یک سال غم انگیز گذشت

سلام :72:
پارسال 16 مهر برای ما چه روز وحشتناکی بود. وقتی صبح پدرم و در یکی از اتاق های خونمون بی جان پیدا کردم................:316:
امروز اولین سالگرد درگذشت پدرم هست پدری که هنوز بعد از یکسال هیچ کدوم از ما حتی شوهرم که داماد بود نتونستیم بپذیریم. هنوز هم گریه میکنیم هنوزم گاهی بیتابی می کنیم. هنوز برای پسر 4/5 ساله من سواله که چرا پدربزگش که شب قبل از فوت داشت باهاش فوتبال بازی می کرد یه دفعه فرداش برای همیشه رفت؟
برای خود من هنوز سواله که برای پدرم که چند ساعت قبل از فوت بدمینتون بازی می کردیم تو دریا شنا کرد یه عالمه عکس انداختیم یه دفعه چه اتفاقی افتاد که فقط علت فوت ایست قلبی عنوان شد.
نمی دونم.
به هر حال این تایپیک و باز کردم از همه عزیزانی که این مطلب و می خونن چه برام چیزی می نویسن چه نمی نویسن پدر من و تو اولین سالگردش به یک حمد و قل هو الله یا تنها به یک صلوات مهمان کنن. شاید که از من راضی باشه که منم به نوبه خودم به عنوان فرزند ارشدش برای سالگردش براش کاری کردم.
از همه شما دوستان نهایت تشکر و قدردانی رو دارم:72::72:

خدا رحمتش کنه
غم آخرتون باشه

اللهـــــــــــــــــم صل علی محمد و آله محمد

روحش شاد

سلام دوست عزیز

سالگرد پدر بزرگوارت رو تسلیت میگم و برای روح ایشون از خداوند بزرگ آرامش مسئلت دارم.
خداوند به شما و سایر بازمانده ها هم صبر جمیل عنایت کنه.

عزیزم!
مرگ حقه و باید باشه چون لازمه خداییه خداوند هست.اگه مرگ رو بپذیریم و اون رو مرحله ای از زندگی بدونیم خیلی به آرامش خودمون کمک کردیم.گریه کردن که اشکالی نداره اما عزیزم اگه این گریه کردن هم از حد بگذره خوب نیست و آسیب زاست. گریه زیاد و توی فکر فرو رفتن آدم رو افسرده و شکسته میکنه.انگیزه رو برای خوب زندگی کردن از آدم میگیره.
تو باید به پسر کوچولوت یاد بدی که در مقابل حوادث و اتفاقات ناگوار و پیچ و خمهای زندگی این دنیا محکم و مقاوم باشه.باید صبرو بارش بیاری و راضی.
بهش بگو پسر عزیزم بابابزرگت از این دنیا به دنیای دیگه ای رفته که ما هم وقتی خدا بخواد میریم و ترس هم نداره.همونطوری که یه روز از دنیای دیگه به این دنیا اومدیم روزی که خدا بخواد هم از اینجا نقل میکان میکنیم به یه جای بهتر.بذار از حالا بزرگ باشه و دانا.
نذار از کار خدا متنفر بشه و خدای نکرده به خاطر اینکه خدا پدر بزرگش رو ازش گرفته شاکی بشه.

برای شادی روح پدر عزیزت فاتحه میخونیم، چشم
خداوند رحمتشون کنه(آمین)

دوست عزیز
از خداوند متعال براي پدرت طلب امرش و مغفرت دارم و از او ميخواهم كه ان مهربان پدررا با صالحان و

خوبان درگاهش محشور دارد براي شادي روحش فاتحه ميخوانيم .

روحشون شاد

سیسیلی عزیز...همدردی منو بپذیر...میدونم غم از دست دادن عزیزان خیلی سخته...اما به خاطر ارامش روح اون بزرگوار سعی کن به زندگی عادیت برگردی ...ان شاالله روحشون قرین رحمت و مغفرت قرار بگیره...:323:

:323:روحشون شاد

خدا رحمتشون کنه.:72:

سلام
از همه دوستان ممنون که من و پیش پدرم سربلند کردید.:72:
غزاله عزیز به زندگی عادی برگشتم اما من وابستگی شدیدی به پدرم داشتم حتی با وجودی که شوهر داشتم خیلی از خریدهام و با پدرم انجام می دادم. به همین خاطر دلم بد جوری می سوزه به خاطر این از دست دادن ناگهانیش. دلم بد جوری می سوزه به خاطر سختیهای که تو این چند سال اخر کشید. دلم خیلی می سوزه که واقعا مظلوم زندگی کرد و مظلوم از دنیا رفت. گریه هام بی تابیام به همین خاطره اما هیچ کس از غم سنگین دلم خبر نداره حتی همسرم. من ذاتا ادم خود خوری هستم.
به هر حال از همه دوستانی که پدر من و به یک صلوات مهمان کردن ممنونم:72:[color=#000000]

