همسرم دستشو رو من بلند میکنه !!!

با سلام خدمت همه دوستا :72:
من یه مشکل خیلی بزرگ دارم . تقریباً یک سال و نیم که ازدواج کردم . من و همسرم همدیگه رو دوست داریم . البته فکر میکنم که اینطور باشه ! اوایل ازدواجمون سر یه موضوعی باهم بحث کردیم و شوهرم دستشو رو من بلند کرد . وای برام فاجعه بود . اصلاً باور نمیکردم . انگار دنیا رو سرم خراب شد . از خانواده ای بودم که از گل نازک تر بهم نگفته بودن .منم خیلی عصبانی شدم و هرچی جلو دستم بود پرت کردم . خلاصه کلی گریه و . . . که همسرم اومد ازم کلی عذرخواهی کرد . بخشیدمش . . . مدتی بعد دوباره این اتفاق افتاد . تکرار این کارش منو دیوونه تر می کرد . نزدیک یه هفته باهاش حرف نزدم .حتی یه کلمه. دوباره اومد و عذر خواهی کرد. تا اینکه چند بار دیگه این اتفاق افتاد. و من هر دفعه عکس العمل خاصی داشتم . بیشترش گریه و داد و فریاد بود . تا این موقع خیلی خشن منو نمی زد . تا اینکه یه بار یه سیلی محکم زد تو صورتم . همون لحظه بغض کردم.و همین طور اشک ریختم .بدون اینکه چیزی بگم. خودش فهمید کارش خیلی اشتباه بوده اومد و کلی عذرخواهی کرد و گفت حلالش کنم.منم خیلی فوری بخشیدمش . نمیدونم چرا .یه مدت طولانی طول کشید و این اتفاق دیگه نیفتاد تا اینکه دوباره بحثمون شد و 6 تا بهم سیلی زد . منم کلی داد زدم . عصبانی شدم. اومد پیشم بازم مثل قبل . . .

و تقریباً یک هفته بعدش در حد مرگ منو کتک زد . در حد مرگ که میگم حقیقته . داشت منو خفه میکرد . نمیدونین چطور مثل اسرائیلی ها منو میزد . چشماشو بسته بود و . . . اشک تو چشمام پر شده . باورم نمیشه که یه انسان بتونه با یه انسان این کارا رو بکنه . دهنم پر خون شده بود . منو کشید و انداخت روی تخت و رفت سرکار. دنیا رو سرم خراب تر شد . دیگه نمیتونستم عصبانی بشم یا داد بزنم چون فرقی نمیکرد .آروم آروم اشک میریختم تا اینکه بهم اس داد : خیلی شرمندم . نمیدونم چرا این طور شد . بدنم میلرزه .دیگه تکرار نمیشه .قول میدم .حلالم کن . دعا کن خوب و آدم بشم .

منم جواب ندادم. فردا صبحش دیدم اومده محل کارم و برام گل و کادو آورده . منم باز بخشیدمش . خیلی خوب بودیم . اما یه هفته بعد دوباره خیلی کمتر از قبل ولی باز دستشو رو من بلند کرد . هیچی بهش نگفتم. واگذارش کردم به خدا. هنوز باهاش قهرم .
خصوصیات همسرم : خیلی خیلی خونسرد . گرم مزاج .مهربون .با احساس .
ولی نمیدونم با این همه خونسردی چرا اینطوریه ؟؟؟
لطفا کمکم کنید. چیکار کنم ؟؟؟

باسلام.من یه سوال داشتم؟دلیل اینکه باهاتون برخورد فیزیکی میکنه چیه؟یعنی جر و بحثتون میشه؟به چیز خاصی حساسه؟خودش عصبانی میشه؟
البته این سوالام به مفهوم این نیست که تقصیر شماست!بلکه به نظرم کار ایشون کاملا غیر اخلاقی و ناپسنده.فقط میخام بدونم شروع ماجرا چیه؟

اوایل که بحثمون می شد منم جوابشو میدادم . اون از این کار متنفره . میگه وقتی بهت چیزی میگم جوابمو نده . منظورش تو بحث هاست . میگم چرا تو هرچی دلت میخواد بگی اما من نگم ؟؟؟ میگه این یه قانونه . زن نباید جواب شوهرشو بده . من اولا اصلاً نمیتونستم این طور باشم . جواب میدادم . نمیتونستم ساکت باشم . اما اواخر نه . آخرین بار از یه چیزی ترسیدم و یه جیغ بلند کشیدم . خیلی عصبانی شد که چرا جیغ زدم و چند تا حرف بد هم بهم زد . منم ناراحت شدم رفتم تو اتاق . یه ساعت بعد اومد بهم گفت پاشو شام بخور ، پاشو بریم بیرون . منم گفتم نمیام . گفت من وظیفه مو انجام دادم بعداً نگی تنهات گذاشتم . منم گفتم وظیفه تو یه چیزای دیگه است که رعایت نمیکنی. به خاطر همین حرف دوباره . . .

فعلاً باهاش قهرم . چیکار کنم ؟؟؟؟؟؟ خیلی افسرده شدم

هنانه جان ورودت را به همدردی خوش امد می گم.
اول از همه بگم در تالار همدردی هیچ مشکلی نیست که راه حلی نداشته باشه پس آرامشت را حفظ کن و برای برطرف کردن این مورد به وجود اومده به صورت حرفه ای صبرتون را بالا ببرید.
یه سوال داشتم ازتون اینکه در تمام مشاجرات دستشون را بلند می کنند یا در مواقع خاص .
بیشتر زمانش برام مهم هست اینکه قبل از مشاجره غیبتی حضوری با فاصله زمانی اندک تا مشاجره داشته اند؟

مرسی از دوستان

نه همیشه اینطور نمیشه . گاهی اوقات خیلی خونسرد و گاهی اوقات خیلی عصبی.
البته خیلی کم عصبی میشه .اما نمیدونم چرا با اون همه خونسردی تو همه مسائل این کارو میکنه . از خصوصیات و شخصیتش این کارا خیلی بعیده . هنوزم باورم نمیشه اون کارا رو همسر من کرده . وقتی باهم خوبیم خیلی مهربون و با حوصله است . تو خیلی جاها تحمل بالایی داره ولی بعضی وقتا که اصلاً انتظارشو ندارم اینطوری میشه .
بی نهایت عزیز سوال آخرتون و یه بار دیگه بگین ؟؟

کمکم کنییییییییییییییییییییییی ییییییییید .

http://www.hamdardi.net/images/www.h....com_2.net.jpg

راستی جدیداً حرف های بد هم میزنه . فحش میده :302:

احتمال دیگه اینه که شما و همسرتون راه درست گفتگو رو بلد نیست و همسرتونم راه درست کنترل خشم رو بلد نیست.

خوب حالا باید چیکار کنم ؟؟؟؟

آخه آخرین بار که اصلاً بحثی نشد تا من بد جوابشو بدم . فقط ترسیدم . اونم عصبی شد .

آخه اصلاً شخصیت خشنی نداره . برام قابل درک نیست که چرا یه دفعه اینطوری میشه .

الان که باهاش قهرم باید چیکار کنم . عقلم به جایی نمیرسه . مجبورم باهاش حرف بزنم .آخه فردا مهمون داریم .باید بهش بگم چی لازم داریم و . . .
آخرش هم من تسلیمم همیشه .هرکاری دلش میخواد میکنه .بعدش یه کم زبوون میریزه و یه عذرخواهی همه چی تموم میشه .

فرضیه مواد ذهنمو خیلی به خودش مشغول کرد . . . :302:

کارشناسان سایت بیاید کمک دیگه . . .:316:

http://www.hamdardi.net/images/www.h....com_2.net.jpg

چرا کمک نمیکنین ؟؟؟؟

خیلی حالم بده . . .

کارشناسان .. ... . . . . . . مدیر سایت .. . .

اگه راهی هست بگین تورو خدا

عزیزم من کارشناس نیستم اما بهتر دونستم اینو بهت یادآوری کنم:
1.تصمیم یا واکنش عجولانه نشون ندین(مثلا در مورد موضوع اعتیاد)
2.فعلا با همسرتون اشتی کنید و روی مهمونیتون متمرکز شین.
3.در حال حاضر احساس نکنید این آشتی به مفهوم اینه که شما از حقوقتون گذشتین بلکه فقط اونو به زمان بهتر و مناسب تر موکول کردین.
4.روی مشاجراتتون با دقت تمرکز کنید ببینید از کجا شروع شد و شما چه رفتارهای غلطی انجام دادین.
5.تفکرات منفی رو از خودتون دور کنید.مشکلتون رو بیش از اندازه بزرگ نمایی نکنید.
6.کمی توی تالار بگردین از مقالات و موضوعات مرتبط با مشکل خودتون استفاده کنید و نکته برداری کنید.
بعد که دقیقا خودتون مسئله تونو برای خودتون باز کردین و آگاه تر شدین بیاین و نظرتونو بگین و بازم ان شالله دوستان و منم اگه بتونم کمکتون میکنیم.
موفق باشین:72:

شما حتما بايد به شكل حضوري با يك روانشناس(باليني) صحبت كنيد و حالتهاي ايشان را شرح بدهيد تا براي شما يك تشخيص قطعي بدهند و بعد از آن به همراه همسرتان به اين جلسات مشاوره رفته و كمكشان كنيد تا براي بهبودي خودشان تلاش كنند. اينطور كه پيداست رفتار ايشان هر بار شكل خشن تري به خود مي گيرد و نشانه اي از خطر است كه شما حتما بايد سريعا فكري براي اين موضوع بكنيد.

