همسر صیغه ای من و بچه دار شدن.

با سلام و خسته نباشید

بنده مردی هستم 36 ساله که یه فرزند 5 ساله از همسر دائمم هم دارم.حدود 3 سال قبل با خانمی بیوه صیغه خوانده ام.من از هر دو همسر خود راضی هستم و زندگی خوبی دارم اما حالا مشکلی که دارم این هست که همسر صیغه ای هم فرزند خیلی دوست دارند.اما من با فرزند داشتن مخالفت کردم از همان ابتدا هم گتفم که دوست ندارم که فرزند داشته باشیم.حالا به نظر شما ایا تصمیم من درست است؟اگر درست است که نظر خودم هم همین هست چگونه با ایشون مطرح کنم که ناراحت نشن البته باید بگم که زن بسیار مومن و خوش اخلاقی هست فقط دلم میخواد که دلش شکسته نشه چون همه زنها مادر شدن رو دوست دارن.فقط یه نکته که همسر اولم از خانم صیغه ای من خبر ندارند

دوست عزیزسلام.به همدردی خوش اومدی

من نظر شخصیمو میگم..نمیدونم شاید بعضیا خیال کنن احساسیه

نقل قول:

---

همسر اولم از خانم صیغه ای من خبر ندارند

همسر صیغه ای هم فرزند خیلی دوست دارند.اما من با فرزند داشتن مخالفت کردم

---

شما احتمالا برای اینکه حضور بچتون از زن صیغه ای تون براتون مشکل درست نکنه نمیخواید ازش بچه داشته باشید.اما اون زن هم حق داره بچه داشته باشه..یه جورایی به نظرم دارید به هر دو زن ظلم میکنید.نمیدونم اسمش ظلمه یا چیزدیگه ای.اما هر چی هست خوشایند نیست.پنهان کاری از همسر دائمتون...و محروم کردن همسرصیغه ای از بچه.
هرچند ازاول بهش گفتید که بچه نمیخواید.

نظر شخصی من اینه که یه جوری این روابط پنهانی و زیر زیرکی رو درست کنید.یا همسر دائمتون با خبر بشه...یا جدا شدن اززن صیغه ای..

هر چی هست این مدل زندگی پنهانی خوش عاقبت نبوده.

موفق باشید

ممنونم بهار خانم
باید بگم که همسر صیغه ایم اصلا توان جدا شدن از من رو به هیچ عنوان ندارد بی نهایت من رو دوست داره و البته من هم دوسش دارم و این جدایی رو صلاح نمیدونم و به همسر اولم هم نمیتونم بگم چون خودتان زن هستین و میدونین که این مسئله رو نمیتونن حل کنن و باید بگم که ایمان همسر اولم هم به قدری نیست که بتونه تحمل کنه و هرگز دوست ندارم ناراحتش کنم .

خودم از نظر مالی مشکلی ندارم اما مشکلم این هست که شاید درست نباشه که بچه ای بیاد که پدر پنهانی داشته باشه میگم شاید تو روحیه اش در اینده تاثیر بد بذاره و مطمئنا همسر صیغه ای من هیچگاه به کسی نخواهد گفت...

<strike>
ایمان همسر اولتون طوری نیست که بتونه تحمل کنه؟!!

ایمان شما چی؟ اونقدر قوی نبود که خیانت نکنید؟
</strike>
ویرایش: مدیر همدردی: دوستانی که در مقام راهنمایی مراجعان بر می آیند لطفا آفت های مشاوره را مطالعه کنند

نقل قول:

---

ایمان همسر اولم هم به قدری نیست که بتونه تحمل کنه و هرگز دوست ندارم ناراحتش کنم .

---

البته این موضوع به ایمان ربطی نداره

نقل قول:

---

شاید درست نباشه که بچه ای بیاد که پدر پنهانی داشته باشه میگم شاید تو روحیه اش در اینده تاثیر بد بذاره

---

بله تاثیر بدی میذاره..این هم یکی ازمعایب صیغه است.
شما و اون خانوم تصمیمی گرفتین (صیغه) و باید تبعاتش رو بپذیرید.باهاش درباره مشکلاتی که ممکنه برای اون بچه و ایندش پیش بیاد صحبت کنید.
البته چون موضوعتون خاصه بعیده اینجا بتونه زیاد کمکتون کنه.

موفق باشی

من نه گناهی کردم و نه کاری که شرمنده باشم بلکه نیتم خیر بوده . در مورد بچه هم همون اول گفته بودم اما زنها احساسی هستن البته گفتم که همسر صیغه ایم زن بسیار مومنی هست ولی فقط میخوام کمکم کنین که از راهی توجیهش کنم که خودش راضی شه که بچه داشتن درست نیست.

این همه اصول اولیه هست ... شما رفتی تو موضوع صیغه شدی شیعه دو آتیشه؟

فکر کنم اینا خیلی اصولی تر باشن:
1. دروغ نگفتن و پنهان کاری نکردن
2. شفافیت و روراستی
3. جلوی نفس و هوس رو گرفتن
4. اختیار کردن زن دوم با اجازه زن اول و رعایت عدالت بین اونها

من نظر خودمو می گم.
تصور کنین زن بودین و شوهرتون می رفت چند تا صیغه می کرد و بعدم بهتون می گفت ایمان داشته باش. شاید یه کمی حال خانمتونو می تونستین بهتر بفهمیدین.
چرا یه زن کمه برای بعضی از اقایون؟ چرا؟
یه سری چیزا هست که واضحه. لازم نیست بریم خودمونو پشت دین و مذهب و یا هر چیز دیگه ای که برامون سود داره قایم کنیم. شما به یه زن متعهد بودین بعد کمتون بوده رفتین دنبال یکی دیگه. حالا تازه احساس خوبی هم دارین و می گین دینداری؟
خانم دومتون که از وجود خانم اول باخبر بوده قاعدتا. پس می فهمیده داره چه کار می کنه و عواقبشو می دونسته.
می بخشید که اومدم توی تاپیکتون.

برادر گرامی اگر اینهمه از صیغه طرفداری میکنید و میگید ( چون امامای ما صیغه میکردن منم باید بکنم) و اصلا هیچ ابایی هم در اینباره ندارید پس چرا انقدر از روشن شدن و فاش شدنش برای خانوم اولتون واهمه دارید و میترسید که اون بفهمه؟؟؟
خب همینجوری که در اینجا انقدر عادی این موضوع رو عنوان میکنید واسه خانوم اولتون هم عنوان کنید و بفرمایید کار غیر شرعی و قانونی که نکردم!!! یا خانومتون میپذیرن یا نه دیگه...

بعد راحت میتونید با خانوم صیغه ایتون درباره بچه دار شدن بحث کنید

به مشاور حضوری رفتم اما فکر کردین چی گفت کفت که بهتره راحت بهش بگی نه نمیشه بچه دار شد و خیلی مراقب باشی که اصلا اتفاقی نیفته و ناخواسته بچه ای نیاد.خندید بهم و گفت بقیه که اتفاقی از زن صیغه ای بچه دار میشن میرن میندازن اونوقت تو میخوای بچه دار شی....

http://www.hamdardi.net/images/www.h....com_2.net.jpg

نادیا خانم گفتم من همسر اولم رو هم باور کنین دوست دارم اما چون نمیتونه بپذیره بهش نمیگم .دلم نمیخواد ناراحتش کنم .من ایشون رو دوست دارم و ناراحتیش رو نمیتونم تحمل کنم


شما از کجا میدونین من موارد دیگه مثه دروغ و ..رعایت نمیکنم .من تا بتونم به اصول پایبندم و مثه بعضی ها نیستم که یه جا که به نفعمه بگم اره و بقیه نه...من از مجتهدم رفتم و نگاه کردم و دیدم که اصلا نیازی نیست که همسر اول بدونه و برای همن نگفتم.
کاملا عدالت رو رعایت میکنم
من اصلا نمیدونم چرا دارین منو بازخواست میکنین وقتی کاری کردم که امامان ما اون رو مجاز دونستن .

برادر گرامی اگه همسر اولتون رو دوست داشتینو عاشقش بودینو به هیچ وجه نمیخواستین ناراحتیشو ببینین هرگز این کارو نمیکردین...این کار در حق یک زن یعنی بدترین گناه (از نظر همون زن وگرنه که از نظر شما خیلی هم خوبه)

در ضمن معلمه که خانوم صیغه ای شما خیلی هم با این قضیه صیغه خوب کنار میانو ایمانشون!!!! در اینباره از خانوم اولتون قویتره چون باعث بانی این صیغه خودش بوده

برادر گرامي

چون مطمينا ! انسان معتقدي هستي پيشنهاد ميكنم طبق اموزشهاي دينمون عمل كني و اولا قضاوت نكني در مورد رفتار همسرت

دوما عدالت رو رعايت كنين

سوما مثل انسانهاي ازاد و ازاده رفتار كني و ترس از افشاي حقيقت نداشته باشي

چهارما با سرنوشت هيچكس بازي نكني

ودر نهايت چيزي كه از همه مهمتره كاري نكني كه به نام دين و به كام شما باشه

يادت نره دل ادما خونه خداست دلي رو نشكني(همسر اولت هم دل داره ديگه؟ نداره؟)

درضمن فكر نميكنم شما اينجا به نتيجه اي برسي , مخفي كاري و دروغ دو كلمه متفاوتند اما اكثرا يك معنا رو ميدن

موفق باشي

پاشید برید با خانوم صیغه ایتون در کمال آرامش صحبت کنید و توجیهش کنید که نباید با توجه به دلایلی که عنوان کردین..(بابای پنهانی بودن..فهمیدن خانوم اولتون از این ازدواج و.....)از شما بچه دار شه..
راهنمایی دیگه ای نمیشه کرد

گفتین که ایمان همسر اولتون کمتره ، اگه یه روزی با همین ادله هاتون در مورد دین و صیغه و این مسائل بخواین اون رو متفاعد کنین ، به نظر من همون نیمچه ایمانی رو که هم دارن از دست میدن ، پس مواظب باشین.
حالا بچه دار هم شدین ، 10 سال دیگه جواب بچه رو چی میدیدن که بابا بزرگش کیه و ... . ، تا کی پنهان کاری ؟؟

خانمها خانمها آرامتر چه خبره همه گی حمله کردین به این بنده خدا .:324:

اگر درتخصص تون مشاوره نیست چرا سعی دارید نظرهای شخصی خودتان را به این مراجعه کننده انتقال بدید.

درعرض 2 ساعت 13 پست دراین اینجا تایپ شده.

درعرض یک روز این پست به 50 صفحه میرسد وکسی هم نتیجه ای نمیگیرد.

<strike>
عجب
فکر می کنم دیندار واقعی (حالا هر دینی) کسی باشه که بتونه با رفتارش اونقدر الگوسازی کنه که دیگران رو جذب دینش کنه، نه اینکه چنان چهره ای از دینش نشون بده که دیگران رو فراری بده!

من تا قبل ازدواج خیلی مومن بودم، چه شبها که نماز شب خوندم. اما با ازدواج و اینگونه بحثها و احساس عدم امنیت تو زندگی زناشوییم، نسبت به دینم شک کردم!

با حرفهای شما و توجیهاتتون که تصمییم گرفتم فعلا برم سنی بشم! من خیلی از عقاید اینچنینی اهل تسنن خبر ندارم. واقعا سنی ها به صیغه اعتقاد ندارند؟
اگه اینطوره که من انتخابش کنم؟
نکنه شما غیر مستقیم دارین تبلیغ مذهب تسنن رو می کنین؟!
================================================== ======

بچه یه موجوده، یه انسان
یه وسیله نیست که زن با اومدنش احساس خوشحالی کنه و بگه آخ جون مادر شدم!
اون بچه وقتی رفت مدرسه، چی بگه؟
تو شناسنامه اش اسم کیه؟
به دوستاش بگه بابام کیه؟
اگه اسم شما بعنوان پدر تو شناسنامه بره، پس ارث هم می بره ازتون!
آیا حق دارید بدون اطلاع زن و فرزندتون، حق الارث اونها رو کم کنید. اونها هم دارن تو این زندگی زحمت می کشن و چون خودشون رو تنها شرکای این زندگی می دونن، اینقدر مایه می ذارن...
این فقط یه بعدشه که فکر کنم تو هر آیین و مذهبی بهش تاکید شده!

