میگه برو وبلاگ مطلب جدیدو ببین! بعدش میرم چندتا نظر میخونم! یا یکی دیگه از دوستام یک جریانیو تعریف میکنه خود به خود اون اتفاقی که براش پیش اومده بود روم اثر میزاره و همون حالاتی که گفتم رخ میده
خیلی بده این رفتار. خودمو بیخود و بی جهت دارم عذاب میدم
شاید یه احساسی داری که همه چی رو فقط واسه خودت بخوای. مثلا دوستات فقط دوست خودت باشن دوست دخترت فقط دوست دختر خودت باشه یا حتی مامان بابات فقط به خودت محبت کنن و نه به خواهر یا برادرت یا از این مدلا. یا ماشین خوشگلی که توی محله است و صاحبش اینور انور می ره رو فقط واسه خودت بخوای یا موفقیت تحصیلی که فلان فامیل بهش رسیده چرا واسه تو نباشه و اینا. اینطوریه؟ اگه این باشه یه خورده اش خوبه. یه کمی از این احساس باعث می شه که ادم واسه داشته هاش تلاش کنه که نگهشون داره و واسه نداشته هاشم تلاش کنه که بهشون برسه. اما زیادش خوب نیست.
سلام دوست عزيز
بعد از خوندن مطالب بالا خواستم دو مطلب به نظرم رسيد كه دوست داشتم اونارو مطرح كنم .
1- هيچ وقت سعي نكنيد كه نسبت به دوست دختر يا همسر خودتون حس مالكيت داشته باشيد . دو نفر در كنار هم و به موازات يكديگر به زندگي ادامه مي دهند، از باهم بودن لذت مي برند ولي هركس اختيار زندگي خودش را دارد و بايد مطابق سلايق و علايق خودش زندگي كند به عقيده من اينكه دوست داريد طرف فقط مال خودتان باشد كمي خودخواهي باشد.
2- در مورد اينكه خدا به يكي 3-4 تا آپارتمان ميدهد و به يكي هيچي ..خواستم بگويم هيچ وقت خودتان را با كسي مقايسه نكنيد . ما هر كدام در يك خانواده بدنيا آمده ايم و طبق شرايطي كه در آن خانواده وجود دارد و براساس امكاناتي كه در اختيار ما قرار گرفته ونهايتاً با سعي و تلاشي كه انجام ميدهيم وضعيت مالي زندگي مان رقم مي خورد . شما فرد جواني هستيد و اميد به زندگي بايد در شما بالا باشد . به جاي حرص خوردن از تفاوتها پشتكار بخرح دهيد و با توكل به خدا به سمت زندگي بهتر گام برداريد. اين را بدانيد كه خواستن توانستن است.
[align=justify]سلام red_shark
مدیر همدردی یه مقاله تو سایت گذاشته که (باوجود اینکه اون حسادتی که تو داری ازش حرف می زنی، خیلی خفیف تر از چیزیه که در این مقاله اومده) خوندنش می تونه برات مفید باشه.
موفق باشی.:72:
[/align]نقل قول:
نوشته اصلی توسط مدیرهمدردی
نسبتا همین حسو دارم. همینجور که گفتین میخوام دوستام مال خودم باشه! اینو میدونم هرچی دوست من با افراد بیشتر هم دوست بشه شاید برا خودم هم بهتر باشه چون یکروزی میشه رو کمکشون حساب کرد. ولی این حس وقتی میبینم دوستم با یکی از دوستام ، آشنا میشه اذیتم میکنه.نقل قول:
نوشته اصلی توسط meinoush
این مشکل از کم بودن بیشتره احساس میکنم. راه درمانش چیه ؟ یه مقال دیگه هم بزنم، وقتی برای فامیلمون خواستگار میاد حس بدی بهم دست میده! خود به خود اینجور میشم دست خودم نیست :302:
سلام. حس مالکیت را اصلا موافق نیستم. ببینید یجور میشم که مثلا حس میکنم اگر دوست دخترم یا همسرم بخواد با یک تیپ خاص بیاد بیرون و چند نفر بخوان نگاش کنند یجوری میشم! یا اینکه یه آدم بخواد خیلی عادی رابطه برقرار کنه هم اذیتم میکنه! ( اکثر دخترها هم دوست دارن جلب نظر کنند که و این حرکاتو بیشتر میپسندن )!!نقل قول:
نوشته اصلی توسط شقايق 91
سلام، این مقاله را خونده بودم. اینجور که دوستان میگن حسادت نیستنقل قول:
نوشته اصلی توسط آزرمیدخت
واسه فامیلتون که خواستگار میاد ناراحت می شی و اون خانم برات مهمه یا هر کس دیگه ای براش خواستگار بیاد ناراحت می شی؟ اگه هر کسی براش خواستگار بره ناراحتی می شی دیگه این قضیه اش این حالت اینکه همه چی رو واسه خودت بخوای نیست یه چیز دیگه می شه. یه چیزی بیشتر از حسادت. خواستی برات بعدا توضیح میدم اما فکر نکنم واست این باشه.
یه جورایی همون قضیه ی حس مالکیت شاید برات درست باشه. ها؟ محبت مامان بابا به خواهر یا برادرتو می تونی تحمل کنی؟ یا ناراحت می شی و می خوای همه ی محبت اونا مال خودت باشه؟
بچه کوچولوها رو دیدم این حالتی باشن. اینکه مثلا همه ی غذای مورد علاقه اشونو واسه خودشون بخوان محبت مادر پدرو فقط واسه خودشون بخوان و این چیزا. دقیقا دلیلشو نمی فهمم. روانشناس می تونه بگه چرا. فکر می کنم راحت هم باشه دلیلش برای روانشناس. فرشته مهربون اینجا یه پست گذاشت کاش بیاد بقیه اشو کامل کنه.
نمی دونم. شاید بچه بودی محبت بهت کردن اما کم و یه خورده بهت دادن فقط جهت اشنایی!!
یوقتا مثلا برای یدونه از دوستای اینترنتیم هم خواستگار میاد اینجوری میشم! موارد دیگه ای هم هستش برای من!نقل قول:
نوشته اصلی توسط meinoush
فرشته مهربون پیام دادم بهشون اما نه جواب میدن نه میان نگاه میکنند!
خودم هم یکم فکر بچگیم رفت. رابطه پدر و مادرم زیاد خوب نیست مخصوصا وقتی بچه بودم. زیاد هم با فامیل رابطه نداشتیم که روابط مختلف را ببینم. اما خب بی محل نبودن بهم فقط با اختلافاتشون و رفتارهایی که دوست نداشتمو ندارم حرص میخوردم!
همیشه این حسو داشتی یا مثلا بعد از دبیرستان اینطوری شدی؟
تا وقتی فرشته مهربون بیان خوبه که یه کاری بکنی و تمرکزتو فعلا رو یه چیز دیگه ای بذاری. شاید مدرسه ات تموم شده الان کاری نداری و یه جورایی احساساتت کاملا سرحاله و اینطوری صرف می شه سر این شکل از شاید حسادت یا هرچی دیگه ای که می گی. مثلا یه روزی که هم ورزش کردی و جسمت انرژیشو صرف کرده هم کلی فکر کردی و درس خوندی و مغزت هم کلی زحمت مفید کشیده ته روز خسته ی خوشحالی و انقدر هم احساسات و گیرایی هات روی مردم سرحال نیست که سریع بتونی ناراحت بشی از کارایی که می کنن. فعلا بیا ایندو تا کارو بکن. ورزش کن مثل دویدن (نری باشگاه وزنه بزنی و بعد بگی ای کمرم ای شونه هام. یه ورزش خوب مثل دویدن برات عالیه) اگه هم درس و دانشگاه داری درس هم بخون. امیدوارم فرشته مهربون زود بیاد بهت جواب بده.
موفق باشی.
فکر کنم از بچگی اینجوری بودم! ولی الان بزرگتر که شدم حس میکنم در آینده مشکل ساز میشه بفکر افتادم اینجا مطرح کنم.
red_shark گرامی
اول از هرچیز باید عذر خواهی کنم از تأخیر اگر چه مشغله ها موجب آن بوده است .
آیا نسبت به داشته های دیگران نیز این حس را داری یا صرفاً مربوط به روابط اجتماعی هست ؟
به نظر می رسد در کل شما به نوعی ، از ضعف عزت نفس رنج می بری ، آیا وقتی دیگران با هم ارتباط دارند شما احساس عدم مقبولیت پیدا می کنی ؟
از طرفی اگر به عنوان فرزند آخر خیلی مورد توجه بوده ای این وضعیت موجبات رشد روحیه انحصار طلبی را در شما فراهم ساخته که در روابط اجتماعی اگر بروز پیدا کند که باعث گریزان شدن دیگران از شما و تنها ماندن شماست و اگر بروز پیدا نکند خودخوری و فشار روانی و عصبی در درون برای شما را فراهم می سازد .
در کل اینکه به این حالت خود اهیمت داده ای و راه مشاوره را در پیش گرفته ای باید بگم کار بسیار خوبیست و نشونه توجه شما به روحیات و حالات خودت هست که اخلاق پسندیده ایست و تداوم آن رشد شخصیت در جهت مثبت را زمینه سازی می کند .
اگر شما گذشته از روابط اجتماعی نسبت به داشته های دیگران نیز این حس را ولو خفیف داشته باشید . قطعاً
نیاز هست عزت نفس و اعتماد به نفس خود را تقویت کنید اگر نه سر به احساس حقارت شدید میزند و باعث اذیت شما در ادامه زندگی خواهد شد و خوبه که زود به این احوال خود توجه کرده و راه مشاوره را در پیش گرفته ای .
تقویت عزت نفس >>> تقویت احساس رضایت از خود >>> تقویت احساس کفایت را در پی خواهد داشت که رفع کننده حس حسادت هست .
موفق باشید
.
سلام خوبید ؟نقل قول:
نوشته اصلی توسط فرشته مهربان
نمیتونم بگم از داشته های مردم! یکی هست زحمت میکشه مالی بدست میاره که اصلا در موردش حرف نمیزنم. یکی هم هست حالا با کلی دروغ و... به این پول رسیده. بازم چیزی نمیگم. همش در حد اینه که میگم خدا شانس بده یا... و زودگذره برام
اما حالتم روحیه. امروز خیابون بودم. کنار یه مغازه ایستاده بودم. دوتا پسر بودن هر دختری رد میشد یه پیزی در موردش میگفتن! دخترا هم لباس ساده ای داشتن! به این فکر کردم مثلا منم در آینده با زنم برم جایی یکی این فکرو بکنه بدم میاد
آیا بازم به عزت نفس ربط داره؟
فرشته مهربون حتما میان جوابتو میدن.
ولی در کل ادم خیلی هم بیکار باشه هی روی خودش دقیق می شه. یا کار کن یا درس بخون یا ورزش کن یا کتاب بخون خلاصه بیکار نمون.