چکار کنم که همسرم زندگی مشترکمون را در اولویت قرار بده؟

دوستان عزیز سلام

من حدود دو سال و نیم با همسرم مقیم خارج از کشور بود ازدواج کردم دائم با همسرم مشکل دارم شوهرم نمیتونه موضوعات را خوب تعبیر و تفسیر کنه مشکل اول من بگزاری مراسم جشن ازدواج بود ( می تونید توی تایپیک به جدایی و طلاق می اندیشم شرح حال من را بخوانید)

اون همه ضربه های عاطفی در مورد جشن ازدواج به من وارد کرد حالا هم با رفتاراش من رو آزار میده
نمیدانم چرا پول خرج کردن برای من خیلی براش سخت است ولی می تونه برای خانواده اش هزینه کنه (البته به من نمیگه که برای خانواده اش هزینه میکنه)
به من هفته ای 30 پوند میده فقط بتونم بلیط اتوبوس بگیرم و برم کالج و برگردم ( من 5 روز کالج میرم و روزی 4 پوند کرایه اتوبوس میدهم ناهار هم کالج هستم خودتون قضاوت کنید آیا این پول کافی است)
باورتون نمیشه من فقط میرم کالج و بر میگردم هیچ چیزی برای خودم نمیخرم گاهی اوقات باهم میریم خرید مواد خوراکی برای خانه انجام میدیم همش تنم به تکان است که الان از قیمت جنس ایراد بگیره به خاطر همین قضیه قدرت خرید را از دست دادم تنهایی نمیتونم خرید انجام بدم
همین ماه گذشته برای اینکه اقامت دائم بگیرم باید امتحان شهروندی میدادم بهش گفتم کتاب بخرم گفت از اینترنت دانلود کن من مجبور شدم این کار را انجام بدم که باعث شد در امتحان رد بشم علتش هم این بود که مطالب کتاب با سایت اینترنت فرق داشت برای مرحله دوم به کمک یکی از دوستان کتاب را از کتابخانه گرفتم و خواندم و اینبار قبول شدم . بعد از اون باید اقدام میکردم برای گرفتن اقامت که ایشون گفت من این کار را برات انجام نمیدهم مجبور شدم با وکیل تماس بگیرم و از ایران پول برای من ارسال کنند که خودش هم از این قضیه خبر نداره

حدود 3 ماه پیش رفته بودم ایران خواهر و برادرش چنان رفتار بدی بامن داشتند که خودم هم مانده بودم چرا اینطوری برخورد می کنند بعدا فهمیدم که علتش این بوده که چرا مستقیم از فرودگاه نرفتم خانه پدر شوهرم ( شما قضاوت کنید باید ساعت 4 صبح میرفتم خانه پدر شوهرم)

حدود 22 سال است که یکی از برادرانش را که در یک کشور اروپایی زندگی میکنه ندیده ولی حدود یکسال است که بوسیله تلفن و کامپیوتر باهم در ارتباط هستن
توی این مدت یکسال هر روز صبح که بلند میشه اول ایمیل را باز می کنه با برادرش صحبت کردن از سرکار هم که میاد باز همین داستان است
تمام زندگی ما شده برادر ایشون

همین دیشب احوال برادرش را پرسیدم جواب من را نداد دوباره پرسیدم جواب نداد بهش گفتم خیلی مرموز هستی که برگشت گفت تو از خانواده من خوشت نمیاد تو انتظار داری که من به شما بگم با چه کسی تماس گرفتم و بیام برای شما توضیح بدم در صورتیکه وقتی خانواده من زنگ میزنند میگم زنگ زدند چیزی را ازش مخفی نمیکنم ولی اون همه چی را مخفی میکنه بخصوص در مورد مسائل مالی
اگه حرفی بزنم ایشون توهین تلقی میکنند بهش پیشنهاد کردم که پیش یک مشاور بریم به من میگه خوب بعدش چی ؟میگم هرچی گفت من میپذیرم به من میگه فقط میپذیری میگم چکار کنم دیکه هر چیزی که تو میگی انجام بدیم به من میگه تو مشکل داری
رفته به یکی از دوستان من گفته که من قبل از ازدواج افسردگی شدید داشتم و بعد ازدواج هم 5 مرتبه اقدام به خودکشی کردم و دروغ های دیگه البته این رو بگم تلفنی داشت با دوست من صحبت میکرد من هم پشت خط بودم و تمام صحبتهاش را شنیدم ولی اصلا بروش نیاوردم که چه چیزهایی درباره من گفته
در ضمن همسر من دارای بیماری آکرومگالی است
چند وقت پیش از پول های ناچیزی که به من میداد و من ذخیره کرده بودم یک کادو برای عیدی خریدم ولی اون هیچی به من عیدی نداد بعد از چند روز که بهش گفتم گفت من نمیتونم مناسبتها را به خاطر بسپارم و برای من اهمیتی نداره

دیگه موندم چکار کنم دارم از دستش دیوانه میشم به شدت ازش بدم میاد دلم میخواهد ازش جدا بشم ولی دلم نمیاد
تو رو خدا کمکم کنید خیلی دلم گرفته خیلی از زندگی نا امید شدم من قبل از ازدواج موقعیت اجتماعی و مالی خوبی داشتم و فرد فعال و اجتماعی بودم ولی الان هیچ کاری نمیتونم انجام بدم
دلم می خواهد شب بخوابم و صبح بلند نشم:302:

عزیزم
آروم باش. تو داری سعیتو میکنی، شاید نتیجه گرفتی :46:
عزیزم اکرومگالی چی هستش؟
و اینکه لطفا دقیقا و تیتروار بگو غیر از مسایل مالی دیگه چه مشکلی با هم دارید؟

عزيزم به نظر من بگذار با خانوادش راحت باشه در موردشون چيزي نپرس كاري به كارشون نداشته باش هركاري دلشون ميخاد بكنن شايد حساسيت نشون دادي اونم حساس شده يك مدت به همين حالت بگذار بگذره تا مطمئن بشه تو با خانوادش خوبي بعد كم كم نيازهاتو با خشرويي وآرامش بهش بگو سعي كن باهاش نرم صحبت كني شايد كم كم بهتر بشه

http://www.hamdardi.net/images/www.h....com_2.net.jpg

راستي شوهرت چه نكات مثبتي داره؟

آكرومگالي چه جور بيماري است؟

آكرومگالي بيماري افزايش و ترشح بيش از حد هورمون رشد در غده هيپوفيز است. علت آن هم بزرگ شدن و وجود توده در غده هيوفيزه

علائمش هم رشد بيش از اندازه استخوانها است. و در حد وخيمش منجر به غول‌آسايي مي‌شه.
دست‌ها و پاهايي بزرگ و فك و صورت بزرگ

در مورد همسر اين خانم ممكنه خفيف‌تر باشه.

http://www.hamdardi.net/images/www.h....com_2.net.jpg

البته با درمان دارويي اين بيماري پيش رونده نخواهد بود.

نسيم جان فكر نمي‌كني اين بيماري باعث اين رفتارها در همسرت شده.
و دوم اينكه فكر نمي‌كني ممكنه همسرت فكر كنه كه شما فقط به خاطر گرفتن اقامت يك كشور خارجي كه متاسفانه الان بسيار شايع هست به ازدواج با اين آقا راضي شدي و به خاطر همين دلش خيلي به شما گرم نيست و در واقع محبت شما را صد در صد قبول نداره.

بیماری غول آسایی- بزرگی اندامهای تحتانی مثل دست وپا وهمچنین صورت آکرومگالی نام دارد.

دوستان خیلی متشکرم از پاسخ هاتون

به نظر من همسر من هنوز احساس نمیکنه که ازدواج کرده و خودش را متعهد به یک زندگی مشترک نمیبینه مسائل و موضوعات خانواده اش در اولویت هستند دوستان خواهش میکنم تایپیک قبلی من ( به جدائی وطلاق می اندیشم ) را مطالعه کنید

من نمیگم با خانوادهاش ارتباط برقرار نکنه ولی هرچیزی اندازه داره اینکه شما اول صبح بلند شی چت کنی آخر شب چت یا گاهی اوقات میریم بیرون برادرش اس ام اس میزنه ما باید برگریم خانه که آقا میخواهد چت کنه البته نا گفته نماند نمیگه که می خواهم برم چت کنم میگه زودتر برگردیم خانه
ایشون باید یک تعادل بین من و خانواده اش برقرار کنه اولویت زندگی ما شده موضوع خانواده ایشون
من میگم اول زندگی شخصی خودت را سرو سامان بده بعد به مشکلات دیگران رسیدگی کن نه اینکه اینجا فشار به من وارد کنی به خاطر خانواده ات

چت وقت پیش توی کالج با یک خانم ایرانی که وکالت خوانده بود آشنا شدم و اومدم گفتم با این خانم آشنا شدم بعد که یکبار باهم دعوامون شد گفت برو از اونهایی که به تو مشاوره داددن سوال کن که چکار باید کنی

می خواستم برای گرفتن گواهینامه اقدام کنم گفت فعلا نمیتونیم پول نداریم در صورتیکه میدانم اگه بخواهد میشه
کتاب آئین نامه رانندگی را از کتابخانه گرفته بودم که بخوانم اومد کتاب را دید میگه تو یک نقشه هایی داری؟

در مورد هر موضوعی که با ایشون صحبت می کنم به عنوان توهین تلقی میکنه
وقتی از حق و حقوق شرعی و قانونی خودم دفاع میکنم ایشون من را بی حیا و بی ادب و بی شخصیت خطاب می کنه ( شما قضاوت کنید آیا دفاع از حقوقم به عنوان یک زن همانطور است که این آقا تصور می کنند)
[/size]

خانم نسيم عزيز
به نظر بنده اگر شكل و ظاهر چهره همسرتون گوياي اين بيماري است و تغيير كرده، احتمالا ايشون اعتماد به نفسشون را از دست دادن و براي اينكه شما را از دست ندن ممكنه كه سعي كنن شما را از يكسري پيشرفت‌ها و استقلال‌ها دور كنن.
مثل همين جمله‌اي كه گفتن؛ تو يك نقشه‌هايي داري..

توي پست قبلي هم عرض كردم
ايشون اطمينان قلبي به شما ندارن و فكر مي‌كنن شما ايشون را به خاطر منافع و موقعيت‌هايي شخصي خودتون انتخاب كردين. به خاطر همين احتمال مي‌دن كه براشون موندگار نباشين.
اما خانواده‌اش را از خودش مي دونه و مي دونه بالاخره مي‌شه روشون حساب كرد.
چون جدايي و طلاق تو كشورهايي كه شما زندگي مي‌كنين مثل ايران نيس.
تقاضا بده و جدا شو بدون اينكه حق و حقوق هيچكدوم ضايع بشه.

پس اول سعي كنيد كه اعتماد اونو بدست بيارين. اگه دوست دارين ادامه بدين.

یکی از مهمترین الزامات زندگی مشترک "اعتماد" است.

متاسفانه در زندگی شما این اعتماد دوطرفه از بین رفته. شما بعد از بدقولی های مکرر همسرتون اعتمادتون را از دست دادید.

همسرتون هم یا بخاطر موارد مشابهی که دیده، یا بخاطر تفاوت زیاد شما دونفر و تعجبش از اینکه شما چرا همسرش شدید، اعتمادی بهتون نداره. حتی مستقیم هم بهتون گفته تو نقشه داری.

وقتی دیدی برای اقامتت کمکت نمی کنه یواشکی از ایران درخواست پول کردی تا خودت از راه دیگه اقدام کنی.

این ها همه تو زندگی حتی اگه دیده نشه، حس می شه. شاید ندونه چی کار کردی، ولی حس می کنه که به قول خودش نقشه ای داری.

با بی اعتمادی زندگی سخت است. باید این اعتماد را برگردونی.

سلام نسیم جان

لطفا لینک تاپیک قبلیت رو بذار که راحت بشه همینجا بخونیم.

نسیم جان در نوشته هات مواردی از کم تجربگیت کاملا خودنمایی میکرد

خب از قیمت اجناس ایراد بگیره.مگه شما روی اجناس این قیمتها رو چسبوندی؟!

من متوجه نشدم ایشون نمیخوان برای شما که همسرشی اقامت بگیره؟خب شما چرا سعی میکنی که بگیری؟چرا راه رو هموار میکنی با گرفتن و کیل و ...؟

شمایی که با خانوادش مشکل و اختلاف داری (حالا مهم نیست کی مقصره) چرا از احوالشون میپرسی؟

همسرت با این سوال فکر میکنه شما میخوای سر از کارش دربیاری.
همسرت جواب نداده اما شما بازم پافشاری کردی....
در نهایتم گفتی گه تو مرموزی !

یک نکته خیلی خیلی مهم که در نوشته هات بود رو توجه کن عزیزم

شما خیلی متوقعی و دوست داری هرکاری انجام میدی همسرت هم مثل اونو برات انجام بده

مثلا کادو خریدی براش توقع داری اونم برات کادو بخره

یا همه چیز خانوادت رو میگی توقع داری اونم همه چیز رو به شما بگه

اگر کاری برات ایجاد توقع میکنه به هیییییییییییییییییییییچ عنوان انجامش نده.

اگر به کسی محبت میکنی منتظر جواب محبت اون طرف نباش

چرا که این توقع فقط شما رو داغون و ناراحت میکنه

پس یا بدون چشم داشت محبت کن یا اصلا نکن.

اینکه اشاره کردی همسرت دچار آکرومگالیه منظورت چی بوده؟چون از با توجه به موقیعت شما و صحبتاتون کمکی ذر زمینه مشاوره نمیکنه

خودت ناراحتی بابت این موضوع؟
به خاطر بیماریش یهش دیدگاه بالا به پایین داری؟


نسیم جان در اخر بهت بگم همه ما در زندگی مشکلاتی داریم.
غصه خوردن راه علاجش نیست

متاسفانه زندگی در غربت هم مزید بر علت شده

من هم از 9 سالگیم تا 19 سالگیم در غربت زندگی کردم و شرایط شما رو درک میکنم.

خواهر عزیزم ارتباطتت رو با خدا بیشتر کن و ازش در همه کارها کمک بگیر.

اگر میتونی سوره مزمل و نماز غفیله رو بخون.
زیارت عاشورا هم که معجزه میکنه

من هروقت چله زیارت عاشورا میگیرم باورت نمیشه به 36/37 که میرسم خدا یه چیز خوبی بهم میده
تازه من اصلا بنده خوبی هم نیستم


توکل به خدا کن .بگو که غریبی و از اما غریب اقا امام رضا کمک بگیر.
اونجا هم که اینترنت پر سرعته.
میتونی انلاین حرم اقا رو ببینی و زیارت کنی

:72:

دوست عزیز ممنون از اینکه پاسخ دادی این لینک تایپیک قبلی من است
www.hamdardi.net/thread-19093.html‏ - مشابه

من از شما سوال دارم
1- به نظر شما وقتی ایشون برای گرفتن اقامت من اقدام نکرد من باید چکار میکردم؟ ویزای من تمام میشد باید بر میگشتم ایران
2- چرا من باید از حقوق شرعی و قانونی خودم محروم باشم مانند گرفتن مراسم ازدواج - حق ادامه تحصیل - پول تو جیبی که بتوانم گاهی اوقات برای خودم چیزی دوست دارم بخرم - ( اگه میخواهم چیزی بخرم ایشون باید تصمیم بگیرند ) خریدن کتاب و یا گرفتن گواهینامه توقع خیلی زیادی است؟

3- در طول یک سال چند تا مناسبت ( مثل سالگرد ازدواج - تولد- عید- روز زن ) وجود داره که ما نمیتوانیم به خاطر بسپاریم و اگر از این فرصت ها برای قدردانی و تشکر و صمیمیت بیشر در زندگی استفاده نکنیم چه زمان دیگری می توانیم از این فرصت ها استفاده کنیم. آیا اگر به این مناسبت ها توجهی نکنیم زندگی خسته و کسل کننده نخواهد شد.

نسیم جان

اگر ما زنها بخواهیم راه رو همیشه برای مردا هموار کنیم فقط باعث بد عادت کردنشون میشیم

یه مثال برات میزنم

زنی که همسرش بیکار شده و از روی تنبلی و بی عاری تو خونه نشسته .....
اگر این زن بخواد مدام صرفه جویی کنه فقط با اینکار همسرش رو بیکار تر و بی عار تر میکنه

اما اگر درخواستها و نیازهای خونه رو طوری عنوان کنه که همسرش بفهمه احساس نیاز رو اونوقت به شوهرش کمک کرده

شما هم بذار کارهایی رو که وظیفه همسرته خودش انجام بده

همسر شما ناراحت نمیشه شما برگردی ایران؟
یا با خودش مطمئنه اگر من کاری نکنم خود نسیم هر طور شده فلان کار رو میکنه؟

به نظرت درسته که وقتی همسرت (به دلایلی) تمایل نداره شما اونجا باشی بمونی پیشش؟؟

نسیم جان سعی کن به همه سوالاتی که پرسیده میشه جواب بدی.در پست قبلیمیم چند تا سوال بود که جواب ندادی

من قصد دفاع از همسر شما رو ندرام چرا که بی مهری ایشون در بعضی زمینه ها کاملا مشخصه.

اما متوجه نمیشم منظورت از حقوق شرعی و قانونی چیه؟ادامه تحصیل مثلا؟

ادامه تحصیل که همسرت باید راضی باشه مگر اینکه در عقد نامه ذکر شده باشه
واگرنه هر لحظه همسر شما اراده کنه میتونه جلوی شما رو از ادامه تحصیل بگیره

پول توجیبی بله.حق شرعی..عرف و قانونی شماست.

در مورد سوال شماره 3 باید بهت بگم که اکثر مردا در این زمینه متاسفانه خیلی خیلی ضعیف هستند.

مثلا دوست داشتی همسرت همه این مراسم ها یادش بود اما دست بزن داشت؟؟

نسیم جان همسرت رو باید همونطور که هست بپذیری ولی باید با سیاست و دقت و زیرکی سعی کنی خواسته هات رو بخواهی ازش.

باید بپذیری که مرد من این مراسم ها یادش نمیمونه.

دو سال زمان کمیه.
مطمئن باش با درایت و سیاست زنانه کم کم میتونی خواسته هات رو بدست بیاری.

مثلا تمام مراسم ها رو شما بگیر ..زیبا و قشنگ.

با اینکار غیر مستقیم به همسرت هم یاد میدی...
البته شاید چند سالی طول بکشه اما شدنیه

موفق باشی:72:

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط نسیم دلشکسته

من از شما سوال دارم
1- به نظر شما وقتی ایشون برای گرفتن اقامت من اقدام نکرد من باید چکار میکردم؟ ویزای من تمام میشد باید بر میگشتم ایران

---

یعنی شوهرتون نمی خواد شما پیشش بمونید ؟

دوست عزیز maryam123

خیلی ممنون که راهنمائی کردید اما من هم در گفته های شما تناقض می بینم
اگر ما زنها بخواهیم راه رو همیشه برای مردا هموار کنیم فقط باعث بد عادت کردنشون میشیم[color=#FF0000]

مثلا تمام مراسم ها رو شما بگیر ..زیبا و قشنگ.

با اینکار غیر مستقیم به همسرت هم یاد میدی...
البته شاید چند سالی طول بکشه اما شدنیه

من به صورت غیر مستقیم چنیدن بار خودم مراسم ها را گرفتم مثلا جشن تولد براش گرفتم ( بدون اینکه خودش متوجه بشه دوستانش را دعوت کرده بودم و جشن تولد براش گرفتم )
عید رفتم براش عیدی خریدم

دوست عزیز تمام حرف و صحبت من اینه که نسبت به زندگی مشترکمون تعهد داشته باشه یعنی زندگی مشترک ما در اولویت باشه ما حدود یکسال است که صبح که از خواب پا میشیم باید ببینیم برادر ایشون چکار کرده و چکار نکرده
آخر شب هم دوباره همین داستان

متاسفانه همسر من تصور می کنه که داره به برادرش کمک میکنه ولی غافل از اینکه داره من را تحت فشار قرار میده
مثلا ازش خواستم که هفتگی یه پول توجیبی به من بده عصبانی شد تو نمی فهمی که من پول ندارم در صورتیکه خبر داشتم که برای برادرش پول فرستاده بود ( ما زمانی می توانیم به دیگری کمک کنیم که خودمان مشکل نداشته باشیم نه اینکه بریم قرض کنیم و به دیگری کمک کنیم )

در مورد سوالی که پرسیده بودید بله من در عقدنامه حق ادامه تحصیل و حق کار را از ایشون تعهد گرفتم
در مورد بیماری ایشون باید بگم که من نگرانم ایشون باید جراحی بشن و بعد از آن ممکن نیست چه اتفاقی براش میافته دکتر گفته حدود یک ماه و نیم باید در خانه بمانی شما به من بگید آیا نباید پیش بینی کنه برای دوره درمانش که درخانه هست و پولی را برای اون زمان پس انداز کنه ؟ (چون اون موقع از کجا باید هزینه زندگیش را تامین کنه)

متاسفان با مسائل خیلی احساسی برخورد میکنه و واقع بین نیست . من می بینم نمیتونه مدیریت مالی خوبی داشته باشه و برای آینده برنامه ریزی کنه . وقتی هم بهش میگم به ایشون بر میخوره و همه چی را پنهان میکنه .



چکار کنم که نسبت به زندگی مشترکمون احساس مسولیت کنه؟

تو رو خدا کارشناسان محترم راهنمائی کنید

نسیم گرامی ، ببین عزیزم ، مشکل شما و همسرتون به تنهایی حل نمیشه ، باید با هم دیگه کمک کنید تا مشکل تعدیل بشه ( به صفر نمیرسه ولی کمتر میشه)

خوب حالا چی کار کنیم ؟ یا هردو نفرتون بیایید توی سایت.... که خودش یه مشکل میشه اضافه بر مشکلتون
یا اینکه شما تصمیم بگیری که سهم خودت را بپذیری و در جهت رفع آنها اقدام کنی
حال در این راه که داری تلاش می کنی ، روی همسرت نیز تاثیر می گذاری و ایشون نیز رفتارها و عملکردش بهبود پیدا می کنه
یا این اینکه شما بدون اصرار به تغییر همسرت ، ضعف هایت را اصلاح می کنی ، اما می آموزی که در کنار شوهرت با وجود همه ضعف هایش بیشترین بهره را از زندگی بدست بیاوری

برای این کار اولین قدم ، حساسیت زدایی هست

که میشه گفت الحق و الانصاف سخت ترین مرحله برای رشد و بدست آوردن یک زندگی خوب و دوست داشتنی ، همین مرحله از بین بردن حساسیت هاست

حال پرسش اینجاست ، چگونه می توان حساسیتمون را کاهش دهیم ؟!

http://www.hamdardi.net/images/www.h....com_2.net.jpg

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط بالهای صداقت

(18/2/1386)

«حمایت افراطی در ماندگی می آموزد»

حمایت افراطی یعنی
وقتی شما به جای او احساس مسئولیت می کنید،
به جای او پول در می آورید،
به جای او اضطراب و تنش کارهای منزل را پیدا می کنید،
به جای او برای زندگی هزینه می کنید
به جای او به وظایفش می رسید
معلوم است که او بی مسئولیت شده و نقش حاشیه ای در زندگ پیدا می کند.

همچنین شخصیت وسواسی و جزئی نگر این حمایت افراطی را زیاد می کند یعنی،
برای اینکه همه چیز درست پیش برود فرصت خطاکردن به همسرش نمی دهد.
و دوست دارد یا خطایی پیش نیاید
یا سریعا جهت بهبود و رفع آن اقدام نماید.

لذا لازم است برای برون رفت از این مسئله شخصی حمایتگر ، نقش خود را به مرور کمرنگ کند و در پی این باشد که اضطرابها و تنشهای خود را کاهش داده و حس مسئولیت را به همسرش بازگرداند.

---

نسیم جان به وازه همیشه خیلی توجه کن.چرا که نشان دهنده افراط و تفریط در رفتارهاست.

اگر ما زنها بخواهیم راه رو همیشه برای مردا هموار کنیم فقط باعث بد عادت کردنشون میشیم

جواب سوال من و پیدا رو هم ندادی.....؟همسرت نمیخواد شما اونجا بمونی؟

بالهای صداقت عزیز خیلی ممنون از راهنمائیت

امروز مجددا بحث مان شد باز سر پول فرستادن برای خانواده اش

به من میگه نمی خواهم خانواده ام متوجه مشکل مالی من بشند باز برادرش ازش درخواست پول کرده بهش میگم کمک کردن درست ولی باید اول زندگی خودت را مدیریت کنی بعد به دیگران کمک کنی دوباره آقا بهشون بر خورده

برای کمک کردن به برادرش دوباره رفته وام بانکی گرفته خدایا چطوری به این آدم بفهمونم که این راه درستی نیست
( برادر ایشون در حدود 4 ماه است که در یک کشور دیگر تنها زندگی می کنند و باید مراحل قانونی را طی کنند تا بتوانند کمک های مالی از دولت دریافت کنند متاسفانه ایشون هم خیلی عجول هستند و می خواهند خیلی زود به نتیجه برسند ) شما بگید شاید من آدم بی عاطفه ای هستم و شاید هم خودخواه خواهش می کنم شما بگید آیا همسر من کار درستی می کنه؟

بهش میگم زندگی مشترک یعنی با هم تصمیم بگیریم و باهم تلاش کنیم نه اینکه فقط تو تصمیم بگیری و هر کاری دلت خواست انجام بدی و اگر تو حقی را برای خودت قائل هستی باید برای من هم همان حق را قائل بشی مثلا بهش گفتم من هم می خواهم برای مادرم پول بفرستم به من گفت تو اگر فکر مادرت بودی ازدواج نمی کردی راه دور
شما به من بگید آیا باید پیش مادرم می ماندم و ازدواج راه دور را نمی پذیرفتم ؟ به نظر شما اشتباه کردم ؟

به توصیه شما عمل کردم و مدتی اصلا به مسائل مالی اش کاری نداشتم و گذاشتم خودش مشکلات را حل کنه و الان می بینم به جای اینکه بدهی هاش کم بشه بیشتر شده
تو رو خدا یکی به من بگه آخه کدوم عقل سلیمی میگه برو پول قرض کن برای کمک کردن به دیگران

من را تحت فشار قرار میده ولی برای خانواده اش هر کاری انجام میده پول خرج کردن برای من براش زور داره
جدیدا وقتی بهش میگم فلان چیز را می خواهم برام میخری ؟ به من میگه برو کار کن خودت برای خودت بخر

امروز به من گفت خیلی جدی بهت میگم خودت برو سر کار و برای خودت خرج کن من هم در جوابش بهش گفتم باشه میرم سر کار ولی تا زمانیکه کار پیدا نکردم و خودم پولی را بدست نیاوردم توی خانه تو لب به هیچ چیزی که تو خریده باشی نمیزنم دیگه نمی خواهم تن به ذلت و خواری بدم حتی اگر بمیرم لب به غذای خانه تو نمی زنم
بعد از چند دقیقه اومده میگه من ازت معذرت می خواهم به شرطی که تو هم معذرت خواهی کنی آخه من چرا باید معذرت خواهی کنم وقتی که حرف بدی نزدم ؟

یه مدت بهش محبت کردم کاری به کارش نداشتم حالا به من میگه تو فقط محبت کردی که اقامت بگیری ؟
میگه من دو سال تو را تحمل کردم تا شاید درست بشی ولی درست نشدی.

می خواهم به اعتصاب غذام ادامه بدهم دیگه نمیتونم تحملش کنم حتی اگه شده جونم را ازدست بدهم تا زمانیکه کار نکردم و پولی کسب نکردم لب به چیزی نمی زنم

[b]تصمیم گرفتم که عادی باهاش برخورد کنم یعنی براش غذا درست کنم و باهاش حرف بزنم مثل گذشته ولی اعتصاب غذام را ادامه میدهم دیگه نمی خواهم تحقیر بشم . جونم را میدهم ولی تن به خواری و ذلت نمی دهم

خواهش می کنم کارشناسان محترم کمک و راهنمائیی کنند باز هم از همگی دوستان متشکرم