از رفتارهای زشت همسرم خسته شدم

سلام دوستان خوبم .من به تازگی با سایت همدردی آشنا شدم و از مطالبش استفاده میکنم. خواهش میکنم نوشته های من رو بخونید و کمکم کنید خیلی مستاصل شدم .
من 27 سالمه و پنج ماهه که ازدواج کردم همسرم 35 سالشه هر دو کارمند . همسر من تا حالا به من خیلی دروغ گفته و این باعث شده که ازش متنفرم و اصلا نمی تونم بهش ابراز احساسات کنم مثلا زمان خواستگاری به من گفتند که ایشون رسمی هستند بعد عقد فهمیدم که روزمزد هستند و درآمدشون خیلی پایینه حتی سنشون رو به من دو سال کمتر گفتن . همینطور در مورد وضع مالی ایشون گفتن که حدود بیست میلیون توی بانک دارن اما بعدا فهمیدم که پولاش رو به مادرش داده و الان دو میلیون هم قرض داره . وقتی باهاش صحبت می کنم میگه دوست داشتم این کارها رو کردم که تو رو به دست بیارم و... قرار ما این بود که ایشون توی واحد تحقیق ادارشون کار نکنن ولی تازگی ها فهمیدم که دقیقا رفته واحد تحقیق و بازم به من دروغ گفته و خیلی دروغ های ریز و درشت دیگه . علاوه بر این شوهرم با خانواده من خیلی کم رفت و آمد میکنه و معتقده که خانوادم توی مراحل ازدواج بهش توهین کردن و همیشه من رو مجبور میکنه که باهاش برم خونشون و اون طوری که دوست داره با خانوادش رفتار کنم . با توجه به اینکه حقوقش پایینه مجبورم قسمت زیادی از خرج خونه رو بدم و تازه میگه کار زیادی نکردی روز اول قرار بوده دو نفری زندگی رو پیش ببریم و حالا هم داری همین کار رو میکنی . جالب اینکه دائما خانوادش به من تیکه میندازن که تو جهاز کامل نیاوردی آبروی ما تو فامیل رفته و ... در صورتی که من یک جشن عروسی خیلی بی کیفیت داشتم و اصلا خوب نبود و حتی یک حلقه خوب هم نخریدم و تازه اونا هدیه های سر عقد رو هم از من گرفتن و خودشون خرج کردن . روزهای اول عقدمون برای اینکه یک سری جر و بحث سر مهریه من در گرفته بود و من میخواستم این موضع رو تموم کنم رفتم محضر و 500 سکه از مهریه خودم رو بخشیدم و فقط300 تاش رو نگه داشتم بدون اطلاع خانوادم و حالا می بینم که برای یک آدم بی ارزش و مسخره .خلاصه خیلی دلم گرفته از شوهرم بدم میاد روزهاست که به صورتش نگاه هم نکردم نمی دونم چکار کنم . به همه این مشکلات تعصبی و شکاک بودن رو هم اضافه کنم مثلا یکی میخنده مگه با هم قراری داشتین ، همکارم زنگ میزنه میگه حرف خاصی بینتون هست. مهمونی میریم دائم میگه این لباس رو نپوش این کار رو نکن و ... تو رو خدا کمکم کنید خیلی کلافم خانواده من هیچی از این ماجراها نمی دونن ولی خودم کم آوردم خواهش میکنم جواب بدین .

http://www.hamdardi.net/images/www.h....com_2.net.jpg

خواهش میکنم حداقل یک نفر جواب بده تا دلم خوش باشه

اول راه هستی و این مشکلات رو می طلبه چون تا درک واقعی را از زندگی بخواهید دریافت کنید زمانبر است.
ولی عزیزم دوروغگویی ریشه در کمبودهایی دارد که یک شخص ممکنه برای جلب محبت ( همانطور که خودشون هم گفتند برای بدست آوردن شما) انجام دهد و همینطور نشات گرفته ا اعتماد به نفس خیلی پایین.
در مورد شک های ایشون هم بهتره که هرچی از شما می پرسند با صبر و حوصله پاسخ دهید تا کم کم اعتماد کامل جلب شود و این مورد یکمی زمانبر است ولی وقتی متوجه شود که شما خیلی صادق هستید احتمال ادامه دادن به شکهایش به صفر می رسد .....فقط این را بدان که زمانبر است
......
وقتی می بینی به شما دروغ می گوید به او نگو که چرا دروغ می گویی چون اینطوری راحتتر به شما دروغ می گوید و بهتره یکمی با سیاست زنانه رفتار کنی ....من فکر می کنم در مورد مسائلی که متوجه میشی دروغ میگه اصلا حرفی نزن و چیزی از او نپرس تا کم کم خودش از دروغگویی خسته شود ..........
به او محبت کن و تنهایش نگذار وقتی محبت بدون توقع تو را ببیند کم کم خودش احساس شرمساری می کند.

خوب شما باید قبل ازعقد کاملا تحقیق میکردین.نمیشه که فقط به صحبتهای اون طرف اکتفا کرد.یعنی شما حتی محل کارش هم نرفتین ببینین کارش چه جوریه؟!

پولاش رو چرا به مادرش داده؟؟
چرا دوست ندارین تو واحد تحقیق کار کنه؟؟

علت دروغگویی میتونه خیلی چیزا باشه.اینکه طرف تو خودش ضعف احساس میکنه و اعتماد به نفس کافی نداره و میخواد با گفتن چیزایی که واقعیت نداره خودشو بالا بکشه.
یا دنبال سریعترین راه حله و با گفتن دروغ به خودش زحمت کار بیشتر نمیده.
به هر حال چون دروغ میگن و اینطور که خودتون میگین تعصبی هم هستن با هم حضورا پیش یه مشاور برین.البته چون ممکنه مخالفت کنه،شما قبلش یه بار تنها پیش مشاور برین و جریان رو توضیح بدین بعد با کمک اون مشاور یه بهونه پیدا کنید تا جلسات بعدی همراهتون بیاد البته نه با این عنوان که اون میخواد درمان بشه.مشاور خودش بلده چطور حرف رو به مشکلاتتون بکشه و صحبتهای شوهرت رو بشنوه.
بعد هم که راه درمان رو بهتون میگه.

در مورد مهریه هم بهتر بود قبلش با خونوادتون مشورت میکردین اما الان اتفاقیه که افتاده و بهتره فراموشش کنید.

بهار و چشمک عزیز ممنون که جواب دادین

من دو بار پیش مشاور رفتم اما اونا میگن باید با همسرت بیایی و ایشون همراه من نمیان هر چی اصرار می کنم فایده نداره . بهارجان اون معتقده چون پسر بزرگ خانوادس و بعد از پدرش خانواده دست اونه پس باید بهشون کمک کنه و از طرفی میگه تو جهاز کم آوردی( به خدا به نظرم هیچ چیز کم نیاوردم) منم خواستم ضدحال بهتون بزنم ، در مورد واحد تحقق هم هر دو تامون از این واحد بدمون می آمد و تصمیم گرفتیم که اونجا کار نکنه حتی اگه بهش پیشنهاد دادن اما متاسفانه داره این کار رو انجام میده . تو رو خدا بگین چکار کنم که با من بیاد خونمون به خانوادم سر بزنه ، اصلا چکار کنم که بتونم نگاش کنم باور کنید حدود یک ماهه که من شوهرم نبوسیدم . حتی دریغ از یک نگاه یا لبخند به ایشون.

سلام دوستان عزیز
نمیدونم چرا کسی جواب سوالات منو توی این تالار نمیده . اما تو رو خدا کمکم کنید . من هر روز با یک رفتار زشت از طرف همسرم و خانوادش ناامیدتر از قبل می شم . تو رو خدا بهم کمک کنید . چکار کنم با این اشتباه بزرگ . کاشکی یک نفر منو صدا کنه و من از خواب بیدار شم . کاشکی می تونستم برگزدم خونمون . کاشکی توی یک شهر بزرگ زندگی میکردم و می تونستم جدا شم. کاش اصلا می مردم

سلام ثمین جان، خدا نکنه که بمیری، چرا اینقدر نا امیدی؟؟ اوایل زندگی همه بخاطر عدم شناخت از همدیگه از این مشکلات زیاد دارن، من مشاور نیستم ولی فقط میتونم بگم مقاوم باش هنوز برای ناامیدی خیلی زوده. انشااله کارشناسان تالار کمکت میکنن.
توروخدا فرشته مهربون کمک بکن به این دوست خوبمون.

ثمین عزیز سلام
مسائلی که نوشتی واقعا مهمن اما نه اونقد که تو به خاطرش اینقدر دست و پاهاتو گم کنی البته سخته که تو میگی یک ماهه همسرت را نگاه نکردی به نظرت اگر همین الان تصمیم بگیری نگاهش کنی چه اتفاقی می افته !!!!!!!!پس از همینجا شروع کن دریا باش و وسیع بذار رنجش تو از اون در دریای دلت از بین بره این چیزا تو همه زندگی ها هست البته باید گاهی ندید و گاهی دید و فوری از کنارش رد شد . زندگی قشنگ تر از اینهاست که فقط به بدیهای شریک زندگی فکرکنی . ببخش و آروم باش زندگی جاریست و بذار بهترینهارو برات سوغات بیاره
اینکه شوهرت جایی کار میکنه که قرار نبوده و اینکه اونی که میگفته هست نیست مهمه اما نه اونقدر که بقیه نکات مثبت اونو نبینی
مراقب خودت باش

سلام دوستان
خواهش میکنم به من کمک کنید و من رو راهنمایی کنید خیلی کم آوردم .
خانم فرشته مهربان، آقایSCi و بقیه دوستانی که تجربه های زیادی دارید خواهش میکنم به من کمک کنید . یه سری به تاپیک من بزنید . دیگه نمیدونم چکار کنم . انقدر مستاصل شدم و ناتوان که همش با خودم میگم این چه بلایی بود که سرم اومد ... به نظرتون راهی برای مشکلات من وجود داره و آیا درست میشه تو رو خدا کمممممممممممممممممممممممم ممک

باهاتون قهرم چون توی سایت همدردی هیچ کس نیست که با من همدردی کنه :324:

گلم اينجوري نيست كه كسي نخواد با تو همدردي كنه! آخه انقد مشكلت ابعاد مختلف داره كه كاربر عادي نمي دونه چه نظري بده كه قضيه بدتر نشه.
من خودم نظر خاصي ندارم فقط احساس مي كنم شما بايد از يه جايي شروع كني. مثل يه اتاق بهم ريخته.
با چه كنم چه كنم درست نميشه. تا شروع نكني تغييري پيش نمياد.
اميدوارم بتوني مشكلتو مديريت كني.خدا به همرات.:323:

سلام نمیدنم چرا هر چی مطلب مینویسم کسی جواب نمیده . ولی بازم می نویسم تا شاید حداقل دلم سبک شه . دیشب شوهرم بهم گفت که اصلا از ین به بعد دوست ندارم که هیچ جا بری حتی خونه مادرت بهش میگم کسی بهت چیی گفته میگه نه دوست ندارم . انتظار داره دائم کنار خانوادش باشم و جزیی از اونها باشم و با خانواده خودم مثل غریبه ها رفتار کنم . امروز میخوام برم خونه مادرم و شاید هیچ وقت برنگردم.

سلام خانم ثمین

شما و همسرتان هر دو رفتارهای کودکانه دارید . گویی برای این زندگی آمادگی لازم را نداشتید . اما من به شوهر شما کاری ندارم . در حال حاضر صدای شما را می شنوم و با شما می توانم گفتگو داشته باشم .شما به همین پست هایی که اینجا زده اید توجه کنید .

من در حال حاضر ابدا به زندگی خصوصی شما با همسرتان کاری ندارم همین چند پست سوای از مشکلات زندگی شما نمودار خیلی از مسائل در مورد شخص شماست .
عدم پذیرش
عدم صبوری
هیجان و احساس محوری
سطح توقعات بالا
من خوب - تو بد
و...........

عزیزم شما یک ماه مردی به اسم شوهر را نبوسی یعنی اینکه در کارهای دیگر هم کم می گذاری و کارها و مسئولیتهایت را نسبت به زندگی ات ( نه مرد ) درست انجام نمی دهی . بعد توقع دارید این آقا به عنوان همسر از شما تشکر کند و برایتان فرش قرمز پهن کند ؟!

پس خارج از بحث مشکلات زندگی هر چند که جدی شده باشد که طبیعی هم هست با این شرایط جدی شود شما سر دوربین را به سمت خودت بگیر و فقط خودت و ضعفهایت را ببین و فکری برای این بخش از وجود خودتان بکنید تا انشالله طی تغییرات حاصله به مرور اوضاع زندگی شما نیز بهتر شود

برای اولین گام
پذیرش هست هر آنچه که هست
تغییر نگر ش ( نگرش شما به سمت بیرون و در جهت بد بودن دیگران است )
تمرین بر رفتار و احساسات و افکار در جهت مسئولانه بودن
باور این مسئله که شما امروز مسئول یک زندگی هستید و باید رفتاری والدانه و بالغانه داشته باشید .
کنترل هیجان مداری و احساس مداری رفتار کردن

مطالعه مقالات مختلف سایت همدردی و سایتهای دیگر که بتواند دیدگاه های شما را تغییر بدهد و آگاهی های شما را بیشتر کند .

سلام خانم آنی
ممنون که مطلب منو خوندید . واقعا حرفتون رو قبول دارم من خودم خیلی ایراد دارم . اما گاهی اوقات وقتی سر بدیهی ترین مسائل با ید با شوهرم بحث کنم واقعا ناراحت می شم مخصوصا وقتی که این مسائل دائم تکرار می شه . مثلا چند بار باید خواهر من به این آقا سلام کنه تا این جواب سلام بده ، وقتی بهشم میگم فقط توجیه میکنه ، وقتی خانوادم میان خونمون خیلی اخم میکنه ، یکی دو مرتبه خواستم منم مثل اون رفتار کنم تا متوجه بشه ولی اصلا فایده نداشت و اصلا تحمل نکرد با دعوا و بحث منو مجبور کرد اون طور که درسته رفتار کنم . خانم آنی خوب منم ازدواج کردم با آرزو های خودم ، این خیلی سخته که دوش به دوش یک مرد کار کنی خرج و مخارج خونش رو بدی ساعات کاریت خیلی بیشتر از اون باشه بعد آقا بعد از ظهر ها استراحت کنه ، غر بزنه که خونه رو جمع کن و دائم راه بره تذکر بده که اصول رفتار با مادر و خواهر من چیه . خانم آنی شاید بچه گانه باشه ولی به خدا تحملش خیلی سخته و فقط روم نمیشه طلاق بگیرم ، وقتی یادم می افته بهم چقدر دروغ گفته اعصابم به هم می ریزه . اگه من این کارهارو می کردم این چه واکنشی نشون می داد . مثلا اولین عیده که کنار شوهرم هستم باید پول جمع کنم قرضاشو بدم . در صورتی که به هر کس می رسم میگه شما ماشین دارید برید مسافرت . در صورتی که ماشین دست خانوادشه و ما حق استفاده از اونو نداریم .