قهر کبری

سلام دوستان

من 28 سالمه و همسرم 30 سالشه. 2 ساله ازدواج کردیم، فرزند نداریم. من کارمندم و همسرم شغل اش آزاده. توی تهران زندگی می کنیم و وضعیت مالی معمولی داریم.

دیگه از دست همسرم طاقتم تموم شد. هیچ ارتباطی با من برقرار نمی کرد. فقط مواقعی حرف می زد که یا چیزی می خواست یا می خواست یه نظر منفی بده. قبلا هر وقت از دستش ناراحت می شدم فقط یک روز باهاش قهر می کردم ولی دیگه خسته شدم. دو شب پیش دوباره طعنه و کنایه زد منم دیگه بریدم و باهاش حرف نزدم. الان هم عصبانی هستم هم ناراحت هم نگران. نمی دونم قراره چی بشه یا باید چیکار کنم؟ از اون بدتر هفته دیگه همه اش تعطیله. آخه من جایی رو به جز سر کار ندارم که برم. دلم نمی خواد خانواده ام چیزی بفهمن. کسی می دونه آخر و عاقبت زندگی من چی میشه؟ باید چیکار کنم؟ :302:

چي شده ابر بهار؟ چقدر نا اميد؟

سلام
عزیزم یکمی عصبانیتت رو کم کن و به خودت مسلط باش
وحالا آروم آروم بگو که چی شده سر چه چیزهایی بهت طعنه می زنه برای چی باهات ارتباط برقرار نمی کنه؟

همسرم محبت کردن رو فقط توی ارائه خدمات و فراهم کردن رفاه می دونه. فکر می کنه فقط وظیفه اش کار کردنه. صبح بره و شب برگرده خونه برای استراحت. تفریح و سرگرمیش هم بیرون از خونه است و وقتی با من به مهمونی میاد و یا وقت میگذرونه انگار داره وظیفه اش رو انجام می ده و هیچ لذتی نمی بره.
هیچ وقت با من صحبت نمی کنه. فقط وقتی که چیزی بخواد مثلا غذا، خودکار، موبایل و این جور چیزها صداش رو میشنوم.
در غیر اینصورت وقتهایی حرف می زنه که بخواد نظر منفی بده.
ما خیلی کم همدیگرو می بینیم چون اون که هر روز تا دیر وقت سر کاره من هم سر خودم رو با کار گرم کردم.
برای همین تصمیم گرفتم رابطه ام رو با همسرم نزدیک کنم. یک سری سرگرمی مشترک ایجاد کردم ولی اوضاع بدتر شد. چون بیشتر میدیدمش بیشتر دعوامون می شد و من چون تلاش مضاعف می کردم خیلی حساس شده بودم. از 10 جمله ای که توی این هفته باهم صحبت کردیم 7 تاش منفی بوده مثلا:

از دختر خاله ات خوشم نمیاد (همه اش 5 سالشه)

این لباس اصلا بهت نمیاد

چقدر حرف می زنی (تازه با اون حرف نمی زدم، جایی مهمون بودیم داشتم با صاحب خونه حرف می زدم)

.....

چند شب پیش دکوری که خیلی دوستش داشتم شکست اون هم گفت "بهتر" ...
منم که تمام این حرفها و تلاش هایی که برای درست کردن زندگیمون کردم و گذشت هایی که برای جلوگیری از اوقات تلخی کردم توی 2 سال روی هم تلمبار شده بود دیگه خسته شدم و بریدم و باهاش حرف نمی زنم. اونم که از خدا خواسته رفته دنبال تفریحات بیرون از خونه اش

ابر بهاری عزیز.رفتی حالا که اومدی اینطوری؟.قراره ما این بود؟قرار این بود که بری زندگیتو بسازی که انتظارت بره بالا؟
قرار نبود به این زودی دنبال نتیجه باشی.یه چیزو بگم نذار این قهر طولانی بشه.نذار عادت کنید به قهر.نذار نذار نذار
من بهار شادی رو خبر کردم بیاد تاپیکتو بخونه.چون اونم با مشکلاتت آشناست.در ضمن راهنمای خوبی هست

عزیزم اهمیتی به مخالفت هاش نده و کار خودتو بکن. درسته وجود یک آینه دق توی خونه خیلی اعصاب آدمو خرد میکنه ولی هرچفدر روی حرفاش حساس بشی ، اونم سو استفاده میکنه و بیشتر انرژی منفی میده.

بنظر من بهش بفهمون که اگه توام بخوای بهونه تراشی کنی واست خیلی راحته ولی نمیخوای زندگی رو تبدیل به میدون مبارزه کنی. بجای ناراحت شدن و تو خودت ریختن، بیخیال شو عزیزم .............:72:

ابر بهاری عزیز سلام

درک میکنم که چقدر رفتار همسرت باعث ازارت شده اما عزیز دلم قهر هم جز پیچیده کردن مسئله کاری نمیکنه

خیلی خوبه که سرگرمی مشترک خاستی ایجاد کنی اما عزیز دلم پیدا کردن راه حل کافی نیست

باید روی راه حلت پافشاری و حوصله کنی تا به نتیجه دلخواه برسی

انگار کمی نیاز به تجدید قوا داری یه کم بیشتر به خودت رسیدگی کن تا بتونی مشکلات را بهتر مدیریت کنی

در کنار خدا هر مشکلی اسون میشه به نقاط مثبت شوهرت فکر کن و با نیروی جدید راه حل ها را به نتیجه برسون

موفق باشی خانومی

می خوام شرط آشتی کردن رو پیش مشاور رفتن بذارم
البته اگه برای آشتی بیاد، چون مثل اینکه خیلی هم بدش نیومده
دلم می خواد زودتر تکلیف ام روشن بشه، من 28 سالمه دیگه شانس تشکیل یه زندگی دیگه رو ندارم.
من خیلی دلم می خواد خانواده داشته باشم اگه همسر خوبی داشتم تا الان دو سه تا نی نی خوشگل آورده بودم:227:
دوستان ممنون همین که باهام صحبت کردید کلی آرامش گرفتم، دلم خیلی گرفته بود.:46:

سلام به ابر بهاری عزیز

چه خبره بچه ها؟...فکر کردم بمبی ترکیده یا خدای نا کرده کسی اتفاقی براش افتاده!

ببین بچه ها چقدر دوستت داشتن که به من پیام خصوصی دادند که بهار خودت رو اورژانسی برسون!

من هم فکر کردم شاید قتلی چیزی اتفاق افتاده :163:

بعد اومدم دیدم که ابر بهاری ما باز دوباره مثل ابر بهار شده و کاسه صبرش لبریز!

گلم 2 ماهه می خوای به نتیجه برسی؟

اتفاقی نیفتاده که!

من که به شما گفتم تغییر پروسه زمان بریه!

شما قرار بود اول روی خودت کار کنی و فکر می کنم مشاور هم بهت گفته بود که شما در

برقراری ارتباط با افراد ضعیفی!

جلسات مشاوره را ادامه دادی؟

چرا انقدر زود انتظار معجزه داری دختر خوب؟

2 ماه که زمان زیادی نیست! ضمنا خودت هم اشاره کردی که خیلی حساس شده ای!

به قول آقای tesoke شما دچار حالت زیر شدی :

نقل قول:

---

مشکل این جاست که همه فکر میکنند که این منم که دارم برای این زندگی بیشتر

هزینه میکنم. این هزینه شامل محبت و از خود گذشتگی و کار و ... میشه. هر کدوم از

زن و مرد با خودش فکر میکنه : من دارم این قدر برای این زندگی هزینه میکنم اما طرف مقابلم

تلاشی نمیکنه.

اینه که مشکل درست میکنه. این که هر کس خوبی های خودش را میبینه و بدی هاشو

چشم پوشی میکنه اما در مورد طرف مقابل، بدی هاشو میبینه و خوبی هاشو چشم

پوشی میکنه.

---

شما دائم داری به این موضوع فکر می کنی که من هزینه می کنم! من تلاش می کنم من من

من! خوب قاعدتا باز خورد نمی بینی و دوباره روز از نو روزی از نو!

شما باید روی خودت کار کنی و بیشتر تلاش کنی!!!!!!!!

من 3 ساله کار آفرینی کردم هنوز نتیجه مطلوب ندیدم اما امیدم رو از دست ندادم و روش های

دیگه ای رو امتحان می کنم!

بهتر نیست شما از خواسته هایت برایش بگویی یا با مشاور در این خصوص صحبت کنی؟


=======================

دیدی خیلی عجولی!!!!!

چه راحت از تکلیف مشخص کردن صحبت می کنی!

یعنی چه من 28 سالمه می خوام زود تکلیفم روشن شه؟

فکر نمی کنی شاید ایراد از خودت هم باشد که برای بهبود زندگیت صبور نیستی؟

و از کجا معلوم تا این ضعفت برطرف نشود زندگی بعدی ات :163: خوب باشد؟؟؟؟؟؟؟؟؟

شرط خوبیست اما با حفظ آرامش و نه به عنوان یک شرط که وظیفه اش بداند!!!!!

باید بگویی برای بهتر شدن زندگیتان نزد یک مشاور برود!!!

بعد هم شما هم مثل همسرت تمام تلاشها را به شکل وظیفه انجام دادی نه با عشق!

من فکر می کنم هر دو نیاز دارید بیشتر باهام صحبت کنید و نگاهتان را به زندگی عوض کنید!

سلام عزیزم

بهار جون راست میگه.

واسه جدا شدن هنوز خیلی زوده. ضمن بجای پاک کردن صورت مساله باید فکر حل مشکل بود :46:

درسته زندگی کردن با یه مرد بهانه گیر که دائما دنبال بهانه گیری واسه قهر میگرده خیلی سخته ولی پشیمونی همیشگی و طلاق گرفتن راه حل مشکل شما نیست عزیزم :305:

سلام ابر بهاری عزیز
من در جریان مشکلات شما نبودم.ولی خانومی چیزی رو که تجربه کردم بهت میگم.قهر بزرگترین آفت زندگیه و هیچ چیزی رو حل نمیکنه.ولی شما رو بیشتر از هم دور میکنه.قهر نکن ولی باهاش سنگین باش.یه مشاوری بهم گفت وقتی از دست شوهرت ذله میشی مثلا میخوای چایی بهش بدی بگو بفرمایید مثلا آقا رضا.همش از سوم شخص استفاده کن.حالا نمیدونم تا چقدر به کارت بیاد چون یه نسخه رو برای همه نمینویسن

انشاالله مشکلت حل میشه.

اگه دکمه ای به نام "خیلی تشکر" وجود داشت حتما ازاش برای تشکر از شما استفاده می کردم.

راست میگید منم خیلی خیلی مشکل دارم. منم صبرم خیلی کمه

دیشب انقدر اصرار کرد که مجبور شدم باهاش حرف بزنم ولی حرف های خوبی نزدم همه اش از کاستی ها گفتم.

همه اش قول می ده که همه چیز رو درست می کنه، این قول رو چند بار داده و خیلی هم سعی کردیم ولی موفق نمی شیم.

بهش گفتم من هنوز باهات آشتی نیستم و باید حداقل این دو سه روز رو که انقدر زجر کشیدیم جبران کنی ولی اون اصلا نمی دونه جبران یعنی چی

دوباره مشغول کارهای روزمره و همیشگی می شه و دوباره و دوباره و دوباره همه چی تکرار می شه.......

چطوری متوجه اش کنم؟ از چه جمله هایی استفاده کنم؟ بهش چی بگم؟ چجوری منظورم رو بهش برسونم؟؟؟؟

سلام عزیزم. مریم جون راست میگه. درسته شوهرت باهات قهر میکنه ولی تو بزرگواری کن و ببخشش. همینکه پشیمونه کافیه عزیزم، بقیشو بگذار به حساب غرور مردونش و سادگیش. سعی کن بهش یاد بدی که اگه واقعا ازین کارت پشیمونی نباید دوباره تکرارش کنی.

آفت بزرگ اینجور قهرا اینه که فقط و فقط شوهرتو ازت دور میکنه. کم کم بعد از یه مدت این سرسنگین بودن ها و کم محلی ها واسه جفتتون عادی میشه. اونوقت خدایی نکرده بجای زن و شوهر مثل دوتا همخونه میشید. تازه ممکنه بقیه اگه خبردار شدند، این وسط بخواند از آب گل آلود ماهی بگیرند و بین شما دوتا بیفتند. اونوقت اگه شوهرت کسی رو واسه دردو دل کردن و پر کردن تنهایی هاش نداشته باشه چی میشه؟:163::163:

داشتم تاپیک بقیه رو می خوندم.....

ازدواج دوم....
کتک کاری.....
طلاق.....
اعتیاد.....

این دنیا چه خبره؟؟؟؟؟؟ راستش رو بخواین دیگه گیج شدم.

یادتونه براتون تعریف کردم که آشتی کرده بودیم.....
مثلا آشتی کرده بودیم و خواستیم مهمون دعوت کنیم. بخاطر مهمونی سر 2 تا چیز بیخودی دعوامون شد:
1- با وجودی که 50% دعواهامون سر نوشیندنی های غیر مجازه و مرتب سر این موضوع با هم بحث داریم، دوباره به مهمون ها نوشیدنی تعارف کرد. اونم به فامیل من که اصلا اهل این جور چیزها نیستن. به من هم کارد می زدی خونم در نمی اومد
2- کلی توی مهمونداری و آشپزی کمکم کرده بود و وقتی اومد پیشم نشست بهم گفت برم براش چایی بیارم منم که دلم از دستش پر بود نیاوردم.

خجالت می کشم بگم چی شد.....

همین دو تا باعث شد با هم لج بیافتیم و من هم که از قهر قبلی هنوز دلم پر بود انقدر عمدا اذیت اش کردم تا مستاصل و بیچاره شد. هیچ وقت اینجوری ندیده بودمش. خیلی ناراحت بود یه غم عمیق و وحشتناک. انگار هیچ کاری از دستش بر نمی اومد. نه می تونست از خونه بره، نه می تونست با قول های الکی ماست مالی کنه. یک دفعه نشست و گریه کرد. توی بزرگ ترین مشکلات ندیده بودم گریه کنه.....

می دونید چیه؟ همسرم تمام تلاش اش رو می کنه ولی درست بشو نیست. می خوام همسرم رو ببخشم. دلم رو باهاش صاف می کنم. تا الان دلم می خواست اون همه چیز رو درست کنه ولی از این به بعد خودم این کار رو می کنم. مطمئن ام که می تونم.
همونطور که قبلا گفته بودم همسرم دوره ای خوبه و بعدش دوره ای بد اخلاق. این چند روز خوش اخلاق بوده ولی داره وارد دوره بد اخلاقی می شه. این بار می خوام شرایط رو کنترل کنم و نذارم اتفاقی بیافته.

وقتی پست های دیگران رو خوندم و مشکلاتشون رو دیدم خیلی براشون ناراحت شدم و از خودم هم خجالت کشیدم. احساس می کنم مشکل کوچیکی دارم که توانایی تحمل کردنش رو ندارم. برای همین دیگه نمی خوام هیچ پستی بذارم. برای همین باهاتون خداحافظی می کنم. از کمک هاتون متشکرم و برای همتون آرزوی موفقیت می کنم.:43:

سلام

آفرین ابر بهاری عزیزم! :46:

تو بالاخره به اصل این شعر رسیدی :104: :104: :104:

آینه چون نقش تو بنمود راست! .......... خود شکن آیینه شکستن خطاست!

حالا که دست از توقع برداشتی و فقط دنبال بهبود روابط هستی ایمان دارم به لطف خدا از

پس مسائل بر می آیی!

هر وقت احساسات بد سراغت آمد نعماتی که داری را بنویس تا یادت بیاید که چقدر

خوشبختی.

روی روابط زناشوییتان هم کار کن!

هر وقت مشکلی پیش آمده پیش ما بیا!

هرگز با همسرت هم مقابله به مثل نکن!

موفق باشی گل من

از خدا در این ماه ربیع ، ماه شادی و رحمت ، خوشبختی را برایتان آرزومندم!

:72: