برای کار میخواهم به کانادا بروم

سلام
من چهارماهی هست از همسرم جداشدم و به دلیل بیکاری افتادم دنبال کار و اقامت کانادا
مشکلات من زیادن اول اینکه از نظر. مادی زیاد پشتوانه ندارم
آدم احساسی هستم
زبانم خوب نیست و دارم فرانسه میخونم اما انگلیسیم ضعیفه
رشته من اونجا مورد نیازه و راحتتر از ایران میشه کار پیدا کرد
قصد. ازدواج دیگه ندارم چون میدونم اینجا دیگه نمیتونم ازدواج مناسبی داشته باشم
29سالمه
فقط اونجا یک دوست دارم
راستش اینجا هیچی واسم نمونده و امیدی ندارم

لطفا کسانی که این شرایط رو گذروندن راهنماییم کنن و معایب و مزایاشو بهم بگن.من از مشکل زبان ومشکل مادی خیلی میترسم
لطفا هر. کس حتا کوچکترین تجربه ای داره دریغ نکنه
ممنونم

خانم یلدا من و دوستام یه گروه بودیم که توی یه دانشگاه معروف فارق التحصیل شدیم و چون دانشگاه ما ایرانی نبود هممون به زبان انگلیسی مسلط بودیم .بعد از فارق التحصیلی در مقطع فوق لیسانی اونم رشته ما که واقعا کم و پولساز بود هر کدوم از بچه ها رفتن یه سر دنیا و تقریبا نصفشون رفتن کانادا .من کشوری دیگه رو انتخاب کردم ولی با همشون از نزدیک در تماسم برای همین میگم
اگه برای کار کردن تصمیم گرفتی بری کانادا بهت بگم که سخت در اشتباهی .بازار کار در کانادا اصلا برای ایرانی ها خوب نیست بجز چند تا رشته که فقط میشه پرستاری و گرایشای مشاغل پیش پا فتاده فنی و خدماتی .برای هیچ رشته دیگری نمیشه کار مناسب پیدا کرد و اگرم پیدا بشه حقوقاش فقط خنده داره و پول تاکسی هم نیست .البته اونجا به دانشجوهای دکترا هم خود دانشگاه کار میده اما شهریه های دانشگاه هم سرسام آورن.
می تونی اقامت بگیری اونم با سختی ولی کار نه .با جرات بهتون بگم کسانی که اونجا راحت زندگی می کنن اکثرا کسانی هستن که یا خیلی مرفه هستن و یا از ایران بهشون مرتب پول تزریق میشه حالا از هر منبعی ..ولی اگه پشتوانه مالی خیلی قوی نداری اینکارت جز عذاب هیچی برات نداره .به قول مادرم کور که بیکار میشه مژه شو می کنه ..شمام داری همون مژه ها رو می کنی .توی همون ایران بگرد برای کار .بر خلاف تصور اونجایی ها ایران از همه لحاظ بهشته .وقتی مجبور شی برای یه ساعت پارک کردن توی پارکینگ عمومی 3 دلار بدی قدر میدونی .

سلام
حالا چرا فکر میکنین اگه برین اونسر دنیا کار بگیرین شرایتتون بهتر از اینجا خواهد بود ؟
حتما شغلتون مربوط به پزشکی و پرستاریه!؟
.
یه جمله بی ربط میگم ولی شاید خیلی هم بی ربط نباشه.
از مشکلات فرار کردن و سرپوش گذاشتن هیچ نتیجه ای نمیگیرین.

سلام.

خب شما که هم مشکل مالی دارین و هم زبان چرا دارید این راه رو انتخاب می کنید؟
تو همچین راهی نمیشه بی گدار به آب زد.
اگر اونجا واقعا کسی هست که به شما گفته بیاین پیش من کار کنین شاید یه امیدی باشه.
فکر می کنم زبان قوی هم خیلی مهم باشه برای کار پیدا کردن تو اونجا.
کارتون چی هست که میگید اونجا راحت تره؟

شاید شما الان تو این شرایط فقط برای فرار از مشکلاتتون دارین احساسی این تصمیم میگیرین.
اما ممکنه اونجا مشکلات خیلی بیشتری براتون پیش بیاد.

ممنونم
فكر نميكردم كسي راهنماييم كنه

بله رشته من مربوط به پزشكيه و ميخوام براي كبك اقدام كنم

در مورد زبان هم ميدونم مشكله اما وقتي مجبورم ميخونم چون ضريب هوشيم تو اين مورد بد نيست هر چند خيلي تنبلم

اقاي مهدي

من نميدونم شما الان ايران هستي يانه, خبرداري اينجا با دختر پاك و سالمش چه برخوردي ميشه و يه زن مطلقه رو به چه چشمي ميبينن

اقاي سعيد و ميثاق راست ميگن من دارم فرار ميكنم
اينجا مجبورم ماشين و ته مونده پس اندازمو بفروشم واسه رفتن و پس اندازمم كمه

چون نميخوام با عجله تصميم بگيرم تاپيك زدم

به خدا حقوقاي اينجا خنده دار تره, رشته من بيمارستانيه و رفتم و برخوردهارو ديدم,همينجوري اينجا كلي حرف پشت ماست كه داريم جون ميكنيم و منم كه شدم مطلقه اين مملكت

ميدونم اونجا بدبختيش بيشتره اما به خدا وحشتناكه به نام خيلي چيزا اينجا بايد غم و غربت رو به دوش بكشم در صورتيكه حق من اين نيست

اونجا كسي رو ندارم فقط همون دوستمه كه 8ماهه رفته واون فعلا وضعيتش بد نيست

اما دروغ چرا من اصلا عشق خارج نيستم و اون بود,من ادم احساسيم و اون نبود, اما اينجام شدم يه ادم بيمصرف

گفتنش راحته كه بمون و بساز
چيو بسازم زيربنايي كه با فولاد كار گذاشتنش و همه هم ميگن كارش درسته حالا من چند سال جون بكنم كه خودمو ثابت كنم؟
اقا مهدي مگه اينجا همه چي مجانيه؟

به خدا مردتر از پدرهاي ما بيدا نميشه كه دارن زندگيارو به دوش ميكشن

ازين بدترم ميشه

ميثاق,سعيد ,مهدي من ميخوام فرار كنم اما اگاهم به فرارم

سلام یلدا جان

کم و بیش از شرایطتت مطلع هستم.

