می خوام ازدواج کنم، لطفا به سوالاتم جواب بدین :)

سلام
انگار دیگه وقتشه ،به قول دوستان حس میکنم ظرفیتش رو پیدا کردم، می خوام ازدواج کنم!
البته متاسفانه هنوز پیداش نکردم:)
لطفا به سوالات من که احتمالا ادامه دار خواهند بود، جواب بدین

1-معرفی کردن خونوادگی دختر و پسر به هم، چه شرایط و ویژگی هایی داره ؟
فرض کنین کسی می خواد یه دختر رو به من معرفی کنه و تنها خونواده دختر رو میشناسه و تا حد زیادی از نظر خونوادگی، اون خونواده رو تایید می کنه ،
اما فقط یکی دوبار دختر اون خونواده رو دیده و مثلا میزان تحصیلاتش رو میدونه ، ولی از خصوصیات اخلاقی یا ویژگی های خاص اون دختر مطلع نیست،
ایا رفتن به چنین خواستگاری عقلانیه ؟
ساده بگم، جدا از این نوع معرفی کردن ها، کسی به نتیجه میرسه ؟!:(

2-ایا برگزاری جلسه ای بدون حضور پسر، و تنها برای پسندیدن ظاهر دختر و خونوادش، از جانب مادر پسر، منطقیه ؟ (نمی خوام قضاوتی بکنم، صرفا می خوام مسئله برای خودم حل بشه)،
ایا این جلسه و هدف از وجود اون، نوعی توهین به دختر نیست ؟
اگه بخوایم درست ترین و بهترین روش رو انتخاب کنیم، وجود این جلسه چقدر ضروریه ؟
بهتر نیست با جرات و در عین حال احترام از خونواده پسر خواسته بشه ، در اولین جلسه خواستگاری، خود پسر هم حضور داشته باشه ؟

3-از منظر دختر خانم :
(من حس کنم پسری که به خواستگاری من اومده، من رو به اعتبار موقعیت اجتماعی خونوادم انتخاب کرده
و من از قبل انتخاب شدم و شاید وجود داشتن یا نداشتن بعضی خصوصیات من، برای خواستگارم چندان با اهمیت نیست
در مجموع فکر میکنم، در خواستگاری سنتی خواسته یا ناخواسته، موقعیت خونوادگی در اولویت اول قرار می گیره
با این حساب ناخوداگاه این احساس در من به وجود اومده که من و ویژگی های شخص من انتخاب نشده، بلکه خونواده من، به عنوان طرف وصلت انتخاب شده :302:)
3- ایا واقعا ممکنه یه همچین حسی در یه دختر به وجود بیاد ؟
چطور میتونم با به وجود اومدن این احساس در طرفم، مقابله کنم ؟

واااااااااای سلام خاپشت
مبارکه

اول از همه برای ازدواج اون خارهاتو دونه دونه بکن بنداز دور مگه اینکه بخوای همسرتم خارپشت باشه:311:

سوال 1.... آره خوب اکثر مامان بابا ها اینجوری ازدواج کردن .در ضمن معرفی قدم اوله و اصلا اصلا به معرف و حرفاش اکتفا نکن خودت باید طرفو بشناسی ضمن رفت و آمد و صحبت های اولیه

سوال 2...بله. من کاملا تایید میکنم و موافقم با رفتن خانواده پسر بدون پسر . اما یادت باشه حتما حتما با گل و شیرینی برن چون خانواده دختر واقعا تدارک دیدن برای اون روز و باید یه جوری جبران شه
در ضمن چیزایی که براتون مهمه رو تلفنی بپرسید که اگه لازم نشد حتی خانواده هم نرن
من اوایل اعتقاد داشتم که بهتره خود پسر بیاد و به چند تا از خواستگارام اینو گفتیم اما خوب بهتره نیاد چون تو جلسه اول خانواده میتونن دخترو بدون حجاب و راحت تر ببینن و نتیجه گیری کنن و هم دختر میتونه حسابی دلبری کنی برای مادر شوهر:43:

سوال 3...قبول دارم و تا جای یکه مممکنه به نظر شخصی من دختر و پسر خودشون با هم آشنا شن و همو ببینن خیلی بهتر از معرفی شدنه

سوال 4...یه همچین حسی به وجود میاد گکلی تاپیک هس که دختره وسط دعوا به شوهرش گفته مامانت منو انتخاب کرد تو نمیخواستی یا پسره گفته مامانم تو رو انتخاب کرد من نمیخواست اما خوب با رفتار درست و و ایجاد شناخت و علاقه میشه درست کرد این چیزارو

http://www.hamdardi.net/images/www.h....com_2.net.jpg

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط fa mo

واااااااااای سلام خاپشت
مبارکه

اول از همه برای ازدواج اون خارهاتو دونه دونه بکن بنداز دور مگه اینکه بخوای همسرتم خارپشت باشه:311:

سوال 1.... آره خوب اکثر مامان بابا ها اینجوری ازدواج کردن .در ضمن معرفی قدم اوله و اصلا اصلا به معرف و حرفاش اکتفا نکن خودت باید طرفو بشناسی ضمن رفت و آمد و صحبت های اولیه

سوال 2...بله. من کاملا تایید میکنم و موافقم با رفتن خانواده پسر بدون پسر . اما یادت باشه حتما حتما با گل و شیرینی برن چون خانواده دختر واقعا تدارک دیدن برای اون روز و باید یه جوری جبران شه
در ضمن چیزایی که براتون مهمه رو تلفنی بپرسید که اگه لازم نشد حتی خانواده هم نرن
من اوایل اعتقاد داشتم که بهتره خود پسر بیاد و به چند تا از خواستگارام اینو گفتیم اما خوب بهتره نیاد چون تو جلسه اول خانواده میتونن دخترو بدون حجاب و راحت تر ببینن و نتیجه گیری کنن و هم دختر میتونه حسابی دلبری کنی برای مادر شوهر:43:

سوال 3...قبول دارم و تا جای یکه مممکنه به نظر شخصی من دختر و پسر خودشون با هم آشنا شن و همو ببینن خیلی بهتر از معرفی شدنه

سوال 4...یه همچین حسی به وجود میاد کلی تاپیک هس که دختره وسط دعوا به شوهرش گفته مامانت منو انتخاب کرد تو نمیخواستی یا پسره گفته مامانم تو رو انتخاب کرد من نمیخواست اما خوب با رفتار درست و و ایجاد شناخت و علاقه میشه درست کرد این چیزارو

---

سلام دوستان من تازه واردم
میشه بگین چطوری تاپیک جدید ایجاد کنم تا مشکلمو بگم شاید حرفاتون کمکم کنه

نمی دونم چرا خارپشت همیشه سوالایی رو می پرسه که جوابشونو می دونم:311:

اول از همه خارپشت جان چقدر خوبه که شما هم به جمع زذ می پیوندی، تصمیم بسیار بجایی هست:104:

در مورد اینکه چطور و چگونه مراحل انتخاب رو سپری کنی ، می خوام از تجربه ای که اخیرا در خانواده مون داشتیم برات بگم

چند ماه پیش که داشتیم برای داداشم دنبال همسر مناسب بودیم ؛ روشمون این بود که گزینه های مناسب که خانواده شون مورد تایید هستند رو به داداشم معرفی می کردیم با شرایطش ، اولویت بندی می کرد ؛ به ترتیب اولویت انتخاب میکرد و مادرم با خانواده دختر خانم تماس می گرفت و اجازه می خواست که مزاحم بشیم ؛ بعد از یک جلسه خواستگاری به همراه داماد ، اجازه گرفته می شد که مدتی دو نفر با هم در ارتباط باشند و اگر دیدند که بینشون تفاهم هست ، برای مرحله بعدی که خواستگاری رسمی تر است اقدام می کردند ، و داداش من از این طریق همسرشون رو انتخاب کردند که الان بعد از 5ماه هم خانواده از این وصلت راضی هستیم و هم داداشم عاشق خانمش شده و اوضاع بروفق مراد است و حتی از حاشیه هایی که در اوایل هر ازدواجی وجود دارد خبری نیست.

به نظرم این روش خیلی مناسب است چون هم ازدواجی با پشتوانه خانواده ها است و هم ازدواج بدون شناخت نیست و همینطور یک روش انتخاب در چارچوب است.

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط msminos

سلام دوستان من تازه واردم
میشه بگین چطوری تاپیک جدید ایجاد کنم تا مشکلمو بگم شاید حرفاتون کمکم کنه

---

سلام عزیزم خوش اومدی
مشکلت به هر انجمن مربوط می شه تو صفحه اصلی اون انجمن روی موضوع جدید کلیک کن و مشکلتو مطرح کن.در ضمن در انتخاب عنوان دقت کن و از انتخاب عناوین کلی پرهیز کن تا بهت تذکر ندن:46:
--------------------------------------------------------------------------------------------------------------
جرجیس عزیز به طور کلی راجع به سوالا نظر می دم.اینکه هر دختری دوست داره توسط پسر انتخاب بشه.ولی اگه کمی باهوش باشی می تونی این مسئله رو حل کنی.حتما حتما در جلسه بعدی حضور داشته باش و اگه مورد تائیدت واقع شد حتما وقتیتنها شدین با زیرکی به این موضوع اشاره کن که با اینکه خانوادم تائیدت کرده بودن اما نظر آخر رو باید من می دادم.البته یه جور نگید که فکر کنن با یه آدم مغرور و خود پسند برخورد کردن.آخرش بگید الحق که بی جا ازتون تعریف نمی کردن
اگه اینطور بشه اتفاقا دختر یه حس خوبی در آینده خواهد داشت چون هم مورد پسند همسرش بوده هم خانواده همسرش.

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط خارپشت

سلام
انگار دیگه وقتشه ،به قول دوستان حس میکنم ظرفیتش رو پیدا کردم، می خوام ازدواج کنم!
البته متاسفانه هنوز پیداش نکردم:)
لطفا به سوالات من که احتمالا ادامه دار خواهند بود، جواب بدین

سلام
به به , به سلامتی, حالا درسته هنوز پیداش نکردین ولی خود گرفتن این تصمیم هم کم نیست:)
من نظرمو می گم ولی خب این نظرات کارشناسی نیست صرفا نظر شخصی منه


1-معرفی کردن خونوادگی دختر و پسر به هم، چه شرایط و ویژگی هایی داره ؟
فرض کنین کسی می خواد یه دختر رو به من معرفی کنه و تنها خونواده دختر رو میشناسه و تا حد زیادی از نظر خونوادگی، اون خونواده رو تایید می کنه ،
اما فقط یکی دوبار دختر اون خونواده رو دیده و مثلا میزان تحصیلاتش رو میدونه ، ولی از خصوصیات اخلاقی یا ویژگی های خاص اون دختر مطلع نیست،
ایا رفتن به چنین خواستگاری عقلانیه ؟
ساده بگم، جدا از این نوع معرفی کردن ها، کسی به نتیجه میرسه ؟!:(

چیزی که من در بین اطرافیان و تا حدودی هم در مورد خودم دیدم به این شکل بوده:

سطح اجتماعی و مالی واعتقادی یک خانواده و یکسری ملاکهای کلی در مورد عروس و داماد آینده جزو فاکتورهایی هستند که تا حدی از طرف معرف مشخص می شه

حالا اگر کسی دختری رو به شما معرفی کرد که در مجموع از نظر خانوادگی به شما و خانواده تون می خوره به نظر من این کیس قابل بررسیه به شرطی که در خانواده شما و در خانواده طرف مقابل خواستگاری به معنی آشنایی باشه یعنی وقتی پسری با خانواده اش به خواستگاری دختری می ره معنیش اینه که من و خانواده ام اومدیم با دختر شما و خانواده تون آشنا بشیم ابدا معنیش این نیست که من اومدم با دختر شما ازدواج کنم! هنوز که خبری نیست

اگر عرف خانواده شما اینطوره به نظر من مشکلی نیست
البته بعضی ها هم تلفنی اطلاعات بیشتری می گیرند که به نظر من تلفنی زیاد اطلاعات اضافه نمی شه

در این نوع خواستگاری هم اگر در ادامه روند آشنایی درست طی بشه بله ایشالا می رسه


2-ایا برگزاری جلسه ای بدون حضور پسر، و تنها برای پسندیدن ظاهر دختر و خونوادش، از جانب مادر پسر، منطقیه ؟ (نمی خوام قضاوتی بکنم، صرفا می خوام مسئله برای خودم حل بشه)،
ایا این جلسه و هدف از وجود اون، نوعی توهین به دختر نیست ؟
من این کارو درست نمی دونم

اگه بخوایم درست ترین و بهترین روش رو انتخاب کنیم، وجود این جلسه چقدر ضروریه ؟
بهتر نیست با جرات و در عین حال احترام از خونواده پسر خواسته بشه ، در اولین جلسه خواستگاری، خود پسر هم حضور داشته باشه ؟
چرا اینجوری بهتر و محترمانه تره

3-از منظر دختر خانم :
(من حس کنم پسری که به خواستگاری من اومده، من رو به اعتبار موقعیت اجتماعی خونوادم انتخاب کرده
و من از قبل انتخاب شدم و شاید وجود داشتن یا نداشتن بعضی خصوصیات من، برای خواستگارم چندان با اهمیت نیست
در مجموع فکر میکنم، در خواستگاری سنتی خواسته یا ناخواسته، موقعیت خونوادگی در اولویت اول قرار می گیره
با این حساب ناخوداگاه این احساس در من به وجود اومده که من و ویژگی های شخص من انتخاب نشده، بلکه خونواده من، به عنوان طرف وصلت انتخاب شده :302:)
3- ایا واقعا ممکنه یه همچین حسی در یه دختر به وجود بیاد ؟
چطور میتونم با به وجود اومدن این احساس در طرفم، مقابله کنم ؟

بله قبول دارم که در مرحله اول موقعیت خانوادگی مطرحه ولی فکر نمی کنم خیلی نگران کننده باشه و تازه این مساله دو طرفه هست یعنی دختر و خانواده اش هم بر اساس اطلاعات اولیه (که همون موقعیت خانوادگیه و نه ویژگی های فردی پسر) اجازه میدن که کسی به خواستگاری بیاد

البته همه ی دخترا که یکجور فکر نمی کنن ولی به نظر من این موضوع زمانی آزار دهنده است که شما با دختری به خاطر موقعیت خانوادگیش ازدواج کنی و نه به صرف خواستگاری رفتن

در نهایت خواستگاری یک روش آشنایی و در واقع استارت آشنایی دختر و پسره و چیزی که خیلی مهمتره پروسه آشناییه

و در آخر مساله ای که خیلی باید بهش توجه کنید اینه که اگه ایشالا خبری شد ما شیرینی می خوایم:)

---

یه معذرت خواهی اونقدر فکرم ناراحته اشتباهی خارپشتو جرجیس خطاب کردم.معذرت می خوام:316:

[quote=خارپشت]
[color=#0000CD]سلام

2-ایا برگزاری جلسه ای بدون حضور پسر، و تنها برای پسندیدن ظاهر دختر و خونوادش، از جانب مادر پسر، منطقیه ؟ (نمی خوام قضاوتی بکنم، صرفا می خوام مسئله برای خودم حل بشه)،
ایا این جلسه و هدف از وجود اون، نوعی توهین به دختر نیست ؟

