آيا اختلاف زياد قد ميتونه مشكل ساز بشه؟

با سلام
من به تازگي با يه آقايي آشنا شدم كه از طرف يك نفر به هم معرفي شديم براي ازدواج ، ايشون توي يه شهر ديگه زندگي ميكنن و خيلي مشغله اشون زياده ، قرار شد اول هم ديگه رو كامل بشناسيم و بعد اگه از هم خوشمون اومد براي ازدواج اقدام كنيم و حدودا يك ماهي هست كه با هم ارتباط داريم به صورت اس ام اسي و تلفني ،‌توي اين مدت خيلي ازشون خوشم اومده يعني خوب از خيلي جهات مثل هم هستيم ،‌هدفهامون ، خيلي از اخلاقهامون ، ديدمون به زندگي و ...رابطمون احساسي نيست و خيلي معقول هستش ،ولي در اين ميون يك سري تفاوت ها هم وجود داره ، يكيش يك مقدار تفاوت مذهبي هستش كه من خودم هيچ مشكلي ندارم با اين قضيه و ديگر تفاوت قديمون هستش كه اين يه كم كار رو سخت ميكنه ما هنوز هميدگه رو نديديم و فقط عكس ايشون رو ديدم ولي خوب با توجه به حرفاشون ايشون خيلي قد بلند هستن و من نسبتا كوتاهم و تفاوت قدي مون خيلي زياده در حدود 35 سانتي متر. من يك كمي شايد بالاتر از سينه هاي ايشون باشم و خوب ميدونين يه جورايي خنده داره اين همه تفاوت قد!!! و اين موضوع نگرانم ميكنه ،‌خوب ما به زودي همديگه رو ميبينيم و ايشون گفتن كه براشون ويژگيهاي ديگه مهم تر از قد هستش و بهتره همديگه رو از نزديك ببينيم شايد بشه از از اختلاف قد صرف نظر كرد ولي خوب دوستان نميشه كه قد رو نديده گرفت.... من ميخواستم از اينجا از شما مشورت بگيرم كه قد چقدر مهم هستش و ميشه ازش صرف نظر كرد؟ من خودم خيلي با قد بلند ايشون مشكلي ندارم ولي نميدونم آيا ايشون هم با قد من مشكلي دارند يا نه؟ يا اينكه خانواده هامون مخصوصا خانواده ايشون مخالفتي دارند يا نه؟ شما ديدين همچين ازدواجهايي رو ؟ ميخواستم راهنماييم كنين . آخه ما از همديگه خيلي خوشمون اومده و براي اولين حس ميكنم كه با يك نفر خيلي از نظر ويژگيها و اهداف مشترك هستم و تقريبا هموني هست كه ميخوام كه البته اين نياز به شناخت بيشتر باشه و الان نميخوام تصميم بگيرم ولي اين قد رو نميدونم اين وسط چيكار كنيم آخه 35 سانت هم كه كم نيستش..... به نظرتون مشكلي ايجاد نميكنه اين تفاوت قد در زندگي ؟ و ميشه ازش گذشت؟ من بيشتر ميترسم كه از جانب ايشون مشكلي باشه و نميدونم اگه بخواد به خاطر تفاوت قد كسيو كه اينقدر احساس نزديكي بهش دارم از دست بدم خيلي افسرده ميشم ،‌ آخه خوب كسي كه خيلي از ويژگيهاي آدم رو داشته باشه نميشه به اين آسوني پيدا كرد و بعدش اين فرد رو به خاطر يه تفاوت ظاهري از دست بدي خيلي دردناك هستش.

هیچ قانونی وجود که تعیین کنه اختلاف قد چقدر باید باشه.بستگی به سلیقه افراد داره.شما هم ببین سلیقت چیه.

و چقدر به حرف مردم اهمیت می دی.

از مشکل قد مهم تر نشونه های وابستگیت به این آقاست.

سلام دوست عزیز
به نظر منم این موضوع بیشتر بستگی به نظر خودت داره .به این فکر کن که اگه کسانی که شما رو باهم ببینن این مو ضوع رو بیان کنن و یا حتی خدای ناکرده مورد تمسخر قرار دهند چه تاثیری بر تو میگذاره؟
عکس العمل افراد در مقابل حرف مردم متفاوته.
راستی شوهرخواهرم هم در همین حدود از خواهرم بلندتره ولی هیچ مشکلی در این مورد ندارن.

