نمایش نسخه قابل چاپ
عرض سلام و ادب احترام دارم خدمت همه ی دوستان
می خواستم تو زمینه زیر منو راهنمایی کنید
من چند وقتیه که دوستام به من دائماً تذکر می دند که هنگام صحبت کردن خنده های بی مورد دارم و خیلی خنده رو هستم و این منو آدمی سبکی جلوه میده و دارم اذیت می شم
همچنین خیلی از دستام استفاده میکنم که اونم داره وضع رو خرابتر می کنه
میشه لطف کنید در مورد کاهش خنده هام چه جوری می تونمشون کمتر کنم خیلی مهمه برام
مرسی جداً از حضور گرم همه!!!
سلام
فکر میکنم مشکل شما رد خصوص مهارتهای ارتباطی باشد؟
لطف کنید کمی بیشتر توضیح بدهید
محمد عزیز،
برای روشن تر شدن موضوع برای شروع بهتره این سوالات را پاسخ بدید.
چند سالتونه؟
الان مشغول چه کاری هستید؟
آیا خودتون هم متوجه این حالت شده اید؟
آیا صرف تذکر دوستان به این نتیجه رسیده اید؟
صورت بشاش دارید یا بذله گو هستید؟
آیا به راحتی از کسی یا چیزی ناراحت می شوید؟
چه چیزهایی شما را عصبانی و ناراحت می کن؟
چه چیزهایی باعث شادی و خنده شما می شود؟
نظر خانواده ات در این مورد چیست؟
سطح تحصیلات پدر و مادرتون و همین طور شغلشون؟
چند خواهر برادرید؟ شما فرزند چندم هستید؟
روابطتون با خواهر برادرهاتون و پدر مادرتون چطوره؟
آیا به راحتی با دیگران ارتباط می گیرید؟
اصول اولیه تا ن در دوستی چیست؟
نقل قول:
نوشته اصلی توسط بی نهایت
خوب بزارید این طور بگم این خنده های بی مورد باعث میشه هیچ وقت جدی به نظر نرسم حتی زمانی که تو کارهای گروهی می خوایم یه کاری رو انجام بدیم اونم به طور جدی از من انتظار ندارن و نمیره در واقع میشه گفت نقطه ضعفی از نظر دیگرانهنقل قول:
نوشته اصلی توسط keyvan
واقعاً متاسفم که 1 سال پیش تو این سایت عضو شدم
سلامنقل قول:
نوشته اصلی توسط mohammad_1369
اقا محمد مشکل شما اینقدر ها هم بزرگ نیست
اول از همه روی اعتماد بنفستان کار بکنید
دوما اینقدر زود رنج نباشید و فکر نکنید که اینجا کسی به مشکل شما بی توجه هست . بلکه مشکل شما مشکل کوچکی هست و انتظار می ره کمی تحقیق کنید و جوابتان را پیدا کنید
من خودم ادم خنده رویی هستم گاهی بلند هم می خندم!( بلند از نوع :311: !!!)
ولی بیشتر منو جدی میشناسن چون خنده هایم همراه جمع هست ( نکته مهم همین جاست که همراه با جمع رفتار کن)
هر چی و هر کاری جایی و مکانی داره
انصافا محمد جان خودت اینا رو نمی دونستی؟
دوست عزیز، شما اگر در جمعی باشید که همه آنها مثل شما اینگونه خنده های داشه باشند، هیچ عیب نیست و هیچ کس به شما ایراد نمیگیرد، اما در جمعی که همه ژست میگیرن، یا اینکه نوع برخورد و رفتارشان چنین است که به اصطلاح خودشان را سنگین نگه میدارند،معلوم است که این نوع خنده ها جالب نیست.
فکر میکنم به خاطر بشاش بودنت و اینکه اکتیو هم هستی ،همیشه دوست داری بگی و بخندی،درسته؟
اما دوست من هر کاری یا هر عملی در اجتماع تا حدودی قوائید خاص خودش را دارد، مثلا" فردی را در نظر بگیر که چند وقته به یک شغل آبرومند مشغول شده، این فرد در دورانی که به لحاظ شغلی بیکار بوده کسی زیاد بهش توجه نمیکرده که چطور رفتار میکنه ،اما از وقتی رفته سر کار دیدگاه عوض میشه، نمیشه که مثل اون وقتها رفتاری های یک جوان خام رو نشون بده، یا حتی فردی که ازدواج کرده در مقایسه با فردی که مجرد است، انتظار ها از او بیشتر است، این ها مثال بود برای اینکه بهت بگم، نه اینکه نخند، نوع خندیدن مهمه، چطوری بخندی، در بعضی موارد یه لبخند ساده کافیه، هم خندیدی و هم تذکر نمیخوری، باید تشخیص بدی که در هر موقعیتی چه نوع واکنش رفتاری مناسب هست.
نسبت به انتقاد اطرافیانت هم سعی کن تکانشی واکنش نشان ندی و تصمیم نگیری، این توئی که باید بر مسائل اطرافت تسلط داشته باشی نه اینکه آن مسائل تو را کنترل کنند؛ منظورم زود ناراحت شدن و سخت گرفتن انتقادها است. ما در زندگی اجتماعی با آدم های مختلفی با نوع دیدگاه ها و شخصیت های مختلفی روبرو هستیم اگر قرار باشد به هر نوع برخورد و نقد آنها از ما سرع عکس العمل منفی نشان دهیم، فقط باعث تخریب خودمان میشویم.
موفق باشی
این حرف ها واقعیت جامعه ماست ولی من حس خوبی ندارم نسبت به این ظاهر سازی هانقل قول:
نوشته اصلی توسط keyvan
:82:
البته جهت سخنم بیشتر افرادی هستند که بیش از اندازه ژست میگیرند! و این حالتشان مخلوط به غرور می شود ...:(
mohammad_1369 گرامی
اشاره داشتی که خنده های بیمورد ، از طرفی در جواب سئوالات بی نهایت گفته ای که در چه شرایطی خنده ات میگیره و یکیش شوخی هست . اگر این باشد که اشکالی در آن نیست . لذا من فکر می کنم مسئله خود را نتوانستی درست بیان کنی .
به نظرم شما روندت این است که از هر موقعیتی برای ایجاد فضای شوخی و خنده استفاده می کنی و مثلاً خودت جک تعریف می کنی و یا هر حرفی یا ... با با شوخی و خنده جواب می دهی و ..... آیا اینطور است ، و این مورد اعتراض دوستان شماست ؟ یا خیر و فقط وقتی شما از کسی شوخی می شنوی می خندی ؟
در طول روز یا مدت ارتباط و در جمع بودن چه مدت میخندی و بی مورد بودنش را مثلاً نمونه بیاور ؟
.
آقا محمد من هم چنین مشکلی دارم حتی در عزاها هم نا خود اگاه می خندم (نه از ناراحتیها همینجوری وقتی کسی از اشناها رو می بینم نمی تونم جلوی لبخندم رو بگیرم). به نظر خودت اگر یک پسر 21 ساله نخنده پس کی باید بخنده؟
اگر زیادی می خندی و به نظر خودت خیلی غیر نرمال است به روانشناس مراجعه کن ولی اگر فقط به خاطر حرف اطرافیانت است جدی نگیر. اتفاقا با لبخند بهتر میشه کارها رو پیش برد بدون اینکه کسی از دست ادم ناراحت بشه. تا حالا شده به این مساله به عنوان یک حسن خودت نگاه کنی؟
در مورد حرکت دست ها هم من تا اونجایی که مطالعه داشتم حرکت دستها خیلی در رسوندن پیام به طرف مقابل کمک کننده است تا کسی که مثل مجسمه بشینه و فقط لبهاش کمی حرکت کنه.
[align=justify]سلام محمد جان، خوب دقت کن ببین چی باعث شده فکر کنی خنده هات بی مورد هستند؟ اگه این فکرت فقط بخاطر تذکر دوستات هست، این احتمال وجود داره که کلا موضوع بی اساس باشه.نقل قول:
نوشته اصلی توسط mohammad_1369
خیلی از فیدبک هایی که از جامعه می گیریم، درست نیستند. نباید هر نظری رو جدی گرفت.
بعنوان مثال یکی از دوست های من خیلی شاده. و این شادی اونقدر عمیقه که مدام صورتش پر خنده ست. بقیه دوستام خیلی پیش میاد که در مورد این خنده ها حرف می زنن. طوریکه این دوستم به خنده های خودش حساس شده. اما من فکر می کنم که اولا بقیه چون معمولا شادی توی زندگیشون کم هست، قدرت هضم شادی های این دوستم رو ندارن. دوما خیلی وقتا فقط دلشون می خواد در یه موردی صحبت کنن، و چون موضوعی چشم گیرتر از خنده های ایشون پیدا نمی کنن، در این مورد صحبت می کنن. :)
بنابراین این دوست من نباید شادی های عمیق و خنده های بی دغدغه خودش رو فدای حرف و نظر دیگران کنه، درسته؟[/align]
سلام. من یه پیشنهاد دارم.
مکالماتت با دوستات رو ضبط کن.
لازم نیست کار خیلی خاص یا تابلویی انجام بدی. روی گوشیت یه نرم افزار ضبط صدا نصب کن و وقتی با دوستاتی و محیط هم آرومه (که کیفیتش خیلی آزار دهنده نشه) بدون اینکه بقیه متوجه بشن، ضبطشون کن. اگه محیط آروم باشه فکر کنم از توی کیفت یا جیبت هم ضبط کنه.
بعد بشین اونا رو گوش کن ببین از نظر خودت هم، اون اشکالاتی که دوستات بهت وارد میکنن، به طرز صحبتت وارده یا نه.
چندین بار در جمع های مختلف این کارو بکن. توی جمع دوستای صمیمیت، تو جمع دوستایی که باهاشون همکاری و کار گروهی میکنی و ...
احتمال میدم به این نتایج برسی:
کلمات درست و کامل تلفظ نمیشن و ممکنه اطرافیان اون کلمات رو اشتباه بشنوند و متوجه مطلبی که داری میگی نشن.
لحن همه ی جملاتت یکی میشه(همشون حالتی از طنز پیدا میکنن) طنز گونه و با خنده و شوخی صحبت کردن خوبه. اما اگه بشه حالت دائمی صحبتات، خسته کننده میشه. باید چاشنی باشه. به مقدار کم و در مواقع لزوم.
شاید بقیه حرفات رو جدی نگیرن و وسط صحبتات بپرن.
البته همونطور که خودتم اشاره کردی، میدونی که این یک مشکله. اما اگه خودت عینی بشنوی، بهتر میتونی درستش کنی.
در مراحل بعدی، سعی کن خنده هات رو کنترل کنی و با گوش دادن به صحبت های ضبط شده ی خودت، ببین چقدر موفق بودی.
از نظر همه ممنونم
من یه تک سوالی دارم.
اگر در مجلس ختم کسی برایت جوک تعریف کنه بازهم میخندی زیز زیزکی یا نه؟؟؟
به احتمال زیاد می خندمنقل قول:
نوشته اصلی توسط کبوتر
به مدت يك هفته، هر روز، روزانه حدودا 5 دقيقه جلوي آينه صحبت كنيد و حالات چهره خودتون رو بررسي كنيد.
يك موضوع رو انتخاب كنيد و صحبت كنيد...
در اداي كلمات دقت كنيد و حالات صورت خودتون رو بررسي كنيد
اگر حرفي نداشتيد، سكوت كنيد و به چهره خودتون دقت كنيد
با اين تمرين اعتماد به نفس شما تقويت مي شه و مشكل براي هميشه حل مي شه
نقل قول:
نوشته اصلی توسط فرشته مهربان
در این خصوص که فرمودید من اصلاً اهل جک تعریف کردن نیستم همون مورد دومه بیشتر صدق می کنه و مورد اعتراض برخی از دوستانه
در طول روز یا مدت ارتباط و در جمع بودن چه مدت میخندی و بی مورد بودنش را مثلاً نمونه بیاور ؟
بعضاً این خنده ها شاید هم بیمورد نباشن ولی من دوست دارم آدم جدی تری باشم چون فک می کنم تو زمینه های کاریم خیلی تحت تاثیر قرار می گیره و کم کم دچار مشکل مشیم