تهديد از دست رفتن زندگيم بخاطر ناسازگاري همسرم با خونواده ش

سلم بچه ها
من يه مشكل خيلي جدي دارم
همسرم تك فرزنده و ما 7 ماهه ازدواج كرديم .يه خواهر داره فقط و ما مجبوريم بخاطر پدر و مادرش هر هفته بريم شهرستان اگه هم ما نريم اونا 2 روز اخر هفته خونه مان:316:.اي كاش موضوع فقط اين بود ...همسرم اصلا با پدر و مادرش نميسازه و پدرو مادرش هم با هم نمي سازن كلا تو اين دو روز محاله با هم يه دعواي لفظي سفت و سخت نداشته باشن.من از شدت اين دعواها خيلي وقتا عصبي و افسرده م.دست خودم نيست اونا كه شروع مي كنن من خلقم بر ميگرده و عصبي ميشم.نمي تونم تحمل كنم نمي دونم بايد چكار كنم.ديشب سر همين دعواهاي اونا يه دعواي شديد با شوهرم كردم.هر چي ازش مي خوام اون كوتاه بياد بازم روز از نو روزي از نو...تو دعوا ها من وقتي ميبينم شوهرم فحاشي مي كنه اونم به پدر و مادرش ازش بيزار ميشم ازش دور ميشم و اين مو ضوع هر هفته ادامه داره...كم كم دارم به چيزاي بد فكر ميكنم ديشب به جدايي تهديدش كردم.كمكم كنيد تو رو خدا...چكار كنم؟

http://www.hamdardi.net/images/www.h....com_2.net.jpg

خوب اينهمه بازديد مي كنين يه نظر هم بدين براي رضاي خدا...

دلیل این که شوهر شما با پدرومادرش اینطوری رفتار می کنه چیه ؟
سر چه مسائلی با هم به مشکل بر می خورند ؟

سلام فرشته سفيد

از ته دل تحسينت ميكنم واقعا آفرين كه نگران رابطه همسرت و خانوادش هستي.:104:

من نميتونم زياد كمك كنم فقط ميتونم بگم روابط پدر و مادر شوهر به خودشون مربوطه
شما بهتره كاري نداشته باشين.

ولي رابطه همسرتون با والدينش بايد تصحيح بشه.شما هم كمكشون كنيد ولي نه با دعوا و
تهديد به جدايي.

ميشه برامون بگي اختلافشون چيه؟ چرا گفتيد مجبوريد هر هفته با هم تماس داشته باشيد؟


صبر ميكنيم تا كارشناساي محترم بيان و نظر بدهند.

گلنوش وچشمك عزيز بي نهايت ممنون
نمي دونم چرا اينقدر سريع از دست هر دو شون مخصوصا مادرش براشفته ميشه و داد ميزنه وتوهين ميكنه.ولي جالبه بدونين بي نهايت با من ارمه يا با دوستاش و خواهرش!!!تنها پدر و مادرش رو تا اين حد توي دعوا تحقير ميكنه...
من يه نظر دارم كه از توي كتاباي روانشناسي فهميدم شايدم درست نباشه ولي حس مي كنم نسبت بهشون خشم فرو خفته داره از زمان بچگي ش.چون مادرش پرخاشگر بوده تو جوونيش و الان بهتر شده .با توجه به اينكه فرزند اوله توي بحران روابط اونا به دنيا اومده مادرش به من گفته بارها سالاي اول خواستن جدا بشن از هم:316:
شوهرم بي نهايت رئوف و با دركه نسبت به من بخدا قسم كارايي واسم ميكنه و طوري قدر ميدونه كه مي پرستمش ولي اين رفتاراش با اونا...اعصابمو بهم ميريزه.مخصوصا اينكه هر هفته باشه.وقتي كه به هر دليلي چند وقتي اونا رو نميبينيم اينقدر زندگيمون قشنگ و عاشقانه ست كه نگو ولي به محض حضور اونا و بحراناي ناشي از حضورشون اول اون به هم ميريزه و بعد هم من.مامان باباش بي نهايت با من خوبن و مثل دخترشون دوستم دارن ولي با اينهمه بازهم دعواهاشون زندگيمونو بهم ميريزه...خودشون ناراحت نيستن و زودي يادشون ميره اين منم كه دارم از اين تشنج ها اب ميشم.
تازه چيز ديگه اي كه بي نهايت عصبي م ني كنه اينه كه بخاطر اين رفتارش نوي فاميل وجهه ش يه جورايي خراب شده...دلم واسش مي سوزه كه نه پدر ومادرش دركش مي كنن نه من....با اينكه اينهمه هواي همه مون رو داره به خاطر اين رفتاراش از طرف ما طرد ميشه...ديشب بعد دعوا حس كردم داره اروم گريه مي كنه...دلم واسش كباب شد...ولي منم دست خودم نيست بخدا...چكار كنم؟

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط گلنوش67

چرا گفتيد مجبوريد هر هفته با هم تماس داشته باشيد؟

---

نميشه اين روابط رو كم كرد مثلا دو هفته يك بار.؟

در ضمن همسر مهربون و فهميدتون رو بخاطر دعواي پدر و مادرش تهديد به جدايي نكن.

مشكلاتشون احتمالا به گذشته برميگرده پس شما نميتونين حلش كنين
فقط بايد آرام و خونسرد باشيد در اين مواقع.
نبايد آرامشتون رو بخاطر اونا از دست بديد

مرسي عزيزم كه اينهمه همراهي
چون اونا تنهان و سنشونم بالاست يه دختر دارن كه ايران نيست تنها كس و كارشون ماييم.خيلي به هم وابسته ن عليرغم همه اين دعواهاشون .من چكار بايد بكنم كه اين دعواها روم اثر نكنه يا وجهه ي شوهرم داغو نشه؟شوهري كه اينهمه پاك و مهربون و با دركه؟باورت ميشه گلنوش جان حتي فكر به تين موضوع منو از نظر جنسي سرد ميكنه؟

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط فرشته سفيد

من از شدت اين دعواها خيلي وقتا عصبي و افسرده م.دست خودم نيست اونا كه شروع مي كنن من خلقم بر ميگرده و عصبي ميشم.نمي تونم تحمل كنم نمي دونم بايد چكار كنم.ديشب سر همين دعواهاي اونا يه دعواي شديد با شوهرم كردم.

---

سلام فرشته عزیز

وقتی قراره کسی رو از کاری نهی کنیم، اول از همه نباید خودمون اون کار رو انجام بدیم.
شما می خواهید با دعوا همسرتون رو از دعوا بازدارید؟
قبول کنین که نشدنیه.
اگه با دعوا بخواهین که درستی حرف خودتون رو نشون بدید. خوب همسرتون هم می خواد همینو به پدر و مادرش نشون بده. که البته درست نیست.

به دلایل عصبانیت خودتون که در نهایت منجر به دعوا شد، نگاه کنید. احتمالا در مورد شوهرتون هم همینطوره.
حالا یه پیشتهاد؛
شما اول بیا عصبانیت خودت رو مدیریت کن. ببین تو اون لحظه هایی که فوق العاده عصبی می شه و نمی تونی تحمل کنی و در نهایت با شوهرت دعوا می کنی، می تونی چی کار کنی که خشمت رو کنترل کنی و در نهایت عصبانیت و حق به جانبی بدون مشاجره و با مهربانی حرفت رو بزنی.
هر وقت موفق شدی راهکارهان رو به شوهرت هم بگو. حتما اون هم با بکار گرفتن اونها موفق به کنترل خشمش میشه.:72:

فرشته ی سفید عزیز سلام


خانمی رابطه ی همسر شما با خانواده اش ابدا به شما ربط ندارد

مضاف بر اینکه این خانواده سالیان سال این مدلی زندگی کردند و شما هم نمی توانی آنها را تغییر بدهی .

در نتیجه وقتی همسرت را دوست داری و رفتار آنها با هم ٰ، روی زندگی شخصی شما تاثیر بدی از جانب همسرت نمی گذارد باید در پذیرش این رابطه باشی .

و تنها یک مسئله هست و آن اینکه به محض اینکه دیدی کلید دعوا ی آنها می خورد تو فضا را ترک کنی و آنها را برای مدتی تنها بگذاری . ابدا هم شوهرت را سرزنش نکن . انگار کر و کور و لالی . فقط برای مدتی شما فضا را ترک کن و وقتی برگشتی خودت را بزن باز به کرو کور و لالی . یعنی حتی سئوال و جواب نکن که چی شد ؟ کی چی گفت ؟چرا ؟ تو چرا اینجوری گفتی و...............ساکت ساکت .