من نظر شخصی خودمو می گم اینو واقعا توهین به خودم می دونم

3-از منظر دختر خانم :
(من حس کنم پسری که به خواستگاری من اومده، من رو به اعتبار موقعیت اجتماعی خونوادم انتخاب کرده
و من از قبل انتخاب شدم و شاید وجود داشتن یا نداشتن بعضی خصوصیات من، برای خواستگارم چندان با اهمیت نیست
در مجموع فکر میکنم، در خواستگاری سنتی خواسته یا ناخواسته، موقعیت خونوادگی در اولویت اول قرار می گیره
با این حساب ناخوداگاه این احساس در من به وجود اومده که من و ویژگی های شخص من انتخاب نشده، بلکه خونواده من، به عنوان طرف وصلت انتخاب شده :302:)

خوب اینم بستگی به خودتون و ملاکاتون داره که واقعا به خاطر خانوادش می رین یا خصوصیاتی از خودش مد نظرتون بوده و رفتین البته من روحیه شما رو زیاد نمی دونم ولی اگر می خواین براتون خسته کننده نشه و آخر سر از این روش زده نشین یه سری شرایط و ملاکهایی که براتون مهمه و با سوال کردن معلوم میشه برای خودتون قرار بدین و اگر اونا رو داشت برای خواستگاری برین اگر هر کسی که معرفی می شه برای دیدنشون برین کلی وقت و انرژیتون هدر میره و شاید حتی از این روش خواستگاری رفتن زده شین
البته به نظر من بهتره حداقل کسی باشه که یه بار قبل از خواستگاری دیده باشینش و خواستگاری اولین جلسه برای دیدار نباشه

سلام.
مبارکه:)
بسلامتی:)

نقل قول:

---

1-معرفی کردن خونوادگی دختر و پسر به هم، چه شرایط و ویژگی هایی داره ؟
فرض کنین کسی می خواد یه دختر رو به من معرفی کنه و تنها خونواده دختر رو میشناسه و تا حد زیادی از نظر خونوادگی، اون خونواده رو تایید می کنه ،
اما فقط یکی دوبار دختر اون خونواده رو دیده و مثلا میزان تحصیلاتش رو میدونه ، ولی از خصوصیات اخلاقی یا ویژگی های خاص اون دختر مطلع نیست،
ایا رفتن به چنین خواستگاری عقلانیه ؟
ساده بگم، جدا از این نوع معرفی کردن ها، کسی به نتیجه میرسه ؟!

---

مسلماً کسیکه میخواد معرف یا واسطه ی بین دوتا خانواده باشه، یه آدم بزرگساله.
و کیسکه خصوصیات خود دختر خانم رو بدونه، معمولاً باید همسن دختر خانم باشه.
با شرایطی که شما داری (که خواهر نداری که مثلاً از اون طریق دختری به شما معرفی بشه،) فکر میکنم بیشتر معرفی ها به همین صورت باشه.

اگه میخوای منتظر یکی باشی که با خود دختر خانم آشنا باشه و خصوصیاتش رو بدونه، فکر میکنم حالا حالا ها باید منتظر بمونی:)

خیلی از ازدواج ها اینجوری انجام شده. به نظر من که به نتیجه میرسه. البته شاید یه کمی طول بکشه.

نقل قول:

---

2-ایا برگزاری جلسه ای بدون حضور پسر، و تنها برای پسندیدن ظاهر دختر و خونوادش، از جانب مادر پسر، منطقیه ؟ (نمی خوام قضاوتی بکنم، صرفا می خوام مسئله برای خودم حل بشه)،
ایا این جلسه و هدف از وجود اون، نوعی توهین به دختر نیست ؟
اگه بخوایم درست ترین و بهترین روش رو انتخاب کنیم، وجود این جلسه چقدر ضروریه ؟
بهتر نیست با جرات و در عین حال احترام از خونواده پسر خواسته بشه ، در اولین جلسه خواستگاری، خود پسر هم حضور داشته باشه ؟

---

من قبلاً خیلی از این روش خوشم نمیومد. در واقع، بدم میومد. خیلی حس بدی بهم دست میداد.

اما از وقتی متوجه شدم ظاهر همسر آینده برای آقایون تا چه حد مهمه و اینکه تنها راه بررسی این موضوع همین روشه، بهشون حق میدم از این روش استفاده کنن.

پس به نظرم لازمه حداقل یک جلسه مادر پسر، دختر خانم رو ببینه. اما اینکه از لحاظ زمانی توی چه مرحله ای باشه، شاید بشه از جلسه ی اول به جلسات بعدی جابه جاش کرد.

ضمن اینکه من دیدم بعضی از خانواده های دختر خانما، اصولاً دوس دارن که یک جلسه فقط خانم ها حضور داشته باشن تا راحت تر بتونن با هم آشنا بشن.

به نظر من، بهتره خانواده ی پسر از خانواده ی دختر بپرسن که دوس دارن (یا رسم دارن) چه جوری باشه.

نقل قول:

---

3-از منظر دختر خانم :
(من حس کنم پسری که به خواستگاری من اومده، من رو به اعتبار موقعیت اجتماعی خونوادم انتخاب کرده
و من از قبل انتخاب شدم و شاید وجود داشتن یا نداشتن بعضی خصوصیات من، برای خواستگارم چندان با اهمیت نیست
در مجموع فکر میکنم، در خواستگاری سنتی خواسته یا ناخواسته، موقعیت خونوادگی در اولویت اول قرار می گیره
با این حساب ناخوداگاه این احساس در من به وجود اومده که من و ویژگی های شخص من انتخاب نشده، بلکه خونواده من، به عنوان طرف وصلت انتخاب شده)
3- ایا واقعا ممکنه یه همچین حسی در یه دختر به وجود بیاد ؟
چطور میتونم با به وجود اومدن این احساس در طرفم، مقابله کنم ؟

---

بله. ممکنه.
شاید همچین دختری که همچین احساسی پیدا میکنه، با ازدواج سنتی مشکل داره.
بهتره به روشهای دیگه فکر کنه.



به نظرم وقتی یه خانواده ای اینجوری معرفی میشه و خانواده ی دختر اجازه میده که بیان برای خواستگاری، در این مرحله خود پسر رو که نمیشناختن که. فقط از روی شناخت خانواده ها این اجازه رو دادن.
یعنی اینجا پسر هم باید بگه اونا منو نمیخواستن و خانواده م رو پذیرفتن برای خواستگاری!

حتی همون شناخت خانوادگی ای که بر اساسش این خواستگاری اتفاق افتاده بسیار بسیار ناقصه.

ضمن اینکه معمولاً یه سری ویژگی های اولیه مد نظر خانواده ی پسر هست.
مثلاً دوس دارن عروس آینده شون حجاب خاصی داشته باشه، یا مدرک تحصیلی خاصی داشته باشه، یا ... (هر کسی برای خودش این ویژگی های اولیه رو داره) و مطمئناً این ویژگی های اولیه چک میشه.

البته در اصلش هم باید دقت کنیم که این انتخاب انتخاب نهایی نیست.
انتخاب برای آشنایی بیشتره. یعنی همونی که میگه ویژگی های من انتخاب نشده، باید بدونه که ویژگی ها قراره در طی مسیر خواستگاری شناخته بشه. نه از قبل.

اولا باید بگم همین که ظرفیتش رو پیدا کردین تبریک داره.

1- به نظر من وقتی از خانواده ها معرفی میشن یعنی یکی از معیارهای مهم که همون هماهنگی خانواده ها و فرهنگ خانواده ها و تربیت خانوادگی ست تا حدودی مشخص میشه. و این خیلی خوبه. خوب شرایط و ویژگیهاش هم به معیارهای خودتون بستگی داره.

2- من یک روش رو که پسندیدم میگم. برای اینکه در خواستگاری اول هم دختر و خانوادش پسر رو ببینن و معیارهای ظاهریشون رو چک کنن و هم پسر و خانواده پسر (یعنی حق دوطرفه) اول از خانواده دختر اجازه گرفته بشه بعد هم در خواستگاری اول ، اول خانمها برن بعد از 0.5 ساعتی یا 1 ساعتی اقا پسر که مثلا اون دور و برا کاری داشته پیداش بشه.:311:

3- اگر دختری اینطور فکر کنه اجازه اومدن خواستگار به این نحو رو از اول نمیده. ولی اگر داده یعنی این نوع خواستگاری رو قبول داره. ضمن اینکه با سوال و جوابهایی که میکنین می تونین به طرفتون بفهمونین که خصوصیات خودش هم براتون مهمه.

