شوهرم کتک میزند

سلام
شوهر من دست بزن داشت و بعد 3 ماه عقد کارمون به دادگاه کشید.و الان 4 ماه که از هم دوریم.ولی با وجود اینکه خیلی ازش کتک خوردم اما هنوزم خوبی هاش میاد جلو چشام و اصلا نمیتونم فراموشش کنم.من و اون 4سال دوست بودیم.اون سر کوچکترین موردی من را میزد و میتونم بگم سر هیچ و پوچ و به خاطر عصبی بودن اون من باید کتک میخوردم.الان به طلاق نزدیک شدم.اما خیلی به اینکه یه فرصت دیگه بهش بدم فکر میکنم.البته اینو احساسم میگه نه عقلم.خودش هو تو این 4ماه خیلی واسطه فرستاده و به هر کی تونسته رو انداخته که بابامو راضی منه.بعضی شب ها تا صبح پشت در خونمون گریه میکنه.اما من خیلی ازش میترسم و نمیدونم عوض شده یا نه؟؟؟؟؟خانوادمم به شدت با برگشت من مخالفن.به نظر شما جیکار کنم؟؟خیلی داغونم

دوست عزیز سلام
متاسفم به خاطر مشکلتون.
شما و همسرتون چند سال دارید؟
شغلتوت؟
ایا تا حالا مشاوره رفتید؟

سلام دوست عزیز
یعنی در چهار سال دوستی متوجه این رفتار ایشان نشدید که موقع عصبانیت نمی تواند خود را کنترل کند؟
و اینکه خانواده او و شما در چه سطحی هستید و ملاهایی که داشتید چقدر برایتان مورد قبول بوده ؟
و اینکه آیا تا به حال شده سر مسائلی که بحث کردید و منجر به کتک شده به او دوباره فرصت داده باشید و با هم آشتی کنید ؟

سلام خانومی

شاید شما هم در ایجاد عصبانیت در همسرتون نقش داشتید....
اگر اینطور بده ممکنه مثالی بزنید؟

میشه بگید بیشتر سر چی باهم دعواتون میشده و ایشون شما رو میزده؟

سلام دوست عزیز
عجله نکن
با فکر تصمیم بگیر
اینجا دوستان خیلی میتونن کمکت کنن
فقط باید بیشتر و با جزییات برامون دعواهایی که داشتین رو شرح بدی
اون زمانی که دوست بودین هم دست بزن داشت ؟
بدترین کتکی که زده بخاطر چی بوده و چطور زده تو رو میشه بگی ؟
به نظرت در زمان زدن تو حالت عادیه ؟

مرسی دوستای خوبم که به من اهمیت دادین.در جواب سوالاتون باید بگم تقریبا من در عصبانی کردن همسرم بی نقشم.اون خیلی خیلی حساسه.مثلا دوست داره هر روز به مامانش زنگ بزنم و اگه زنگ نزنم اون خیلی عصبانی میشه.من هم وقتی میدیدم که اون با دستور به من میگه زنگ بزن و مامانش را به من ترجیح میده خیلی احساس بدی پیدا میکردم و حس خورد شدن به من دست میداد.حتی یه روز تو ماشینش منو به شدت میزد که چرا امروز صبح به مامان من زنگ نزدی.این رو هم بگم که وقتی اون داد و بیداد میکرد من اصلا جوابشو نمیدادم . چون اگه جوابشو میدیدام اون عصبانی تر میشد و بیشتر کتک میزد.یا مثلا روز تولدم اون و خانوادش اومدن خونمون و بهم کادو دادن.من از چند وقت قبل یه پالتو دیده بودم که 130تومن بود بعد اینکه مامانش اینکه کادومو دادن و رفتن قرار بود من و اون بریم شام بیرون.اما من واسه اینکه زیاد خرج رو دستش نذارم گفتم نریم شام و فقط بریم دور بزنیم.از صبح همون روز بهش چند بار گفتم که خودم پول دارم و بریم اون پالتو رو باهم بخریم.من از اون پالتو خیلی خیلی خوشم اومده.وقتی داشتیم از خونه هم میومدیم بیرون مامانمم گفت مامان جان برید پالتو رو هم بخرید.وقتی سوار ماشینش شدیم شروع کرد به کتک زدن و گفت تو حالیت نیمشه که من میخوام خونه بخرم و میگی پالتو بخریم؟اون مامانت زر میزنه که واسه بچم پالتو بخر.منو از این کوچه به اون کوچه برد و فقط زدمن بهش گفتم عزیز چرا میزنی خوب با زبون خوش بهم بگو نخر منم میگم چشم.دلم خیلی شکست که روز تولدم اونجوری خراب شد.آخرشم منو با چشای پر اشک سر کوچه پیاده کردو رفت.

من خودم لیسانس دارم.از دانشگاه سراسری و اون دیپلمست.جفتمونم 24 ساله هستیم.مشاوره 2جلسه رفته بودیم اما اون زیاد دل به مشاوره نمیداد.شغلشم آزاده.مغازه داره.

اون خیلی حساسه و زود رنجه.دوست داشت من فقط و فقط مال اون باشم.من یه آدم منطقی و خونسردم.

جند بار جلوی مامانش و خواهرش و باباشم من را میزد و من اون لحظه خیلی احساس بدی داشتم.


سوااااااااال:به نظر شماها الان که اون همش داذه ادعا میکنه که من عوض شدم و میخوام برای زنم جبران کنم راست میگه یا نه؟؟همه بهم میگن آزموده را دوباره آزمودن خطاس.ولی من خیلی آدم احساساتی هستم و متاسفانه الان که ازش دورم همش خوبی هاش جلوی چشام میاد!!خواهشا منو راهنمایی کنید که برگشت دوباره پیش اون البته با گرفتن حق طلاق عاقلانس یا نه؟؟؟؟؟؟؟؟از کتک خ.ردن دوباره میتترسم

در صحبت های تو دو نکته خیلی نمود داره .

اولا اینکه مسائلی که شما سرش دعوا کردید و اون با تو برخورد فیزیکی کرده خیلی مسائل پیش پا افتاده و عجیبی هستن که اصلا عادی به نظر نمیرسن. حالا تو یکم بیشتر از دعواهایی که داشتین تعریف کن تا دوستان بیشتر کمکت کنن . چون اگه ب خاطر همچین چیزایی اینطوری تو رو بزنه اگه یه سری مشکلات حادتر که به هر حال ممکنه تو زندگی همه پیش بیاد براتون اتفاق بیفته دیگه صبح تا شب ایشون باید مشغول زدن شما باشه

دوم اینکه جلوی خونوادش هم حتی روی تو دست بلند کرده واقعا حرکت زشت و ناپسندیه . چون با این کار واقعا زن تحقیر میشه

حالا من چند تا سوال میپرسم هر وقت اومدی اگه خواستی کامل جواب بده

اول اینکه میگی خوبی هاش میاد جلوی چشمت چند تا از ویژگی های مثبتش رو هم بگو ببینیم در چه حده
دوم اینکه اون چند سالی که باهم دوست بودید هم شما رو میزد یا خشونت خاصی ازش دیده بودین ؟ یا این مسائل بعد از عقد اتفاق افتاد
بدترین کتکی که ازش خوردید سر چه قضیه ای بوده
زدنش چطوریه ؟ میشه بیشتر توضیج بدید چطور میزنه ؟
در حدیه که باعث کبودی بشه ؟
در هنگام زدن حرفاتو میشنوه اصلا ؟ یا فقط کار خودشو میکنه ؟
به نظرت وقتی عصبانی میشه حالتش عادیه به نظرت ؟ یا اینکه غیر عادیه ؟
اینکه میگی جلوی خونوادش هم این کارو کرده واکنش خونوادش نسبت به این قضیه چی بود ؟ اونا سعی نمی کنن کاری کنن از این نوع رفتار ها دست برداره ؟ کلا موضع خونوادش نسبت به دعواهای تو و شوهرت چیه ؟

در ضمن اون دفعاتی که جلوی خونوادش این کار رو کرد رو تعریف کن که سر چه قضایایی بوده و چطور اتفاق افتاده و خونوادش چیکار کردن ؟

سلام کیمیا جان
آدمی که نتونه عصبانیتشو کنترل کنه دیگه اسمش آدم نیست مثل حیوونها رفتار میکنه، پس زندگی کردن با همچین آدمی اشتباه محضه.
شما که چیزی خداروشکر کم و کسر نداری ، و خداروشکر هنوز ازدواج هم نکردید پس تا دیر نشده راهتو ازش جدا کنه چون وقتی وارد زندگی شدی دیگه نمیتونی راحت جدا بشی و خصوصا اگه پای یک بچه در میان باشه.
تا حالا فکر کردی اگه همانطور که تورو میزنه فرداروزی بچه دار هم بشید احتمالش زیاده که بخواد بچه رو زیر باد کتک بگیره ، چون آدمی که کنترل روی خودش نداره بچه با بزرگ براش فرقی نمیکنه.
این خیلی بده که توی خیابون اشک شما رو درمیاره یا جلوی خانوادش دست روی شما بلند میکنه ، مگه شما خدای نکرده آدم بی شخصیتی هستی که اون این اجازه رو به خودش میده.
در نهایت خودت باید تصمیم بگیری، نزار احساساتت بر عقلت غلبه کنه، چون دست بزن کم مسئله ای توی زندگی نیست که بشه ازش گذشت و کم کم حرمتها بینتون از بین میره و زندگیتون خواه ناخواه خراب میشه. کسی که در دوران عقد و نامزدی که شیرین ترین دوران زندگی هر کسی است اینکارو با شما کرده پس وای به روزی که وارد زندگی مشترک شوید و مشکلات ریز و درشت زندگی سرازیر شوند ، پس اونروز چکار خواهد کرد؟؟
بیشتر فکر کن. موفق باشی
کارشناسان عزیز لطفا به این دوستمون بیشتر کمک کنید.

سلام


دوستان لطفا کسی رو تشویق به جدایی و طلاق نکنید.

کیمیای عزیز

فعلا مدتی به همسرت برای تجدید نظر در رفتارش فصرت بده و تا حل نشدن این مشکل به هیچ عنوان زندگی زیر یه سقف رو باهاش شروع نکن
برخی اوقات مردها از لحاظ مسائل مالی در فشار زیادی هستند و نیاز به درک متقابل از سمت ما خانومها دارند.صد البته این دلیل قانع کننده ای برای کتک زدنش نیست

شرط ادامه این زندگی و راه رو بذار پیش مشاور و روانپزشک رفتن.
در غیر اینضورت بهش بگو حاضر به ادامه نیستم.

مریم جون آخه این چه پیشنهادیه شما به کیمیا میدی. بهتر از این آقا جدا بشی. زندگی خودتو تا آخر عمر با این مرد خراب نکن. زندگی مشترک خیلی سخت اگه این آدم بخوات اینقد بی ظرفیت باشه که سر همچین مسایلی شما رو بزنه فردا که زنش شدی و واقعا تو زندگیت یه مشکل جدی داشتی چی کار میکنه. فردا تو زندگی با این آدم خودت دچار مشکل روحی میشی. من که شوهرم دست بزن نداره از بس بداخلاق افسردگی گرفتم. خواهش میکنم با خودت و زندگیت اینکارو نکن. من نمیدونم چرا زنا باید به هر قیمت که شده زندگیشونو حفظ کنن. حتی به قیمت نابود شدن خودشون و از بین رفتن خودشون. این مرد باش رفتی زیر یه سقف . ممکن کنترلشو از دست بده بهت آسیب بزنه. خوب بری تو زندگیش، پات بشکنه دستت بشکنه بعد تصمیم به جدایی بگیری. کسی که منطق نداره اجازه نمیده شما حرفتو بزنی. مجبوری همیشه به میل اون زندگی کنی و خودت نابود شی. هیچ منی ازت باقی نمونه. چون اگه غیر از بکنی مجبوری کتک بخوری.

به نظر من يه فرصت بهش بده اما باهاش زير يه سقف نرو يعني عروسي نكن ،،،،، ببين فرقي كرده يا نه اگه نه اونوقت يه فكر اساسي بكن اينجوري حداقل در اينده پشيمون نيستي كه چرا يه فرصت ديگه بهش ندادي ،،،، اميدوارم مشكلت حل بشه

