ترس از سن کمم

سلام به همه دوستای عزیزم
خیلی خوشحالم که همچین سایتی وجود داره که میتونه حداقل به بعضی ها امید و کمک بده ...
تشکر
---------
من پسری هستم ۲۱ ساله از دوران کودکی علاقه شدیدی پیدا کردم به یکی از دخترای محلمون
.. اونا از اونجا رفتن ولی من هیچ وقت نتونستم اونو فراموش کنم انگار ته دلم هر وقت بهش فکر می کنم میلرزه ...
هنوز هم هر چند وقت یک بار می بینمش ... خانواده خوبی هستن از هر نظر و خیلی شبیه به ما

اما من .. پدرم پزشک و مادرم استاد دانشگاه هست ..
خودم دانشجو هستم ولی خوب کار هم می کنم و پیشرفت خوبی هم داشتم جوری که تو این ۲ ۳ سال که برای خودم کارو کاسبی راه انداختم دارم سومین مغازمو توی سال ۹۱ به امید خدا راه میندازم
وضع مالی خانوادگی هم که خوب به نظر میاد .. مشکلی ندارم

اما مشکل بزرگ من اینه
من فکر می کنم ۲۱ سالمه و این حرف یکم برای من زوده .. و بقولی دهنم بوی شیر میده
ولی هر چقدر که تاخیر تو کار میندازم می ترسم یکی پیدا بشه و به علت خوب بودن موقعیت این خانوم سریع تر از من خواستگاری کنه و در نهایت ازدواج ... که حتی فکر کردن به این موضوع هم منو می ترسونه

به نظر شما من چی کار کنم ..
در طول زندگیم واقعا من به هیچ دختری به جز ایشون علاقه پیدا نکردم ..

تشکر از همه شما :46::72:

سلام برادر عزیز
اگر همه شرایط ازدواج براتون مهیاست مثل مسائل مالی..اخلاقی..درک واقعی از زندگ مشترک و ...چرا درنگ میکنید

اگرخود شما اعتماد به نفست کافی نیست و فکر میکنی دهنت بوی شیر میده بحثش جداست

ثابت و محکم قدم بردار
اگر تونستی در این سن و سال موفقیت های زیادی داشته باشی پس دیگه بچه نیستی و به قولی مقدمات شروع یه زندگی رو داری
فقط روی درک خودت از زندگی مشترک بیشتر فکر کن...مطمئن باش گزینه انتخابیت از روی عقل و منطقه نه صرفا ظاهر اون خانوم(مثال زدم)
ببین برای چی دوستش داری؟
چقدر ازش شناخت داری؟

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط maryam123

سلام برادر عزیز
اگر همه شرایط ازدواج براتون مهیاست مثل مسائل مالی..اخلاقی..درک واقعی از زندگ مشترک و ...چرا درنگ میکنید

اگرخود شما اعتماد به نفست کافی نیست و فکر میکنی دهنت بوی شیر میده بحثش جداست

ثابت و محکم قدم بردار
اگر تونستی در این سن و سال موفقیت های زیادی داشته باشی پس دیگه بچه نیستی و به قولی مقدمات شروع یه زندگی رو داری
فقط روی درک خودت از زندگی مشترک بیشتر فکر کن...مطمئن باش گزینه انتخابیت از روی عقل و منطقه نه صرفا ظاهر اون خانوم(مثال زدم)
ببین برای چی دوستش داری؟
چقدر ازش شناخت داری؟

---

تشکر maryam123 عزیزم
فکر می کنم من اعتماد به نفس این کارو ندارم .. اخه هیچ کدوم از دوستای هم سن و سال من که در طبقه اجتماعی ما باشن رو ندیدم که تو این سن حرف ازداوج بزنه ...

نه اصلا برای من ظاهر و کلا این چیزا مهم نیست ... گفتم قبلا من ملاکم بیشتر .. سطح خانوادگی یا همون طبقه اجتماعی هست (نه فقط مادی ) .. که خدا رو شکر به هم میخوریم ..

راستش به این سوال که چرا دوستش دارم خیلی فکر کردم ولی از وقتی که یادم میاد من فقط به ایشون علاقه داشتم و هیچ وقت از کسه دیگه ای خوشم نیومده و به نظرم نیومده ..!

شناخت کافی رو دارم .. گفتم ما رفت امد خانوادگی داریم و اونا برای ما خانواده نا شناسی نیستن

اینم میدونم که اگر یک روز انتخوابم رو به مادرم بگم .. منو به خاطر انتخوابم تشویق هم می کنه ..:163:

تشکر :72:

خب شما اوضاعت خوبه که. سه تا مغازه داری درس می خونی و ... . یعنی که آدمی هستی که میتونی از پس مشکلات بربیایی.:104: خانواده ات هم که قبول می کنند. این که میگی دهنت بوی شیر میده خب یه تعبیره غلطه به نظر من. البته قطعا شما هر چی سنت بیشتر بشه بیشتر چیز یاد میگیری اما خب به نظر من قرار نیست که اول بری همه چیز یاد بگیری و بعد ازدواج کنی.:305: اگر این جوری بود که مرد عقلش در 40 سالگی تکمیل میشه پس باید در 40 سالگی ازدواج کنه. :163:
از طرفی حالا کی گفته فردا قراره برین سر زندگی . تا برید خواستگاری و بله بگیری و ... میشی 22 و بعد شاید 23-24 بری سر خونه زندگی تون که خیلی هم خوبه.
تازه تو یه شانس خیلی خوب که داری اینه که خانواده ی درست و حسابی هم داری.:323: قطعا خیلی بهت کمک میکنن که زندگی خوبی داشته باشی. به نظر من که شرایطتت خیلی خوبه.:104:

من میگم برو با مادرت درمیان بگذار. :305:
حالا ببینیم که کارشناسای با سابقه تر چی میگن.

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط tesoke

خب شما اوضاعت خوبه که. سه تا مغازه داری درس می خونی و ... . یعنی که آدمی هستی که میتونی از پس مشکلات بربیایی.:104: خانواده ات هم که قبول می کنند. این که میگی دهنت بوی شیر میده خب یه تعبیره غلطه به نظر من. البته قطعا شما هر چی سنت بیشتر بشه بیشتر چیز یاد میگیری اما خب به نظر من قرار نیست که اول بری همه چیز یاد بگیری و بعد ازدواج کنی.:305: اگر این جوری بود که مرد عقلش در 40 سالگی تکمیل میشه پس باید در 40 سالگی ازدواج کنه. :163:
از طرفی حالا کی گفته فردا قراره برین سر زندگی . تا برید خواستگاری و بله بگیری و ... میشی 22 و بعد شاید 23-24 بری سر خونه زندگی تون که خیلی هم خوبه.
تازه تو یه شانس خیلی خوب که داری اینه که خانواده ی درست و حسابی هم داری.:323: قطعا خیلی بهت کمک میکنن که زندگی خوبی داشته باشی. به نظر من که شرایطتت خیلی خوبه.:104:

من میگم برو با مادرت درمیان بگذار. :305:
حالا ببینیم که کارشناسای با سابقه تر چی میگن.

---

ممنون tesoke عزیز خیلی بهم امید دادی

خوب یکی از بزرگ ترین مشکلای من دقیقا همینه که نمی تونم به مادرم بگم .. خیلی خجالت میکشم .. صحبت با شخص سوم به نظر شما چه طوره ..؟ (خالم مثلا)

دوست دارم بقیه هم درباره این موضوع من پست بدن و دربارش صحبت کنن ... میدونم که میتونه کمک خوبی باشه ... و من فقط اینجارو دارم که مشکلم رو مطرح کنم برای همین فقط دلم به پست های شما خوشه
تشکر :72:

سلام
میخاستم بگم که من پسر های زیادی رو دیدم که تو سن شما ازدواج کردن.
بعضی هاشون به مشکلی برنخوردن ولی بعضی هم همون اول قافیه رو باختد و از پس زندگی بر نیومدن.
به نظر من غیر از استقلال مادی،استقلال فکری و توانایی همکاری و حل مشکلات زندگی هم خیلی مهمه.
اگر دقت کرده باشید یه سری تاپیک اینجا بوده درباره اینکه کی ازدواج کنم .و یا تاپیک دیگه ای که میگفته شما نباید ازدواج کنید.اونجا شرایط و مهارت های لازم برای کسی که میخاد ازدواج کنه اورده شده.ببینید اون مهارت ها در شما شکل گرفته یا نه.
در ضمن اگر با اون دختر خانم 3 یا 4 سال فاصله داشته باشید احتمال اینکه به مشکل بربخورید کم تره.اما اگر تقریبا همسنید ازدواجتون تو سن پایین یه مقدار بینتون اصطکاک ممکنه ایجاد کنه.
به هر حال اگر شرایط و معیار هاتون با اونچه که تو تاپیک اومده میخونه خوبه که این مساله رو اول با خالتون درمیون بذارید و ازش بخاین به مادرتون برسونه.

برادر من وقتي امكانات داري شناختت هم كامله چرا دست دست ميكني؟

بگو يا علي و ........

اگر با خاله يا هر كسي راحتي ميتوني باهاش صحبت كني تا خانوادتو در جريان بذاره

موفق باشي

سلام

بسیار عالی و به شما تبریک می گم که از چنین موقعیت خوبی برخوردار هستید اما یک سوال برای من هست که خوشحال می شم جواب بدهید .

قطعا میزان زیادی از این امکانات از سمت خانواده به شما عرضه شده است و تحت حمایت آنها به چنین موفقیت هایی دست پیدا کرده اید

و اما سوال من

اگر خانواده ی محترم بنا به دلائلی دست از این حمایت بکشند وضعیت شما چگونه خواهد شد ؟
فکر می کنید واکنش شما نسبت به قطع حمایت چگونه باشد ؟


بیشتر مایلم در مورد نحوه ی این رشد مالی مطالبی بدانم تا بعد به مرور به مسئله ی انتخاب همسر و طرح آن برسیم .

ضمن اینکه فرزند چندم خانواده هستید و چند خواهر و برادر دارید .

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط mehraveh

سلام
میخاستم بگم که من پسر های زیادی رو دیدم که تو سن شما ازدواج کردن.
بعضی هاشون به مشکلی برنخوردن ولی بعضی هم همون اول قافیه رو باختد و از پس زندگی بر نیومدن.
به نظر من غیر از استقلال مادی،استقلال فکری و توانایی همکاری و حل مشکلات زندگی هم خیلی مهمه.
اگر دقت کرده باشید یه سری تاپیک اینجا بوده درباره اینکه کی ازدواج کنم .و یا تاپیک دیگه ای که میگفته شما نباید ازدواج کنید.اونجا شرایط و مهارت های لازم برای کسی که میخاد ازدواج کنه اورده شده.ببینید اون مهارت ها در شما شکل گرفته یا نه.
در ضمن اگر با اون دختر خانم 3 یا 4 سال فاصله داشته باشید احتمال اینکه به مشکل بربخورید کم تره.اما اگر تقریبا همسنید ازدواجتون تو سن پایین یه مقدار بینتون اصطکاک ممکنه ایجاد کنه.
به هر حال اگر شرایط و معیار هاتون با اونچه که تو تاپیک اومده میخونه خوبه که این مساله رو اول با خالتون درمیون بذارید و ازش بخاین به مادرتون برسونه.

---

مرسی mehraveh از جوابت ..
ولی من دقیق مشکلم همینه .. الان حرف شما رو گوش کنم که میگی بیشتر روش فکر کن یا حرف بقیه دوستان که میگم سریع برو جلو ..!!؟
میشه لطف کنی لینک تاپیک هارو به من بدی خوشحال میشم
تشکر

http://www.hamdardi.net/images/www.h....com_2.net.jpg

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط گلنوش67

برادر من وقتي امكانات داري شناختت هم كامله چرا دست دست ميكني؟

بگو يا علي و ........

اگر با خاله يا هر كسي راحتي ميتوني باهاش صحبت كني تا خانوادتو در جريان بذاره

موفق باشي

---

نمی دونم والا الان کاری که شما میگی رو انجام بدم یا حرف تاپیک بالایت رو گوش کنم
ولی مرسی که حداقل امید میدی
تشکر:72:

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط ani

سلام

بسیار عالی و به شما تبریک می گم که از چنین موقعیت خوبی برخوردار هستید اما یک سوال برای من هست که خوشحال می شم جواب بدهید .

قطعا میزان زیادی از این امکانات از سمت خانواده به شما عرضه شده است و تحت حمایت آنها به چنین موفقیت هایی دست پیدا کرده اید

و اما سوال من

اگر خانواده ی محترم بنا به دلائلی دست از این حمایت بکشند وضعیت شما چگونه خواهد شد ؟
فکر می کنید واکنش شما نسبت به قطع حمایت چگونه باشد ؟


بیشتر مایلم در مورد نحوه ی این رشد مالی مطالبی بدانم تا بعد به مرور به مسئله ی انتخاب همسر و طرح آن برسیم .

ضمن اینکه فرزند چندم خانواده هستید و چند خواهر و برادر دارید .

---

تشکر ani عزیز برای توجه به این تاپیک
من و خواهرم هستیم که من بزرگ ترم
بعد اینکه پدرم خیلی علاقه داشت من بتونم کار کنم برای خودم .. یک چند سالی شاگردی کردم تو حرفه خودم بعد که همه چی دستم اومد پدرم برام یک مغازه خرید و من کارم رو شروع کردم .. بعد دیگه خودم پول در اوردم رفتم برای زدن یک مغازه دیگه . این پیشرفت توی ۱ سال بود ... بعد من فکر نکنم پدر یا مادرم دیگه منو حمایت نکنن چرا باید همچین چیزی باشه ..؟
تازه الان دارم پولامو هم جمع می کنم بتونم یک اپارتمان برای خودم بخرم

یک چیز دیگه هم هست ... حتی اگر یک روزی همه اینا رو از دست بدم و بشم صفر صفر چون تو رشته خودم خیلی توانایی دارم خیلی جاها میتونم کار کنم و حقوق خوبی بگیرم
من تو سن ۲۰ سالگی تو چنتا اموزشگاه معتبر تدریس می کردم ...

ممنون بازم

سلام

این نظرات کاملا شخصی است که دوستان می دهند . شما باید تصمیم بگیری و انتخاب کنی چرا که آگاهی شما و شناخت شما از موضوع و اطرافیانت و واکنش هایشان بیشتر و بهتر از کسانی است که با دو - سه پست با شما آشنا شده اند .


مثال می آورم .

مثلا مادر و پدر شما ممکن است اخلاقیات و روحیاتی داشته باشند که مثلا فرزندشان به جای اینکه مسائل و مشکلاتش را با سایرین مطرح کند در اولین قدم آنها را محرم بداند و به آنها بگوید و یا علت و حجب و حیای شما را درک کنند و بتوانند درک کنند چرا خاله در جریان موضوع قرار گرفته و .............


در نتیجه در نهایت شما دراینجا گفتگو می کنی و نظرات را می گیری و در نهایت با توجه به شرایط و باورهای خانواده و فضای امکانات خودتان ، بهترین راه را انتخاب می کنید .

اما یک سئوال دیگر

چرا مستقیم و بسیار ساده همین حرفهایی که اینجا زدید رو به مادر و یا پدر خود و حتی خواهر خودتان نمی گوئید تا از طریق نزدیکان و خانواده ی درجه ی یک سایرین مطلع شوند ؟!

از نگاه شما چه چیزی مانع این ارتباط است ؟!

سلام
http://hamdardi.com/?part=menu&inc=menu&id=151

http://hamdardi.com/?part=menu&inc=menu&id=149
این 2 تا ادرس به نظرم مفید اومد.
تو http://hamdardi.com/ اگر قسمت مشاوره ازدواجش رو ببینید به نظرم کمک میکنه.
موفق باشید. :72:

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط ani

سلام

این نظرات کاملا شخصی است که دوستان می دهند . شما باید تصمیم بگیری و انتخاب کنی چرا که آگاهی شما و شناخت شما از موضوع و اطرافیانت و واکنش هایشان بیشتر و بهتر از کسانی است که با دو - سه پست با شما آشنا شده اند .


مثال می آورم .

مثلا مادر و پدر شما ممکن است اخلاقیات و روحیاتی داشته باشند که مثلا فرزندشان به جای اینکه مسائل و مشکلاتش را با سایرین مطرح کند در اولین قدم آنها را محرم بداند و به آنها بگوید و یا علت و حجب و حیای شما را درک کنند و بتوانند درک کنند چرا خاله در جریان موضوع قرار گرفته و .............


در نتیجه در نهایت شما دراینجا گفتگو می کنی و نظرات را می گیری و در نهایت با توجه به شرایط و باورهای خانواده و فضای امکانات خودتان ، بهترین راه را انتخاب می کنید .

اما یک سئوال دیگر

چرا مستقیم و بسیار ساده همین حرفهایی که اینجا زدید رو به مادر و یا پدر خود و حتی خواهر خودتان نمی گوئید تا از طریق نزدیکان و خانواده ی درجه ی یک سایرین مطلع شوند ؟!

از نگاه شما چه چیزی مانع این ارتباط است ؟!

---

تشکر ani عزیز که موضوع رو پیگیری می کنی

من اصلا با مادر و پدرم و مشکل ندارم و میتونم این موضوع رو مستقیم بهش بگم و میدونم که احتمال 99% خیلی هم استقبال بشه و خوشحال هم بشه ولی من نمی دونم چرا تو این موضوع کم رو هستم و اصلا خجالت می کشم (من اصلا ادم خجالتی نیستم)... نمی دونم حالا طبیعی هست یا نه .
خالم هم چون مجرده و با من و خواهرم خیلی رابطه صمیمی داره مثال زدم و واقعا مارو دوست داره .. (شاید کسه دیگه رو بتونم پیدا کنم که اینو به مادرم بگه)

بازم تشکر می کنم فکر می کنم سوالاتون هدف دار هست .. خوشحال میشم راهنماییم کنید .
انشاالله بتونم جبران کنم :43:

سلام دوست خوبم. مشکل تو مشکل منم بود و هست. بنابراین کاملاً درکت میکنم و میدونم در صورت ازدواج ممکنه چه مشکلاتی برات بوجود بیاد. من میتونم تجارب شخصیمو بهت بگم. مسلماً شرایطمون کاملا یکی نیست و تصمیم با خودته
منم دقیقا همسن شما بودم که با یکی از هم دانشگاهی هام آشنا شدم. آشناییمون مثل مال تو زیاد بود. از سال 85 تا 89 مه نامزد شدیم.منم فکر میکردم برام زوده. البته زود بودن بستگی به فرد داره. به سن نباید نگاه کرد. این توصیه که بهت میکنمو لطفا جدی بهش فکر کن. اگر رفقای خوبی داری که مدام باهاشون در تماسی و اونها ازدواج نکردن بعدا قطعا برات مشکل میشه. منظورم اینه که تا وقتی میدونی که میتونی از بودن با رفقات لذت بیشتر ببری ازدواج نکن.بخصوص که رفقات هم مجرد هستن. اگر فکر میکنی زندگی مجردی میتونه هنوز لذتبخش باشه ازدواج نکن.بعدا پشیمون و سرخورده میشی وقتی میبینی ازدواج کردی و متعهد به یک نفر دیگه شده.منظورم صرفا مسائل جنسی نیست که البته اینم مهمه.
وقتی ازدواج میکنی رفترت باید مثل یک مرد متأهل باشه. مشلما باید با الآنت فرق کنه. یعنی بدون که رفت و آمد های خانوادگی با فامیل زنت زیاد خواهد بود. اکثرشون هم مثل خاله و عمه و دایی و غیره از تو بزرگترن پس باید مناسب شأن مهمانیهای اونطوری رفتار کنی نه همونطور که با رفیقات الآن راحتی.
اگر ازدواج کنی رفت و آمدت به خونه باید منظم بشه.دیر نباید بری.اگه الآن با رفقات تا دیروقت میگردی دیگه نمیتونی.یعنی رفت و آمدت خیلی حساب شده باید باشه.
روحیاتت هم باید عوض بشه. مثلا باید حوصله داشته باشی با همسرت بری خرید.بنابراین مدل خرید خانمها رو باید بتونی تحمل کنی.
در مورد مسائل جنسی هم همینطوره.ممکنه الآن بخاطر حجب و حیا حتی به خودت اجازه ندی روابط جنسی با همسر آیندت رو حتی تصور کنی. این اشتباهه.باید مطمئن باشی لذت میبری از همسرت و سلیقت هم عوض نخواهد شد.
یک سری مسائل هست نمیدونم به تو مربوط میشه یا نه.مثلا پسرها اگر در دوران مجردی فیلم های پورنو میبینن گهگاه، قبل از ازدواج باید کاملا ترک کرده باشند. حداقل برای شش هفت ماه. چون تصورات غلط راجع به سکس به مردها میده. اگر مردها هر از چندی تو خیابون یه زنی رو دید میزنن یا حداقل اگر چشمشون به کس یمیفته براشون اون زن جالبه باید حتما بتونه چشم پوشی کنه. من مذهبی نیستم اما اینا که میگم بهش یقین دارم.اگر سیگار میکشی و میدونی اون دختر دوست نخواهد داشت باید بهش بگی و باید قبل ازدواج ترک کنی.

