به خدا پناه مي بريم

همه ما كه در همدردي دور هم گرد آمده ايم به معني اين است كه حل كردن مشكلات خودمان و ديگران برايمان مهم است. پس يعني مي خواهيم و سعي ميكنيم تا براي زندگي هايمان تلاش كنيم
در اين ميان مسئله اي كه خيل يمهم است اينست كه ما بدون كمك به خدا هرگز به هيچ جا و هيچ چيز نخواهيم رسيد.
از شما دوستان عزيز مي خواهم تا براي حل مشكلات اهالي همدردي هر يك فقط يك صلوات بفرستيم و براي لحظه اي كوتاه خداوند را در دلهايمان حاضر كنيم و از او طلب بخشش و كمك كنيم.

اللهم صلي علي محمد و آل محمد

دوستان
تجربه اي را دارم كه دوست دارم به شما هم پيشنهاد كنم
براي اينكه روزهاي خوبي و در امنيت و آرامشي داشته باشيد، هر روز صبح كه بيدار مي شويد سوره فلق را بخوانيد و اگر نخوانديد شروع به هيچ كاري نكنيد. سعي كنيد به خواندن آن عادت كنيد تا هيچ روزي از ذهنتان نرود.
باور كنيد اثر آن را در هرروز خواهيد ديد. فقط كافيست به حرفهاي من و به اين كار اعتماد كنيد. مطمئن باشيد ضرر نمي كنيد.من يكسال است كه اين كار را به صورت مداوم و روزانه انجام مي دهم و واقعا راضي هستم. خداوند را صبح به صبح صدا زدن و به او پناه بردن امنيتي است بي منتها.
براي دوستاني كه سوره فلق را حفظ نيستند، آن را قرار مي دهم. با دو بار خواندن حفظ خواهيد شد.
بسم الله الرحمن الرحيم
قُلْ أَعُوذُ بِرَبِّ الْفَلَقِ مِن شَرِّ مَا خَلَقَ وَمِن شَرِّ غَاسِقٍ إِذَا وَقَبَ وَمِن شَرِّ النَّفَّاثَاتِ فِي الْعُقَدِ وَمِن شَرِّ حَاسِدٍ إِذَا حَسَدَ
ترجمه:
بگو: پناه مى‏برم به پروردگار سپيده صبح، از شرّ تمام آنچه آفريده است؛ و از شرّ هر موجود شرور هنگامى که شبانه وارد مى‏شود؛ و از شرّ آنها که با افسون در گره‏ها مى‏دمند (و هر تصميمى را سست مى‏کنند)؛ و از شرّ هر حسودى هنگامى که حسد مى‏ورزد!

خدايا
به من صبر عطا کن تا بتوانم
انتظار نعمتهايت را بکشم

قسمتي از مناجاتنامه شهيد چمران را برايتان ميگذارم اميدوارم استفاده نماييد.

خدایا هدایتم کن زیرا مید انم که گمراهی چه بلای خطرناکی است.
خدایا هدایتم کن که ظلم نکنم زیرا می دانم که ظلم چه گناه نابخشودنی است.
خدایا نگذار دروغ بگویم زیرا دروغ ظلم کثیفی است.
خدایا محتاجم نکن که تهمت به کسی بزنم زیرا تهمت خیانت ظالمانه ای است.
خدایا ارشادم کن که بی انصافی نکنم زیرا که کسی که انصاف ندارد شرف ندارد.
خدایا راهنمایم باش تا حق کسی را ضایع نکنم که بی احترامی به یک انسان همانا کفر خدای بزرگ است.
خدایا مرا از بلای غرور و خودخواهی نجات ده تا حقایق وجود را ببینم و جمال زیبای تو را مشاهده کنم.
خدایا پستی دنیا و ناپایداری روزگار را همیشه در نظرم جلوه گر ساز تا فریب زرق و برق عالم خاکی مرا از یاد تو دور نکند.
خدایا من کوچکم ضعیفم ناچیزم پرکاهی در مقابل توفان ها هستم به من دیده ای عبرت بین ده تا ناچیزی خود را ببینم و عظمت و جلال تو را به راستی بفهمم و به درستی تدبیر کنم.
خدایا دلم از ظلم و ستم گرفته است تو را به عدالتت سوگند می دهم که مرا در زمره ستمگران و ظالمان قرار مده.
خدایا می خواهم فقیری بی نیاز باشم که جاذبه های مادی زندگی مرا از زیبایی و عظمت تو غافل نگرداند
خدایا خوش دارم گمنام و تنها باشم تا در غوغای کشمکشهای پوچ مدفون نشوم.
خدایا دردمندم روحم از شدت درد می سوزد قلبم می جوشد احساسم شعله می کشد و بند بند وجودم از شدت درد صیحه می زند تو مرا در بستر مرگ آسایش بخش. خسته شده ام پیر شده ام دل شکسته ام ناامیدم دیگر آرزویی ندارم احساس می کنم که این دنیا دیگر جای من نیست با همه وداع می کنم و می خواهم فقط با خدای خود تنها باشم.
خدایا خدایا به سوی تو می آیم از عالم و عالمیان می گریزم تو مرا در جوار رحمتت سکنی ده.

الهى چون با خود نگرم و كردار خود بينم گويم از من زارتر كيست؟ و چون با تو نگرم و خود را در بندگى تو بينم گويم از من بزرگوارتر كيست؟
الهى بود من بر من تاوان است، تو يك بار بود بر من تابان.
مصيبت من بر من گران است، تو آب خود بر من بباران
فرازى از مناجاتنامه خواجه عبدالله انصارى

زماني كه براي مردگان خود فاتحه مي فرستيد بهتر است نام فرد متوفي را نياوريد و فاتحه خود را تقديم به تمامي مردگان كنيد تا آنها هم از فاتحه شما فيض ببرند.
يادمان باشد آنها دستشان از دنيا كوتاه است و به كمك ما نياز دارند
اما بيشتر از آن يادمان باشد كه ما هم به چنين روز گرفتار خواهيم بود

خدايا به تو پناه مي بريم .....
مگر من به غیر تو می شناسم؟
مگر به منزلی جز خانه تو راه می برم؟
مگر دل به معشوق دیگری داده ام؟
مگر پیشانی بر خاک دیگری ساییده ام؟

مگر در هجران دیگری سوخته ام؟

که امید به غیر تو داشته باشم؟
مگر جز تو تمامت خوبیست و مگر نه تمامی خیر به دست توست؟
چگونه در آرزوی غیر تو باشم و آفرینش و فرمان به دست تو باشد؟

خدای بزرگ آن قدر به ما عظمت روح و تقوا عطا کن که همه ی وجود خود را با عشق و رغبت قربانی حق کنيم .

خدايا آن چنان تار و پود وجود ما را به عشق خود عجين کن که در وجودت محو شويم.

خدايا ما را از گرداب خودخواهی و از گردباد هوا و هوس نجات ده و به ما قدرت ايثار عطا کن .

خدايا در اين لحظات سخت امتحان، نور ايمان را بر قلب ما بتابان و ما را از لغزش نگاه دار.

خدايا ما را قدرت ده که طاغوت خود پرستی را به زير پا افکنيم و حق و حقيقت را فدای منفعت های شخصی نکنيم.

زماني كه بسيار مي خندم و شادم، به طور ناگهاني ياد خدا به ذهنم مي آيد و او را شكر مي گويم
زماني كه راحت مي خوابم و از خوابيدن لذت مي برم خدا را شكر مي گويم.
زماني كه مشكل دارم خدا را عاجزانه صدا مي زنم.
از خدا بخواهيم تا همه ما را در مشكلات كمك كند. ما تلاش خود را مي كنيم و اگر به نظر خودمان تلاشمان كافي نبوده، قول مي دهيم تا هر چه نيرو داريم به كار ببريم تا مشكلات را از سر را برداريم.
خدايا ما به ياري تو در اين زندگي محتاجيم
خدايا من بدون تو حس مي كنم هيچ چي نيستم و اگر تواناترين فرد باشم و كليد حل مشكلات در دستانم باشد، باز هم اين تويي كه اراده و قدرت به من مي دهي تا كليد را به قفل بيندازم و آن را باز كنم.
خدايا به من صبر بده تا بتونم مشكلات را تحمل كنم
خدايا به من قدرت بده تا بتونم مقاومت كنم
خدايا تنهايم نگذار كه بي تو خيلي تنهام
خدايا به ما پناه بده و آغوشت مهر و عطوفتت را براي ما باز كن.

سلام
حدیث قدسی:
بنده من تو به هنگامی که به نماز می ایستی من آن چنان گوش فرا می دهم که گویی فقط همین یک بنده را دارم ولی تو چنان غافلی که گویی صدها خدا داری .

رعنا جان
واقعا جمله اي كه نوشتي بسيار برايم تكان دهنده بود. اما حقيقت دارد.
ما هزاران چيز را دردنيا مي پرستيم و به زبان مي گويم: خدايمان يكيست.
خدا ما را ببخشد اگر او را كوچك و ناتوان مي بينيم. خدا ما را ببخشد اگر هزاران خدا در زندگي داريم و خدايمان را فراموش مي كنيم.

جملاتي از حضرت علي (ع) از كتاب نهج البلاغه:

اى فرزند آدم زمانى که خدا را مى‏بينى که انواع نعمت‏ها را به تو مى‏رساند تو در حالى که معصيت کارى، بترس.

هشدار هشدار به خدا سوگند، چنان پرده‏پوشى کرده که پندارى تو را بخشيده است

کسى که آرزوهايش طولانى است کردارش نيز ناپسند است

عمل مستحب انسان را به خدا نزديک نمى‏گرداند، اگر به واجب زيان رساند

"خوشا به حال کسى که به ياد معاد باشد، براى حسابرسى قيامت کار کند، با قناعت زندگى کند، و از خدا راضى باشد"

خداواندا.
من! ، دانه!
بنده تو كه دوستش داري و چون مادري كه فرزندش را تر و خشك مي كند از من نگهداري مي كني، از تو مي خواهم با ما در اين بازي خوب و بد زندگي همبازي باشي و در كار خير و شر ما كه ما قادر به تشخيص دادن آن نيستيم ،‌ كمكمان كني.