</strike>

ویرایش مدیر همدردی:
لطفا قبل از پاسخ تاپیک آفت های مشاوره را خوانده و به کار گیرید. نبایدمراجع را محاکمه کنیم

<strike>

وااااااای من اصلا هیچ حرفی ندارم بگم فقط اینکه کاش نسل مردای خیانتکار منقرض میشد میگی زنم خوبه مهربونه خیانت اونم زن پنهونی نمیدونم چرا بعضی مردا وقتی میخوان زن بگیرن فوری اسم پیامبر و امام رو میارن و میرن ازدواج میکنند ولی در کل به هیچ یک از دستورات عمل نمیکنند
نوبت به زن گرفتن که میرسه تازه یادشون میاد حالم از این جور مردا بهم میخوره


</strike>

ویرایش مدیر همدردی:
لطفا قبل از پاسخ تاپیک آفت های مشاوره را خوانده و به کار گیرید. نبایدمراجع را محاکمه کنیم

اسلام به ذات خود ندارد عیبی
هر عیبی که هست از مسلمانی ماست

فقط خود مشکلتونو بررسی کنید..درباره خانومتون فتوا ندید.بحث دین رو هم نکشید وسط..من میتونم هزارتا دلیل برای رد صحبتتون بیارم.اما جای این بحثا انجمن ازاده نه اینجا.
میتونید درباره اطلاعات دینیتون بررسی بیشتری کنید تا به اشتباهاتتون پی ببرید.

اما اینجا صحبت بچه دار شدنه که همه میگن باید معایب و مشکلاتی که برای اون بچه میتونه پیش بیاد رو برای خانومتون توضیح بدید.کمک بیشتری از مشاوره مجازی بر نمیاد.


دوستان لطفا بحث نکنید و فقط راهکار بدید.

موفق باشید

دوست عزیز سلام
به همدردی خوش آمدی.... خودتون دارید میبینید که این مسئله چقدر حساسایت زاست و ناخود آگاه ما رو به سمت قضاوت کردن در مورد عملکرد شما می بره و بعضا باعث میشه حرفی بزنیم که بیشتر تخریبی و از روی احساس باشه تا مشاوره و مساعدتی برای شما...

به عنوان یک زن نظر شخصی ام رو در مورد صیغه کنار میذارم

شما اینجا با دو زن طرفید که هردو حساس هستند، هر دو ظریفند... خودتون هم معتقدید که هر دو را دوست دارید

پس این مشکل باید به صورتی حل و فصل بشه که کمترین آسیب روحی رو برای هر دو طرف (هر سه طرف قضیه با احتساب شما) داشته باشه...

لازمه این امر اینه شما به یک متخصص متعهد و دلسوز مراجعه کنید

در این تالار شما نه میتونید تمام ابعاد ماجرا رو باز کنید و نه ما به اون دو تا خانوم دسترسی داریم

در ضمن اگر کلمه صیغه رو در تالار جستجو کنید، موضوعات مشابه با مشکل شما رو خواهید یافت که شاید کمکتون کنه

<strike>
بهار جان
اتفاقا بنظرم باید بحث کرد، حتی به قیمت قفل شدن یا انتقال این تاپیک!

اولا که این آقا از توهمات خودش بیرون بیاد که فکر می کنه کار پسندیده ای کرده و خدا ازش راضیه!!!!!!!!!!!

دوما اینجا یه سایت عمومیه، هزارن نفر به این سایت و این تاپیک سر می زنن! یه دفتر مشاوره خصوصی نیست که حرفها رو فقط مراجع و مشاورش بشنون!
اگه با این دست قضایا خیلی بی تفاوت و عادی رفتار بشه، برای خوانندگان اینطور متصور میشه که این قضیه هیچ قبحی نداره و مورد تایید هم هست که راحت داره باهاش برخورد میشه!
وقتی پای مصلحت جمع در میونه، فرد باید فدا شه!

سوما فکر می کنم اگه یه نفر که طلب مشاوره کرده، مشکل شناخت و باور داره، اول باید کمکش کرد اطلاعاتش و شناختش کامل بشه، در مورد ایشون نسبت به دینش، وقتی این حل شد، خود به خود با دید جدیدی که پیدا کرده، خودش مشکلش رو حل می کنه.

شبهار جان من واقعا دارم ایمانم رو نسبت به دینم از دست می دم، مثل من چندتای دیگه وجود خواهند داشت، چند نفر فرصت طلب یا ضالین این مطلب رو می خونن و در مورد دین اسلام و شیعه نظر می دنن و قضاوت می کنن؟
اگه می تونی از دینت دفاع کنی، اول در قبال دینت مسئولی تا این آقا


</strike>

ویرایش مدیر همدردی:
لطفا قبل از پاسخ تاپیک آفت های مشاوره را خوانده و به کار گیرید. نبایدمراجع را محاکمه کنیم

نقل قول:

---

بهار جان
اتفاقا بنظرم باید بحث کرد، حتی به قیمت قفل شدن یا انتقال این تاپیک!

---

یعنی چه که باید بحث کرد به قیمت قفل شدن تاپیک

هیچ کس در مقام پاسخگویی به مراجع این اجازه را ندارد عمداً تاپیک فرد را منحرف کند و آن را به طرف قفل شدن بکشاند.
خواهش می کنم خویشتندار باشید

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط blue sky

دوما اینجا یه سایت عمومیه، هزارن نفر به این سایت و این تاپیک سر می زنن! یه دفتر مشاوره خصوصی نیست که حرفها رو فقط مراجع و مشاورش بشنون!
اگه با این دست قضایا خیلی بی تفاوت و عادی رفتار بشه، برای خوانندگان اینطور متصور میشه که این قضیه هیچ قبحی نداره و مورد تایید هم هست که راحت داره باهاش برخورد میشه!
وقتی پای مصلحت جمع در میونه، فرد باید فدا شه!

---

خانم blue sky اگه بنا باشه با این استراتژی شما با همه ی مراجعین برخورد بشه باید کلا این سایت را بست!
کم نیستند تاپیک های مشاوره ای ای که با اعتقاد و مبانی خیلی از ما تضاد دارند طرف خیلی راحت میاد می گه من کاری به دین و ... ندارم و ...
راحت از ارتباط های غیرشرعی اش می نویسه و مشورت می خواد
راحت از شرابخواری می گه و ...
راحت از ....

تا الان همه جا بنا بود بدون درنظر گرفتن اعتقاد شخص مقابل بهش مشاوره بدیم حالا بنامون عوض شد؟

برادر محترم بچه دار شدن همسر دوم یعنی دیگه تجاوز به حریم همسر. اول و فرزند
به هر دلیلی رفتی سراغ همسردوم تصمیم به بچه دار شدن ایشون دیگه کاملا به حق و حقوق و منافع همسر اول ارتباط داره

این میشه دیگه مصداق تضییع حقوق
<strike>
بهتره مسایلتونو از طریق دیگه ای پیگیری کنید چون موندنتون تو این تالار وپیگیری ازین طریق فقط معنیش اینه میخواین حرفتونو به کرسی بنشونید و چون الان دوره فتحعلی شاه قاجار نیست مسلما جواب دلخواهتونو نمیگیریر

</strike>

ویرایش مدیر همدردی:
لطفا قبل از پاسخ تاپیک آفت های مشاوره را خوانده و به کار گیرید. نبایدمراجع را محاکمه کنیم

اما در جواب آقای ایمانی باید بگویم صیغه از احکام مسلم اسلامه برای شرایط خاص. دارویی است که تجویز شده است تا در شرایط خاص یک جامعه ی بیمار را نجات دهد.
انکار این حکم به معنای رهاکردن جامعه ی بیمار به حال خود برای پیشرفتن بیماری است.
اما هیچ آدم عاقلی در وضعیتی که سالمه دارو مصرف نمی کنه به خصوص که معمولا داروها عوارض جانبی هم دارند.

صیغه هم امری توصیه شده است اما در شرایط خاص. نه این که همین جوری به هر کسی توصیه شود. وقتی یه آدم سالم می ره دارو می خوره باید منتظر عوارضش هم باشه.

همونطور که خانم بهار فرمودند جای بحث بیشتر اینجا نیست. مراجعه به کتاب نظام حقوقی زن در اسلام از شهید مطهری می تونه هم ابهامات خانم های محترم را برطرف کنه و هم شرایط خاصش را مشخص کنه تا از این موضوع سوء استفاده نشه.

اما توصیه ی من به شما اینه که به یه مشاور مذهبی مراجعه کنید که توی هر دو موضوع کمکتون کنه یعنی هم توی این موضوع که اصلا شما شامل اون شرایط می شده اید یا خیر و هم این که الان باید چیکار کنید

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط پدربزرگ

خانمها خانمها آرامتر چه خبره همه گی حمله کردین به این بنده خدا .:324:

اگر درتخصص تون مشاوره نیست چرا سعی دارید نظرهای شخصی خودتان را به این مراجعه کننده انتقال بدید.

درعرض 2 ساعت 13 پست دراین اینجا تایپ شده.

درعرض یک روز این پست به 50 صفحه میرسد وکسی هم نتیجه ای نمیگیرد.

---

با سلام
متاسفانه با همه اصراری که داریم باز هم دوستان از روی احساس بامراجعان درگیر می شوند. و به نظر می رسد که خیلی کم به آفت های مشاوره توجهی نمی کنند.
نکته پدربزرگ کاملا صحیح هست و به خاطر این تذکر بسیار مهم یکماه شارژ رایگان می گیرند



*** متاسفانه این از معدود تاپیک های تالار هست که به خاطر عدم حضور پیشکسوتان و احساسی بودن موضوع، جوابها اکثرا بی خاصیت یا حتی زیان رسان بوده است.

دوستان اگر در مورد تاپیکی تحریک می شوند ونمی توانند خویشتندار باشند، لازم نیست در آن شرکت کنند.

لطفا پست اول مراجع را بخوانید و بدون درگیری با او راهنمایی کنید

سلام اقای ایمانی.ازاتفاقی که تو تاپیکتون افتاد متاسفم.
همونطور که چند مرتبه بهتون گفتم ادامه بحث اینجوری باعث منحرف شدن تاپیک ازمسیر اصلیش میشه.
امیدوارم قهر نکرده باشید

خوب فرض میکنیم اقای ایمانی میخوان با هر دو همسرشون باشن و فعلا مشکلشون فقط بچه خواستن همسر دومشونه.

انسان بخاطر طبیعتی که داره بعد ازمدتی تمایل به داشتن بچه داره...پس الان که ازهمسرتون میخواید ازاین تمایلش بگذره باید خیلی مراقبش باشی.باهاش صحبت کنید با همدلی..مثلا بگید اره اگه بچه داشتیم خیلی خوب میشد اما بیا بررسی کنیم ببینیم شدنیه؟بررسی کنیم ایا به نفع ما و اون بچه خواهد بود؟

با ملایمت و غیر مستقیم باهاش صحبت کنید جوری که در اخر خودش به این نتیجه برسه داشتن بچه به صلاح نیست..یا شما با در نظر گرفتن شرایط ببینید این کار بی ایراده.

کلا نظرتونو تحمیل نکنید..معمولا توی بحثها برای زنها اینکه همسرشون درکشون کنه و بهشون حق بده خیلی مهمتره تا اینکه واقعا خواستشون انجام بشه.

و اگه تصمیم گرفتید بچه دار نشید باید بهش بیشتر محبت کنید تا کمی خلاء بچه براش جبران بشه.

موفق باشید

آقای ایمانی عزیز

دین ما دین اخلاقیاته و بر پایه اخلاقیات استوار شده. در دین ما عدالت محوری یک از اصول تعدد زوجات هست.

همسر دوم شما از شما خواسته که بچه داشته باشه اما احتمالا دلیل این درخواست تنهایی ایشونه. براش به اندازه

کافی وقت میگذارین و باهش همراه هستین؟

باید باهاش منطقی صحبت کنین و بهش مشکلات فرزند داشتن در زندگی صیغه ای رو گوشزد کنین. بهشون بگین که

بچه های زن صیغه ای از پدر ارث نمی برند برای مثال. بگید که نمی تونین براش به اندازه کافی وقت بگذارین و ممکنه

بعدا این به فرزندتون ضربه بزنه. بهر حال ایشون باید تبعات صیغه شدن رو بپذیرن و برای دل و خواست خودشون با آینده

یک انسان بازی نکنن.

بهر حال مسلما شما هر 2 نفر رو نمیتونین راضی کامل نگه دارین چون پنهانکاری داشتین. اما میتونین با توجه بیشتر

به همسرتون و مذاکرات منطقی ایشون رو متقاعد کنین و حتی به مشاوره حضوری برای متقاعد کردنشون برین تا

بدونن تبعات فرزند دار شدن چقدر زیاده و حتی در زندگی با ازدواج دائم هم نباید بدون برنامه ریزی بچه دار شد.

بهتره برای رفع مسائل بیشتر بهش محبت کنین و باهاش منطقی صحیت کنین.

حتما به یک مشاور حضوری با هم برید چون فضای مجازی اجازه نمیده که مسئله شما کامل حل بشه بلکه بهتون

یک سری سرنخ میده.

راستی ازشون بپرسین چرا میخوان بچه داشته باشن؟ به تبعاتش برای اون بچه فکر کردن؟

موفق باشین

:72:

لطفاً اگر می خواهید همچنان با همسر صیغه ای خود بمانید لطفاً :324::324: اصلاً اصلاً...... اصلاً :324::324: به فکر بچه دار

شدن نباشید و تمام احتمالات ممکن را ازبین ببرید.

موفق باشید:72:

دوست عزیز

علت مشکل و تردید شما این است که دوست ندارید هیچ کدام از همسرانتان ناراحت شوند.

به نظر من شما باید بین بد و بدتر یکی را انتخاب کنید .اما بد کدام و بدتر کدام است؟ به نظر من بد آن است که اجازه مادر شدن به همسر صیغه ایتان ندهید و بدتر ان است که با دادن اجازه این کار به ایشان همسر دایم تان را ناراحت کنید. دلیل اینکه مورد اول را بد و مورد دوم را بدتر قرار دادم به این علت است که همسر صیغه ای شما وقتی قبول کردند که همسر موقت شما باشند مطمئننا احتمال میدادند شما با بچه دار شدن مخالفت کنید چون مردان کمی هستند بپذیرند از همسر صیغه ای خود فرزندی داشته باشند .پس آمادگی این برخورد شما را دارند. ولی همسر دایم شما در جریان نیستند و مسلما در صورت اگاهی، وجود فرزندی از همسر صیغه ای شما ایشان را بیشتر ناراحت خواهد کرد.

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط bahar.shadi

[b][color=#006400] بهش مشکلات فرزند داشتن در زندگی صیغه ای رو گوشزد کنین. بهشون بگین که

بچه های زن صیغه ای از پدر ارث نمی برند

---

لازم میدونم گفته بهار شادی عزیز را تحصیح کنم.همه حقوق و تكالیفی كه پدر در قبال فرزندان زن دائم دارد، برابر این فرزند نیز داراست. بنابراین نفقه، حضانت، توارث و سایر حقوق این فرزند مانند فرزندان دیگر پدر برقرار است.

آقای ایمانی گرامی اگر هنوز تمایل دارید که تاپیک را ادامه بدهید و راهنمایی بگیرید، لطفا اعلام کنید تا اعضایی همچون بنده، بدانند که اگر در این تاپیک مطلبی بنویسند پستهایشان توسط شما مطالعه خواهد شد یا خیر.

اعضاء گرامی ،لطفا" خارج از مسیر تاپیک پست ارسال نکنید

اگر ممکن است به سوالهای زیر پاسخ دهید:

1- آیا قصد دارید در اینده همسز صیغه ایتون رو به ازدواج دائم دربیارید؟
2- مقدارزمانی که الان با همسر صیغه ایتون هستید چه مدته ؟ آیا تصمیم دارید بر فرض بچه دار شدن چه مقدار به این زمان اضافه کنید؟
3- آیا اگر همسر صیغه ایتان باردار شد ، در زمانهایی که نیستید می خواهید او را به که بسپارید؟
4- آیا تصمیم ندارید دیگر از فرزند اولتان بچه دار شوید (بچه دوم)؟
5- پذیرش همسر دومتان از نبودن شما در زمان بارداریش و یا بعد از امدن بچه را چه مقدار می بینید؟
6- هم اکنون برای فرزندتان (از همسر دائمیتان) چه مقدار زمان صرف می کنید؟

من فکر می کنم برای جواب دادن به این سوالها خیلی باید فکر کنید و بعد باید با همسر صیغه ایتان تمام مشکلات را بررسی کرده و راه حل های موجود را مطرح کنید و در اخر اگر باز تصمیم به بچه دار شدن بود ، شاید بهتر باشد مشورت با همسر اول را هم در نظر بگیرید (چون همانطور که خود میدانید فرزند زمان بیتشری می خواهد)

برادر گرامی اگر شما در کشوری مثل جاییکه من زندگی می کنم بودید این مساله خیلی عادی و حل شده بود ..اصلا بحث شیعه و سنی نیست .اینجا داشتن همسران متعدد بحث عادی هست و کسی هم مشکلی با این موضوع ندارد ....اصلا بحث دوستانی که ناشیانه حمله می کنند مذهب نیست .همه می دانند که این سنت پیغمبر هست و در قرآن هم ذکر شده [/color]..مساله فرهنگ کشور ایران هست .و شما هم دارید آنجا زندگی می کنید و این حرکت شما اگرچه گناه نیست اما شنا کردن بر خلاف مسیر آب هست ..جامعه ایران چنین چیزی را نمی پذیرد ...و خود شما هم به آن خوب آگاهید مصداقش اینکه مساله را از همسرتان پنهان می کنید .در ..
مشکل اصلی شما تنها یک چیز است و آن اینکه فکر می کنید چون کارتان خلاف شرع نیست پس می توانید همینطور ادامه بدهید ..نمی توانید بپذیرید که اینکارتان منتهی به از دست دادن همسر اولتان می شود .و خود اقرار می کنید که این خواسته شما نیست .پس مذهب و فرهنگ و سنت مکمل همند و شما این قسمتش را نمی خواهید بپذیرید ..
شما باید انتخاب کنید و اگر اینطور ادامه بدهید شرایط به نحو بدی برایتان تغییر می کند ..باید بین دو زن یکی را انتخاب کنید .این راه منطقی هست ..چه دوست داشته باشید و چه نداشته باشید ..خدا و خرما را با هم نمی توانید داشته باشید ..این زندگی شماست و هر چه بیشتر به این روش ادامه دهید آسیب های بعدی شدید تر خواهد بود ..بیشتر خودتان را در این وادی غرق نکنید .
امیدوارم راه درست را انتخاب کنید .[/size]

http://www.hamdardi.net/images/www.h....com_2.net.jpg

راستی من یادم رفت اضافه کنم که چه چیزی باعث شده که شما خانم ها را اینقدر ساده فرض کنید!!!؟؟؟ مطمین باشید خانم ها خیلی هم که فکر می کنید خنگ نیستند .همسر شما یا موضوع را می دونه یا توی شک هست و یا بی شک متوجه خواهد شد ..خانم ها را دست کم نگیرید لطفا...:305:

با سلام و تشکر از مدیر محترم که این فرصت رو دوباره بهم دادن که مشکلم رو پیگیری کنم و تشکر از تمامی دوستانی که راهنمایی کردن از تمامی شما ممنونم مخصوصا خانم یا اقای بی دل که در ان تاپیکم من رو به ماندن توصیه کردن.


حالا من به طور کلی یه توضیحاتی میدم که جواب سواالایی که پرسیدید رو هم شامل بشه
بنده انگیزه اصلی ام از تاپیک این بود که خوددم هم راستش واقعا تصمیم به بچه در شدن رو درست نمیدونم اما چون من توی زندگی ام هیچوقت واقعا نخواستم که حقی رو ضایع کنم میخواستم بدونم که ایا تصمیم من از نظر کارشناسان و یا افراد عادی و زنها که همجنس خود رو بهتر میشناسن هم درست هست و اگه هست یه راهکاری بدن که بدون کمترین اسیب این اتفاق بیفته

من بهتر هست که یه توضیحی در مورد ازدواج دومم بدم شاید بهتر بتونین موقعیت من رو درک کنین و راهنمایی کنین.
من با این خانم حدود سه سال پیش اشنا شدم ایشان بیوه و در موقعیت خوبی نبودن و پدرش فوت شده و مسئولیت مادر بیمارش رو به عهده داشت و من حتی در جریا ن یه خواستگارش بودم که یه فرد معتاد و اصلا در حد این خانم نبود برای همین خیلی سوختم که این خانم با همچین کسایی ازدواج کنه و اره خوب من تحت تاثیر ایمان و رفتارش و خیلی چیزهاش هم قرار گرفتم و واقعا خواستم که باهاش ازدواج کنم.و حس کردم که به نفع ایشون هم هست و خوب حق شرعی من هم هست که همسر دیگه ای داشته باشم

من میخواستم با ایشون ازدواج دوم کنم و قصدم ابتدا این بود اما وقتی مطرح کردم با خودش و بعدش هم از نکرانی ام که همسرم و زندگی اولیه ام نپاشه ایشون خودش گفتم از روی ایمانش و سازگاری که داشت گفت که نمیخواد ارامش زندگی من رو بهم بزنه و پیشننهاد خودش صیغه بود که نه همسر دوم باشه که به هر حال مسئولیت بیشتر و امکان فهمیدن همسر اولم بیشتره و هم ابنکه به هر حال صیغه کار مجاز و درستی هست .
منظورم این هست که من ایشون رو برای یه مدت کوتاه که رفع نیازی باشه نمیخواستم هر چند این نوع صیغه که برای رفع نیاز هست هم مجاز هست و کسی اون رو نفی نکرده و خیلی ها انجام میدن.بگذریم

اما

http://www.hamdardi.net/images/www.h....com_2.net.jpg

توضیحاتی که دادم برای این بود که بگم این خانم برای من ارزش زیادی داره ولی من نمیتونم و بنا به توافق هرگر ایشون رو به عقد دایم در نمیارم و اینم فقط به خاطر همسر اولم من اون رو بسیار دوست دارم و حاضر نیستم ذره ای از دستم ناراحت باشه میدونم اگه بفهمه هرگز از من جدا نمیشه اما میمونه با دلخوری و این زندگی زهر مار میشه در حالی که الان قشنگه و عاشقانه هست و همه راضی هستن

الان زمان زیادی رو با همسر دومم نیستم و گهگاهی با ایشون هستم اما بنا به گفته خودش حاضر هست که فقط یک روز در ماه با من باشه تا اینکه بخواد زن کس دیگه ای باشه و هر روز با اون باشه اون این زندگی رو قبول کرده .هر جند من خیلی بیشتر از یک روز در ماه هستم و خیلی وقتا بعد از ظهر ها یه سر بهش میزنم خیلی دلم میخواد بیشتر باهاش باشم اما نمیتونم و خودش میدونه.من خیلی دوسش داردم و همین زندگی کم رو خیلی خیلی بهش علاقه دارم

من پسرم رو بیشتر از هر چیزی در این دنیا دوست دارم.و همسرم دیگه تمایلی به بچه داشتن نداره خودم هم زیاد بهش فکر نکردم که بچه داشته باشیم یا نه

من هرگز زنها رو خنگ نمیدونم هرگز.خودم اجازه ندادم که این موضوع رو بفهمه من همیشه بهش محبت میکنم و واقعا هم دوسش دارم

http://www.hamdardi.net/images/www.h....com_2.net.jpg

من هرگز نمیتونم یکی از این دو رو انتحخاب کنم واقعا نمیتونم ...نمیتونم فکر کنم که یکی از اینها بخواد بدون من باشه ...هر دو شون همسر من هستن و این حق شرعی من هست که دو همسر داشته باشم ..حتی من برای اینکه همسر صیغه ای ام میدونم از من ارث نمیبره تصمیماتی دارم که تا هستم برای ایشون امکاناتی فراهم کنم که در رفاه نسبی باشه....

آاآقای ایمانی گرامی
شما هر قسمت از مدهب را که دوست دارید بزرگ می کنید باقی اش را کوچک.کار شما شرعی هست بسیار خوب اما اولین شرطش عدالت هست که شما مراعات نمب کنید..من اینجا دوستانی دارم که همسر دوم یا سومند..شوهرانشان کوچکترین تبعیصی قایل نمی شوند ..حتی در ارتباط زناشویی و یا حتی در خرج منزل و حتی سطح مدرسه بچه ها..حتی در خرید ماشین یا خانه..حتی در مهمانی رفتن و مهمانی گرفتن..شاید باور نکنید اما آنها در تصمیم برای بارداری هم یکسانند مگر اینکه خود زنان نخواهند...شما می گویید من نمی توانم ایشان را زیاد ببینم..نمی توانم با ایشان باشم.ایشان حق ارث ندارند.حتی حق همخوابی با شما را هم یکسان ندارند..حتی حق نوارند شما را به عنوان شوهر به اطرافیان معرفی کنند...این کجایش عدالت است؟!؟
این خانم هم درست مانند همسر اول شما حق دارد باردار باشد.حق دارد خرج کند.مهمانی بدهد .مهمانی بگیرد.با شما مسافرت برود.شب را شما پیشش باشبد...اصل موصوع اینست که شما همه را ایگنور کرده اید چون خودش پدیرفته!!خودش پدیرفته ولی کسی اینرا از شما نمی پذیرد..خود خدا هم نمی پذیرد..همان سوره نسا که شما برای کارتان به آن تکیه می کنید.دنباله همان آیه به موضوع عدالت هم تاکید کرده..خانم فعلی شما هم مسلما موافق این مساله نیست..اگر بماند بر حسب اجبار هست و این هم خدا پسندانه نیست..کمی منصف باشید.!!!!

http://www.hamdardi.net/images/www.h....com_2.net.jpg

ببخشید من با موبایل تایپ کردم علط املایی زیاد داشت

یک طومار تایپ کردم، کامپیوترم خودبخود ری استارت شد همه اش از بین رفت!

از جایگاه یک زن که تا حدی خانوم دومتون رو میتونم درک کنم فکر میکنم تنهایی ایشون خیلی زیاده. هر چند که عشق هست، علاقه و محبت هست و شما هم انسان مومن و مسئولی هستید، اما قبول کنید که خانمتون در این ازدواج از بابت داشتن همسر و خانواده تامین نیست. احساس امنیت برای آینده این رابطه نمیکنه و الان هم حس نمیکنه که خانواده ای تشکیل داده. امنیت یک رابطه برای هر زنی خیلی مهمه. و ایشون فکر میکنه اومدن یک بچه میتونه بهش این حس رو بده که خانواده ای داره و اینکه ازدواجش حاصلی و ثمری داشته. اینکه بچه اش میتونه خلا ناشی از عدم حضور شما رو پر کنه.

با توجه به اینکه معتقدید که این ازدواج رو به چشم یک خانواده و زندگی بهش نگاه میکنید، نه یک امر موقت، پس شاید بشه به بچه هم فکر کرد. اما هر چقدر حضور بچه برای خانمتون نفع داره و حس مادرانه ایشون و حس خاواده داشتن رو به ایشون میده، اما مسئولیتهای شما رو هم قدری سنگین تر میکنه. فکر کنید بچه ای که هیچ شبی باباش خونه نباشه. عمه، عمو، مامان بزرگ بابا بزرگ و...خیلی چیزهای دیگه که فرزند اولتون داره این بچه نداشته باشه و این خوب نیست. حالا یک خانمی در این رابطه است که خلایی داره فردا یک بچه هم با کلی خلا و مسائل عاطفی اضافه میشه. مگر اینکه دور و بر خانوم اونقدر پر باشه از فک و فامیل خوب، که فقدان فامیل و کم بودن حضور شما رو تا حدی، و نه کامل! پوشش بده.

ضمن اینکه پنهان نگاه داشتن این رابطه رو از خانم اولتون تایید میکنم (بخاطر سلامت روانی هر دو زندگی علی الخصوص زندگی اول)، اما این پنهانکاری باعث میشه که عملا همسر صیغه ایتون در محرومیت همه جانبه قرار بگیره.

ببینید! شرعی و گناه نبودنش (بقول علمای شیعه!) درست! اما واقعا شرع حکم میکنه که در بین دو همسر یک مرد، یکی به اون شکل زندگی کنه و دیگری به این شکل! این فکر کنم انصاف نباشه. و البته ما چون مسائل شرعی رو علی الخصوص در باب صیغه نمیدونیم، ممکنه یک وقت یک حرفی بزنیم که خدایی نکرده سرنوشت یکی از این آدمها رو به ناحق تحت تاثیر قرار بده. من الان نمیدونم و فکر کنم خیلی های دیگه هم در اینجا وقوف به این موضوع نداشته باشند که حق و حقوق یک زن صیغه ای چیست! اگر میگفتید همسر دومتون هم عقد دائم هستند خوب تکلیف روشن بود: عدالت! (دستور صریح قرآن) اما در این مورد خاص اگه هر حرفی بزنیم میشه ابراز و اعمال سلیقه.

و من تنها از این منظر که دعوت کرده بودید نظراتمونو از دید یک زن "که همجنس خود رو بهتر میشناسند" بگیم، من هم از همین دید نظرمو عرض کردم و اصلاچه از باب شرعی و چه از باب روانشناسی، نظر شخص بنده کارشناسی نیست.

ولی همانطوری که با خانم دومتون سر مسائل دیگه توافق کردید، و چنانچه ایشون رو مسئول و قابل اطمینان در قبال توافقات و تعهداتشون دیدید، پس چرا در این زمینه هم با خود ایشون موضوع رو بطور همه جانبه بررسی نمیکنید؟ به هر حال حتی در ازدواجهای دائم و تک همسری هم بچه دار شدن معمولا یک توافق و تصمیمی است بین زن و مرد سوای بسیاری مسائل بیرونی. شما دو نفر خودتون خیلی بهتر به شرایط، امکانات و تواناییهاتون واقفید. و میتونید متوجه بشید که ایا توی شرایطی که شما دارید میشه بچه ای رو پرورش داد یا نه. به شما هم توصیه میکنم اگر از سر مخالفت و روی دنده "نه" با خانمتون صحبت کنید، مطمئنا ایشون به آمدن بچه حریص تر خواهند شد. ولی اگر ایشون ببینند که شما این حق رو برای ایشون قائلید و این امکان رو رد نمیکنید، اما نگرانی تون از بابت این است که خانمتون با آمدن بچه فشار مضاعفی رو متحمل بشند و تبعاتش برای خودشون و بچه بد بشه، به هر حال با آگاهی بیشتری نسبت به موضوع تصمیمگیری کنند.

اقا یا خانم f-z ممنونم اما از شما خواهش میکنم که حرفهای منو درست بخونین
ایشون که همسر دوم من نیست که من بخوام کاملا عدلت رو رعایت کنم .من چون میدونستم که نمیشه برای همین نگرانی داشتم و میدونیستم اگه همسر دوم شه وعدالت برفرار شه همسر اولم رو ناراحت میکنم و همه چی خراب میشه برای همین از امکان شرعی صیغه استفاده کردم که این موارد در ان نیست و شما میتونی تا هر تعداد که خواستی صیغه کنی

باید بگم این خانم این حق هایی که شما میگین رو بر اساس شرع ندارد که ارث و ... هست این خانم فقط همسر صیغه ای بنده هست که تمام کاری که برایش میکنم از روی علاقه ام به ایشان و رضایت خداست

http://www.hamdardi.net/images/www.h....com_2.net.jpg

ممنونم خانم بی دل از پست کمک کننده شما
اما من نمیتونم اون خانواده ای که میگین به این خانمم بدم .من واقعا فقط در توانم همین همسر صیغه ای بودن ایشون هست.و البته هیچوقت ایشون ناراضی نبوده یا پیش من اعلام نکرده.

اون زمانهای تنهایی رو با مادرش و خواندن قران و عبادت و کتاب و ... میپردازه.ایشون با مادرش که الزایمر دارن و بیمارن زندگی میکنه
خانم بی دل به نظرشما بچه دار شدن خانم دومم درست هست؟؟با توجه به شرایطی که گفتم .نظر شخصی شما و همینطور بقیه و با توجه به اینکه من نمیتونم این زمان رو بیشتر کنم

آقای ایمانی نظر شخصی ما مهم نیست! ما در حد توانمون آسیب های احتمالی آمدن بچه توی این زندگی، و نیز دلایل احتمالی خانمتون برای بچه دارشدن با توجه به منافع نسبی حضور بچه از دید ایشون صحبت کردیم.