اما در کل اگر خانواده ای پیدا کردین که واقعا مورد تاییدتون بودن با خیال راحتتری میرید خواستگاری دخترشون. تربیت خانوادگی خیلی خیلی مهمه.

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط خارپشت

سلام
انگار دیگه وقتشه ،به قول دوستان حس میکنم ظرفیتش رو پیدا کردم، می خوام ازدواج کنم!
البته متاسفانه هنوز پیداش نکردم:)
لطفا به سوالات من که احتمالا ادامه دار خواهند بود، جواب بدین

1-معرفی کردن خونوادگی دختر و پسر به هم، چه شرایط و ویژگی هایی داره ؟
فرض کنین کسی می خواد یه دختر رو به من معرفی کنه و تنها خونواده دختر رو میشناسه و تا حد زیادی از نظر خونوادگی، اون خونواده رو تایید می کنه ،
اما فقط یکی دوبار دختر اون خونواده رو دیده و مثلا میزان تحصیلاتش رو میدونه ، ولی از خصوصیات اخلاقی یا ویژگی های خاص اون دختر مطلع نیست،
ایا رفتن به چنین خواستگاری عقلانیه ؟
ساده بگم، جدا از این نوع معرفی کردن ها، کسی به نتیجه میرسه ؟!:(

2-ایا برگزاری جلسه ای بدون حضور پسر، و تنها برای پسندیدن ظاهر دختر و خونوادش، از جانب مادر پسر، منطقیه ؟ (نمی خوام قضاوتی بکنم، صرفا می خوام مسئله برای خودم حل بشه)،
ایا این جلسه و هدف از وجود اون، نوعی توهین به دختر نیست ؟
اگه بخوایم درست ترین و بهترین روش رو انتخاب کنیم، وجود این جلسه چقدر ضروریه ؟
بهتر نیست با جرات و در عین حال احترام از خونواده پسر خواسته بشه ، در اولین جلسه خواستگاری، خود پسر هم حضور داشته باشه ؟

3-از منظر دختر خانم :
(من حس کنم پسری که به خواستگاری من اومده، من رو به اعتبار موقعیت اجتماعی خونوادم انتخاب کرده
و من از قبل انتخاب شدم و شاید وجود داشتن یا نداشتن بعضی خصوصیات من، برای خواستگارم چندان با اهمیت نیست
در مجموع فکر میکنم، در خواستگاری سنتی خواسته یا ناخواسته، موقعیت خونوادگی در اولویت اول قرار می گیره
با این حساب ناخوداگاه این احساس در من به وجود اومده که من و ویژگی های شخص من انتخاب نشده، بلکه خونواده من، به عنوان طرف وصلت انتخاب شده :302:)
3- ایا واقعا ممکنه یه همچین حسی در یه دختر به وجود بیاد ؟
چطور میتونم با به وجود اومدن این احساس در طرفم، مقابله کنم ؟

---

به به!!! خبر خوب!!
حالا اون عروس خانوم بیچاره از این خیل عظیم خواهر شوهر در این تالار خبر دار هست؟:311:

همین چند تا پستی که تا به اینجا داری، کاملا نشون میده که علما اتفاق نظر ندارن:311:
بعضی نظرها کم و بیش شبیه هست ولی باز تو جزییات متفاوت........

بنابراین خواهرانه بهت میگم: به "مسئله از منظر دختر خانوم" کاری نداشته باش!!!
به مسئله از منظر خودت بپرداز. حالا اون دختر خانوم یا میپذیره یا نه!!!
ولی مهم اینه که شما خودت بودی.

اما در مورد اینکه از این جور آشنایی میشه به جایی رسید، آره من دیدم که ازدواج های موفقی شکل گرفته.

حالا اگر هنوز برای نظر سنجیت دنبال جوابی بذار نظر خودم رو بگم:
من به شدت با اینکه خواهر و مادر طرف بیان ومنو ببینن، مخالفم، احساس عروسک پشت ویترین بهم دست میده. به اضافه اینکه به نظرم اون ها تنها میتونن یه سری کلیات در مورد ظاهر دختر خانوم به شما بگن که کم و بیش خودت هم میتونی با دیدن ایشون متوجه بشی.
بعدشم بعد ظاهر برای هردو طرف مهمه، حالا آقایون یه خورده بیشتر. ولی این جوری به نظرم این حق از خانوم گرفته میشه.

پیشا پیش پیوندتان هم مبارک!!!

دوست عزیز:72:

من نمی دونم در کدوم شهر زندگی می کنی؟!

ولی اگه دریک شهر بزرگ زندگی می کنی چیزی که من می بینم الان مرسوم شده اینه که خانواده و یا دوستان

کسی رو به آقا معرفی می کنند. با توجه به ویژگیهایی که از شخص می گند شما مورد قبول می بینی و به اون

شخص می گی اسباب آشنایی رو در صورت پذیرفتن خانم فراهم کنه. اون شخص به اون خانواده شرایط آقا رو میگه.

در صورتیکه خانواده و دختر خانم شرایط آقا رو مورد پسند دیدند قراری بین خانم و آقا همراه با مادرشون و یا بتنهایی در

یک مکان عمومی دانشگاه یا کافی شاپ گذاشته میشه و شرایط ظاهری و باطنی همو می سنجند. در صورت

مثبت بودن نتیجه که خانواده آقا از خانواده دختر خانم پرس و جو می کنند مرحله بعدی دیدار رسمی دو خانواده است

که در منزل دختر خانم انجام میشه و در صورت مثبت بودن قرارهای بعدی گذاشته می شه.

شاید این روش برای شهرهای کوچک چندان کاربردی نباشه.

ولی مزیتهایی داره که بدون استرس و درگیر کردن سایر افراد خانواده دونفر همو در شرایط یکسانی مورد ارزیابی

قرار می دهند. و در صورت مثبت بودن گامهای بلندتر رو بر می دارند.

رفتن خانواده پسر بدون حضور آقا پسر را من شخصا نمی پسندم. دوستی می گفت این اقدام خانواده پسر در بدو

آشنایی نشاندهنده ضعف و وابستگی آقا به خانواده اش و تصمیمات آنهاست و همچنین احساس خوبی برای دختر

خانم نداره. در مورد ویژگیهای ظاهری هم با چندین بار رفت و آمد قد و رنگ پوست و چهره و ...... را می بینید

همانگونه که دخترخانم هم خصوصیات ظاهری شما را در جلسات مختلف بدون حجاب:311: می بیند.

موفق باشید.:72:

نقل قول:

---

ایا برگزاری جلسه ای بدون حضور پسر، و تنها برای پسندیدن ظاهر دختر و خونوادش، از جانب مادر پسر، منطقیه ؟ (نمی خوام قضاوتی بکنم، صرفا می خوام مسئله برای خودم حل بشه)،
ایا این جلسه و هدف از وجود اون، نوعی توهین به دختر نیست ؟
اگه بخوایم درست ترین و بهترین روش رو انتخاب کنیم، وجود این جلسه چقدر ضروریه ؟

---

واقعا این جلسه بدون حضور تو چه حسنی داره؟
قرار نیست مادرت ظاهر اون دختر رو بپسنده بلکه باید تو ازظاهرش خوشت بیاد.ادما هرچه قدر هم که اخلاقشون شبیه هم باشه بلاخره اختلاف سلیقه دارن.شاید مادرت اون دختر رو دید و ظاهرش رو نپسندید اما تو اگه ببینیش ازش خوشت بیاد.اونوقت حتی اگه خواستگاریش هم برین تو دل چرکین شدی.
چیزی که من تو خواستگاریا دیدم اینه که اظهار نظر بقیه درباره ظاهر دختر و پسر رو ادم تاثیر میذاره.

بهتره خودت جلسه اول ببینیش اگه ازظاهرش خوشت اومد و در نظر اول مطابق معیارات بود اگه حساسی که مامانت اون قسمتهای بدن دختر رو که تو مجلس رسمی نتونستی ببینی رو ببینه میتونه مادرت یه روز به عنوان مهمون نه مجلس رسمی بره خونشون و دختر رو ببینه که مثلا ایراد خاصی نداشته باشه.

حتی به نظر من بهتره قبل از جلسه رسمی خواستگاری حداقل یه بار خودت اون دختر رو ببینی (بدون اینکه تو رو بشناسه)،بعد اگه ازظاهرش خوشت اومد برین خواستگاری.نه اینکه برین و یه وقت ظاهرش تو ذوقت بزنه.چون اونجوری دختره بیشتر اسیب میبینه و دلش میشکنه.

ممنون از توجهتون
تقریبا جواب سوال هام رو گرفتم
قبلا یه تاپیک داشتم، که درش مسائلی که با مادرم داشتم رو نوشتم
خلاصه اون تاپیک اینه که من برای پیدا کردن یه مورد مناسب، نمی تونم روی مادرم حساب کنم
سلایقمون خیلی شبیه به هم نیست و ایشون خیلی موافق معرفی کردن های اینچنینی نیست
دایره انتخاب من رو به فامیل و دوستای خونوادگی و دوستای خودش محدود می کنه، ومعتقده اینجوری ریسک کمتری رو متحمل می شم !
من توی چند سال اخیر به اصرار مادر یا در کل در موقعیت هایی که بدون عنوان خواستگاری پیش میومد، تقریبا همه مواردی رو که مدنظر مادرم هستن بررسی کردم،
در حد صحبت کردن و مراسم هاو سفرای خونوادگی
مطمئنم که هیچکدوم مناسب من نیستن یا نهایت اینه که اگر مورد بهتری پیدا نکردم به یکیشون که به نظرم با من هماهنگی بیشتری داره مراجعه می کنم

از طرف دیگه یه لیست نه چندان بلند از طرف پنچ شش تا از دوستان متاهلم بدستم رسیده
به عبارت بهتر یکبار ازغربال دوستانم که تا حد زیادی با انتظارات من اشنایی دارن، رد شدن
خب این خیلی کارم رو اسونتر می کنه
مشکل اینجاست که مادر حاضر نیست از صفر شروع کنه و ازم می خواد صحبت های اولیه رو خودم انجام بدم
و وقتی جلسه خواستگاری رو ترتیب بدم که تا حد زیادی به انتخابم مطمئن باشم
این درحالیه که فراهم کردن فضایی غیر از مراسم خواستگاری تقریبا برام غیر ممکنه
یعنی حتی اگه منم بخوام، طرف مقابلم قبول نمی کنه
سوال اینجاست که چکار باید بکنم ؟

مشکل تو دقیقا به این برمی گرده که فرهنگی که خودت پذیرفتی و قبولش داری با فرهنگ مادرت در تضاده که البته به نظر میاد یه جاهایی هم شما با این فرهنگ کنار اومدی و شاید خیلی هم باهاش بیگانه نباشی. اما از طرف دیگر معیارهای فرهنگی ای که در انتخاب همسر لحاظ می‌کنی باعث می‌شه که عملا فرهنگ مادرت با اون خانواده هم در تضاد باشه. راستش را بخوای شاید در آینده همسرت و مادرت هم دچار تنش بشن!

فکر نمی کنی اول باید تکلیف خودت را با فرهنگ خودت و مادرت مشخص کنی و یا کاری بکنی که مادرت این تفاوت را برای همیشه بپذیره یا برعکس تو ؟ وقتی نمی تونی مادرت را راضی کنی که با فرهنگی که تو ترجیحش می دی کنار بیاد و اختیار زندگی ات را به خودت واگذاره فکر می کنی می تونی در آینده رابطه ی مادر و همسرت را مدیریت کنی؟

ممنون بچه مثبت عزیز
اما فکر نمی کنم در مورد مسائل کلی، با مادرم اختلاف نظر زیادی داشته باشیم
مسئله اصلی تفاوت نظرمون در مورد هدف و نحوه جلسه خواستگاری هست

یه سوال دیگه
دوران نامزدی، یعنی دورانی که هنوز عقد رسمی صورت نگرفته، یه فرصت طلایی و مهم هست برای شناخت بیشتر
حتی ممکنه دو نفر به این نتیجه برسن که برای هم مناسب نیستن و باید از هم جدا بشن
از نظر من در این دوران، رابطه عاطفی باید کنترل شده باشه و رابطه جسمی و احیانا ....... هم اصلا به وجود نیاد
ضمن اینکه مراسم رسمی هم گرفته نشه تا اگر قرار بر جدایی بود، مشکلی پیش نیاد

با این توصیفات ایا لازم هست موضوعی با عنوان محرمیت، مطرح بشه ؟

توی خونواده من این موضوع خیلی جاافتاده نیست
مثلا برادرم یه دوران نامزدی سه ماهه داشت و در طول این دوران، با وجود اینکه هنوز برادرم و همسرش به هم محرم نشده بودن ،خیلی با هم راحت بودن،
و رفت و امد زیادی با هم داشتن، هم خونه ما و هم خونه پدر همسرش
من از روابط خصوصیشون در اون زمان اطلاعی ندارم ولی در این حد که در طی اون دوران همسرش رو بدون حجاب هم می دید
طبیعتا من نمی تونم و نمی خوام یه همچین شرایطی داشته باشم
اما در عین حال دلمم نمی خواد که خیلی سریع عقد رسمی صورت بگیره

مزایا و معایب محرمیت غیر رسمی در دوران نامزدی چه چیزهایی می تونن باشن؟

مطرح شدن موضوع محرمیت کاملا بستگی به خودتون و معیارهاتون داره
و وقتی شما ادم معتقدی باشی که همسرت باید در برابر نامحرم حجاب داشته باشه،طبیعتأ شخص باحجابی رو انتخاب میکنی و طبیعتا اون رفتاری که خانم برادرت داشته رو نخواهد داشت.
به نظرم محرمیت غیررسمی اصلا ضرورت نداره ،مگه دوطرف میخوان چیکارکنن که لازم باشه محرم باشن،جند دفعه رفت وامد خانواده وچند دفعه بیرون رفتن

تنها مزیتش شاید این باشه که موها واندام دختر و ببینه و اگه دستشون بهم خورد گناه نکرده باشن (که به نظرمن میتونه اقای داماد محترم اینارو میتونه ازمامانش بپرسه وسعی کنن دستشون هم بهم نخوره ) به نظرمن این محرمیت واسه اونایی خوبه که فکر میکنن صحبت کردن وبیرون رفتن با نامحرم گناهه،ولی واسه بقیه انحراف شناخت رو درپی داره

ایرادشم اینکه ممکنه این محرمیت باعث شه ارتباط عاطفی ایجاد بشه(حتی اگه در حد گرفتنن دست همدیگه باشه) واین روند شناختو به انحراف بکشه


ازدیدخودم(یه دختر معتقد ومحجبه):
اگر همچین شرایطی پیش بیاد که بخوام نامزدی سه ماهه داشته باشم،مسلمأ حتی فکر محرمیت (نه عقد موقت ونه عقد دائمی ) رو نخواهم کرد وحتی به طرفم اجازه نمیدم فکر عقد موقت بکنه(متنفرم) :81: ؛چون اصلا لازم نیست. وحتی رفتن به خونه مخاطبم همراه خانوادم خواهد بود (چه معنی میده تنهایی برم،اگه خودمم بخوام پدرمم اجازه نمیده)
من که خودم بدم بیاد کسی همسردائمیم نشده باشه وحتی یه لاخ موهامو ببینه :163:

