خاطرات رابطه جنسی خود را چگونه فراموش کنم؟

دختری 25 ساله هستم.من گاهی مطالب این سایت را میخوانم.امیدوارم به من هم کمک کنید.
حدود دو سال قبل با پسری اشنا شدم و متاسفانه رابطه ی ما بعد از مدتی به رابطه جنسی کشیده شد.و من بکارت خود رو از دست دادم.بعد از مدتی بعلت مشکلاتی که این شخص در کار و درسش داشت رابطه ی خود را با او تمام کردم.سیم کارتمو تغییر دادم و هدایایش را دور ریختم.

اما هنوز فکر اون پسر و روابطمون از ذهنم بیرون نرفته.فکر اینکه او اولین پسری بوده که همچین رابطه ای را با او تجربه کردم باعث شده هنوز نتوانم او را فراموش کنم و به پسر دیگری فکر کنم.
خاطرات او را چگونه فراموش کنم؟

سحر عزیزم سلام.از اینکه به اینجا اعتماد کردی و مشکلت رو عنوان کردی ازت ممنونم.

شاید من نتونم درست درک کنم که تو چه احساسی داری؟اما میدونم تا حدی حست طبیعیه..نزدیکترین رابطه ای که افراد میتونن با هم داشته باشن قطعا پرشورترین احساسها رو ایجاد میکنه..نمیخوام از اشتباهت بگم که حتما خودت میدونی...

راستش من بیشتر برای همدردی اینجا پست میذارم.چه خوب که سیم کارتتو عوض کردی..چه عالی که هدیه ها رو دور ریختی..

من ازت میخوام با خودت همدلی کنی..به خودت حق بدی که ناراحت باشی..
یه کاغذ بردار و احساست رو بنویس..به اون پسر نامه بنویس..حرفای نگفته ای اگه داری بنویس.

به خودت نامه بنویس..بهش بگو چقد دوسش داری..بهش بگو درک میکنی عادت کرده اما چون دوسش داری از اون رابطه جدا شدی...از روحت از بدنت طلب کن تا منتظر یه فرد جدید باشه کسی که همسفر زندگیت میشه.
بعد اون کاغذا رو بسوزون.

از خودت تشکر کن که اینجا مشکلتو بیان کردی..بهش بگو نگرانشی..بهش بگو خودتو مستحق این میدونی که الان فقط و فقط به خودت فکر کنی و تمرکزت روی ایندت باشه.

و بگرد ببین چرا به سمت همچین رابطه ای رفتی..تو خوبی ..به خودت محبت کن

راستش چیز بیشتری به ذهنم نرسید.برات دعا میکنم.

موفق باشی:72::72:

سلام خانومی

خوش امدی به همدردی

واقعا یکسری خاطرات خیلی تلخن و از ذهن پاک نمیشن

بهترین راه به نظرم اینه که از این اتفاق تلخ درس بگیری و برات بشه عبرت.

یه چیزی رو نفهمیدم. از بیاد آوردن خاطرات غصه میخوری که چرا فریب خوردی یا دلت برای اون تنگ میشه ؟

زمانی که با او اشنا شدم اوضاع خانوادگی بدی داشتم.اما درس عبرت گرفته ام و خود را دیگر وارد این دوستیها نکردم.

هم غصه میخورم و هم نمیتوانم او را به عنوان اولین کسی که تجربه رابطه جنسی به من داد فراموش کنم.رابطه جنسی را با او تجربه کردم و هر زمان که از رابطه زن و مرد صحبت میشود خودم و او را به یاد می اورم و دلم میگیرد.

من سختی های زیادی کشیده ام.بارها بخاطر نداشتن پول بلیط اتوبوس پیاده رفته ام.روزهای برفی از خجالت نداشتن لباس و کفش مناسب دانشگاه نرفته ام و غیبت خورده ام.با رنج زیاد درسم را تمام کردم.

الان کار میکنم.

ان پسر به من گفت برویم بکارتم را ترمیم کنیم اما من قبول نکردم چون نمیخواهم به همسر اینده ام دروغ بگویم و او خیال کند با دختری بدون رابطه و دست نخورده ازدواج کرده است.اضطراب گفتن را هم دارم.

گاهی چه خوب میشد در دریا غرقش د و با کف روی اب یکی شد.

به نظر من بعضی حرفا نگفتنش بهتره تا گفتنش

جز راست نباید گفت هر راست نشاید گفت

اگه به همسر آیندت بگی که تا آخر عمر امکان داره بهت شک داشته باشه؛ به نطر من مسائل جنسی شک برانگیز ترین چیز ممکن برای مرده...
تصمیم باخودته البته

سحر عزیز ، به نظر من وقتی این افکار به ذهنت میاد خودتو سرگرم یه چیز دیگه کن، میدونم خیلی سخته ولی تلاش کنی میشه
و از این نترس که اگه به همسر آیندت بگی چی میشه...عقل سلیم میگه باید راستش رو گفت اگه دوستت داشته باشه و واقعا تو رو بخواد درکت میکنه که بچگی کردی ولی حتما خوشحال میشه که انقدر بهش اعتماد داری که راستش رو گفتی و قایم نکردی
1٪به این فکر کن که اگه نخوای بگی و اون به طریقی متوجه بشه چه خواهد شد

سلام

خانومی من شرایطتت و نگرانیهاتو نسبت به اینده درک میکنم

اما صداقت در زندگی مهم ترین اصله و مطمئن باش اگر همسر آینده ات چه یک روز بعد از ازدواج و چه 10 سال بعدش بفهمه عکس العمل خیلی تندی نشون میده که حق هم داره

نمیخواد شما هم وسط مجلس خواستگاری جلو همه بگی اینو.میتونی در خلوت که با اون اقا میخوای صحبت کنی براش توضیح بدی

به نظرم نگفتنش عین خیانت به اطمینان اون طرفه.
ولی دوست خوبم اینطور که از نوشته هات برمیاد انگار به خاطر ماجرایی که اتفاق افتاده ناراحت نیستی و افسوس نمیخوری

بیشتر انگار دلتنگ هستی و اگر دوباره سر و کله اون پیدا بشه همون آش و همون کاسه

شما الان باید حالت تنفر از اون داشته باشی نه حالت دل گرفتن !

اگر اینطوریه در افکارت تجدید نظر کن

نقل قول:

---

شما الان باید حالت تنفر از اون داشته باشی نه حالت دل گرفتن !

---

مریم جان من زیاد با این حرفتون موافق نیستم.ما باید عمل بخشایش رو برای خودمون و دیگران انجام بدیم تا بدونیم بار منفی خاطرات رو کنار بذاریم.
فقط اینجوری میشه با خاطرات ازاردهنده کنار اومد.تنفر عملا دردی دوا نمیکنه.
یعنی زمانی که بار احساسی خاطرات رو ازبین بردیم.

و درس عبرت گرفتن هم با تنفر فرق داره که گمونم دوستمون گفت دیگه وارد هیچ رابطه ای نشده.

موفق باشید

رابطه دوسر داره

يك سر ماجرا خودت بود كه ازون رابطه هم لذت بردي و هميتن لذته كه باعث شده فراموشش نكني

به نظرم ببخشيد اينقدر رك ميگم تو دلتنگ اون پسر نيستي يعني وقتي يكي بياد جاش و ازدواج كني دلتنگيت برطرف ميشه

يه جورايي از نظر جسمي وابسته بودي.حالا هم ميترسي چجور به همسر اينده ات بگي

اشتباهتو بذيرفتي بس سرتو يه مدت به موضوعي ديگه گرم كن و يه كم بخدا خودتو نزديكتر كن

اونه كه بايد ببخشه و دلتنگيتو برطرف كنه نه كس ديگه نه اون پسر نه هيج جايگزيني

البته بنظرم هيج پسري نيست كه بگه چقدر خوب كردي راستشو گفتي
فكر كردن راجع به اين موضوعو بزار سر وقتش فعلا با خودت كنار بيا و بدون هيج كس بدون اشتباه نيست

براي فراموش كردن اون رابطه هم به خودت زمان بده و بهش فكر نكن

جزيياتشو ياداوري نكن
خيلي مساله رو اهورايي و عاطفي نكن

زمان كمكت ميكنه

نمیدانم شاید از نظر جسمی هم وابسته شده ام.به من حق بدهید.اولین رابطه باعث شده نتوانم به راحتی فراموش کنم.رابطه ام را با خدا خیلی تغییر داده ام و خیلی بهتر شده ام.
من تصمیم دارم حتما به همسر اینده ام ماجرا را بگویم و به او اختیار بدهم بپذیرد یا نپذیرد.این حق اوست.من به حق او احترام میگذارم.
خودم این خاطرات یا وابستگی جسمانی را چگونه فراموش کنم؟

بهار جان درسته.دوستمون وارد رابطه ای نشده.اما چون حالت کاملا احساسی داره به قضیه نگاه میکنه ممکنه بشه.

بهار عزیزم من معتقدم در این جور موارد تا حالت تنفر به وجود نیاد طرف تو همون حالی که الان دوستمون داره میمونه...احساس غم و غصه ناشی از، از دست دادن دوستی که باهاش وارد رابطه شده

من تا از کارم پشیمون نباشم به نظرت درس عبرت میگیرم؟!
که من از نوشته های این دوستمون اینطور برداشت کردم که پشیمون نیست بلکه داره حسرت روزایی رو میخوره که با اون آقا بوده

ببين اين خاطراتو به راحتي ميشه فراموش كرد اونم فقط به يه طريق

تداعيش نكن.هر وقت فكرت ميره سراغ اون ادم يا خاطراتت سرتو به يه چيزي .كاري كرم كن.

من نميگم حس نفرتو بنداز تو دلت فقط به اين فكر نكن كه اي واي اولين تجربه,اولين عشق,اولين...

هميشه اولين ها بهترين نيستند

ايشالا كه كنار همسرت بهترينهارو خواهي داشت

فراموشي فقط يه راه داره:تداعي نكني و زمان بدي

سلام.بنظر من تو به خاستگارات این قضیه ی بکارت رو نگو.هر کس خطایی میکنه.هیچ انسانی ظرفیت اینقدر صداقت رو نداره.تو به خدا توکل کن و بگو یکی مثل خودت که قبلا رابطه داشته پا پیش بزاره...فقط همین.از نظر من هیچ مردی اینقدر ظرفیت نداره.فقط به خدا توکل کن که با مناسب خودت ازدواج کنی. اون آقایی ه که باش رابطه داشتی از نظر من اگر آگاهانه و با علاقه ازدواج کنی مطمئن باش فراموش میکنی.

عذر میخوام که اینجا توضیح میدم:316:

نقل قول:

---

ما چون حالت کاملا احساسی داره به قضیه نگاه میکنه ممکنه بشه.

بهار عزیزم من معتقدم در این جور موارد تا حالت تنفر به وجود نیاد طرف تو همون حالی که الان دوستمون داره میمونه

---

مریم عزیز تنفر هم نوعی احساس هست...و ما زمانی برامون یه اتفاق بصورت یه خاطره در میاد که نسبت بهش احساس منفی یا مثبت داشته باشیم.وقتی احساس رو از یه خاطره بگیریم تبدیل میشه به یه اتفاق معمولی که تو زندگیمون زیاد رخ میده و ما به یاد نمیاریمشون.

در واقع دوستمون اگه بخواد متنفر بشه معنیش اینه که روی اون شخص تمرکز کرده و بعد مرتب خاطراتش رو مرور میکنه اما مثلا این دفعه با احساس بد.نتیجش چیه؟
اینکه فرد مرتب داره خاطراتش رو مرور میکنه و فراموش نمیکنه.

پس مریم جان هیچ وقت هیچ وقت احساس اونم تنفر که کلی انرژی منفی به خودمون میده رو پیشنهاد نده.

پشیمونی با تنفر فرق داره.

موفق باشی.

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط sahar.baran

نمیدانم شاید از نظر جسمی هم وابسته شده ام.به من حق بدهید.اولین رابطه باعث شده نتوانم به راحتی فراموش کنم.رابطه ام را با خدا خیلی تغییر داده ام و خیلی بهتر شده ام.
من تصمیم دارم حتما به همسر اینده ام ماجرا را بگویم و به او اختیار بدهم بپذیرد یا نپذیرد.این حق اوست.من به حق او احترام میگذارم.
خودم این خاطرات یا وابستگی جسمانی را چگونه فراموش کنم؟

---

سلام سحر جان
فکر می کنم تلاش برای فراموش کردن و تمرکز برای فراموش اصلا دردی رو دوا نمی کنه
راستش مثل این می مونه که مثلا از امروز تصمیم بگیری به قورباغه فکر نکنی
شاید در شرایط عادی یک درصد هم به قورباغه فکر نکنی
ولی اگر الان این تصمیم رو بگیری مطمئن باش همش تو ذهنت ی قورباغه می بینی
پس سعی کن ذهنت رو رها کنی
قبول کن که اتفاق بسیار بزرگی برات افتاده !وقتی به برزگی اتفاق ایمان داری،به خودت حق می دی افسرده باشی ناراحت باشی عادی نباشی و ذهنت مشغول باشه...و برای رهایی از این احساسات به زمان احتیاج داری
به گذشته فکر نکردن
ممکن نیست چون حافظه ما پاک شدنی نیست و همه خاطرات ما تو بخشی از ذهن ما باقی می مونن و به مرور زمان کمرنگ و کمرنگ تر می شن و حتی بی رنگ می شن جوری که دیگه نمی بینیمشون ولی هیچ وقت پاک نمی شن
و تو شرایط خاصی با یک اتفاق ساده برای ما دوباره یاد اوری می شن...
برای پاک کردن کامل اون خاطرات فرمول خاصی وجود نداره ...هیچ راه خاصی وجود نداره
ولی برای جلوگیری از پررنگ شدن اون خاطرات راه های زیادی وجود داره
می تونی خودت رو با فعالیت های مختلفی مثل ورزش و هنر و درس مشغول کنی
با خانوادت بیشتر ارتباط برقرار کنی
با خدا بیشتر ارتباط برقرار کنی ازش طلب ببخشش کن !اینکار خیلی آرومت می کنه.
زمانیکه به گذشته فکر می کنی اون گذشته رو آنالیز نکن،کاش این می شد وکاش اون می شد باخودت نگو...اگر اون کار رو می کردم اگر .....
این فکرا رو همه از ذهنت خارج کن....
گذشته ،گذشته و هیچ کاری از دست تو برنمی اد....به جز اینکه از اون گذشته درس بگیری و به عنوان یک تجربه بهش نگاه کنی....

دوست عزیز
اگر واقعا به این نتیجه رسیدین که کارتون اشتباه بوده به نظرم عمل به این دو کلمه هم خیال شما رو از اینده راحت می کنه و هم شما رو از اینگونه افکار در میاره.
صداقت و توبه