نمایش نسخه قابل چاپ
سلام .
حتما دوستان در جریان مشکل من هستند. همسر من (فعلا عروسی نکردیم) 5 ماهه که به دلایل واهی منو ترک کرده. تو این مدت تمام تلاشم رو برای آشتی انجام دادم ولی فایده ای نداشته. بهش پیشنهاد طلاق توافقی دادم اما میگه اگه تو می خوای خودت اقدام کن. منم ته دلم راضی به طلاق نیستم. برای روشن شدن تکلیفم می خوام به دلیل نفقه ازش شکایت کنم. به نظرتون این کارو انجام بدم؟
پروانه جان به نظر من این کارو نکن چون اگه امید به بازگشت همسرتون و ادامه زندگی دارید این کار نتیجه خوبی نداره!به نظر من صبر کنید ...
دوستان لطفا راهنمایی کنید
لطفا بیشتر توضیح دهید؟ عقد هستید ؟ روابطتان در چه حد بوده؟ مهریه تان چقدره؟چند سالتونه؟ نحوه آشنائیتان چطوری بوده. منظورتان از دلایل واهی چیه؟ وقتی تو دوران نامزدی یا عقد اینکارو می کنند وای به بعد از عروسی.
اگه راضی به طلاق نیستی خوب شکایت به نظرم اوضاع رو خراب تر می کنه.
تمام مواردی رو که پرسیدن تو دو تا تاپیکام توضیح دادم : قهر طولانی نامزدم ، مشکل جدی و لجبازی و شرط گذاشتن نامزدم
به نظر من براي ادامه زندگي با اين آقا خوب بشين وفكراتو بكن.كسي كه در دوران نامزدي اينطوري شما روترك كرده فكرنميكنم آدم مناسبي براي همراهي شما براي تمام عمرباشه.سالي كه نكوست از بهارش پيداست.نميخوام تودلتو خالي كنما فقط ميخوام ازت خوب فكر كني
می دونین دلم از این می سوزه که مشکل جدی بین ما نبود با عجله و شلوغ بازی من و لجبازی و گذشت نکردن همسرم به اینجا رسیدیم و گرنه می دونم که 5 ماه قهر تو دوره نامزدی ، امید یه زندگی خوب رو کم رنگ می کنه.
تاپيكاتو قبلا دنبال ميكردم ولي متاسفانه انقدر ذهنم مشغوله مشكلات خودم هست كه تاحدوديش رو فراموش كردم اگه يه لينك ازشون اينجا بذاري تا با خوندنش يه چيزايي يادم بياد ممنون ميشم.
http://www.hamdardi.net/thread-16771-page-6.html
http://www.hamdardi.net/thread-17174.html
پروانه خانم سلام .:43::72:می شه بگی از زمانی که ایشون شما رو ترک کردن رفتار شما نسبت بهشون چطور بوده تا حالا؟آیا شما تونستی اون تغییری رو که می خواستی توی وجود خودت ایجاد کنی؟
ایشون حتی حاضر نیستن یک کلمه هم با هام حرف بزنن یا یک دقیقه منو ببینن. من توی این 5 ماه تمام سعی خودمو کردم که حساسیت هامو کم کنم چون مشکل اصلی ما حساس بودن من روی زفتارهای ایشون خصوصا در مورد خانوادشون بوده. خیلی مطالعه کردم تقریبا روزی 3-4 ساعت تو نت می گردم و در مورد زندگی مشترک مطلب می خونم مشکلم اینه که ایشون بهم فرصت دوباره ای نمی دن ازشون خواستم چند ماه با هم ارتباط داشته باشیم تا تغییر رفتارام رو ببینه. ولی اصلا قبول نمی کنه. مستقیم هم حرفی از طلاق نمی زنه میگه من اینجوری راحتم که باهات ارتباطی نداشته باشم. اون یه بارم که تو خیابون حالم بد شده و داد زدم رو همش میزنه تو سرم که تو یا مریضی یا تمارض میکنی، میگه وقتی بهت نه میگم و جلوت مقاومت میکنم اونجوری میشه. درحالیکه عاملی که باعث عصبانیت بیش از حد من و غیرقابل کنترل شدنم شده بود این بود که من وقتی رفتم شهر محل کار ایشون تا مثلا از دلشون در بیارم (4 روز بود که باهان تماسی نداشت اون موقع) ، ایشون همش می خواست منو از سرش باز کنه و دور از چشم من با پدرش تماس گرفت و اونم به پدر من زنگ زده بود که بیاین دخترتونو ببرین چی از جون پسر من می خواد! منم وقتی بابام بهم زنگ زد و گفت که پدرشوهرم باهاش تماس گرفته واقعا دیونه شدم. میگه من وقتی گفتم باهات حرف نمی زنم تو باید راهتو می کشیدی و می رفتی. همش می گه من اونقدر خوب بودم که تو ازم سواستفاده کردی و حرف خودتو به کرسی نشوندی. ولی من هنوزم میخوام باهاش زندگی کنم.
عزیزم با حرفهات مشخص می شه که شما غرور خودت رو زیر پا گذاشتی.توی این 5 ماه اصلا باهاش تماسی نداشتی؟
چرا همش زنگ و اس ام اس بود که بی جواب می موند خانوادم هم چند بار رفتن خونشون که متاسفانه بدتر شده و حرمت و احترام هم بینشون از بین رفته.
خب دختر خوب یه کم خود دار باش!
فکرکن ایشون دیگه وجود نداره
به خودت برس
ظاهرت رو تغییراتی بده
اگه شد مسافرتی برو
اصلا هم باهاش تماس نگیر
قدر خودت رو بدون
به خودت ارزش بده
تا براش ارزشمند بشی
می دونم برات سخته
اما مطمئن باش می تونی:72:
5 ماهه بس نیست؟؟
دیگه نمی تونم ،روز به روز امیدم به زندگیم کمتر میشه. نمی خوام دیگه بلاتکلیف بمونم. فقط دنبال اینم که بدونم آیا ته دلش یه ذره هم بهم علاقه داره و می خواد باهام زندگی کنه یا نه. اگه آره حاضرم همه جوره کوتاه بیام و اگر نه می خوام دیگه تمومش کنم.
آخه شما توی این 5 ماه باهاش تماس داشتی گلم.گفتم کلا ارتباطت رو قطع کن .
نكن پروانه. اون دفعه چقدر بهت گفتيم ارتباط برقرار نكن و گوش نكردي. ديدي چي شد. دوباره تكرارش نكن.
پروانه جان عزيز دلم بعضي وقتا ما با يادآوري خاطرات گذشتمون فكر ميكنيم شرايط هونجوريه من مطئنم شما اوقات خيلي خوبي باهاشون داشتي ومطمئن هم هستم يادآوري اون خاطرات هست كه نميذاره شما درست تصميم بگيري.بالاخره يكي بايد تكليف شما رو روشن كنه درسته؟يكي بايد بگه كه طلاق يا ادامه.بذاريد هرچي كه هست از طرف خانواده اونا باشه.ديگه نميذارن كه شما چند سال بلاتكليف بموني.شما ميگيد 5 ماه صبر كرديد ولي بنظر من صبر نكرديد.شما با كارهايي كه كرديدبا تماس ها واس مس هايي كه براش فرستاديد علناً خودتون رو مقصر اعلام كرديد شما عذر خواهي كرده بوديد ديگه لزومي نداشت اونهمه اصرار ميكرديد.ميدونم زندگيتون رو دوست داريد ولي خواهشن اينجوري براي ادامش تلاش نكنيد بذاريد هرحرفي كه قراره زده بشه از طرف اونا باشه اونموقع حرفاتو بزن.پس لطفا دوباره دست به كار نشيد وبراش اس مس نفرستيد وباهاش تماس نگيريد كه باهربار انجام اينكار يك قدم ازش دور ميشد بذاريد اگه علاقه اي هم هست خودش پيدا كنه.
عجله و شلوغ بازی نکن.نقل قول:
نوشته اصلی توسط parvane123
دفعات قبل که برات کامنت گذاشتم، موضع دفاعی و تندی گرفتی. اما دوباره می گم.
اگر این زندگی درست شود، درخواست نفقه بی مورد است و فقط یک سری حرمت ها از بین می ره.
اگر این زندگی درست نشود، برای درخواست نفقه دیر نمی شه. هر وقت خواستید جدا بشید این را هم مطرح می کنید. چون با درخواست نفقه شما، ایشون هم درخواست تمکین می دهد. اگر قرار بر جدایی باشد، فکر نکنم شما مایل باشید تمکین کنید و 500 تومن نفقه برای 5 ماه عقدتون بگیرید!!
پس چه درست بشود، چه نشود، به نظرم درخواست نفقه فعلا عاقلانه نیست.
این دعوا را شلوغش نکنی بهتر است. همسرتون می خواد راهی پیدا کنه که بدون مهر و نفقه و .... توافقی جدا بشید. اگر شلوغش کنی ممکنه خودت خسته بشی و رضایت به توافقی بدی. بهتره کاملا ساکت بکشی کنار. تا ابد که نمی تونه این مدلی بمونه.
اگر هم مشکل با دوست و آشنا داری، هر کس پرسید می تونی بگی منتظر مراحل طلاق هستم و بیشتر از این هم دوست ندارم توضیح بدم.
من 3سال عاشق شوهرم بودم و حالا 1سالو چندماهی میشه عروسی کردیم اون اعتیادداشت به شیشه و من هم 2ساله میدونستم اما وقتی عروسی کردیم ترک کرده بود چون تحت درمان بود حتی سیگارم نمیکشید خلاصه 2 ماه گذشتو فهمیدم بازم رفته سراغ مواد من و اون 2 تاییمون تک دختر وتک پسر بودیم هیچکی راضی به ازدواجمون نبودولی با هزارمصیبت به هم رسیدیم مدام باهم دعوامون میشد ولی بازم آشتی میکردیم تا اینکه 2ماه پیش قهر کردم و اومدم خونه پدرم ولی اون بعد 2هفته بامن تماس گرفت ولی نمیگفت برگرد پیشم ما توی یه اتاق تو خونه پدرشوهرم زندگی میکردیم من تودعواآخر ازش خواستم واسم خونه بگیره ولی اون بیکاربود ونمیخواست کاریم بکنه فقط میخواست آزادباشه که شیشه مصرف کنه من خیلی عاشقشم ولی اون نمیدونم چون شیشه همه احساسشو گرفته حتی با پدر مادرشم خوب رفتار نمیکنه من وقتی بی علاقگی اونو دیدم تهدید به طلاقش کردم ولی اون اهمیتی نداد مجبور شدم تقاضای ترک انفاق بدم ا بار واسه یه هفته اومد تعهد داد که خونه میگیره ولی نگرفت دومئن بارم قاضی ازش تعهد گرفت واسه 10 روز که خونه بگیره بازم نگرفت.حالا ازترس زندون فراریه میگه توافقی طلاقت میدم آخه 500 سکه مهرمه ولی من عاشقشم میخام ترکش بدم پدرم میگه اگه بری پیشش دیگه دختر مانیستی من خیلی عاشقشم یه لحظه از فکرم بیرون نمی ره شما کمکم کنید خیلی داغونم بخدا مردخوبیه مواد اینجوریش میکنه هنوز23سالشه زوده بمیره توروخدا بگین چیکار کنم:323::302:
[align=justify]پروانه میخوام چند تا کلمه باهات صحبت کنمنقل قول:
5 ماهه بس نیست؟؟
دیگه نمی تونم ،روز به روز امیدم به زندگیم کمتر میشه. نمی خوام دیگه بلاتکلیف بمونم. فقط دنبال اینم که بدونم آیا ته دلش یه ذره هم بهم علاقه داره و می خواد باهام زندگی کنه یا نه. اگه آره حاضرم همه جوره کوتاه بیام و اگر نه می خوام دیگه تمومش کنم.
ببین دختر خوب شما تخته گاز داری میری و هر تصمیمی میگیری مبناشو احساس گذاشتی! میگی میخوام زندگی کنم اگه بهم علاقه داشته باشه ، یا نمیخوام جدا بشم چون دوستش دارم!
خانوم خانوما، دو نفر ممکنه هزارتا عاشق هم باشن اما آیا هیچوقت با هم دعوا نمیکنن؟ یعنی دو نفر که همدیگه رو دوست دارن هیچوقت پیش نمیاد حرفی بهم بزنن که دلخوری بشه؟ یا از هم برنجن؟ قطعا اینطوری نیست!
دو نفر ممکنه خیلیم همو دوست داشته باشن اما با هم دعوا هم بکنن، یه چیز عادیه. دلیل نمیشه که بگی چون شوهرم مثلا بهم فلان حرفو زد یا بخاطر یه سری رفتارای اشتباه که جفتتون داشتین، چند ماهی ارتباطشو باهام قطع کرده پس دیگه دوستم نداره!
البته اونم در مقابل رفتارای شما عکس العمل غلط زیاد داشته، اما خب اونم مثل خودت تا حدودی توی مهارتهای ارتباطی زناشویی مشکل داره اما به اونم حق بده اشتباه کنه، اونم آدمه!
یه موضوع دیگه اینکه سعی کن اونو به چوب خانواده ش نزنی! خانواده ش هر رفتار اشتباهیم داشتن حق داری از دست خانواده ش ناراحت باشی اما انصاف نیست شوهرتو بخاطر رفتار خانواده ش تنبیه کنی یا باهاش قهرکنی! توی همه خانواده ها از این مسائل هست، بالاخره یکم گذشت و صبوری هم لازمه.
و سعی کن از این به بعد پای خانواده هارو برای حل مشکلات رفتاری خودتون پیش نکشی. اینجوری که دارین پیش میرین، یه رفتار غلط اون میکنه یه رفتار غلط شما بعدش هردو با خانواده ها لشکر کشی میکنید میرید به جنگ هم!
خانوم خوشکل برای زندگی که نمیجنگن، برای زندگی تلاش میکنن!
اینجوری مفهوم قشنگ زندگی مشترک تبدیل میشه یه یه مفهوم خشن دو دو تا چهارتا...!!!
فعلا هم به نقفه و اعمال فشار از راه های قانونی فکرنکن چون هنوز میتونید زندگیتونو سروسامون بدین!
مطلب بعدی اینکه چرا به شوهرت التماس میکنی!؟ این زندگی جفتتونه، درست شدنش هم به نفع شماست هم اون! پس بجای اینکه اس ام اس بدی التماس و خواهش و گریه یا تهدید و بی محلی کنی، مثه یه خانوم گل یه اس ام اس بهش بده بگو اگه موافقی با کمک هم زندگیمونو درست کنیم، اشتباهاتمونو ازبین ببریم، من آماده ام و منتظر جوابت هستم...قربانت پروانــــــه
زیادم عشقولانه ش نکن فعلا :310:
اگر خواست بحث شرط و شروط های گذشته رو پیش بکشه و گفت من فقط درصورتیکه شرط مهریه و اینا رو قبول کنی حاضرم، بگو فعلا نمیخوام راجع به مسائل مالی و حقوقی حرف بزنیم فکرمیکنم خودمون از همه چی مهمتریم. فقط میخوام راجع به اشتباهات خودمونو زندگیمون حرف بزنیم و سعی کنیم درستش کنیم، نه 20 تا سکه مهریه و نه 1000 تا هیچکدوم مارو به خوشبختی نزدیک نمیکنه. چاره حل مشکل ما توی تغییر بعضی از رفتارهامونه، نظرت چیه؟
درضمن سعی کن خونسرد باشی و به خودت مسلط باشی و از کوره درنری
زیادم روی مسائل و حرفای گذشته زوم نکن فقط روی رفتارهای اشتباهتون تمرکز کنید و خواسته های معقول از هم داشته باشین. اونم الان به اندازه تو ناراحته و اونم ممکنه توی ناراحتی رفتارای اشتباه بکنه، اما به خودت بگو فعلا ظرفیت دلخوریم تکمیله، دلخوری تازه، ممنوع، و هر رفتار ناراحت کننده ای هم کرد تو با آرامش و خونسردی رفتار کن و سعی کن با زبون مهربونی به آرامش دعوتش کنی...
مطمئنم سعی میکنی حتما.......مگه نه؟:46:[/align]
عزیزم بزار 6 ماه بشه و اگه 6 ماه بشه تو می تونی شکایت ترک انفاق بکنی و به واسطه ی اون طلاق بگیری...ایشون می خواد شمارو اذیت کنه...علاقه ای هم در کار نیست و اگر شما هم بهش علاقه داری اشتباهه چون علاقه ی یک طرفه به هیچ دردی نمی خوره...الان که اول زندگیته اینه وای به حال بعددددد...
ایشون داره از علاقی شما سو استفاده می کنه چون داری خودت زو کوچیک می کنی عزیزم ...بعد هم که مجبورت کرد مهرت رو ببخشی راحت می زارتا کنار! گدایی عشق نکن ...غرورت رو حفظ کن...اگه دوستت داشته باشه که من قول می دم نداره بر می گرده...
سلام . خیلی وقت بود که اینجا چیزی نمی نوشتم اما امروز اونقدر حالم بده و نیاز به درد و دل دارم که تصمیم گرفتم بنویسم و ازتون بخوام بهم کمک کنین. تو این مدتی که نبودم یک بار دیگه با نامزدم صحبت کردم و تمایل خودم رو برای ادامه زندگی و اصلاح شرایط موجود اعلام کردم. اما ایشون باز هم جواب سربالا دادند. یعنی نظرشون را به صورت واضح بیان نکردند و باز مسائل قبلی و دعواهای قبلی رو پیش کشیدند. در نهایت من به این نتیجه رسیدم که ایشون به درد زندگی با من نمی خورند و بهشون گفتم که توافقی جدا بشیم و ایشون هم (از خدا خواسته ) قبول کردند. خلاصه الان از طرف دادگاه ما رو برای مشاوره فرستادند. من دیگه با این مسئله کنار اومده بودم و تقریبا این شرایطو پذیرفته بودم . چیزی که الان بازم آرامشمو گرفته اینه که ایشون تو جلسات مشاوره دروغ می گن.برای توجیه خودشون و بی گناه جلوه دادنشون جریانات رو طوری تعریف می کنندتا القا کنند که من مشکل روانی دارم. تو تاپیک قبلیم نوشته بودم که تو جریان همین اختلافات من رفته بودم شهر محل کارش تا مثلا ازش معذرت بخوام و از دلش دربیارم حالا شرح اینکه چی شد مفصله ولی حسابی دعوامون شد منم شدیدا عصبانی شدم و تو کوچه سرش داد زدم و حلقه مو در آوردم و انداختم روش.بعد حالم بد شد دستام می لرزید قلبم درد گرفته بود مجبور شدم بشینم کنار خیابون و... حالا دقیقا انگشت گذاشته رو این مسئله و میگه من مشکل دارم. این جریانو بسط میده و به دورغ میگه که چندین بار از این اتفاقات افتاده. من اصلا آدم حاضرجوابی نیستم می خوام کمکم کنید در مقابل این حرفاش چی بگم؟
این زندگی برای تو دیگه زندگی نمی شه باید قیدشو بزنی. تو طلاق توافقی اصلا نیاز نیست چیزی بگین. توافق کردین که طلاق بگیرین دیگه به این حرفا و دعواها چیکار دارین؟!
این زندگی برای تو دیگه زندگی نمی شه باید قیدشو بزنی. تو طلاق توافقی اصلا نیاز نیست چیزی بگین. توافق کردین که طلاق بگیرین دیگه به این حرفا و دعواها چیکار دارین؟!
عزیز دلم ایشون شما رو دوست نداره و اینکه به هرررر صورتی ...به هر صورتی بخوای خودت رو کوچیک کنی و مدام بری به سمتش بیشتر به عواطف و غرور و شخصیتت آسیب می زنی...خیلی ها شرایط شما رو دارن و این فقط تو تنها نیستی...اگه تاپیک منو بخونی : آزموده را آزمودن خطاست
عزیزم ایشون سعی داره به شما مارک بیماری روانی بزنه تا شاید بدون دادن مهریه به فسخ نکاه منجر بشه و بگه ایشون بیمار بوده و به من نگفته بودن...از من اینو بشنو به عنوان کسی که پدرم روانشناسه و خودم وکیل گرفتم...اگر مهریتو بخشیدی مثل ی آدم ترسو بازنده فقط ازت استفاده کرده و دورت انداخته...پیش مشاور هم از آه و ناله و ضعیف بودن دوری کن ...محکم و قوی باش...اون تورو دوست نداره و تو رو نمی خواد ...چه جوری بهت بگه؟ اون حالا داره زرنگی می کنه که حق و حقوقی هم بهت نده...آدمای ضعیف و ترسو واسه هیچچچچ کس جذاب نیست...شما اگه این روحیه و رفتارت باشه 100 بار هم ازدواج کنی شکست می خوری و بی هیچ حق و حقوقی طرف بعد از اینکه استفاده هاشو کرد می اندازتت دور...تو اول خودتو جمع کن عزیزم...من شعار نمی دمااااا ...من دارم خودم اینو اجرا می کنم...دیگه باهاش تماس نگیر...یکی بزن تو گوش خودتو خودتو جمع کن...قوی باش ...از هر چی ترسیدی سرت می آد...مهریتو اگه بخشیدی و راحت رفتی ی آدم ضعیف ترسو چیزی بیشتر نیستی...اینو خواهرانه بهت می گم...اون باید تاوان اشتباهشو بده....
اصلا باهاش تماس نگیر ...باهات تماس هم گرفت دیگه جواب نده...تو دادگاه یا هر جا هم دیدیش فقط بی محلی و اخم...محکم باش...اگه راحت از زندگیش رفتی بیرون یک عمر خودتو نمی بخشی...توافقی حتما می خوای مهرتم ببخشی واسه اینکه به خیال خودت زود تمومش کنی؟ نه پشیمون می شی...بهت قول می دم...و اون برنده و تو بازنده...مهرتو بگیر حتی اگه نداشته باشه و ماهی یک سکه بده اما بهش درس بده که با سرنوشت کسی بازی کردن بها داره...
ما توافق کردیم (فعلا جایی ثبت نشده ) که بدون پرداخت مهریه جدا بشیم. مشکلی با این ندارم. روند طلاق توافقی رو شروع کردیم. مشکلم با حرفا و دروغاشه که پیش مشاوره دادگاه (مشاور اجباریه و جزئی از مراحل طلاقه ) داره منو تخریب شخصیت می کنه. من چطور به مشاور نشون بدم که داره اتفاقاتو به نفع خودش تعریف می کنه؟ می خواد منو بیمار نشون بده؟ مشاور همین جوری حرفشو قبول میکنه؟ می خواستم از مشاور بخوام که هر دو تامونو چکاب روانی کامل بکنه تا ببینه کی ایراد داره . آخه نامزدم بعضی رفتارهای عجیب داره مثل خوردن ناخن (31 ساله هست) به نظرتون اینو بگم به مشاور؟
در مورد شبنم هم که گفته بود درخواست نفقه بدی واسه 500 تومن! اگه شما وکیل بگیری بهت می گه درخواست نفقه واسه 500 تومن نیست ! بلکه واسه ی اثبات عسر و حرج و بی مسولیتی آقا و به واسطه ی اون درخواست طلاق هست...و اگر هم ایشون در دعوای تقابل تمکین رو مطرح کنه می تونی متن ضبط شده مکالماتت که بارها ایشون رو به ادامه ی زندگی دعوت کردی و ایشون سر باز زده رو مطرح کنی و الان 6 ماه شده ایشون ترک انفاق کرده پی تمکین هم دیگه به دادش نمی رسه...شما در دادگاه هم می گی من می خواستم تمکین کنم اینم متن مکالماتمون! اونوقت اون یا مجبوره برت گردونه یا نمی خواد شما رو که مهر رو بده و به سلامت!
مریم جان اگه ازش شکایت کنم برای نفقه چقدر طول میکشه؟ مراحلش چطوره؟ من پدرم مریض هستن برادرم هم کوچیکه و کسی نیست دنبال این کارا بیفته. ضمنا الان که روند طلاق توافقی رو شروع کردیم می تونم ازش برای نفقه شکایت کنم؟
حالا شما مشکلت اینه پیش مشاور تخریب شخصیت نشی؟؟؟؟؟؟ خدای من
عزیزم شما خودت هم جداگانه پیش مشاور برو چه بسا که حتما هم مشکل داری...
مشاور دیگه تا آخر عمر با شما چکار داره؟؟؟؟اون مهریه که بهت نداده...حالا هم داره تلاش می کنه شما رو بیمار نشون بده تا ضمینه رو محیا کنه که در ازدواج بدیش هم دختر بیچاره و ساده لوح دیگه رو به هوای اینکه زن اولم بیمار روانی بود فریب بده...و هم شاید نسانه رفته به فریب در ازدواج که شما از قبل بیمار بودی و نگفتی...اینا رو دیگه باید با ی وکیل مشورت کنی...
شما که دیگه مهرتو بخشیدی...مطلقه هم که می شی...دیگه چه فرقی می کنه تخریب شخصیت بشی پیش مشاور! شما از قبل با کارای بی فکرت خودتو تخریب شخصیت کردی ...تو قدر خودتو نمی دونی...واسه خودت احترام قائل نیستی...عزت نفس نداری...دوست من آدم قبل از اینکه آدمایی که بهش ظلم کردن رو به خدا بسپره باید اول به عنوان خلیفته الله خودش از حقوق خودش دفاع کنه و نزاره بهش ظلم بشه تا حد توان و بعدددد برای آرامش قلبش اونو به خدا واگذار کنه...طلاق توافقی معظل جامعه ی امروز هست...ی تصمیم عجولانه،احساسی و مطمئنا همراه با پشیمانی...اما تو طلاق غیر توافقی هم به حقوقت می رسی هم یک فرصت 2 ساله می دی به خودت و طرفت که اشتباهاتتون رو مرور کنید و اگر راهی باز شد به هم بر گردید یا اگه نشد تو این 2 سال موضوع برات قابل هضم بشه و تسکین پیدا کنی...
عزیز دلم من خودم دارم این کارو می کنم 4 ماهه خونه ی پدرمم...ولی حکم مهریه گرفتیم تا چند ماه دیگه هم به همه چیم می رسم...طلاق هم وکیلا راهشو بلدن...تو اول بی سر صدا اگه ملکی چیزی هر چیییی به نامشه برو توقیف کن ...با ی وکیل حرف بزن...اگه الانم پول نداری بگو مهرم که وصول شد ی درصدیشو بهتون می دم...2 سال کل مراحل طول می کشه ولی عزیزم خودتو تو چاه طلاق توافقی ننداز...اون زندگیتو نابود کرده...این کم چیزی نیست...پدرت مریضه این درست ...تو خودت مرد خودت باش...بیفت دنبال کارات خودت هم پوست می اندازی و یاد می گیری تو این دادگاه ها تو این جامعه خودت خودتو جمع کنی...همه عاشق قدرتن ...باور کن اگه قوی باشی همه ی آدمها مجزوبت می شن چون ما آدمها عاشق قدرت می شیم ...ی زن ضعیف نباش...
مشاور مطالبی رو که گفته میشه رو مینویسه و فکر می کنم به دادگاه می فرسته. من می خوام بدونم صرفا با ادعای نامزد من قضاوتی صورت میگیره؟ چطور ثابت کنم که داره دروغ میگه؟
اون مهم نیست ...مشاورها هم به این آسونی مارک بیمار روانی به کسی نمی زنن...اونا فقط می نویسن به نظرشون صلاحه جدا بشین یا روزنه ی امیدی هست...اون مهم نیست... تو مریض روانی هم باشی اون باید کل حق و حقوقتو بده بعد طلاقت بده! کاری نمی تونه بکنه!