با وجود تفاوت مذهبی و فرهنگی و سخت گیری های او با او ازدواج کنم؟

سلام من عضو جدیدم راستش یه موضوعی برام پیش اومده که شدیدا نیاز دارم نظرات دوستان رو بدونم در موردش سعی میکنم مفید و مختصر شرح بدم ولی یه کم طولانی میشه که شرمندم .


من دخترم و 22سالمه تو دانشگاه با یه پسری اشنا شدم که بعداز یه مدت اشنایی( که روابطمون در حد اس ام اس بازی نه به عنوان دوس دختر و پسر به عنوان دوتا دوست معمولی) به من پیشنهاد ازدواج داد و قرار شد باهم صحبت کنیم تا ببینیم به نتیجه میرسیم یا نه خانواده من در جریان بودن ایشون هم چون خانواده مذهبی داشتن که با این جور روابط مخالف بودن قرار شد اگه من اکی دادم به خانوادش بگه

من دختری هستم با روابط اجتماعی نسبتا بالا تو دانشگا با بچه ها قرار میذاشتیم بیرون میرفتیم (مختلط) خبر داشتن من کلا دوستایی از هر دوجنس دارم خبر داشتن با دوسه تا از پسرا تو دانشگا صمیمی هستم از لحاظ ظاهر نه خیلی محجبه نه خیلی قرتی یا بی حجاب
راستش اوایل اصلا علاقه ای بهش نداشتم اما تو مدت این شش ماه ایشون تمام سعی خودشوکرد که بتونه توجه و محیت منو جلب کنه و موفق هم شد


اوایل اشنایی ایشون با من و رفتارام و ظاهر من مشکلی نداشتن اما به مرور زمان خیلی گیردادنش زیاد شد از من میخواست محجبه تر باشم خیلی هم غیرتیه
من تا حدودی با خواسته های ایشون میتونستم کنار بیام اما کار به جایی رسید که به محض اینکه پسری تو دانشگاه حتی سلام هم به من میکنه ایشون ناراحت و عصبانی میشه

با کار کردن من مخالفه! خیلی سنتی فکر میکنه خلاصه ازدواج باهاش خیلی برا من محدودیت داره


از طرفی واقعا دوست داشتن و علاقه اش و خیلی ویژگی های مثبتش به من ثابت شده چیزایی که براحتی نمیتونم ازش بگذرم و مطمئنم تو خیلی از پسرای امروزی نیست


من از ازدواج با پسر همسن بدم میومد ولی واقعا بیشتر از یه پسر 22 ساله میشه روش حساب کرد منم دختری نیستم که هر روز عاشق یکی بشم و دل به چیزای الکی ببندم نگا به سنم نکنید

الان تصمیم گیری برا جفتمون سخت شده اون میگه من یه دم تصمیم میگیرم با همه شرطات کنار بیام فقط تو مال من بشی و یه دم میگه من نمیتونم ببینم تو اینجوری با همه هستی و ....
با این حال من حتی اگه بدونم با تو ازدواج کنم زندگیم جهنم میشه و هر روزش دعواست اگه تو بگی میام میگیرمت چون یه حرفی بهت زدم(خواستگاری) تا اخرشم هستم


از طرفی منم واقعا نمیدونم میتونم باان شرایط کنار بیام یا نه من یه دختر شر و شیطونو و... احساس میکنم اگه باش ازدواج کنم یه ساله اول زندگیم خوشیه و بعدش افسردگی و ناراحتی و پشیمونی از طرفی هم بهش علاقه مند شدم هم مردونگیش بهم اثبات شده
لطفا راهنمایم کنین

سلام،

به تالار همدردی خوش آمدید.

چون عنوان پیشنهادی شما باز هم مبهم بود، بنده برای شما یک عنوان انتخاب کردم. امیدوارم موافق باشید.

من متخصص نیستم، برادرانه سعی می کنم به شما کمک کنم.
مشکلی که من در این رابطه می بینم رو در عنوان آوردم.
یعنی قضیه از همینجا شروع می شود که گفتید:

نقل قول:

---

خانواده من در جریان بودن ایشون هم چون خانواده مذهبی داشتن که با این جور روابط مخالف بودن قرار شد اگه من اکی دادم به خانوادش بگه

---

خود همین مسئله یک سرنخ اصلی است که از همان اول کار دست شما باید بیاید. این تفاوت های مذهبی و فرهنگی رو باید جدی بگیرید.

و مشکل دیگری که من می بینم این هست که سن ایشون هنوز کم هست، و با شما همسن است و خانواده اش هم در جریان نیستند.
با توجه به مسئله ی سن و تفاوت های فرهنگی و مذهبی امکان اینکه خانواده او از همان اول با این ازدواج مخالفت کنند زیاد است! پس کاش به جای اینکه صبر کنید زمان بگذرد و این وابستگی بین شما بیشتر بشود، هر چه زودتر از او بخواهید که خانواده اش رو در جریان بگذارد و شرایطی ترتیب بدهد که خانواده ها با هم آشنا بشوند. دقت کنید که بدون رضایت خانواده او نمی توانید ازدواج کنید و اگر هم ازدواج کنید شرایطتون سخت می شود...
وقتی با خانواده اش آشنا بشوید و خانواده ها در کنار هم قرار بگیرند، بهتر می توانید تشخیص بدهید تفاوتها در چه حد است.

بنده به شخصه فکر می کنم ایشون باید شما رو همانطور که هستید بپسندند و برای ازدواج بخواهند. تغییراتی که ایشون می خواهند در شما بدهند، تغییراتی اساسی هستند و به راحتی امکان پذیر نیستند.

چند لینک هم معرفی می کنم که مطالعه کنید:
http://hamdardi.com/?part=menu&inc=menu&id=152
http://hamdardi.com/?part=menu&inc=menu&id=154
http://hamdardi.com/?part=menu&inc=menu&id=146
http://hamdardi.com/?part=menu&inc=menu&id=489
پست دوم این تاپیک: کلیک کنید

موفق باشید.

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط hamed65

سلام،

به تالار همدردی خوش آمدید.

چون عنوان پیشنهادی شما باز هم مبهم بود، بنده برای شما یک عنوان انتخاب کردم. امیدوارم موافق باشید.

من متخصص نیستم، برادرانه سعی می کنم به شما کمک کنم.
مشکلی که من در این رابطه می بینم رو در عنوان آوردم.
یعنی قضیه از همینجا شروع می شود که گفتید:

نقل قول:

---

خانواده من در جریان بودن ایشون هم چون خانواده مذهبی داشتن که با این جور روابط مخالف بودن قرار شد اگه من اکی دادم به خانوادش بگه

---

خود همین مسئله یک سرنخ اصلی است که از همان اول کار دست شما باید بیاید. این تفاوت های مذهبی و فرهنگی رو باید جدی بگیرید.

و مشکل دیگری که من می بینم این هست که سن ایشون هنوز کم هست، و با شما همسن است و خانواده اش هم در جریان نیستند.
با توجه به مسئله ی سن و تفاوت های فرهنگی و مذهبی امکان اینکه خانواده او از همان اول با این ازدواج مخالفت کنند زیاد است! پس کاش به جای اینکه صبر کنید زمان بگذرد و این وابستگی بین شما بیشتر بشود، هر چه زودتر از او بخواهید که خانواده اش رو در جریان بگذارد و شرایطی ترتیب بدهد که خانواده ها با هم آشنا بشوند. دقت کنید که بدون رضایت خانواده او نمی توانید ازدواج کنید و اگر هم ازدواج کنید شرایطتون سخت می شود...
وقتی با خانواده اش آشنا بشوید و خانواده ها در کنار هم قرار بگیرند، بهتر می توانید تشخیص بدهید تفاوتها در چه حد است.

بنده به شخصه فکر می کنم ایشون باید شما رو همانطور که هستید بپسندند و برای ازدواج بخواهند. تغییراتی که ایشون می خواهند در شما بدهند، تغییراتی اساسی هستند و به راحتی امکان پذیر نیستند.

---

:72:
با اشنابی که دارم اعضای خانواده اش خیلی مخالفت نخواهند کرد با انتخاب ایشون حتی اگه منو نپسندن که نمی پسندن

سنش کم هست و خودم هم فکر میکنم بیس ثبات عاطفی برای یه پسر بالای این سن باشه ولی متعهده و توانایی پذیرفتن مسئولیت یه زندگی رو داره

http://www.hamdardi.net/images/www.h....com_2.net.jpg

لازم دونستم یه توضیح دیگه هم بدم

من به هیچ وجه اونقدری بهش وابسته نیستم که نتونم این روابط رو قطع کنم نهایت اتفاقی که برامون میفته اینه که یه مدت دلتنگ هم باشیم که عاقلانه با این قضیه برخورد میکنیم و بعداز چندماه فکرکنم زندگی نرمالمون رو پیش بگیریم فعلا موقعیت ازدواج برام زیاده ولی خب تحت تاثیر اشنایی با ایشون بقیه به نظرم بچه یا سوسول میرسن.
ولی هیچ وقتم از طریق یه خواستگاری سنتی نمیتونم ازدواج کنم چون تا به طرف یه کم علاقه نداشته باشم حتی نمیتونم راجع به ازدواج باهاش صحبت کنم و ادامه بدم

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط setareh22

الان تصمیم گیری برا جفتمون سخت شده اون میگه من یه دم تصمیم میگیرم با همه شرطات کنار بیام فقط تو مال من بشی و یه دم میگه من نمیتونم ببینم تو اینجوری با همه هستی و ....
با این حال من حتی اگه بدونم با تو ازدواج کنم زندگیم جهنم میشه و هر روزش دعواست اگه تو بگی میام میگیرمت چون یه حرفی بهت زدم(خواستگاری) تا اخرشم هستم

خیلی خوبه که ایشون با صداقت با شما برخورد میکنه و سعی نکرده اعمال محدودیت هارو به بعد از ازدواج موکول کنه
صادقانه از شما خواسته که اون رو همونجور که هست بپذیری و اگر میتونی خودت رو باهاش وفق بدی، در غیر اینصورت عدم تمایلت رو اظهارکنی
از این موقعیت استفاده کن، با خونوادت و یه مشاور صحبت کن
ببین واقعا میتونی تا این حد محدود بشی یا نه

از طرفی منم واقعا نمیدونم میتونم باان شرایط کنار بیام یا نه من یه دختر شر و شیطونو و... احساس میکنم اگه باش ازدواج کنم یه ساله اول زندگیم خوشیه و بعدش افسردگی و ناراحتی و پشیمونی از طرفی هم بهش علاقه مند شدم هم مردونگیش بهم اثبات شده
لطفا راهنمایم کنین

---

دوست عزیزم
فکر نمی کنی شک و تردید ایشون و خود شما، دقیقا نشون دهنده مشکلات بزرگ تر بعدی هستن؟
اگه واقعا نمی تونی اینجور محدودیت ها رو تحمل کنی، ازدواج با این شخص رو به کل فراموش کن، چون بعد از ازدواج احتمالا محدودیت ها حادتر خواهد شد
بیشترین چیزی که باعث نگرانی میشه احتمال ایجاد وابستگی بین شماست
که به نظر من، شما به عنوان دختر، سهم بیشتری برای جلوگیری از ایجاد این وابستگی داری، در عین حال در صورت وابسته شدن متضرر اصلی شما هستی

امیدوارم بتونی به بهترین شکل این رابطه رو مدیریت کنی :72::72::72:

به نظر من به ریسکش نمی ارزه ...
با این اختلافاتی که شما تا به این لحظه متوجهش شدین و با روحیاتی که دارین پیشینی میکنین بعدا به مشکل بر بخورین چرا اصلا باید این ریسک رو بپذیرین ؟
اینطور که توضیح دادین معلومه که از روی احساس تصمیم نمیگیرین ولی با مشخصات کوتاهی که راجع به پسره دادین از این قسمتش که وقتی که حرفش دوتامیشه میگه (میگیرمت چون یه حرفی بهت زدم) مگه ازدواج خرید و فروش جنسه که بگی اگه به ضرر هم باشه به جان میخرم ؟
.
زندگی نرمال مشکلات خاص خودشو داره که همه کمابیش با این مشکلات دست و پنجه نرم میکنن ولی اینکه شما بگین من ازدواج میکنم با اینکه میدونم در رابطه با حجاب و یا نحوه ارتباط با دوست و آشنا باهم کنتاکت خواهیم داشت و سر این مسائل هم اول زندگی کشمکش داریم، به نظرم کمی غیر منطقیه.
.
خانم ستاره اینو هم بگم که مردونگی به غیرتی شدن و اینا نیست مرد زندگی مسائل ریز و درشت زندگی رو کاملا رصد میکنه و از روی منطق و عدالت با مسائل برخورد میکنه.
.
شما هنوز سنی ندارین، مطمئنا موقعیت های بهتری پیش روتون به وجود میاد.
.
اختلاف فرهنگی و عقیدتی مسئله ای نیست که بشه به این راحتی به توافق و تفاهم رسید. و با توجه به تجربه ای که داشتم معمولا فرزندانی که در خانواده های خیلی مذهبی بار اومدن تناقضات زیادی در رفتار و طرز فکرشون وجود داره و اونم به خاطر اینه که خانواده از یه اصول مذهبی مشخصی پیروی کردن و فرزند درش بزرگ شده و در مقابل جامعه با طیفی از فرهنگ ها که بازم تو اون جامعه حضور داشته و با آدم ها در ارتباط بوده.

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط دینا.

خیلی خوبه که ایشون با صداقت با شما برخورد میکنه و سعی نکرده اعمال محدودیت هارو به بعد از ازدواج موکول کنه
صادقانه از شما خواسته که اون رو همونجور که هست بپذیری و اگر میتونی خودت رو باهاش وفق بدی، در غیر اینصورت عدم تمایلت رو اظهارکنی
از این موقعیت استفاده کن، با خونوادت و یه مشاور صحبت کن
ببین واقعا میتونی تا این حد محدود بشی یا نه

از طرفی منم واقعا نمیدونم میتونم باان شرایط کنار بیام یا نه من یه دختر شر و شیطونو و... احساس میکنم اگه باش ازدواج کنم یه ساله اول زندگیم خوشیه و بعدش افسردگی و ناراحتی و پشیمونی از طرفی هم بهش علاقه مند شدم هم مردونگیش بهم اثبات شده
لطفا راهنمایم کنین

---

دوست عزیزم
فکر نمی کنی شک و تردید ایشون و خود شما، دقیقا نشون دهنده مشکلات بزرگ تر بعدی هستن؟
اگه واقعا نمی تونی اینجور محدودیت ها رو تحمل کنی، ازدواج با این شخص رو به کل فراموش کن، چون بعد از ازدواج احتمالا محدودیت ها حادتر خواهد شد
بیشترین چیزی که باعث نگرانی میشه احتمال ایجاد وابستگی بین شماست
که به نظر من، شما به عنوان دختر، سهم بیشتری برای جلوگیری از ایجاد این وابستگی داری، در عین حال در صورت وابسته شدن متضرر اصلی شما هستی

امیدوارم بتونی به بهترین شکل این رابطه رو مدیریت کنی :72::72::72:
[/quote]
با خونوادم مشورت کردم خونواده نظر مثبتی راجع بهش دارن
با چندتا مشاورهم صحبت کردم یکیشون خیلی مودبانه منظورش این بود که من بی قید و بندم و حق با اونه یکیشون میگفت خواسته های اون غیر منطقیه و شماکار بدی نمیکنی

قسمتی که قرمز کردم رو کاملا قبول دارم ولی یه احساسی بالاخره شکل گرفته،در ایشون از ترم دوم دانشگاه منم تواین دوسه ماه اخیر

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط saeeded

به نظر من به ریسکش نمی ارزه ...
با این اختلافاتی که شما تا به این لحظه متوجهش شدین و با روحیاتی که دارین پیشینی میکنین بعدا به مشکل بر بخورین چرا اصلا باید این ریسک رو بپذیرین ؟
اینطور که توضیح دادین معلومه که از روی احساس تصمیم نمیگیرین
.
خانم ستاره اینو هم بگم که مردونگی به غیرتی شدن و اینا نیست مرد زندگی مسائل ریز و درشت زندگی رو کاملا رصد میکنه و از روی منطق و عدالت با مسائل برخورد میکنه.
.
شما هنوز سنی ندارین، مطمئنا موقعیت های بهتری پیش روتون به وجود میاد.
.
اختلاف فرهنگی و عقیدتی مسئله ای نیست که بشه به این راحتی به توافق و تفاهم رسید. و با توجه به تجربه ای که داشتم معمولا فرزندانی که در خانواده های خیلی مذهبی بار اومدن تناقضات زیادی در رفتار و طرز فکرشون وجود داره و اونم به خاطر اینه که خانواده از یه اصول مذهبی مشخصی پیروی کردن و فرزند درش بزرگ شده و در مقابل جامعه با طیفی از فرهنگ ها که بازم تو اون جامعه حضور داشته و با آدم ها در ارتباط بوده.

---

درسته اگه میخواستم احساساتی تصمیم بگیرم الان حداقل نامزدش بودم
تو همون محیط دانشگا ایشون خیلی اتفاقی در جریان این قرار گرفتن که چند نفر دیگه هم منو میخواستن و یه بار که با مشااور داشتم صحبت میکردم گفت به این بدبینی نمیگن این از رو غیرتشه و طبیعیه هر مرد دیگه ای هم زنی رو دوست داشته باشه و توجه دیگران به اون رو ببینه اذیت و ناراحت میشه


مردونگی که من گفتم به خاطر غیرتش نبود به خاطر چیزای دیگه بود
من کورکورانه عاشقش نشدم که بگم یا این یا هیچ کس دیگه مسلما پسرای دیگه ای هم هستن که من بتونم بهشون علاقه پیدا کنم ولی به خاطر همین احساسی که هست دوست دارم تلاشمو بکنم که اگه غیر عقلانی نباشه با همین اقا ازدواج کنم
من ایشون رو با این شرایط فعلی نمیتونم بپذیرم اما اگه اون بگه میتونه رفتارای منو قبول کنه به نظر شما واقعا میتونه یا همین که زندگیمون شروع بشه دچار مشکل میشیم ؟

دوست عزیز سلام

اگه شرایطش رو پذیرا نیستی ادامه نده

رفتارهای کنونیش رو هم ملاک انتخاب قرار بده همون جور که خودت میدونی تغییر رفتار آدما خیلی مشکله

اگه هم بگه رفتارای شما رو پذیرفته بیشتر حرفه عملش سخته

در هر حال دوست عزیز در کنار خانواده راحتتر میتونی تصمیم بگیری پیشنهاد دارم با خانوادت هم مشورت کنی

برای شما دوست عزیز موفقیت آرزومندم:72:

من بازم کمک میخوام از شما دوستای عزیز
راستش خیلی فکر کردم به شرایط خودم شرایط این اقا حرفای شما و... و تقریبا تصمیم داشتم بی خیال این اقا بشم ولی یه بار دیگه رفتم پیش مشاور

و این عین حرفای مشاوره بعد اینکه من مشکلمو گفتم : شما چهره زیبایی داری و در نگاه اول نظر هر پسری رو جلب میکنی و با وجود اینکه میگی تو دانشگاه کسای دیگه ای هم بودن که خواهان شما بودن و اینکه ایشون تو جمع دوستای خودش که بوده اونا هی راجع به تو حرف میزدن و امار کلاسای تو رو میگرفتن و... حساسیتای این اقا بی علت نیست به هر حال مردا غیرتین و....

چندبار که خود این پسر حرف از بقیه از خواستگارا و اینا زد من بهش گفتم من اگه تو رو برای ازدواج انتخا کنم حتما از بقیه بهتر بودی و من تو رو بیشتر دوس داتم که به تو بله گفتم پس دلیلی نداره که به کس دیگه ای توجه کنم
اونم گفت من از تو مطمئنم توجهی به کسی نمیکنی ولی توجه اونا به تورو نمیتونم ببینم و....


سوال من اینه دوستای خوبم: مرز بن بدبینی و غیرت چیه؟ از کجا بفهمم طرف فقط غیرتیه یا بدبینه؟

سلام دوست خوبم

راستش من اصلا متن تاپیک رو نخوندم.
فقط یک نکته

تفاوت مذهبی و فرهنگی مقوله بسیار مهمی در زندگی زناشوییه..حتی اگر طرفتون هم بهترین مرد یا زن روی زمین باشه بازم نا خود اگاه مشکلات زیادی براتون پیش میاد.

دقت کنید.

دوستان نظری نداشتید؟:180:

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط setareh22

و این عین حرفای مشاوره بعد اینکه من مشکلمو گفتم : شما چهره زیبایی داری و در نگاه اول نظر هر پسری رو جلب میکنی و با وجود اینکه میگی تو دانشگاه کسای دیگه ای هم بودن که خواهان شما بودن و اینکه ایشون تو جمع دوستای خودش که بوده اونا هی راجع به تو حرف میزدن و امار کلاسای تو رو میگرفتن و... حساسیتای این اقا بی علت نیست به هر حال مردا غیرتین و....

اونم گفت من از تو مطمئنم توجهی به کسی نمیکنی ولی توجه اونا به تورو نمیتونم ببینم و....
سوال من اینه دوستای خوبم: مرز بن بدبینی و غیرت چیه؟ از کجا بفهمم طرف فقط غیرتیه یا بدبینه؟

---

خیلی مهم نیست مرز بین غیرت و بدبینی کجاست
مهم نیست که شما بی قیدی یا اون زیادی مقیده
مهم نیست شما اشتباه میکنی یا ایشون

مهم این هست که ایشون داره صراحتا اعلام میکنه که بعد از ازدواج باید رابطه با اقایون دیگه رو کاملا از سرت بیرون کنی
هرگونه رابطه ای حتی یه سفر دسته جمعی !
و در مورد وضعیت حجابت، سخت گیرانه تر برخورد میکنه

ایا میتونی این وضع رو تحمل کنی؟

بنظر من به جای اینکه سعی کنی ایشون رو مجاب کنی که داره اشتباه میکنه و بدبینه،
ازش بخواه صادقانه انتظاراتش رو بیان کنه،
خیلی منطقی و بدور از احساسات روحیات خودت رو بررسی کن
ببین میتونی انتظاراتش رو براورده کنی یا نه

ضمنا خیلی خوبه که با مشاورهای مختلف صحبت میکنی و به نظرات یه نفر بسنده نمیکنی