آموزش رانندگی

با سلام.نمی دونم مشکلمو تو انجمن مناسب مطرح می کنم یا نه.من در حال آموزش رانندگی هستم.البته توسط همسری.گفته هر موقع یاد گرفتی برو گواهی نامه بگیر.هر موقع وقت کنیم می ریم بیرون البته 12 شب به بعد که خلوته.همسرم که روند یادگیریمو دیده می گه خیلی طول می کشه که یاد بگیری.چون هوش و حواست سره جاش نیست.بچه ها خودمم حس می کنم این روند خیلی طولانی شده.کم کم دیگه دارم به این نتیجه می رسم که یاد نمی گیرم.قبل ازدواج هم با بابام می رفتیم بیرون واسه آموزش.بچه ها امکان داره کسی به دلیل حواس پرتی و روانی نتونه یاد بگیره؟.

منم اوایل مثل شمافکرمی کردم.ولی وقتی واقعاتصمیم گرفتم که گواهی نامه بگیرم رفتم اموزشگاه رانندگی ثبت نام کردم .چون من چیزی ازاموزش همسرمونمی فهمیدم.وبااشتباهات من همسرم زودازکوره درمی رفت.ولی وقتی اموزشگاه ثبت نام کردم دیدم کلی اموزش مربی باهمسرم فرق میکنه وچقدرراحت تراموزش مربی رومی فهمم.پیشنهادمی کنم هرچه زودترتواین کلاسهای اموزش رانندگی ثبت نام کنی واون وقت خودت فرق اموزش مربی وهمسرتومیفهمی.ومیبینی چقدراعتمادبه نفست میره بالاوتویه چشم بهم زدن میشی استادهمسرت:310:

اه رايحه تو هم كه مثل مني :311::311:،منم تاپيك زدم ولي مشكلم با وجود راهنماييهاي دوستان حل نشد اين هم لينكش:

كليك كن

من مرد هستم ، شاید قیاس مناسبی نباشه !
ولی بهترین تمرین از نظر من ، تمرین ذهنی هست ، یعنی شما رویه رانندگی رو به صورت ذهنی هر موقع بیکار شدید مرور کنید ، حتی یاد اشتباهات بیفتید و ...
در ضمن مردها چون خودشون رانندگی رو بلد هستند ، انتظار دارند طرف مقابل هم همونطور سریع یاد بگیره ! :311:
پس حتما برید کلاس رانندگی

حتما حتما حتما آموزشگاه ثبت نام کن.
دیگه با همسرت نرو آموزش چون این جوری بعضی نکات اشتباه توی ذهنت جا میافته و بعد که بری آموزشگاه هم کار برای مربیت سخت میشه و هم خودت دچار دوگانگی میشی.
موفق باشی

یعنی واقعا نمی شه اول پیش همسری یاد بگیرم بعد برم؟
آخه همسری اینو ازم خواسته و منم قبول کردم دوست ندارم بزنم زیر قولم.مطمئنم اصرار کنم بالاخره قبول می کنه بره ولی من که احتیاج چندانی ندارم یاد بگیرم به این زودی چه لزومیه اوقات اونم تلخ کنم.البته الانشم چون هول می کنم اوقات همسری تلخ میشه.باور می کنید من تنها وقتی که اوقات تلخیه همسری جونو دیدم همین موقع آموزش دادنه.

چون ماشین نداشتم تصمیم جدی برای گواهینامه هم نداشتم، دو سال بود هر موقع فرصت مناسبی پیش میومد بابا بهم آموزش میداد از بس گیجم میکرد حتی تصور هم نمیکردم بتونم داخل شهر رانندگی کنم اما وقتی تصمیم گرفتم گواهینامه بگیرم رفتم آموزشگاه جلسه سوم راننده شدم:227: ، البته مربی خیلی خوبی داشتم با اینکه مرد بود خیلی صبور و با حوصله بود و حسابی بهم اعتماد به نفس میداد و تشویقم میکرد:)

عزیزم نحوه ی آموزش مربی با نحوه ی آموزش همسرت 180 درجه فرق میکنه.ماشین اونها برای آموزش تجهیز شده و میتونی با خیال راحت رانندگی کنی(چوت کلاژ و ترمز مخصوص زیر پای مربی هست) و این بهت آزادی عمل میده.میتونی همزمان بری آموزشگاه ثبت نام کنی و بعد از چند جلسه که راه افتادی با همسرت بری تمرین کنی.
نکته دیگه این که برای گرفتن گواهینامه باید حتما 10 جلسه در یک آموزشگاه کلاس گذرونده باشی تا بهت کارتکس شرکت در امتحانو بدن در غیر این صورت نمیتونی.پس حالا که در هر صورت باید بری آموزشگاه چرا از همون اول اقدام نکنی؟

عزیز دلم این مسئله خیلی خانم هاست.شما با دلیل و منطق و با مهربونی برای همسرت توضیح بده که با یک فرد غریبه راحتر رانندگی یاد میگیری(و چاشنی صحبتات خودشیرینی هایی از قبیل اینکه من اینقدر عاشقتم که نمیتونم وقتی تو هستی به چیز دیگه فکر کنم!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!):311:
من دو بار دوره کامل دیدم و بعد گواهینامه گرفتم و در عرض چند ماه چندین تصادف خیلی وحشتناک کردم که اخریش منو به بیمارستان کشوند!اما اعتماد به نفسمو از دست ندادم!!!!
از بس میگن خانما رانندگی بلد نیستن به ما القا شده!
من مطمئنم شما راننده خیلی خوبی میشی.تلاشتو بکن
موفق باشی

سلام رایحه عشق عزیز
اگه می شد اول میرفتی کلاس خیلی بهتر بود چون بعضی وقتا ادم یه خراب کاریایی میکنه که متوجه نمیشه همین بهت اعتماد به نفس میده چون مربی زیر پاش کلاجه و حالا که قول دادی مردا همه همین جوری اند تو رانندگی و ماشینشون براشون یه جورایی شبیه بچه شونه پس زیاد نگران نباش و بهش اثبات کن ما زنا رانندگیمون عالی به قول داداشم تو ایران زنا اروپایی رانندگی میکنیم و اینو مردا نمیفهمن
یه جیز دیگه اگه دوستی داری که بتونه بهت اموزش بده ازش بخواه بهت اموزش بده اخه زنا به ادم ارامش میدن و اعتماد به نفس البته زیاد خوب به اندازه مردا اموزش نمیدن:311:
به نظر من خیلی خوب یاد بگیر و ولشم نکن بعضی موقعه ها خیلی لازم میشه و اینکه تازه اولشه اگه یه تصادف خدایی نکرده بکنی چی میگی برا رسیدن به هر چیز باید تلاش کنی و بعضی موقعه ها هم تخلیه همسری تحمل کنی :227:

رایحه عزیز یه چیزم مد نظر داشته باش ، اگه تصمیم داری گواهینامه بگیری خیلی مصمم برو جلو اشتباه منو تکرار نکن که هفته ای یه بار می رفتم برای تمرین بعد یه هفته برف اومد نرفتم ، هفته بعدش بابا کار داشت نرفتم و هفته بعد ....هیچ موفقیتی هم کسب نکردم و داشتم کم کم بیخیال می شدم . بعدش تصمیمو گرفتمو رفتم آموزشگاه خیلی راحتو بی دردسر گواهینامه مو گرفتم.
البته در کنار تمرین با ماشین آموزشگاه با همسرتم اگه بتونی بری تو خیابونای خلوت رانندگی کنی زودتر راه میفتی.

فعلا که چون سوتی های منو تو رانندگی دیده می گه هنوز زوده گواهی نامه بگیری.یا کلاس بری.بچه ها برخلاف تصورم راضی نمی شه برم کلاس.خوشش هم نمی یاد راجع بش اصرار کنم.یه مدت بی خیال می شم.اگه بهش ثابت کنم که حواس پرت نیستم اجازه می ده.
فعلا حس مردونگیش گل کرده :311:منم که باید به این حسش بها بدم البته خودم دوست دارم بها بدم وازش اطاعت کنم
فعلا به این آموزش های شبانگاهی باید قانع باشم

سلام رايحه جان
تاپيك من قفل شده به خاطر همين اومدم تا تو تاپيك خودت از دلسوزي‌ها و اميدهايي كه بهم دادي، ازت تشكر كنم.
در مورد رانندگي هم نگران نباش، اولش همه همينطورن، با وجودي كه مي‌دوني من چه مشكلاني دارم ولي شوهرم گاه‌گداري ماشين را به من مي‌ده تا براي تمرين يه مافتي را چه داخل شهر و چه در خارج شهر رانندگي كنم. البته من گواهي‌نامه دارم ولي هنوز تجربه كافي ندارم.
حالا هم هر چه پيش مي‌ره احساس مي كنم تسلطم به ماشين و رانندگي زياد مي‌شه و از غرغرها و داد و هوارهاي شوهرم كه وايسا.... بوق بزن....... تو تقاطع ايست كامل كن.....بغل را نگاه كن و ..... كم‌ و كمتر شده...
نگران نباش آهسته و پيوسته برو ان‌شاء ا... ياد مي‌گيري