نقش پای رفتگان هموار سازد راه را *** مرگ را داغ عزیزان برمن آسان کرده است

سیسیلی جان

به قول خیام

این کهنه جهان بکس نماند باقی *** رفتند و رویم، دیگر آیند و روند

ما مسافرانی هستیم در این عالم که چند صباحی با هدف بر این کره خاکی فرود آمده ایم ، پس همگی این مسیر را خواهیم رفت . در اطراف ما هر از گاهی نوای رفتن یکی که می شناسیمش یا عزیز ماست نواخته می شود و این برای ما یعنی به هوش باش که روزی ما هم باید راه بیافتیم و برویم . وقتی رفتگان ما از عزیزان ما باشند . به قول شاعر ، راه را هموار و آسان می کنند .

مرگ از طرفی بخاطر ابهامش و از طرفی ترک وابستگی ها ، و اگر معاد اندیش هم باشیم گاه به خاطر عمل خود ، برایمان ترس و غمی از تصورش به همراه می آورد . من اعتقادم این است که یاد همین رفتگان و اینکه وقتی ما هم برویم به این عزیزان می پیوندیم این ترس و غم را از بُعد ابهام و قطع وابستگیها کم می کند و از نظر عملکرد هم چه بسا موجب مراقبت گردد ( که وقتی ما هم رفیتم در موقعیتی باشیم که اذن ملاقات و دیدار و یا همنشینی با عزیزان از این سرا رفته به سرای باقی را بیابیم ) .

روزی به مرگ که فکر می کردم یاد عزیزان رفته که افتادم بخصوص آنها که خیلی دوستشان دارم ..... به خودم گفتم به ه ه ه چه خبره اونجا !!!!!!!!، فلانی هست ، فلانی هست ، فلانی هست و ..... تنها نخواهیم بود و .... باور کن همین لحظات حس قشنگی از مرگ در من ایجاد کرد که هنوز هم همراهم هست و از خدا می خواهم تقویت هم گردد . میماند مراقبت از عمل .

پس عزیز دلم . اگر برای خودت و نبودپدرت غم داری و همیشه تازه اش می داری ، این یعنی وابستگی ، پس قطع وابستگی کن تا همواره پدر را حس کنی که گویی باتوست . اگر به خاطر پدر غم داری ، که او به دنیایی به مراتب وسیع تر و پر معنا تر از اینجا منتقل شده و با آنچه شما از خوبیهای پدر گفته ای دل قوی دار که جای خوبی دارد و کافیست شما هم با خیرات و دعاهایتان روحش را شاد و ارتقاء درجه دهید هم خود شاد و راضی می شوید هم او ، پس دیگر غم نخواهد بود . دلتنگی ها هم با پیوند روحی التیام می یابد و پیوند روحی هم اینست که به مرام پدر وفادار باشید در این صورت اون در قلب و همراه روح شماست و اینگونه دلتنگی رشد دهنده خواهد شد نه غم انگیز

برای تو عزیز آرامش و صبوری و برای پدرت شادمانی و ارتقاء درجه را در همین لحظات از درگاه خدای بزرگ خواهانم به حق آبروی خوبان درگاهش .

آمیــــــــــــــــــــــ ــن یا رب العالمین

.

سلام،

خانم سیسیلی، من هم تسلیت می گویم.

با خودم فکر کردم درست است خانم سیسیلی ناگهانی پدرش رو از دست داده،
ولی پدرش چه مرگ خوبی داشته... تا لحظه هایی پیش از مرگ با نوه اش فوتبال بازی کرده، با دخترش بدمینتون بازی کرده، شنا کرده و با نزدیکانش عکس گرفته...
لحظه های شیرینی بودند.

کاش من هم اینطور بمیرم.

روان پدر نازنينت شاد عزيزم .

درك مي كنم عشق به پدرت را .

اما بايد به فكر التيام خودت باشي .

روحش شاد

براشون یاسین بخونید
خاطرشون گرامی باشه و روحشون شاد:72:

از همتون نهایت تشکر و دارم.:72:
اقا حامد عزیز همه برای ارام شدن ما همین و می گن و البته یکی از ارزوهای پدرمم همین بود همیشه می گفت خدا کنه یه تب و یه مرگ داشته باشم. حتی همون تب رو هم نداشت. خود من هم همین ارزو رو دارم که همین طور بمیرم. چون مامانم جلوی چشممه. با وجودی که کوچیک بودم اما یادمه چه زجری می کشید مامانم سرطان داشت. خدا رو شکر میکنم پدرم همون جور که می خواست از این دنیا رفت. پدرم وقتی فوت شد پسرم 3 سال و 8 ماه داشت اما همه چیز با جزییات تو ذهنشه چه خاطرات خوبش با پدر بزرگش و چه خاطرات فوت بابا. با وجودی که خیلی زود اونو از خونه بردیم اما صحنه هایی دید که تو ذهنش موند.
من دقیقا از بابا و پسرم یه عکس خیلی زیبا دارم و قابش کردم که مال 7 ساعت قبل از فوت بود در حالی که هر دو دارن از ته دل می خندن.
بابام برای یه بچه 3سال و 8 ماهه هم کار کرد.اونو استخر برد کوه برد مسافرت برد اسم تمام ماشینا رو یادش داد. یک هفته قبل از فوتش بردش امیریه که براش اسکیت بخره که اقاهه بهش گفت خیلی زوده و بهش خندیده بود. دلش می خواست تنها نوش تا هست به همه جا برسه. پسرم با تلاشای خیلی زیاد بابام فقط 10 ماهش بود که راه افتاد باور می کنید؟ همیشه به من می گفت من هر جا باشم این بچه میخواد بره کلاس اول من خودم و می رسونم. ایناس که دل من و می سوزونه. سال پیش 16مهر ساعت 3 بعدازظهر به خاک سپردیمش. و امسال تنها خواهر من حتی برای مراسم سال پدرش نیومد. ببینید تو دل من چی می گذره.
ببخشید دلم گرفته بود و نوشتم. از همتون می خوام دعام کنید.

سیسیلی عزیز کاملادرکتون میکنم وسالگردپدرگرامیتان راتسلیت عرض میکنم.:72:
روحشان شاد.

sisili جان کاملا حال روحیت رو درک میکنم؛ کاملا میفهمم که یه انسان وقتی پدرش رو عزیزش رو جلوی چشماش بخواد از دست بده؛ چه حالی میشه!
حس کردم اون لحظه هایی رو که همسرم قدم جا پای پدرش میذاشت تا ببینه میله ای که به سر پدرش خورده با چه شدت و از چه فاصله ای بوده!
حس کردم اون لحظه ی اشک ریختنش رو بعد از دیدن اون میله و اینکه چه حالی داشت!
چه جوری میخواست بهم بفهمونه که من چه داغ بزرگی دیدم و میخواست که نفهمونه داره چه عذابی میکشه که غرورش داره شکسته میشه!
عزیزم درکت میکنم! کاملا میفهممت و از خداوند برای آرامش دلت؛ بحق این روز عزیز، به حق جوادالائمه اش صبر میخوام.
یادت باشه که تو چیزی رو از دست ندادی؛ و پدرت بهترین هدیه ها رو برای همیشه برات گذاشت!
عشق؛ فداکاری؛ امید و محبت بهترین هدیه هایی هستند که برای ابد تو از پدرت هدیه گرفتی و او آنجا اجر این هدیه ی الهی خود را خواهد گرفت!

:302:
خدا رحمتشون کنه
:302:
خیلی روم تاثیر گذاشت تاپیکتون رو خوندم
به خودم قول می دم تا نعمت پدر رو در کنارم دارم قدرشو بدونم :302:
در مقابل حرفاش که گاهی به نظرم غیر منطقی می اد صبر نشون بدنم و جلو خودمو بگیرم و هیچ وقت جواب تندی بهش ندم :302:
ولی یه چیزی همین که رو پا بودن و سالم بودن و چندین سال در بستر بیماری نبودن و در حال ناتوانی نبودن ،خیلی شکر داره ...این جور رفتن ها هم واقعا شکر داره،هرچند آدم رو تا مدت ها تو شک می زاره
:302:

مرگ فقط پلی است که ما را از این دنیا فانی به زندگی جاویدان انتقال میدهد ، خوشا به حال کسی که محل زندگی جاویدان او ، بهشت زیبای الهی و در جوار اولیاء الهی باشد ...

برای پدر عزیزتان بهشت زیبای خداوند و برای شما صبر جمیل آرزو می کنم

انشاالله خداوند روحش را در این ایام عزیز بر سر سفره کرامت امام علین موسی الرضا (ع ) میهمان گرداند ...

:72::72::72:

خدا رحمتشون کنه:72:

هر وقت دلتنگش شدی، خواستی گریه کنی، اشکالی نداره.
جلوی خودت رو نگیر. اما انقدری گریه کن که آروم بشی.

سعی کن همیشه براش قرآن بخونی. تا روح پدرت هم آرامش بگیره.

سیسیلی عزیزم
حتما خیلی برات سخت بوده چنین روز هایی رو گذروندن... می دونم که خاطرات آدم هایی که می رن تا مدت ها پیش چشم می مونه و یادشون زخم دل رو تازه می کنه ... تا مدت ها باور نمی کنی اون آدم دیگه نیست و وقتی هم یواش یواش باورت شد، حسرت می خوری که ای کاش خاطرات بیشتری با هم داشتید ..
ای کاش "دوستت دارم" های بیشتری می گفتی و می شنیدی ..
می دونم. حتما خیلی سخته ...
اما تو این یک سال تو خیلی بزرگتر شدی بانو. خیلی چیز ها رو یاد گرفتی.

اینکه در برابر سختی حتی از نوع خیلی خیلی شدیدش، میشه تاب آورد ...
اینکه قدر نعمت هایی که دور و برت هست و آدم هایی که دور و برت هستند رو بیشتر می دونی ...
حالا دیگه می دونی زندگی به مویی بنده....حیفه که با بهانه های الکی به کام خودمون ناخوشش کنیم...

و ...
قدر این درس ها رو بدون :72:


روز هات به رنگ شادی عزیز دلم :46::43:

خدا بیامرزتشون مرگ حقه ولی خوبه آدم با خاطره ی خوب از دنیا بره

"دوستت دارم
اين جمله ايست كه نمي توانم به زبان گذشته بنويسم"
سيسيلي عزيز

جمله بالا رو از كتاب فراتر از بودن با تو نقل كردم .. اين كتاب از كريستين بوبنه.. درباره دوستي كه داره با روح يه دوست عزيز و از دست رفته حرف ميزنه..چنان كه انگار اون پشت همين ديوار ايستاده و حرفاشو ميشنوه..
من مادر بزرگ ها و پدربزرگهامو كه در شكل گيري شخصيتم نقش زيادي داشتن هرگز فراموش نكردم و تا سال ها بعد با بياد آوردنشون اشكم..
اما زمان بتدريج قلب ما رو از شكستگي ها و زخم هاش بزرگتر ميكنه.اين جمله اي كه از گفتنش خسته نميشم.معتقدم مرگ فاصله ما رو با عزيزانمون زياد ميكنه اما اصلا اونا رو از ما نميگيره. من هم از ته دلم اعتقاد دارم كساني رو كه دوست داريم عشق ما و كساني كه دوستشون داريم رشته محكمي يه كه قيچي مرگ قادر به پاره كردنش.. فقط شكل دوست داشتمون عوض ميشه.
بعد فوت پدر بزرگم يعني پدر پدرم احساس اندوه زيادي ميكردم و به ميزان زيادي تو درسا بدون اين كه كسي بدونه عقب افتادم.. يه شب پدربزرگم رو با همون كت شلوار سفيد و پاكيزه هميشگي به خواب ديدم .. با همون صداي گرم و آمرانه و در عين حال مهربان..كلماتشو نمي فهميدم و به نظر مي اومد به زبان دنياي ديگري حرف ميزد اما ناگهان يه جمله گفت كه فهميدم و كمكم كرد از سياهچال در خود نشستن و در خود شكستن دربيام و دوباره با انگيزه بالايي كار كنم. اون جمله اين بود عزيزم:
من زندگي خودمو كردم.. حالا نوبت توست.. به فكر دانش ناتمام خودت باش.. نه غم من..
سيسلي عزيزم
اونها كه حقيقتا در اين دنيا دوستمون داشتن..بعد مرگ هم دوستمون خواهند داشت..شايد با قلبي يه كم متفاوت با قلب ما..به قول مردم اديان ابراهيمي تنها عشق هم نيروي مرگ است..

سلام سیسیلی عزیزم
صمیمانه برات ارزوی ارامش و صبر دارم
من از راهنمایی شما بسیار استفاده بردم و واقعا برای پدرت ناراحت شدم
با اون خدا بیامرزی و فاتحه میخونم و برای تو و پسرگلت صبر
میدونم روزای سختی گذروندی ولی امیدوارم سایه خودت همیشه روی سر پسرت باشه کنار همسرت خوشحال باشی خدانگهدارت با ارزوی روزهای بهتر برای خانوادت