تصمیم دیگه با شما و خانمتونه.
میشناسم زنان صیغه ای در شرایطی مشابه همسر دوم شما که بچه دار شدند و با همین شکل زندگی دارند ادامه میدند. البته در جریان ریز زندگیشون نیستم ولی اون زنها به هر حال بار بیشتری رو دارند به دوش میکشند و من واقعا نمیدونم حضور مردشون توی زندگیشون بیشتر یا کمتر از شماست. ولی میدونم که امید زیادی دارند به ادامه رابطه با همسرشون ودیگه روی مرد دیگه ای نمیخوان حساب باز کنند.

زنان صیغه ای هم هستند که به امید ازدواجهای بعدی هستند و اصلا به تنها چیزی که فکر نمیکنند بچه است.

اما ظاهرا خانوم شما حتی اگر به آینده زندگی با شما دلخوش هم نباشه به فکر ازدواج دیگری نیست و میخواد با حضور یک بچه از شما، از تنهایی در بیاد و زندگی اش رو با وجود بچه پر رنگ تر کنه.
شاید من اگه بودم، ترجیح میدادم، بچه یتیمی از شیرخوارگاه بیارم، تا حد اقل از حضور یک مادر و حضور گاهبگاه یک پدر بهره مند بشه تا اینکه انسان دیگری رو به این دنیا دعوت کنم.

اما! شما هر کار میخواید بکنید، باز هم فکر میکنم بهتر باشه با خانمتون دو نفری راجع بهش شور و توافق کنید. مسئله رضایت خانم شما و شخص شما و در نهایت خوشبختی نسبی و عاقبت بخیری یک بچه است.
پس ما اینجا نمیتونیم برای شما تعیین تکلیف کنیم.

سلام آقای ایمانی

به همدردی خوش آمدید

شرایط همسر دوم گرفتن ( چه دائم و چه صیغه ) آنچنانکه اسلام تعیین کرده و برخلاف تصورها ، آسان هم نیست ، هرگز مانع تأمین حق طبیعی نمی شود . همچنین در شکل صیغه معمولش این هست که زن شرط می کند و مرد می پذیرد شاید بخاطر اینکه از نفقه محروم هست و ..... در هرصورت همسر شما یک زن هست و میل به مادر شدن دارد و بچه دوست دارد ، و تقاضا می کند . شما پاسخ های زیر را برای او پیش رو دارید :

1 - تمام تبعات مسئله برای همسرتان را را روشن و اضح بگید به گونه ای که او بداند با چه مشکلاتی روبرو خواهد شد و بخواهید بخاطر خودش صرفنظر کند .

2 - تبعات موضوع برای خودتان را بیان کنید ( آنچه دغدغه شماست و نمی خواهید پیش بیاید ) و از او بخواهید که بخاطر شما از خواست و میل طبیعی اش بگذرد .

3 - با ذکر تبعات آن برای خودش و خودتان ، بخواهید او تصمیم بگیرد و اگر همچنان تصمیمش داشتن بچه بود موافقت کنید .

4 - محکم و بی چون و چرا توافق اولیه را یادآوری کرده و بی توجه به خواست او باشید و قبول نکنید .

5 - بخاطر این میل و خواسته اش . وقتی شما نمی توانید بپذیرید . بخاطر او ایثار کنید ، و از علاقه و احساسات خود چشم پوشی کرده و با ظرافت و با روشهای مناسب او را از وابستگی خود خارج ساخته و از وی قاطعانه جدا شده و کمک کنید همسری مناسب و دائم اختیار کند .

هرکدام از این تصمیمات را به شکل زیر توصیف می کنیم :

اولی >>> اگر صادقانه بخاطر سختی های بچه داشتن برای اوست و نگران خود او باشید ، نه خودتان، خیرخواهانه است اما اگر او تبعات را پذیرفت و باز هم شما موافق نبودید خودخواهانه است .

دومی >>> خودخواهانه

سومی >>> منطقی و خدا پسندانه

چهارمی >>>خشن و خودخواهانه

پنجمی >>> منطقی و خداپسندانه

حال اختیار با شماست که کدام راه را برگزینید .


موفق باشید

.

آقای ایمانی عزیز این دقیقا گفته خود شماست:
نمیتونم فکر کنم که یکی از اینها بخواد بدون من باشه ...هر دو شون همسر من هستن و این حق شرعی من هست که دو همسر داشته باشم ...[/size]
پس شما ایشان را همسر خودتان می دانید .قلبا این حس را دارید که خانم دوم همسر شرغی شماست ولی تا مبحث عدالت بین دو همسرتان و ایجاد تعهدات قانونی و اخلاقی عنوان می شود پاسخ شما اینست:

[size=medium]ایشون که همسر دوم من نیست که من بخوام کاملا عدلت رو رعایت کنم!!!!!
فکر می کنید ما باید در مورد شخصیت فرصت طلبانه شما چه تصوری داشته باشیم؟؟؟!!! بالاخره شما این خانم را همسر خود می دانید یا نمی دانید؟؟؟!!![/size][color=#FF0000]
شما می خواهید ایشان با شما بماند چون دلتان فتوا می دهد که همسر شرعی شماست ولی به این موضوع فکر نمی کنید که این[size=large] خانم دارد جوانی اش را برای شما خرج می کند .قلبش را و عشقش را .چیزی که با ارزش ترین دارایی هر زنی هست و شما در ازایش چه می دهید ...عنوان همسر صیغه ای که حق و حقوقی از عدالت ندارد!!!!!حتی ایشان را مستحق داشتن فرزند هم نمی دانید..
...
موفق باشید.

تمام ژست های تاپیک شما رو خوندم خیلی از بچه ها واکنش نشون دادن منم مثل همه اونها احساساتی مشابه رو دارم اما شما کار خودتونو قبول دارید پس احساسات شخصیمو میذارم کنار و بیطرف مینویسم.به نظر من ماهاییی که میخوایم پدر و مادر شیم خیلی مسیولیم از همه نظر وقتی یه ادمو به این دنیا دعوت میکنی باید اماده باشی از نظر مالی عاطفی وقت گذاشتن و و و.بچه که اسباب بازی نیست بدین خانمتون اروم و خوشحال باشه مختصر بگم اگه خواستین بچه دار شین باید به همسر اولتون بگید که شما نمیخواین این کارو بکنید.شما میخواین این خانم صیغه شما باشن عاشق شما باشن زندگیشونو به پای شما بریزن بعد شما هیچ حقوقی برایش در نظر نگیری.حق شماست بی نهایت زن داشته باشید از نوع صیغه ای؟؟؟؟من نمیدونم چی بگم.به این فکر کن بعد از این زندگی چی بهش میدید؟این زندگی که شریکش شمایید چه ارمغانی براش داره؟