مثلا آمادگی رفتن و موندن خونه پدر خانومت رو داشته باشی. یعنی مثلا ممکنه سر میز غذا خانوم و مادرخانوم و پدرخانومت در مورد مزه غذا یا درست کردن غذا نظر بدن و این نباید برات کسل کننده باشه.
ببین شاید از این مثالهای پیش پا افتاده خندت بگیره.اما واقعیته چون من خودم تجربشون کردم.لزومی هم نداره برات کلی تایپ کنم.پس بدون که صرفا از سر خیرخواهی بهت میگم و جز راست هم نمیگم.البته من خودم با این مشکل روبرو شدم و دیدگاهم منفیه.اما باید نیمه خالی لیوان رو دید.حتی بیشتر از نیمه پر تو بحث ازدواج

ممکنه دل کندن از دختری که میخوای برات سخت باشه و یا خانوادش خیلی خوب باشن.اما مطمئن باش نهایتاً چند هفته پکری و بعدش به سرعت فراموش میکنی.اما مشکلات بعدش فراموش کردنش سخته.شک نکن.میشه دختر خوب در زمان خوب پیدا کرد و اتفاقا عاشقش هم شد.
اگر برنامه آیندت هنوز مشخص نیست ازدواج نکن. ازدواج باعث میشه نتونی ریسک کنی چون مسئول زندگی یه نفر دیگه هم هستی.اگر میخوای درس بخونی یا کار کنی یا بری خارج.بخصوص خارج رفتن.

در یک کلام. هروقت از زندگی مجردی خسته شدی ازدواج کن نه هروقت که از دختری خیلی خوشت اومد
ضمن اینکه خوش اومدن هم شرایط داره و همشون عشق نیست.علائمی داره که با مطالعه میشه فهمید

بهت قویا توصیه میکنم کتاب "آیا تو آن گمشده من هستی" تألیف باربارا دی آنجلیس یا کتابی شبیه اون رو بخونی. هرچقدر هم که مسائل مطرح شده تو ککتاب مزخرف باشه به تو دید منطقی میده. در تصمیم اینکه آیا الآن زمان مناسبی برای ازدواج هست یا نه حتماً باید احساس رو کنار بذاری و خودت رو از بیرون خودت ببینی.فقط و فقط منطق.فراموش نکن.یک کتاب در مورد معیارهای ازدواج بخون تا چارچوب ذهنت منطقی بشه
اگر خواستی بازم صحبت کنیم در خدمتم.برات ایمیلمو پیغام خصوصی میدم تو همین سایت
به این تاپیک هم سر بزنی بد نیست. مشکل خودم رو توضیح دادم.
http://www.hamdardi.net/thread-23241.html

سلام دوسم
من از تو 1سال بزرگترم:)
مختصر بگم:
باهاش ارتباط داشتی؟
باهاش حرف زدی؟
اینطوری که تو میگی،اوضاعت از هر نظری قابل تحسینه،پس شخصیت خوبی داری،اما!!!
باید بتونی تو هر زمینه ای رو خودت حساب باز کنی!!!
تک بعدی نباشی که فردا یهو با یه مساله که تاحالا بهش فکر نکردی(مثل همین ارتباط عاطفی)مواجه شیو...ندونی باس چیکار کنی!
اول واسه خودت ملاک بندی کن،بعدشم به نظرم باهاش ارتباط داشته باش،تو یه طرق قضیه ای،شاید ایشونم مثل شما با سن کم موافق نبودو بهم دیگه فرصتو اطمینان دادین،یجور خیال راحتی واسه رسیدن یه آمادگی!
شایدم طرز فکرت تغییر کردو جور ذیگه ای قضیه تو حل کردی
دوست من مففخ باچی:46: