ترس از رانندگي!!!

سلام دوستاي خوبم

واقعيتش روم نميشد مشكلمو مطرح كنم ولي بعدبه خودم گفتم آخه اينجا كه محيط مجازيه نتوني مشكلتو مطرح كني پس كجا ديگه ميتوني كمك بگيري. تو رو خدا بهم نخندين:325::325:

موضوع اينه كه از رانندگي كردن وحشت دارم. حدود 3 سال پيش گواهينامه گرفتم مرتب هم پشت ماشين بودم با اينكه اولش بود اعتماد به نفس خوبي هم داشتم و اصلا نميترسيدم. بابام هم كلي بهم ميدون ميداد. تا اينكه يه روز ظهر كه داشتم كنار خونه پارك ميكردم يهويي نميدونم چطور شد كه حواسم پرت شد و زدم تو ديوار:302:
خلاصه يه 1 هفته اي ماشين نداشتيم و سيصد تومني هم خرجش شد:163:
بعد از اون تاريخ بابام هر كاري كرد پشت رل ننشستم تا الان كه 3 سال ميگذره رانندگي برام شده يه كابوس خيلي ميترسم.فقط دو بار با شوهرم نشستم اونم خارج از شهر توي جاده مستقيم فقط تونستم 100 متر برم پاهام به شدت ميلرزه....
بابام هم تقريبا هر روز باهام بحث ميكنه كه چرا سوار نميشم و اينكه زشت ميدونه دختر رانندگي نكنه(كاش بابام مثل مرداي متحجر مخالف فعاليت دختر بود!!)
خلاصه خودمم خيلي خجالت ميكشم از اين ناتوانيم......گفتم شايد بتونم با كمك شما بتونم اين ترسو كنار بذارم و اعتماد بنفسمو بدست بيارم

سلام گلنوش عزیز

به نظر من شما موضوع رو خیلی واسه خودتون بزرگ کردید . باید سعی کنید ترس رو کنار بذارید . من هر وقت از هرچی میترسیدم عمدا برادرم منو توی اون شرایط قرار میداد . اول فکر می کردم بدجنسی میکنه ولی بعد ها فهمیدم که تا با موقعیت مشابهی که میترسی مواجه نشی نمی تونی بهش غلبه کنی .

فکر میکنم اگه ابتدا از یه مسیر ساده و راحت شروع کنید ، ترستون خیلی زود از بین میره . خوشبختانه پدرتون خیلی میتونه کمکتون کنه .
مثلا می تونید وقتی که پدرتون رانندگی میکنه ازش بخواهید یه مسیر کوتاه و راحت رو شما برونید ، این شروع اعتماد به نفستون رو خیلی بالا میبره .

در این مورد هم باید مثل بقیه مشکلات از یه قدم و موفقیت کوچک شروع کرد تا به موفقیت های بیشتر رسید .

يادم مياد اول كه رانندگي رو شروع كردم ، يه پيكان خريدم و تا تونستم زدمش به در و ديوار ، :199: :101: داغونش كردم
به هر صورت بايد از يه جا شروع كني ...

فوقش يه بار ديگه ميزني تو ديوار :199:

اعتماد به نفست را بالا ببر و بخيالي طي كن ، حالا كه اينهمه ديگران اصرار ميكنند بهترين فرصته ، همين فردا ماشين و بردار و يه گشت حسابي بزن و از رانندگي كلي لذت ببر :72:

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط مهاجر بینشان

فوقش يه بار ديگه ميزني تو ديوار :199:

---

آخه همش پيش خودم ميگم اوندفعه خورد به ديوار، اين دفعه اگه خورد به يه آدم يا يه موتوري كه تو شهر ما فراوونه،چيكار كنم؟
مخصوصا اينكه 3 ساله سوار نشدم فكر ميكنم يادم رفته

آخ كه چه كيفي ميده رانندگي ، هر چه دير كني خودت رو از اين لذت محروم ميكني ، البته اگه نزني اينبار يه ديوار ديگه رو داغون كني :311:

به قول Matin_Alone خيلي سخت ميگيريش و بزرگش ميكني ، يه گاز بده و برو رو سرعت 150 ببين چه حالي ميده ...

توكل كن به خدا و شروع كن ، اولش هم بذار كسي همراهيت كنه

موفق باشيد

خوب چه لزومي داره حتما از تو شهر شروع كنيد ، يعني يه جاي خلوتي تو شهرتون پيدا نميشه ، بعدش هم تا اين فكرا رو از ذهنت بيرون نكني همين آش و همين كاسه هس ،

:72:

گل نوش به نظر من اول از اینکه خودت دوباره رانندگی رو شروع کنی حتما یه دور کلاس رانندگی ثبت نام کن
1 جلسه برو و به مربیت بگو که 3 سال نشستی پشت رل و می ترسی و بهش بگو کاری کنه که تو جراتت زیاد شه
چون زیر پای مربیت ترمز هست و می تونه ماشین رو کنترل کنه خیلی می تونه کمک کنه که تو استرست کم شه

حتما با یه مربی شروع کن و بعد اگر دیدی با یه جلسه ترست نمی ریزه این جلسات رو تمدید کن
خود مربی می دونه چه رفتاری کنه که تو جرات مند شی

بعدش از اینکه چند جلسه با مربی کار کردی از روزهای جمعه صبح که همه جا خلوته و پرنده پر نمی زنه شروع کن
اول با همسرت و بعد از چند جلسه تنها بشین پشت رل و یه مسیر کوتاه رو برو
بعد دیگه با همسرت برو داخل شهر
مطمئن باش ترست می ریزه این جوری
اینم وقتی پشت فرمون نشستی با خودت بگو
فَاللَّهُ خَيْرٌ حَافِظًا وَهُوَ أَرْحَمُ الرَّاحِمِينَ
:72:

من هم دقیقا همینطوری بودم. یه مدته با اعتماد به نفسی که شوهرم بهم داده و تجربیاتی که به دست آوردم ترسم کم شده. چیزهایی که شوهرم بهم گفت واقعا همه جا به دردم خورد مثلا اینکه زیاد به بوق های دیگران توجه نکن یا اینکه اگه میخوای آروم بری همیشه سعی کن از سمت راست خیابون حرکت کنی تا برات بوق و چراغ نزنن و مهم تر از همه اینکه سعی کنی خونسرد باشی و 6 دنگ حواست به رانندگیت باشه. در کل خیلی اعتماد به نفسو بالا میبره حتما امتحانش کن و اصلا از صدای نعره راننده ها و بوق ماشین های دیگه نترس:72:

سلام دوست خوبم.

شما یه بار اشاره کردین به این که خجالت میکشین مسئله تون رو بگید.
و بعد هم اشاره کردین به این که بعد از سه سال رانندگی به خاطر یه تصادف جزئی رانندگی رو ترک کردین.
به نظر میاد مشکل شما ترس از رانندگی نباشه، بلکه ترس از وقوع حادثه ی بد و قضاوت دیگرانه.
نظر شخصی من اینه که سعی کنید اعتماد به نفستون رو افزایش بدین و استرستون رو کاهش. اونوقت نه تنها ترستون از رانندگی برطرف میشه، بلکه مشکلات مشابه دیگری هم اگر داشته باشین حل میشه.

گلنوش منم مثل شمابودم.جوری بودکه دستام میلرزیدوتاماشینی میومدطرفم صدمترجلوترترمزمیکردم.وشوه� �م همش ازرانندگیم ایرادمی گرفته واعتمادبه نفسم میومدپایین.تااینکه یه روزبه خواهرم گفتم باشوهرش بیان جلوی درماومن بشینم پشت فرمون.تاایرادای منوبگن .خوشبختانه شوهرخواهرم هیچ ایرادی نتونست تورانندگی ازمن بگیره وهمش تشویقم میکرد.من که ازاین موضوع خوشحال شدم فرداظهرش که کسی توکوچه نبودبدون اینکه به کسی بگم ماشینوبردم یه جای خلوت وایرادایی که شوهرم ازمن گرفته بودوتمرین میکردم وماشینواوردم سرجاش پارک کردم .ازاون روزبه تدریج مسیرایی که برای رانندگی انتخاب میکردموبیشترمی کردم وحالاجوری شده که من ازرانندگی شوهرم ایرادمیگیرم.:227:
نتیجه گیری اگه می خواهی راننده خوبی باشی بایدوقت ظهرکه کسی تومحل نیست رانندگی کنی ودرضمن نکته مهم چندروزپی درپی وبدون وقفه رانندگی کن تاترست بریزه.موفق باشی:72:

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط نازنین 1

حتما با یه مربی شروع کن و بعد اگر دیدی با یه جلسه ترست نمی ریزه این جلسات رو تمدید کن
خود مربی می دونه چه رفتاری کنه که تو جرات مند شی

:72:

---

با نازنین جان موافقم

من هم سه سال بعد از گرفتن گواهینامه ماشین خریدم :shy:
و برام خیلی سخت بود و ترس و دلهره داشتم ;)

که به توصیه یکی از دوستام 5 جلسه کلاس برداشتم و از جلسه دوم مربیم که یه خانم هم سن و سال خودم بود فقط جاهای شلوغ منو میبرد که ترسم بریزه
البته خوب بهتر اینه که با ماشین خودتم خیلی تمرین کنی چون هر ماشینی قلق داره
و مهمترین چیز هم همین قلق گیری خصوصا قلق گیری کلاج ماشینه
یکی دیگه از دوستان هم حرف قشنگی زد که همکار منم بهم گفت فقط حواست به رانندگیت باشه بزار انقدر بوق بزنن حرف بزنن تا خسته بشن !
اصلا بعضی از آقایون که تا یه خانوم میبینن حس شوماخر :D بودن بهشون دست میده و میخوان دست فرمون به رخشون بکشن به این حرکات کاملا بی تفاورت باش عزیزم.

به محض روشن کردن ماشین حرکت نکن یکم تمرکز کن
من خودم همیشه آیت الکرسی میخونم و با یاد خدا راه میفتم :72:

سلام دوستاي خوبم از تك تكتون تشكر ميكنم حرفاتون دلگرمم كرد

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط shabe barooni

سلام دوست خوبم.

شما یه بار اشاره کردین به این که خجالت میکشین مسئله تون رو بگید.
و بعد هم اشاره کردین به این که بعد از سه سال رانندگی به خاطر یه تصادف جزئی رانندگی رو ترک کردین.
به نظر میاد مشکل شما ترس از رانندگی نباشه، بلکه ترس از وقوع حادثه ی بد و قضاوت دیگرانه.
نظر شخصی من اینه که سعی کنید اعتماد به نفستون رو افزایش بدین و استرستون رو کاهش. اونوقت نه تنها ترستون از رانندگی برطرف میشه، بلکه مشکلات مشابه دیگری هم اگر داشته باشین حل میشه.

---

شما درست حدس زديد ديگه اون اعتماد به نفس سابق رو ندارم

بچه ها ميخوام به توصيه نازنين عمل كنم اول چند جلسه برم كلاس البته اگر جرات كنم با مربي تماس بگيرم و قرار بذارم. همش امروز فردا ميكنم

دوست خوبم تصمیم به جایی گرفتین.
همچنین بهتون پیشنهاد میدم مقالات عزت نفس و .. رو از مقالات تالار استفاده کنید و برای افزایش عزت نفستون تلاش کنید. وگرنه خدایی نکرده به مشکلات زیادی برخورد خواهید کرد.

سلام گلنوش جان خوبی عزیزم رانندگی که ترس نداره فقط باید علاقه داشته باشی من که عاشق رانندگی ام همیشه از بچه گی عشق ماشین بودم الان 12 ساله که راننده ام فقط علاقه می خواد .
می خواستم بدونم چیکار کردی ؟
با نازنین جان موافقم برو کلاس بعد هم از یه جمعه شروع کن اول ار جاهای کوتاه من خواهرم هم اوایل زد به در پارکینگ ولی به زور من شروع کرد الان جاهای زیادی نمی تونه بره فقط حداقل از خونشون تا خونه مامانم اینها که تقریبا نزدیک میاد البته انشا اله تو بیشتر و بهتر بتونی اما نترس ماشین دوست ماست من که خیلی دوسش دارم با حاله .

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط جان سخت

می خواستم بدونم چیکار کردی ؟
با نازنین جان موافقم برو کلاس

---

ممنون كه به فكرمي.خودم ميخواستم بيام توضيح بدم ولي از اين همه ترس خودم خجالت ميكشيدم.واقعيت اينه كه هنوز جرات نكردم به مربي سابقم زنگ بزنم كه برام كلاس بذاره:302::302:
چرا اينقدر ترسوام؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟:302:

می خوای یه چیزی بگم که دیگه خجالت نکشی و ترسو نباشی عزیزم من کسی هستم که سوار پله برقی نمی شدم چون یه بار سوار شدم و افتادم می خوای بدونی چند سالم بود وقتی راهنمایی بودم و تا وقتی که ازدواج نکردم سوار نشدم و سال دوم زندگیم علی منو به زور برد وسوار کرد نمی دونی چقدر خندیدم :311:که چرا این همه سال خنگی کردم وسوار نشدم وترسم الکی بود این همه پشت ماشین نشستم و لی از پله برقی می ترسیدم خندار نیست خجالت نداره فقط داری الکی می ترسی تو برو کلاس بقیشو بسپار به خدا کمکت می کنه نترس .

جان سخت ممنون از توجهت برام دعا كن قدم اول رو بردارم خودم ميدونم كه اگه شروع كنم موفق ميشم نميدونم چرا تنبلي ميكنم و همش امروز و فردا ميكنم.
تو رو خدا دعام كن شروع كنم:325:

من هم که یه پسرم این مشکلو دارم ..
یه بار جفت چرخ عقب ماشین رو انداختم تو جوب اب (داشتم دنده عقب میرفتم که دور بزنم)
الان هم میترسم بشینم پشت ماشین
فرمون رو که میگیرم انگشتام یخ میکنه بطوری که انگار بی حس میشه
پرسیدم گفتن بخاطر استرس زیاده (رگا تنگ میشن)
فعلا هم نمیدونم باید چیکار کنم :question:

[size=large]عزیزم اونی که تصادف نمی کنه هواپیماست!
البته اونم شاید بکنه....خوب زدی که زدی فدای سرت! اصلا ماشین مال زدنه! صاحب ماشین گله ای نداره اونوقت چرا می ترسی؟
سعی کن توی ماشین آهنگ گوش کنی تا از استرست کم بشه...بدنت رو رلکس بزار و نچسب به فرمون...سعی کن هرروز رانندگی کنی ...
البته بهت حق می دم چون وقتی ماشین مال کس دیگه باشه آدم استرس می گیره ...ولی من فکر کنم چون کم پشت ماشین می شینی مهارتت کم هست و وقتی مهارت آدم در کاری کمه استرس هم می گیره ....اگه سعی کنی بیشتر رانندگی کنی خیلی عادی می شه همه چیز و حالت اتوماتیک وار رانندگی می کنی ...:46:

http://www.hamdardi.net/images/www.h....com_2.net.jpg

بعدم یه توصیه! مربی آقا نگیر چون می خوان دائم زنها و رانندگیشون رو مسخره کنن و ایراد بگیرن...مربی زن بگیر چند جلسه
بعد هم خودت تنها ماشین رو بردار برو تمریم و نزار کسی کنار دستت بشینه ...

گلنوش میدونی من از چی میترسیدم ... از تاریکی خیلی زیاد ..بعد از اون هم از چیزهای غیبی مثل جن... یه شب به خودم جرات دادم نشستم تنها توی خونه برقهارو خاموش کردم دوتا فیلم ترسناک گذاشتم با دقت دیدم بعدش هم رفتم توی سایتها:311: هر چی کلیپ از اینجور چیزها بود و هرچی عکس رو نشستم نگاه کردم ...عین چی میلرزیدم از ترس

ولی از همون شب همه چی برام عادی شد:227:

میگم خوب شد زدی به دیوار اگه یهویی میزدی به یه نفر حتما دیگه سوار تاکسی هم نمیشدی:163:

سلام گفتم بيام اين تاپيك خاك خورده رو يه تكوني بدم

بچه ها مشكل همچنان پابرجاست :160:

امروز بعد از ماهها با اصرارهاي شوهرم سوار شدم. فقط 5 دقيقه ولي
جاتون خالي زهره ترك شدم خودم ميروندم خودمم همراش جيق ميزدم!!!

اميدوارم ترسم هر چه زودتر بريزه........

اگر اتفاق تازه اي افتاد دوباره ميام براتون ميگم

سلام گلنوش جان
بالاخره که باید به ترست غلبه کنی
منم اوایل مثل شما بودم.زمانی که 18 سالم بود و تازه 10 روز بود گواهینامه گرفته بودم.
تمام اعضای خانواده هم مسافرت و اینور اونور بودن
من با پای لرزون سوییچ رو برداشتم و پشت ماشین نشستم
اونروز خیلی ترسیدم اما بد از اون روز دیگه هر روز رانندگی (اونم تنها) شه بود جز سرگرمی و تفریحاتم

بهتره یه ماشین قدیمی بگیری که نگران درب و داغون شدنش نباشی تا کم کم دستت عادت کنه
بهترم هست از همون جاهای خلوت مستقیم شروع کنی
از فرصتی که داری استفاده کن.منم خیلی به رانندگی علاقه داشتم و دارم اما متاسفانه هنوز قسمت نشده ماشین بخریم
موفق باشی