اما اگر می خواهی کلا برای آزردگی ها و خشمهای هزار ساله ی همسرت کاری بکنی می توانی به او پیشنهاد مشاور را بدهی اما نه چیزی بیش از پیشنهاد ( یعنی دعوا نکن . غر نزن . اجازه بده خودش آمادگی خودش را برای حضور مشاوره ی حضوری اعلام کند )

همین و نه بیش از این .

موفق باشید :72:

سلام سلام سلام
من خيلي شادم كه به تاپيك من جواب دادين.ممنون ممنون ممنون
واي blue skyو ani عزيز چقدر عالي شد كه شما هم جواب دادين بي نهايت متشكرم.من خيلي وقتا نظراتتون رو توي تاپيك هاي ديگه خوندم ميدونم به نظرات روانشناسيتون خيلي ميشه اعتماد كرد.بخدا اينقدر ماهه ديشب نشست واسم كلي دلايل دعوا و ناراحتيمونو توضيح داد و بهم گفت عينك ريزبيني و ايراد گيري رو از رو چشات بردار عزيزم.
راست مي گيد حق كاملا با شماست.فرهنگ اونا وابسته به خودشونه به من ربطي نداره وقتي كه دعواهاشون كوچكترين تاثيري توي رفتار شوهرم با من نداره...مي خوام با كمك شما راههاي كنترل خشم رو توي اين مواقع ياد بگيرم و روي بي نهايت نكات مثبت اخلاقي همسرم تاكيد و تكيه كنم.
راه حل خوبيه مگه نه؟

اگه شوهرت با پدر و مادرش اينقدر مشكل داره پس اصلا چرا با هم رفت و امد مي كنند؟ اون هم هر هفته؟!!!

ليلا جان عزيزم جوابشو قبلا دادم:چون تك فرزنده و غير از ما كسيو ندارن و عليرغم دعواهاي هميشگي شون به شدت بهم وابسته وعلاقه مندن.

مي دوني اين دو تا خيلي تناقض داره : دعواهاي هميشگي و به شدت بهم وابسته وعلاقه مند بودن .

سلام بچه ها
ديروز دوباره بحث بينشون بالا گرفت اخه مادرشوهرم واسه كاري اومده بود خونمون....ولي من اروم بودم دخالت نكردم و خودم رو كنار كشيدم.همه ش حرفهاي ani و blue sky رو مرور مي كردم و اروم ميشدم.شب يهويي يه چيزي بهم الهام شد كه خيلي ارومم كرد.من قبلا به خاطر دعواهاي پدر ومادرم افسرده مي شدم چون مامانم همش وقتي دعوا مي كردن مي گفت بابات اينجوره بابات اونجوره ولي يه بار كه رفتم پيش يه روانپزشك بهم گفت هيچ وقت توي دعواشون دخالت نكن چون شايد بابات شوهر عالي واسه مامانت نباشه ولي پدر بي نظيري براي توئه.يعني نقشش رو در قبال تو خوب انجام داده....با خودم فكر كردم شايد شوهرم پسر عالي واسه پدر و مادرش نباشه (و اين دقيقا بخاطر شيوه تربيتي خودشونه چون اون داره رفتاراي خودشونو بهشون بر مي گردونه)ولي واسه من همسر بي نظيريه...
ani جان به نظرت چطور ميتونم بهتر توي اين موقعيت ها ارامش پيدا كنم؟مي خوام اين ذهنيتم رو كه شوهرم بي ادب و عصبيه از بين ببرم و كاملا بي تفاوت باشم تو اين موقعيت ها...خيلي وقتا صرفا فكر به اينكه اون گاهي نسبت به پدر و مادرش بي ادبي مي كنه يا عصبي هستش منو نسبت بهش سرد مي كنه.كمك كنين تا بتونم ذهنيت منفيمو نسبت بهش اصلاح كنم...

http://www.hamdardi.net/images/www.h....com_2.net.jpg

ببخشيد من يه سوال مهم ديگه هم دارم كه يه جورايي از بزرگترين مشكلات زندگيمه ...طبق اونچه گفتم ديگه ميدونين كه خونواده همسرم جلو بقيه با هم دعوا ميكنن.مثلا شوهرم توي جمع سر پدر مادرش داد ميزنه مادرش سر پدرش ...من خيلي شرمنده ميشم كه مثلا توي جمع فاميلشون كه من توش غريبه م شوهرم با مادرش دعوا كنن و كنترلشو از دست بده:302:.يه جورايي خورد ميشم جلو عروسهاي هم سن و سال خودم بخاطر اين رفتارشون.مخصوصا رفتار شوهرم...چون شايد رفتار پدر مادرش به من مربوط نباشه ولي اون شوهرمه... ما3 بار دعواي بزرگ كرديم با هم كه همش دقيقا بخاطر اين مورد بوده..كه اون توي جمع با مادرش دعوا كرده...يه جورايي همه تو فاميل اين موضوع رو ميدونن انگار واسشون عاديه ديگه كه بقيه دعواشونو ببينن...حس مي كنم فاميل مسخره شون ميكنن هم اونو و هم مادر پدرشو...خودم چند بار اتفاقي شنيدم...مي دونين نگاه بقيه توي اين مواقع و اينكه همه فكر مي كنن شوهر من عصبي و روانيه منو له ميكنه بخدا...

من منتظر يه راه حلم...يه پيشنهاد ...
گلنوشani،blue sky وقتي جلوي فاميل اين موضوع پيش مياد چطور بايد بر خورد كنم؟

دوستان كسي منو راهنمايي نمي كنه؟

احساستون رو درك ميكنم حق داري ناراحت بشيد از اين رفتار .

ولي عزيزم چه ميشه كرد.شما چه مقابل فاميل چه در جمع هاي خودتون اصلا دخالت نكنيد
به هر حال فاميل شوهرتون به اين قضايا عادت دارند و مطمئن باشيد هيچ كس به چشم
رواني به شوهرتون نگاه نميكنه چون رفتار خوبش رو مقابل شما يا خواهر شهرتون ديدن.

گلنوش جان به نظرت اين بعدا واسه بچه مون بد نيست من از اين نگرانم كه بچه م در اثر اين رفتارا به من وبابا ش توهين كنه يا پرخاشگر بشه...هميشه از اين ميترسم كه اگه يه روز خونواده من بينن چطوري با مادرش رفتار مي كنه چه فكري درباره ش مي كنن؟بخاطر همين هر وقت كه شوهرم ميگه بيا خونواده هامون با هم بريم گردش تنم مي لرزه بخدا...:302:

سلام فرشته جان:72:
من خیلی کوچیک تر از اونی هستم که بخوام شمارو راهنمایی کنم اما من فقط نظرمو میدم
ببین عزیزم در رابطه با اینکه میگی جلوی تو چطور باهم برخورد میکنن به نظر من هم اینکه اصلا به روی خودت نیاری خیلی خوبه
من دقیقا توی این موقعیت قرار گرفتم
اونم سر سفره
تو موقعیتی بودم که نمیتونستم محل رو ترک کنم
تنها کاری که کردم یه جوری رفتار کردم که اصلا من این حرفایی که زده میشه رو نمیشنوم
مثلا ذل زدم به تلوزیون و خودم و مشغول دیدن تلوزیون نشون دادم و اصلا به روی خودم نیاوردم
توهم سعی کن این طور باشی توی ان شرایط اگه میتونی حتما از اونجا برو بیرون مثلا از توی اون اتاق برو تو آشپز خونه و خودت و مشغول کن
اصلا اصلا هم به روی شوهرت نیار
در مورد فامیل هم اصلا بهشون فکر نکن
اونا دیگه یه جورایی کنار اومدن از طرف دیگه هم فکر کردی اگه شوهرت دیگه این رفتارو انجام نداد اونا دیگه هیچ حرفی نمیزنن
از قدیم گفتن در دروازه رو میشه fست اما در دهن مرد مو نمیشه بست
در ثانی مگه ما برای مردم زندگی میکنیم حرفشون برات مهم نباشه مطمین باش اونا هم خیلی از این مشکلات توی زندگیشون دارن فقط نمیزارن کسی بفهمه
عزیزم در مورد بچه دار شدن هم به نظر من یه کم صبر کن فعلا بچه دار نشید بهتره
مسلما روی بچت تاثیر منفی میزاره
عزیزم خیلی مواظب باش تو میگی همسرت با تو خیلی رابطه ی خوبی داره
من خیلی خیلی ناراحت شدم وقتی که گفتی اون شب احساس میکردی داره آروم گریه میکنه
گلم شوهرت این طور که معلومه تمام زندگیشو امیدش تویی در واقع تو یه جور سایه آرامشی براش
نذار احساس کنه که تو هم اونو درک نمیکنی سعی کن همیشه و همیشه تحت هر شرایطی پشت شوهرت باشی توی شرایط روحی تکیه گاهش باشی پشتشو خالی نکن:305:
امیدوارم بتونی اونطور که دوست داری با مشکلت برخورد کنی:43:
برات آرزوی موفقیت میکنم:46::72:

متشكرم بهاران عزيز.از اينكه مي بينم فرشته مهربان هم به تاپيكم سر زده خيلي خوشحالم چشمك عزيز من اتفاقي فهميدم شما به مشاور ها خبر دادين منو راهنمايي كنن يه دنيا ممنون خواهر گلم .بخدا همه شما عزيزاي اين تالار اجر اخرويتون پبش خدا محفوظه.حالم از اول هفته خيلي بهتره...همين كه متوجه شدن بهترين كار چيه يه دنيا بهم ارامش داد هنوز تو اين موقعيت ها هول ميشم ولي دارم سعي ميكنم خوشحالي خودم و خوشبختي خونواده كوچولومون رو از اونا و كلا بقيه جدا بدونم و توي مشكلاتشون غرق نشم...
من بينهايت از همه ممنونم.اين دومين تاپيكيه كه توي تالار گذاشتم و از نتيجه ش حتي بيشتر از مشاوره حضوري راضي ام...:43:

فرشته سفید عزیز
از این که روابط خوبی با همسرتان دارید خوشحالم. ani عزیز توصیه بسیار خوبی به شما نمودند. فراموش نکنید این شما هستید که وارد چنین بافت فرهنگی شدید بنابراین در پیش گرفتن رفتار مناسب برای شما بسیار راحت تر از اصلاح رفتارهای غلط خانواده همسرتان می باشد. چنین تلاشی برای تغییر شرایط می تواند منجر به بروز اختلاف بین شما و همسرتان گردد. چنانچه بحران به حدی است که خطرساز شده است توصیه میکنم موضوع را به صورت دوستانه با همسرتان در میان گذاشته و بدون آن که وی و یا خانواده وی را متهم نمایید نگرانیهای خود را مطرح و نظر وی را جویا شوید . سعی کنید جهت کاهش چنین رفتارهایی ، تصمیماتی را که با همسرتان توافق کرده اید به صورت یک قرار داد مکتوب در آورده و امضا کنید. در صورت عدم همکاری ایشان و یا ناتوانی از حل مساله مراجعه به روان شناس و مشاور خانواده جهت جلسات زوج درمانی مثمر ثمر خواهد بود. درمانگر به شما کمک خواهد نمود در رابطه با این موضوع راحت تر و بدون درگیری صحبت و توافق نمایید.
موفق باشید

عزیزم

در پذیرش شرایط این خانواده و رفتارهای همسرت باش . هست هر آنچه که هست .

بی ادب - عصبی و..........تیکت هایی است که در نتیجه ی قضاوت شما به همسرت می چسبد . در نتیجه قضاوت نکن که تیکت هم نچسبانی .

مطمئن باش همسرت کاری را می کند که همین پدرو مادر ازش درخواست کرده اند و درخواست می کنند ( الزاما این درخواست به شکل آگاهانه نیست ) و از همین دعواها همگی نفع می برند و همین حرفها و واکنش ها بانک آنها را پر می کند یعنی اینجوری یاد گرفته اند و عادت کرده اند به این روش نوازش دادن و نوازش گیری و................

کلا باز هم تکرار می کنم . کر - کور - لال ..................در نهایت دخالت نکن . قضاوت نکن و وارد بازی های آنها نشو چرا که تو بی نیاز از این بازی ها هستی و نفعی هم برایت ندارد . ذهنت را رها کن و بر روی آنها و مسائل و مشکلاتشان متمرکز نباش .