اختلاف اعتقادی فرهنگی خانوادگی در ازدواج

سلام . دوست دختری دارم که ازنظر ظاهری و ویژگی های شخصیتی تونسته تا حد زیادی منو مجذوب خودش کنه . ما بجز معقوله فرهنگ و اعتقادات خانوادگی در سایر زمینه ها با هم متناسبیم . میخام بهش پیشنهاد ازدواج بدم اما میترسم این اختلافات خانوادگی دردسر ساز بشه . مثلا تو فرهنگ ما جشن ها مختلطه خانم ها حجاب کامل ندارن و دست دادن خانم و آقا طبیعیه و نشانه ادب و احترامه و تو جشن هامون گاهی با مشروب پذیرایی میشه . درحالیکه دوست دختر من دختر نماز خونیه که هیچ خوشش نمیاد حجابشو برداره حتی با من که دوست پسرشم و همدیگه رو دوست داریم دست نمیده و از مشروب هم بدش میاد اما با همه این اختلافات ما دوستی محکم و قوی داریم . ایشون میگه تو یه انسان آزادی و مختاری پارتی بری با خانوما دست بدی مشروب بخوری و ... اما دو چیزو فراموش نکن:
1- اصل انسانیت و وفاداری .
2- هرگز فراموش نکن که من هم آزاد و مختارم پس از من کاری نخواه که مجبور شم عقایدم رو زیر پا بذارم .
طرز فکر جالبی داره میگه من از اینکه میری پارتی و با خانوما دست میدی ناراحت نمیشم چون جزو فرهنگتونه و از سر هوس نیست اما اگر حس کنم به دختری از سر هوس حتی نگاه میکنی اونوقته که ناراحت میشم .
در کل دیدگاهها و طرز فکر و کل حرکات و سکناتش منو مجذوب و شیفته کرده .
نمیدونم باید فکر ازدواج با ایشون رو از ذهنم بیرون کنم یا میشه یا این اختلافات کنار اومد ؟
مرسی از راهنماییهاتون

سلام برادر گرامی

این ازدواج اصلا و ابدا به صلاح نیست

اختلافات فرهنگی زمینه ساز خیلی از مشکلات دیگه در زندگیه.

خیلی هم رفتار این خانوم عجیبه!مگه میشه کسی که نماز میخونه و معتقده این حرفا رو بزنه.شاید این حرفها از روی احساس و ...هستش و فردا در زندگی اصلی که قرار بگیرید این خانوم نتونه شرایط رو تحمل کنه.

مثلا این خانوم بشینه تو خونه تک و تنها و شما بری پرتی و شب با حات خاص ! برگردی خونه و اون خانوم بگه :خب...وفادار که بودی !؟! خیلی مهم نیست که مستی...و با چند تا دختر و زن دست دادی و ....!

و فرداش بدون هیچ اعتراضی زندگی عادیشو ادامه بده

مظمئن باشید این رفتار شما رو شاید یکی دوبار بتونه تحمل کن ولی بعد از اون کم کم مشکلات خودشونو نشون میدن


ضمنا اگر شما با ایشون ازدواج کنی...این خانوم میشه همسر شما.یعنی نمیخواهید خانومتونو جایی ببرید که اقوامتون هستن؟!و جشنها رو میخواهید تک و تنها برید؟

سلام- من و شوهرم هم همین اختلاف فرهنگی رو داریم اما برعکس.یعنی خانواده من بایبند به مسائل اعتقادی نیستن ولی خانواده شوهرم مومنن البته فقط ظاهری

:227::227:یعنی فقط نماز میخونن. ولی تا دلت بخواد بدجنس و سخن چیین و فوق العاده فضوووووولن:302: از من میشنوی از این ازدواج بگذر. احساسی تصمیم نگیر.برای من ک خیلی سخته !!! میدونی هر وقت میخوام برم مهمونی فامیل خودم انقد موذبم که خدا میدونه!!!!!اون دختر تو رو دوس داره که میگه تو آزادی.اما یه زن هیچوقت تحملشو نداره که شوهرش تنها بره مهمونیای این مدلی .با حسادت زنانه نمیشه کاری کرد :324::324:

سلام
تفاوت اعتقادی

مخالفت پدر با انتخاب به دلیل تفاوت اعتقادی ( به راهنمایی نیاز دارم!

