حالات مانیک و ازدواج

سلام. دختری هستم 25 ساله که بعد از یه مدت خوندن مطالب این سایت تصمیم گرفتم برای مطرح کردن مشکلم به اینجا رجوع کنم.
من الان در حال ازدواج هستم و مشکلی دارم که طرف مقابلم تا حدودی با خبر هست ولی می خوام در مورد تاثیرات احتمالی این بیماری روی ازدواج (به طور کلی) بدونم. مشکل من طبق تشخیص روانپزشک نوعی حالت خلق بالا هست که البته در حد اختلال نیست. برای همین هم به من گفتن که برو این واقعیت مادام العمر رو بپذیر و باهاش بساز و بعد چند سال دارو درمانی من رو مرخص کردن. اسم خاصی به من نگفتن فقط گفتن حساسیت بالا انرژی زیاد و حالات مانیک و احساسات بالا در زمینه های مختلف داری و یک رژیم مبنی بر نخوردن غذاهایی مثل فست فود میوه های ترش و غیره هم دادن!
ولی با این وجود من مساله بی قراری دارم و دایم راه میرم و یه جا نمی تونم بشینم. و تمرکزم تو کارهای عملی خیلی کم هست. می ترسم که تو انجام کارهای منزل کم بیارم و در ضمن این راه رفتن (و گاهی حتی دویدن و تکان دادن زیاد دستها ) نه نتها باعث میشه از حضور در جمع خجالت بکشم بلکه موجب میشه فکر کنم تا ابد نمی تونم مادر بشم. (خیلی بچه ها رو دوست دارم ولی با این حرکات من؟!؟) اگرچه این مسایل غیر ارادی نیستن ولی کنترل اونا برام خیلی سخته و اضطربم رو زیاد می کنه انگار به این رفتارها معتاد شده باشم.
لطفا کمکم کنین چون خیلی ناامیدم.......

سلام نسیم صبح عزیز

موضوع چندان نگران کننده ای نیست، روانشناس(نه روانپزشک) در این مورد میتونه کمک خوبی به شما انجام بده.
ان شاالله حل میشه نگران نباشید:72:

سلام نسیم صبح عزیز
به تالار همدردی خوش آمدید.
این رفتارها رو از چه زمانی دارید؟ آیا این رفتارتون دوره ایه؟ یعنی شده تا حالا برخلاف وضعیت الانتون خیلی کسل و بی حال باشید؟خوردن دارو چه میزان موثر بوده؟ به دکتر روان شناس مراجعه کردید؟منظورم روانپزشک نیست

ممنون از توجهات شما ها. بله من هم به روان پزشک مراجعه کردم هم روانشناس. و این مشکلات از بچگی با من بوده. میگن مال زایمان سخت و زمینه ارثی و تنش و ... هست. کسل و بی حال بودن خیلی کم پییش میاد و اگر هم باشه لحظه ای هست و به خاطر ناراحت شدن از چیزی یا موندن طولانی تو مکانهای شلوغ و پر سر و صدا. برای همین هست که دو قطبی نیستم. 13 سال دارو می خوردم که تا حدود زیادی کمک می کرد ولی عوارض زیادی هم داشت.

سلام
خوشحالم که شما اختلال دوقطبی ندارید.
به نظر من یوگا و مدتیشن و تمرین تمرکز میتونید بهتر بشید.

درود
چه داروهایی مصرف میکردید و اگر خاطرتون هست دوزش را هم بگید.
باسپاس

پروزاک بود و ریسپریدون. دوزش کم بود حدود یک میلی وبعد نیم میلی در روز. ولی اوایل بیماری داروهای دیگه ای با دوزهای بالاتر بودن.

فوتر عزیز وقتی که در مورد نام و دوز داروها سوال کردین فکر کردم می خواین چیز خاصی در این مورد بگین برای همین مدتی صبر کردم.
از این سایت خواهش می کنم منو راهنمایی کنن به این که چه جور افرادی راحت تر ممکنه با شخصی مث من به خوشبختی برسن و اینکه این موضوع چقدر باید تو انتخابم موثر باشه. چون یکی میگه برو دنبال کیسهای مهربون و پر تحمل اون یکی میگه باید طرفتم مث خودت با حرارت و پرحرف باشه. خلاصه اینکه نمی دونم....

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط نسیم صبح

... من الان در حال ازدواج هستم و مشکلی دارم که طرف مقابلم تا حدودی با خبر هست ولی می خوام در مورد تاثیرات احتمالی این بیماری روی ازدواج (به طور کلی) بدونم....

---

کیس قبلیتون چی شد؟
به نظرمن بهترین کار اینه که وقتی که کسی از شما خواستگاری کرد و شما هم پسندید مشکلتون رو بیان کنید تا طرف مقابل هم با این موضوع مشکلی نداشته باشه.

ما هنوز در حال بررسی همون کیس هستیم. و قراره ایشون با مشاور دانشگاه ما هم ملاقات داشته باشن. این که سوالم رو به این شکل پرسیدم به معنی به هم خوردن قضیه نبود. بلکه می خواستم بتونم یه دید کلی نسبت به تاثیر خلق بالا بر ازدواج داشته باشم.

ببخشید که اینقدر متکلم وحده شدم تو این تاپیک ولی اینو باید بگم: بابا تازگی خیلی اصرار می کنه که دنبال فامیل راه بیفتیم مهمونی. منم میرم و درب و داغونتر برمی گردم اما اون دست بردار نیست....
هر بار مهمونی میریم سر و صدای موزیک و شب بیداری و اینکه باید یه جا بشینم برام دردسر میشه.
راستش من از بچگی حالتی داشتم که نکون دادن سر و چرخش و این جور چیزا ناراحتم می کرد. اوایل می گفتن مال چشمامه. دوست نداشتم کسی بالا پایینم بندازه یا به سرعت تابم بده. الانم که بزرگسال هستم از تکون و سرعت زیاد ماشین اذیت میشم. گاهی حتی کارهای روزمره که نیاز به بالا پایین کردن زیاد سر داشته باشه (مثل مرتب کردن قفسه ها) سردرد آور میشه.
متاسفانه این مشکل با حالات مانیک یه جا جمع شده! یعنی درست مواقعی که باید تکون خوردن رو به حداقل رسوند من مضطرب میشم و حرکتم ده برابر میشه. الان مشکلم اینه که پزشک هیچ نام دقیقی به من نمی ده و اصرارم مبنی بر دونستن نام بیماریم بی حاصله. فقط یه توصیف "حالات مانیک و خلقی" رو دادن ولی من الان می خوام بیشتر بدونم تا بتونم توضیحی به خواستگارم بدم. چون چیزی که تو جلسه اول گفتم خیلی کلی بود. شاید اگه بیشتر بدونن نظرشون عوض بشه.

عزیزم همه ی ما در زندگیمون لحظاتی در فاز مانیک هستیم و لحظاتی در فاز افسردگی ...حالا اگر بیشتر لحظاتون در یکی از این فازها بگذره می گن افسرده یا مانیک هستیم و اگر در یک دوره ی متناوب مدام از یک فاز به فاز دیگه نوسانات خلقی داشته باشیم که اونوقت دچار اختلال شخصیت دو قطبی هستیم. مانیک بودن شما یک بیماریه و صحبت در مورد اون اصلا کار یک غیر کارشناس نیست... و از عهده ی ما اعضای عادی همدردی خارجه...اما بچه دار شدن شما اصلا به مانیک بودن شما ربطی نداره...اینکه شما دارو درمانی داشتید اشاره به تکان دست ها و توصیف حالتهای فیزبولوزیکی حاکی از اینه شما فقط حالتهای مانیک ندارید و به صورت تیپیک یک بیمار مانیک هستید...بهتره ارتباتطون رو با روانپزشک اصلا قطع نکنید و در مورد ازدواج حتما مشاوره از متخصص بگیرید...

http://www.hamdardi.net/images/www.h....com_2.net.jpg

از مشکلتون به هیچ عنوان به خواستگار چیزی نگید...حتما مشاوره ازدواج بگیرید.حنماااااا

http://www.hamdardi.net/images/www.h....com_2.net.jpg

در ضمن پدر من دکتر روانشناس هستن و من فقط در حد آشنایی اندکی که با روانشناسی دارم نظر دادم اما شما به روانشناس نیاز دارید .به توصیه های غیر کارشناسانه من باب همدردی اکتفا نکنید

خیلی ممنون. یه تشکر کم بود! البته من دکترم تهران بودن و اگه اسم بیارم میشناسین چون تو تلویزیون هم میان. اما خود ایشون گفتن که دیگه برو باهاش بساز و اگه یه وقت مشکل خاصی پیش اومد اونوقت بیا. و در مورد مشاور و روانشناس هم تو دانشگاه بود که باز هم همین جواب.
شما کمی منو به فکر فرو بردین در مورد اینکه میگین خودم چیزی نگم و گفتنش کار آدم غیر کارشناس نیست. به این خاطر که توضیحات خود دکتر به من هم سربسته بود. و تازه بیشتر تو فکر می رفتم و تو ذهنم معما ایجاد می شد. دقیقا مثل الان! تو اینترنت سرچ کردم بیشتر در مورد دو قطبی مطلب بود.