راستش رو بخوای من اصلا با تصمیمی که شما گرفتی موافق نیستم.من هم نزدیک 15 سال در کشورهای مختلف بودم و تحصیل هم کردم....اما باور کن انقدر تحت فشارهای روحی و روانی قرار میگیری که وضعیتت خیلی بدتر میشه

تازه من خانوادم در کنارم بودم...هروقت از همه جا خسته میشدم خانواده ای مهربون برای درد دل کردن داشتم...

باور کن یلدا جان تحمل غربت خیلی سخته....اونجا که باشی دلت حتی برای خرابه های ایران هم تنگ میشه..
حسرت یک ساعت دل سیر تلفنی حرف زدن با خانوادت میمونه رو دلت....

کی گفته نمیتونی اینجا ازدواج موفق داشته باشی؟

اینهمه زن طلاق میگیرن و ازدواج میکنن و تشکیل خانواده میدن...شما چه فرقی با اونا داری؟

به فرارت اگاه نیستی...چون ادم عاقل خودشو اگاهانه از چاله به چاه نمیندازه....

مطمئن باش اینجا در بدترین شرایط شما یه ایرانی هستی و مثل سایر ادمها حق و حقوق داری...اما در کشورهایی مثل کانادا ببخشید اینو میگم اما ایرانیها رو از افغانی ها هم خارتر و پست تر میدونن...

هرجا دزدی میشه...هرجا یه خرابکاری میشه انگشتا همه به سمت ایرانی هاست...

اگر کسی اذیتت کنه...شما حق نداری جیک بزنی..چون شما امدی و کشورشون رو اشغال کردی !!

اینجا حداقل شونه های گرم پدر رو داری...دستهای مهربون مادرو داری....امام رضا رو داری....اما اونجا چی....

مریم جان مرسی از راهنماییت
اما به خدا دلم خون شده
دارم به سختی فرانسه میخونم
بعد جدایی فشار خیلی زیاده،یه روز زودرنجی،یه روز پرخاشگر،هر کاریم میکنی ربطش میدن به طلاق
روزی بیست بار عاشق میشی از کمبودمحبت و روزی چهل بار با احساست میجنگی

میری دنبال کار انگار اومدی گدایی

نزدیکترین کست بهت تیکه میاد که بیکاری

میخوای ازدواج کنی موقعیتا که ماشالا
داری از خودت دفاع میکنی میگن عقده های جدایی

به خدا کلی فکر کردم اینجا هم دارم غربتو حس میکنم، من نمیخوام یه عمر حس بیهودگی داشته باشم
نمیخوام بمونم وازدواج اشتباه کنم
ازدواجم نکنی ماشالاهزارماشالا جماعت کلی لقب وصفت زیبا دارن واست

بمونم وچیو بسازم؟
غربت و بی پولی و حقارت اونجا از اینجا بدتره؟

بمونم وغصه خوردن خونوادمو ببینم

یا بشینم وببخشیدشماره این واونو جمع کنم که بهم افتخار اشنایی میدن!!!
میدونم سخته
اما دنبال راهشم که تو این راه با اشتباه پانزارم ودارم رو حرفای همه فکر میکنم

http://www.hamdardi.net/images/www.h....com_2.net.jpg

خود خدا مگه نگفته وقتی یه جایی زندگی واستون سخت شد ونتونستید هجرت کنید،زمین من فزرگه(عین جملات یادم نیست)

http://www.hamdardi.net/images/www.h....com_2.net.jpg

زمین من بزرگه(نتونستم ویرایش کنم)

یلدا جان

شما داری از حرفهای مردم فرار میکنی

فکر کردی این حرفها تمومی داره؟!


اگر با همسرت سابقت میموندی میگفتن (ببخشید) دختره بیچاره جایی رو نداره بره باید بمونه و بسوزه

حالا که جدا شدی اینا رو میگن...
بری خارج یه چیز دیگه میگن

خلاصه دهن این جماعت رو با هیچی نمیشه بست.

حرف مردم باد هواست...دلو میسوزنه ها..قبول دارم...اما یه مدت دیگه همه چیز عادی میشه و درست میشه

یلدا جان
به نظرم اول خودت رو از لحاظ روحی اماده کنی خیلی بهتره...یعنی بتونی به حالت سابقت برگردی

پرخاشگر نباشی و زود رنج.
برای این کار بهتره از یه روانپزشک کمک بگیری...شاید لازم باشه مدتی قرصهای ضد افسردگی بخوری

بذار از لجاظ روحی رو به راه بشی و بعد به فکر خارج رفتن باش.

شاید اصلا روحیه ات طوری شد که دیگه این حرفها ازارت نداد و در تصمیم گیری بهتر کمکت کرد...

منطور من از پرخاشگر یا زودرنج مثال بود
همه ما عصبانی میشیم حالا من جدا هم شدم طبیعی هم عصبانی بشم ربطش میدن،مثلا سر بوق زدن الکی یه ماشین
من زیاد جدایی رو حس نکردم حتا جداییمم از حرفای بقیه فهمیدم!
فقط از بیکاری در عذابم وحالا که شرایط رفتن بخاطر رشته ام هست دارم میسنجم که فرصت از دست نره

این که علامت افسردگی نیست
افسرده چطوری میتونه بره دنبال هدفش یا تلاش کنه

خانم یلدا در جواب سوالتون نخیر من الان ایران نیستم .وال.. من هر چی حرفای شما رو خوندم تنها چیزی که توی حرفاتون دیدم یاس و نا امیدی بود .یه داستانی رو بتون بگم یه بار یه مردی رفت پیش روانپزشک چون افسردگی داشت و اون گفت درمانت اینه که همه جا رو سبز ببینی تا یه مدت محدودی و اون مرد وقتی برگشت خونه کلی هزینه کرد و خرج نقاشی خونش کرد و همه وسایل زندگیشو از فرش و مبل و .....عوض کرد و همشونو رنگ سبز خرید .بعد از چند ماه همون دکتر رفت خونش بهش سر بزنه .مرد گفت دکتر این چه درمان پر خرجی بود برای من تجویز کردی و دکتر گفت اتفاقا درمان شما از همه مریضام کم خرج تر بود .اصلا نیازی به اینهمه ریخت و پاش نبود کافی بود یه عینک بخری و بدی شیشه هاشو برات سبز کنن .اونوقت همه جا رو سبز میدیدی .این همون نکته درمانت بود حالا که ننمی تونی دنیا رو عوض کنی دیدتو عوض کن ...این درمان شما هم هست .توی ایران شرایط الان برای زندگی خیلی سخته قبول دارم اما الان هر جا بری این مشکلات به نوع بدترش هست ...شما زیادی نقاط منفی رو پر رنگ کردی توی ذهنت.
در مورد اینکه میگی مطلقه هستی اینجا زیاد به این مسایل کاری ندارن .ولی این مربوط به قشر مردم غیر ایرانی هست .ایرانی های اینجا هنوز هم همون دید قدیمی رو دارن این توی خونشونه .ولی فکر نکنم این مساله خیلی مهم باشه .چون گفتی سرمایه کمی دارم باید بگم که اونم بیای توی یه زمان کوتاه از دست میدی و بعد دیگه اونم نداری.دیدتو به دنیا عوض کن.

یلدا جان این فروم واسه ادامه تحصیل و مهاجرته
http://www.applyabroad.org/forum
تا جایی که می دونم توی کانادا کار تخصصی پیدا کردن اولش سخته چون باید عضو انجمن ها ی تخصصی بشی. فکر می کنم مدرک پزشکی رو هم ارزیابی نمی کنن. اما تا جایی که می دونم اگه ادم یه کاری پیدا کنه می تونه پول اجاره خونه اشو و غذاشو بده. مثل ایران نیست که هیچوقت نشه پول اجاره خونه داد از حقوق.
البته الانم یه مقداری اوضاع اقتصادی همه جا بد شده و روی بازار کار باید تاثیر گذاشته باشه.
آقا مهدی نگران الان رفتن ایشون نباشین! ایشون احتمالا یک سال و نیم یا دو سال دیگه می تونن برن حتی اگه رشته اشون هم الویت دار باشه تا زمانی که بتونن پاشونو بذارن توی خاک کانادا کلی طول می کشه.
در مورد اینکه کار درستی میکنن یا نه نظری ندارم. ادم از اینده خبر نداره اما نمی شه هم که همش بترسیم و با هرچی داریم نداریم بسازیم و هیچ ریسکی نکنیم که یه وقت ضرر نکنیم. اگه شرایطشون در حد این هست که بتونن اقدام کنن واسه مهاجرت و اینم خودشون خواستن هیچ ایرادی نمی تونه داشته باشه. یه ریسکه. لزوما ادم بدبخت یا خوشبخت نمی شه. خیلی ها اصلا امتیازشون هم نمی رسه که اقدام کنن. اینکه هیچ کاری واسه اینده اش نکنه شبیه اون داستانه می شه که کوهنورده اویزون بوده تاریک بوده و جرات نکرده که خودشو از بند ازاد کنه و تهش مرده. اره اگه بندشو باز میکرد هم ممکن بود سقوط کنه. این ریسکه. باید خود یلدا بشینه فکر کنه تصمیم بگیره که چی عایدش می شه از رفتن و چی براش می مونه از موندن و با اگاهی تصمیم بگیره. بعدش هم قسمت سختش اینه که مسولیت تصمیمی که گرفته رو به دوش بگیره و در هر شرایطی واسه حل مشکلاتش تلاش کنه.
مریم جان فکر نمی کنم هیچ جایی به اندازه ی خود اینجا تبعیضای جوراجور درش وجود داشته باشه! حالا اونا ممکنه بگن خارجی به خارجیا ولی تو همین کشور خودمون برابری در خیلی از شرایط جزیی حتی خانواده ها نداریم. پس اینم نمی شه یه عیب فرض کرد وقتی هر روز بهش عادت داریم. شما خودت نوشتی که ادمو از افغانی هم پست تر می دونن. این معنی اش این نیست که یه افغانی رو انقدر بی ارزش می بینی که حالا مارو می گی از اون بی ارزش تریم و می شه بی کلاسی؟! می بینی که توی افکار خودمونم علاوه بر خود کشورمون تبعیض کم نیست. پس این دلیل خوبی نیست که بقیه جاها رو بخوایم زیر سوال ببریم. اگه هم با ما در یه کشور دیگه ای اینطور رفتار بشه که می گین یه جورایی نباید اعتراض کنیم چون داریم همین رفتارو توی کشور خودمون می کنیم با یه عده ی دیگه.
یلدا جان اگه می تونی یه جورایی راه برگشت واسه خودت بذار. مثلا فرض کن اگه خونه داشتی خودت نباید می فروختیش که وقتی رفتی خوشت نیومد بتونی برگردی. یا مثلا به همه ی فامیلات ریز به ریز شرح نده که می ری برنمی گردی که دستت باز باشه چی کار کنی.
شنیدم اولش کار پیدا کردن سخته. کار هم کارای به قولی سطح پایینه اولش. باید ظاهرا یه دو سالی سختی کشید هر جای دنیا بخوای بری.
قاعدتا هم هر جایی بخوای بری زبان خیلی مهمه.
روی خودسازی و دیگاهت و این چیزا هم کار کن توی همین مدت که اینجایی.