سلام دوست عزیز شما که توی همه چیز اینقدر اوکی شدین و از همه لحاظ با هم تفاهم دارید تقریبا پس چرا از هیچی برای خودتون یه مشکل درست میکنید >؟

در ضمن. دوست عزیز مسأله ی قد اصلا چیزی نیست که به خودی خود بتواند مشکلی برایتان به وجود آورد چرا که افراد زیادی هستند با اختلاف قد بسیار زیاد، زندگی خوبی هم دارند و عاشق هم هستند اما مشکل اصلی شما به نظر من طرز فکر شماست و توصیه ی من به شما این است تا زمانی که این موضوع برای خود شما حل نشده است اقدام به چنین انتخابی نکنید بلکه سعی کنید ابتدا بینش خود را عوض کنید . به هر حال اگر قد و شکل ظاهری همسر آینده شما خیلی برایتان مهم است و کسی را که انتخاب کرده اید ویژگی هایی که شما می خواهید ندارد، بهتر است از ازدواج با او خودداری نمایید چرا که ممکن است با دیدن زوجهایی با قد های برابر، پس از چندی علاقه شما نسبت به همسرتان کم شود.
ولی اگر برایتان مهم نیست واقعا قضیه تغییر میکند.!!

در ادامه سری هم به تاپیک زیر بزنید ::

اختلاف قد

سلام

نگراني شما تا حدي به جا هست.امكان اينكه اون آقا با ديدن شما جا بخوره و پشيمون بشه وجود داره.
حتي اين امكان وجود داره كه ايشون بعد از چندين بار بيرون رفتن با شما به اين نتيجه برسه كه نميتونه با اين اختلاف قد كنار بياد.
شايد توي زندگي هميشه از شما بخواد از كفش هاي پاشنه بلند استفاده كنيد يا هميشه شمارو با زنان قد بلند مقايسه كنه...
همه اينها احتمالات هست و خب شايد هم واقعا ايشون شمارو همينطوري كه هستين بپسنده..

نقل قول:

---

من به تازگي با يه آقايي آشنا شدم كه از طرف يك نفر به هم معرفي شديم براي ازدواج ، ايشون توي يه شهر ديگه زندگي ميكنن و خيلي مشغله اشون زياده ، قرار شد اول هم ديگه رو كامل بشناسيم و بعد اگه از هم خوشمون اومد براي ازدواج اقدام كنيم و حدودا يك ماهي هست كه با هم ارتباط داريم به صورت اس ام اسي و تلفني ،‌توي اين مدت خيلي ازشون خوشم اومده....ما هنوز هميدگه رو نديديم و فقط عكس ايشون رو ديدم

---

اين نحوه آشنايي شما اصلا مناسب نيست.مگه شما ميخواي با يه عكس ازدواج كنيد!!؟
خودت رو وابسته يه عكس و يه صدا و چند تا sms كردي!!؟
دوست عزيز يه كم منطقي فكر كن..اول از همه اگه خانوادتون در جريان نيستن ،اونها رو در جريان قرار بديد
دوم اينكه از ايشون بخواه رسما واسه خواستگاري اقدام كنه،در غير اين صورت و با شنيدن بهونه هايي مثل:{الان آمادگيش رو ندارم،..بذار يه مدت ديگه با هم باشيم تا بيشتر آشنا شيم..مشغلم زياده..،بذار يواش يواش خانوادم رو آماده كنم...} سريعا به رابطه پايان بده،چون متاسفانه در 99% موارد اينها فقط حرف مفت هست و نشون از عدم اطمينان و تمايل كامل طرف واسه ازدواجه

وقتي ايشون رسما اقدام كرد اونموقع تازه ميتونيد درباره اختلاف قد كامل با هم حرف بزنيد و ببينيد مشكلي هست يا نه!