فکر کنم این تاپیک ها بتونه کمکتون کنه

راستش مساله تفاوت در اعتقاد به این راحتی نیست که این خانوم و شما تصور کردید
چون اعتقادات انسان در واقع خط مشی زندگیش رو مشخص می کنه ..
یعنی مسیر اصلی زندگی ما بر اساس اعتقادمون شکل می گیره.
درسته افراد زیادی هستند که با تفاوت های اعتقادی باهم ازدواج کردن و کاملا هم خوشبخت بودن
به این دلیل که هر دو از انعطاف پذیری کافی تو زمینه اعتقادی برخوردار بودن
مثلا دختری که بی حجاب بوده راضی شده تو مهمونی روسری سرکنه و یا پسری که مراسم قاطی شرکت نمی کرده راضی شده تو این مراسم شرکت کنه.....
و به اصطلاح یه جاهایی اون کوتاه می اومده ی جاهایی اون یکی...
ولی اینکه بخواین هر دو رو اعتقاد خودتون راسخ باشید نمی تونید بدون مشکل باهم زندگی کنید.
اینم بستگی به اهمیت معیار اعتقادات برای شما و برای اون خانوم داره...
اگر اعتقاداتتون براتون مهمه و مثلا حجاب اون خانم رو بی ارزش می پندارید
مطمئن باشید چند سال بعد دچار مشکل می شید...
شاید ایشون الان بگه تو پارتی برو اشکالی نداره
ولی فردا که یک مهمونی قاطی دعوت شدید که توش مشروب بود و خانم های بی حجاب
یا ایشون نمی اد
یا اگر بیاد انقدر موذب و ناراحت میشه که نمی تونید تصور کنید
خود شما هم همینطور
در ضمن موضوع خانواده ایشون و خانواده شما هم مطرح هستش....ممکنه خانواده ایشون قبول نکنن دخترشون رو به خانواده ای بدن که مشروب تو مهمونی هاشون هست
یا...
اصلا کم ترین چیزش اینکه تو نحوه برگزاری مجلس عروسی تون هم احتمالا شما باهم توافق نخواهید داشت و مشکلات از همین جاها شروع میشه.
پس قبل از تصمیم به ازدواج حتما در مورد این موضوع خوب فکر کنید
به اینکه اعتقاد ایشون رو قبول دارید یا نه اصلا براتون بی مفهومه فکر کنید
یعنی تفاوت عقیدتی تون خیلی فاحشه یا...

سلام;
اولا بگم که کاملا اشتباه کردین که رابطه رو از اینجا شروع کردین.شما حتی اگه میخواستین با این خانوم ازدواج کنید نباید از این راه وارد میشید.چون تو زندگی هیچوقت نمیتونید به هم اعتماد کنید.
به نظر من این ازدواج به احتمال بسیار بالا ازدواج نا موفقی خواهد بود.چون بعد از کلی تنش برای این که خانوادهاتون رو راضی کنید وارد زندگی میشید و کم کم این کنار اومدن ها از بین میره و روز به روز اختلافاتتون شدید تر میشه تا جایی که این زندگی از هم بپاشه.

سلام .
مرسی مریم خانم اين جمله رو قبول دارم که اختلافات فرهنگی زمینه ساز خیلی از مشکلات دیگه در زندگیه و برا همين نگرانم و ميخام ببينم که ميشه با مقداري انعطاف از هر دو طرف با مسئله کنار اومد ؟

شايد چون به من به عنوان يک دوست نگاه ميکنه بهم حساس نيست و اگه بعنوان همسر نگاه کنه حساس بشه! اما ميدونم که دختر دورو و احساسي نيست يعني حرفي که ميزنه درسته .
و اينکه حساس نيست يه اين به اين معني نيست که از اين رفتار خوشش مياد خيلي هم بدش مياد اما کنار اومده و به قول معروف بهم گير نميده.

مسئله اينه که ما فرهنگاي همو خوب نميشناسيم و با تصوراتمون تحليل ميکنيم . مگه هر کسي که ميره پارتي مست ميشه؟! مگه قراره من هر روز برم پارتي؟! من به اندازه اي ميخورم که مست نشم و حدشو خوب ميدونم و تاحالا هم مست نشدم . پارتي هم اگر سالي يکي دو بار بود شايد ديگه بعد از ازدواج اصلا نرم .طرف من خيلي مذهبي و سخت گير نيست . با دست دادن من با خانوما مطمئنم مشکلي نداره چون ميدونه حسي در کار نيست و فقط براي عرض ادبه،

منم از همين ميترسم که تو جشن ها و مهمونی ها نمیشه که خانومم رو نبرم و اگر ببرم میترسم مشکل ایجاد بشه
شايد با کمي انعطاف بشه شايد هم نشه نميدونم ! ميدونم مثلا ايشون با اين مسئله که مثلا بولوزشلوار بپوشه و آرايش ملايم داشته باشه مشکل نداره ، البته روسريشو برنميداره منم بهش اصراري ندارم که اين کارو بکنه . يعني ميتونه تو مهموني ما با مثلا کت و شلوار يا هر لباس شيکي که یه لباسِ پوشيده ای باشه، شرکت کنه من هم سعي ميکنم سمت خانم ديگه اي نرم ...


مرمر خانم ايشون برعکسه با اينکه نمازخونه اما ظاهرسازي و ادا اصول نداره و خيلي سخت گير نيست درحالي که اصــــــلا فضول و حسود و سخن چين نيست ...

نازنین خانوم مرسی تايپيک ها رو خوندم مشکلشون شبيه من بود براي همين ميخوام اول چشمامو خوب باز کنم تا بعد به مشکل نخورم

به این فکر ميکنم بتونيم هر دو يه جاهايي کوتاه بيايم اما يه کم ريسکش بالاست چون از حرف تا عمل بسيار است ميترسم که خلاف تصورم تو واقعيت نشه

از حجاب خوشم نمياد اما خيلي گير نيستم که برداره هرطور که راحته من همينطوري ظاهرش رو ميپسندم

آقا کیارش ما اصلا از همون اول قصدمون دوستی بوده نه ازدواج ! و از لحاظ اعتمادی من به ایشون کاملا اعتماد دارم . حداقل از دخترای هم طبقه خودمون خیـــلی قابل اعتمادتره و خیلی محاسن نسبت به اونا داره . ایشون هم انقد به من اعتماد داره که حتی به پارتی رفتنم به قول معروف گیر نمیده چون میدونه فقط اونو دوست دارم و حتی نگاه هوس آلود ندارم .....

مرسی دوستان عزیز که راهنمایی میکنید هیچ دلم نمیخاد تصمیمی بگیرم که حاصلش پشیمونی باشه اما دلم هم نمیخاد بخاطر پیش بینی هایی که مــــــــــــمکنه غلط در بیاد قید کسی رو که دوست دارم رو بزنم نمیدونم چی کار باید بکنم

خوب اگه قصدتون ازدواج نبوده پس الان چرا این قصدو دارین؟
اعتماد ها حداکثر پس از چند سال کم کم محو میشه.اینو کسایی که تجربه دارن میگن

الان به ازدواج فکر میکنم چون شناختمش و شخصیتش واقعا برام قابل تحسینه و فکر میکنم میتونه تو زندگی اونچه که میخوام رو بهم بده البته ایشون اصلا نمیدونه که من به ازدواج دارم فکر میکنم!من فقط میترسم که تو مهمونی و اینجور چیزا بخاطر تفاوت های خانوادگیمون مشکل پیش بیاد و دنبال راهنماییم تا خوب بررسی کنم و اگر مطمئن شدم بعد پیشنهاد بدم
درمورد اعتماد من خیلی ها رو دیدم (خیلی از دوستان و همسایه هامون)که با هم دوست بودن و بعد ازدواج کردن و الان هم خیلی خوشبختن بنظرم اعتماد یه مسئله نسبیه و نمیشه گفت همه ازدواج هایی که بعد از دوستی شکل میگیرن اعتماد توش از بین میره نمیدونم من روانشناس نیستم و نمیدونم که چقدر این قضیه صحت داره

سلام

خدمت شما باید بگم اینور (قبل از زندگی) همه چی خیلی رویایی و رومانتیکه و هردو همدیگرو در ک میکنن و با مشکلاتی احتمالی آینده کنار میان

اما اونطرف (بعد از ازدواج) خیلی چیزا تغییر میکنه.
باید واقع بین بود.

من نگفتم هرکسی میره پارتی مست میشه(با دقت بخونید متن رو) گفتید ما در عروسی هامون با شراب بعضا پذیرایی میکنیم و ....

شما قرار نیست هر روز برید پارتی اما یه شب پارتی رفتنتون ممکنه تا یه ماه اوضاع زندگی شما رو داغون کنه

شاید بعد از ازدواج نرید؟!!
شاید؟؟؟؟؟

مگه زندگی شوخی برداره؟مگه با شایدها و ای کاش ها میشه زندگی ساخت؟
مطمئنید آمادگی ازدواج دارید؟

کاش زودتر عضو شده بودید و تاپیکی رو که اقایی باز کرده بودن و به خاطر دست دادن خانومش با اقایون داشت از زنش جدا میشد رو میدید(درسته در اینجا جا عوض شده بود .میخوام بگم بالاخره طرف چه زن چه مرد ناراحت میشه.وجالب اینکه در زندگی این اقا عیوب دیگه همسرش خیلی پررنگ تر شده بود.منشائ ش همین دست دادن بود اما بقیه ماجرا هم به دنبالش امده بود)

مهم مست شدن نیست.لابد وقتی شما شراب میخوری و میای خونه توقع دارید زنتون مثل همیشه بیاد پیشتون.ولی ایشون نماز میخونه و شما اون موقع میای منزل.نمیشه اینجا همه چیزو باز کرد ولی فکر نمیکنم ایشون برخوردش با شما مثل همیشه گرم و صمیمی باشه

و در نهایت برادر گرامی
تجربه نشون میده این ازدواج درست و منطقی نیست.
حالا تصمیم گیرنده خود شمایید

موفق باشید

تو متن شما از کلمه "حالت خاص" برداشت کردم منظورتون مست بودنه .
"شاید" نه؛ باید میگفتم "حتما" . اشتباه نگارشی بود؛ بعد از ازدواج قطعا دیگه پارتی نخواهم رفت .
شاید من نتونستم خوب شرایط رو توصیف کنم .
خود نگار گفته با بعضی مردای فامیل (بعضی) دست میده چون جای پدر و برادرشن و مطمئنه که حسی در کار نیست.(حالا لابد با من دست نمیده چون حس خاصی بهم داره) اونا هم تو عروسیاشون آخر مجلس ، برادر و پدر و محارم عروس داماد میان تو مجلس زنانه میرقصند و نگار هم بسته به شرایط و شناختی که از اون آقایون داره تصمیم می گیره بره لباس بیرونشو بپوشه یا نه و برقصه یا نه .
میخوام بگم که قابل انعطافه و رو این حساب شاید بتونه که خودشو با فرهنگ ما وفق بده .
درمورد مشروب هم بله حق با شماست میفهمم چی میگین
اگر میشد که قبل از هر برنامه ای خانواده های ما با هم معاشرت میکردن و تو مهمونی های هم شرکت میکردیم راحت تر میشد تصمیم گیری کرد و دید که میتونیم با فرهنگای هم هماهنگ شیم یا نه اما متاسفانه همچین امکانی نیست
با در نظر گرفتن مطالبی که اضافه کردم باز هم بنظرتون چنین ازدواجی با شکست یا مشکل مواجه میشه؟
ممنونم

http://www.hamdardi.net/images/www.h....com_2.net.jpg

نازنین خانوم شما نظر نمیدین؟ مریم خانوم که اومدن جواب ندادن و رفتن . من هنوز آنلاین منتظر جوابم

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط abcdefgh

با در نظر گرفتن مطالبی که اضافه کردم باز هم بنظرتون چنین ازدواجی با شکست یا مشکل مواجه میشه؟
ممنونم

http://www.hamdardi.net/images/www.h....com_2.net.jpg

نازنین خانوم شما نظر نمیدین؟ مریم خانوم که اومدن جواب ندادن و رفتن . من هنوز آنلاین منتظر جوابم

---

سلام دوست عزیز
به نظر من بهتر هست شما و نگار هردو پیش مشاور برید حضوری
و اونجا مشکل تفاوت اعتقادی رو مطرح کنید
مشاور می تونه با پرسیدن یک سری سوال از شما بسنجه که هر این تفاوت چقدر هست و آیا می تونید باهم کنار بیاین یا خیر.
اصلا چنین چیزی نیست که بگیم این ازدواج با شکست مواجه میشه!!!!
در یک ازدواج موفق عوامل بسیاری دخیل هستند که تفاهم اعتقادی هم یکی از اون هاست...
در واقع تو هر ازدواج یک سری نقات قوت هست ویک سری نقات ضعف
برایند این نقاط مهمه که به کجا ختم میشه به سمت قوت یا به سمت ضعف...
هر چند حتی اگر در یک ازدواج نقات قوت خیلی بیشتر از نقات ضعف بود بازهم با اطمینان کامل نمیشه گفت این ازدواج ،موفق هست!
بحث سر ریسک هستش
که الان با توجه به اختلاف اعتقادی که بین شما هست ، ریسکش بالاتر هست از زمانی که دو طرف در یک سطح اعتقادی قرار گرفتن.
به نظر من با توضیحاتی که دادید به نظر نمی رسه این خانم خیلی سفت و سخت باشه و خانواده خیلی مذهبی داشته باشه.

می تونید با خانواده تون مشورت کنید مثلا به مادرتون بگید دختری رو برای ازدواج انتخاب کردید و چنین خصوصیاتی داره !مثل روسری سر کردن تو مهمونی ....
ببین واکنش خانواده شما چیه!آیا اون دختر رو به خاطر حجابش تحسین می کنند یا نه !
و نگار هم با مادرش قضیه رو در میان بزاره و بگه شما در جه سطح اعتقادی هستید...
ی چیز دیگه هم بگم!

و خودتون هم باهم بیشتر در این باره صحبت کنید !به دور از احساسات و رک
در مورد انتظارهاتون با هم صحبت کنید
مثلا چند تا کیس فرضی در نظر بگیرید و ازش بپرسید تو این شرایط چیکار میکنه؟
مثلا مهمونی دعوت شدید و تو مهمونی از شما با مشروب پذیرایی میشه!
اون دختر چیکار می کنه؟
می تونه اون جمع رو تحمل کنه!یا نه عصبانی میشه و به شما اعتراض می کنه که چرا تو همچین جمعی آوردینش!

یک پیشنهاد دیگه البته نمی دونم چقدر درسته باشه:
اگر شما این جریان رو رسما با خانواده در میون بزارید و خانواده هاتون باهم برخورد داشته باشن خیلی راحت تر میشه تصمیم گرفت...
به نظر من اگر واقعا دوستش دارید و به نظرتون از هر نظر مناسب می اد این موضوع رو با خانواده مطرح کنید و رسما اقدام کنید
و طی جلسات خواستگاری بهتر مشخص میشه که به هم می خورید یا خیر....

مــــــــــــــرسی نازنین خانم . نظراتتون خیلی خوب بود پس نتیجه این شد اول با خودش صحبت میکنم اگر نظرش مثبت بود و فقط با این مسئله مشکل داشت رسما میریم خاستگاری و رفت و آمد خانوادگی تا با فرهنگ هم بیشتر آشنا شیم در کنارش هم میریم پیش یه مشاور
مرسی

خوب چرا راجع به ازدواج با خودش حرف نميزنين؟؟؟؟؟؟؟

ميشه سن هر دوتون رو بدونيم؟

من 30 سالمه و نگار 26 ساله . راستش چون انقدر خوندیم وشنیدیم که اختلافات اینچنینی منجر به شکست در ازدواج میشه میترسیدم میخواستم یه نظرسنجی کنم ببینم اصلا صلاح هست یا نه . حالا با نظرات دوستان به این نتیجه رسیدم که اول با خودش هم مشورت کنم اگر خودش هم علاقمند بود رفت و آمد خانوادگی داشته باشیم تا با خانواده هامون بیشتر آشنا شیم و بتونیم یه ذهنیتی از آینده و روابط آیندمون به دست بیاریم و از روانشناس هم همونطور که نازنین خانوم گفتن کمک بگیریم تا بقولی ریسک رو برامون برآورد کنه اگر که بالا بود که این قضیه رو فراموش میکنیم در غیر این صورت که یه شیرینی مهمون مایین:227:
اینطوری خوبه دیگه نه؟

http://www.hamdardi.net/images/www.h....com_2.net.jpg

در واقع میخواستم اول تکلیف خودم رو با خودم روشن کنم اگر دیدم تو تصمیمم به یقین رسیدم بعد با نگار مطرح کنم آخه جالب نبود وقتی خودم شک دارم چیزی بهش بگم . برا همین اومدم اینجا از راهنمایی دوستان استفاده کنم و دیدم که باید با خودش راجع به این قضیه صحبت کنیم و سنگامونو وا بکنیم

هر دوتون عاقليد و بالغ

اين بهترين كاره اما هيچوقت خودتونو گول نزنيد كنار ميايم,ميتونيم,مهم نيست

اگه احساس كرديد نميشه يا نبايد خيلي راحت كات كنيد چون تفاوت زياده,هيچ زني نميتونه تا نرفته تو زندگي بگه من حساس نيستم مگه اينكه همسرشو دوست نداشته باشه

مرسی یلدای عزیز
چشم حتما . همه سعیم بر اینه که عاقلانه تصمیم بگیرم چون همیشه بر این عقیده بودم که شرط ازدواج موفق تایید عقل واحساس با همه اگه یکی تایید نکنه باید فاتحه اون زندگی رو خوند . من هم سعی میکنم خوب فکر بکنم آیا جاهایی که لازمه میتونم کوتاه بیام یا نه البته فکر میکنم برای نگار کمی سخت تر باشه با فرهنگ ما کنار بیاد دیگه توکل بر خدا دیگه برامون دعا کنید
مرسی

آقای محترم با شاید و اما و اگر نمیشه تصمیم گرفت. تا در مورد تمام موارد مطمئن نشدید اقدام نکنید. اگر الان با هم اختلاف دارید مطمئنا بعد از ازدواج این اختلافات اعتقادی بیشتر خودش رو نشون میده چون سطح روابط شما با هم وسیعتر میشه ضمن اینکه خانواده ها هم در این روابط وارد می شوند.
می دونید وقتی کسی در دین اسلام مذهبی است تنها بر اساس احترام به حقوق طرف مقابل نمیتونه زندگی خوبی داشته باشه. من و همسرم هم چنین مشکلی داریم و این اختلاف تو سطح وسیعی از اختلافاتمون خودش رو از اول زندگیمون نشون داده اگرچه ما خیلی سعی داریم انکارش کنیم و به اعتقادات هم احترام بگذاریم.

در بهترین حالتش شما دو نفر مدام مجبورید از خواسته هاتون بگذرید در صورتی که طرف مقابل ممکنه اصلا نتونه درک کنه این گذشتن برای طرف دیگه چقدر گرون تموم میشه و بعد از مدتی احساس می کنید دیگه اون شخص اولیه نیستید و کم کم از خودتون بدتون میاد.

برادر گرامی

ضمن تایید صحبتهای دلجو دلتنگ باید بگم که نیازه شما پیش مشاور خانواده برید نه روانشناس

مرسی دلجو و مریم عزیز .
دلجوی عزیز من که نخواستم زندگیمو رو شک بسازم ! آخه نمیشه رو تصورات تصمیم گرفت که ! وقتی نگار وارد جمع ما نشده نمیتونه بگه که میتونه یا نه !چطور با قاطعیت جواب بده و مطمئن باشه ؟! ما باید وارد جو خانوادگی و فامیلی هم بشیم تا ببینیم میتونیم یا نه . (البته برا من کنار اومدن با شرایط اونا آسونه اما باید برای نگار سخت باشه که بیاد تو جمعی که مجبور بشه یه سری از عقایدشو نادیده بگیره) و این میسر نیست مگر بعد از انجام خاستگاری و یه صیغه محرمیت برای همین میخام اول باهاش صحبت کنم اگر نظر نگار هم مثل من بود بعد از خاستگازی با خانواداه ها معاشرت میکنیم نگار وارد جمع ما میشه تا واقعیت رو ببینه و براساس اون تصمیم بگیره میتونه با این وضع خودش رو وفق بده یا نه . اگر دیدیم نمیشه که بیخیال قضیه میشیم اما اگر تونستیم که فبهاالمراد و البته در این زمینه از مشاور کمک میگیریم .

درسته ما با هم اختلاف اعتقادی داریم اما هیچ وقت سرش با هم به مشکل نخوردیم .(البته تو دوستی! و امکانش زیاده که تو ازدواج اینطور نباشه)

بنظرم نازنین خانم حرف جالبی زد مهم نیست که در چند زمینه با هم اختلاف یا تفاهم داریم مهم اینه که در هر زمینه عمق اختلاف چقدره و باید این عمق رو براورد کنیم تا ببینیم که به زندگیمون آسیب میزنه یا نه .
شاید عمق اختلاف اعتقادی شما و همسرتون بیشتر از من و نگار باشه شاید عقاید شما خیلی محکم تر از نگار باشه .مثلا چادری هستین نماز اول وقت و مسجد . آرایش اصلا . در حالیکه نگار مانتوییه همیشه آرایش ملایم رو داره نماز میخونه اما اهل مسحد و نماز جمعه و این جور چیزا نیست با بعضی از مردای فامیل دست میده گاهی تو جشناشون جلوی نامحرما میرقصه و ... منم خیلی حساس نیستم حجابشو داشته باشه نمازشو بخونه دعا و قرآنشو بخونه ......

بعدشم من نگرانی (بهمراه کمی عصبانیت ) رو تو کلام شما و مریم خانم حس میکنم و ازتون ممنونم که تا این حد همنوعاتون براتون ممهمن و برای گمراه نشدنشون دارین تلاش میکنید اما بخدا من هم اندازه شما برای خودم نگرانم برا همین اومدم اینجا تا با همفکری یه تصمیم درست و عاقلانه بگیرم . سعیم بر این نیست دنبال تایید این ازدواج باشم دنبال اینم ببینم میتونیم این شکاف اعتقادی که بینمونه رو پر کنیم یا نه .
مرسی

من نه نگرانی داشتم و نه عصبانیت. بلکه فقط دوست داشتم تجربه ام را در اختیار شخص شما قرار بدهم و نه نگار خانم. چون شما اینجا اومدید و شما هم تالاری ما هستید. من به گمراه شدن ادمها در این تالار فکر نمی کنم. اما به خوشبخت شدن بچه های تالار فکر می کنم.

من انچه شرط بلاغ است با تو می گویم خواهی از سخنم پند گیر و خواهی ملال

من هم نه مسجدی بودم و نه .... تنها یک مذهبی عادی. امیدوارم هر چه به صلاحتونه براتون پیش بیاد.

چرا دوست داشتین تجربتون رو بگین؟ چون نگران آینده همنوعتون بودین که نکنه تو تصمیمش اشتباه کنه اینطور نیست؟
منظورم هم از گمراه شدن این بود که مسیر زندگیمو غلط انتخاب کنم و بجای اینکه سمت خوشبختی برم سمت بدبختی برم . ظاهرا نتونستم منظورم رو خوب بیان کنم در واقع قصد من تشکر بود

نمیدونم واقعا عاقبت چه خواهد شد! باید خوب چشمها رو باز کرد و خوب دید اون حرفتون رو هم قبول دارم گاهی ممکنه به خاطر طرفت کارهایی کنی که خودت نباشی و یه جورایی به جایی برسی که از خودت بدت بیاد من نمیخام کار به اونجا برسه توکل بر خدا

اينكه شما داريد واسه يه انتخاب اگاهانه تلاش ميكنيد عاليه

اما بدونيد يه سر قضيه اون خانمه و شايد اون خانم اصلا موافق نباشه

در هر صورت چيزيكه من فهميدم اينه كه شما خودتونم ميدونيد به مشكل برميخوريد اما ترجيح ميديد خودتونو جور ديگه اي قانع كنيد

فقط بدونيد ابتداي رابطه دوست داشتن ادما باعث ميشه چشمشونو روي خيلي چيزها ببندن كه بعدها همون جزييات زندگيو بهشون تلخ ميكنه و دوست داشتنشونو كم ميكنه

اول با اون خانم در ميون بزاريد و دوم بريد مشاوره
موفق باشيد

بنظرمن زمانی به مشکل میخوریم که هیچ کدوممون کوتاه نیایم و پای عقایدمون راسخ بایستیم اما یه جایی هست طرف میتونه کمی کوتاه بیاد اونوقت دیگه مشکلی نیست بحث اینه که ما نمیدونیم چقدر ظرفیت کوتاه اومدن داریم و تا چه حد کوتاه اومدن لازمه . نمیدونم تونستم منظورم رو برسونم یا نه ؟! البته درسته یه سر قضیه نگاره تو دوست داشتن نگار هم شکی ندارم میدونم که اون هم به من علاقه داره و 90% مطمئنم نگار هم مایل به ازدواج با من هست اما م%

چرا کامنتم ناقص رسید؟؟؟!!
اما مثل من از این اختلاف فرهنگی میترسه . درمورد مشاوره هم که صد البته اول باید با نگار صحبت کنم بعد برم مشاوره اگر باهاش حرف نزنم که نمیشه کجا بریم آخه! مرسی