فكر ميكردم ميتونم الان ميبينم نميتونم...كمكم كنيد

9 ماه پيش بعد از يك اشناييه 6 ماهه با هم نامزد كرذيم.
شوهرم دانشجو است و وضع مالي خونوادشم خيلي معمولي.قبل از نامزدي بهم گفته بود كه شرايط مالي ما تا زماني كه درسش تموم نشه خوب نخواهد بود و من فكر ميكردم صبر و تحملشو دارم ولي الان بي پولي باعث سرد شدنم شده و ديگه مثل گذشته دوسش ندارم
اون خيلي عاشقمه ولي من نه
حس ميكنم لياقتم چيزي نيست كه الان دارم و اشتباه كردم واسه همين افسردگي حاد گرفتم همش ناخواسته به چيزايي كه همسرهاي اطرافيانم براشون تهيه كردن فكر ميكنم و روز به روز بيشتر از شوهرم فاصله ميگيرم.هر وقت هم كه كوچكترين اعتراضي ميكنم شوهرم يا ميگه پول ندارم چيكار كنم يا ميگه من از روز اول بهت شرايطمو گفته بودم خودت خواستي!
بهم بگين چجوري ميتونم خودمو اروم كنم وقتي حس ميكنم واسه رفاه من هيچ تلاشي نميكنه وقتي واسش كار پيدا ميكنم همش ميگه اين كار در شخصيت من نيست در صورتي كه من دوست دارم واسه رفاه من يه ذره هم كه شده تلاش كنه....

سلام خانمی:43:
به همین زودی خسته شدی؟!:163:شما که تازه اول راهی...از الان خستگی؟مگه نمیگی همسرت دانشجو؟!خب هنوز فرصت داره واسه پیشرفت و بالا رفتن...شما باید کمکش کنی همراهش باشی نه اینکه دلسرد بشی و ازش فاصله بگیری!انقد مشکلات زیاد تو زندگی که اگه الان بخوای بگی خسته شدی اونم سر موضوعی که قابل حل آینده میخوای چیکار کنی؟!:163:یه سری تو تالار بزن مشکلات ببین اونوقت خدا رو به خطر داشته هات شکر کن:323:
عزیزم اینده از آن ماست اگه بش امید داشته باشیم و واسش تلاش کنیم:72:

سلام،

اول یک مطلبی رو بگویم.
شما در دوران نامزدی هستید.
این دوران بهترین فرصت برای شناخت از همدیگر است.
برای همین توصیه می شود که تا آنجا که ممکن است سعی کنیم در این دوران درگیر احساسات نشویم تا چشمانمان باز باشند و بتوانیم طرف مقابل رو بشناسیم و برای ازدواج منطقی تصمیم بگیریم.

این رو نگفتم که خدایی ناکرده شما رو ترغیب به جدایی کنم! بلکه منظور من این بود که اگر عیبی در نامزدتون پیدا کردید و یا تفاوتهایی رو دیدید، بهتر است تنهایی و همینطور همراه با نامزدتون حضوری به مشاور مراجعه کنید و برای آینده تصمیم بگیرید.

گفتید ایشون دانشجو هستند و ظاهراً از اولش هم این مسئله رو با شما مطرح کردند و شما هم قبول کردید.

نقل قول:

---

بهم بگين چجوري ميتونم خودمو اروم كنم وقتي حس ميكنم واسه رفاه من هيچ تلاشي نميكنه وقتي واسش كار پيدا ميكنم همش ميگه اين كار در شخصيت من نيست در صورتي كه من دوست دارم واسه رفاه من يه ذره هم كه شده تلاش كنه....

---

بالاخره اگر ایشون از همان اول گفتند که من باید درس بخوانم و فعلاً درآمد ندارم و شما هم قبول کردید، فکر می کنم دیگر ایشون بی تقصیر هستند!

چقدر دیگر از درسشون باقی مانده؟
آیا قول و قراری هم گذاشته بودید که حالا ایشون به وعده شون عمل نکرده باشند؟ مثلاً اینکه قرار باشد در کنار درس کار هم بکنند و یا اینکه حدوداً یک زمانی رو مشخص کرده باشید برای پایان تحصیل و عروسی؟

بله متاسفانه همش ميگه من ديگه مثلا از فلان تاريخ سره كار ميرم و هر كارش شده ميكنم ولي عملا" هيچي....
ايشون دانشجوي فوق ليسانسه و چون ميخواد دكنري بخونه حداقل 5سال از درسش مونده
من ميترسم براورده نكردن نياز هاي من براش عادت بشه....
در مورد عقد و عروسي هميشه بهونه مياره من فكر ميكنم نميخواد مسوول زندگي من باشه اينم واسم يه مشكله....:325:

سلام دوست من به گذشته نگاه کن ببین چی باعث شده به عنوان همسر قبولش کنی،مطمینا اونقد ویژگی خوب داشته که موقتا از رفاه مالی چشم پوشی کردی،اونایی که شوهراشون همه چی واسشون فراهم میکنن چند سال از ازدواجشون گذشته تا به اینجا رسیدن.تازه چند نفر از اون مردا دکترا دارن؟به داشته هات ببال 2

فکر میکنم همسر شما هدف اولش درسشه و هدف دومش شمایید یا به نحوی خواسته هر دو هدف را با هم داشته باشه و حالا مونده ...

بعدشم شما خیلی کم توضیح دادید شرایط ایشون واقعا چی بوده همینطوری که یهویی با هم نخواستین ازدواج کنید لطفا توضیحاتتون رو کامل ار کنید تا راحتر بشه حرف زد الان ادم حس میکنه هیچی نمیدونه از شخصیت خودتو ایشون نحوه دقیق اشنایی ؟ و .. چیزایی که نیازه برای مشاوره تا دوستان که دستی بر اتش دارن بیان و جواب بدن.

سلام pari1990 عزیز

به همدردی خوش آمدی

عزیزم اونچه مهمه که شما بفهمی میزان مسئولیت پذیری ایشون هست . اگر می تواند کار کند و کاری که لطمه ای به درسش هم نزند هست ولی زیر بار نمی رود پس باید موضوع را چدی بگیری .

توصیه می کنم در این رابطه نزد مشاور خانواده به طور حضوری رفته و سعی کنید از بابت مسئولیت پذیر بودن ایشون را خوب بشناسید .

همانطور که حامد گرامی گفتند دوران نامزدی فرصتی برای شناخت بیشتر و فهم اینکه آیا سنخیت هست و فرد مورد نظر با معیارهای ما میخونه یا نه ، هست . لذا بیشتر در مورد روحیات و تفکر و برنامه های ایشان دقیق شو و بشناس و بعد آگاهانه تصمیم نهایی و قاطع بگیر .


موفق باشید

.

خيلي ممنون از راهنماييهاتون
ما هردو تو يك دانشگاه درس ميخونيم و اونجا اشنا شديم
من21 سالمه و اون 27 سال جالب اينجاست كه خيلي راحت به اسم اينكه ما زن و شوهريم و منم فعلا" دانشجو هستم از من واسه خرجهاي روزانش پول ميگيره و مدتهاست من و مادرم دچار دعواهاي شديد شديم
مامانم ميگه خيلي زشته كه بهش پول ميدي ولي خب اونم شوهرمه و چون خانوادش شهرستان هستند و ايشون خوابگاهي حتي خيلي وقتا غذا نداره خب منم كه نميتونم ببينم گرسنه باشه!
از اين كه بدون هيچ نگراني و ناراحتي پولهاي منو خرج ميكنه خيلي ناراحتم
دلم ميخواد به قول معروف يه كه غيرت داشته باشه و بهش بر بخوره وقتي ميدونه كه مامانم ميگه خرج اونو نده ولي متاسفانه يه گوشش دره يكيم دروازه....

دوست خوبم این که گفتی از تو پول میگیره واسه مخارج روزانش آدم رو به شک میندازه چون مردا اینو یه جور توهین تلقی میکنن و میخوان حامی باشن نه اینکه حمایت بشن.به نظر من حق با مادرت هست

سلام شما هنوز عقد نكرديد؟؟؟؟؟؟؟

نه ما هنوز عقد نكرديم.بله منم واسه اينكه خيلي راحت پولاي منو خرج ميكنه و اصلا" به رگه غيرتش بر نميخوره خيلي ناراحتم
چجوري ميتونم رفتار كنم كه بفهمه اين كارش زشته ؟

سلام.
اینکه شما بهش پول بدین اصلا جالب نیست و نشونه خوبی نیست. وقتی شما نبودین پس چطور زندگیشو میگذرونده؟ به نظر من نباید دیگه بهش پول بدین حق کاملا با مادرتونه. چون عادت میکنه.
وقتی مردی اینقدر محتاج پول باشه دیگه چرا واسه کار کردن بهونه بیاره در ضمن خیلیا ضمن کارشناسی ارشد کار میکنن. اگر دستشون به دهنشون میرسید و کار نمیکرد بازم یه چیزی.
تو سال های دکترا دیگه واقعا خیلی عجیبه که بگه نمیتونه کار کنه چون کار در کنار درس دکترا که کاملا معموله و اصلا دکترا وقت زیادی از دانشجو نمیگیره
اینکه عقد نکردین هم که خیلی خوبه اگه تو مسئولیت پذیر بودنش تردید دارین الان تمومش کنین خیلی بهتره.
اگه برای عقد امروز و فردا میکنه شما چرا خودتو کوچیک کنی و بگی که زودتر باشه. میتونی از الان شرط بذاری که باید دیگه از اول دکترا حتما سر کار بره تا باهاش عقد کنی.

اين دوران( دوران نامزدي)، دوراني بسيار خوب براي شناخت است. اين آقا را از همه جهت بررسي كنين در صورتي كه مرد زندگي نيستند تا دير نشده جدا شويد.

اين مشكلات گرچه شايد خيلي بزرگ نباشند بعد از عروسي شما را از پا در خواهد آورد. پس تا دير نشده و اتفاقي نيفتاده تصميم جدي بگيريد و در صورت لزوم جدا شويد.