ممنونم از راهنماییاتون
مینوش جان من کارهامو دارم با مطالعه همین فروم پیش میبرم،وحرفهاتو هم قبول دارم،بله درمورد رشته من یکسال ونیم طول میکشه
اقای مهدی اتفاقا من یاس و نا امیدی ندارم و با کلی امید وتوکل به خدا این راهو شروع کردم

این حرفهایی که میزنم حقیقته،من تاپیکهای مربوط به این موضوع رو زیاد خوندم و به این حقیقت هم رسیدم که به هر کجا که روی آسمان همین رنگ است اما مطلقه بودن اینجا یه معنی میده و اونجا یه معنی
پس انداز من با محاسباتی که کردم برای 6ماه کافیه
وخرجی هم جز خرد وخوراک و مسکن ندارم که با محاسباتم تاشش ماه از پسش برمیام وبعدش هم تو این مدت حتما باید کار. پیدا کرده باشم

عوض کردن دید تو این جامعه یه فریب کوتاه مدته،تا کی عینک بزنیم و تا عینکو برداشتیم ببینیم ای دل غافل خودمونو گول زده بودیم

حداقل اونجا میگم خودمم و خودم اما اینجا تنها نیستی و تنهایی

همه میگن بده،نمیشه اما از همه اونایی که ایران نیستید میپرسم چرا برنمیگردید؟؟؟؟

حاضرید بیاید اینجا ودیدتونو عوض کنید و مدرک و تحصیل و احترام براتون مهم نباشه و فقط بگید خاک پاک وطنم!

من قصد ازدواج ندارم دیگه پس دید ایرانیای اونجا واسم مهم نیست اما اینجا همه ایرانین و ماشالا به طرز فکراشون،با چشم خودشون دیدن گیر چه ادمی افتاده بودم و میگفتن جدا نشو تو زندگیت بمون وبمیر واسش
یکیشون میگفت مردم جونشونو واسه وطنشون دادن تو نمیتونی واسه زندگیت بدی؟
اینه دیدگاه
شایدم حق داشتن چون این روزا رو میدیدن
نگاه ابزاری بهت داشتن تو جامعه ای که ....

بیخیال،میدونم راهم سخته اما مملکت آزموده را آزمودن خطاست

خانم یلدا این خیلی خوبه که داری با محاسبه جلو میری ولی یه سری چیزا هست که تا توش گیر نکنی نمی فهمی .خارج از ایران خیلی هزینه ها بالاست و خیلی از هزینه ها هم غیر قابل پیش بینی هست .مثلا من حقوقم در ماه تقریبا 4 میلیون تومان ایران هست و تازه این یه حقوق متوسط برای ایرانی هاست .در حالیکه همکار من یه انگلیسی هست که کار من ازش هم سنگین تره هم پستم بالاتر اما اون در ماه چیزی در حدود 15 میلیون میگیره تازه خانم همیشه هم غر می زنه که حقوقش پایینه !!
ازاین مبلغ چیزیش در حدود ماهی 2.5 میلیون اجاره یه خونه یه خوابه خیلی معمولی تو جای متوسط شهر و 60 متری هست .حالا این افاضات رو از کجا میارن که حقوق اقلا کفاف اجاره خونه رو میده من موندم والا....
نمی خوام شما رو مایوس کنم اما من سالی نزدیک 20 میلیون برای شهریه مدرسه هر کدوم از بچه هام میدم حالا خرجشون بماند ...منی که می بینی اینجا هستم و بر نمی گردم برای اینکه تمام درآمدم از ایران هست والا این حقوقی که من با مدرکم میگیرم واقعا خنده داره تازه این خوبشه ..
اینکه چرا بر نمی گردم خیلی روشنه چون محیط ایران رو برای بچه هام دوست ندارم والا کجا از خونه آدم بهتر .اینجا همه همینن و اونایی که از ایران پشتوانه مالی ندارن زیادن اما واقعا با فلاکت زندگی می کنن و هیچ لذتی هم نمی برن .
خانم یا اقای مینوش من موندم شما چطور میگی دو سال سختی داره ..شما فکر کردی همه جا مثل ایرانه .اینجا اقتصادش سالمه و مثل ایران نیست که یکی یه شبه پولدار بشه و بقیه تو حسرت ..اینجا زن و شوهر باید از صبح تا شب کار کنن که بتونن یه زندگی خیلی معمولی داشته باشن .هیچکدوم از دوستای من توی کانادا بعد از 4 سال هنوز به ثبات شغلی و اقامتی نرسیدن .

ممنونم آقای مهدی که منطقی به قضیه نگاه میکنید
بله من محاسبه هزینه های ناشی از بیماری ودرمان وکلامحاسبه هزینه های غیرقابل پیش بینی رو نکردم

این هم قبوع دارم که همه جا تبعیض هست حتا تو خود کانادا اهالی کبک با فدرال کلی تفاوت دارند تو برخورد عوام،یکسری مطالعات انجام دادم
اما همین محیطی که شما برای فرزندانتون مناسب نمیدونید. من برای روح و روان خودم مناسب نمیبینم

برای مسکن هم از ایران قبل رفتن باید همخونه پیدا کنم،خانمهای زیادی دارن اقدام میکنن که باید. یه کم اگاهانه تر پیش بریم و اونجا چند نفری باهم خونه بگیریم

در تورنتو هم اونجور که من فهمیدم اجاره اتاق از ایرانیهایی که خودشون اونجا ساکنند فشار مالی کمتری میاره
مشکل وابستگی من به خونواده ام تا حدود زیادی بهتر شده چون تنهایی یه کم رشد فکری بهم داد
خلاصه اینکه به مشکلات تا حدود کمی نه زیاد واقفم وبرای همین تاپیک زدم که خودمو برای مشکلات دیگه هم اماده کنم
دلیل این هم که پرسیدم چرا برنمیگردید همینه ،همه ما میدونیم این محیط ایراد داره اما خیلیا میگن بمون وبساز و بسوز
شانس ازدواج من اینجا مگه چقدره؟اونم یه ازدواج سالم، قیدشو زدم اما قید. کار رو نمیشه زد
فسیل میشم و میشه مرگ تدریجی

http://www.hamdardi.net/images/www.h....com_2.net.jpg

خواهر خود من اینجا داره کار میکنه پیش یکی از آشناهامون تو یه جای مطمین و 12.5شب میرسه خونه و فرداش دوباره ده صبح میره
اونم یه دختر24ساله
فکر میکنید به کجا رسیده
افسردگی!
میگه احساس میکنم آدم نیستم،اینه مرگ آدما

من هیچوقت خارج از ایران زندگی نکردم. و هرچی می نویسم چیزاییه که خوندم و یا شنیدم.
در مورد بچه تا جایی که خوندم در کانادا یه مبلغی برای نگهداری بچه می دن به پدر و مادر. یه مبلغ کلیه و به علاوه ی اون یه مبلغ دیگه است که استان به استان فرق داره.
من "افاضه "ای نکردم و از این لغتی که درباره ی من استفاده کردین اصلا خوشم نیومد. سخت نیست برای بیان احساساتتون کلمات بهتری رو استفاده کنین که باعث ناراحتی مخاطب نشه.
شما شغلتون در ایران نمی دونم چیه یا چی بوده ولی مشخصا اینجا نهایتش به ادم ماهی یه میلیون بدن به خرج غذا و اجاره خونه می رسه؟ من که همین شغل ماهی یه میلیون هم ندیدم. ولی خوندم که اگه از یه مبلغی که حدود 2000 دلاره کمتر باشه درامد در کانادا شخص مالیات نمی ده. با ماهی 700 دلار تا 1000 دلار می شه یه جای کوچیک اجاره کرد. تازه کمتر از اینم ممکنه بشه اجاره کرد. بعضی شهراش مثل ونکوور گرونه همه چی. من نمی دونم حداقل دستمزد دقیقا چقدره اونجا شما می دونین؟ فکر نمی کنم از 1500 تا 2000 دلار کمتر باشه.
تبعیضم خوندم که هست. خوندم که به راحتی نمی شه کار پیدا کرد حتی پای صندوق ایستادن یا کارای کمتر از این رزومه و رقابت می خواد. و کار رو به کسایی که کانادایی هستن و یه تحصیلی اونجا کردن خیلی راحت تر می دن تا یه خارجی تازه وارد.
در مورد کسی که بچه داره به نظر من همینکه می بینه بچه اش راحته براش کافیه و هر کاری واسه بچه اش می کنه.
در مورد اینکه چرا برنمی گردن یلدا جان خوندم که هزار و یه دلیل داره که هیچکدومشونم ربطی به اینکه بهشون خوش می گذره نداره.
موضوع اینه که یه انتخابه. و یه شروع از صفر. یه ریسکه. ولی معنی اش این نیست که ریسک نکنه کسی.
مهم ترین چیزی که راجع بهش خوندم اینه که یه ثبات نسبی در این کشورها هست. می شه برای اینده برنامه ریزی کرد. می شه مثلا ادم بگه دو ماه بعد می رم فلان امتحانو می دم و بعدش پولش 2 برابر نمی شه کنسل نمیشه و همه چی عجیب نمی شه. و کسایی که به جایگاهی رسیدن و یا وضعیتشان خیلی بهتر از یه عده ی دیگه است از تلاش خودشون به دست اوردن و مثل اینجا ادم مجبور نیست که با تردید بهشون نگاه کنه تا وقتی که خلافش ثابت بشه.
همونطوری که گفتم من هر چی می گم یا خوندم یا شنیدم و هیچ تجربه ی مستقیمی ندارم. بنابراین اگه بازم حس می کنین افاضات ارائه می کنم لطف کنین بیان محترمانه منو از اشتباه در بیارین و برام توضیح بدین که بعدا از این افاضات برای شخص دیگه ای خرج نکنم. لطف شما به من آمورشیه که به من می دین. اینکه فقط رد کنین حرف منو نه به درد من می خوره و نه به درد خواننده ی دیگه ای.

مینوش جان مطالبی که شما میگی منم تا حدود زیادی خوندم وبه ریسک بودنش هم اعتقاد دارم

اما میدونم درصورت شکست احتمالی خونواده ای دارم که برمیگردم پیششون و پلهامو خراب نمیکنم
از الان گفتم من برای مدت کوتاهی میرم که توقع ایجاد نشه

خواهشا همه فکر کنید دارید به خواهر خودتون کمک و راهنمایی میرسونید وتند و تیز باهم صحبت نکنید

من بیشتر به کمک و راهنمایی احتیاج دارم
در مورد مواردی هم که مینوش گفت اگه کسی اطلاعاتی داره لطفا راهنمایی کنه

http://www.hamdardi.net/images/www.h....com_2.net.jpg

مثلا میدونم باید به قوانین اون کشور خیلی آگاه باشی تاهر جایی مجبور نشی پول وکیل بدی چون خیلی رفتارها تو کشور اونها جرمه مثلا همین متلک گفتنهای ایرانیها تو کوچه و خیابون و طرز حرف زدن مهمه,حتا شنيدم به خاطر برخورد كوچك فيزيكي يه دانشجوي ايراني با يه خانوم مبلغ زيادي خسارت داده(چيزيكه اينجا شده نقل و نبات)

اینو هم میخواستم بدونم اگه واسه ادامه تحصیل بخوام اقدام کنم شرایط چه فرقی میکنه وچه امتیازاتی باید داشته باشم

براي شرايط ادامه تحصيل زياد اطلاعات ندارم و نميدونم از نظر علمي چقدر بايد اينجا موفق بوده باشم يا اصلا ربطي داره يا نه

يا ميتونم واسه كار و تحصيل هر دو اقدام كنم؟
ممنون

خانم یلدا من فکر کنم تا حدودی براتون توضیح دادم .اینجا باید خودتونو برای یه سری مسایل آماده کنید .
اول اینکه به ایرانی ها خیلی بد و سخت کار میدن .حتی افغانی ها و هندی ها ارجحیت دارن و با حقوقای خیلی پایینم با منت کار می کنن.
دوم اینکه ملیت ایرانی داشتن یعنی مجرم بودن .کلا از ایرانی ها خیلی دل خوشی ندارن.
سوم اینکه اگه کار پیدا کنی با حقوقی که میگیری محاله بتونی خودت یه خونه مستقل بگیری باید اقلا با چند نفر هم خونه بشی که خودت مسلما می دونی شخصیت هر کسی چنین چیزی رو نمی پذیره .
چهارم خود ایرانی هایی هستن که اینجان که به حول و قوه الهی اینقدر اکثرا ریشه هاشون ضعیفه که تحمل کارهاشون واقعا عذاب آوره .مجبوری با همین ها همخونه بشی که توی یخچالو از مشروب پر کردن ...
پنجم اینکه اینجا نمی تونی از کسی توقع کمک داشته باشی چون همه اینقدر گرفتارن که عاطفه یادشون میره.
ششم اینکه باید خودتو برای هزینه های غیر قابل پیش بینی آماده کنی یعنی راحت بگم هر حساب و کتابی که کردی دقیقا دو برابرش کن چون خارج از ایران برای نفس کشیدن و راه رفتن توی خیابون هم باید پول بدی.
و آخری و مهم تریش اینه که حداقل باید پول برای یه سال که از جیب بخوری و فقط هزینه کنی داشته باشی .
تازه به اینا باید بدی آب و هوای کانادا رو هم اضافه کنی چون واقعا تحمل سرماش سخته .
اگه رشته تحصیلیت رشته ای هست که اونجا مورد نیازه بازم شانس بالاتری داری .حالا اونم باید صد در صد تحقیق کنی ببینی آزمونی چیزی نیاز نیست برای ارزیابی مدرکت بدی یا نه .من دوستم اینجا فوق لیسانس حسابداری گرفت از یه دانشگاه خیلی معتبر خارجی ولی اونجا مجبور شد برای کار ازمون سی پی ای بده و هر بارم داد رد شد ...
دیگه تصمیم با خودته اگه اینا رو پذیرفتی و از ایران هم ساپرت میشی انشا.. بعد از چند سال به ثبات نسبی می رسی ..
از مزایای اینجا هم خوب مهم ترینش اینه که محیطش خیلی امن و سالم و قانونمنده و برای آینده بچه هات مفیده و اگه مشکل مالی نداشته باشی واقعا لذت می بری و به آرامش می رسی.
مینوش گرامی من کلا انسان رک گویی هستم .قصد رنجوندن شما رو نداشتم بنابراین ببخشید اگه ناراحت کردم شما رو اما حرفهاتون در مورد خارج از ایران خیلی سطحی و نپخته هست من ممکنه در روز چندین تاپیک رو بخونم ولی اظهار نظری نکنم چون می دونم در اون زمینه اطلاعات درستی ندارم و فقط تکیه ام به شنیده ها هست .اگه در یه زمینه ای تجربه ای نداری اطلاعات غلطت ممکنه دردسر ساز باشه ..

اقاي مهدي ممنون از راهنمايياتون كه خيلي مستقيم بهم گفتين پول نداري كلاهت پس معركه است:302:

ولي اگه بخوام به اميد ساپورت مالي خونواده باشم چه كاريه ميمونم خونه خودمون و ميخورم و ميخوابم!!!!

من بخاطر وضعيت اشتغال و مشكلات ماليم دنبال راهيم كه بتونم از مدرك تحصيليم استفاده كنم و گرنه ساپورت مالي ميشدم مينشستم تو مملكت خودم و واسه تفريح ميرفتم اينور و اون ور و عين خيالمم نبود چه خبره تو جامعه

ميشينم محاسبه شرايط ماديمو به اضافه اون خرجهاي پيش بيني نشده واسه يكسال ميكنم و تو اين مدت هم سعي ميكنم پس انداز و زبانمو بهبود ببخشم

به هر حال راهنمايياتون خيلي كمكم كرد و حقيقت همينه كه شما ميگيد , منم واسه حقيقت خودمو اماده ميكنم,

يه چيزيو از ته دل ميگم شرايط كار و احترام اينجارو داشتم ميموندم و ميساختم و كمك ميكردم به بچه هاي يتيم مملكت خودم, حيف كه...

اين تاپيك باز بمونه و كساني كه راهنمايي مفبدي دارن ازشون ممنون ميشم كمكم كنن

راستي اينقدر ايرانيها رو با افغاني ها مقايسه نكنيد اكه اونجوري كه تو كشور خودم با افغاني ها رفتار ميشه تو كانادا با يه ايراني رفتار ميشه باور كنيد با كله ميرم:311:

جدا فكر ميكنيد خيلي بهشون بد ميگذره, اينجا اونا يكماهه به ثبات ميرسن, دلتون خوشه ها:311:

مظالبی که من نوشتم به اندازه ی نوشته ی شما ممکنه اشتباه باشه مهدی عزیز. چون همه ی اونچه که نوشتم از کسایی شنیدم یا خوندم که مثل شما در کانادا زندگی می کردن. اما با این حرف شما موافقم که وقتی خودم اونجا زندگی نکردم دلیلی نداره نظر بدم راجع بهش. دوستان می تونن خودشون برن ساعتها مطالب رو بخونن و من دلیلی نداره که راجع به چیزی که یکی دیگه نوشته بیام بنویسم.
موفق باشید.

مينوش عزيز من تاپيك ايجاد كردم واسه كمك گرفتن از همه و خيلي از حرفهاي شما با حرف دوستم همخوني داره هميشه هم قرار نيست راجع به جيزي نظر بديم كه تجربه اش كرديم مگه تجربه ديگران كمكمون نميكنه, من ساعتها مطلب رو خوندم و همينجوري نيومدم يه حرفي بزنم و برم, راهنماييهاي سايت بچه ها هم كمكم كرده

من الان ارتباطم با اون دوستم قطعه و لي حتا اين احتمال رو هم ميدم (يك درصد)كه موفق نباشه و چون اين راهو رفته نخواد به پشيمونيش اقرار كنه, البته اين حدسه

رشته من راديولوزيه و ميدونم بازار كار خوبي تو كانادا داره اما نميشه فردارو پيش بيني كرد چون روابط كشورها هميشه خوب و ثابت نيست
مهدي عزيز اكه راجع به اين رشته ميتونيد راهنمايي بگيريد و تجربيات دوستانتون رو بگيد ممنون ميشم, همه يا منفي منفي اند يا مثبت, اين وسط حد ميانه اي نديدم اما دوست من هم وضعيت مالي مشابه من داشت و خدارو شكر اونجا دوستان ايراني خوبي پيدا كرد و كمكش كردند پس هميشه هم نميشه گفت عاطفه و احساس مرده

حدس ميزنم شما ايران هم كه بوديد مشكل مالي زيادي نداشتيد و حمايتتون ميكردن اما همه اينطور نيستند

مني كه اينجا نميتونم كار مناسب داشته باشم و احترام مطمينن توقع ندارم برم يه كشور ديگه و واسم فرش قرمز پهن كنن اما تا اونجا كه ميدونم به علت مهاجرپذير بودن و كثرت اون در كانادا ديد مردم اون كشور بازتره و لازم هم نيست برم و اعلام كنم من يك مطلقه هستم !دليلي نداره مگر اينكه موقعيت ازدواج باشه كه من با اين ديد هم نميرم, چون تو كشور خودم با اينهمه جوون باز ممكنه انتخاب اشتباه كنم و تهش همون انگهاييه كه بهم ميچسبه حالا چه توقعيه برم اونجا و نيمه گمشده ! پيدا كنم

زيادن ادمايي مثل من كه دارن ميرن و خودشونن و خودشون و تهش برگردن باز خودشونن و خودشون

مريم عزيز ناراحت نشي ببين خود تو هم تا گفتم خسته ام و عصباني,ميگي افسرده شدي برو دكتر,بابا به پير به پيغمبر ما هم مال همين جامعه ايم نه شاخ داريم نه دم ,هر چي هست ميخوايم فردامونو بسازيم

نميشه ؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟ ؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟

خانم یلدا در مورد رشته شما می دونم که اونجا نیاز دارن و احتمال اینکه کار پیدا کنی زیاده .من نگفتم کار نیست .گفتم برای بعضی رشته ها هست .مثلا اگه پرستاری بودی می گفتم شک نکن کار برات هست .آخه مساله اینجاست که شما فکر می کنی کار پیدا کنی دیگه مشکلی نداری .مساله این نیست .شما کار هم که پیدا کنی چون پاسپورت ایرانی داری حداقل حقوق رو بهت میدن و با اون حقوق خیلی زندگی بهت سخت می گذره ...
اصلا سیاست امثال اینا از جذب مهاجر هم همینه .هدفشون اینه که سرمایه جذب کنن و اگه کسی براشون نفع مالی زیادی نداشته باشه اونقدر زندگی رو براش سخت کردن که خودش ترجیح بده نیاد ...
من توی کشوری زندگی می کنم که شرایط زندگیش خیلی به کانادا شبیهه هست حتی دوستام توی کانادا دوست دارن بتونن بیان اینجا اما اینجا هزینه زندگی بالاتره از کانادا ..
سالها طول می کشه تا بتونی به اون حد برسی که خونه مستقل بگیری ماشین شخصی داشته باشی و از حداقل امکانات زندگی بهره مند بشی .حتی بانکها اگه بدونن اقامت نداری و یا حقوقت از یه میزانی کمتره برات حساب جاری هم باز نمی کنن ..برادر خود من 8 ساله اونجاست هنوز دو تا همخونه داره .بعد از 5 سال اقامتش جور شد ولی با مدرک کامپیوتر منشی مطب دندونپزشکی هست !! و با دو تا دختر چینی زندگی میکنه !! من شخصیتم اینطوریه که صد سالم حاضر نیستم اونطوری زندگی کنم .در صورتی که توی ایران با 7 میلیون میشه یه ماشین داشت اما اونجا صاحب یه ماشین شدن کار سختیه ..
من نمی دونم شخصیت شما چطوریه می تونی توی همچین شرایطی زندگی کنی و یا روحیه این سختی کشیدنو را داری یا نه اهل چلنجینگ هستی یا نه زبانت خوبه یا نه چون زبان خوب واقعا مهمه ..من به شخصه ندارم .الانم که اینجام رشته من فوق لیسانس فنی هست ولی کارم اصلا ربطی به رشته ام نداره چون برای رشته من اصلا کار نیست ..
منظورم اینم نبود که هیچ کسی کمکت نمیکنه من خودم تمام تکیه ام روی دوستامه ولی کلا اینجا مثل ایران نیست که توی خیابو ن پنچر کنی صد نفر بیان کمکت بدون هیچ چشمداشتی ...اینجا اصلا از این چیزا نمی بینی ..
حالا شما اقدام کن تا اون زمان هم تافلتو حتما بگیر و تا می تونی پس انداز تو زیاد کن چون واقعا من می دونم که پول ایران چقدر بی ارزشه ..
ولی حتما سعی کن پشتوانه مالی داشته باشی وگرنه خیلی اذیت میشی ..بله حدست درسته من توی ایران هم راحت زندگی می کردم .اگه توی ایران بودم الان جزو قشر مرفه رو به بالا بودیم ولی اینجا داریم خیلی متوسط زندگی می کنیم .من از ایران ماهی نزدیک 8 میلیون ثابت برام میرسه و اینجام هر دومون کار می کنیم با اینحال خیلی معمولی زندگی می کنیم!!
راه سختی پیش گرفتی ولی انشا.. که موفق میشی

ممنون آقای مهدی
این پست آخرتون خیلی به دردم خورد
همینکارو میکنم اول پس انداز و همسو با اون زبانمو پیش میگیرم
تا اون موقع هم احتمالن شرایط دوستم راهنمای خوبی برام خواهد بود
باز هم ممنون

سلام عزیزم
منم خارج از کشور زندگی می کنم خواستم چند تا نکته بگم

همونطور که اشاره شد هزینه ها اینجا خیلی بیشتر از چیزی میشه که شما روی کاغذ محاسبه می کنی.

من شخصا فکر می کنم اگر از نظر درسی شرایطشو داری اقدام برای پذیرش دانشجویی یک گزینه ی خوبه (می تونی برای کشور های مختلف اقدام کنی) چون اگه درست خوب باشه خودشون بورست می کنن و تا یک مدت دغدغه مالی چندانی نداری بعدش دیگه دستت میاد که چه خبره و خودت می تونی برای بعدش تصمیم بگیری اگه احیانا وسط درست خسته شدی خواستی برگردی انصراف می دی یا مدرک معادل تا جایی که خوندیو می گیریو بر می گردی

در کل زندگی در خارج سختی های خودشو داره که چون سایرین حرفای خوبی زدن تکرار نمی کنم اما اگر در ایران دختر مستقل و دست و پا داری محسوب می شدی بهت توصیه می کنم که تلاشتو بکنی که برای یک مدت کوتاه هم که شده زندگی در یک کشور دیگه رو تجربه کنی که هم دیدگاهت خیلی رشد می کنه، هم خودت صاحب نظر می شی و می تونی تصمیم بگیری هم اینکه در ابتدا تنوع خیلی خوبیه برای اینکه از اون حال و هوا دربیای

اما حواست باشه که اگر احساساتی هستی و ار نظر روحی خیلی خودتو مستقل نمی بینی ممکنه تجربه ی ناموفقی بشه برات که کمی بیشتر اذیتت کنه


در هر حال سن خیلی کمی داری و مطمئنا روزهای خیلی قشنگی در انتظارتن هر جا که باشی :72:

سلام یلدا

عزیزم من شرایط تورو دارم ازنظر مهاجرت میگم تا چند ماه دیگه هم میرم کانادا من این پروسه رو طی کردم اگه کاری داشتی در این زمینه رو کمک من حساب کن
در مورد درست یا اشتباه بودن تصمیمت هم به نظر من هر جایی یه مزایایی داره یه معایبی کانادا هم از این قانون مستثنی نیست
راهنمایی دوستان هم خوبه ولی هر کسی از دید خودش کشور خارجی و مشکلاتشو ترسیم میکنه و به شما میگه شما با رفتنتون یه چیزایی از دست میدین یه چیزهایی بدست میارین خودت ارزیابی کن ببین ارزش داره برات یا نه

مثلا از دید من شما اونجا سختیت همون 3 سال اوله ممکنه تو این 3 سال خیلی اذیت شی از نظر کار و هزینه ها و غربت ولی عوضش یه پاس کانادایی داره که همه جای دنیا معتبره 2 تا زبانو خیلی خوب یاد میگیری و اگه اونجا ادامه تحصیل بدی از نظر تحصیلی یه پیشرفت چشمگیر داشتی و ضمنا هزینه تحصیل واسه کسی که اقامت کانادا رو داره خیلی کمتر از کسی هست که اونجا پذیرش تحصیلی میگیره

من در این مورد زندگی در کانادا خیلی ساله که تحقیق کردم هر کسی از دید خودش در مورد اونجا میگه ولی واقعیت اینه به این بدی هم که میگن نیست چون اگه واقعا اینقدر سخت بود همین ادمهایی که از اونجا بد میگن چرا خودشون برنمیگردن اینجا که مشکلاتشون تموم شه؟

یه مورد دیگه هم میخوام بهت بگم اگه الان تصمیمتو گرفتی بری و احساس میکنی با رفتنت مشکلاتت کمتر میشه یا به ارامش میرسی حتما این کارو بکن چون اگه نری تا اخر عمرت هر اتفاقی برات پیش بیاد یا هر مشکلی تو زندگی شخصیت یا کاریت پیش بیاد خودتو سرزنش میکنی که چرا نرفتی شاید اگه میرفتی اینجوری نمیشد

با رفتنت هم چیزیو از دست نمیدی یه تجربه جدید بدست میاری با همون مزیتهایی که بالا برات گفتم اگه هم خیلی اذیت شدی خوب برمیگردی تازه با اون تجربه ها و تحصیلات میتونی کار بهتری اینجا پیدا کنی و هزاران اتقاق خوشایند دیگه که تو این مسیر همراهته

در مورد خوندن فرانسه هم نگران نشو من ادمهایی دیدم تو سن 40 به بالا شروع کردند به خوندن و موفق شدند

کاری داشتی در حدی که میدونم کمکت میکنم
موفق باشی دوست خوبم

ماهروي عزيز:72: ممنونم از ارامشي كه بهم دادي و ممنون كه راهنماييم كردي مشكل اينه كه من تازه شش ماهه جدي شدم و اطلاعاتم كمه و حتا از بچه هاي هم رشته اي خودم نتونستم كمك زيادي بگيرم چون بحث رقابته و اطلاعاتم محدود به خوانده ها و شنيده هامه
اون بيشنهادتون هم عالي بود از بس هم رشته اي هام دارن ازين طريق اقدام ميكنن خودم به راه ديگه اي فكر نكرده بودم:163:

طبق قوانین همدردی
16 - معرفی آی دی یاهو ممنوع ، تبلیغ شماره تلفن ، ایمیل و ... از طریق نام کاربری یا پستها در انجمنها ممنوع
هیچ کاربری حق ندارد با معرفی آی دی یاهو، شماره تلفن یا وسائل ارتباطی دیگر چه به صورت عمومی و چه به صورت خصوصی کاربران را به اعتبار این انجمن به سمت خود سوق دهد. همه ی کاربران در همین انجمن به مقصود خود می رسند .