نمایش نسخه قابل چاپ
همونطور که از عنوان می شخصه قصد کشی به شکل جدی دارم.در حالت عصبانی نیستم.چون چنتا آرام بخش خوردم که آرام باشم و در آرامش بای خودکشی برنامه ریزی کنم.سابقه ی خودکشی هم چندین بار دارم که موفق نشدم.باید حرفه ای تر عمل می ردم.از همه دوستان و استادید می خوام راحت ترین و بی دردسرترین راه خودکشی رو می دونن و می شناسن به من ارائه بدن.
سلااااااااااااااااااااااا اااااممممممممم
جان ؟ چی شده؟ عزیزم؟
Hugo
توی عنوان تاپیکت نوشتی "بهترین راه فرار رو نشون بدین".
راستش راه های فرار خیلی بستگی داره به اینکه از چی می خوایی فرار کنی.
بگو از چی می خوایی خلاص شی و فرار کنی. مطمئن باش سریعترین راهش رو بهت میگم.
Hugoسلام :72:
به تالار همدردی خوش آمدی . همدردی جای بسیار خوبی هست که انتخاب کردی . بگو از دردت !از آلامت بگو !
بگو تا کمی سبک بشی !
کمی که از فشار ها کم شد . با هم کمک می کنیم راه های مناسب و راهگشا رو پیدا می کنیم .
همیشه راه حل هایی هست فقط گاهی دور می شن ,سخت میشن ,گاهی گم می شن !!!!
امید و صبر ابزاری هست که به ما کمک می کنه بتونیم اونها رو پیدا کنیم . من بهت قول می دم که حتما حتما راه حل هایی هست -کلیدی وجود داره که راحت بتونی به در بسته بینازی و بازش کنی .فقط یه زحمت و یه هزینه داره اونم صبره -صبر
آره دوست عزیز کمی صبوری و حوصله ,یه نفس عمیق و توضیح :
ما منتظریم :43:
باور نکن تنهایی ات را
معجزه كو!؟
سلام
من واقعا نمیفهمم چرا یه انسان باید کاری کنه که هم این دنیاش داغون بشه هم اون دنیاش؟
این دنیا با عمل خودکشی باعث شرمندگی خانوادش و یه عمر سرکوفتیشون بشه و اون دنیا باعث آوارگی و بدبختیش بشه؟
بدترین و کم خرد ترین آدمها هم سعی میکنند یا این دنیا رو داشته باشه یا اون دنیا رو !!
کسی که حرف از خودکشی میزنه مشخصه که در امانتداری هم نمره اش صفره
امام حسین (ع) میفرمایند:
خودکشی پایان سختی ها نیست اغاز سختیهاست.
امام صادق(ع) مي فرمايد::«كسي كه به عمد خودكشي كند ،براي مدّت طولاني ،در آتش جهنّم خواهد ماند»
خودکشی، امری حرام و از گناهان بزرگ است. تنها گناهی است که بعد از آن هیچ گاه انسان فرصت توبه و پشیمانی از آن و بازگشت دوباره را نخواهد داشت.
در نهایت باید بهتون بگم کسی که به فکر خودکشی میفته مشخصه اندازه یه بچه یک ساله هم قصد دفاع از خودش رو نداره و دوست داره همه چیز بر وفق مرادش باشه.
اگر با خودکشی چیزی درست میشد این همه آدم انقدر سختی ها و مشکلات رو تحمل نمیکردن...
شما نیاز دارید که حتما توسط یه روانپزشک متخصص معاینه بشید.
ضمنا میتونید مشکلات خودتونم اینجا بگید...قطعا راهکار خوبی بهتون پیشنهاد خواهد شد.
شما تازه وارد هستید در این تالار
خبر ندارید از زندگی هایی که مراجع در در وضعیتی وحشتناکی بود اما به کمک کارشناسا و بچه ها مشکلش حل شد.
ما منتظر شنیدن مشکل شما هستیم
سلام. همونطوری که hamdardi 1390 نوشت بهتره مشکلتو بگی تا با کمک دوستان بتونی براش راه حل مناسب پیدا کنی. موفق باشی.
نقل قول:
نوشته اصلی توسط meinoush
چرا پستای من ارسال نمی شه یا اشتباه ارسال می شه! ای بابا!
آقا یا خانم هوگو
خوش امدی به این تالار
بهتر نیست مشکلت رو برامون بگی؟ از چی خسته شدی ؟ از چی میخوای فرار کنی.
یادتون باشه همیشه وقت برای خودکشی هست ولی وقت برای مشاوره گرفتن همیشه نیست.پس از این فرصت استفاده کن
خودکشی کار بسیار بسیار بدی ست
و در اسلام کلی روایت و حدیث داریم برای اینکه خودکشی کار بدیست و نکوهش شده است...
آقای Hugo من مطمئنم که تو این رو نمیدونستی که خودکشی چقدر بده و چه عواقب خطرناکی داره.......................................... .................................................. ...............................
به هر حال
چشم و گوش بسته بهت میگم که خودکشی نکنی
مشکلت رو هم بگی که چیه،دوستان گرامی راهنماییت میکنن
داداش Hugo
قبلا یه پستی تو این تاپیکت گذاشته بودم، که از طرف آقا حامد خیلی خطرنااااااک تلقی شد و
به توسط ایشون حذف شد!
حرفام یه کم تلخ بود ولی ناامیدانه نبود
واللا تو اون تاپیک من حرف بدی ننوشته بودم ولی میدونم اگه به سوالایی که تو اون پست بود جواب میدادی،
خیلی کمک بزرگی کرده بودی
امیدوارم تا الان بهترین و سریعترین راه خودکشی رو کشف نکرده باشی و دوباره اینجا ببینیمت
داداش من
زندگی هم مثه هرچیز دیگه تموم میشه
صبر کن خودش تموم شه
مثل یه مهمونی بهش نگا کن
هرچقدرم که بهت بدبگذره، به امید اینکه آخرشب مهمونی تموم میشه،صبر میکنیم و
حتی سعی میکنیم با همه چیزای بد توی مهمونی،بی خیالی طی کنیم و
سعی کنیم بهمون خوش بگذره
چرا؟
چون میدونیم بالاخره تموم میشه
حالا زندگی هم یه چی مثل اون
بیا اینجا یه کم از مشکلات زندگیت بگو برامون
نمیتونی هم،سربسته بگو
راستی،
نمیدونم چرا اینجا میان میگن خودکشی کار بدیه، اله و بله
خب Hugo تو همین جامعه زندگی میکنه
همین درسایی که ما خوندیم تو مدرسه، اینم خونده
بیشتر حرفایی که ما شنیدیم،ایشون هم شنیده
یعنی Hugo نمیدونه خودکشی چقدر تو اسلام نکوهش شده؟!!
یعنی نشنیده، که الان میایم بهش میگیم خودکشی کار بدیه!!!
از فضا که نیومده!
خودش همه اینا رو میدونه
اصلا هر کسی که تو ایران خودکشی میکنه، خواه نخواه همه این چیزایی که میگین رو میدونسته
و با وجود این خودکشی کرده
ما باید به دنبال راه حل باشیم الان
نه به فکر حرفای خوب خوب و قلمبه سلمبه زدن
سلام
منم دارم به خود کشی فکر می کنم
به این فکر می کنم که کی جراتش رو پیدا می کنم و کار رو تموم بکنم
کسی که دوستش دارم رو از من گرفتن ..با دلایل منطقی . چرت و پرت که من اصلا راضی نمیشم
برای ارامش رسیدن در این دنیا .. خودکشی چیز خوبیه ولی اوون دنیا معلوم نیست چه خبر میشه
یه راهه خوب و رمانتیک پیدا کردین منم هستم:311:
just for fun
به هر حال بودن بهتر از نبودنه hugo و n.e.o
من خودم یه تاپیک دارم به عنوان دلم نیست شد میخواد ...نبودن
اما میدونی الان به یه نتیجه رسیدم که هر کسی میتونه نباشه ... در واقع کسی که نباشه حتی کسی هم نیست
اما بودنه که کار بزرگیه
حالا تو هر طور که هستی فقط باش
این فرصتیه که به تو داده شده و سعی کن حتی اگه ازش استفاده نمیکنی نگهش داری حتما یه روزی برات مفید خواهد بود :43:
پیشنهاد جوانه ای: سعی کن تو یه موقعیت قرار بگیری با دوستا یا خانواده و یا یه کتاب یا متن بخونی که در حد شدیدی بخندونتت اونوقت معجزه خنده رو میبینی( کلی مطلب طنز مثل پ ن پ و اعتراف میکنم و فک و فامیله داریمو اینا تو اینترنت هست)
در ره عشق از آن سوی فنا صد خطر است
تا نگویی که چو عمرم به سر آمد رستم
:305:
سلا م دوست عزیز:72::72:
تند نرو... به نظر شما افسردگی عمیق داری که باید حتما تحت معالجه باشی..االان وقت نصیحت ما نیست.الان وقته دردله خودته .خودترو سبک کن اینجا بچه های بسیار مهربون و همدردی داره.بگو عزیزم چی شده که به اینجا رسیدی ؟ این بن بست؟ بگو
ببینید دوستان عزیز ممنون از راهنمایی شما.من به توصیه یکی از دوستان عضو این سایت شدم.نظر غیر کارشناسی،شخصی و بدون تفکر زیاد دیده می هش اما همش واسم ارزش منده چون کسانی که وقت گذاشتن و تک تک این کلمات رو نوشتن به وجود من لطف داشتم و ارزش کارشون بسیار زیبا و ارزشمند هست.
دوستان گلم شاید این تصور رو داشتید که من کم سن و سالم و بهانه های کودکانه دارم.خیر بنده سی سال دارم.کارشناس ارشد هستم و متاهل.
در ضمن با تمام احترام برای عقاید،تفکرات و مذهب دوستان منو از طریق را های مذهبی و احادیث و امامان و ...کمک نکنید و از طریق گفته های اونا سعی در کمک من نداشته باشید.یکی از بزرگترین دلایل بدبختی های من همین بزرگانی هستنتد که برای شما تقدس دارند.اما باور بفرمایید نظر شما محترمه اما اصلا برای من تقدسی ندارند.من فقط خدای یکتا رو می پرستم و بهش اعتقاد دارم.
احتمالا واکنش بعدی شما هم این هست حالا که متاهلی چرا می خوای این کار و کنی و خانمتو بدبخت کنی و از این گونه صحبت ها...نگران نباشد فکر اونجاش هم کردم
همسر من هم به مرگ من راضیه و می دونی تنها راه آرامش و خوشبختیه من مرگه.اینو هم نگید که بعد از مرگ می ری جهنم و آغاز سختی هاست که بنده سخت به این گونه گفته ها می خندم و اصلا اعتقادی به این ندارم که خودکشی باعث می شه که جای بدی بریم می دونم به هچی می رییم.به بهشت و جهنم اعتقاد دارم اما استدلال های محکم خودم رو دارم و می دونم مرگ فقط جرات می خواد و تمام.از این همه مصائب و سختی های غیر قابل تحمل و زندگی و جامعه ی تهوع اور و آدم های مزخرف نجات پیدا می کنم.اینجا روی زمین و توی این مملکت جایی برا ینفس کشیدن من نمونده. من به رفتم راضیم و هر روز هر لححظه به خودکشی و آرامش و را های سریعتا و راحت تر مردن فکر می کنم.لطفا بجای استدلال های مذهبی پوسیده که بنده ذره ای بهشون اعتقاد ندارم برای مردن راهنماییم کنید.
نمی دونم بر چه اساس ی بر چه منطق و استدلالی گفته می شه که خدا عادله.کوی عدالت خدا؟اآیا کودکی که در اروپا ،ایران یا هر جای دیگه کره خاکی در اوج ثروت و حمایت خانواده و در بهترین شرایط آموزشی و تحصیلی و در کنار آماده ترین لسترهای فرهنگی بزرگ می شه و زندگی می کنه می شه با کودکان بدبخت و بداقبال سودان و اتیوپی که از فقر و بی غذایی مطلق نبود آب و داشتن بیماری ایدز و هزاران نداشته های رزی و درشت رنج می بره مقایسه کرد؟کجاست اون عدالت خداوندی؟
از خودم چیزی ندارم بگم فقط بگم من هم از همون بدبخت هایی هستم که با هزار امید از کدکی درس خوندم.از 19 سالگی تو رشته ی تخصصی خودم کار کردم.تحصیل کرم.بیست و چهار ساعت مطالعه و تحقسق کردم.کتاب نوشتم ريالمجله اداشتم و سعی کردم در رشته ی خودم بهترین باشم اما الان پوچم.زیر بار قسط یک میلیونی هزاران نداشته و اجاره نشینی و خونه بدوشی تحقیر و حقارت خورد شدم.به امثال من در کشورهای پیشرفته می گن فرهنگی،هنرمند و یا فرهیخته اما اینجا از میوه فروش محل تا بنگاهی که باید برم بهش التماس کنم تا واسم خونه پیدا کنه همه امثال منو با ریش خن و تمسخر تحقیر می کنم.منی که سالهاست یادم نمیاد زودتر از سه و چهار صبح خوابیده باشم به خاطر تحقیق و مطالعه.
دوستان فقط ایناه نیستوهزاران دلیل استدلال فردی و شخصیه دیگه هم هیت که ایمان آوردم زندگی پوچه،دنیا پوچه،جهانیت پوچه ،آدما پوچه.عشق معنا نداره.ازدواج و اون همه عشق های سوز ناک زیر بار نداری و کم پولی خورد می شه و نابود می شه.دوستی محبت خانواده یه مشت ژست و ادای انسان دوستی و بس.برادر برای برادر فقط ادای برادری رو در میاره و دوست برای دوست ژست رفاقت می پگیره اما بوی گند تمام رفاقت ها و محبت ها رو سالهاست که تمام دنیا رو پر کرده.
هیچ وقت نفهمیدم که چرا مردم زندگی می کنند،هیچ وقت نفهمیدم که چرا دو دستی زندگی رو چسبیدن و ول نمی کنن.هیچ وقت نفهمیدم که بودن و حیات داشتن توی این کره ی خاکی و به خصوص توی این کشور چه لذتی برای آدمای امثال من داره.
چند هفتهای هست که به طور کامل دست از اون همه تلاش و کوشش و تحقیق و مطالعه و کار بر روی پروژه ها و خلاصه اون همه فعالیت احمقانه کشیدم و تازه می فهمم که چقدر احمق بودم که تو زندگیم فقط تلاش کردم.موقعی که همسن ای من مشغول جوونی کردن و لذت و دوست بازیشون بودن من سرگم تحقیق و کار مطالعه و زن داری بودم!
خاک بر سرم.حالم از خودم و وجودم و تکت تک ثانیه های که زندگی کردم به هم می خوره.وقتی فکر می کنم در گذشته خاطرلات خوب یداشتم یادم نمیاد.وقتی طبق گفته های تونی رابینز از خودم می پرسم در حال حاضر چه چیزی منو خوشحال می کنم یا حداقل حالمو بهتر می کنه به هیچ نتیجه ای نمی رسم.سالها طبق گفته روانشناسان انگیزشی مثل رابینز و تریسی و مارک فیشر و ... دفترچه اهداف و دفتر برنامه ریزی داشتم.حالا وقتی به همشون نگاه می کنم حالم بهم می خوره .چندشم می شه.به یک سریشون رسیدم خوبم رسیدم به کلیشون هم اصلا نرسیدم اما حالم از رسیده ها و نرسیده ها هر دو با هم به هم می خوره.ببینید کلا از بودن بدم میاد.حتی خوب بودن.آقایون خانما نمی خوام باشم.نمی خوم نفس بکشم.خواهش می کنم یکی بیاد سیم منو برای همیشه از برق بکشه!
هوگو جان سلام منم سی سالمه و میخوام بهت بگم همه این بدبختیهایی که گفتی برای همه ما هست هر کی یه جوره کم وبیش داره ولی استثنا نداره من که دارم اینا رو بهت می گم برادر کوچکمو چهار ماه و نیمه از دست دادم و این مدت فقط زمان هست که گذشته و برای من زندگی هیچ مفهومی نداشته روزاش پره از غم و غصه شباش همه گریه اینا رو گفتم که بدونی تنها شما نیستی که با مشکلات درگیری از من و شما خیلی خیلی بدتر هم هست یه بار دیگه به اطرافت با دقت تر نگاه کن عزیز جان خیلی از مردم حداقل یه بار تو زندگیشون به خودکشی فکر کردند ولی تعداد زیادی این کارو نمی کنن می دونی چرا ؟
دوست عزیزسلام.به همدردی خوش اومدی
نمیدونم بعد از خوندن نوشته های من هم فکر میکنی قصدم نصیحت بوده یا ..نمیدونم اما من میگم.
میخوام یه اعترافی کنم..منم یه زمانی..چند سال پیش انقد بار مصیبتم زیاد بود که ناخوداگاه....در واقع اونچه که منو بیشتر ازار میداد مصیبتها نبود.علتشون بود..من نمیتونستم بفهمم چرا من انقد باید رنج بکشم...اونموقع نتونستم دلیلی پیدا کنم و اون رنج رو حق خودم نمیدونستم.میدونم این مواقع اصلا ادم به بهشت و جهنم به فکر ادم خطور نمیکنه...
خودمو سرزنش نمیکنم.زندگیم سخت بود.اما خوشحالم انقد قوی بودم که ازپسشون بربیام..تو نگفتی مشکلت چیه؟اما حتما راه حلی داره..مثه من که جواب سوالامو گرفتم و اروم شدم..
خودت هم میدونی اینجا کسی راه خودکشی رو بهت نمیگه پس وقتی اینجا هستی یعنی امید داری مشکلت حل بشه..چرا نمیگی؟؟
همسر شما اختیار داره هر فکری خواست داشته باشه.شما هم همینطور.نقل قول:
همسر من هم به مرگ من راضیه و می دونی تنها راه آرامش و خوشبختیه من مرگه
من اعتقاد دارم هیچ رخدادی تو زندگیمون اتفاقی نیست و اینکه تو اینجا هستی حتما دلیلی داره..ما اینجا برات معجزه نمیکنیم..اما جادوگری بلدیم..البته با عصای خودت..عصای بی بی دی بابی دی بو که یه جایی کنج وجودت مخفی شده.
اگه دوست داشتی بگو..حسن اینجا اینه که همه درد دارن یا داشتن.پس حرف هم رو میفهمن.اگه ناراضی هستی.اگه به فلسفه بعضی چیزا شک کردی و هر اگه دیگه بگو..ممکنه کسی بتونه کمکت کنه..نگو نه..که پیشداوری الکیه..
موفق باشی
عدالت خدا کو؟ دقیقا سوالیه که منم خیلی پرسیدم با خودم مدام تکرار می کردم و می گفتم من این زندگیو نمی خوام ولی وقتی شنیدم یه مادری حدود یک ماه پیش سه پسر 17 -21-26 سالشو تو یه روز ازدست دادبا خودم گفتم غم اون از غم من خیلی بیشتره و مهرسکوت به لبام خورد جوابی پیدا نکردم جز اینکه ..کار مانیست شناسایی راز گل سرخ کار ما شاید اینست که در افسون گل سرخ شناور باشیم..
زندگی کردن خیلی سخته خیلی سخت برای من که اینروزا فقط بادرد وغم میگذرن درکت میکنم ولی با این وجود میخوام شعر پایینی رابخونی و نظرتونو بگین
زندگی صحنه یکتای هنرمندی ماست هرکسی نغمه خود خوانده رود صحنه پیوسته به جاست...
(این اصل شعر نیست ولی قشنگه از آقای رامین اللهیاری)
صحنه ای باید ساخت
تار و پودش همه یاد، همه باور باشد
صحنه ای باید ساخت
آنچنان محکم و سخت
که نگاه تن عریان گنه کرده ی عصیان ها نیز
به تجلی حضورش همه آذین باشد
صحنه ای باید ساخت
باید از یار همه پر باشد
باید از شعشعه ی پرتوی دوست همه بی ما باشد
باید از یار بگوید هر نقش
که چگونه بی لطف
به سروپای دل سرگردان
به تمنای نگاه عاشق
اندکی ساز نشد
دل آواره ی او
اندکی رام نشد
صحنه را ساخته ام
چه غلط، چه درست
صحنه ای "کز صدف کون و مکان بیرون است"
صحنه ای گر به نگاهش نکشی فریادی
عالمی جانسوز است
چیست این صحنه ی یکتا، چیست این؟
که دگر بار زدی بر بومش
چیست این ناهنجار که سر و پا همه رنگ خون است
آخر این صحنه ی یکتای هنرمندی توست…!
اندکی آرام تر
بخدا سبز و سفید نیز رنگ است[color=#FF0000]
مگرت وحی بباشد که فقط قرمز و خون
برو این بوم بشوی
تا نشوید همه آب از رویت
صحنه ای نو بتراش
آخر این صحنه ی یکتای هنرمندی توست
همه آن می بینند
همه آن می شنوند
صحنه را ساخته ام اما من
چه غلط، چه درست
صحنه ای کز صدف کون و مکان بیرون است
صحنه ای گر به نگاهش نکشی فریادی
عالمی را سوز است
صحنه را می بینم
چشم ها می بندم
خاطرم تازه شود
که چرا قرمز و خون
که چرا روبه و گرگ
در دل بوم سفیدم همه نقاش شد است
یادم آید که بر و بوم سفیدی داشتم
قلمی از نور
همه رنگ
سبز و آبی که چه زیبا بودند.
همه چیز آماده
صحنه را باید ساخت:72:
صحنه ای زیبا تر ز گل یاس و عقاقی باید
صحنه ای باید باشد که تواند صبحدم
با نگاهش وضو ساخته شود
بر سر منبر علیای ریاکاری دین
نظمی دگر
آیینی دگر پاخته شود
چرا ناقص میادنقل قول:
نوشته اصلی توسط ستاره غم
دوست گرامی "ستاره ی غم" به علت اشکالی که در پست های ارستال یمن در این سایت در این پست پاسخ شما رو می دم:
نمی دونم چرا این سایت هم با من سره ناسازگاری داره و هر چی پست می دم یا ارسال نیم شه یا یک حرفش ارسال می شه.دوست من.عزیزه من.خواهش می کنم یکبار دیگه پست منو مطالعه کنید.من گفتم که مشکلات و درگیریهای من بیشترین هست.نگفتم که در همین کره خاکی مردمانی کودکانی هستند ه از بی آبی و بی غذایی و بیماریهای مختلف در دقیقه جان می دهند.دوست من مشخص هست که برداشتی ار استدلال های من نداشتید.پوچ بودن و بی ارش بودن و خیمه شب بازی بودن در این زندگی مورد نظر من هست.
روا نبود که به خاطر خوشایند خالق این همه چالش و زشتی در این دنیا رو ببینم.روا نیست به خاطر جملمه ب مسخره "من کیستم؟" به هر تحقیر و زشتی و پستی و پلیدی تن در بدیم.نه مرن هزاران بار از این زندگی بد سیما بهتر است.
اقای هوگو
کیه که غم نداره
کیه که مشکل نداشته باشه
همین تلار همدردی پر از آدماییه که زندگیشون مشکلات دارن
مشکلات مالی و اقتصادی که همیشه بوده و هست
گرچه حرف دلتونو زدین
یه وقتایی هم شوهر من این حرفهای شما رو میزنه
میگه کاش مجرد بودم و عین خیالم نمی اومد خودمو بودمو و خودم
متاهلی یعنی دردسر
یا یه وقتایی میگه من اصلا جوونی نکردم مثلا مردم که اینقدر خوشن و کیف عالمو میکنن بعد میرن زن میگیرن:163:
از همسرت نگفتی چه جور زنیه ؟ از خونوادت؟
قبول ندارم زندگی پر از پوچی نیست زندگی سرشار از احساسات متفاوت تولحظه های مختلف پره از تجربه این حسهای مختلف پره ازیادگیری بزرگ شدن .از یه مرحله به مرحله دیگه رفتن پره از حرکت اگه درجا بزنی پوچ میشه اگه حرکت کنی تجربه کنی مقاومت کنی تکرار کنی خسته نشی فکر کنی نقشه بکشی روبه جلو حرکت کنی پوچ نمی شی وقتی به هدفهات تو گذشته میرسیدی خوشحال نمی شدی؟ حتما می شدی . حالا چی شده که اینا بی معنی شدن به نظرم چون روحتو ارضا نشده چون چیز بزرگتری می خواد راهش مطالعه است دنبال چرا ها رفتنه از متخصصش پرسیدنه تو حوزه دینی و تو حوزه فلسفه کسی را پیدا کن که حرفش برای تو قابل درک و اعتماد باشه جواب سوالاتو بگیر گذشتن از یه مرحله به مرحله دیگه با تلاش همراهه نه بلکل چون نمی فهمیم صورت مساله را پاک کنیم
روا نبود که به خاطر خوشایند خالق این همه چالش و زشتی در این دنیا رو ببینم.روا نیست به خاطر جملمه ب مسخره "من کیستم؟" به هر تحقیر و زشتی و پستی و پلیدی تن در بدیم.نه مرن هزاران بار از این زندگی بد سیما بهتر است.
صدرصد روانیست مگه خالق عقده ای باشه که به خاطر من کیستم مارا آفریده باشه جواب خلقت و گرفتاریهاش تو تاریخ بشریت بهش پرداخته شده با مردن صورت مساله پاک کردن میشه
با همسر شما موافقم.اگر افراد موقع ازدواج ا زلحاظ مالی و روحی در شرایط مطلوبی نباشند ازدواج کاملا اشتباه هست.داشتن منزل شرط حیات هست.
در مورد همسر هم،همسر خوبی هست.خونواده هم خوب هستند.اصلا همه خوبند.بخدا خوبند والا خوبند.من بدم.من مشکل دارم.من دوست ندارم باشم.من از ثانیه های که میاد و می گذره حالم بهم می خوره.
به چندین روانپرشک مراجعه کردم.یکمی حرفای کلیشه ای حفظ شده،یه نسخه پر و پیمون از قرص و تمام.
چند شبه قرصامو با کمال میل و لذت می خورم و یک ساعت بعد هم بیهوش می شم تا ده ساعت بعد.بعد دوباره بیدار می شم.کار و شغلمو انجام میدم(به اجبار)یه یکم سعی می کنم بیدار باشم.امروز رفتم رمان"دا" رو بخونم کمی سرگرم شم نفهمم چقدر زندگی مزخرفه ولی می بینم که پرفروشترین رمانم ایران از زندگی من هم مزخرف تره.
ده دقیقه یکبار میام اینجا رو چک می کنم به این امید یکی حرف بزنه با من و حرفای خوب و بدرد بخور بزنه.
دقینقل قول:
نوشته اصلی توسط ستاره غم
دقییقا منم می خوام صورت مسئله رو پاک کنم.خود مسئله رو حل کنم که چی؟من فقط یه مرخصی دائمی می خوام از زندگی.می خوام نباشم.می خوام اصلا مسئله ای نباشه.آقا جان حال نیم کنم باهاش.حال نیم کنم با این زندگی.در مورد هدفهام بگم که اصلا خوشحال نشدم.هیچ موقع بیشتر از چند ساعت از بدست آوردم هدفام لذت نبردم.همشون مسخره بودن.همه شون احمقانه بودن و آینده از اون هم احمقانه ترهنقل قول:
نوشته اصلی توسط ستاره غم
شما الحمدلله توانائیهای زیادی دارید و فردی بسیار فعال هستید و مشخصه تا کنون خستگی ناپذیر و البته بسیار هم دلسوز و بیشتر از آن ، حساس هستید و حساس بودن شما عامل خیلی از مسائل شماست ، اما انرژی روحی شما بخاطر یک سری تعارضات به شدت کاهش پیدا کرده . در واقع در طی این سالها شما کمتر به فکر خودت و یک ارتباط عاطفی و گرم با خودت بودی و فرصت استراحت و آرامش به خودت نداده ای و .... بیشتر وقف کار و فالیت و مطالعه بوده ای در حالی که برای بعضی از ما دست از کار برداشتن و کمی به خود استراحت دادن لازم است و شما در این زمینه با خودتون نامهربان بودید ،حرف در این زمینه برای گفتن به شما زیاد دارم اما چون خارج از تقاضای شماست نمیخواهم سرتان را درد بیاورم لذا کوتاه می کنم و می گویم اگر ارزشی برای ما و این سرا قائل هستید به یادگار از اینجا تقاضایی را اجابت کنید اون هم خواندن کتاب انسان در جستجوی معنا از فرانکل هست .
خدایی که شما به آن اعتقاد دارید خیلی بزرگ و عالم هست و البته رئوف و حکیم و علم و آگاهی و درک ما از حکمتهای کارش هیچ است .
.
.
راستش این اواخر منم از این دست مشکلات کم نداشتم خوبه شما با خالق مشکلی نداشتین من حتی با خالق هم درگیر بودم و می گفتم بیا پایین رودرو حرف بزنیم ... من جواب این سوالو نمی دونم که چرا اینهمه تفاوت هست بین زندگیا چرا اصلن زندگی هست ولی اینو مطمئنم که با نبودن من هیچ چی عوض نمیشه آبم از آب تکون نمی خوره فقط من فرصت زندگی تو این دنیا رو از دست می دم بدون اینکه بفهمم چرا
ای تنبل من که همچنان سر جلسه می مانم به امیدراهنمایی تقلبی چیزی شما که صورت مساله رو پاک میکنین عواقب این کار خیلی بیشتره:163: کمی حسابگر باشین وقتی جواب رانمی دونین بهتره تلاش نمی کنین حداقل صبور باشین شاید جواب با گذر زمان به یه روشی رسید تمرین صبر کنید
قصد ندارم با گفتن حرفای کلیشه ای ناراحتتون کنم چون خودم بارها (شاید هزاران بار) به خود کشی فکر کردم .
علاقه ی شدیدی به مردن دارم .ولی هر بار که بهش فکر میکنم میبینم کارهای نا تموم زیادی دارم .حتی گاهی میگم بذار فلان فایل رو دانلود کنم وقتی تموم شد و ازش استفاده کردم بعد بهش فکر میکنم .:311: همیشه کارهای نا تمومی هست که بایدتمومش کزد .
شاید خوندن یک جمله -دیدن یک فیلم یا ... نظر مونو عوض کرد .
مرگ زود یا دیر به سراغ همه ما میاد .لازم نیست ما به سراغش بریم .
درک میکنم اینکه بی انگیزه و نا امید هستید .
شما دم از مشکلات مالی زدید .ولی همین که تونستید تحصیلاتتون رو ادامه بدید خودش موفقیته .من مجبور شدم به خاطر نداشتن پول قید دانشگاه رو بزنم .چیزی که آرزوی اول و آخرم بود .اینکه از 4 ناحیه بدنت بیش از 20 سال هر روز درد بکشی و بااون وضعیت روزانه 10 ساعت کار سنگین هم انجام بدی .اینکه صبح از خواب بیدار شی و ببینی از شدت درد موهات رو کندی و...
اینها بخش ناچیزی از مشکلات من بودن .
سخته ولی چاره چیه؟
شرمنده .نقل قول:
اینو هم نگید که بعد از مرگ می ری جهنم و آغاز سختی هاست که بنده سخت به این گونه گفته ها می خندم و اصلا اعتقادی به این ندارم که خودکشی باعث می شه که جای بدی بریم می دونم به هچی می رییم.به بهشت و جهنم اعتقاد دارم اما استدلال های محکم خودم رو دارم و می دونم مرگ فقط جرات می خواد و تمام..لطفا بجای استدلال های مذهبی پوسیده که بنده ذره ای بهشون اعتقاد ندارم برای مردن راهنماییم کنید.
منم مذهبی نیستم .از خیلی از مراسم مذهبی و عقاید افراطی بیزارم و ازشون حرصم میگیره .ولی یه چیزهایی هست که با هم گره خورده .
امیدوارم ناراحت نشید و بهش فکر کنید .
مرگ و اتفاقات بعد از اون ناشناختس .هیچ کس به یقین نمیتونه نظریه ای رو اثبات کنه چرا که هیچ آدم زنده ای زندگی بعد از مرگ روتجربه نکرده .
عقل حکم میکنه کمی احتیاط کنیم .وقتی سر راهمون یه چاله هست میایستیم طول-عرض و عمقش رو نگاه میکنیم .یا از روش رد میشیم یا راهمون رو کج میکنیم .هیچ آدم عاقلی چشم بسته پاشو داخل چاله نمیبره .
کمی عمیقتر به اتفاقی که دنبالش هستی فکر کن .
من علاقه ی زیادی به مستندهای علمی و ستاره شنالسی و نجوم دارم و همیشه سعی میکنم در موردش مطالعه کنم .
چند وقت پیش یه مستند علمی میدیدم که در باره ی سیاه چاله ها بود . صحبت از مرگ سیاره ها شد و در انتها کارشناس که یه فیزیکدان بود گفت شاید سیاه چاله ها تونلی بین این دنیا و دنیای بعد از مرگ باشن .شاید مسیر بهشت و جهنم همین سیاه چاله ها باشن .
حتما در مورد روز قیامت که به مرگ زمین تعبیر شده شنیدی .
در سوره مرسلات آیات 5 و6 نوشته شده است که آن روز که وعده حق فرا رسد همان روزی است که ستاره گان تیره و تار و محو می شوند.
بعد از نابودی ستاره گانی که جرم بسیار زیادی دارند خمیدگی بسیار بزرگی در فضا ایجاد می شود که حفره ای در آن وجود دارد که همه چیز و حتی نور را به خود جذب می کند در سوره طارق آیه 1-3 نوشته شده است که
سوگند به آسمان شبگرد و تو چه دانی که اختر شبگرد چیست؟آن اختر فروزانی است که نورش فرو می رود
رسول خدا ـ صلی الله علیه و آله ـ فرمود: «زمین در روز قیامت مثل چرم دباغی شده کشیده می شود، آنگاه هر انسان فقط به اندازه جای دو پای خود جا دارد.»
همچنین در سوره الرحمن آیه ۳۷ نوشته شده است که هنگامی که آسمان از هم پاشیده شود و مانند رنگ سرخی رز( چرم گلگون ) درآید تصویر زیر مربوط به مرگ یک ستاره در سحاب چشم گربه(Cat’s Eye Nebula) است.که بعد از نابودی کامل به یک سیاهچاله تبدیل می شود.
عکس
رازی که در سال 2010 کشف شد .
سیاهچاله فضایی در حقیقت مثل تونل هایی میان جهان‌های مختلف هستند. مطالعات جدید مدعی هستند که بر خلاف تصور قبلی، سیاهچاله فضایی نه به یک نقطه کور، بلکه به یک «سفیدچاله» ختم می‌شود
وقتی خیلی از گفته های دینی با نتایج علمی هم خونی داره چرا نظریه در مورد خودکشی نداشته باشه ؟
با وجود تمام سختیهای که تو زندگیم کشیدم ترجیح میدم تحمل کنم بفهمم زندگی بعد از مرگ وجود نداره تا اینکه خودکشی کنم و بفهمم همه ی چیزهایی که راجع بهش شنیدم حقیقت داشته .
شما مختارید در مورد زندگی یا مرگتون تصمیم بگیرید .
ولی دنبال مرگ راحت نباشید .لحظه ی مرگ سخت ترین لحظه ی زندگیه .لحظه ای که آرزو میکنی برگردی ولی توانشو نداری .
نمیدونم آیا تونستم منظورمو کامل برسونم یا نه .
امیدوارم در راه ادامه ی زندگی (نه خاتمه دادن بهش ) موفق باشید .:72:
نقل قول:
نوشته اصلی توسط Hugo
احساس میکنم توی زندگی بیشتر برای دیگران و رضایت اونها تلاش کردی برای همین رسیدن به اهدافت راضیت نمیکنه
کار خوبیه که همه چیزو یه مدت گذاشتی کنار
بزار ذهنت آزاد شه
بعد ببین واقعا از چه کاری لذت میبری بدون اینکه به خوشاینددیگران فکر کنی
وقتی کاریو که ازش لذت ببری انجام بدی حس شادی تو وجودت رشد میکنه و انگیزهات پیدا میشن
به حرفهای فرشته مهربونم دقت کن
هر ده دقیقه که میای اینجا بشین یه مقاله رو بخون منتظر نباش کسی جواب بذاره جلوت خودت بگرد راه حل پیدا کن :72:
با گولد موافقم. نمیدونی بعدش چی میشه. اگر واقعا خلاصی در کار هست چرا تنها آقا؟ وایسا منم بیام ... اما اگر داستان کرم ابریشم و پروانه درست باشه چی؟ اگر دیدی که تا ابد فرصت پروانه شدن رو از خودت گرفتی چون پیلت رو زودتر از موعد باز کردی چی؟
اتفاقا احساس پوچی و فکر خودکشی و ... بیشتر در کمین همین فرهیخته ها و هنرمندهاست. چون بامفاهیم انتزاعی سرو کار دارند. اغلب هم باهوش هستند و موتور قوی ذهنشون با این مفاهیم انتزاعی چه ها که نمیکنه.
اگر فکر رو از ما می گرفتند راحت می شدیم! مثل گلها، مثل پروانه و پرنده ها و بقیه حیوو نا داشتیم زندگی میکردیم! دیگه چه کار داشتیم که چرا علف کمه یا چرا گرگ میزنه به گله؟ شاید مریض و غمگین و لاغر میشدیم اما به خودکشی فکر نمیکردیم:311:
زندگی را باید کرد نباید فهمید. برای زندگی کردن باید زمینی بود. آیا تو زندگی زمینی داری؟ یا خیلی فرهیخته تر از اونی هستی که زندگی زمینی داشته باشی؟
من شدیدا خوندن کتاب تائو ته چینگ اثر لائوتسه رو توصیه میکنم. خوشت میاد! اینم انگلیسیش آنلاین: http://www.iging.com/laotse/LaotseE.htm
خیلی کم از خودت گفتی. ما نمیدونیم تو چطوری هستی. مثلا با فامیل رفت و آمد داری؟ اهل طبیعت هستی؟ یا فقط سرت تو کتابه و فیلم می بینی؟
چند تا پیشنهاد دیگه:
1. برو کوه! نه تا دربند پاشی بری ها ... نه برو کوه های بلند. کوه های سخت. چند روز. توچال ، دماوند سبلان ...
2. من مفهوم زندگی رو لا به لای کتابهایی مثل کتابهای محمد بهمن بیگی پیدا میکنم. لا به لای تلاش های این آدم برای خدمت به دیگران. کتابهاش رو بخون تونستی. همش قصن. طلای شهامت. اگر قره قاچ نبود ... ویکیپدیا بزنی همه رو بهت میده.
3. یک مدت با آدمهای کمتر فرهیخته و بی خبر از هنر بگرد. اینایی که زن و بچه رو بر می دارن میرن تو چمنهای پارک میشینن با با جناق و خواهر و برادر و هی تخمه میشکنن و می خندن. ناهار و شام توپ میخورن و ساعت 10 میخوابن و تا فردا صبح هم یک بند میخوابن. همونایی که بلند میشن لحاف تشک و قالیچه و قلیونشون رو میزارن رو باربست ماشین قراضشون و یک هفته میرن سفر. شاید اونا بهتر زندگی رو بفهمن تا فرهیختگان و فیلسوفان که تا ساعت 4 صبح گاهی نمیخوابن!
تائو ترجمه شده
http://vista.ir/article/464988
چند تا ترجمه مختلفش الان هست تو بازار.
هوگو جونم من تاپیکای مربوط به خودکشی که می بینم دست و دلم می لرزه و نمی دونم چی بنویسم چون هیچی از شخصی که میاد اینو می نویسه نمی دونم. نمی دونم اگه دو تا جمله بنویسم چه اثری ممکنه بذاره. ولی چون بالاخره دو تا پست دیگه زدی و تونستم یه کمی ازت بیشتر بدونم الان این جراتو می کنم که برات پست بذارم.
اگه پست هات توی نقل قول دادن نمیاد می خوای نقل قول نده و فقط خودت بنویس که مطمن باشی راحت ارسال می شه.
عزیزم منم زیاد به مردن فکرکردم. بیشتر عمرم گفتم خدایا بمیرم. ولی نمردم. دو بار هم جدی به اینکه خودم استین بالا بزنم چندین و چند روز فکر کردم. ولی خوب نکردم اینکارو. اولیش واسه اینکه فکر کردم کسی ممکنه ناراحت بشه به خاطر مردنم و دومیش واسه اینکه نوع مردن برام مهم بود و راه مناسبی پیدا نکردم.
ولی گلم، اخرش از خودم و از همه دنیا لجم گرفت. فکر کردم یعنی چی که همه زندگی می کنن و من نیمه مردم. به این نتیجه رسیدم که حتما زندگی خوبه که همه بهش می چسبن و من نتونستم بفهمم و تصمیم گرفتم انقدر زنده بمونم تا بفهمم زندگی چیه.
زندگی انقدرا هم زشت نیست. ما میایم توی شهر وسط شلوغی وسط مردمی که اعصاب ندارن و وسط هزار تا مشکل زندگی می کنیم. اگه می تونستیم توی جاهای خوش منظره مثل روستاها زندگی کنیم خورشید و طلوعشو غروبشو ببینیم، تغییر فصلا رو ببینیم، رنگا رو نورهارو حیوانات و رفتاراشونو پرنده ها رو صدا های طبیعتو ... همه ی اینا رو اگه از نزدیک می دیدیم و کنارشون زندگی می کردیم انقدر بی تاب نمی شدیم.
ما اینطوری خودمونو از اصلمون (طبیعت) محروم می کنیم و هیچوقت هم حالمون خوب نمیشه. اینم فرق اینجا و کشورای پیشرفته است.اونا می تونن توی جاهای خوش منظره زندگی کنن و سرکار هم برن و به امکانات هم دسترسی دارن. ما اینجا حمل و نقل خوبی نداریم. بریم توی طبیعت باید از همه ی امکانات شهرای بزرگ محروم بمونیم.
اگه فکر می کنی ممکنه بتونی توی یه کشور دیگه بهتر زندگی کنی سعیتو بکن. مهاجرت یا ادامه تحصیل. شاید بالاخره به جایی که باید برسی برسی.
حق داری حالت بد باشه. می گی زیر قسطی و فشار زندگی. ولی باور کن تو دنیا زیبایی زیاده. ما به خودمون وقت ندادیم ببینیم. منم هنوز درست زندگی نکردم. ولی بالاخره یه روزی به جایی می رسم که بگم زندگی رو دوست دارم.
اگه راجع به خدا فکرکردن اذیتت می کنه بهش فکر نکن. به عدلی که نمی دونی کجاست فکر نکن. به جاش به زیباییای دیگه فکر کن که می تونی ببینی و حس کنی. مثل گرمای افتاب.
می دونی مردن هنر نیست. زندگی کردن یعنی خوب زندگی کردن هنره و سخت و باید یادش بگیریم. من بلد نیستمش چون هیچوقت شرایطشو در محیطی که بار اومدم نداشتم. ولی یه روزی یادش می گیرم. دیگه نمی خوام بمیرم. می خوام انقدر زنده بمونم تا اگه بشه واسه یه روزم که شده بفهمم زندگی چیه.
من شروع کردم این سایتو چون باعث می شه یه کمی بیشتر راجع به خودم اگاهی پیدا کنم.
http://thewitch150.blogfa.com
می دونی ادم معمولا فقط راجع به چیزایی می تونه نظر بده که یا تجربه اش کرده خودش یا از نزدیک دیده و درک کرده. واسه همین از خودم نوشتم. نمی دونم چقدر به دردت می خوره ولی امیدوارم برات مفید باشه.
:72:
نقل قول:
نوشته اصلی توسط طاهره
شب می رسد ز راه و تو را می کند طلب - از آن ستیغ شوکت ویرانه اش ، پلنگ
در کام دره می رود این خالدار عشق - از ماه می رسد به سیاهی ، سقوط ، سنگ
ای ماه ! از ورای شب تیره ی زمین - بر ما بتاب و از نفست روشنی ببار
بر ما که قرن هاست فسیلیم و بی جهت - هی غلت می زنیم در این تنگی مزار
ما راه می رویم ، نفس می کشیم و بعد - لبخند می زنیم بر این آیه های تلخ
هی درد می کشیم از انبوه رنج ها - قد می کشیم ساده در این سایه های تلخ
قد می کشم به کوری چشمان گرگ ها - این گرگ ها که بر تن من پوزه می کشند
مسموم می شوند از عصیان شعر من - این گرگ ها که مرگ مرا زوزه می کشند
قد می کشم چو پیچکی از ساقه ی درخت - سر می کشم به غایت آن آبی کبود
در جنگلی که زنده به گورم نموده اند - از من هزار مرتبه بر ریشه ها درود
من ریشه می دوانم از این لحظه تا ابد - من ریشه می دوانم و فریاد می شوم
دنیا پر از صدای من است و من از صدا - پر می شوم دوباره و آزاد می شوم
آزاد می شوم من و آزاد می شوی - آباد می کنیم درختان مرده را
قد می کشیم ساده و سرسبز می کنیم - ویرانه های جنگل از یاد برده را...
برادر من اينقدر دنبال مفاهيم پيچيده نباش,خيلي رفتي تو عمق ,يه وقتايي دست بكش از اين همه فهميدن و مثل روباه كتاب شازده كوچولو ساده و اسون ببين
همه ما پر از سختي و درديم(به من ثابت كن كه از من خسته تري و رنجيده تر از بي عدالتي) اما من با همه سختي ها و تحقير ها و توهينهاي روزگار و ادماش به اين نتيجه رسيدم:
چرخ بر هم زنم ار غير مرادم كردد
من نه انم كه زبوني كشم از چرخ فلك
هوگو جون این لینکو من امروز دیدم. شاید برات مفید باشه:
http://www.hamdardi.net/thread-22504.html
سلام برادر من اهل مشاوره نیستم اصلا بلد هم نیستم نمی خوام یاد بگیرم هم بهشم زیاد اعتقاد ندارم
منم مثل شما به این موضوع خیلی فکر کردم واینم فکرام خوندنش چند دقیقه وقتت
میگفتم ادیسون برق واسه چی اختراع کرد ماری کوری.. انیشتن پیامبر و اماما ...هیچ کدوم که خیری از
زندگیشونن نبردن ادما چرا واسه مقام وپول،احترام .. حرص میزنند چه لزومی ادما همو دوست داشته باشند
چرا جنگ چرا قحطی به همه دنیا گیر دادم کل زندگی همه افراد کره زمین همین حتی ارزوهای ما کابوس بعضی های دیگه است زندگی که هیچ قانونی نداره هیچ وفایی هم نداره
تازه فهمیدم بدبخترین مردم اونایین که خوشنشینن چون از داخل پوچند خودشونو به این راه میزنن که لاپوشانی کنند از همه بدترند تازه مردم فکر میکند اونا زندگی میکنند
به زندگی نگاه میکنی از یه کودکی نوجوانی جوانی پیری اخرش همشون مرگ چه پولدار چه بی پول چه زیبا چه زشت چه محترم چه بی ارزش همه مثل همیم واسه خودکشی اگه تازه دنبال راه میگردید من 1000 نوعشو با جزییاتش یاد گرفتم
فهمیدم عیب من هم از خودم
مرحلهای که شما بودید من خیلی وقت پیش گذروندم
دید شما به زندگی مشکل شما است معذرت میخوام تا وقتی شما جای خدا نشستید فکر افریقا میکنید فکر جنگ هزاران برنامه واسه زمین انسانها قاضی شدید واسه خدا حکم میدوزید به همون اندازه مسولیت باید پا بگیرید اما انسانی ضعیف ترین موجودی که خدا خلق کرد به همین دلیل میخوای خودکشی کنید
مشکلات که واسه این زمانه اومده همش مال ماست که میخواهیم همه جای خدا تصمیم بگیریم
من یاد گرفتم که مشکلات مردم به من ربطی ندارن هر کس خدایی دارد اگه دست من حل بشه من فقط یک وسیله ام
من حتی مشکلات خودمو از دوش خودم بر میدارم به خدا میدم میگم این هم سهم من به مشکلاتت خودت حلش کن وحلش میکنه چون این باور من شده و رد خور نداره چون اون بهترین وتنها اون حل میکنه
وقتی کوه میرم وقتی خسته وکوفته گرسنه میشم یه نون خالی مزه ای میده که تو بهترین رستوران دنیا هم نمیتونم اونو حس کنم
زندگی زیباییش به مسیری که ما طی میکنیم نه هدف جزییاتش مهم دوستی ،مهربانی، صداقت ....
چند سال عمرم بیهوده گذراندم تا یاد گرفتم زندگی یعنی تلاشی ممتد و حسی زیبا که هر لحظه باید احساس کرد من الان در حین بزرگترین ارزومم یعنی خدمت به خلق تا اخرین ثانیهای که زنده ام مهم نیست الان باشه یا 100 صد سال دیگه مهم اینه که من زندگی کنم
الان حتی کوچکترین خدمت بزرگترین میبینم و تمام وجودم شاد میشه تا برسه به بزرگایی که با نثار لحظات زندگیشون زندگی واسه ما راحت وشیرینتر کردن
چرا نمیایی هوگو؟ چی شدی؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟
ببین ما که غریبه ایم نگرانتیم وای به نزدیکانت ...
دیروز هم یک خبر شنیدیم از یکی از اقوام دور همسرم ...
به خدا خورشید هنوز گرم و بی منت می تابه
به خدا هنوز شبهای مهتاب پر از حس بودنه
به خدا هنوز دریا حرفی برای گفتن داره
هنوز کوه و بلندای قله ها اونقدر با شکوهن که اگر بر فرازشون بایستی میگی من همه کار میتونم بکنم ... پر میشی از حس زندگی
هنوز هستند آدمهایی که لقمه از دهن خودشون برمیدارن تا دیگران سیر بشین
هنوز هستند آدمهایی که به جای اینکه برن چهار تا قرص بندازن بالا و تو حمام رگشون رو بزنند این جانشون رو بر می دارن و میرن وسط همون بی عدالتی هایی که میگی تا گزارش تهیه کنند و دنیا رو از بی عدالتی ها با خبر کنند ...
هنوز هستند کسانی که بی احترامی و نفهمی های دیگران رو به جون میخرن تا به اون بچه ای که فقر مالی یا فرهنگی داره یک کلمه یاد بدن چون آینده رو با تغییر نگاه اون بچه میخوان بسازن ... مطابق میل خودشون
این ماییم که چشمهامون رو بستیم و انگشت تو گوشهامون کردیم و داریم فریاد میزنیم کو زندگی؟ کو؟
این ماییم که در قالبهایی که جامعه برامون از خوشبختی، موفقیت، آرامش، عدل، خوبی، خدا و ... تعریف کرده جا نشدیم. هر کار کردیم جا نشدیم و بعد نا امید شدیم... به جای شکستن قالبها خواستیم خودمون رو بشکنیم
ما هم میدونیم این دریا سهمگینه ... ما هم کرانه آرامی نمی بنیم. ما هم می ترسیم اما نا امید نیستیم. هیچ دریای آرامی قهرمان نیافریده.
برادر عزيز
بارها و بارها براي شما روي كاغذ نوشتم و پاره كردم
تو همدردي نوشتم و پاك كردم
شده يه وقتايي بخواي با تمام وجود فرياد بزني و بخواي حرفتو بفهموني و حرفتو نفهمند؟؟؟مثل همونهايي كه ميگي تحقيرت ميكنن و تو نميتوني بهشون روح بزرگتو نشون بدي چون نميبينن.من همون حالو دارم.
با تمام وجود ميخوام بهت بگم ميفهممت اما نميتونم,ميخوام بگم اين مني كه چند روزه ميام و ميرم كه از هوگو خبري بشه شايد همون ادمم كه از كنار هوگو رد شده و هوگو با خودش گفته اينم مثل بقيه است.
شايد يه زماني مثل اثر پروانه اي از كنار هم رد شديم و همديگه رو نديديم,تو چه ميدوني تو دل ادما چه خبره؟؟؟
چه ميدوني اون ادم بي خيال يا خوشبخت يا كوته فكري كه از كنارت رد ميشه واقعا همونه كه تو ميگي؟
اين انسانيت نيست؟؟اين محبت و مهر انسان ها نيست كه نگران هم و دنبال حل مشكل همند,حالا هر كس به يه طريق؟؟
چقدر دنبال اين بودم كه با تمام وجود بگم هوگو تو هم گوشه اي ازين عدالت خدايي كه خودتو فراموش كردي,مثل من مثل همه اونايي كه درددارن
هوگويي كه اينقدر اطلاعات داره چرا ننداخته اش تو راه كمك به ديكران,چرا نيومده و تلاش نكرده واسه كشف دلاي مهربون,واسه ديدن انسانيت و خوبي؟؟؟
هوگو
چه زود قضاوت ميكني برادرمن؟چه زود توانايي خودتو ناديده ميگيري؟چه زود از شنيدن ميفتي وقتي خيليا دارن صدات ميكنن
دردهاي ما جامه نيستند كه از تنمون درشون بياريم,اين جامه, تن ماست وتضمين نشده كه كي عوض ميشه اما بايد رنگ شادي بهش بديم
باور كن و اعتقاد داشته باش كه همه چي تو خود ماست
زنده بودن را به بیداری بگذرانیم
که سالها به اجبار خواهیم خفت
زندگی حق توئه . واسه مرگ عجله نکن خودش میاد
به نظرم زندگی هر چقدر هم سخت گذرد باز هم زیبایی وجود داره
گاهی وقتا بازی کردن و خندیدن بچه های کوچیک هم به آدم شادی و وجد میده
تو چرا اینقدر سیاهی
یعنی هیچی توی این دنیا نیست که بهش دلخوش باشی