دوستاي عزيز خيلي ممنون از راهنماييهاتون:72:
فرهنگ 27 عزيز شما گفتين وابسته ولي من وابسته ايشون نيستم ، اگه ببينم شرايطمون به هم نميخوره ازشون جدا ميشم، من خودم با آدماي زيادي آشنا شدم ولي خوب هيچ كدوم مثل ايشون نبودن و ويژگي هاي مورد نظر منو نداشتن و حالا چون ميبينم ايشون داره ( البته بيشترش رو نه همش رو ) دلم نميخواد از دستش بدم چون احتمال اينكه با يه فردي مثل ايشون دوباره آشنا بشم كم هستش

http://www.hamdardi.net/images/www.h....com_2.net.jpg

پاييزان عزيزم ممنون گلم ،‌والا من خودم خواهرم با شوهرش حدود 25 سانت اختلاف قد دارن و مامانم ميگفت خيلي زياده خوب سايزشون به هم نميخوره ولي خوب اونها هم مشكلي ندارن توي زندگيشون ولي مسئله اينه كه اين اختلاف قد 10 سانت هم از اون بيشتره گرچه من ميگم با قد بلندي ايشون مشكلي ندارم

http://www.hamdardi.net/images/www.h....com_2.net.jpg

كنجكاو عزيز تاپيك وسواس – اختلاف قد رو خوندم يه تاپيك مرتبط ديگه رو هم خوندم من با اين مسئله مشكلي ندارم يعني از همسر قد بلند خوشم مياد ,و ميدونم قد چيز مهمي نيست و به نظر منم مهم نيست ولي آيا واقعا 35 سانت چيز مهمي نيست؟ ترسم از اينه كه ايشون وقتي همو ببينيم خوششون نياد اين يه كم برام آزار دهنده هستش. نميدونم شايد زدن اين تاپيك لازم نبود چون نگراني من از طرف ايشون هستش و البته تا حدودي از طرف خانواده ايشون چون من حرفاي خانواده ام رو ميتونم تحمل كنم.

http://www.hamdardi.net/images/www.h....com_2.net.jpg

Mehrdad-m عزيز نگراني من دقيقا همين هست و حرف شمارو كاملا قبول دارم كه نحوه آشناييمون درست نيست و اين ناراحتم ميكنه چون به نظرم بهتره اول افراد همديگه رو ببينن بعد اگه از هم خوششون اومد با هم حرف بزنن براي ما برعكس شده و اين خوب آزارم ميده كه اينطوري باشه ولي خوب چاره اي نيست به نظر من هيچ موقع نميشه كه همه چي همونطور كه ميخوام باشه خوب من نميخوام به خاطر اينكه كه نحوه آشنايي مون رو دوست ندارم از ايشون صرف نظر كنم و من نميخوام با عكس ازدواج كنم ،‌ايشون توي يه شهر ديگه زندگي ميكنن و خوب به دليل مشغله زياد امكان ديدن هم رو نداشتيم ولي تا چند وقت ديگه ايشون قراره كه محل كارشون تغيير كنه و به شهري كه من زندگي ميكنم بيان و خوب از اون به بعد ديگه همچين مشكلي نخواهد بودو با نهايت احترام مهرداد عزيز من به خواستگاري اينقدر زود اعتقادي ندارم ترجيح ميدم اول طرفم رو بشناسم با يه رابطه ي سالم و بعد اگه ديديم از هم خوشمون مياد و مناسب هميم بعد براي خواستگاري اقدام بشه . يه جورايي متنفرم از خواستگاري اي كه طرفت رو نميشناسي و ميخواي بعد خواستگاري تازه بشناسيش به نظرم خواستگاري بايد آخرين مرحله باشه ولي تو كشور ما اولين مرحله است البته اين نظر شخصي من هستش و در رابطه با خودم اين حرف رو ميزنم چون ميدونم خيلي هاي ديگه دقيقا به خاطر همين مسئله خيلي ضربه خوردن و مشكلاتي براشون ايجاد شده ولي به خاطر شناختي كه از خودم دارم به نظرم اين مسئله اي نيست
ممنون از همه گيتون:72:

نقل قول:

---

من به خواستگاري اينقدر زود اعتقادي ندارم ترجيح ميدم اول طرفم رو بشناسم با يه رابطه ي سالم و بعد
اگه ديديم از هم خوشمون مياد و مناسب هميم بعد براي خواستگاري اقدام بشه . يه جورايي متنفرم از خواستگاري
اي كه طرفت رو نميشناسي و ميخواي بعد خواستگاري تازه بشناسيش به نظرم خواستگاري بايد آخرين مرحله
باشه

---

این اشتباهیه که اکثر افردا می کنن.فکر می کنن خاستگاری پایان کاره در صورتی که کاملن برعکسه.فرقی که خاستگاری

رسمی با همین روابط دوستی داره اینه که وقتی کسی قصد واقعیش ازدواج باشه اقدام می کنه (خاستگاری) ولی کسی

که ازدواجو بهونه ای برای اهداف دیگش قرار داده هیچ وقت وارد این مرحله نمی شه.

نقل قول:

---

اين نظر شخصي من هستش و در رابطه با خودم اين حرف رو ميزنم چون ميدونم خيلي هاي ديگه دقيقا به
خاطر همين مسئله خيلي ضربه خوردن و مشكلاتي براشون ايجاد شده ولي به خاطر شناختي كه از خودم دارم به
نظرم اين مسئله اي نيست

---

اونها هم مثل شما فکر می کردن که می تونن از خودشون مواظبت کنن.در واقع آدم اگر بدونی راهی یا کاری براش

خطر داره واردش نمی شه.مگر بخواد خطر کنه.ولی اطمینان ما دلیل بر بی خطر بودن نیست.

فرهنگ جان من كاري به بقيه ندارم خونواده ي من اينجورين ديگه،براي خانواده من انگار خواستگاري پايان كاره . من خودم به شخصه ميدونم كه اگه طرف بياد خواستگاريم خيلي بشه دو سه ماه نامزد باشيم بعدش هي مادرم اصرار به عقد كردن ميكنه و تازه اگه تو دوران نامزدي از هم خوشمون نياد به هم زدنش مكافات داره ،‌همه ميفهمن به قول مادرم آبرومون ميره ،‌خلاصه فرهنگ خونواده ي ما اينطوريه و منم نميتونم فرهنگ سازي كنم و نميتونم عوضش كنم ، حوصله ي بحث كردن سر اين مسائل رو هم با والدينم ندارم. من اصلا اصلا اصلا حاضر نيستم با اين فرهنگ كنار بيام ، خودم عاقل و بالغم و نيازي ندارم براي اينكه طرف زندگيمو بشناسم همه ي عالم و آدم باخبر بشن. خودم همچين تجربه اي رو داشتم كه 5 سال پيش دقيق اين اتفاق برام افتاد من بچه نيستم 23 سالمه و البته شايد شما فكر كنين كه من خيلي به خودم مطمئنم و همين ميتونه موجب شكست من بشه ولي اينطور نيست ،‌با تجربه اي كه قبلا داشتم و مشكلاتي كه برام پيدا شد الان تا حدود زيادي ميدونم چيكار كنم كه مشكلاتي از اين قبيل برام بوجود نياد اون موقع رابطم كاملا احساسي و كوركورانه و با وابستگي بود بقولي عشق و عاشقي بود و طرفم هم كاملا نا مناسب بود و اين رو كاملا ميدونستم ولي احساساتم مانع ميشد كه ازش جدا شم ولي الان اينطور نيست و هر دو طرف كاملا منطقي هستيم و كاملا تفاوت اين رابطه رو با قبلي حس ميكنم ميدونم ريسك داره ولي حاضرم ريسكش رو بپذيرم

از نامزدی که نباید عالم و آدم با خبر بشن تا اگر بهم خورد پشت سر آدم حرف در بیارن.دو سه ماهم فرصت کافی ایه برای

شناخت به شرطی که استفاده بشه نه اینکه با سرگرمی های زودگذر هدر داد.

تا زمانیکه خاستگاری صورت نگرفته نمی تونی مطمعن باشی طرف قصدش ازدواجه.حالا که خانوادت با بهم خوردن نامزدی

مخالفن،هر موقه به این نتیجه رسیدی که طرفت مناسبه ازش بخواه رسمن اقدام کنه و تا زمانی خاستگاری صورت

نگرفته رابطه رو قطع کن تا اگر قصدش ازدواجه سریع تر اقدام کنه اگرم نیست راهشو بکشه بره.آمادگیه اینم

داشته باش که وسیله ی سرگرمی باشی،نه فقط با این طرف بلکه با هر پسر دیگه ایی که وارد رابطه می شی.

چون هم آدمای خوش گذرون وارد این رابطه می شن هم کسانی که قصد تشکیل خانواده دارن.

