نمایش نسخه قابل چاپ
با سلام به همه ی اعضای همدردی.:72:
من جدیدترین عضو این انجمنم و آشنایی خودم با این سایت و انجمنو به فال نیک میگیرم . چون مطمئنم شما دوستان خوب کمکم میکنید
من رابطه با جنس مخالفو تجربه کردم اما با هدف ازدواج نبوده و از اونجاییکه من نمیخوام فعلا به ازدواج فکر کنم آیا دوستی دختر و پسر اگه با هدف ازدواج نباشه توی زندگی زناشوی تاثیر منفی میذاره؟
به عقیده ی بعضیا رابطه بین دختر و پسر لازمه ؟ این درسته ؟حتی اگه هدف یه دوستی گذرا باشه ؟
بدی و خوبی آن به هم اندر است،به قول شاعری . . .
بدیها=بددلی به همسر آینده که آیا پیش از ازدواج او نیز این روابط را داشته است و اگر با او دوستی داشته و آنگاه ازدواج نمایید،دیگر بدتر . . . البته این برای کسانی است که تفکر سنتی دارند یا مثلاً دوست پسر داشتن خواهر شان مثل دوست دختر خودشان که او هم خواهر پسر دیگری است،نمی پذیرند یا بیماری بددلی دارند.
خوبی ها=آشنایی با اخلاق جنس مخالف و ترفند ها و احساسات آنها.
اکنون ببینید شما از کدام دسته اید؟
سلام
راستشو بخواید من زیاد دوست ندارم تو بحث هایی که سر رشته ندارم دخالت کنم!چیزایی رو که می خوام اینجا بنویسم اعتقاد خودمه؛ممکنه خیلی ها موافق باشن و خیلی ها هم مخالف؛ مهم اینه که من به اعتقاداتم افتخار می کنم.
یه کوچولو گله ازجواب جناب گردآفرید!به جای سنتی فکر کردن بهتر بگیم اسلامی و دینی فکر کردن و بد دلی رو بهش نسبت ندیم(لطفا!)"البته هم برای آقایون هم خانم ها" خوبی ای که گفتین چه اشکالی داره که آدم با همسر خودش شروع کنه!!!؟؟؟کسانی که این کار رو کردن فکر نکنم بد دیده باشن.
.
من صد در صد با روابط قبل ازازدواج مخالفم!تا اونجایی که من از آدمایی که تو جامعه اسلامی ما دارن زندگی می کنن دیدم و شنیدم اونایی که حتی با قصد ازدواج هم رابطه داشتن(منظورم روابط مشروعه) تو زندگی شون به مشکلات وحشتناکی برخوردن چه برسه به قصد دوستی و ...!
راستش فکر می کنم این روابط خیانته!خیانت به کسی که یه روزی قراره تمام زندگیش تو باشی و تمام زندگی تو باشه.خیانت به کسی که تنها امیدش تویی کسی که با تمام وجودش پذیرفته در کنار تو به کمال برسه و روز به روز به خدا نزدیکتر بشه تا ان شاء الله رسیدن به سعادت واقعی...[/b][/size]
می دونم خیلی سخته با این دید تو جامعه امروز زندگی کردن؛ ولی شیرینی اتفاقات خوش بعدی به این سختی ها می ارزه(میگی نه؟امتحان کن!)
کاشکی از همین الان یاد بگیریم که همیشه وفادار باشیم
خیلی التماس دعا
موفق و مومن باشید...
درود بر شما هموند تازه وارد هوشمند ارجمندم؛
من می گویم که اگر طرف مذکر ماجرا با همسرش پیش از ازدواج رابطه داشته است،در پس از ازدواج دچار بیماری بددلی خواهد شد یا اگر دوست دختر دارد و همسرش را از طرق سنتی یافته باشد باز هم دچار این مرض خواهد گشت و این البته به علت تفکر و تربیت سنتی یا به قول حضرتعالی دینی-اسلامی است و تضادّ آن با رفتاری که از نظر قوانین شرع انجام می دهد..
با این وجود پسری که این کار را می کند،از نظر شرع اسلام با ناموس دیگران دوستی نامشروع دارد و لذا تنها نام مسلمانی را یدک می کشد.از سوی دیگر اگر دوستی به رابطه جنسی بدون ازدواج ختم نگردد و سوء استفاده جنسی،مادی و معنوی در میان نباشد،برای شناخت طرفین نعمتی خدادادی است که باید آن را جز واجبات در نظر گرفت.
اما شما هموند گرامی،در سخنان خود اگر جسارتاً بپذیرید احساس و تعصب را دخالت داده اید که باید در این جایگاه ها و چنین بحثهایی،تنها خرد و منطق را در نظر داشت.
با تشکر فراوان از دوست خوبم , "گردآفرید" و "منتظر" گرامی ؛
جناب گردآفرید در مورد بددلی باید بگم که من از اون دسته آدمها که فکر سنتی دارن نیستم ؛ و همیشه سعی کرم منطقی ترین راه رو انتخاب کنم .
اما در این مورد شک دارم :
برای مثال در رابطه ی دختر و پسری گذرا (بدون هدف ازدواج) هر گونه ناراحتی از جنس مخالف میتونه به جدایی تبدبل بشه . آیا ممکنه که تحملم تو زندگی زناشویی پایین بیاد و برای هر اختلاف نظری فکر جدایی به سرم بزنه ؟
در مورد خوبیهاش و در جواب "منتظر" باید بگم که به نظر من این دوستیها برای کسب تجربه و آشنایی با جنس مخالف تا حدودی لازمه . که خوشبختانه من اون تجربه رو کسب کردم.
اما ادامه دادن این رابطه در آینده ضرر دیگری نخواهد داشت؟ چون من اصلا دوست ندارم که زندگی شیرین زناشویی رو فدای لذت های گذرا کنم
و باید قبول کنیم که نداشتن یه همچین رابطه ای تو این جامعه کمی سخته . حداقل برای من که شرایط خاصی دارم .یه جوون امروزی یا به اصطلاح مدرن که دوستانم همگی این رابطه رو دارن و خودمم هر وقت بخوام میتونم یه رابطه جدید رو شروع کنم .
اما اگه مطمئن بشم که این روابط تاپیر منفی میذاره سختیشو به جون میخرم , به خاطر زندگی موفق زناشویی .
بازم سلام
راستش اول پست قبلی که نوشتم من به اعتقادم افتخار می کنم فقط به خاطر این بود که دوستان عزیزم ازم نخوان زیاد وارد بحث بشم چون ...!ولی حالا باید جواب بدم!
اول یه سوال ازجناب گردآفرید!هموند یعنی چی!؟(خیلی ... بود!ببخشید!من زیاد وارد نیستم!!!)
قبول دارم احساسی حرف زدم ولی تعصب به معنایی که تو جامعه امروز مد شده نه!
اگه واقعا منطقی می خواید صحبت کنید لطف کنید به سوالم جواب بدید!
منظور از واجبات تو صحبتاتون چی بود؟نکنه واجبیه که تا حالا قرآن و سنت چیزی ازش نگفتن و جزء تحریفات اسلامه!!!
بددلی بعضی ها رو قبول دارم ولی فکر کنم من منظور پست اولتون رو خوب متوجه نشدم و حالا با توضیحاتتون پذیرفتم ولی منظور من از تفکر اسلامی بددلی نبود،منظورم دقیقا تفکر اسلامی بود که فکر کنم زیاد لزومی به باز کردنش نیست چون منطق شما احتمالا زیاد با اون جور در نمیاد!!!(ببخشید اگه یه کم تند رفتم!)
حالا نوبت داداش تازه واردمه!
معلومه پایبندید که لااقل در این موارد براتون سوال پیش اومده!
راستش اصلا با آقایونی که همچین روابطی داشتند برخورد نداشتم ولی با خانم ها زیاد!تجربه هایی که ایشون مطرح کردند فکر کنم میشه یه جورایی در مورد آقایون هم صادق باشه.
یکی از اون مشکلات!افرادی که چنین روابطی داشتند اکثرا لحظات خوب و شیرینی بوده!که تو زندگی زناشویی اگر چه شیرینی وجود داره ولی تلخی هم هست که فرد شاید با برخورد با اولین تلخی جا بزنه!چون فکر می کنه اگه اون رابطه ادامه پیدا می کرد دیگه اینقدر تلخی نداشت و این میشه پایه ناسازگاریهایی که متاسفانه تو جامعه امروز ما کم نیست... (فکر کنم این واقعا منطقی بود و بدون هر احساسی!چون تجربه بود...)
امیدوارم تونسته باشم منظورمو خوب بیان کنم.
درمورد سختی کنار اومدن با این موضوع که رابطه ای قبل از ازدواج وجود نداشته باشه قبلا هم گفتم ولی دقیقا به همون دلیلی که هم من گفتم وهم خودتون واقعا می ارزه....
امیدوارم موفق و خوشبخت باشید و روزگاری سرشار از خوشی و آرامش همراه با یاد خدا در انتظارتون باشه.
در پناه دوست
دوست من آقای شاهرخ عزیز.......سلام.
بدون مقدمه منم نظر خودم رو میگم. در مورد اینکه گفته اید: آیا روابط قبل از ازدواج تو زندگی زناشویی تاثیرگذاره ؟ باید گفت که تنها این امر مختص به زندگی زناشویی نیست و زندگی زناشویی تنها یکی از نقاط آسیب پذیر است. در حالت کلی باید گفت که بی ترید اینگونه روابط کل زندگی انسان را چه از لحاظ مادی و چه از لحاظ معنوی تحت تاثیر قرار میدهد. اما تأثیر آن در افراد متفاوت است و بستگی به محیطی که زندگی می کند ، خانواده ، نوع رابطه و... دارد .
دختران و پسرانی که به طریق غیر مشروع با فردی از جنس مخالف، رابطه دوستانه برقرار می‌کنند، از جهات مختلف، آسیب می‌بینند. آسیب‌ها هرچند متوجه دختر و پسر است، اما دامنه و شدت آن درباره دختران بیشتر است.
آسیب‌ها عبارتند:
1ـ آسیب روانی: گاهی دختری به پسری علاقه‌مند شده و حتی خود را در اختیار وی قرار می دهد، پس از بی‌وفایی پسر و ترک وی، به شدت دچار سرخوردگی گردیده و گاهی تا مرز افسردگی و بیماریهای شدید روانی بیش می‌رود. نیز اعتماد چنین شخصی از جنس مخالف به خاطر بی وفایی های که در نتیجه آن ارتباط دیده ، سلب خواهد شد و در زندگی آینده نمی تواند متعادل باشد.
2ـ آسیب‌های اجتماعی: دختری که مثلا در شهری کوچک با پسری ارتباط دارد و ارتباط آن آشکار می شود، چنین شخصی جایگاه و شخصیت اجتماعی خود را از دست میدهد و تحقیر میشود، حتى اگر ازدواج کند، نمی‌تواند زندگی متعادلی داشته باشد، زیرا از طرف همسر و خانواده شوهر سرزنش میشود و به هر بهانه‌ای، روابط قبلی وی را به رخش می‌کشند. این پدیده میتواند تهدیدی برای نهاد خانواده در جامعه و افزایش میزان طلاق باشد.
3ـ آسیب معنوی: دختری که به صورت نامشروع با پسری رابطه دارد ( و برعکس) با گناه و معصیت، از خداوند دور شده و از نظر اخلاقی نیز آسیب می بیند.او دیگر از عبادت خود لذت نمی‌برد و احساس گناه و ملامت درون، روح او را آزار میدهد، مگر آن که توبه کند و راه پاکی را پیشه سازد.
4- ضعیف شدن حس اعتماد: بهتر است که به تجربه های تلخ جوانانی که گمان می کردند میتوان با زیر پا گذاشتن عفت و حجاب و سایر هنجارهای پذیرفته شده ی جامعه و مورد تاکید دین به آرامش رسید وبه همسر دلخواه دست یافت، توجه کنیم. یکی مینویسد:« آری، اکنون دریافته ام پسر غریبه ای که در کوچه و بازار با دختری طرح آشنایی میریزد، قصد ازدواج با او را ندارد و سرانجام دوستی های خیابانی، چیزی جز ندامت و رسوایی نیست.» یکی دیگر میگوید:« اکنون پی برده ام حتی پست ترین پسرها، دنبال سنگین ترین و باوقار ترین دخترها برای ازدواج میگردند.» همه این افراد بر این باوراند که بیشتر این روابط و عشق ها به ازدواج نمی انجامد و اگر به ازدواج انجامد، پس از مدتی به طلاق کشیده می شود و چنانچه به طلاق منجر نشود، زندگی آرام و سالم به ارمغان نمی اورد. زیرا این گونه افراد بخش زیادی از انرژی های عاطفی خود را با دیگران صرف کرده اند . خاطره روابط نامشروع گذشته، سبب از میان رفتن آرامش روحی میشود و به طور ناخودآگاه فرد را رنج میدهد و نمیگذارد واقعا به همسرش عشق بورزد. در نتیجه ازدواجی که باید آرامش به ارمغان آورد، تهدید کننده آرامش خواهد شد. " هو الٌَذی خلقکم من نفس واحدةٍ و جعل منها زوجها لیسکن الیها" .دختران و پسرانی که بر اثر آشنایی در خیابان یا محیط های دیگر و ایجاد علاقه و دوستی بین آنها ، به ازدواج اقدام می کنند ، گاهی در زندگی آینده دچار بی اعتمادی می شوند ؛ زیرا با خود می گویند همسر او که به راحتی با او دوست شده و با او ارتباط برقرار کرده است ، آیا امکان ندارد که قبلا با دیگری نیز دوست شده باشد؟ این فکر همیشه برای زوجین آزار دهنده است و در روابط و تصمیم های زندگی نیز خود را به صورت های مختلف نمایان می سازد.حتی اگر به ازدواج ختم نشود ، چون خود با این مسئله مواجه بوده است ، احتمال می دهد که شاید همسر او نیز با شخص دیگر پیش از ازدواج رابطه داشته است.
این مسئله در سطح کلان نیز ، به حس اعتماد اجتماعی نیز آسیب می رساند. در جامعه ای که روابط پنهان دختران و پسران گسترده باشد ، برای کسی که می خواهد ازدواج نماید و با دختر پاک زندگی مشترک را آغاز کند ، همیشه این دغدغه را در وجود دارد که آیا این دختر با شخص دیگر پیش از او رابطه نداشته است ؟ بر طبق آمارها طلاق نیز در ازدواج های خیابانی زیاد صورت می گیرد. کسانی که به راحتی دوست می شوند و ازدواج می کنند و بی آنکه از ارزش و اهمیت بنیان خانواده آگاه شوند ، آن را به راحتی ترک می کنند.
علاوه بر این گاهی اتفاق می افتد که دختر و پسری در اثر این گونه ارتباط ها ، علاقه مند به هم می شوند ، اما به دلایل متعدد این ارتباط ها به ازدواج ختم نمی شود . چنین افرادی حتی پس از ازدواج نیز عشق و علاقه دوست خیابانی را در دل دارند و به طور طبیعی نمی توانند وظایف خود را به عنوان یک همسر در درون خانواده به انجام برسانند.
به عنوان جمع بندی میتوان گفت که ازدواج موفق از مسیر دوستی قبلی با همسر آینده نمی گذرد. بلکه از مسیر شناخت، فارغ از احساساتِ عاشقانه و عواطف ارزانی شده، بعد از اندیشه و شناخت و اعتمادِ فراهم آمده می گذرد. همانگونه که می دانید، جو و روح حاکم بر این دوستی ها عشق ورزیدن است، نه "خرد ورزی" . و پای خرد و عقل در میدان عاشقی لنگ است. در حالی که برای تصمیم گیری در مورد ازدواج با فرد خاصی، جز بر عقل تکیه نمودن خطاست. ابتدا باید تعقل نمود و فارغ از دوستی و محبت، مشورت و تحقیق کرد و فرد مورد نظر را برگزید و آن گاه خالصانه ترین عشق و ناب ترین دوستی ها را بدون " منت" ، به دوست برگزیده (همسر خود) تقدیم نمود. و در این جاست که هر کاری جز عشق ورزی خطاست. دوستی های قبل از انتخاب همسر و تصمیم گیری در مورد ازدواج با فرد خاص، راه عقل را سد و چشم بصیرت را کور می کند و اجازه نمی دهد تا یک تصمیم صحیح و عاری از خطا گرفت و فرد مورد نظر را آنطور که شایسته است، دید.
البته با این وجود برخي معتقدند بايد آشنايي و صميميت پيش از ازدواج وجود داشته باشد تا دو فرد يكديگر را به خوبي بشناسند و پس از آن زندگي مشترك را شروع كنند اما بايد بگوييم كه عشق واقعي و علاقه مندي حقيقي بين دو جنس ، زماني ايجاد مي شود كه دو فرد ارتباط خود با يكديگر را به سادگي تزلزل پذير ندانند؛ از سوي ديگر هر يك براي جلب نظر ديگري دست به رفتار نمايشي نزنند. در آشنايي هاي پيش از ازدواج اين مسئله بسيار ديده مي شود.
یه سر هم به لینک زیر بزنید بد نیست.:
http://www.porsojoo.com/fa/node/677
در کل من نظر شخصی خودم را گفتم و نظرات دیگران هم برایم قابل احترام است. امیدوارم که دوستان فقط نظرات خودشان را ابراز کند و از هر گونه بحث بی مورد که باعث شود مطلب فرسایشی شده و هیچ نتیجه ای از آن نگرفت، جدا اجتناب کنند. فقط نظر خود را بگوییم و با احترام به عقل و منطق دیگران، تصمیم گیری را به عهده خودشان بگذاریم.
موفق باشید.
متظر جان معتقدم!با احترام فراوان اگر جسارتی نباشد،هموند برگردان واژه عضو است.
درباره آن واجبی که من گفتم شما که معتقد عاملی هستید،باید بدانید که در اسلام به اندیشیدن بسیار سفارش شده و اینکه مؤمن بدون شناخت بر خود خسرانی وارد ننماید؛
اکنون اگر پسر و دختری بدون لمس هم که در دیدگاه شما آسمان را بر زمین می آورد و عاری از هرگونه انگیزه و هدف جنسی،با دوستی بخواهند برای مقصودی چون ازدواج از هم *شناخت کافی* بدست آورند،آیا این از واجبات نیست؟؟؟
ضرورت و وجوب آن به دلیل چه جنایتها و نابهنجاریها و طلاقها و مشکلات که بر اثر عدم شناخت زمانمند اولیه دو طرف از یکدیگر که همان دوستی با شرایط و چهارچوبی که گفتم،در جامعه مسلمین اینجا روی نداده است.
مَساَلَتُن یا علی رضا خان گُل گُلاب:
اگر طرفین با هم در جلساتی متعدد ننشینند و گفتگو نکنند و رفتار یکدیگر را در سطح جامعه مجک نزنند،چگونه با این گستردگی اجتماع و پیچیدگی انسانهای امروزین و گوناگونی فرهنگی،اعتقادی،اخلاقی،اقت صادی و رفتاری می توانند پیوندی موفقیت آمیز و ازدواجی خوب داشته باشند؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟
دوباره سلام
علیرضای تازه وارد ممنونم از بحث واقعا منطقی تون و من دقیقا به خاطر نظری که تو پاراگراف آخر پستتون نوشته بودید این آخرین جوابیه که تو این موضوع میدم و امیدوارم بقیه دوستان هم بپذیرند(مگر اینکه شاهرخ عزیز از من به عنوان تنها دختری که تا حالا این بحثرو جواب داده سوالی داشته باشند)
دوست عزیزم جناب گرآفرید:
1.ممنونم از اینکه کلمه معتقد رو به من نسبت دادید!امیدوارم واقعا اینجوری باشه.
2.بابت هموند که بهم یاد دادید یعنی چی خیلی ممنونم.
3.برخلاف صحبت هاتون که پر از دم از منطق زدنه متاسفانه اصلا منطقی حرف نمی زنید!(منظورم فقط پست هاییه که تو این موضوع داشتید و بعضی جاهای دیگه واقعا پاسخ هاتون عالی بوده؛امیدوارم یه ذره منطقی فکر کنید!!!)
گفتید احساساتی حرف زدی،تجربه تلخ تعدادی از اطرافیانم رو گفتم.
تو پست آخرتون فکر کنم موضوع رو به طور کامل فراموش کردید!
.
(اکنون اگر پسر و دختری بدون لمس هم که در دیدگاه شما آسمان را بر زمین می آورد و عاری از هرگونه انگیزه و هدف جنسی،با دوستی بخواهند برای مقصودی چون ازدواج از هم *شناخت کافی* بدست آورند،آیا این از واجبات نیست؟؟؟)
.
من نگفتم اسلام گفته شناخت قبل از ازدواج نباید صورت بگیره؛گفتم دوستی هایی که به تعبیر شما فقط برای شناخت جنس مخالفه اشکال داره.اگه واقعا دوست دارید منطقی صحبت کنید لطف کنید جواب سوالای من رو از پست اولم دقیق بدید(البته نه برای من!برای کسانی که می خوان از منطق شما سر در بیارن.چون شما اولین نفری نیستید که با این دید شما باهاشون برخود کردم و همه منطقتونو لا اقل بیشتر منطقتونو می دونم.)
دقیقا به همون خاطری که اسلام اندیشیدن رو واجب دونستن توصیه می کنم یه کم بیاندیشید(البته از اون اندیشه هایی که یک ساعتش برابر با هفتاد سال عبادته)
در پایان ازاین که با شما همچین بحثی رو داشتم خیلی خوشحالم و امیدوارم منو به خاطر رک بودنم ببخشید.
آرزومند موفقیت و خوشبختی همه جوونای پاک ایرانی
محتاج دعای خیر همه دوستای عزیز همدردی
یه منتظر!
ببخشید باز مزاحم شدم!
آقا شاهرخ بالاخره جوابتونو گرفتید یا نه؟
امیدوارم تصمیم درستی بگیرید...
موفق و مومن باشید.
سلام به همه دوستان
به نظر من اگه يك روابط سالم و درست باشه چه اشكالي داره كه اين اتفاق بيافته
البته بعضي ها خيلي بي جنبه هستند و توي دوستي به دنبال هدفهاي پوچ هستند و بعضي از افراد هم همينطور كه جناب اقاي شاهرخ مي فرمايند ممكنه در زندگيشون تاثير بزاره از چه جهت ؟ از جهت اينكه در اينده از همسر خودشون تمام ان خوبيهايي رو انتظار دارن كه در دوران دوستي در افراد مختلف ديدند و مدام در حال مقايسه مي باشند و مي گن مثلا مريم خيلي خوش تيپ بود ساناز اينجوري بود سميه هيكلش قشنگ بود خلاصه از اين جور حرفها
اگه فكر مي كني كه جز اين دسته افراد هستي و اين دوستيها توي زندگي اينده ات تاثير مي زاره اصلا طرفش نرو چون روي ذهنيتت و طرز فكرت تاثير مي زاره
در ثاني بايد احتمال دلبسته شدن دختر و ضربه روحي او رو هم در نظر بگيري
سلام بر همه دوستان
ضمن خوش آمدگویی به شاهرخ
دوستان عزیز توجه کنند همانطور که من قبلا هم تاکید کردم. خواهش می کنم برای پرورش و روشنگری بحث ها و استدلالها تاپیک جدایی باز کنید. من درک می کنم سئوال شاهرخ کلی هست و به این بحث ها نیاز دارد تا روشن شود. اما ما به سئوال دوستمون با سئوالات اختصاصی تر جواب می دهیم و سعی می کنیم فعلا روی مشکل ایشون متمرکز شویم. اگر بحث کلی شود هر عضوی که سئوال را شروع کرده است، احساس می کند کم کم به حاشیه رفته است.
لذا خواهش می کنم هر کدام دوستان که تمایل دارند تاپیک جدیدی در این مورد باز کنند.
اما در اینجا سعی کنیم سئوال شاهرخ را که اتفاقا دوبار روی آن تاکید کرده است. و نیاز به بررسی تاثیر روابط قبل از ازدواج بر زندگی زناشویی دارد جواب بدهید.
از شاهرخ هم می خواهم، بیشتر از خودشون بگویند.
آیا این تاثیر را فقط از جنبه خودشان و زندگی فردیشون برایش مهم هست؟ یا آیا احساسات و آرزوهای آن دختری که در این احساسات شرکت می کند و زندگی او نیز مهم است؟
چون جوابهای اینها ممکن است متفاوت باشد
همچنین ارتباط واژه کلی هست. از یک سلام و علیک و بررسی مسائل کاری شروع می شود تا متاسفانه .....
و یک نکته دیگر هم به نظرم مهم می آید. قبل از اینکه ما نگران تاثیر این رابطه در آینده بر زندگی زناشویی باشیم. من به عنوان مشاور و تجاربی که از مراجعانم کسب کردم، اول باید تاثیر این ارتباطات را در همین زمان حال بر روی انگیزه ها، احساست و بالا و پایین های عاطفی بررسی کنیم.
بررسی کنیم کسانی که در این رابطه شرکت می کنند چه تاثیراتی می پذیرند؟
اگر در این تالار هم گشتی بزنید، شاید بهتر بتوانیم این بحث را با هم جلو ببریم.
البته پاسخ شما با توجه به جوابی که به مطالبم در این پست می دهید، باز هم ادامه خواهد داشت...
سلام
بسیار سپاسگذارم از این سوال به جا و دقیقتان.نقل قول:
اگر طرفین با هم در جلساتی متعدد ننشینند و گفتگو نکنند و رفتار یکدیگر را در سطح جامعه مجک نزنند،چگونه با این گستردگی اجتماع و پیچیدگی انسانهای امروزین و گوناگونی فرهنگی،اعتقادی،اخلاق ی،اقتصادی و رفتاری می توانند پیوندی موفقیت آمیز و ازدواجی خوب داشته باشند؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟
من نظرم این است که همان طور که گفتید، دختر و پسری که " قصد ازدواج دارند"، باید در جلسات متعدد بنشینند و با هم گفتگو کنند تا بتوانند همدیگر را بهتر بشناسند. اما این نشستها باید کاملا کنترل شده و با آگاهی والدین باشد. نه اینکه دختر و پسر هروقت دوست داشتند و دلشان خواست، دست هم را بگیرند و بیرون بروند و با هم صحبت کنند. در واقع خواستگاری کردن به شکل سنتی که امروز وجود دارد، کاملا مطابق با عقل و دین است. دختر و پسر میتوانند با هم و در طی چنین جلساتی با این شرایط گفته شده، به گفتگو بنشینند و از تمایلات و خواسته های هم مطلع بشوند. در ضمن به قول شما زندگی و انسانها امروزه آنقدر پیچیده هست که نمیتوان به تک تک جزئیات و خواسته ها و رفتارهای طرف مقابل پی برد. این کاملا طبیعیست. ولی دلیلی هم نمیشود که روابط قبل از ازدواج را توجیه کرد. چون جو حاکم بر این روابط، خود عاملی هست بر کاهش شناخت صحیح.
مثلا دختر و پسر میتوانند قبل از ازدواج به مطالعه در مورد روانشناسی رفتارهای زن و مرد بپردازند و از روحیات و تمایلات و شیوه های رفتارهای جنس مخالف خود در قبال مشکلات و مسائل، اگاهی پیدا کنند. نمونه اش مثلا مطالعه کتاب " مردان مریخی، زنان ونوسی" نوشتۀ دگتر جان گری و هرزارن کتاب و مطلب و موضوع متنوع در این زمینه است. چرا جای دوری برویم. اصلا خود همین انجمن. خود همین انجمن هم شناخت و معیارهای زیاد و دقیق و عینی به انسان میدهد. هر کس میتواند با پیدا کردن چنین جاهایی و خواندن مسائل و مشکلاتی که در زندگی زناشویی دیگران بوجود آمده، برای خود تجربه کسب کند و راه رفته را دوباره نپیماد و علاج واقعه پیش از وقوع کند. مشورت با انسانها ی مجرب و متخصص و کسانی که متاهل هستند، از دیگر راهکارهایی میباشد بسیار مفید است. اینها نمونه هایی بودند که به ذهن من میرسند و به نظرم با این وجود نیازی به روابط آنچنانی پیش از ازدواج نباشد و درصد آسیب های آن هم بسیار کم خواهد بود.
در ضمن همیشه یک سری ملاک ها و معیارهای اساسی وجود دارد که انسان باید آنها را در نظر بگیرد و با ذکر سوالاتی متعدد، از وجود این ملاکها در طرف مقابل با خبر شود. طبیعتا چیزهایی ناشناخته باقی خواهد ماند که عشق و علاقه ی واقعی، حلال انها خواهد بود. اگر دو نفر عشقی واقعی با رنگ و صبغه ای خدایی به هم داشته باشند، مطمئنا به همدیگر بی خود و بیجهت گیر نخواهند داد و با تحمل و صبوری در صدد رفع مشکلات و اصلاح رفتارهایشان بر خواهند آمد و سنگ صبور هم در زندگی خواهند بود. به قول آقای سنگ تراشان عزیز( البته با کمی تصرف)
سنگ یعنی مقاوم، یعنی قوی، یعنی با ثبات، یعنی اینکه دم دمی مزاج نبودن، یعنی قابل تکیه کردن، یعنی با تلنگری نشکستن.
صبور یعنی: تحمل کردن، یعنی سعه صدر داشتن، یعنی نباید با يك غوره سردي و با يك مويز گرمي كنيم٬ یعنی کنترل احساسات، یعنی مقاومت در برابر وسوسه ها، یعنی تحمل رنج.
پس اگر بخواهیم سنگ صبور هم باشیم، ناچاریم نقاظ ضعف هم را ببینیم ولی همدیگر را طرد نکنیم، شادیهایمان را قسمت کنیم، دردهایمان را تحمل کنیم، بدیهای یکدیگر را بی خیال شویم، ولی از نظر رفتاری سعی کنیم به یکدیگر درس بدهیم، در زبان همیشه شاگرد و در عمل همیشه معلم باشیم. مثبت های یکدیگر را همیشه و مکرر ذکر کنیم و بدیهای یکدیگر را از خاطر بزداییم. انتظار نمره 20 بودن در همه صفات از یکدیگر نداشته باشیم. هنگامی که احساسی به ما دست داد، آنرا مدیریت کنیم. یعنی رفتارهای خود را بر اساس احساسات انجام ندهیم و صبر داشته باشیم. با یک اخم طرف مقابلمان، در ذهن خودهمیشه او را پاک نکنیم و نسبت به خوبیهایش آلزایمر نگیریم.....!!!!!!!!!!!!!!!
فراموش نکنیم ما ممکن است به بدیهای دیگران شک کنیم ، ولی همیشه نسبت به ضعفهای خود یقین داریم. پس شک را دنبال نکنیم و از یقین غافل نشویم.
اگر ظرفیت خود را در تحمل دیگران پائین می بینیم از یک طرف سعی در افزایش تحمل خود و از طرف دیگر سعی کنیم فردی قویتر، صبورتر و همراه تر با خود را برای زندگی برگزینیم.
فکر نمیکنم اگر هر زن و شوهری بتوانند اینچنین باشند، دیگر برای آنها مشکلی پیش بیاید.
موفق باشید.
سلام
اقای سنگ تراشان عزیز. من فکر میکنم که این جور بحثها و سوال ها و جوابها، خود تلاشی است در جهت آگاهی بیشتر و روشن شدن نقاط تاریکی که ممکن است در نظر گرفته نشود نه به حاشیه رفتن. اگر دوستان در قبال یک سوال ساده جوابی را به قول شما به طور تخصصی میدهند، شاید یک نقطه ضعف به حساب بیاید. آن هم از این جهت که از حالت مشاوره بودن ممکن است خارج شود که فکر میکنم منظور شما هم همین باشد. اما انصاف بدهید که همۀ دوستان مشاور که نیستند و از فوت و فن آن بی اطلاع اند. در نتیجه پاسخ هایی هم که میدهند ممکن است حالت مشاوره ای نداشته باشد. اما به هر حال بعضی از سوالات هستند که باید برای آنها راهکارهایی اساسی داد تا دیگرا ن با منطق و خرد بتوانند تصمیم بگیرند. به نظرم در بعضی از موارد، سوال و جواب در جهت روشن گری بیشتر، میتواند زودتر به نتیجه برسد. من که فکر میکنم پاسخ هایی که تاکنون در مورد این سوال مطرح شده، بی ارتباط به موضوع نبوده. البته این نظر شخصی من است و شاید یک سری از موارد را نادیده گرفته ام که پیشاپیش از گوشزد کردن این نکات از شما تشکر میکنم.نقل قول:
دوستان عزیز توجه کنند همانطور که من قبلا هم تاکید کردم. خواهش می کنم برای پرورش و روشنگری بحث ها و استدلالها تاپیک جدایی باز کنید. من درک می کنم سئوال شاهرخ کلی هست و به این بحث ها نیاز دارد تا روشن شود. اما ما به سئوال دوستمون با سئوالات اختصاصی تر جواب می دهیم و سعی می کنیم فعلا روی مشکل ایشون متمرکز شویم. اگر بحث کلی شود هر عضوی که سئوال را شروع کرده است، احساس می کند کم کم به حاشیه رفته است.
علیرضا خان ارجمند؛بهتر است بگوییم که:
* که خواستگاری سنتی مطابق با سنت و دین است و نه عقل و دین.*
آن گونه خواستگاری(سنتی) درست همانند این است که ما برای گرفتن اطلاعات جلوی تلوزیونی خاموش بنشینیم یا برای اینکه از خوبی یک ماشین مطمئن گردیم،آن را تنها و تنها در دنده خلاص استفاده کنیم.
سنتها مربوط به زمان پیش هستند،همانطور که پدر پدر پدر بزرگتان دیگر زنده نیست،آنها هم مرده اند و اینهمه مشکلات زوجهای جوان و بحران طلاق نیز به جهت نگاهداری جسدی متعفن است که سنت نام داشته و ما داریم با جهالت خود آن را با وجود میکروب داشتن و منبع بیماریهای اجتماعی،نزد خود نگاهداری می کنیم.
هرچند زمان کار خودش را می کند،اندکی شکیبایی لازم است.
سلام گرد آفرید
همونطور که گفتم بنا به بحث کردن نداریم. قبلا هم در دیگر تایپیکها خدمتتون عرض کرده بودم. چون شما سوال پرسیده بودید من هم جواب دادم و گرنه هیچ تمایلی نداشتم. شما در تمام جواب من فقط چسبیدید به واژه سنت. لااقل اگه نقاط قوتی داشت و جاهایی هم مورد پسندتون بود ذکر میکردید. در جوابتون هم خلاصه کنم که دستورات دینی که شما را آنها را سنت های متعفن میدانید و یا هرچیز دیگری، عین عقل و منطق هستند و هیچ تضادی با هم ندارند. مگه اینکه در کنار پلورالیزم دینی بخوایم پلورالزیم عقلی رو مطرح کنیم و هر کی هر برداشتی از عقل داشته باشه خوبه. بدون داشتن هیچ گونه منبعی!!!!!!!
میدونم که جواب من احتمالا براتون قانع کننده نیست . اما خواهشا برای احترام به دوستمون که این تایپیک رو باز کرده، این بحث رو ادامه ندید. فکر میکنم در تایپیکهای قبلی به اندازه کافی با هم بحث های بی نتیجه داشتیم.
پیشاپیش از لطف و احترام متقابلتون ممنونم.
به جان خودمون نمی شود!!آخر ببینید چه گفته اید:
*دستورات دینی که شما را آنها را سنت های متعفن میدانید و یا هرچیز دیگری، عین عقل و منطق هستند و هیچ تضادی با هم ندارند. مگه اینکه در کنار پلورالیزم دینی بخوایم پلورالزیم عقلی رو مطرح کنیم و هر کی هر برداشتی از عقل داشته باشه خوبه. بدون داشتن هیچ گونه منبعی!!!!!!!*
شما حواستان هست چی دارید می گویید:سنت را برابر دستورات دین می گیرید!!!!!و آن را باور من قرار می دهید!!!!؟؟؟؟چرا؟؟؟؟
پس از آن بدون پیوستگی معنایی و هیچگونه ربطی،سخن از تکثر گرایی عقلی می آورید و دینی و . . . .------------>>اگربه فرض محال من سنت را بجای دین و دستوراتش بگیرم!!!!!؟؟؟؟(آدم به خدا شاخ در می آورد) این چه ربطی به کثرت گرایی دینی دارد!!!!!!!!!!!!!!!!!
جهت مزید آگاهی جنابعالی پلورالیسم دینی و عقلی(که معنایی ندارد) را تعریف می کنم:
کثرت گرایی دینی،یعنی ما برداشتهای گونگونی از *تجربه دینی* داشته و خداجو باشیم و هیچ کدام هم بر دیگری رجحانی نداریم.
کثرت گرایی عقلی،اصلاً معنایی ندارد،چون آشکار است که هرکسی یک جوری می اندیشد،دیگر.
در ضمن هنگامی که حرفی در پاسخ من می زنید،متأثر از روحیه مستبدانه خویش و به بهانه احترام به گفتار دوستمون زبان بنده را کوتاه نکنید،دوست دین باورم.
دوست من. برای اینکه دوباره در پاسخ شما حرفی نزنم، پس خواهشا تمومش کنید. اونچه رو که گفتم پاش هستم و کاملا قابله دفاعه. ولی قبول دارم که خیلی خلاصه و جمع و جور نوشتم و این باعث شده که شما این تناقضات رو ببینید. اگه بیشتر توضیح بدم، بهتر منظور من فهمیده میشه. ولی این جور حرفها به دوستمون هیچ کمکی نمیکنه. به همین خاطر منم در جواب شما سکوت رو بهترین گزینه میدونم.
این همه حرف می زنید و با بهانه جمع و جور سخن گفتن،بی منطق ادعاهای بی دفاع خود را توجیه کرده و سرپوش می گذارید.من هم ترجیح می دهم بیش از گرداب مجادله با شما نیفتم.
سلام
ببخشید باز اومدم!
آقا شاهرخ کجایید؟؟؟ول کنید این روشنفکری های بعضی دوستان عزیزمون که اگه خودشونم پستهاشونو از اول تو این موضوع بخونن براشون پر از تناقضه چه برسه به بقیه!!!
امیدوام شما تحت تاثیر نظرات(نمی دونم بی غرض یا ...)قرار نگیرید و تصمیم درستی بگیرید تا ان شاء الله بعد از ازدواجتون آرزوی فرار قبل از گیر افتادن رو نکنید!!!
.
.
.
نیست امید صلاحی به فساد حافظ
چونکه تقدیر چنین است چه تدبیر کنم...
.
.
.
دوستان عزیزم فکر کنم به توصیه جناب سنگ تراشان یه ذره گوش بدیم بد نباشه!!!کاشکی ...
در ابتدا تشکر میکنم از همه ی دوستان خوبم " علیرضای مهربان ، منتظر معتقد، گرد آفرید گرامی ، هنرمند دلسوز ، و سرانجام آقای سنگ تراشان گران قدر و همدرد " , که با جوابهاتون این امیدو به من دادید که اگرم مشکلی واسم پیش بیاد عزیزانی هستند که کمکم کنند . از همتون سپاسگذارم ؛
سعی میکنم جوابهامو تو چند پست بدم که اختلالی پیش نیاد .
از علیرضا به خاطر این پست تشکر میکنم . چون خیلی مطالب مفیدی توش بود و کلی استفاده کردم.نقل قول:
نوشته اصلی توسط Ali Reza
از گردآفرید گرامی هم به خاطر دلسوزیشون تشکر میکنم اما اگه جسارتی نباشه باید بگم این سوال ، با سوال من در این تاپیک ارتباطی نداشت . و فقط بحث رو پراکنده تر میکنه. بهتره بعد از بحث در مورد "دوستی های گذرا و تاثیرات منفی اون" به سوال شما که سوال خود منم هست بپردازیم .نقل قول:
نوشته اصلی توسط گرد آفرید
هنرمند عزیز من هم با شما کاملا موافقم . به نکته ی خیلی ظریفی اشاره کردی.
دوستان گلم : باز هم خواهش میکنم بحث رو پراکنده نکنیم .الان که نگاه میکردم از پست 14 تا پست 20 پیرامون همون سوالی هست که قرار بود سوال بعدی من تو یه تاپیک جداگانه باشه . پس خواهش میکنم اول کمک کنید تا به یه جواب واحد و درست و منطقی در مورد سوالم در این تاپیک برسیم . تشکر.
خدمت منتظر عزیز هم باید بگم من هنوز به جواب اصلی نرسیدم . و از شما میخوام که مارو از نظرات خودتون به عنوان تنها طرف مونث در این تاپیک محروم نکنید. بهرحال نظرات همه ی دوستان برای من محترمه .
اما میرسم به جواب سوالات جناب سنگ تراشان محترم ؛
صادقانه باید بگم که احساسات طرف مقابل هم برای من اهمیت بالایی داره . به جرأت میتونم بگم به صورت کلی احساسات طرف مقابل برای من %50 اهمیت داره .و %50 دیگه هم مربوط به خودم و شرایطی که برام پیش میاد هست.نقل قول:
نوشته اصلی توسط مدیرهمدردی
این که گفتم به صورت کلی به این خاطر بود که اخیرا شرایطی برام پیش اومد که 50 درصد اول خیلی بیشتر شد ؛
حدوداً چند روز قبل از عید با دختری آشنا شدم .(دوستی خیابانی).بعد از مدت کوتاهی بهش علاقمند شدم.اما بعد از حدود 40 روز متوجه شدم . دنیا که سن زیادی هم نداره شدیداً به من علاقه مند شده بود. طوری که اگه روزی 2 ساعت با هم صحبت نمیکردیم حالش بد میشد .اون غرورش رو زیر پا میگذاشت . و میدونم که کار درستی نمیکرد .
اون بیقراری میکرد و از من میخواست باهاش ازدواج کنم . اما از اونجایی که میدونسم این خواسته ها به اقتضای سنشه ساعتها بهش توضیح میدادم که 40 روز آشنایی خیابانی برای تصمیم گیری در مورد ازدواج خیلی کمه. چه بدتر که تو حساس ترین سن ممکن قرار داشت .
در ضمن من اصلا با هدف ازدواج با دنیا رابطه برقرار نکرده بودم . که این موضوع رو از همون اول مفصل براش توضیح داده بودم . اما نمیتونست قبول کنه . من هم دیدم اوضاع روز به روز بدتر میشه و این رابطه رو خاتمه دادم. چون فکر میکردم ادامه ی رابطه با اون دختر (با اون طرز فکر) بدترین خیانته .
این تصمیمم %80 درصد به خاطر احساسات دنیا بود و فقط %20 به مشکلات خودم مربوط میشد.
هنوز هم گاهی اوقات دلم هواشو میکنه ولی به خاطر احساسات اون باهاش تماس نمیگیرم .
اما اگه قانع بشم که این روابط تاثیر منفی رو زندگی خودم میذاره %100 به خاطر خودم دیگه با هیچ دختری چنین رابطه ای برقرار نمیکنم .
البته امیدوارم سوء برداشت نشده باشه.
منظورم از پست قبلی این بود که تو شرایط مختلف فرق میکنه به چی اهمیت بدم .
به فرض اگه شما بگید خب این دوستیها برای زندگی خود من هیچ مشکلی بوجود نمیاره , و من هم بخوام دوباره رابطه ای بدون هدف ازدواج برقرار کنم و ببینم که طرف من بهم وابسته شده و به ازدواج فکر میکنه (مثل همین موردی که گفتم) مطمئناً اون رابطه رو خاتمه میدم.
اما اگه به این نتیجه برسیم که این روابط رو خودم هم تاثیر منفی میذاره خب این کارو نمیکنم . و وقتی که پای دختری در میون نباشه خب چطوری میتونم به فکر اون باشم ؟
شاهرخ جان؛چه خوب شد که نظرت را بیان کردی تا بیش از این بحث کش پیدا نکند و اگر در همین راستای کش دادن نباشد،سخن من در ارتباط با بحث اولیه شما بود.
به هر حال امیدوارم بهره کافی را برده باشید.
سلام
به عنوان تنها طرف مونث!
احساسی!اولا که واقعا متاسفم برای دنیایی که حالا دیگه دنیاش خیلی تیره است!آرزو میکنم خیلی زود با این مشکلش کنار بیاد و زندگی شیرینی در انتظارش باشه.
ثانیا "این تصمیمم %80 درصد به خاطر احساسات دنیا بود و فقط %20 به مشکلات خودم مربوط میشد.
" چقدر به این قسمت از فرمایشاتتون اعتقاد دارید!(لزومی نداره به من بگید،با خودتون رو راست باشید!)
شاید اشتباه کنم ولی فکر می کنم از ترس اینکه نکنه شما هم علاقمند بشید و ...این رابطه رو خاتمه دادید.
چقدر به این اعتقاد دارید که نتیجه همه اعمالمون رو تو این دنیا می بینیم؟؟؟(لااقل یه کمشو!)اگه اعتقاد دارید پس بترسید از این که نکنه یه روزی این بازی با شما بشه، اگرم که اعتقاد ندارید هیچی!
منطقی!اگه واقعا اینجوری ادامه بدید چه بسا یه روزی برسه که شما هم مثل دنیا...و اونوقت دیگه %100 رو زندگی شما تاثیر خواهد داشت.و ادامه مطلب لطفا برگردید به پست های قبلی!
شما فقط به یکی از مشکلات عدیده ای که ممکنه پیش بیاد اشاره کردید(چون تجربه کردید)ولی فکر کنم همه دوستانی که جواب دادن تجربیات تلخ هزاران نفر بود که اگه یه ذره بهشون فکر کنید و ان شاء الله عمل(قبل از اینکه همین مشکلات برای شما رخ بده)ضرر نمی کنید.
بازم امیدوارم بهترین تصمیم رو بگیرید.
در پناه حق
ببین خانوم منتظر ؛ من اگه اومدم اینجا و دارم از دوستانم کمک میخوام میدونم که باید با خودم روراست باشم چون اگه نباشم جوابی که میگیرم کمکی به حل مشکلم نمیکنه چه بسا بدترشم میکنه .
پس اگرم حرفی میزنم کاملاً از ته دل میزنم . من اومدم از دوستانم کمک بخوام نه اینکه از شما بپرسم چه کاری رو به خاطر چی انجام دادم .
درست نیست این حرفو اینجا بزنم اما میگم نه به خاطر اینکه به شما گفته باشم ؛ به خاطر اینکه دوستانم مطمئن بشن صداقت فاکتور اصلی حرفای منه ؛
[بازم از دوستای گلم معذرت میخوام که این حرفارو میزنم . ممکنه فکر کنید قصد خودنمایی دارم اما نه اصلاً اینطور نیست. این حرفارو میزنم چون باید روشن شه.]
من شرایطی دارم که هر لحظه اراده کنم میتونم با هر دختری رابطه برقرار کنم.شرایطی که حتی از اطرافیانم میشنوم خیلیا تو حسرت داشتنش هستن.(مادی-ظاهری-سطح خانواده و ....) و اگرم قبلاً میخواستم با کسی رابطه برقرار کنم نمیخواستم بهش دلبسته بشم . پس برام مهم نبود که دنیا باشه یا سکینه! (از همگی عذر میخوام)
واسه من مهم این بود که به خاطر لذت یه دوستی گذرا احساسات یه دختر پاک و معصوم زیر پا گذاشته نشه.
من فکر میکنم کار بدی نکردم که بترسم . اتفاقا برعکس . هر روز که میگذشت دنیا بیشتر دلبسته میشد . کار بد اینه که اصلاً عواطف طرفمو نادیده میگرفتم و میگفتم اون قراره خرد بشه . چرا من لذتمو نبرم . من نذاشتم اون رابطه ادامه پیدا کنه . این در حالی بود که من واقعاً به اون علاقمند شده بودم.
حالا از دوستای دوست داشتنیم میخوام که با توجه به پستهای قبلیم نظرشونو بگن.
سلام
بابا چقدر زود عصبانی میشید!من که گفتم ممکنه اشتباه کنم , همچنین نوشتم احساسی! ولی متاسفانه یا خوشبختانه آدم رکی هستم!حتما رک بودن از نظر شما گناهی نابخشودنی نیست!
این آخرین پستیه که تو این موضوع میدم چون گفتنی ها رو همه گفتم.
اگه درست یادم باشه شما تنها دلیلی که برای توجیه این روابط آوردید این بود "آشنایی با روحیات و افکار جنس مخالف"
فکر نمی کنید برای آشنایی دیگه بسه!؟؟؟
.
صلاح مملکت خویش خسروان دانند...
.
امیدوارم تصمیمی بگیرید که تا همیشه بهش افتخار کنید...!
منتظر شنیدن تجربیات ان شاء الله شیرینتون می مونم(شاید!!!)
.
در سایه الطاف خدایی که هر کی رو که بخواد هدایت میکنه موفق و مومن باشید...
.
.
.
و دیگر هیچ..
سلام بر دوستان خوبم و همدردان عزیز که حقیقتا ًبا شما و در کنار شما بودن احساس خوبی از جنس تجربه و علم ایجاد میکنه....:43:
عذر منو به علت حضور کمرنگ ( شروع فصل آمادگی برای امتحانات آخر ترم) بپذیرید...:47:
و سلامی هم عرض میکنم خدمت دوست محترم جناب شاهرخ خان:72:
خوش آمدید به جمع دوستان:73:
در تالار مباحث زیادی در این زمینه وجود داره....و از زاویه های مختلف به این قضیه پرداخته شده....ولی تمام مباحث یک اصل رو میرسونند...که کاملا واضح و مبرهن است...
شاهرخ عزیز....مطالبتونوخوندم....بله تاثیر دارد.....
اما ...؟
عمق,مدت زمان ,و اساس رابطه ,از چه زاویه ای به تاثیرات نگاه کردن ...رو شما اول باید برای خودتون و مشاوری که انتخاب کردید بفرمایید...البته در پست آخر اشاراتی کردید ولی بیشتر به نظر میرسه خودتونم از تاثیر و تاثرات این دلبستگی ها بری نبودید...
یقیناً رابطه های عاطفی تاثیری عمیق بر ما خواهد گذاشت .....خصوصا شما دسته گلا که بسیار سن بحرانی و عاطفی خودتونو دارید....پس حسابی مراقب خودت...سرمایه وجودیت...گوهر ذات خودت باش....که مبادا به آسونی از کنار اهم زندگی بگذریمو غافل باشیم...
امروز روابط دختر و پسران یه مبحث جدید در روان شناسی داره باز میکنه true_love ....
در حد یه سوال قابل مطرح و مشغول کننده ذهن خیلی از جوانها, جواب کلی اینه.....(باز هم تالار رو یه مروری بکنید......با هوش و زیرکی خاص شما مطمئنم جواب مناسب رو خودت پیدا میکنی...)
در ارتباط با رابطه و پيوند دو جنس مخالف به طور كلي سه ديدگاه مطرح است:
1. ديدگاه افراطي: در اين نگرش هر گونه ارتباطي با جنس مخالف آزاد و بدون مانع است. (رويكرد ليبراليستي)
به بيان ديگر هيچ گونه حد و مرزي براي اين پيوندها وجود ندارد و آزادي مطلق بر آنها حاكم است.
فرويد و پيروان وي مدعي هستند. اخلاق جنسي کهن بر اساس محدوديت و ممنوعيت است و آنچه ناراحتي بر سر بشر آمده است از ممنوعيتها و محروميتها و ترسها و وحشتهاي ناشي از اين ممنوعيتها که در ضمير باطن بشر جايگزين گشته، آمده است. برتراند راسل نيز در اخلاق نويني که پيشنهاد ميکند، همين مطلب را اساس قرار ميدهد.
راسل در کتاب«جهاني که من ميشناسم» ميگويد: «اگر از انجام عملي [رفتار جنسي] زياني متوجه ديگران نشود، دليلي نداريم که ارتکاب آن را محکوم کنيم» (جهاني که من ميشناسم، ص 68)
2. ديدگاه تفريطي: بر پايه اين رويكرد، هر گونه ارتباط و پيوند با جنس مخالف مردود و مورد نكوهش ميباشد.
اين ديدگاه درست در مقابل ديدگاه افراطي است.
برترانت راسل، فيلسوف اجتماعي مشهور معاصر ميگويد: «عوامل و عقايد مخالف جنسيت در اعصار خيلي قديم وجود داشته و به خصوص در هر جا که مسيحيت و دين بودا پيروز شد عقيده مزبور نيز تفوّق يافت». وستر مارک مثالهاي زيادي از اين فکر عجيب مبني بر اين که «چيز ناپاک و تباهي در روابط جنسي وجود دارد» ذکر ميکند.
در آن نقاط دنيا نيز که دور از تأثير مذهب بودا و مسيح بوده است اديان و راهباني بودهاند که طرفداري از تجرد ميکردهاند، مانند اسنيتها در ميان يهوديان ... و بدين طريق يک نهضت عمومي رياضت در دنياي قديم ايجاد شد.» (کتاب زناشويي و اخلاق، ص 26 و 25)
راسل در جاي ديگر ميگويد: پدران کليسا از ازدواج به زشتترين صورت ياد کردهاند. هدف رياضت اين بوده که مردان را متقي سازد، بنابر اين ازدواج که عمل پستي شمده ميشد بايستي منعدم شود. «با تبر بکارت درخت زناشويي را فرو اندازيد» اين عقيده راسخ سن ژروم درباره هدف تقدس است. (همان، ص 30)
3. ديدگاه اعتدالي: بر اساس اين ديدگاه نه آزادي مطلق و رها پذيرفته شده است و نه محدوديت و منع هر گونه رابطه، بلكه ارتباط بين دو جنس مخالف در يك چهارچوب [Context] مشخص تعريف شده است.
ديدگاه اسلام ناظر به نگرش سوم (اعتدالي) است.
پيامدهاي روابط دختر و پسر پيش از ازدواج
از دو منظر روانشناسانه [Psychologycal] و جامعه شناسانه [Sociologycal] ميتوان به اين امر پرداخت.
به طور كلي روابط باز و آزاد دوجنس مخالف پيش از ازدواج، داراي آفتها و آسيبهاي رواني و اجتماعي جبران ناپذيري است. در ذيل به چند نمونه از اين آسيبها اشاره ميشود:
1. فقدان شناخت درست و واقع بينانه: :72:
معمولا ادّعا ميشود اين گونه روابط و دوستيها به انگيزه ازدواج شكل ميگيرد، ولي با كمي دقّت فهميده ميشود، روح حاكم بر اين گونه دوستيها، عشقورزي كور است نه خردورزي. پاي خرد و عقل در ميدان عاشقي لنگ است. امام علي عليه السلام ميفرمايند: «حبّ الشّيء يعمي و يصمّ»، دوست داشتن چيزي انسان را كور و كر مي كند.
در حالي كه تصميمگيري درست در مورد ازدواج با فرد خاص، تنها با تكيه بر عقلانيّت و خردورزي ممكن است. دوستيهاي قبل از گزينش همسر، راه عقل را مسدود و چشم واقع بين انسان را كور ميسازد و اجازه نميدهد تا يك تصميم صحيح و پيراسته از اشتباه گرفته شود. اين نوع انتخابها كه در فضايي آكنده از احساسات و عواطف انجام ميگيرد. به دليل نبود شناخت عميق و واقعبينانه، زندي مشترك را تلخ و آينده را تيره و تار ميسازد.
2. ايجاد جو بدبيني::72:
اين گونه دوستي ها نه تنها مشكلي را براي دختران و پسران حل نميكند بلكه بر مشكلات آنان ميافزايد.
اين گونه دوستيها و روابط اگر به ازدواج بيانجامد پس از مدتي از شكلگيري زندگي جو بدبيني و سوءظن را به دنبال خواهد داشت.
پسر به خود ميگويد اين دختر وقتي به راحتي با من پيوند و رابطه نامشروع برقرار نمود، پس از اعتقاد و ايمان قوي برخوردار نيست. بنابر اين از كجا معلوم پيش از ارتباط با من، با فرد ديگري طرح دوستي نريخته است. از كجا معلوم كه در آينده با اين كه همسر من است با ديگري ارتباط برقرار نكند؟
دختر نيز همين تصور را نسبت به پسر دارد.
بر اين اساس اين گونه ازدواجها داراي پايه واساسي سست و متزلزل است و تجربه نشان داده كه سريع منجر به طلاق و جدايي ميگردد.
بر اساس يك يافته پژوهشي در آمريكا، زوجهايي كه پيش از ازدواج با يكديگر زندگي ميكنند زندگي زناشويي آنها با مشكلات عديدهاي رو به رو است و منجر به طلاق ميشود. به گزارش ايسنا، دكتر «كاترين كوهان»، استاد دانشگاه ايالت پنسيلوانيا گفت: طبق آخرين تحقيقات، افرادي كه پيش از ازدواج با يكديگر رابطه داشتهاند بعد از ازدواج در حلّ مشكلات خود عاجزند، چرا كه نسبت به يكديگر بسيار بدبين هستند. كوهان گفت: طبيعت ارتباطات آزاد اين است كه زوجين چندان انگيزهاي براي حل درگيريها و حمايت از مهارتهاي خود ندارند. وي افزود: به نظر ميرسد ارتباطات اين افراد زودتر از افرادي كه با يكديگر دوست نبودهاند، سرد و منجرّ به طلاق ميشود. وي در پايان گفت: ميتوانم بگويم رابطه قبل از ازدواج به هيچ وجه سبب دوام زندگي زناشويي نميشود [روزنامه جمهوري اسلامي – ش 6571- 29/11/1380 – ص 5]
3. افت تحصيلي يا ركود علمي::72:
اين گونه روابط باعث ميشود كه دو طرف تمام فكر و توجه و تمركز خود را صرف ديدارها و ملاقاتهاي حضوري و تلفني خود بكنند و اين بزرگترين مانع براي رشد و ترقي علمي است؛ زيرا تحصيل دانش نيازمند تمركز نيروهاي فكري وروحي است.
دلمشغولي و اضطرابي كه در اثر اين گونه پيوندها پديد ميآيد بزرگترين سد راه تعالي علمي و تحصيلي است؛ لذا متصديان امور علمي مدارس و دانشگاهها توصيه ميكنند. حتي ايام عقد و نامزدي جوانان در بحبوحه تحصيلات نباشد تا آنان بتوانند با تمركز بيشتر فكر، در ادامه دروس و امتحانات موفق شوند.
4. عدم اسقبال از تشكيل كانون خانواده::72:
اين گونه روابط و دوستيها معمولا به انگيزه تفنّن و سرگرمي شكل ميگيرد و در خلال آن از خود باوري و زودباوري دختران سوء استفاده مي شود. متاسفانه در بسياري موارد بين عشق و هوس تمييز داده نميشود. عشق حقيقي و پاك با هوسهاي آلوده و زودگذر، تفاوت جوهري دارد. برخي از اين روابط كه مبتني بر هوسراني و سرگرمي است، پس از مدتي رو به سردي و افول مينهد. جاذبه و دل رباييها مربوط به روزها و ماههاي اول دوستي است. ولي ديري نميپايد كه اين روابط عادي شده و به جدايي مي كشد. حس تنوع طلبي انسان از يك طرف و فقدان عامل بازدارنده از طرف ديگر باعث ميشود برخي سراغ ازدواج و تشكيل خانواده نروند جامعهاي كه از تشكيل كانون خانواده استقبال نكند هيچگونه ضمانتي براي رشد و شكوفايي فضايل انساني در آن وجود ندارد. عمده خوبيها و كمالات والاي انساني در پرتو تشكيل خانوادهاي سالم، به فعليت ميرسد.
5. اضطراب، تشويش و احساس نگراني::72:
در دوستيهاي موجود بين دختران و پسران، از آنجا که مقاومتي بسيار قوي از طرف پدر يا مادر يا جامعه براي ممانعت از برقراري اين دوستيها وجود دارد، اين گونه دوستيها با مخاطرات رواني گوناگوني از جمله اضطراب و تشويش همراه است.
وجود افکار ديگري چون احساس گناه، نگراني از تهديداتي که توسط پسر براي فاش کردن روابطش با دختر صورت ميگيرد، يک تعارض دروني و اضطراب مستمر را به دنبال خود دارد.
بنابر اين وجود چنين دلهرهها و اضطرابهايي که گاهي لطمههاي جبران ناپذيري بر جسم و روان انسان دارد، از جمله آسيبهاي اين گونه روابط است.
6. محروميت از ازدواج پاك::72:
هر انساني در سرشت و نهاد خويش به دنبال پاكيها و نجابت است. دختراني كه در پي اين روابط آلوده هستند در حقيقت پشت پا به سرنوشت خود زدهاند و اين امر باعث ميشود كه آنها به جرم آلودگي به اين روابط شرايط ازدواج پاك را از دست بدهند. البته اين گونه روابط ناسالم حتي در ازدواج پسران نيز تاخير ايجاد شود و دختران بيش از پسران در معرض اين آسيب قرار دارند. در پايان به چند پرسش اساسي اشاره ميشود:
1. به نظر شما يك رابطه و پيوند مطلوب چه ويژگيهايي دارد؟
2. آيا روابطي كه بر پايه هوسرانيها و سرگرميهاي زودگذر است، ميتواند روابطي پايا و پويا باشد؟
3. آيا هر انساني با هر صفت و ويژگي شايسته ارتباط و دوستي است؟
4. آيا پسنديده نيست كه انسان سرمايه عشق و محبت خود را براي زندگي آينده خويش پس انداز کند.
نويسنده : مصطفي عزيزي
موفق باشید
همه اینها برخاسته از ذهنی معتقد و خیال انگیز هستند،و از دید روانشناسانه و علمی فاقد ارزشند.برای تک تک آنها مصادیق عینی هست که این سخنان را نفی می کنند.
باسلام
آقای شاهرخ واقعا خوشحالم که دنبال راه حل مناسب می گردید . اذعان می کنم که از نوشته هاتون اینجور بر میاد که آدم منطقی هستید.
ماجرای شما مرا به یاد دوستی انداخت که شرایط مشابه شما را داشت( البته یه دختر)
این دوستم که بسیار زیبا هم بود وبه قول شما از خانواده ای بود که شرایط برای هر نوع رابطه باز بود یا به قولی رابطه نداشتن وپاک بودن خیلی سخت تر از رابطه داشتن بود
خلاصه این دوستم که مانند شما آدم منطقی هم بود روزی تصمیم می گیره به خاطر عزیزترین و مهربون ترین دوست عالم پاک بشه و تا آخر عمر هم پاک بمونه تو این راه سختی زیاد کشید گوشه و کنایه و نامهربونی رو هم زیاد تجربه کرد:47: اما توکلش به خدا بیشترو بیشتر شد اونقدری که محبت خدا رو توقلبش حس میکرد:43: حالا همه اونایی که بهش کم مهلی میکردند باتمام وجود بهش احترام میزارن
آقا شاهرخ اگه در راه دوستی خدا یک قدم برداری خدا صدها قدم برمیداره این یه تجربه شیرینه که خیلی ها اونو تجربه کردن
اگه بخاطر خدا پاک بمونی وصادق باشی مطمئن باش خودش راه درستو بهت نشون میده ویک زندگی شیرین و پاک رو بهت هدیه میده :72::16:
راستی در این راه توکل و توسل به :72:معصومین:72:و رابطه عاطفی با اونها میتونه راه میان بر خوبی باشه
با تمام وجود برایت آرزوی خوشبختی می کنم
و الببته مهربانی خداوند بر خشم او برتری دارد.نباید یک جوان را اینگون مورد عتاب قرار داد.این اندازه حس گناهکار بودن را در او القاء نباید کرد.پاکی تنها به سرپوش گذاردن بر غرایز خلاصه نمی شود.معنای پاکی بسیار فراخ تر و فراتر است.
دوست ما بالذات پاک است،تکرار می کنم:حس گناهکاری را در او القاء نکنیم.
با سلام
هر موجودی نیاز هایی داره که با توجه به این نیاز ها در عالم پاسخی به این نیازها قرار داده شده است اگر ما احساس گرسنگی کنیم یعنی اینکه باید به دنبال براوردن این نیاز خود باشیم
یک مثال:حیوان وقتی گرسنه میشود بر حسب غریزه دنبال غذا می گردد حال اگر این غذا ته مانده غذای چند حیوان دیگر باشد اصلا مهم نیست مهم برآوردن این نیاز به هر قیمتی هست. حالا یک انسان معمولی بدون ایمان . این انسان برای رفع نیاز خود ته مانده غذای دیگران را نمی خوره اما اگر یک ساندویچ سالم گیرش بیاد که صاحبش اونو تو مغازه جا گذاشته خوب چه عیب داره ساندویچ که سالمه مواد مفید برای بدن هم که توش هست منم که گرسنه ام پس می خورم. اما یک مسلمان یا کسی که به خدا ایمان داره احساساتش در خدمت کمال انسانیش هست نه صرفا در خدمت رفع غرایزش چنین انسانی به فرمان خدا مال حرام نمی خوره چون اون رو عقب موندگی از کمال میدونه انسان مسلمان ماه رمضان مال حلال رو هم نمی خوره چون می خواد غرایزش رو مطیع بعد انسانیش بکنه.
در مورد رفع نیاز جنسی هم همینطور.
خدا برای رفع این نیاز یک راه انسانی پیش روی ما قرار داده که عقد و ازدواجه. حالا اگر ما بخواهیم برای رفع این نیاز از راه ساده تر اما غیر انسانی وارد شویم اولین ضرر رو به خودمون رسوندیم.این ها رو گفتم تا درمورد احساس پاک وناپاک ومفهوم آن با یک عقل سلیم (سالم) بیشتر فکر کنیم:72::72:
همین اسلام می گوید که اگر رابطه جنسی داشتید و سپس طرف را عقد کردید،مسأله حل است و تازه می توانید صیغه حتی به مدت چند ساعت بکنید.اینقدر اسلام اسلام نکنید،جان من.
و باز در اسلام اگر مسلمانی گرسنه باشد و خطر مرگ را ببیند،هر چیزی را می تواند بخورد.از سویی آن چه جامعه مسلمانی است که در خود مسلمانی گرسنه را دارد؟؟؟؟!!!
باز هم سلام
اول اینکه شما در یک تایپیک دیگه به من گفتید احساسی نشم و بعد جواب بدم که حرف منطقی بود و من سعی کردم بهش عمل کنم اما خودتون جاهای مختلف(علاوه بر اینجا) احساسی شدید و جواب های تندی به افراد مختلف دادید.
اما پاسخ صحبت هاتون:
گفته بودید "همین اسلام می گوید که اگر رابطه جنسی داشتید و سپس طرف را عقد کردید،مسأله حل است"
اسلام هرگز این را نگفته بلکه گفته است: زن ومرد تا یقین نکنند که وکیل آن ها صیغه را خوانده است نمی توانند به یکدیگر نگاه محرمانه نمایند
گفته بودید: "و تازه می توانید صیغه حتی به مدت چند ساعت بکنید"
بله و حرف های من با این مطلب تناقض نداشت.
گفته بودید: "و باز در اسلام اگر مسلمانی گرسنه باشد و خطر مرگ را ببیند،هر چیزی را می تواند بخورد".
بله اما حرف من در مورد احساس گرسنگی معمولی بود و صرفا یک مثال برای تشبیه احساس جنسی به احساس گرسنگی برای روشن شدن موضوع
اگر بخوام در مورد گرسنگی که خطر مرگ رو بدنبال داره با موضوع مورد بحثمون مثالی بزنم حضرت یوسف(ع)است که خطر مرگ تهدیدش کرد اما خودش رو آلوده نکرد
گفته بودید:"از سویی آن چه جامعه مسلمانی است که در خود مسلمانی گرسنه را دارد"
اول اینکه بازم میگم که مثال گرسنگی فقط یک مثال بود برای روشن شدن مطلب
بعد هم اینکه اگر بعضی از مسلمون ها به دستورات اسلام عمل نمی کنند مشکل از مسلمونیشونه نه از اسلام!!
درآخر اینکه بهتر بود مطلب قبلی را با دقت و آرامش بیشتری می خوندید و بدون تعصب روش فکر می کردید. من تو قع ندارم همه حرف ها رو قبول داشته باشید بلکه توقع دارم با احترام با هم بحث جوانمردانه داشته باشیم.
فکر می کنم ادامه دادن این موضوع از طرف ما دیگه لزومی نداشته باشه. بهتره بقیه عزیزان و کارشناسان نظر خودشون رو بدن.
من احساسی نشدم،دوست ارجمند؛سالهاست که دیگر بسیار سخنها،چیزها،افراد و البته موقعیت ها بنده را احساساتی نمی کند.من خواستم به شما این گوشزد را بکنم که:باید در سخن گفتن و مثال آوردن،کمال دقت و سنجیدگی را به عمل آورد.دیدید که بنده با سه سطر همه دلایل شما را زیر سؤال بردم.
در مورد داشتن رابطه و سپس عقد کردن،بیشتر بکاوید،بد نیست؛به نتایج جالبی خواهید رسید.حواستان باشد،در هر عصری متخصصان دینی باید دستورات و قوانینی برای همان روزگار وضع نمایند.این تصویری که از اسلام نشان می دهید،دارای کاستیهای زیادی درباره حل بسیاری از مشکلات است.و بالاخره اینکه:هموند گرامی،با این گونه تفکر سلبی و رادیکال،آیا پاکی را می توان گستراند؟؟؟!!
تعریف پاکی از لسان سنتی شما،بسیار ارزشی است و خلاف انسانیت.چرا؟زیرا که:شما دارید می گویید فی المثل اگر دو دلداده جوان بی قید ازدواجی حتی با هم برخوردی در حد بوسه داشته باشند و از آنهم بیشتر تنها صحبتی و دوستی بی هیچ کاری،آنها آلوده اند و شخصیت و ذات چنین جوانهایی را چون میکروب یا حیوانات می دانید!!!ببینید نتیجه این طرز نگرش چه فجایعی به دنبال دارد.همراه گرامی:تعریف پاکی انسانها در هر جایی و فرهنگی و از همه مهم تر روزگاری تفاوت دارد.
وانگهی،چه بسیار دختران ناباکره ای بودند که زندگی زیبا و خوبی دارند و چه بکارتهای ازاله شده ای که با یک جراحی بازیابی شده اند و خانواده داماد هم بی خبر.
یقین بدانید که با عشق ورزی،بوسه و هم آغوشی دو جوان که هردو مشتاق اند و مایل(نه زوری و نه تجاوز) آسمان بر زمین نمی آید،چنانکه تا اکنون نیامده است.اشتباه نکنید من قائل به بی بند و باری جنسی نیستم،من قائل به احترام به اختیار،خرد و نیروی گزینش آدمی هستم.
من اگر از پاره ای رفتار دیگران خوشم نمی آید،اصلاً حق ندارم آنها را ناپاک بدانم.این خیلی کار زشتی است و گونه ای اسبداد شخصیتی!هیچ مرجعی به شما،من و همه انسانها این حق را نمی دهد که درباره پاکی دیگران داوری کنیم.آنجا که من سخن از فراخی معنای پاکی،کردم به همین دلیل بود.آیا شما یا من یا دختری باکره می داند که در مجموع تا به حال و یا چند سال دیگر،بر مبنای معیار های خودمان کدام پاکیم یا ناپاک؟؟؟؟