تردید در مورد ظاهره همسره اینده

سلام ،میخواستم ببینم اندام همسر میتونه باعث فرو پاشی زندگی یا سرخوردگی،دلزده شدن یا هر چیز دیگه ای بشه؟من با این خانم کاملا هماهنگم و توافق داریم،تمام افکاروعقایدمان چه درمسائل مذهبی چه خانوادگی و رفتاری و اجتماعی و کارو.... در یک سطح است،فقط 2 مشکل دارم یکی سن ایشون که یک سال ونیم از من بزرگترن(اما از نظر قیافه اصلا مشخص نیست،هردومان قدوقواره ی کوچکی داریم)که البته من با سن ایشان مشکلی ندارم(البته از نظرخودم و تا اندازه ی تجربه 23 ساله ام،شاید افکارم اشتباه باشد)ویکی هم لاغر بودن ایشون که چون از احساسات بعد ازدواج خبر ندارم کمی نگران این مسئله هستم که نکنه بعدا از ایشون به خاطر اندامشون دلزده شوم.
البته ملاک انتخابم اندام و زیبایی نیست،فقط چون از احساسات بعد از ازدواج خبر ندارم نمیدونم چی پیش میاد

http://www.hamdardi.net/images/www.h....com_2.net.jpg

در ضمن ممنون میشم جواب رو به ایمیلم ارسال کنید،یه ذره سرم شلوغه،تنیتونم بیام نت،لااقل با گوشی ایمیل هامو چک میکنم ممنون

وقتی که برای ایمیل می ذاری اختصاص بده به اینجا و مشکلتو از همینجا دنبال کن.

فقط یکمی لاغره؟دخترها معمولن بعد از ازدواج چاق می شن.

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط himer

البته ملاک انتخابم اندام و زیبایی نیست،فقط چون از احساسات بعد از ازدواج خبر ندارم نمیدونم چی پیش میاد

در ضمن ممنون میشم جواب رو به ایمیلم ارسال کنید،یه ذره سرم شلوغه،تنیتونم بیام نت،لااقل با گوشی ایمیل هامو چک میکنم ممنون

---

هیچ کس از احساسات شما بعد از ازدواج خبر ندارد . این شمایی که باید ببینید خوشتون میاد یا نه

اگر ظاهر همسرتون رو (اندام و صورت) اعم از زن یا مرد ببینید و وحشت کنید ، بله می تواند عامل فروپاشی باشد!

به احساسات بعد کاری نداشته باشید ، در حال حاضر ایشان را می بینید و در اندازه سن 23 ساله خود می توانید حدس بزنید آیا ایشان از نظر ملاک های شما در اندام آیا به خواسته تان نزدیک هستند یا خیر؟! اگر نزدیکند هیچ مشکلی نخواهد بود و در ضمن زن و مرد پس از ازدواج تا چند کیلو افزایش وزن خواهند داشت. اگر اضافه وزن دارید بهتر است نگران خودتان باشید ;)

این مقدار فاصله سنی هم عامل آزار دهنده ای نیست ، خصوصاً که ایشان ظاهری ظریف دارند و نشان نمی دهد و اگر در رفتار نیز علاقه به بزرگ جلوه کردن ندارند مهم نیست. سعی کنید رفتار بالغ و پخته داشته باشید.

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط *nadia*

اگر ظاهر همسرتون رو (اندام و صورت) اعم از زن یا مرد ببینید و وحشت کنید ، بله می تواند عامل فروپاشی باشد!
این مقدار فاصله سنی هم عامل آزار دهنده ای نیست ، خصوصاً که ایشان ظاهری ظریف دارند و نشان نمی دهد و اگر در رفتار نیز علاقه به بزرگ جلوه کردن ندارند مهم نیست.

---

سلام ممنونم،اصلا اینطور نیست،ایشان در هرزمینه ای که کاری دارند از من مشورت میگیرن،طوری نیست که چون سنشون بیشتر باشه بخوان ریاست کنن یا سر خود عمل کنن،
امیدواربودم جوابتون همین باشه،بازم ممنون
درضمن من هر کاری کردم که این موضوع رو با یه عنوان دیگه بزارم نشد،ببخشید،لطفا حذف نکنید،23 سال هم ندارم و 2 روز دیگه 21 ام تموم میشه،اشتباه نوشتم

بستگی به شخصیت فرد داره !
مثلا خود من حتی اگه همسرم ( بعد از ازدواج صورتش هم نابود بشه خیلی راحت می تونم تحملش کنم ) ! در صورتی که مثلا دیدم که پشتم بوده !
حرف مردم برای من در حد بسیار کمی ارزش داره ! چون حرف بقیه خیلی تاثیر می زاره ! یکی می گه لیاقتت بیشتر بوده طرف به کل نا امید می شه ! یکی می گه خیلی سرتر بوده یهو احساساتی می شه و ... !

برادر بزرگوار،
خیلی برای ازدواج جوان هستید!!! خیلی زیاد..
چرا فکر می کنید برای ازدواج اماده اید؟
حتما مشاوره بروید
این دو موضوعی که مطرح کردید بسیار بسیار مهم هستند و قابل تامل، یعنی هم اندام و وضعیت ظاهری ایشون از اهمیت بسیار زیادی برخورداره و هم سن ایشون بسیار مهمه که از شما بزرگترند...
ولی باز هم تاکید می کنم که سن شما برای این تصمیم مناسب نیست...

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط sci

برادر بزرگوار،
خیلی برای ازدواج جوان هستید!!! خیلی زیاد..
چرا فکر می کنید برای ازدواج اماده اید؟
حتما مشاوره بروید
این دو موضوعی که مطرح کردید بسیار بسیار مهم هستند و قابل تامل، یعنی هم اندام و وضعیت ظاهری ایشون از اهمیت بسیار زیادی برخورداره و هم سن ایشون بسیار مهمه که از شما بزرگترند...
ولی باز هم تاکید می کنم که سن شما برای این تصمیم مناسب نیست...

---

ممنون از توجهتون اما با احترامی که برای شما و نظرتون قائلم اما با این نظر کاملا مخالفم،زود نیست(برای سن ازدواج با 8 نفر متاهل مشورت کردم که فقط 2 نفر معتقد بودن زوده و باید تا 35 سالگی صبر کنم،اونم از اون افرادی بودن که دوس دارن بشینن سره جاشون وزندگیشون از همه بهتر باشه)اگه راه حلی واسه جلوگیری از گناه وفشارهای روحی روانی دارید ارائه بدهید

برادر گرامي! توجه شما را به چند مطلب جلب مي كنم:
1. تاهل يك فرد به معناي صلاحيت او براي مشاوره دادن براي ازدواج نيست.
2. در زندگي مشترك مشكلات خيلي بيشتري بوجود مي آيد كه اگر در برخي از آنها ظاهر و سن هم موثر باشند، احتمالا معضل اساسي به حساب نمي آيند. پيشنهاد مي كنم تيتر مشكلات متداول در زندگي هاي ايراني را در همين تالارها يك نگاهي بيندازي.
3. ما آدمها چون يك "خودشناسي" خوبي نداريم، خيلي زود آراء و نظراتمان راجع به همه چيز عوض مي شود، آرزوهايمان را تغيير مي دهيم، وسيله هاي رسيدن به آرزو را عوض مي كنيم و .... شما الان نگراني كه ديدگاهت بعد از ازدواج در مورد ظاهر همسرت عوض شود. چرا؟ يعني براي زيبايي همسرت جايگاهي فوق العاده اي باز كرده اي كه مي تواند روي زندگيت تاثير بگذارد؟ يا اين هم يك پارامتر بوده براي ايجاد علاقه؟

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط mostafun

3. ما آدمها چون يك "خودشناسي" خوبي نداريم، خيلي زود آراء و نظراتمان راجع به همه چيز عوض مي شود، آرزوهايمان را تغيير مي دهيم، وسيله هاي رسيدن به آرزو را عوض مي كنيم و .... شما الان نگراني كه ديدگاهت بعد از ازدواج در مورد ظاهر همسرت عوض شود. چرا؟ يعني براي زيبايي همسرت جايگاهي فوق العاده اي باز كرده اي كه مي تواند روي زندگيت تاثير بگذارد؟ يا اين هم يك پارامتر بوده براي ايجاد علاقه؟

---

من تمام مشکلات رو خوندم تمامشو هم نخونده باشم 80%روخوندم.باور کن به بعضی از مشکلاتشون میخندیدم.نمیدونم شماها چه اصراری دارین از ازدواج یه غووووووول بسازید.واقعا اگه ایجوره که شما میگین چرادوستان من که متولد72 یاحتی 73 ان و الان بعضی هاشون 1 سال ازدواج کردن به مشکل نخوردن و خیلی ام راضی ان؟؟نمیخواین بگین که 5 سال دیگه به مشکل میخورن ها؟اینجور که شماها میگین تلخی های ازدواج خیلی بیشتر از شیرینی هاشه،پی مگه مرض داریم خودمون رو بندازیم تو چاله؟تویه سایت دیگه طرف اومده میگه دارم دیونه میشم،همسرم خیلی با موبایلش بازی میکنه چیکارکنم؟خوب اخه..... چی بگم والا،شایدم ازدواج یه راهه پر از سختی ومشکلات و بدون شیرینی که اگه تونستی تا اخرش بری بهت جایزه میدن

برادر خوبم، همين مشكلاتي كه شما را مي خنداند، اشك خيليها را هم درآورده است!
زندگي غول نيست، اما يك فيلم سينمايي هم نيست كه به موقع تمام شود، يا اگر ازش خوشمان نيامد، بتوانيم سالن سينما را ترك كنيم.
زندگي مشترك، طبق همان چيزي كه عرف جامعه ماست، با رابطه دوستي دو جنس مخالف خيلي فرق دارد.
نيازها و احساسات بعد از شروع زندگي مشترك، از زمين تا آسمان با دوران تجرد فرق مي كند. مسووليت پذيري يكي از اركان مهم زندگي مشترك است. شايد شما در خيلي از موارد از حقوق خود مي گذشتيد يا براي راحتي خودتان خيلي كارها را انجام مي داديد (يا نمي داديد)، اما شك نكنيد كه بعد از ازدواج در خيلي از همين مسايل پيش پا افتاده دچار محدوديت مي شويد و در آن بايد تجديد نظر كنيد.
نياز به پدر يا مادر شدن، ايجاد امنيت (اقتصادي، رواني، عاطفي و ...) از مسايل مهمي هستند كه بعد از شروع زندگي مشترك به صورت كاملا مستقيم زندگي شما را درگير مي كند.
شايد دخالت خانواده ها را در دوران دوستي خود درك نكرده باشيد، اما بعد از ازدواج چون هر دو نفر به دو خانواده "متفاوت" پيوسته ايد، بايد و تاكيد مي كنم "بايد" خودتان را با "خانواده هاي" همديگر سازگار كنيد. كاري كه به ظاهر ساده است ولي مشكلات فرسايشي و طاقتفرسايي را موجب مي شود كه شايد الان از نظر شما خنده دار به نظر برسد.
نمي خواهم شما را بترسانم، يا اينكه به قول شما از ازدواج يك غول بسازم. زندگي مشترك اتفاقا خيلي هم زيباست، خيلي هم راحت است، به زندگي هدف مي دهد، باعث رشد مي شود. اما به شرطي كه با "چشم باز" شروع شود.

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط mostafun

همين مشكلاتي كه شما را مي خنداند، اشك خيليها را هم درآورده است!
نيازها و احساسات بعد از شروع زندگي مشترك، از زمين تا آسمان با دوران تجرد فرق مي كند. مسووليت پذيري يكي از اركان مهم زندگي مشترك است.
نياز به پدر يا مادر شدن، ايجاد امنيت (اقتصادي، رواني، عاطفي و ...) از مسايل مهمي هستند كه بعد از شروع زندگي مشترك به صورت كاملا مستقيم زندگي شما را درگير مي كند.
شايد دخالت خانواده ها را در دوران دوستي خود درك نكرده باشيد، اما بعد از ازدواج چون هر دو نفر به دو خانواده "متفاوت" پيوسته ايد، بايد و تاكيد مي كنم "بايد" خودتان را با "خانواده هاي" همديگر سازگار كنيد.
زندگي مشترك اتفاقا خيلي هم زيباست، خيلي هم راحت است، به زندگي هدف مي دهد، باعث رشد مي شود. اما به شرطي كه با "چشم باز" شروع شود.

---

خداخیردنیاواخرت بهت بده و اون نازنین پدرومادرت رو بیامرزه،منم حرفم همینه
1-بعضی مشکلاتشون به نظرمن واقعا پیش پاافتادست و باحرف زدن واقعا حل میشه ونیازی به گریه ومطرح کردن نداره
2-من با این خانم دوست نیستم چون به نظرم مسخره است دوستی بین پسرودختر
2-ازنظرمسئولیت گفتین،بله میدونم،تنبلی ها و تا حدودی ازادی ها و تفریحات دوران مجردی رو ازت میگیره(ازدواج)اما به قول شمادرعوض هدف میده به زندگیت و رشدمیده به زندگیت،منم همینومیخوام،علاوه براینکه نمیخوام به گناه بیفتم میخوام فکرم باز شه،میخوام ارامش داشته باشم.
3-راجع به خانواده ها هم باید بگم اره موافقم الان خانواده های مابا هم واقعادریک سطح ان،فرهنگی اجتماعی مالی،فقط از نظر مذهبی خانواده ی ما اگه 100 باشن اونا 80 ان اما خوده این خانم با نظره من موافقن،ما به هیچ عنوان عروسی نمیریم حتی عروسی عمم هم نرفتیم و فقط واسه شام رفتیم:163:(تا این حداعتقادیم)این خانم هم اصلا با پدرومادرش به عروسی نمیره ونظرواعتقاده من روداره،نمیدونم اینا چیزایه مهمی هست یانه امااولویت من واسه انتخاب همسرهم عقیده بودنش درمواردمذهبیه،که این خانم صددرصد بامن موافقه.شایدتواین دوره زمونه هرکسی نتونه بااعتقاداته من کناربیاد،به هرحال مشکله من فقط همونی بود که گفتم که با راهنمایی های دوستان و شما90%حل شد.مشکله اصلی سن ایشون بود که به قوله دوسته خوبمون اگه در رفتار نخواد نشون بده(ریاست کنه) مشکلی نیست که بحمدولله این خانم اصلا اینطور نیستند.

http://www.hamdardi.net/images/www.h....com_2.net.jpg

والبته میخواستم ببینم نظره شما راجع به سن من واسه ازدواج شبیه نظره همون 8 نفره دیگس که ازشون پرسیدم یا نه؟

1. اتفاقا خيلي از اين مشكلات با حرف زدن (چيزي كه تصور ما مردهاست) حل نميشه و بلكه شايد بدتر هم بشه. چون ساز و كار حرف زدن براي زن و مرد متفاوته. حرف زدن براي مردها بايد "علت و نتيجه" داشته باشه در حاليكه خانمها از حرف زدن براي ايجاد رابطه استفاده مي كنن. براي همينه كه مردها، زنها را به "غرغرو بودن" متهم مي كنند و خانمها هم مردها را به بي توجهي.
2. اگر تا به حال معاشرت شما با جنس مخالف، تنها به گفتگو با اعضاي خانواده و فاميل و احيانا گفتگوهاي ساده كاري، درسي محدود ميشده پس احتمالا شناخت خيلي خوبي از جنس مخالف نداري. منظورم از روحيات، تغيير خلق، مبهم بودن خواسته هايشان (!) و ... است. و شديدا توصيه مي كنم مقالات و كتابهايي كه در مورد تفاوتهاي مردها و زنها نوشته شده اند را بخواني.
3. بهتره اصلاح كنم كه تاحدودي از آزادي ها تقريبا همه آزادي ها ميشه و شايد حتي فرصت واكس زدن رو هم پيدا نكني! (:311: البته شوخي بود ها ولي وقتي ديدي ميفهمي!! :305:)
4. شايد كلمه "دخالت" رو زياد شنيده باشي. توي دعواها و ... توي همين تالار كه بچرخي حتما انبوهي از مشكلات مربوط به دخالت رو مي بيني. البته به سطح فرهنگي و اجتماعي ربط داره ولي پديده ي خيلي شايعيه. مخصوصا از طرف خانمها خيلي خوب "كشف" ميشه. همين پيشنهاد هي ساده در مورد وضع زندگي، مسافرت، دكوراسيون، نوع لباس، مهماني رفتن و ... كاملا دخالت تلقي ميشه و واويلا هم اگه به اونا عمل بشه!!(چيزي كه از طرف مردها كمتر قابل هضمه). كم مهارتي و يا عدم آگاهي از همچين پديده اي، مي تونه باعث ايجاد "بحران" و تاكيد مي كنم "بحران" توي زندگي بشه.
5. سن و سال نجومي ملاك خوبي براي تعين سن ازدواج نيست. چيزي كه مهمه بلوغ اجتماعيه، مسووليت پذيريه. مديريته. بايد ببيني مي توني توي مشكلات صبر كني؟ مي توني از "حقوق مسلم" خودت بگذري؟ تاحالا همچين موقعيتهايي داشتي؟
شايد يه خوبي ازدواج توي سن پايين اين باشه كه آدم راحتتر مي تونه خودشو تغيير بده و با زندگي مشتركش سازگار بكنه.

1-یکی اومده میگه شوهرم بیشترازمن واسه موبایلش وقت میزاره چیکار کنم؟خوب این مشکل با حرف زدن حل نمیشه؟؟؟چرا درصورتی حل نمیشه که یا اقا ریگی به کفشش باشه یا اینکه خیلی بی منطق باشه
2-من 21 ساله این خانم رومیشناسم. و 2 ساله که به طورجدی شناخت دارم ازشون.و حتی میدونم مثلا اگه اینجوری با من حرف زد چه چیزی نیاز داره(تا این حد شناخت دارم) دختر خالمه.ازهرنظر شناخت دارم.
3-آزادی ها: باید بگم من همین الان هم تنها ازادیه مجردیم اینه که هفته ای 2 جلسه تمرین فوتسال دارم و باقیه وقتم رو یا کار میکنم یا سره کارم:311: یا درس میخونم و اصا اهل بیرون رفتن با دوستام و تفریحات مجردی نیستم.
4-راجع به دخالت هم باید بگم هیچ خانواده ای رو نمیتونی قبل ازدواج پیدا کنی و بگی اینا تو زندگی فرزندشون دخالت نمیکنن،هر خانواده ای راحتی فرزنده خودشو میخواد و به کارای داماد یا عروسش توجه نداره و فکرمیکنه هر کار خودشون(پدرومادر عروس یا داماد) میگن درسته
5-راجع به حق و حقوق هم باید بگم به قول جواد اقا(مربی فوتسالم)انقد منطقی و از خود گذر هستم که شاید خیلی جاها حقمو بخورن
6-شما میگی یکی از فواید ازدواج تو سن پایین درسته؟یعنی ازدواج تو سن پایین فواید(وضرر)های زیادی داره دیگه؟
7-تمام جوانب رو در نظر گرفتم حتی پیش پا افتاده ترین مسائل رو،به خود ایشون هم گفتم که اگه یه وقتی دوست نداشت پسره کوچیکتر از خودش بره خواستگاریش تو رو در واسی گیر نکنه.تو دانشگاه هم تو دو تا کلاس با همیم

سلام

ببخشید اگه ناراحت شدید.

به نظر من شما احساسی‌ هستید. یه مقدار صبر کنید. من موارد زیادی رو دیدم که خانم بزرگتر بوده و یا ظاهر به دلشون ننشسته و بعد عقد پشیمون شدند. خیلی‌ موارد هم بوده که موفق بوده. به نظر من ازدواج در چنین مواردی فقط وقتی‌ صلاح هست که واقعا عاشق خانمتون باشید. همین که شما اومدید همدردی و این مساله رو ابراز کردید نشون میده که تردید دارید.

من توصیه می‌کنم حتما چند جلسه برید پیش یه مشاور. اکیدأ توصیه می‌کنم حتا اگه یه مقدار هم تردید داشت باشید، بعدن خودش رو نشون خواهد داد.

باور کنید اینجا هیچ سودی واسه من نداره که این حرفا رو بزنم. واسه بقیه دوستان هم نداره. مطمئن باشید اگه کسی‌ حرفی‌ میزانه از رو دلسوزیه.

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط hamdardi1987

همین که شما اومدید همدردی و این مساله رو ابراز کردید نشون میده که تردید دارید.
باور کنید اینجا هیچ سودی واسه من نداره که این حرفا رو بزنم. واسه بقیه دوستان هم نداره. مطمئن باشید اگه کسی‌ حرفی‌ میزانه از رو دلسوزیه.

---

وااا؟مگه من گفتم حرفاتون از رو منافع شخصیه یا خدایی نکرده حرفاتون غلطه؟نه عزیزم،علت اصلیه بیان این مسئله تو این تالار تردید نبود،بلکه این بود که من نمیدونستم مسائلی که در ازدواح واسه من مهمه ، ایا واقعا مهمه؟؟؟؟مثله مسائل مذهبی و ... که بیان کردم یا اینا مسائله ساده ایه که بعدا هم میتونیم به نتیجه برسیم که فهمیدم واقعا مهمه(نمیدونم منظورم رو میفهمید یا نه)من مواردی زیادی توخانواده دارم (7 مورد) از 2 سال تا 10 سال که خانم بزرگترن اما واقعا زندگیشون قشنگه. من چون هنوز متاهل نیستم میخواستم اونا که متاهل ان بهم بگن چه جور مشکلاتی ممکن پیش بیاد واسه اینجور زوج ها(ازچند جا دیگه پرسیده بودم فقط میخواستم ببینم نظره دوستان هم همونه؟)که دقیقا نظره همونا رو بهم گفتن،که اگه نخواد در اخلاق و رفتار نشون بده اشکالی نداره(نخواد ریاست کنه)از شمام ممنونم من به این نتیجه رسیدم که این خانم واقعا به من میخوره و تصمیمم رو 90% گرفتم، 10% دیگشم دسته اونیه که اون بالا نشسته و قربونش برم انقد تو این 21 سال خجالت زدم کرده که دیگه جرات اوردن اسمشو ندارم،هر چی که خودش بخواد بهم میده تا الان که کم نذاشته واسم
بازم ممنون

سابق مطلبی برای شما ارسال کردم.
ببینید دوست عزیز ، به شخصه دیده ام که سن کم موجب مشکلاتی می شود ، نظیر عدم شناخت کافی از خود یا تغییر عقاید پس از مدتی ، اما از جانبی هم دیده ام که سن بالا نیز معایب خود را دارد که کم نیستند ، کاهش انعطاف پذیری و تطبیق خود با شرایط ، ایراد گیر شدن و ...

شاید سابق توصیه ام بر این بود ، "ازدواج زود هرگز!" اما امروز پیشنهاد دیگری دارم (در ضمن مشاور نیستم) اینکه هر کس بنابه شرایط خود باید تصمیم گیری کند ، ممکن است شما سن کمی داشته باشید اما آمادگی پذیرش مسئولیت در شما باشد یا به عکس ، پس به یک مشاور مراجعه کنید و شرایط و میزان آمادگی خود را برای ازدواج بسنجید. اگر فراهم است چرا که نه؟!
منطقی پیش بروید و از عواقبی که ازدواج زود هنگام شاید برای شما تولید کند نظیر آنچه دوستان گفته اند با خبر و آگاه باشید . در نظر داشته باشید پاسخ من کلی بود و ارتباطی با فردی که در حال حاضر در زندگی شما هست ندارد.