شايد تا يه جاي قضيه،اختيار رابطه دست خودتون باشه ولي به محض اينكه كوچكترين احساسي توي دلتون به وجود بياد،ديگه اختيار كار از دستتون خارج ميشه و احساس شمارو به هر جا دلش خواست ميبره!

نميدونم چرا خيلي ها فكر ميكنند تنها آسيبي كه امكان داره توي يه رابطه دوستي به وجود بياد، ميتونه به وجود اومدن رابطه جنسي و يا مثلا از دست رفتن بكارت دختر باشه!!ولي از آسيب هاي پنهان و آشكاري كه هر كدوم از اين روابط به روح و روان آدمي ميزنه و تا مدتها همراه آدم هست كاملا غافل هستن!

ببخشيد دوست عزيز،من به نظر شما احترام ميذارم،ولي خيلي چيزها چه صحيح و چه غلط ،شايد به طور مستقيم دست خود ما نباشه،عرف و فرهنگ و رسوم و جريان كلي حاكم بر جوامع و روحيات افراد جامعه چيزيه كه توي سالهاي سال شكل گرفته،و توي هر جامعه متفاوت هست،همينطوري كه الان مثلا توي اروپا و آمريكا و خيلي كشورهاي ديگه،دختر و پسر مدت ها به عنوان دوست با هم زير يه سقف زندگي ميكنن و يا حتي بچه دار هم ميشن و اگه بعد از چند سال ديدن تفاهم دارن ،ازدواج ميكنن،خب همچين فرمولي شايد توي ساختار اجتماعي اونجا جواب بده(كه البته حتي در اونجا هم عاري از مشكل نيست) ولي امكان نداره بشه همچين فرمولي رو توي ساختار اجتماعي كشور ما پياده كرد(دقت كن بحث من صرفا اعتقادات مذهبي نيست!صحبت از ساختار و عرف و روحيات اجتماعي هست)
درضمن آدم از تجربيات ديگران بايد درس بگيره،اينطور نيست!؟ آخه بحث سر 1 نفر 2 نفر 3 نفر 10 نفر 100 نفر نيست!بحث سر هزاران نفري هست كه شايد اونها هم مثل شما فكر ميكردن ولي به مشكل افتادن!اونها هم فكر ميكردن دارن خيلي زيبا و روشنفكرانه فكر ميكنن!! حالا به نظر شما آدم از داستان و تجربيات هزاران نفر درس نميگيره و باز همون راه رو ادامه ميده؟!
از تمام اين بحث ها گذشته،فكر نميكني الان كه يك ماه از آشناييتون گذشته ،كافي باشه و بهتره ايشون اقدامي كنه!؟

دوستان عزيز ممنون از راهنماييهاتون ولي فكر ميكنم موضوع تاپيك يه چيز ديگه بود ،‌اين بحث ها درست ولي با نهايت احترام به نظرم جاش توي حد اقل اين تاپيك نيست. آخه موضوع اين تاپيك اختلاف زياد قد بود حالا كشيده شده به خواستگاريّ!! در حالي كه من مشكلي با خواستگاري ندارم. نه من خودم اعتقادي به اين حرفها ندارم ،‌ اصلا از خواستگاري بدم مياد و استرس ميگيرم خواستگاري يعني بايد يك نفر رو بخواي و خواستارش باشي بعد بري كه به دستش بياري ،‌من هنوز طرفم رو حتي نديدم بهش بگم بياد خواستگاريم كه چي؟ به قول خودتون با دوتا اس ام اس و تلفني حرف زدن كه نميشه .... دوست دارم وقتي همه چيز اوكي شده به خواستگاري برسه ،‌من گفتم كه خودم يه صدمه ديده هستم و پنج سال پيش همچين مشكلي داشتم ،‌نه مسئله رابطه جنسي نيست ،‌اتفاقا مسئله ي مهم تر اون صدمه ي روحي و عاطفي هستش كه دو طرف ميخورن و شايد يك طرف . نه به نظرم اين يك ماه اصلا كافي نيست ، من اول بايد ايشون رو ببينم و اگه مورد پسند واقع شديم باز همديگه رو بيشتر بشناسيم حد اقل 6 ماه تا يك سال زمان ميخوام كه بشناسمش بعد اگه ديديم مناسب هم هستيم و شرايط مناسب بود براي خواستگاري اقدام ميكنيم. من خودمم به كسايي كه يكي دوساله با هم دوستن و تكليفشون نامعلومه پيشنهاد ميدم كه موضوع خواستگاري مطرح بشه ولي براي ما كه هنوز يك ماهه و هنوز همو نديديم اصلا خواستگاري خنده دار به نظر ميرسه.
به نظرم طرز فكر شما عزيزان با من كاملا متفاوت هستش ، براي همينه كه روي اين مسئله با هم به توافق نميرسيم
ولي به هر حال بازم ممنون از راهنماييهاتون :72:

به هر حال از ما گفتن بود،ايشالا كه مشكلي براتون پيش نياد و پشيمون نشيد...
درمورد اختلاف قد حقيقت اينه كه اين اختلاف قد خيلي زياد هست،البته اكثر دختران،مثل شما از اينكه طرفشون قد بلند باشه راضي هستن و مشكلي ندارن،ولي خب شايد خيلي از پسر ها از همچين اختلافي استقبال نكنن...

البته تا شما همديكر رو نبينيد و بدون تعارف و راحت درباره اين اختلاف صحبت كنيد،هيچي معلوم نميشه،..
توصيه ميكنم موقعي كه قرار شد همديگه رو ببينيد كفش پاشنه دار نپوشيد تا ايشون دقيقا قد واقعي شمارو ببينن و بتونن تصميم بگيرن،اگه بتونيند در كنار هم يه مسيري رو قدم بزنيد هم بد نيست،اينجوري شايد بهتر بشه اختلاف قد رو سنجيد و تصميم گرفت..
البته اختلاف تنها ميتونه مربوط به "قد" نباشه،بلكه شايد اختلاف در" قد و هيكل" باشه..مثلا شايد يه آقا قدش 190 باشه ولي خيلي لاغر باشه و دراز به نظر بياد،يا شايد توپر و هيكلي باشه كه خب شايد دراز به نظر نرسه ولي دربرابر يه دختر حكم يه غول رو پيدا ميكنه!! در مورد هيكل دختر هم همينطور،دونفر ميتونن هر دو 160 باشند ولي با ظاهر و هيكل هاي كاملا متفاوت!

راست می گی موضوع تاپیک یه چیز دیگه بود.ولی دیدیم داری یه راست به سمت دره می ری وظیفمون دونستیم آگاهت کنیم.

فقط اینو بگم اگر یه بار موقه کار کردن با چاقو دستتو ببری،دفعه دوم اگر به همون روش با چاقو کار کنی،احتمال اینکه

دوباره دستتو ببری نیست؟هست.یه بار از این رابطه ضربه خوردی الآنم داری همون اشتباهتو تکرار می کنی.به قول

مدیر همدردی حالا که نمی خوای از تجربه ها درس بگیری،ادامه بده تا عبرت دیگران بشی.

فرهنگ جان، مشكل تالار همدردي به حاشيه كشيده شدن تاپيكهاشه و اصلا توجه نميشه كه موضوع اصلي تاپيك چيه البته نه در همه ي موارد بلكه در اكثر موارد البته اين دليلي بر عدم تشكر از افرادي كه توي اين تالار فعاليت ميكنن نيست :72: فقط اينكه طرفي كه اومده تا راهنمايي بگيره يه كمي از گرفتن جواب سوالش دلسرد ميشه
من از رابطه قبليم درس گرفتم و نميخوام رابطه قبليم تكرار بشه، شما فكر ميكنين با يه آدم بي تجربه كه چيزي نميفهمه طرف هستين ولي اينطور نيست و نميخواين قبول كنين كه راههاي ديگه اي هم به غير اون تنها راهي كه شما فكر ميكنين وجود داشته باشه كه ميتونه به نتيجه برسه و الزاما تهش دره نيست ولي بازم به هر حال از دلسوزي اي كه دارين در حقم ميكنين ممنون:72:
باشه به هر حال اگه به نتيجه رسيدم يا نرسيدم بقيه رو در جريان ميذارم كه يا بشم درس عبرتي براي ديگران يا ثابت كنم كه راههاي ديگه اي هم هست
با تشكر از همه گي :72:

آفا مهرداد از شماهم ممنون ، پستتون خيلي مفيد بود:72: