خواهر شوهر ها بخوانند

من خودم یک عروس هستم یک زمانی با خواهر شوهرهایم مشکل داشتم و همیشه زندگی مان تلخ بود و بیشتر از همه برادرشون شون
حالا از خواهر شوهرهای محترم والبته یک کمی کنجکاو می خوام اگه سلامتی برادرشون براشون مهمه بذارن اونا واسه خودشون زندگی کنن و هوای عروسشون داشته باشن تا عروس هم هوای برادرشونو داشته باشه :305:

سلام
خسته نباشید
چه موضوع جالبی را مطرح کردید
اگه خواهری واقعاً برادرش را دوست داشته باشه ، بعد از ازدواج برادرش سعی می کنه که زندگی اورا خراب نکنه
یعنی دلیلی نداره من دخالت زندگی برادرم را کنم حتی اگه دلم می سوزه ، چون اینجوری بدتر میشه، اگه به عروس احترام بگذاریم ، اون هم ارتباطش با برادرمون بهتر میشه وزندگی شون سالم تر است ، ما هم به همین راضی هستیم

کاش همه آدم ها برای کوچکترین حرف و کارهاشون فکر می کردند

اتفاقا گاهي اوقات برعكس ، از دوست داشتن خيلي زياده كه مشكل ايجاد مي شه چون ممكنه پسر از روي عصبانيت و كلافگي و بي تجربگي پيش خانوادش گلگي كنه اونوقت خانواده هم از روي علاقه زياد بي خردانه و بي تقصير طرف پسر را گرفته و حرفهايي مي زنند كه شايد تاثير جان گداز در پسرشون داشته باشه

پس از مدتها یک موضوع تازه و ناب را نظاره گریم،دست شما تُرابی گرامی درد نکند.

بعضی وقتا مشکل عروس توقع داره شوهرش دیگه با خانواده خودش رابطه نداشته باشه چرا چون الان شوهر این خانم اون موقع چه باید کرد

سلام دوستان
واقعا مرز استقلال خانواده کجاست؟ مرز دلسوزی و دخالت کجاست؟ مرز محبت و وابستگی کجاست؟ مرز توجه و خودخواهی کجاست؟
ما نیاز داریم اول این مرزها را بشناسیم؟
تا کجا یه آقا می تواند با خانواده والدینی خود ارتباط داشته باشد، تاثیر پذیری یا تاثیر گذاری تا چه میزان پذیرفته است؟ مرز خانواده را تا کجا باید پاس بدارد؟

سلام
من هم خواهر شوهرم
ولی به خدا اینقدر که هوای زن داداشامو دارم هوای داداشامو ندارم
بعشی وقتها هم پسرها مقصرند حرفی میزنند که خانواده مجبور میشه به آنها جواب بدهد آن وقت عروس ها ناراحت میشوند.

اگه همه می دونستند که وظایفش و حدودشان چیست که اینقدر مشکل پیش نمی اومد .
مرز دخالت ، وابستگی ، محبت و دلسوزی و ... مهم است
آقای مدیر چرا سوالی نوشته اید ؟ کاش این مرزها را تعریف می کردید
به نظرم آقایان هم باید طوری رفتار کنند که علیرغم احترام به همسر با خانواده خودشان نیز ارتباط داشته باشند و به تسلیم خواسته همسر که می گوید : با خانواده ات ارتباطی نداشته باش ، نشوند .
شناختن این مرز و وظایف هر شخص به بینش و تربیت خانوادگی شخص مربوط می شود .
من نمونه هایی زیادی را می شناسم که مرد به خاطر علاقه به همسرش با خانواده اش بیجهت درگیر می شود و بهانه تراشی می کند .
این درست نیست

مرزها رو ادم بايد خودش با درايت خودش تعريف كنه
من به مادرم احترام مي گذارم و اگر برايش چيزي تعريف مي كنم و او از سر دلسوزي پيشنهادي به من مي دهد كه برخلاف شوهرم است اين من هستم كه بايد با درايت متوجه شوم كه نه اين پيشنهاد مخرب مي باشد هر چند از جانب مادرم مي باشد و دلسوزانه است
اين مسئله رو مي شه تعميم داد
اگه ما از خودمون طرز فكر داشته باشيم اگه ما وابستگي و استقلالمون تعريف شده باشه اگه ما معني احترام فهميده باشيم و بتونيم احترام و از سرسپردگي متمايز كنيم اگه ما معني دلسوزي ودوستي خاله خرسه رو بدونيم و در نهايت اگه زندگيمون و دوست داشته باشيم و همانند يك كشتي كه از مسافرانش محافظت مي كنه و اجازه نمي ده كه ابي به داخل رخنه كنه ما هم از زندگيمون محافظت كنيم و اجازه دخالتهاي بي جا ندهيم مي تونيم اين مرزها رو خودمون تعيين كنيم و مواظب باشيم كه خارج نشيم

سلام کیمیای عزیز:
نحوه ی زندگی هرکس طبق سوالاتی که از خود می کندمشخص می گردد .
مثلا:
اگر از خودم بپرسم ایا درسته فلانی این رفتار را بامن بکند ؟ایا حق دارد؟ایا انصاف است؟ایا وظیفه ی او چنین و چنان نبود ؟ایا این خودخواهی نیست؟و.........
بالطبع با طرح چنین سوالاتی درذهنم می روم و دنبال پاسخ درهمین حیطه می گردم .اما اگر سوالاتم را گسترده تر و همه جانبه تر مطرح کنم و بررسی به همان نسبت دنبال جوابهای جامع تر و کامل تر می گردم .
مثل:واقعا مرز استقلال خانواده کجاست؟ مرز دلسوزی و دخالت کجاست؟ مرز محبت و وابستگی کجاست؟ مرز توجه و خودخواهی کجاست؟
ما نیاز داریم اول این مرزها را بشناسیم؟
تا کجا یه آقا می تواند با خانواده والدینی خود ارتباط داشته باشد، تاثیر پذیری یا تاثیر گذاری تا چه میزان پذیرفته است؟ مرز خانواده را تا کجا باید پاس بدارد؟

خوب حالا این منم که باید به خودم زحمت بدم و تحقیق کنم .بررسی کنم پردازش کنم و عملیاتیش کنم و استفاده ببرم .
فکر می کنم جواب بعضی سوالها کم و بیش توی این تالار باشه پس تحقیق رو شروع کن ! من هم شروع می کنم !اگر طی این تحقیق به نتایج مفیدی رسیدیم می تونیم به عنوان یه تجربه ی فردی که خاص خودمونه مطرح کنیم و باز این ماییم که باید به فراخور حال و شرایطمون از اونها بهر ه بگیریم یعنی یه نسخه ی اماده و کامل برای همه وجود نداره .وباید هرکسی به تناسب خودش و توان خودش اونو پیدا کنه!
موفق و سربلندباشیم

با سلام من فکر می کنم اگه هر کس چه زن وشوهر و خانواده های هردو طرف حد حدود خودشونو بشناسند واز سرک کشیدن توی کار همدیگه پرهیز کنند همه با هم زندگی مسالمت آمیزی خواهند داشت . و مرد و زنی که هنوز بچه مانده اند باید باور کنند که بزرگ شده اند و نگذارندکه دیگران برایشان تصمیم بگیرند.
و من مطمئن هستم که خواهرشوهر خوب هم وجود داره چون خودم چند نفر رو به عینه دیدم
با سپاس از دوستان
تور آبی

با سلام
من فكر مي كنم ارتباطات بايد به آرامي زياد شود . يعني در اول آشنايي كمتر باشد و رفتارها و عقايد آنها را ارزيابي كرد و براساس ظرفيتي كه دارند حدود اين روابط را تعيين كرد . بايد دقت كرد آنها در مورد ديگران چه نظراتي دارند و چگونه صحبت مي كنند آيا در مورد افراد فاميل و دوست زياد اظهار نظر مي كنند يا كاري به كار ديگران ندارند . آيا رفتارشان در تنهايي و در حضور ديگران با شما يكسان است يا خير؟ آيا با كنايه حرف مي زنند و يا رك وصريح صحبت مي كنند . اگر در مورد شخصي غيبت مي كنند و در حضورش تعريف وتمجيد مي كنند خيلي بايد با آنها محتاط بود . معمولاً اويل آشنايي همه ذوق زده هستند و رفت وآمدها زياد است و راحت راز دلشان را مي گويند و آنقدر زياده روي مي كنند كه بعد ازمدتي روابط تيره وتار مي شود و از همه حرفها و صحبتها ي قبلي برعليه يكديگر استفاده مي كنند.
در مورد خانواده خودمان هم فرقي نمي كند و بايد سعي كرد تعادل را برقرار كرد . بايد رفت وآمدها را بگونه اي تنظيم كرد كه وقت يكساني را با خانواده هر دو صرف كنيم مگر در موارد خاص كه يكي از خانواده ها مشكلي داشته باشند و ه صرف وقت بيشتري با آنها لازم باشد.
هر خواهرشوهري هم خودش عروس خانواده اي خواهد بود پس بايد هرچه را براي خودش دوست ندارد براي خانم برادرش هم انجام ندهد.

من نمی خوام همه تقصیرها رو از خانواده شوهر بدانم بعضی موقع ها زن هم مقصره ولی خانواده شوهر باید بدونه که این دختر خانم که حالا عروس اونا شده با هزار امید وآرزو پا به خونه بخت گذاشته و ممکنه رفتار اشتباه از اون سر بزنه و درک کنند نه اینکه ماجرا را به جار و جنجال بکشاند و با اون صحبت کنند و خطاهای اونو تا حدی نادیده بگیرند و نگذارند و مرو زمان همه چیزو درست می کنه خاطرات اول زندگی برای زن مثل عقده بشه تا هرموقع تونست تلافی کنه

من یه خواهر شوهر دارم که خیلی نازنه(همون نامرد)!
نه تنها به همسرم علاقه نداره بلکه کلی هم به من بی اعتنایی می کنه مثلا وقتی همدیگه رو میبینیم جواب سلام منو نمیده ولی شوهرم که خیلی هم دوسم داره بهش اعتراض نمی کنه و من کلی غصه می خورم .نمی دونم این چه دوست داشتنی که هر وقت در مورد خواهرش صحبت میکنم شوهرم اتیش میگیره. با اینکه میدونه حق با منه. رابطمون داره به خاطر اون دختر تیره میشه کمممممممممممممممممممممممم ممممممممممک

من فکر می کنم این موضوع تو زندگیهای امروز چندان مطرح نیست .چون امروز دیگه انقدر آدما درگیر خودشونند که رفت و آمدی نیست که بخواد حرفی پیش بیاد .به نظر من اگه همه به هم احترام بزارن و قدر هم و لحظه های باهم بودنو بدونند این مسائل اصلا بوجود نمیاد

هیچ موجودی به کثیفی خواهر شوهر در عمرم ندیدم مخصوصا اگر مجرد باشد و عقده شوهر داشته باشد

در پاسخ به آن خانم که می‌گوید که باید احترام بزاریم گاهی اوقات احترام بیش از حد باعث پرو شدن خواهر شوهر و مادر شوهر می‌شود تو اینقدر احترام بذار ولی وقتی آنها به تو احترام نزارند چی کار می‌خوای بکنی من یکی از اون بدبختام که همش در حال احترام گذاشتن هستم ولی از آنها احترامی نمی‌بینم بدتر ازاین که شوهرم هم با من نیست و می‌گه باید به آن احترام بذاری اگر آنها حرفی می‌زنند از روی دلسوزی است از روی دوست داشتن ولی من می‌دونم که این طور نیست همش از روی حسودی است چون هیچکدامشان ازدواج نکرده‌اند و عقده دارند نمی‌دونم کسی اینجا من را درک می‌کنه یا نه نمی‌دونم من باید چی کار کنم تو رو خدا یکی من را راهنمایی کنه شوهر من خیلی خوبه ولی راجع به خانواده اش حساسه آنها را می‌پرسته من چه کار باید بکنم

من قربون داداشی های خودم و زن داداش هام و بچه های نازنین اونها می شم.
دل ندارم به اونها بگم بالای چشم شما ابرو است چه برسه به اختیارداری.

به نظر من کلا خانمها حساسند چه طرف عروس باشه چه خواهر شوهر و چه ... اگر هرکسی سرش توی زندگی خودش باشه هيچ وقت با ديگران به مشکلی پيدا نمی کنه توی زندگی مشترک اول و آخر بايد هوای همسرمونو داشته باشيم .