سپاس

هر دفعه که این اتفاق می افته میاد و کلی عذرخواهی میکنه . میگه دیگه تکرار نمیشه.

نمیدونم باید خیلی جدی باشم یا . . .
الانم دوبار باهام تماس گرفت اما جواب ندادم . میدونم که میخواد عادی برخورد کنه .انگار که اتفاقی نیفتاده .

حتماً موضوع مشاوره رو بهش میگم . هر موقع که در مورد این موضع صحبت کنم
میگه : میدونم اشتباه کردم . من خیلی دوست دارم . دست خودم نیست .خیلی ناراحتم و . . . از این حرفا .حرفاش برام تکراری شده .

رفتار غلط من اینه که تو دعوا و بحث جواب بهش میدم. این حرف خودشه . میگه چون جوابمو میدی عصبانی میشم . شما بگین نباید جواب بدم ؟؟؟ آخه یه موضوعی اتفاق میفته که آدم واقعاً باید جواب بده .مثلاً توهین میکنه، یه چیز اشتباه و به من نسبت مبده اما میگه جواب به من نده .

در مورد موضوع اعتیاد چه طور بفهمم ؟؟؟؟

وای خدای من .

دوستان خوبم که جواب دادین .ممنونم .سعی خودمو میکنم .اما به راهنمایی بیشتری نیاز دارم.

سلام
هنانه جان شما در این زد و خورد پنجاه درصد مقصری اما نه به این خاطر که جواب همسرت رو میدهی(اینجا مجالش نیست که برایت بازش کنم چرا) بلکه به این خاطر که همسرت رو به این کار عادت داده ای
اینکه به شما می گوید جوابش رو میدهی راه حلش فراگرفتن مهارت کلامی بین زن و شوهر هست
منتها اینکه ایشون دست روی شما بلند می کند
شما گریه و زاری می کنی
ایشون عذاب وجدان می گیرد و می آید برای عذر خواهی
شما ایشون رو می بخشی
شده یک دایره که همش دارید با هم دور آن می چرخید
شما باید از این دور تسلسل بار خارج شوید

نکته دیگر این فکر اعتیاد و مواد و ... از ذهنت ببر بیرون
همین جوری نشستی و بریدی و دوختی و داری به به و چه چه می کنی؟
نمیشه که الکی به یک نفر شک کرد و بهش تهمت زد
مگه تو چیزی ازش دیدی که داره مصرف میکنه؟
مشکلت رو الکی با اضافه کردن حدس و گمان و پیش داوری بزرگتر نکن!

نه چیزی ندیدم . این احتمال دوستان در تاپیک های بالا بود . البته یکی دوبار سیگار کشیده . خودش که میگه دیگه نمیکشه و اون یکی دوبار هم تفریحی بوده .

خوب سوال منم اینکه که چطور از این دایره خارج بشم ؟
الان بهم اس داد اومده بودم جلوی اداره ببینمت گوشی رو برنداشتی . . .

شما قاطعانه برخورد کن ، خیلی آروم اما منطقی

مگه نه اینکه ازش ناراحت و آزرده ای خوب این نارحتی ات رو باید بفهمه البته نه با گریه و داد و بی داد و شکستن وسایل خونه نه با کم محلی و فحش و ناسزا

فقط گرم و پر شور و هیجان نباش
پات رو بذار روی قلبت ... دلت الان براش نسوزه که زود بری بگی آخی باشه بخشیدمت ... اینکار یعنی تشویق کردن شوهرت واسه ادامه به کتک کاری

یه مدت صبوری کن ، بهونه دستش نده ، غذا بپز ، برای اون هم سفره رو آماده کن و بهش بگو بیا غذا حاضره ... اومد که اومد... می خوری و خودت جمع و مرتب کن نیومد که نیومد خوردی جمع کن سهم اون رو بذار توی یخچال ... کاری به هیچ چیز نداشته باش و هرچی گفت فقط گوش کن و بگو دارم فکر می کنم روی این مدت از زندگیمون که سپری شده و اینکه چرا الان برخوردهای بین من و همسرم بین اینجا کشیده

حرفت رو کوتاه بزن ... زیاد توضیح نده .... زیاد کش و قوس نده

یه جوری که همسرت واقعا آمادگی صحبت کردن رو پیدا کنه تا اون موقع بتونی قاطعانه ازش بخواهی این رفتارش رو ترک کنه

سلام


عزيزم سعي كن در جايگاه درك همسرت باشي ..........درك كردن به معناي تائيد كردن رفتار و اعمال و گفتار ايشان در زمان خشم نيست .

ايشان خيلي روشن به شما راه رو به رو شدن باخودش را اعلام كرده اما شما دقت نكرده و نمي كني


وقتي كسي از شما براي مواقع خاصي طلب سكوت مي كند به اين معنا نيست كه شما فرصت نداري تا در زمان و وقتي مناسب ديدگاه هايت را با ايشان مطرح كني .


شما در لحظه ي خشم او سكوت مي كني ............اين احترامي است كه به خودت و ايشان و زندگي ات مي گذاري . همسرت مطمئن باش همان طور كه متوجه ي جواب دادن شما هست متوجه ي سكوت شما هم هست و ارزش شما در نگاه او بيشتر مي شود .

امتحان كنيد .


از قهر بيرون بيائيد . گوشي تلفن را برداريد و. ....صحبت كنيد و در مقابل عذرخواهي ايشان بگوئيد بعدا با هم سر فرصت صحبت مي كنيم و ............از او بخواهيد خريد مهماني را بكند ..................اجازه بدهيد ميهماني به خير و خوشي بگذرد و ............در شرايطي كه مناسب گفتگو بود با وي صحبت كنيد و حرفهايتان را بزنيد .............


همه ي اينها يعني قدري صبر را وارد چرخه ي زندگي ات كن و اينقدر عجول نباش..................


مهماني خوش بگذره نازنين . بعد از مهماني بايد روي مهارت ها و آگاهي ها و توانايي هايت كار كني . به شوهرت فعلا كاري نداريم چون تو در دسترس هستي و نه ايشان .


در حال حاضر از اين لينك استفاده كن تا حالت خوب را تجربه كني

وقتی که توی مشاجرات جوابشو می دی،احساس می کنه اقتدارشو زیر سوال بردی و با کتک زدن اقتدارشو به رخت می کشه.

توی مشاجره جوابشو نده.هر وقت آروم شد دلایل مخالفتتو بیان کن.طوری که باعث تنش دوباره نشه.شوهرت سلطه جوـه.

نقل قول:

---

مگه نه اینکه ازش ناراحت و آزرده ای خوب این نارحتی ات رو باید بفهمه البته نه با گریه و داد و بی داد و شکستن وسایل خونه نه با کم محلی و فحش و ناسزا

فقط گرم و پر شور و هیجان نباش
پات رو بذار روی قلبت ... دلت الان براش نسوزه که زود بری بگی آخی باشه بخشیدمت ... اینکار یعنی تشویق کردن شوهرت واسه ادامه به کتک کاری

---

در اینکه باید احساستو بدونه شکی نیست.ولی نه با فیلم بازی کردن.بلکه با ابراز کردن مستقیم.

از کاربران عزیز باز هم درخواست می شود قبل از ارسال پست های مشاوره ای تاپیک آفت های احتمالی در کار مشاوره را مطالعه کنند.

در هنگام راهنمایی دادن، خیلی باید روی حرفهایمان دقت کنیم. یکی از کاربران عزیز اشاره ی کوچکی به اعتیاد کرد که همین این کافی بود تا فکر مراجع به سمت و سوی غلط برود و نگرانی جدیدی برایش ایجاد شود.

پست مربوطه پاک شد.

خانم هنانه، مسئله ی اعتیاد را کاملاً فراموش کنید.
مشکل شما چیز دیگریست. به پست خانم آنی دقت کنید.

برای شما آرزوی موفقیت می کنم.

سلام منم دو سال پیش ازدواج کردم شوهرم منو میزد به خاطر چیزایی که ارزش نداشتن یه دفعه کلید خونه گم کردم به خاطر همین به قران جلو خواهر شوهر و مادر شوهرم به قصد مرگ منو کتک زد اما حالا سعی میکنم طبق میل اون رفتار کنم به خدا توکل کن از خدا بخواه بخواه که بهت کمک کنه:323:

سلام
از همه دوستان خوبم به خاطر راهنمایی هاشون متشکرم . خیلی آروومم کردین . امیدوارم تو تمام مراحل زندگیتون موفق باشین و هیچ وقت غم به دل های بزرگتون نیاد .:72:

دیروز که از سرکار رفتم خونه ، جدی بودم . همسرم اومد پیشم و خواست باهام صحبت کنه . میدونم به خاطر کار آخرش خیلی خجالت میکشه . چون دفعه قبل قول جدی داده بود که این کار رو دیگه تکرار نکنه .
شروع کرد و گفت : اشتباه خودتو قبول کن خانوم .(چون من ترسیده بودم و جیغ کشیده بودم ناراحت شده بود) منم بهش گفتم : دلیل نمیشه چون من ترسیدم و جیغ زدم تو اون کارا رو با من بکنی .خودشو زد به اون راه که من کاری نکردم و تو شروع کردی . تو جرقه زدی. کاملا حرفاش بی معنی بود . تابلو بود که داره اشتباه خودشو توجیه میکنه . منم دیدم اینطوریه چیزی بهش نگفتم . و همون جا بحث تموم شد. شب که از کلاس اومدم خونه ، گفتم پاشو بریم خرید برای مهمونی ، فردا مهمون داریم .اهمیت نداد خودشو بیتفاوت نشون داد. منم هیچی نگفتماومدم یه اتاق دیگه. ولی دلم پر بود . نمازم و خودندم و بعدش همین طوری اشک از چشمام می اومد به خاطر همه چی.
اما بی صدا بودم . دوست نداشتم بفهمه . بعد نماز اومد پیشم و گفت پاشو بریم خرید . گفتم نمیام .الان دیگه همه جا بسته است .کلی قربون صدقه رفت .باهاش رفتم . خیلی باهاش سرسنگین بودم .الان با هم خوبیم .. بهش گفتم بریم پیش مشاوره قبول کرد . دیگه چیز دیگه ای نگفتم .نمیدونم چطور سر حرف و بعدا باز کنم ؟؟؟؟؟؟؟؟

هنانه جان چند بار جواب پس نده می دونم خیلی سخته ولی امتحان کن.بعدا که با هم خوب بودین نه با تحقیر کردن بلکه برای روشن شدنشون توضیح بده.اگه می شه بهش توصیه کن وقتی خیلی عصبانیه و ممکنه کتک بزنه اونجا رو ترک کنه و بزنه بیرون

هنانه جان وقتی همسرت اومده جلو یعنی از کارش پشیمون هست تو که نمی خواهی همسرت همین پیش قدم شدنش رو هم بذار کنار، می خواهی؟
پس سعی کن از این موقعیت درست استفاده کنی
همسرت اومده گفته اشتباهت رو بپذیر ، شما هم قبول کن ولی این قبول کردن به این معنی نیست که منفعل بشی بهتر می گفتی من اشتباهاتم رو می پذیرم و در صدد برطرف کردنشون هستم ... در همین حد
اجازه بده همسرت راه درست رو یاد بگیره
الان این شما هستی که میایی و با راهنمایی ها داری پیش می روی ... به همسرت دست رسی نیست پس می بایست شما به طور نامحسوس و غیر مستقیم رفتار درست رو نشون بدی تا همسرت تاثیر بگیره
و اینکه بعدا بهت گفته بیا بریم خرید باز هم نشانه خوبی است همه اینها نشان از آن میده که همسرت میدونه که ضعف هایی داره اما روش برطرف کردن ضعف هایش را بلد نیست
بهتر می شد اگر چیزی نمی گفتی و باهاش می رفتی ولو اینکه همه جا بسته باشه و هیچ خرید خوبی نتونید داشته باشید
گاهی اوقات بهتر هست زن سکوت کنه و نقش مادر دانا رو کنار بذاره تا شوهر خودش عواقب کارهایش را ببینه
=============
رفتید پیش مشاور سعی کن گله گذاری نکنی که اون روز اون جوری گفت و یا اون کار رو کرد و صدبار قول داده ولی به قولش عمل نکرده
حمایت از همسرت را داشته باش و از مشاور بخواه برای کنترل خشم و عصبانیت بهتون راهکار بده
از هر فرصتی هم که پیش میاد در جهت بهبود روابطتون استفاده کن
عزیزم شاید یه مدت طول بکشه که لیلی و مجنون هم بشوید ... بگذار این زمان طی شود چون برای شوهرت لازم هست که درک کنه ادامه رفتارش عواقب بدی خواهد داشت
شما در طول دوران مشاوره ها همچنان به خودت و زندگی ات رسیدگی کن ولی زود همه چیز رو عادی نکن
جمله ای هست که میگه : می بخشم اما فراموش نمی کنم
هرچند این جمله از نظر روانشناسی درست نیست منتها به نظر من در خصوص وضعیت شما فعلا کاربرد داره تا همسرت از دایره عادت به کتک زدن و معذرت خواهی و عاشق شدن خارج بشه

ممنونم گل سنگ عزیز و رایحه عشق عزیز :72:

این دفعه که فعلاً در مورد این موضوع صحبت نکردم . اما دفعات قبل وقتی تو لحظات آرامش صحبت میکردیم میگفت : به خدا میدونم کارم اشتباهه - میدونم حق ندارم این کارو بکنم . اما دست خودم نیست !!! میگفت وقتی دوباره خواستم این کارو بکنم بهم بگو که قول داده بودم .

اما میدونین دوستا اون لحظه که خیلی عصبانی میشه نمیشه بهش گفت که تو اینو گفته بودی چون اصلاً نمیشنوه!

یه چیز دیگه : وقتی باهم خوب هستیم عاشقش میشم .خیلی دوسش داریم . اما وقتی از دستش ناراحتم متنفر میشم ازش . میدونم اشتباهه . وقتی ازش متنفر میشم سعی میکنم کاراهای خوبش و به یادم بیارم اما بیشتر متنفر میشم .از ازدواجم پشیمون میشم .خودمو فحش میدم و دوست دارم ترکش کنم و . . . اما همین که باهم خوب میشیم کلاً همه اون احساس تنفر به عشق تبدیل میشه . این دوگانگی احساس منو عذاب میده . نمیدونم دوسش دارم یا . . . ( آخه خیلی ها هستن که با همسرشون دعوا دارن اما تو دعوا هم همسرشون و دوست دارن)
کسی میتونه این احساس منو تحلیل کنه .چون خیلی عذابم میده ؟؟؟؟

چون شما از اون هم ضربه روحی می خوری هم جسمی.هیچ چیز هم به اندازه جون آدم عزیز نمی شه.و این حسو بهش پیدا می کنی.البته اسمشو نذار تنفر چون پایدار نیست.به نظرم تنفر چیزی نیست که با یه حرف عاشقانه از بین بره.اسمشو بذارید دلخوری شدید حداقلش اینه که به اندازه تنفر موج منفی نمی فرسته:311:
نکته دیگه اینکه همسرت از کارش پشیمون میشه.این نشون می ده دست خودش نیست پس باید راه های کنترل عصبانیتو یاد بگیره یا بهتر بگم درمان بشه.من خیلی ها رو می شناسم که همسراشونو کتک بزنن بدون اینکه بعدا عذاب وجدان بگیرن.در واقع عمدا می زنن و واقعا قصد آزار رسوندن دارن.و ربطی هم به عصبانیت نداره.اما همسر شما می شه رفتارش اصلاح شه.چون خودش هم ازین وضع ناراحته:72:
راستی اگه خواستی باهاش صحبت کنی یه موقع از تنفر حرف نزنی همون طور که گفتم بگو دلخوری شدید:46:

مرسی از دوستایی که کمک کردن .

الان از آخرین باری که روابطمون خراب بود ، تقریباً دو هفته می گذره . ما تو این مدت خوب بودیم .
منم اصلاً درمورد اون کاراش و دعوا و کتک کاری هاش حرف نزدم . ولی نمیخوام بی تفاوت باشم تا یه وقت دیگه که دوباره عصبانی شد ، کار خودشو بکنه !!!:302:

کمکم کنید . چطور میتونم تو این مدت که آروم تر هستیم تغییرش بدم ؟

عزيزم هر دو تاي شما نياز به تمرين دارين. تمرين اين كه شما در موقع خشم ايشون باهاشون دهن به دهن نشيد كه هيچ اصلا چيزي پرت نكنيد . ايشون هم حتما موقعي كه آرامش كافي داشتن بايد به مشاور مراجعه كنن.
در موقع خشم ايشون همون خارج شدن از اون اطاق و جر وبحث نكردن درست تره.اينم بدونين كسي كه خودشو به دست بلند كردن عادت بده بتدريج اين وي»گي جزو شخصيتش ميشه و كنترل اون بسيار دشوار.مثه يه بيماري مزمن.هنوز زمان بدين.

مرسی ملاحت جان

اما من میخوام بدونم این تمرین چطوره ؟؟؟ خوب تو لحظه عصبانیت که کسی نمیتونه خودشو کنترل کنه از اتاق بره بیرون !!!! ؟

برای بچه دار شدن شک دارم . میترسم . میترسم بچه و من و هم بزنه . دوست ندارم که . . . :302:

یه نکته دیگه این که وقتی بچه بوده میگه همیشه اگه کسی تو مدرسه برادرشو اذیت میکرده این یه کتک مفصل بهش میزده !!! خانواده اش هم میگن

خوب عزيزم همسرتون اين شيوه رو يادگرفته. اين عمل كه ارثي نيست آدم يادميگيره اينجوري برخورد كنه. پس مي تونه عكس اونم ياد بگيره.فعلا تا رابطه شما متعادل و آرام نشده بهتره به بچه فكر نكني.وجود بچه به حجم زيادي صبوري و مهربوني و .. و.. نياز داره كه اگه شما زوج عزيز همه رو داشته باشين هنوز به قدر كافي صبور نيستين و مهارت كنترل خشم خودتونو ندارين.
عزيز من منم در بخش از عمرم زود آتشي ميشدم و با زبان تندم در عين ادب حرفي رو به زبان مي آوردم كه مخاطبم مدت زيادي بهش فكر كنه و اي بسا ناراحت بشه.اما الان از چندين راه مختلف استفاده ميكنم. يبكيشون ترك كردن محل بحث و جدله.من يادگرفتم خشم خودمو وقتي بروز بدم كه لازمه نه هر لحظه اي.. تازه با اين كنترل ندرتا منم اشتباه ميكنم.حتي همين مني كه همه فكر ميكنن خداوئند منو از تحمل آفريده.. پس ميبيني عزيز دلم كه يادگيري لازمه..يه سري تو تاپيك هاي تالار درباره مهارت هاي كنترل احساسات ناخوشايند بگرد..

وقتی خودش میاد میگه بریم خرید تو قبول کن و نشون بده پاپیش گذاشتنشو
میپسندی هروقت صحبت میکنین و میبینی ممکنه صحبت تبدیل بشه به بحث کردن
تمامش کن.بعد باز یه زمان دیگه اون موضوع رو مطرح کن و صحبت کنین باز تا
دیدی داره بحث میشه قطعش کن
اینکار باعث میشه هم بحث بینتون پیش نیاد و هم موضوع صحبتتون بی سرانجام
نمونه
وقتی صحبت به بحث و بحث به ناسزا میرسه حرمت ها بینتون از بین میره وقتی
ادامه پیدا کنه ناسزا به برخوردفیزیکی میرسه.هرجا این روند رو با سکوت قطع
کنی به مرحله بعد نمیره (این سکوت رو بخاطر ترس نشون نده وانمود کن این سبک
صحبت رو اصلا نمیپسندی)
نذار کار به ناسزا بکشه اما اگر کشید.وقتی شوهرت ناسزا میگه سطح شخصیت
خودشو پایین میاره.وقتی تو جواب میدی شخصیت تو هم پایین میاد.شوهرت میبینه
تو الان مثل خودش(هم سطح) خودش شدی پس فکر میکنه برای یه ادم با شخصیت سطح
پایین بد نیست (حقشه) کتک هم بخوره و ...
اما وقتی تو ناسزا نگی همسر سطح پایینت تو با شخصیت سطح بالا رو مستحق کتک
نمیدونه بلکه لایق عذرخواهی و احترام میدونه.یعنی خودت بهش ثابت کردی که
شایسته احترامی
وقتی فحاشی زیاد بشه قبحش از بین میره و به یه کار عادی تبدیل میشه.از اون
به بعد همسرت دیگه بعد از کتک کاری عذرخواهی هم نمیکنه و به مرور رفتارش
بدتر میشه

یه نمونه مکالمه:امروز یه چیزی دیدم و ترسیدم و جیغ کشیدم
1-شوهر:ناسزا زن:ناسزا شوهر:کتک زن:ناراحتی
2-شوهر:ناسزا زن:سکوت بعد از مدتی که هر دو اروم شدن.زن:میخواستم
درباره رفتارت صحبت کنم.(ناسزاهایی که گفته رو دوباره تکرار نکن).میخوام
بدونی اصلا نمیپسندم توی این خونه ناسزا یا حرف زشت شنیده بشه نه من و نه
تو.نه خطاب به من و نه خطاب به کس دیگه.هر وقت احساس کردی میخوای فحش بدی
برو بیرون اینکارو کن اما اینجا نه......با این حرف شوهر احساس میکنه خونه
یه جای خاص که نمیشه توش حرف بد بزنه

زن:میدونی من همیشه مردای مهربونو تحسین میکنم.حس میکنم از قدرت بالاشونه
که خوددار و مهربونند.(قدرت و مردانگی رو ربط بده به مهربونی و کنترل خشم)
موقع این صحبتها اشک و ناله و آه سر نده چون شاید باعث احساسی شدن همسر و
عذرخواهی و قول بشه اما چون این کار از سر احساس بوده با یه حس منفی مثل
خشم همه چی فراموش میشه
بایدبه خودت و همسرت بفهمونی ناسزا کلا اشتباهه

سلام دوست خوبم
چند وقت هست که ازدواج کردید اگه دوست داری بگو چند سالتونه
شما می دانید که از هیچ چیز ناراحت نیست و راجب مشکلتون با شوهر تون بیشتر توضیح بدید
چون هر دفعه که شما رو زدن به خاطر چی بوده دلیلش
اصلا بحثتون سر چه مو ضوعی بوده
وبهتره که حتما به یه مشاور خانواده مراجعه کنی عزیزم
ما در زندگی مرتبا با درسهای تازه ای روبرو می شویم و تا زمانی که درس را یاد نگیریم مجبور به گذراندن دوباره آن هستیم.

سلام عزیزم واقعا رو حرفات فکر کردم ونظرم این است که
راستی اول بگم من هم دقیقا یک زمانی این مشکل تو را داشتم و خدا را شکر الان خیلی وقته حل شده یعنی با شوهرم که بحثمون می شد کتکم میزد یا اشیا خطرناک مثل اجسام شیشه ای یا سنگین و...را پرت میکرد به سمتم ویک بار با کمربند خیلی شدید کتکم زد وداشت خفه ام میکرد مال 4 سال قبله (تازه به خاطر مقداری پول بود که می خواست مجبورم کنه بهش بدم)وبدنم سیاه شد
این را گفتم که بدانی مشکلت را لمس کردم اما راه حل من
اولا خجالت را کلا کنار بگذار (اونه که آبروش با این کار رفته ونه تو)ومسئله کتک زدنها وشدت کتک زدنش را کامل وبی رودرباسی به پدر ومادر شوهرت بگو(حتی اگه شده همون موقع زنگ بزن وبگو داره منو میکشه واز خونه خارج شو )اون تا زمانی که بدونه کسی کار زشتش را نمی دونه آبروش حفظه وادامه میده
2 اگر کتکت زد یا حتی آغاز حمله به طرفت کرد بی ذره ای خجالت برو تو راهرو جلو همسایه ها فریاد بکش شوهرم داره منو میکشه مردم کممممممممممک اصلا اگه مصممی که این عادتشو ترک بدی نباید خجالت بکشی سکوت تو بدترین کاره من دقیقا همه روشها را امتحان کردم واین آخرین راه درمانه
3حتی اگه باز کتکت زد می تونی بری کلانتری ودادسرا وشکایت بکنی وپرونده تشکیل بدی یا حداقل به 110 زنگ بزن اون حق نداره به هیچ وجه تو را کتک بزنه اینو بفهم...حتی در بدترین شرایط روحی اش حق نداره کامل بفهم چی میگم(خصوصا که گفتی شدید زده وخون بالا آوردی)
4حتی اگه بخشیدیش دائم یادآوری کن که خیلی ازش دلخوری وکتک هاش صدمه جسمی به تو زده مثل بدن درد وشکستگی وغیره (حتی اگه این طور نیست تو بگو)
5بگو به همه اقوامش که تو را کتک زده شدید هم زده و خون بالا آوردی وبیمارستان رفتی و نگفتی که آبرو داری کنی وهنوزم ادامه میده...خجالت نکش ودائم تا ترک نکرده اینو بگو
اینجوری می بینه آبروش داره میره ومتوجه عمق زشتی کارش میشه وان شائ الله برا همیشه ترک میکنه
در مورداعتیاد هم ببین موارد خاصی مشاهده کردی؟؟؟یا شک مشخصی داری؟؟؟
واما در دل خودت خیلی فکرش رانکن وغصه واسه کتک زدنش نخور ...وتو دلت ببخشش اما حتما مراحل بالا را انجام بده وغیرمستقیم باهاش همکاری نکن

به نظر من داد زدن و همسایه ها رو خبردار کردن بدترین کار ممکنه.چون ممکنه بخاطر اینکار همسرت عصبانیتر بشه بیشتر کتکت بزنه.این کار اصلا راه حل خوبی نیست
بهترین کار همونه که بهت گفتم.نذار کار به ناسزا گویی بکشه.مطمئن باش ناسزا و بحثی که نباشه کتکی هم نخواهد بود.راهشو مفصلا تو مطلب قبلی بهت گفتم.مطمئنا خبردار کردن دیگران فقط در حد یه مسکن موقته و ریشه اصلی مشکل سرجای خودشه و باز ازیه نقطه دیگه این مشکل سر باز میکنه و شروع میشه