سلام بهار جان
شرمنده این حرفو می زنم
ایا شما خودتون از شوهرتون طلاق گرفتین که این همه ملتو تشویق می کنید به طلاق و جدایی؟
ایا شما مطمئنید که ایشون طلاق بگیرن وضعشون بهتر از این میشه؟
من موندم شما فقط ایشون نه تو هر تایپکی میایین همه رو سوق میدین واسه طلاق
طلاق اخرین راهه و شما همیشه اخرین راهو اول پیشنهاد می دین
حالا سر لجبازی با مریم داری به یک نفر دیگه پیشنهاد طلاقو میدی و من موندم اگه ایشون دلش با زندگیش باشه و خدا هم صلاحه ایشونو تو این شوهرش بدونه و ایشون با حرفه شما پاشه که فکر نکنم اینطوری هم باشه از شوهرش دلسرد بشه و طلاق بگیره اون دنیا جوابه ایشون و کسایه دیگرو چی میدی
من این همه تایپک خوندم و تو هیچ کدوم از اینا ندیدم که کسی مثل شما کسی رو واسه جدایی تشویق کنه
از شما خواهش می کنم تو تایپکه هیچ کس نظر ندین
تو تایپکه منم نظر داده بودین و مریم جان دستشون درد نکنه که تذکر داده بودن ولی کو گوشه شنوا
در ضمن کیمیا جان به فکر یه فرصت واسه شوهرت باش
شاید اصلاح شده
اون که این همه دلش پیشه تو هست

http://www.hamdardi.net/images/www.h....com_2.net.jpg

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط baharr

مریم جون آخه این چه پیشنهادیه شما به کیمیا میدی. بهتر از این آقا جدا بشی. زندگی خودتو تا آخر عمر با این مرد خراب نکن. زندگی مشترک خیلی سخت اگه این آدم بخوات اینقد بی ظرفیت باشه که سر همچین مسایلی شما رو بزنه فردا که زنش شدی و واقعا تو زندگیت یه مشکل جدی داشتی چی کار میکنه. فردا تو زندگی با این آدم خودت دچار مشکل روحی میشی. من که شوهرم دست بزن نداره از بس بداخلاق افسردگی گرفتم. خواهش میکنم با خودت و زندگیت اینکارو نکن. من نمیدونم چرا زنا باید به هر قیمت که شده زندگیشونو حفظ کنن. حتی به قیمت نابود شدن خودشون و از بین رفتن خودشون. این مرد باش رفتی زیر یه سقف . ممکن کنترلشو از دست بده بهت آسیب بزنه. خوب بری تو زندگیش، پات بشکنه دستت بشکنه بعد تصمیم به جدایی بگیری. کسی که منطق نداره اجازه نمیده شما حرفتو بزنی. مجبوری همیشه به میل اون زندگی کنی و خودت نابود شی. هیچ منی ازت باقی نمونه. چون اگه غیر از بکنی مجبوری کتک بخوری.

---

http://www.hamdardi.net/images/www.h....com_2.net.jpg

بهار جان خواهش می کنم به کسی راهو چاه نشون نده:316:

چرا بعضي از مردا به راحتي دست رو زنشون بلند مي كنن ، زماني كه مي پرسي چرا مي گن عصباني بودن.
يعني واقعا اينا يه بار روزنامه حوادث دستشون بگيرن ، بخونن كه 50% كشتن ها سر عصبانيت بوده بازم اين كار رو مي كنن؟

منم خواهشمندم زود اسم طلاق رو پیش نکشید .طلاق آخرین راهه .یعنی زمانی که شما همه راه ها رو رفتی و نتیجه ای نگرفتی بعد ناچار میشی که طلاق بگیری .
عزیزم منم فکر میکنم یک فرصت دیگه به همسرت بده .ولی تو این فرصت باید خیلی حواست رو جمع کنی که خیلی باهاش یک جا بخصوص تو خونه تنها نشی منظورم رو متوجه ای؟ کاری نکنی که بعد پشیمون بشی .چون تو این فرصتی که بهش میدی شاید اون بخواد کاری کنه که تورو مجبور به ماندن کنه ....

فکر میکنم با هم پیش یک مشاوره برید

عزیزم همسرت در چه حدی شما رو کتک میزنه؟آیا بدنت کبود میشه ؟

تا حالا تونستی تو اوج عصبانیت سعی کنی عصبانیتش رو کاهش بدی؟

تا حالا شده بعد از عصبانیت باهاش راجع به کارایی که کرده صحبت کنی .ببینی نظر خودش چیه ؟آیا کاملا خودش رو مقصر میدونه ؟یا تورو هم مقصر میدونه؟....

مرررسی دوستای عزیززززم.
من خیلی داغونم از نظر احساسی.دارم دیوونه میشم یه جورایی.روزی 100 بار به خودکشی فکر میکنم اما میترسم.دیگه نمیتونم دوری شوهرمو تحمل کنم.

خوب باید بگم که وقتی اون میزنه اون لحظه اصلا حرف تو کلش نمیره.انقد میزنه تا خالی شه.و کتکاش بعضی وقت ها باعث کبودی هم میشد.وقتی جلوی خانوادش میزد خواهرش انقدر که ازش میترسید هیچ عکس العملی نشون نمیداد.مادرش سعی میکرد جلوشو بگیره.ولی کل خانوادش یه جورایی ازش میترسن.این را هم بگم که پدر بزرگش و عمو هاش هم دست به زن داشتند و فکر کنم این قضیه ارثیه.

یه روز خونه مامان بزرگم بودیم و من به پسر داییم که کلاس اول دبیرستان دست دادم اون خیلی ناراحت شد.بعد اینکه از اونجا رفتیم تو ماشین یه عالمه واسم داد و بیداد کرد و منو زد و اون اصلا راز نگه دار هم نبود و سریعا به مامانش زنگ زد و گفت مامان ببین این کیمیای آشغال باز اعصابمو خورد کرده.مامانش گفت بیاید خونه.ما رفتیم خونشون و باز جلوی مامانش و خواهر و برادرش شروع کرد به کتک زدن.من بهش میگفتم عزیز بخدا تو اگه با زبون خوش بگی دیگه بهش دست نده من دیگه این کارو نمیکنم.اما اون نمیفهمید.بعد کتکاش من حالم خیلی بد شده بود یعنی قلبم یکم درد گرفته بود.گفتم بریم دکتر من اصلا حالم خوب نیس.با مامانش و اون رفتیم و دکتر گفت که فشارش 8.سریعا باید سرم بزنه.هر چقدر بهش گفتم که بذار به مامانم زنگ بزنم بیاد گفت نه...خلاصه بعد سرم رفتیم خونشون.


از ویژگی های مثبتش پرسیدین باید بگم که ویژگی های خوبش بستگی به شخصیتش داره.آخه اون یه جورایی 2 شخصیتس.تا خوبه آدمو مثل فرشته میپرسته عصبانی هم که بشه واویلاااا.من الان همش یاد قربون صدقه رفتناش/مهربونی هاش اینکه باهاش برم بیرون باهاش تلفنی بحرفم واسه وقتایی که نازمو میکشیددلم تنگ شده و به جای کتکاش فقط اینا میاد تو ذهنم و کارم شده گریه.


وقتی باهم دوست بودیم 3سال اول رابطمون کم بود و من اصلا فکر نمیکردم که عصبی باشه اما آخراش فقط و فقط سر این قضیه که سر بیرون رفتن مشکل داشتم دعوامون میشد و من فکر میکردم که این دعواها بخاطر دوریه و بس.


تو این 4ماه اون خیلی هارو واسطه کرده که ما و مخصوصا پدرم را راضی کنن که ما برگردیم.اما بابام به هیچ عنوان قبول نکرد.خوب بابای بنده خدامم میترسه.چون عصبانیت هاشو دیدم.شوهرم الان ادع میکنه که دیگه نمیزنه و میخواد جبران کنه به نظررررررررررررررررررررررر رررررررررر شماها اون میتونه عوض شه؟؟؟؟اون [ 2بار دیگه هم قول داده بود که نمیزنه.البته اون دفعه هایی که قهر کرده بودیم فقط 2 3 روز از هم دور بودیم نه مثل این سری که 4 ماهه که از هم دوریم.



خیلی ها میگن مردی که بزنه عوض نمیشه.ولی عشق عقلو از من گرفته.

این رو هم بگم که من تو این سال ها خیلی خیلی بهش محبت کردم و طبق گفته خودش کاش من از کیمیا فقط یک بدی میدیدم.

راستی اولین دفعه ای که من پای پدرمو وسط کشیدم اون اصلا دوس نداش که بابام بفهمه و به محض اینکه بابام اومد تو خونه و من گریه میکردم و بابام گفت چی شده چرا دعوا کردین اون سریع گفت بابا ما 4 سال باهم دوس بودیم ( چون میدونس بابام به این قضیه حساسه ) ....اصلا راز دار نیس.


کمکمک کنییییییییییییییییید.اون میتونه عوض شه ه ه ه ه ه ؟؟؟؟؟حرفاش راسته؟؟؟

http://www.hamdardi.net/images/www.h....com_2.net.jpg

اینی که پرسیدین اون خودشو مقصر میدونه یا نه باید بگم اون بعد هر دعوا دنبال یکی میگرده که تقصیرو بندازه گردن اون.خیلی داغووووووووونم

سلام، بسیار متاسف شدم از خواندن ماجراهایی که بیان فرمودید. بنده یک فرضیه را مطرح کنم:

شوهرتان شاید احساس حقارتی می کند (ناخودآگاه) و تلاش دارد این حس حقارت را با کوچک کردن و تحقیر شما از راه این گونه رفتارهای زشتش جبران کند.

پیشنهاد بنده این است که اگر تصمیم شما بر دادن فرصت دوباره بود، و رفتار زشت ایشان تکرار شد، بحث جدایی را بسیار جدی بگیرید. سلامت جسم و روح و حفظ حرمت و شخصیت شما بسیار بیش از این ها ارزش دارد.

کیمیا جان سلام
متاسفم به خاطر مشکلاتتون
برخورد فیزیکی موقع عصبانیت اگر تکرار شونده باشه دقیقا مثل اعتیاد میمونه و کنترل این کار نیاز به جلسات مداوم درمانی برای کنترل خشم داره. یعنی شوهر شما باید یاد بگیره وقتی مغزش دستور میده الان برخورد فیزیکی انجام بده
چطور و با چه تکنیکهایی باهاش مقابله کنه.

این کار با قول دادن و قسم وایه و وساطتت و تعهد نامه کتبی و.......درست نمیشه.

شاید واقعا همسرتون بخواد ترک کنه اما مثل یک معتاد به مواد مخدر که دوست داره مواد نکشه اما در عمل از کنترل خارج میشه.

شما 4 ماهه دور بودید. الان وقتشه با همسرتون صحبت کنید بگید در صورتی برمیگردید که جلسات مشاوره رو زیر نظر یک فرد متخصص شروع کنه و بگید:
" تا مشاور به ما نگه که اماده زندگی زیر یک سقف هستیم این کار رو انجام نخواهم داد ،اما دورادور ساپورتت میکنم"

یعنی جلسات مشاوره رو باهم برید اما توی یک خونه نباشید شاید چند ماه طول بکشه و سخت باشه و احساس دلتنگی کنید ولی مطمئن باشید تنها راه همینه
اگر میخواید دوباره دلتون نشکنه ایین روند رو انجام بدید.

ببین دوست خوبم معجزه رخ نمیده مگر اینکه ایشون درمانش رو شروع کنه.اگر هم نمیپذیرن برن مشاوره باید بدونید ریسک دوباره تکرار شدن رفتارهای ایشون بسیار بالا هست.

با این چیزایی که تو گفتی یه مشکل جدید هم اضافه شد که یه چیزی در حد همون کتک زدنه ! اونم بحث اینکه شوهرت راز دار نیست و همه چیز رو به خونواده خودش یا خونواده شما میگه . این موضوع یکی از آفت های زندگیه . اگه به تاپیک های دیگه سر بزنی روی این موضوع خیلی بحثه . اینکه زن و شوهر مشکلاتشون رو خودشون حل کنن تا اینکه سریع به این و اون بگن زمین تا آسمون فرقه . مثلا خودت الان تعریف کردی که به محض اینکه تو ماشین دعواتون شد زنگ زد به مادرش و ....
خب این خیلی بده . یعنی شوهرت که به قول خودش اینقدر حساسه رو تو و با زدن قدرتش رو نشون میده توانایی حل این مشکل بسیار کوچیک رو نداشت ؟ چه لزومی داشت خونواده شو مطلع کنه . این مسئله رو هم اگه باهاش حل نکنی پس فردا که میخواین برین زیر یه سقف سر این مشکل زندگیتون معضلات زیادی پیدا میکنه .
شوهر تو اگه راست میگه و تو رو دوست داره نباید تو رو پیش خونوادش خراب کنه و به قولی زیرابتو بزنه . دیگه زدن تو جلوی خونوادش جای خود . چرا یه شوهر باید حاضر بشه زنش جلوی دیگران تحقیر شه ؟
بعضی مردا با تمام تندی هایی که دارن و حتی برخورد فیزیکی هم ممکنه داشته باشن اما حداقل جلوی دیگران حرمت همسرشون رو حفظ میکنن و هرچی هست بین خودشون . وقتی همه چیز بین خودتون بمونه خیلی زودتر حل میشه .
پس در مورد این قضیه هم حتما فکر کن که آیا میتونی همچین شرایطی رو تحمل کنی و اینکه چه راهی هست که بشه شوهرت این رفتار رو کنار بزاره

این از این . در مورد کتک هم بازم میگم . چیزهایی که شما ب خاطرش دعوا میکنین واقعا پیش پا افتاده س . در واقع یه جورایی میشه گفت تو زمانی که کوچکترین رفتاری بر خلاف میل شوهرت انجام میدی اون روی تو دست بلند میکنه . یعنی تو زندگی آینده میتونی تحمل کنی ؟
اینکه میگی به نظرتون درست میشه یا نه فکر نکنم بشه حدس زد . من خیلی ها رو دیدم که این رفتار و داشتن اما زنشون تونست کاری کنه که این عادت از سرشون بیفته اما خیلی ها هم نتونستن تا آخر عمر این عادت رو از سر شوهرشون بندازن . البته مورد دوم یکم احتمالش بیشتره . تو این مورد باید کاملا با سیاست عمل کنی.
البته خوبی مورد تو اینه که تو دوران عقد به فکر افتادی . نه مث بعضی ها که میگن عروسی کنیم درست میشه بعد میرن می بینن بد تر شد . هر چی هست باید قبل از عروسی حلش کنی . تو الان تو این چند ماهی که باهم عقد بودین چند بار کتک خوردی ؟ همینقدرم به نظر من نباید تحمل میکردی .
البته باز نگفتی دقیقا موضع خونوادش چطوریه ؟ وقتی دعوا میکنین و اون تو رو میزنه اونا چه نظری دارن . مثلا از تو دفاع میکنن یا تو رو سرزنش میکنن که چرا بچه شونو اذیت کردی . چون برای بهتر کردن شوهرت خونوادش اگه بهت کمک کنن خیلی به نفعته . اونا نصیحتش نمی کنن که این کارو نکنه ؟ از خونوادش حرف شنوی داره ؟
یه دفعه رو که در حضور باباش تو رو زده تعریف کن سر چی بوده و اینکه باباش چه واکنشی داشته . چه در هنگام زدن چه بعد زدن .
اینم بگو که زدنش چطوریه ؟ فقط سیلی میزنه به صورتت یا زدنش با مشت و لگد و .. هم همراهه ؟ کلا تعریفش کن
شدید ترین کتکش سر چه قضیه ای بود ؟
اون چند باری که میگی قهر کردی چی شد که قهر کردی و چی شد که برگشتی ؟
بعد برگشتنت چقدر طول کشید که دوباره این رفتارش شروع شد ؟
به نظر من اینکه تو باید یه فرصت دیگه بهش بدی مسلمه . چون به گفته ی خودت تا حالا این همه مدت قهر نکرده بودی . چه بسا این دوری زیاد روش تاثیر گذاشته باشه و واقعا تصمیم گرفته دیگه این کار رو نکنه . اما باید با قدرت برگردی . یعنی شرط و شروط اساسی میزاری . به توصیه های بچه ها گوش کن . عجله نکن . اصلا هم نترس چون توی دوران عقدی شرایط خیلی حادی نداری . فوق فوقش طلاق میگیری دیگه . پس اینقدر بی خودی ناراحت نکن خودت رو و به جای نشستن و فکر کردن به خودکشی به فکر راه چاره باش . جواب سوالاتم رو هم کامل بده تا باز راه حلی به ذهنم رسید بگم

موفق باشی

باور کنید بعضی وقتها توی این تالار نظرات بعضی از خانم ها را می خونم این حس به من دست میده که خانم های ایرانی ظالم پرور هستن .
درسته که فرهنگ جامعه ما با جوامع خارج متفاوته ولی بعضی مشکلات واقعا مصداق واقعی ظلم هست و سکوت نشانه تایید و پیرو آن تقویت یک رفتار.
این خانم محترم و خانواده اش متوجه شدن که رفتار این مرد چقدر غیر طبیعی هست و پدر محترمشون دارن از دید مردانه و صحیح مساله را از ریشه حل می کنن ولی بعضی از این خانم ها طومار می نویسن و کلی احساس راهنما بودن بهشون دست میده که اصلا از طلاق حرفی نزن !!! انگار دارن در مورد سرطان صحبت می کنن!!
همان خدایی که ازدواج رو حلال کرده طلاق رو هم حلال .به جای احساست زنانه و به دور از منطق لطفا سری به سوره بقره بزنید ببینید طلاق کجای دین ماست .ننشینید برای همه نسخه بپیچید و طومار بنویسید.
خانم های گرامی لطفا سعی کنید کمی احساسات زنانه تان را متعادل تر کنید .این احساسات زیباست ولی همیشه هم درمانگر نیست.خانم کیمیا در حل این مساله لطفا احساست عاطفی را دور بریزید .شما به عنوان یک انسان لیاقت کتک خوردن ندارید .شخصیت شما باید بالاتر از این مسایل باشد .مساله طلاق نیست ولی به راهکارهای خانواده و بزرگ تر ها اطمینان کنید .برای این مرد دلسوزی نکنید .اگر هم دلتان برایش می سوزد به دنبال این باشید مجابش کنید دنبال درمان خودش باشد .خودتان را ارزان نفروشید .باز هم تاکید می کنم دلسوزی را کنار بگذارید .این دلسوزی ادامه راه خانواده این مرد هست .به نوعی دوستی خاله خرسه..امیدوارم شما را ناراحت نکرده باشم.

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط sea

این کار با قول دادن و قسم وایه و وساطتت و تعهد نامه کتبی و.......درست نمیشه.

شاید واقعا همسرتون بخواد ترک کنه اما مثل یک معتاد به مواد مخدر که دوست داره مواد نکشه اما در عمل از کنترل خارج میشه.

شما 4 ماهه دور بودید. الان وقتشه با همسرتون صحبت کنید بگید در صورتی برمیگردید که جلسات مشاوره رو زیر نظر یک فرد متخصص شروع کنه و بگید:
" تا مشاور به ما نگه که اماده زندگی زیر یک سقف هستیم این کار رو انجام نخواهم داد ،اما دورادور ساپورتت میکنم"

یعنی جلسات مشاوره رو باهم برید اما توی یک خونه نباشید شاید چند ماه طول بکشه و سخت باشه و احساس دلتنگی کنید ولی مطمئن باشید تنها راه همینه
اگر میخواید دوباره دلتون نشکنه ایین روند رو انجام بدید.

ببین دوست خوبم معجزه رخ نمیده مگر اینکه ایشون درمانش رو شروع کنه.اگر هم نمیپذیرن برن مشاوره باید بدونید ریسک دوباره تکرار شدن رفتارهای ایشون بسیار بالا هست.

---

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط maryam123

شرط ادامه این زندگی و راه رو بذار پیش مشاور و روانپزشک رفتن.
در غیر اینضورت بهش بگو حاضر به ادامه نیستم.

---

دوست عزيز اكه اين دو تا پستو با هم جمع بزني به نتيجه ميرسي
اينجا كسي نميتونه به شما بگه جدا شو يا جدا نشو چون هيچكس نه شرايط زندگي شما ونه خصوصيات اخلاقي شمارو نميشناسه
اما واضحه كه همسرت بايد بيش مشاور بره و شما هم اگه قصد ادامه دادن داريد حتما بايد همراهيش كنيد و به يك مشاور و مشاوره هم اكتفا نكنيد

ولي تا همه چيز واستون حل نشده به هيچوجه فعلا سر زندگي نريد و خودتونو گول نزنيد كه بريم سر زندگي درست ميشه
در كنارش به خودتون هم فرصت بديد و منطقي تصميم بگيريد چون بحث يه عمر زندگيه و بدونيد انسانها جز خودشون كسي رو نميتونند تغيير بدن

من دوس نداشتم این خانم فردا رفت سر زندگیش زجر بکشه. چون فکر میکنم خودم اگه قبل از عروسی یه همچین فرصتی داشتم با شوهرم ازدواج نمیکردم. تازه میبینم طرف چند ماه زنشو ول کرده رفته نمیات دنبالش. شما به این میگین دوس داشتن. شوهر من چند روزم طاقت دوریم نداره. تازه زن داره خودشو به زور میچسبونه به مرده. آخه ادم شخصیتش بیشتر از این حرفا ارزش داره که خودشو برا یه مرد کوچیک کنه. بخاطر همین این پیشنهادو بهش دادم. اون فامیلشم واسطه کرد شوهرش بهش برگرده. اما شوهرش و خاونوادش کوچکترین اقدامی نکردن.

سلام عزيزم
به نظر من بزار شوهرت بيشتر تنهايي بكشه و جاي خالي تو رو احساس كنه بزار به اشتباه خودش پي ببره.يه سؤال دارم: رابطه عاطفي شما با شوهرتون چطوره؟از نظر احساسي چطور هستيد؟

خانم افشار چرا خبری ازتون نیست و جواب دوستان رو ندادید . امیدوارم راه حل خوبی انتخاب کنید . ممنون میشم ما رو در جریان شرایط بزاری

دوست عزیز
آخه من کجا و شما کجا!!!
درسته که منم شوهرم رو خیلی زیاد دوست دارم ولی این مسئله به خاطر احساسات باک و بی ریای خودم هست اگه ما عقد بودیم و تمام این رفتاراش رو تو دوره عقد می دیدم به هیچ عنوان عروسی نمی کردم کسی که چون زن باردارش دلدرد داره و نرفته خونه مادرش میاد می زنتش ارزش یک لحظه زندگی کردن باهاش رو نداره.... تازه جالب اینجاست که دیوونه و عاشق بچست با اینکه می دونم ادمی هست که برا بچش سنگ تموم می زاره ولی اصلا دلم نمی خواد این شخص بدر بچم باشه چون تو این 7 ماه بارداریم هزار بار منو بچش رو تا مرگ برد و برگردوند آخرین بار 3 هفته بیش بود که قصد خودکشی داشتم ولی نمیدونم چرا جراتش رو نداشتم ولی بااین روحیه افسرده ای که من دارم و کتکایی که خوردم و توهینایی که مخصوصا تو دوره بارداری که خیلی حساس شدم شنیدم خدا می دونه چه بچه عصبی می خوام به دنیا بیارم خیلی دلم برا بچم می سوزه!!!!!

کیمیا جان، فکر میکنم سوال اصلی تو این بود که ایشون خوب میشن یا نه؟
جواب من به عنوان یک آدم عادی و نه یک کارشناس: خیر. اگر هم خوب بشه طی یک فرآیند چند ساله خوب خواهد شد و اون هم فقط در صورتی که خودش کاملا قبول کنه که مشکل داره.

اما:305:... به نظر می رسه دلت به طور کامل کنده نشده (به اندازه کافی کتک نخوردی ;)، شوخی میکنم اما مثلا ماجرای نقاشی عزیز یک طوری بود که با خیال راحت تصمیم گرفت). اگر میخوای جدا بشی یک جوری جدا شو که یک تیکه دلت رو پیش اون آدم جا نگذاری. بنابراین به نظر من یک فرصت دیگه بهش بده. بزار اگر هم میخوای بری دلت رو کامل با خودت ببری.

کیمیا جان سلام

از خوندن تاپیکت متاثر شدم و امیدوارم با کمک خانواده و دوستان همدردی بهترین راه را انتخاب کنی

من با جدایی و طلاق موافق نیستم و عقیده دارم که اگه فرد خودش بخواهد میتونه عیب هاشو بر طرف کنه

شما میتوانی با حمایت و محبت به رفع این عیب به شوهرت کمک کنی

کار شوهرت نه تایید کننده هست نه انسانی اما با کمک مشاور و محبت شما قابل جبرانه

به راحتی نمیشه برای زندگی دو نفر دو انسان نسخه طلاق رو پیچید

من نظرم اینه به راحتی زندگیتو رها نکن شرط بزار که پیش مشاور بره و راه درمان رو پیش بگیره

دوست عزیز موفق باشی :72:

قابل توجه دوستانی که میگن حرف از طلاق و جدایی نزن..شما ها هیچکدوم با همچین آدمایی زندگی نکردین
بنده تجربه شخصیم رو در اختیار شما دخترای عزیز و احساسی قرار میدم و تصمیم گیری با خودتونه
بنده مهندس و شوهرم دیپلمه بود..دقیقا همین رفتارها رو داشت خیلی وقتها هم بعدش پشیمون میشد ولی دیگه قلب و روح و شخصیت من خورد شده بود و پشیمونی هییییییییییچ فایده ای نداشت..منم ساده بودمو میبخشیدمش به این امید که خوب میشه..سر هر چی میگفت یا اونیکه من میگم یا کتک..خیلی هم جلوی من به خانوادم توهین میکرد.. خیلی از آدماییکه سطح علمی یا خانوادگی پایینتری دارن به جای عاقلانه فکر کردن حسودی میکنن به طرف که بالاتره و برای اینکه بهش بگن تو کسی نیستی در برابر ما کتک میزنن یا بی احترامی میکنن (البته گفتم خیلی از اونا نه همه)
خلاصه که ما بچه دارم شدیم ولی این آقا درست نشد که نشد..الان 2 ساله جدا شدم..دارم نفففففففففففففففففففففففف ففسسسسس میکشم و خیلی خوشخالم که از شر اون نامرد خلاص شدم..خواستگارای خوبیم دارم که دارم عاقلانه رو انتخابشون فکر میکنم
عزیزم جوونی و تجربه نشون داده اینگونه افراد درست نمیشن و فقط اومدن که زندگی دیگران رو هم خراب کنند
به فکر درست کردن یه آدم وحشی نباش و چشمتو باز کنی ببینی تمام عمرت بیهودهد تلف شده و یه بچرم بیچاره کنی.
تصمیم با خودته عزیزم ولی احساساتی نباشو عاقلانه فکر کن..برای 4 تا کار خوبو شیرین تمام بدیهایی که تا آخر عم به سرت میاره رو فراموش نکنووا.ن خوبیارم برای این میکنه که ازت سرویس بگیره وگرنه بعدش دوباره همون آش و همون کاسست

دوستان عزیز توجه کنید که وقتی کسی میاد اینجا و تقاضای راهنمایی داره یعنی هنوز امید داره یعنی دوست نداره فوری بره سر آخرین راه

این امید رو چون تجربه تلخ دارین ناامید نکنین

صاحب تاپیک بلده بره فوری تقاضای طلاق و.... کنه اما آمده راهی غیر از این پیدا کنه

به نظر منم طلاق راه آخره و الان بايد روي بهتر شدن زندگيت كار كني و راهنمايي بشي

سلااام دوستای عزیز
مرسی که به فکرم بودین.
راستش با تموم بدی هاش هنوزم دلم پیششه.و برای همین باهاش صحبت کردم و گفتم من تنها در صورتی که حق طلاق رو به من بدی حاضر به ادامه زندگی هستم.و اون هم قبول کرده.خودش خیلی احساس پشیموووون میکنه و میگه بخدا میخوام واست جبران کنم م م م م م م م مم م ممم م م.نمیدوونم میتونه یا نه ولی 90 درصد نه ه ه نمیتونه.ولی میخوام این فرصت رو فقط به خودم بدم که به خودم عوض نشدنش ثابت شه.آخه خیلی احساس پشیمووونی میکنه ه ه ه ه ه ه ه .ولی هنوز نمیدونم بابام قبول میکنه یا نه.

میخوام یه بار دیگه اون فرصتو بدم که واسه آخرین بار برای زندگیم تلاش کنم.

ترخدااااا بازم اگه راهی به ذهنتون میرسه بگیدددددددددددددددددددددد دد.

http://www.hamdardi.net/images/www.h....com_2.net.jpg

واقعا نمیدونم چرا زندگیم اینجوری شد.بعضی وقتا به خودم میگم خاک بر سرت با این انتخابت......

خدا کنه حد اقل یکم عوض شده باشه ه ه ه ه...کاش عاشقش نبودم.کاش تو این 4ماه تونسته بودم ازش دل بکنم.وای متاسفانه اصلا نتونستم م م م م م م م.کاش انقد احساساتی نبودم.همه بهم میگن تو قبل طلاق رسمی باید طلاق عاطفی بگیری و این فرصت دوبره رو برای همین میخوام بدم.

دوستای خوبم واسم دعا کنیددددد.ممنووووون

http://www.hamdardi.net/images/www.h....com_2.net.jpg

:302:

http://www.hamdardi.net/images/www.h....com_2.net.jpg

:302::325:

سلام کیمیای عزیز

عزیزم تمام زندگیت را با دقت خوندم اما نیومدم که بهت بگم چه بکن یا نکن! اومدم بهت بگم که حتما به یک روانشناس

برای خودت و این همه ضعف روحی و شخصیتت برو! به این دلیل که شما به شدت وابسته این آقا به دلیل 4 سال

دوستی با علم بر ضعف های اخلاقی او هستی و از طرفی به شدت از ضعف اعتماد به نفس و شخصیت منفعل رنج

می بری!

پر واضح است که شما باید بررسی کنی که چرا در مقابل خشونت های همسرت سکوت کردی و به او

میدان دادی و زودتر به فکر درمان این روحیه خودت نیفتادی؟

این روحیات طبیعی و نرمال نیست و هرگونه تصمیم گیری از سر احساس می تواند منجر به شکست شما عزیز دل

بشود....پس برای نجات خودت اول از همه نزد یک روانشناس و مشاور خوب برو و مسائل خودت را حل کن!

نکته بعد در مورد همسر شماست!

ایشان از لحاظ روحی نرمال به نظر نمی رسد و کسی که ساعت ها پشت در گریه می کند نشان از عدم ثبات

روحی و سلامت روحی کامل او دارد و شما باید به جای گذاشتن شرط "حق طلاق" ، ادامه زندگی را منوط به جلسات

روان درمانی زیر نظر یک "روانشناس" و حتی "یک روانپزشک" برای همسرت بکنی تا بررسی شود که علت این همه

عدم ثبات و حتی دگر آزار رسانی ایشان چیست؟

اگر بیماری ایشان سادیسم باشد (که این را باید روانشناس مجرب تشخیص دهد) خوب درمان آن کمی دشوار است

و امکان آسیب رسیدن به شما بسیار زیاد!

پس به دور از احساس محوری باید ریشه همه این مسائل مشخص شود و تا شما و همسرتان بطور کامل تحت

درمان قرار نگیرید قول و قرار هیچ فایده ای ندارد و راه درست ، راه درمان زیر نظر روانشناس و روانپزشک مجرب است

اگر دنبال فرصت دادن برای زندگیت هستی به فکر درمان ضعف های روحی و شخصیتی خودت و بعد درمان روحی و

روانی همسرت باش و وقتی به ثبات نسبی پایدار رسیدید و روانشناسان تشخیص بهبود ایشان را دادند وارد زندگی

مشترک شوید..

عزیزم فقط آرامش خودت را حفظ کن و با صبر و توکل و آرامش مراحل درمان را طی کن!

انشالله که مسائلت حل می شود و خوشبختی در زندگی ات رخ می نماید :72:

کیمیا جان سلام.به همدردی خوش اومدی

لطفا راهنمایی های بچه ها رو چند باره بخون و عمل کن..اینجا که فقط برای درددل نیومدی..مگه نمیخوای مشکلت حل بشه؟مگه نمیخوای تصمیم درست بگیری؟امیدوارم این پستها اب تو هاون کوبیدن نباشه...استفاده کن.واقعا حیفه

این همه بهت گفتن شرط رو بذار پیش مشاور رفتن اما شما باز گوش نکردی..دوست عزیز من باور کن با حلوا حلوا گفتن دهن شیرین نمیشه..من به چشمم دیدم...مردی که عصبی بوده و زنش رو حتی بیرون از خونه کتک میزده و زن فقط بلد بوده گریه و دعا کنه..اخر سر هم بچه دار شدن و بیا و ببین مشکلاتشون صدبرابرشده و بچه هاشون چقد ناراضی و عصبی شدن.

اگه میخوای اینجوری کشدار و مریض ادامه بدی،اگه میخوای با این فکر که چیزی درست نمیشه ادامه بدی ادامه نده..اما اگه واقعا میخوای این فرصت دوباره واقعا به کارت بیاد یه کم دیدت رو عوض کن.به فکر اصلاح خودت و زندگیت و همسرت باش...ببین چندتا مورد شد..خودت.همسرت.زندگیت...

بهارشادی چقد قشنگ گفت تو وابسته ای..تو اصلا رفتار جرات مندانه بلد نیستی..واقعا نیاز نیست موقع کتک خوردن انقد منفعل باشی.نیاز به پرخاش نیست اما نباید هیچکار هم نکرد.چرا مواقعی که ارومه به فکر اصلاح کارش و کارت نبودی؟

بله عزیزم شما هر دوتون نیاز به درمان شدید دارید..عشق تنها کافی نیست..و بدتر زمانیه که وابستگی باشه نه علاقه توام با احترام.

موفق باشید

من فکر می کنم شما بهترین جواب رو از جانب بهار شادی عزیز گرفتید
لطفا با دقت و چند بار پست بهار شادی رو بخونید و تصیمتونو بگیرید و بدونید راه خیلی خیلی سختی رو در پیش دارید که باید احساسات رو کنار بذارید و منطقی تصمیم بگیرید

منم مطمئن بودم که تو قصد داری برگردی به همین خاطر سعی کردم حداقل کمکت کنم که ایندفعه با حساب و کتاب برگردی .
اما تو فرصت داری . یعنی تا قبل از عروسی باید از رفتارش کاملا مطمئن بشی . چند ماه امتحانش کن . اگه حتی کوچکترین شکلی از رفتارهای گذشته ش رو نشون داد حتما ترکش کن . چون وقتی برین سر خونه زندگیتون بدتر میشه . بازم تاکید میکنم تا قبل از عروسی از همه چی مطمئن شو و همه چیو سعی کن در دوران عقد حل کنی . اگه شد که خدا رو شکر . اگرم نشد هیچ تردیدی برای طلاق نداشته باش .
اینکه میگی دلت تنگ شده و دوریش رو نمیتونی تحمل کنی طبیعیه . به این چیزا فکر نکن . به خودت و شخصیتت فکر کن که اگه این آقا به کاراش ادامه بده کاملا له میشه .
امیدوارم موفق بشی . ما رو بی خبر نزار

سلام کیمیا جان

متاسفانه شما اصلا حرف گوش نمیدی و اون کاری رو انجام میدی که خودت دلت میخواد...به خاطر همینم هست که کارشناسا اصلا به تاپیکت سر نمیزنن


حق طلاق به چه درد تو میخوره؟چه دردی رو از شما درمان میکنه؟

وقتی اومدی اینجا تاپیک باز کردی کی بهت گفت که حق طلاق بگیر؟!!؟؟؟

فکر کردی پس فردا که بازم کتکت زد راحت میری طلاق میگیری و همه چی تموم میشه؟!

نه عیزیز اون موقع تازه مشکلات روحی و روانی خودت شروع میشه....

ما به شما گفتیم شرط ادامه رو بذار پیش مشاور و روانپزشک رفتن...

به خدا ماهم از سر بیکاری و تفنن اینجا ننشستیم که بخواهیم یه چیزی بنویسیم تا روزای زندگیمون بگذره.من خودم انقدر الان خسته هستم که به زور چشمام رو باز نگه داشتم.


ما تجربه داریم در این زمینه.

با گرفتن حق طلاق مشکل شما فقط مقطعی حل میشه و تا همسرت تحت درمان قرار نگیره چه با حق طلاق و چه بی حق طلاق اوضاع همینی که هست میمونه....

حتی شاید بدتر هم بشه و شما خدایی نکرده دچار نقص عضو هم بشی

برای آخرین بار دوست خوبم:

حق طلاق گرفتن چاره راه شما نیست.

فقط و فقط پیش متخصص باید برید.

http://www.hamdardi.net/images/www.h....com_2.net.jpg

حتی کیمیا جان الان بیای بگی من حق طلاق و حق حضانت بچه و حق ادامه تحصیل و حق کار کردن و مهیریه 4000 تا سکه ای رو .....رو گرفتم باز هم بهت میگم هنر نکری و مشکل تو به قوت خودش باقی میمونه

دوستان عزیز من از چند ماه پیش به زور بردمش پیش روانشناس.و امروزم بهش گفتم که باید بریم پیش روانپزشک.اون اولش گفت که روانپزشک ها یه مشت دارو میدن که آدم معتاد میشه.من بهش گفتم همونطور که وقتی دلت درد میگیره قرص میخوره وقتی روح و روانتم مریضه باید درمان کنی.خلاصه به 1000 زحمت راضیش کردم واسه روانپزشک.امیدوارم جواب بگیرم.


آره درسته اعتماد به نفسه من خیلی پایینه.خودم هم قصد دارم برم پیش مشاور که اعتماد به نفس از بین رفتمو برگردونم.

به نظرم من خودم بهش رو دادم و پر رو کرمش که این بلا سرم اومد.حقمه ه ه ه ه

نقل قول:

---

به نظرم من خودم بهش رو دادم و پر رو کرمش که این بلا سرم اومد.حقمه ه ه ه ه

---

کیمیا جان به خودت انرژی منفی اصلا نفرست..خودتو سرزنش نکن..فقط از الان سعی کن راه درست و اصولی رو بری..

افرین که برای قدم اول خیلی خوب رفتی و عزیزم اینطور نیست همون اول به مراجعان قرص بدن.شاید افرادی که زیاد ماهر نیستن اینکارو کنن..من پیشنهاد میدم یه روانپزشک حاذق رو انتخاب کنی تا بتونه ریشه مشکل همسرت رو پیدا کنه و درمان کنه...درمان دارویی گمونم برای مراحل اخری کار هست و افراد خاص...میتونی از همین جا درباره مشاورها و روانپزشکها تحقیق کنی.

با انرژی و صبر و احتیاط برو جلو و مراقب خودت هم باش.
موفق باشید