------------اینانظرات شخصیه منه و هراختلاف نظری کاملا شخصیه و درجای خودش محترم :D

متشکرم دوست عزیز

دوران نامزدی که مد نظر من هست یه دوره شش ماهه خواهد بود
شرایطمون باید به نحوی باشه که حداقل دوبار در هفته همدیگرو ببینیم
در زمان کوتاه تر از این شناخت معنایی نداره
من دوست ندارم از ترس مسائل جانبی، خیلی سریع مراسم عقد رو بگیریم

همونطور که قبلا گفتم این محرمیت برای این نیست که دوطرف از ظاهر هم مطمئن بشن
اتفاقا مایلم یه رابطه عاطفی محدود به وجود بیاد
چه تضمینی هست که بعد از عقد رسمی، علاقه به وجود بیاد ؟

به همین خاطر هست که با خواستگاری سنتی مشکل دارم :(
همش حس مکنم همه چیز به سرعت اتفاق میفته
فرصت فکر کردن و شک کردن ازت گرفته میشه

خارپشت جان سلام حالت خوبه؟ حال متين جون چطوره؟

يه سوال؟ منظورت از خواستگاري سنتي چيه؟

آخه تازگيا احساس ميكنم خواستگاري سنتي از نظر من با اون چيزي كه گاهي تو تالار مطرح ميشه
فرق داره.

سلام
متشکرم


منظور از خواستگاری سنتی این هست که شما طرف مقابلت رو در همون جلسه خواستگاری می بینی
یا اینکه دیگران و به خصوص خونوادت فردی رو که احتمالا اشنایی مختصری باهاش داری ، بهت پیشنهاد می کنن
در هرصورت قبل از جلسه خواستگاری، فرصتی برای ایجاد رابطه و احتمالا رسیدن به تفاهمات اولیه وجود نداره
همه چیز در جلسه یا جلسات خواستگاری خلاصه میشه

این بد نیست به شرط اینکه بشه جلسات خواستگاری رو کش داد
و متاسفانه خونواده ها و بصورت شدیدتر خونواده دختر خیلی موافق طولانی شدن یه رابطه غیر رسمی نیستن
چه با محرمیت و چه بدون اون

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط خارپشت

متشکرم دوست عزیز

دوران نامزدی که مد نظر من هست یه دوره شش ماهه خواهد بود
شرایطمون باید به نحوی باشه که حداقل دوبار در هفته همدیگرو ببینیم
در زمان کوتاه تر از این شناخت معنایی نداره
من دوست ندارم از ترس مسائل جانبی، خیلی سریع مراسم عقد رو بگیریم

آیا شما قرار است به تنهایی تصمیم بگیرید یا نظر طرف مقابل هم برایتان مهم است؟

همونطور که قبلا گفتم این محرمیت برای این نیست که دوطرف از ظاهر هم مطمئن بشن
اتفاقا مایلم یه رابطه عاطفی محدود به وجود بیاد
چه تضمینی هست که بعد از عقد رسمی، علاقه به وجود بیاد ؟

بله چه تضمینی هست که بعد از محرمیت و عقد موقت هم رابطه عاطفی ایجاد شود؟ و مهم تر اینکه چه تضمینی هست که فقط یکی از طرفین در این نامزدی موقت وارد فاز عاطفی شود؟
البته نمی دونم چطور می شود که ارتباطی در حد محدود را طوری کنترل کرد که هم رابطه عاطفی ایجاد شود و هم قدرت تصمیم گیری (ماندن یا به هم زدن) سر جایش باشد و هم رابطه زیاد نزدیکی هم برقرار نشود ؟ با عرض معذرت بیشتر شبیه تشنه بر لب دریا نشستن است.

به همین خاطر هست که با خواستگاری سنتی مشکل دارم :(
همش حس مکنم همه چیز به سرعت اتفاق میفته
فرصت فکر کردن و شک کردن ازت گرفته میشه

شما فکر می کنید با خواستگاری غیر سنتی فرصت فکر کردن را قبل از بوجود امدن رابطه عاطفی پیدا می کنید؟

---

البته برای سوالهایی که مطرح کردم منتظر جواب نیستم فقط خواستم ذهنتان انطرفتر را هم ببیند.

الان پست اخرتون رو دیدم. به نظرم اگر رفت و امد طوری باشد که خانواده ها هم درگیر باشند مخالفت برای روابط کمی طولانی کمتر خواهد بود و به شناخت بیشتر کمک می کند.

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط deljoo_deltang

آیا شما قرار است به تنهایی تصمیم بگیرید یا نظر طرف مقابل هم برایتان مهم است؟

قطعا من تابع نظر خونواده دختر خواهم بود
یعنی راه دیگه ای ندارم :)
ولی می خوام به یه نتیجه درست برسم
تا اگر قرار باشه پیشنهادی بدم، بتونم ازش دفاع کنم

بله چه تضمینی هست که بعد از محرمیت و عقد موقت هم رابطه عاطفی ایجاد شود؟ و مهم تر اینکه چه تضمینی هست که فقط یکی از طرفین در این نامزدی موقت وارد فاز عاطفی شود؟
البته نمی دونم چطور می شود که ارتباطی در حد محدود را طوری کنترل کرد که هم رابطه عاطفی ایجاد شود و هم قدرت تصمیم گیری (ماندن یا به هم زدن) سر جایش باشد و هم رابطه زیاد نزدیکی هم برقرار نشود ؟ با عرض معذرت بیشتر شبیه تشنه بر لب دریا نشستن است.

اگر رابطه عاطفی به وجود نیاد
و یا اینکه یکی از دو طرف به ادامه رابطه بی میل باشه
خیلی راحت تر از یه عقد رسمی، میشه همه چیز رو تموم کرد
هر چند ممکنه پیامدهایی هم داشته باشه

اگر رابطه عاطفی به وجود بیاد و در عین حال دو طرف متوجه اشتباه بودن انتخابشون باشن
یا پا رو احساسشون میذارن و یا اینکه به ازدواج اصرار میکنن

این دیگه به خود اون دو طرف برمیگرده که چقدر می تونن از این فرصت شناخت استفاده کنن


شما فکر می کنید با خواستگاری غیر سنتی فرصت فکر کردن را قبل از بوجود امدن رابطه عاطفی پیدا می کنید؟

---

بله متاسفانه من یه تجربه تلخ هم داشتم
و دقیقا به همین خاطر به خواستگاری سنتی پناه اوردم
دنبال راهی هستم که بشه بهترین نتیجه رو از همی روش سنتی گرفت

البته برای سوالهایی که مطرح کردم منتظر جواب نیستم فقط خواستم ذهنتان انطرفتر را هم ببیند.

الان پست اخرتون رو دیدم. به نظرم اگر رفت و امد طوری باشد که خانواده ها هم درگیر باشند مخالفت برای روابط کمی طولانی کمتر خواهد بود و به شناخت بیشتر کمک می کند.

خب بالاخره محرمیت لازمه یا نه ؟
کاری با مسائل شرعیش ندارم
اما طبیعتا وقتی دونفر با هم محرم میشن رابطه اشون خیلی صمیمی تر خواهد بود
و در اینصورت هست که احتمال اشتباه در شناخت کمتر میشه
باز هم تاکید می کنم که رابطه جسمی ایجاد نمیشه
و ملاقات های دوطرف دقیقا شبیه به یه جلسه خواستگاری صورت میگیره
احتمالا یه مقدار غیر رسمی تر و بدون حضور خونواده پسر


[/quote]

سلام. با حرفای دلجوی عزیز، یعنی با سوالاشون:)، موافقم.

من خودم تجربه ی اینچنینی ندارم.
(اینا رو توی یه تاپیک دیگه هم گفتم، عذر میخوام اگه تکراری میخونید) اما برادرم و خانمش 8 ماه (تقریباً میشه گفت با هم نامزد بودن. بدون هیچ صیغه ی محرمیتی و هفته ای یک بار حداقل، و هفته ای 2،3 بار حداکثر همدیگه رو میدیدن.) در واقع همون خواستگاری 8 ماه طول کشید. و دقیقاً هم روز خواستگاری همدیگه رو دیده بودن.

یعنی خانواده هایی هم هستن که به خواستگاری سنتی اعتقاد داشته باشن و در عین حال، زمان ِزیاد خواستگاری ، براشون خوب و عادی و مطلوب باشه.
اینو هم بگم که توی خواستگارایای اینجوری، معمولاً نظر خانواده ی دختر غالب میشه.

اینا رو گفتم که بگم از نزدیک با بدی های این روش آشنا هستم. (خوبی هاش رو کسی با من در میون نذاشت. اما مضراتش چیزایی بود که ناخواسته باهاشون روبرو شدم و درک کردم)

خانم برادر من دختری همسن خودمه که برای ازدواجش خیلی خیلی تحقیقات کرده بود و به یه روش استاندارد رسیده بود.
حتی مثل شما دوست داشت طرفش رو از لحاظ عاطفی هم محک بزنه.
اما محک زدن عاطفی، محدودیت بردار نیست.

من خیلی در جریان ریز روابطشون نبودم. اما دقیقاً حس میکردم عملاً بعد از 3 ماه، وابستگی و همون عامل عاطفی که از یه محک زدن شروع شده بود، مانع جواب منفی بود. خانم برادرم هم به این موضوع واقف بود. اما چون از اول گفته بود 8 ماه، نمیخواست زودتر جواب بده.
همین حرف رو بعد از عقدشون به من گفت. که بعد از 3 ماه به جمع بندی رسیده بودم.




شما این مدت زمان 6 ماه رو از کجا بدست آوردی؟
کمترین مدتی که فکر میکنی ممکنه به شناخت درست برسی چقدر هست فکر میکنی؟

شما این مدت زمان رو میخوای که آخرش تصمیم بگیری: این ازدواج، "بله" یا "خیر"؟
یا این مدت رو میخوای تا پایه های زندگی آینده رو محکم کنی؟
اگه نگاهت به این زمان، از نوع اولی باشه، کارت سخت خواهد بود. چون در بیشتر موارد، مجبور میشن بگن بله.
اگه نگاهت به این زمان، از نوع دوم باشه، در مدت زمان عقد دائم هم میتونی پایه های زندگی رو محکم کنی.


و یه چیز دیگه، به نظر من شما چون تا به حال اقدام به خواستگاری سنتی نکردی، با یه سری ترس ها و پیش بینی هایی همیشه درگیری. کارها رو وقتی از دور نگاه میکنیم، شاید ترسناک و پر از شبهه به نظر بیاد. اما در حین کار، خیلی از شبهه ها از بین میره.

من با هرگونه محرميت مخالفم چون ناخودآگاه يه وابستگي و حس مالكيت بوجود مياره.
و اصلا مانع شناخت واقعي ميشه.
نازنين 1 رو يادتون رفته ؟؟ همين محرميت باعث شد به هم بزنن.چه ضربه اي خورد دختر.
اگر بتونين جلسات خواستگاري رو به قول خودتون كش بديد بهتره.

ببخشید میون کلامتون،

نقل قول:

---

همين محرميت باعث شد به هم بزنن.چه ضربه اي خورد دختر.

---

محرمیت باعث به هم خوردن نامزدیشون نشد. اخلاق بدی که نامزد ایشون داشت، باعث به هم خوردن نامزدیشون شد. و محرمیت عاملی بود تا اخلاق بد ایشون به چشم نازنین بیاد.

البته من این اتفاق رو منفی نمیبینم. بهتر از عقد رسمی و سپس طلاق بود.

http://www.hamdardi.net/images/www.h....com_2.net.jpg

اضافه کنم که میدونم منظور شما هم همین یا یه چیزی توی همین مایه ها بود. گفتم توضیح بیشتری بدم:)

دختر مهربون منم منظورم به همينه .ببينيد اين محرميت باعث شناخت اخلاقيات نشد فقط باعث بوجود اومدن توقع از طرف پسر شد.
اصلا شايد به هم نميخورد مثلا نازنين( منظورم نازنين هاست) خوشش هم ميومد و به هم نميزدن
ولي باز هم نميتونستن هم رو بشناسن چون اصلا حواسشون جاي ديگه بود.

منظورم اينه كه اصلا صيغه محرميت نميتونه شناخت ايجاد كنه

سلام
بنده خودم از مخالفان صیغه هستم به دلیل موردهایی که شنیدم که دختر مورد سواستفاده قرار گرفته شده و بعد پسر راحت همه چیز رو به هم زده و یا وابسته گی عاطفی شدید و مانع تصمیم درست گرفتن شده و یا اینکه بعضی ها صیغه را مساوی زن و شوهر میدونن و همه چیز رو تموم شده میدونن و دیگه نمیتونن تصمیم درست بگیرن و کلا از اینکار خوشم نمیاد

اما در مورد خانم نازنین نظر من این هست که صیغه کمک کرد به ایشون .چون باعث شد که ایشون لایه هایی از شخصیت نامزدش رو ببینه که در صورت دیگه نمیتونست همین توقع ایشون و عدم صبرش و کنترلش و رابطه خشنش در س ک س باعث تردید ایشون شد که در صورت دیگه ای نمیتونست اینها رو بفهمه و اینجا شاید صیغه کمکش کرد کی میتونه تعهد بده که اگه عقد بودن ممکن بود رفتار نامزد ایشون به گونه ای دیگه باشه؟؟ایا به نظرتون اگه نازنین الان یه زن عقد کرده طلاق گرفته بود بدتر نبود؟یا کسی که فقط مجبوره رفتار کسی رو تحمل کنه و دم نزنه چون عقد کرده؟؟

به نظر من صیغه بیشتر میتونه تو شناخت جنسی دو طرف به هم کمک کنه که البته خیلی ها این رو دوست ندارن و از نظر عرف هم کار پسنیده ای نیست و من خودم هم اصلا نمیپسندم اما شاید در موارد انگشت شماری بتونه کمک کنه یکیش مثال نازنین بود و یکی دیگه که من خانمی رو میشناسم که ایشون صیغه کردن و رابطه جنسی محدودی داشتن و در همین رابطه سطحی فهمیده بودن که نامزدشون مشکل و ناتوانی جنسی داره و خانم به هم زده بود.


موفق باشید

جناب خارپشت

دغدغه های شما بجاست ، اما به نظرم خیلی روش و روند را سخت می بینید . در حالی که چنین نیست .

شما در درجه اول معیارهایتان را دسته بندی کنید ، به اصلی و فرعی . مسلماً اصلی ها در اولویت هستند ، در میان اصلی ها هم اولویت ها را مخشص کرده و امتیاز را تعیین نمایید . سپس در پی این باشید که از چه راه و روشی می توانید این معیارها را بسنجید .


برای مثال :

بعضی از معیارها اولیه و کلی هست که می توانید از کسانی که می خواهند موردی را به شما معرفی کنند بخواهید در این رابطه پاسخگوی شما باشند که آیا این دختر و شرایطش با فلان معیارهای من همخوانی دارد ( موارد مورد تحقیق و سئال از معرف ، باید خیلی مشخص و دقیق باشد نه کلی گویی ) هرجا اوکی اولیه فراهم بود ، می شود مرحله بعدی معیارهای را با روشی که برای آن در نظر گرفته ای پی گیری کنی . مثلاً در خصوص روابط اجتماعی و مقتضیات رفتاری آن و روند و روش کیس مورد نظر می خواهید جویا شوید و شما هم روش کار را کنترل نامحسوس قرار داده ای . خب در این مرحله وارد این فاز می شوی ....... تا مرحله ای که می رسد به خواستگاری رسمی . بعضی موارد را در همون ورود و نشستهای خواستگاری مد نظر شماست برای محک زدن . مثلاً متناسب با معیارهای مورد نظرتان نوع پرسش ها ، نوع تعامل و یا برنامه های امتحانی خود را تنظیم کرده ای و لذا پیاده می کنی و در این مرحله هم مواردی برایت روشن می شود و ......

تا برسد به مرحله ای که خیلی می تواند کمک کننده باشد ، و آن مشاوره است . یعنی رفتن نزد مشاور ازدواج و بهره گیری از جلسات مشاوره برای تشخیص جزییات سنخیتها که یکی از آنها همین سنجش سطح عواطف و میزان سنخیت در آن است .

اگر مشاوره هم نتیجه مثبت بود می توانید وارد فاز نامزدی شده که محرم بودن یا نبودنش مهم نیست البته با در نظر گرفتن حریمها مدتی که می تواند با توجه به مراحل قبلی کوتاه هم باشد ، به تعاملات پرداخته و در این بین می شود از سلائق عاطفی و انتظارات عاطفی هم صحبت به میان آورد و حتی اگر در این تعاملات دوران نامزدی ، نظر مثبت به قطعیت رسید . کلیات برنامه زندگی را با هم مطرح کرد و .... با تفاوتها و دیدگاه ها در خصوص برنامه زندگی آشنا شد و پذیرفت و .....

ان شاء الله که ازدواجی موفق داشته باشی .

.

اخه فرشته جون مسئله همون زمانه.
منم مشکل خارپشت رو داشتم.نمیدونم چرا بعضی وقتا تو جلسه خواستگاری همه چی واسه ازدواج الکی الکی جور میشه.
نمیدونم، وقتی طرف (دختر یا پسر ) تو شناخت اولیه به نظر مناسب بود همه میخوان زود سر و ته قضیه هم بیاد و عروسی کنن.اخه شما که نمیدونید هی میگن خوب جوابت چیه؟دختر خوبیه ها..پسر خوبیه ها..فکراتو کردی؟؟..جواب بده دیگه...عروس گلم..بعد حرف تو فامیل و دوستا میپیچه..همه ازت میپرسن قضیه چیه؟..اصلا یهو فضا یه جوری میشه که همه خیال میکنن شما که داری با طرفت رفت و امد میکنی یعنی جوابت مثبته..
و وای از روزی که جواب منفی بدی...ما رو سر کار گذاشتن..چرا اینجوری کردن؟ما دلخور شدیم..خلاصه ادم بعد چند مرتبه دیگه واقعا کم میاره...

حالا اگه میشد هم دختر و پسر هم همه خونوادشون توجیه بشن که این روند طولانی فقط برای خواستگاریه و ممکنه بعدش اصلا جواب منفی باشه خوب بود...اما به نظرتون همه خونواده ها قبول میکنن؟
ما یه جایی بین روند سنتی و مدرن گیر کردیم نمیدونیم چیکار کنیم؟

نقل قول:

---

خب بالاخره محرمیت لازمه یا نه ؟
کاری با مسائل شرعیش ندارم
اما طبیعتا وقتی دونفر با هم محرم میشن رابطه اشون خیلی صمیمی تر خواهد بود
و در اینصورت هست که احتمال اشتباه در شناخت کمتر میشه
باز هم تاکید می کنم که رابطه جسمی ایجاد نمیشه

---

خوب تو که میگی کاری با مسائل شرعیش نداری...پس رابطه عاطفی بدون صیغه چه عیبی داره؟
میدونی صیغه حتی موقتش با خودش یه حالت تعهد ایجاد میکنه..یعنی دختر فکر میکنه تو که صیغش کردی یعنی میخوایش به احتمال 90 درصد.اونوقت ممکنه زیاد از حد صمیمی بشین بعد ممکنه تو جوابت منفی بشه اما از طرف دیگه تو رودروایسی و شکستن دل دختر مردم و این حرفا بمونی.

البته تضمینی نیست رابطه جسمانی ایجاد نشه ها:305:..فکر کن دفعه اول اتفاقی دستتون بهم بخوره..اولش زود دستاتونو بکشین کنار و مثلا یه کم خجالت..اما بعد میگین ما که محرمیم (حالا شاید تو نگی اما اون دختر میگه).
باور کن همین دست همدیگرو گرفتن خیلی وابستگی ایجاد میکنه خصوصا واسه دختر.

اما وقتی محرم نیستین انگار باز یه مانع وجود داره که رابطتون جسمانی بشه.

من برای کسانی که محدودیت زیاد از نظر خانواده در طولانی کردن شناخت دارند ، بخصوص دخترها ، راه میان بر و کوتاه و مورد پذیرش خانواده را مشاوره می دانم . لذا می توان آزمایش ژنتیک و مشاوره را مطرح کرد که اگر جواب ایندو مناسب بود جواب بله هست و اگر خیر جواب منفی . برای هرکس از فمیل و اطرافیان هم که بشنود مقبول است

.

فرشته عزیز من تو اینکه مشاوره به روند شناخت خیلی کمک میکنه شکی ندارم اما دلم نمیخواد اگه مشاور گفت خوبه من حتما بگم اره.

نمیخوام حتما در کار باشه...

ببخش خارپشت اگه خواستی بگو پستم حذف بشه.

نظر شخصی من که فقط از روی تجربه می باشد:

اگر هدفتان از صیغه محرمیت محک زدن ایجاد رابطه عاطفی است (بدون رابطه های فیزیکی و بصورت محدود) در طولانی مدت تنها باعث ازردگی خاطر و فشار می شود و حتی شاید اگر رابطه عاطفی ای هم قرار باشد ایجاد شود تحت تاثیر فشار ها خراب شود.

اما اگر هدفتان شناخت بیشتر و مطمئن شدن از شناخت اولیه ای است که پیدا کرده اید بدون صیغه هم با مدتی رفت و امد خانوادگی (حتما لازم نیست خانواده پسر در هر بار رفت و امد همراه او باشند اگر در این زمینه مشکل دارید) و یا حتی مسافرت و یا گردش رفتن به صورت خانوادگی میسر می شود. البته مشاوره هم کمک می کند.

در کل با هدفی که شما عنوان کردید و با محدودیتهایی که شما برای ان در نظر گرفتید صیغه محرمیت روش خوبی برای رسیدن به هدفتان نیست.

از نظر من خارپشت جان در مرحله اول
دخترو پیدا کن
بپسندش(خودت و خانواده)
یه جلسه خواستگاری برو!!!
بعد اگه جواب مثبت داد
به این فکر کن که حالا محرم شید یا نه
اصلا خانواده و فرهنگ دختر این اجازه رو میده؟؟؟

تو برای این باید با فرهنگ طرف آشنا باشی

تو خانواده ما صیغه هست اما بعد از بله برون و دوره شناخت حساب نمیشه در واقع دیگه دو طرف زن و شوهرن فقط تو دوره ای که آماده میشن برای عقد(خرید و لباس و رفت و آمد) چون خانواده مذهبیه اما متعصب نیست! ببین یعنی از یه طرف میگن شما که میخواین زن و شوهر شید راحت باشین از یه طرفم بحث گناه بودن روابط وسطه پس صیغه خونده میشه چون راحت باشن.

ذهنتو الکی درگیر این موضوع نکن سه صفحه ام دوستان نظر دادن!!! عجیبه!!!
موضوعات خیلی مهمتری هست! صیغم یه چیزه که کاملا به فرهنگ و مذهب طرفین بستگی داره ...
خانواده های یو میشناسم که کاملا بی حجابن وبی قید اما صیغه رو بد میدونن
و خانواده های خیلی مذهبی و معتقد که اونام صیغه رو بد میدونن
از اون طرف باز همین نوع خانواده ها وجود دارن که صیغه رو خوب میدونند
باید معیار و ملاک خودتو و طرفتو(اکه پیدا شد و رفتی خواستگاری) بسنجی

موفق باشی و سربلند:72: